장음표시 사용
451쪽
- Θεάομαι σαφες δράκοντα I. τουτό φησεν ως του Ἀλκμάονος ποντος πιτης σπιδος πίσημα δράκοντα. θεωρῶ χαρ, φησὶ, σαφῶς ἐν ταῖς Θηβαις τον --κμάονα, πίσημον ποικοιο δράκοντα ἐπὶ της καταπληκτικης ἀσπίδος διακινουντα. αἰ-δος, της λαμπρας παρα o Μειν. διαε δε ὁ Ἀλκμαίων εἶχεν ἐπὶ της ἀσπαδος δράκοντα; τι ἐπιτηδειον προς οἰωνους τ ζωον καὶ καταδυνον εἰς τὰς πῶς της
γης, μάντις δὲ καὶ ὁ Ἀμφεώραος, καὶ κατέδυ καὶ αὐτος υπὸ γην οἰ πῶς mi ν της του πατρος ἔσωζε τέγκης λη καθὸ ν π Μελάμποδος ἱστορουσι δε δυο δράκον- τας διαλεῖξαι τὰς ἀκοὰς του Μελάμποδος καὶ διατρησαι si διὸ ααι δοκεῖ αἰσθάνεσθαιτης των αλόγων ζώων φωνη 6ὼ ' δε καμων προτερον πάθω ὁ δ το προτέρ πάθει καμων καὶ τον στρατον ἀπολέσας Ἀδραστος νυν κρείσσονος οἰωνου ἐνέχεται αγγελία νικησε γαρ τῆμάχη, το δὲ κατὰ τον ἴδιον Iκον ἐναντίως πράξει. πρότερον με γαρ ἐσώθη μόνος, κατὰ δε την δευτέραν στρατείαν πάντων σωθέντων, αυτος μόνος το υἱον ἀπέβαλεν ιγιαλέα,
- φησιν Ελλάνικος λέγων ἐν Πίσαντι την συμβολην γεγενησθαι. - ουτως ὁ ἐπαμῶν Ἀδραστος ν προτέρον συμφορῆ νυν βελτίονος ἔχεται θης, ν του πνιδος Θ- γελαν καὶ κληδόνι. μάντις γὰρ καὶ οἰωνιστὴς ὁ Ἀμφιάραος, 73. Μόνος γὰρ ἐκ Λαναων μόνος γὰρ των Ελληνων του Θηβαίου στρατου, τελευτησαντος του υἰού τὰ οστῶ συναγαγὼν καὶ συλλέξας ἀφίξεται εἰς το ' ρος συν τοστρστοπέδον ἀβλαβεῖ καὶ περισωθέντι. ἐναντίως τοῖς πῶσι - κατὰ οἶκον πράξει μόνος γὰρ τοι παιδα ἀπολέσει. ἐν γὰρ ν πρώτν στρατεα or ἐν uo re στρατηγοισπωλοντο, ἐν δε τη δευτέρα, τε ι Ἐπίγονοι, μόνος ὁ Ἀδράστου παις θιαλεύς ἀπαλετο. οἴτω καὶ ἐξ αυτου φασιν Ἀδράστειαν κληθηναι την Νέμεσιν Ἀβαντος δ ἀγυι-
ας τὸ Ἀργος φησὶν, τι βας ὁ Αὐγκέως ταλαοὶπατηρ, α - ὁ δραστος, κησε τὸ Ἀρνος, εἶτα μετέστη si γυιαν. τι δἐ υγκέως Ἀβας, ἐξ ἐκείνου δηλον Σφαγὰς δὲ Θαναοὐ παρθίνων υγκευς φυγών
452쪽
ἐφωρατο καὶ αυτος ων μάντις ἐμφαίνει- διὰ τούτων, ου ἐγεγόνει τις μαντεία περὶ της νίκης αὐτου aως ἐφηδόμενος δὲ και αὐτος τὸν Ἀλκμάονα στεφανῶ ν δ', οτιδη μοι ὁ τούτου πατυρ Ἀμφιάραος γείτων ἐστι καὶ φύλαξ των ἐμων κτημάτων, καιο τι ἀπιόντι εἰς τον της γης ομφαλὸν τουτέστιν εἰς την Πυθωνα, απηντησε καὶ των
μαντευμάτων ἐφηφατο τοις συγγεννηθεῖσιν αὐτῆ. τυχον ὁ λέγει συγγόνοις τέχναις. 'Ἀλλως. γ' Ἀριστομένους ικὼ παρίδρυτο Ἀλκμάονος ρουον, σως δε καὶ τ' uros μαντεία χρησάμενος ἐπὶ τον πωνα ἐπορεύθη και ἐνίκησεν. ἐπει- ἀπ του που Aiγινηται εισιν ἐπεὶ ἐκ προγόνων ἡ μάντις, δια τουτο εἶπε συγγόνοισι 55. υ δ' κατηβόλε συ δὲ, Ἀπολλον, τον πάντας δεχόμενον εν τῶ Πυθωνι νεων εὐδόξως διανέμων τούτο μεν et κλέος το μέγιστον της νίκης αυτόθι ν το Πυθῶνι παρέσχες ἐν Αἰγίνη δε προ τούτων ἐνίκησε τα Λελφίνια Ἀπόλλωνος ἀγωνα. λως του Ἀριστομένους, πριν λαβειν τὰ Πύθια νενικηκότος ἐν ta , τουτέστιν ἐν trisy αγῶνα ιερον Ἀπόλλωνος πένταθλον αγεται δε ἐν Αἰγίνη Λελφίνια Ἀπόλλωνι το δὲ μαῖς ἀντὶ του ταις σαῖς, καὶ πλεονάζει τούτο ὁ Πίνδαρος τιμῶται δε σφόδρα ἐν θων Ἀπόλ- λων καὶ Ἀρτεμις.95. Ἀκόντι δ' ευχομαι νόω σοὶ δε ω Ἀπολλον, νομαι ἐφορα σε ἔκαστον των ποιημάτων, σα κατά τινα ἀρμονίαν ἐπέρχομαι και γράφω ς -λως ευχομαί σοι, λυπολλον, καθ' ἁρμονίαν προς πάντα ἔσεσθαι πράγματα, οἷον προς μηδεν πλημμε- λως ἔρχεσθαι. 99. κω μυχὸν ἡδυμελεῖ το μεν χορῶν μῶν δικαιοσύνη παρέστηκε, τουτέστιν Ου ψευδόμεθα οἷς λέγομεν περὶ του Ἀριστομένους, τοι δικαίως κωμάζεται o Ἀριστομένης καὶ επιτηδείως ἀγαθος γάρ ἐστι. την δε των μετὰ ταυτα επιστροφην παρὰ των θεῶν εὐχομαι ἀνεπίφθονον επὶ ταῖς μετέραις τύκαις 3 γενέσθαι ὁ δε Ξενάρκη πα-τκ του νικηφόρου.io3. Εἰ γάρ τις ἐσλὰ πέπαται εἰ γάρ τις, φησὶν ἀγαθὰ κέκτηται μη συνπολλο si ἀλλα ψδίως, τοι πολλοῖς των ἀνθρώπων δοκεῖ σοφος ων ε ἄφροσι τον
ἐαυτο βίον κορύσσειν, τουτέστιν αυξειν, τοι ὀρθοβούλοις αυτολεπιτεχνημασιν. 9 Obτως ει τις ἄνευ πόνου ἀγαθόν τι περιεκτησατο, τουτον οι πολλοὶ - ἀνδρώπων ' δοκουσι σοφόν εἶναι, καὶ τοῖτο ἐκ της σοφίας δοκε -τω περιπεποιησθαι. εγῶ δε φημι τουτο ἐν δεο ὶναι, καὶ εστι το δαιμόνιον αἴτιον της κτήσεως. πέπαται δε ἀντι του
κέκτηται και Oμηρος Πολυπάμμονος ἄνδρος ἐν αὐλῆ, τουτέστι πλουσίου. o7. α δ' υκ ἐπ' ἀνδράσι κεῖταιQ-αυτα δὲ οὐκ εστιν ἐν ἀνθρωποις, o ἐκ περινοίας κτησασθαι o δαιμόνιον δε ἐκ τω παρέχει.1o9. υλλοτε δ' αλλον περ δε βάλλων ἐπεὶ προεῖπεν τι ὁ δαίμων παρέχει πάντα ἐπηγαγεν τι ποτε μεν ἄλλοτε ἄλλον φηλὸν ποιῶν, ἄλλοτε δε υππείριον καιοικτρὸν καὶ ταπεινόν. 111. Μέτμν καταβαίνειD π χειρῶν μέτρα περιφραστικῶς περὶ τὰς χεῖρας, 31 Gott oti a vulgo hau Correxit Selineidamas Vulgo σφρόνων re
cepi lectionem cod. ou ais vulgata propius ad textum accedN Iliad. 4 M.
453쪽
- ἐν ' νυ αγῶνος ἄποικοι γαρ Ἀργείων Αἰγινηται Λίδυμος δέ φησι τα κατόμβαια αὐτὸν νυν λέγειν ἐπιχώριον αγῶνα Αἰγινητῶν δια την συγγένειαν. II 5. Νίκαισι τρισσαῖς συν ταις τρισὶ ταυται νίκαις καὶ τὰ Πύθια νικησας τέτρασι σώμασι των ανταγωνιστῶν ἄνωθεν ἐνέπεσεν, ἡττον συνων φροντίζων τ δε δαμάσαις ἔργο αντὶ του μετ' εργου καὶ ἐνεργείας πολλης καθυποτάξας σαυτ. . xx . Tέτρασιν ως ἄνευ κληρου τέσσαρας παῖδας προκαλεσαμένου και ηεπη- σαντος ' II9. Toις υ νε νόστος μῶς θ ο τισι τοῖς κηττηθεῖσιν ἐκ της Πυθίας φανακομιδη ἴτε δεῖα υτ προςηνης ἐγένετο, υτ ἐλθόντων αὐτῶν ἐπὶ την πατρίδα παρὰ τῆν μητερα καὶ τους γονεῖς γέλως γλυκύς χάριν ἐκίνησε την ἐκ της νίκης ε δε του ἐναντίου λύπη καὶ συμφορὰ γέγονεν αὐτοῖς ηττηθεῖσιν. 1g4. εχορῶν ἀπάοροι ἀφωρισμένοι, κεχωρισμένοι, οἷον εὐλαβουνται καὶ φεύγουσι τους ἐχθροὐς τ της ηττης συμφορῆ δακνόμενοι. xa6. ' δε καλόν τι νέων λακω ν δ ὁ δε νεωστὶ καλον καταπραξάμενος καὶ νικησας ἀπο ε μεγάλης ἄβρότητος καὶ ε υδαιμονίας ἐκ των εὐτυχηθεισῶν ελπίδων φου- ται ταῖς ταχείαις αὐτου ἐπαιρόμενος ἀνδρείαις, εχων καὶ κρείττονα πλουτου ἐν φροντίδα, τουτέστι τυ νίκκην. Aλλως ο δε καλῶς πράξας π των ἐλπίδων μετέωρος φέρεται. 13 i. 'E δ' o λίγο βροτῶν τὸ τερπνον αυξεται λείπει το χρόνω τουτέστι χρόνον μικρὸν αὐξει του ανθρώπους καὶ καταβάλλει η τυχουσα πρόφασις. ξωθεν οἶν
προς-πτων το χρόνου. ἐν ὀλίγο δ χρόν το τῶν ανθρώπων δ καὶ καλων εἶναι δοκοῖ αυξεται καὶ παραμένει οὐτω δὲ καὶ πάλιν ταχέως αὐξηθεν το ἀγαθον ἀφανίζεται ἀηδει τινι γνώμη ἀποτρόπορον παρὰ τρόπον και παρὰ το δέον ade. γνώμη καὶ πείρ σεσεισμένον καὶ νικηθεν καὶ οὐ κατὰ την ημῶν δόκησιν. 135. 'Eπάμεροι, τι δέ τις, τί δ' υτις;J τῶν ανθρώπων τῶν ἐφημέρων τί αντις εἴποι τι ἔστι τις, η πάλιν τι οὐκ ἔστι ταχέως ἐν γάρ ἐστιν εἰπέ, οτι ἐστί τις ουτος, ταχέως δε τι ουδεὶς δια την μετάπτωσιν τῶν πραγμάτων διὰ τουτ δε καὶ ἐπιφέρει, τι σκια ονα ἄνθρωποι, ε τ' ἐμφάσει χρώμενος - αν τις εἴποι του ἀσθμνους το ἀσθενέστερον ου γὰρ Io ἀνδρωπου ναρ ἐστὶν, ἀλλα σκια ανθρώπου. ληουτως ἐπάμεροι ' νῶν θρωποι τις ἐστιν ὁ δοκῶν Iναι καὶ μέγα καὶ πλούσιος; τις δ ὁ νομιζόμενος ουδεὶς καὶ υσελης ὀνείρατα σκιῶς ἐσμεν δι νθρωποι.
Ex ou. Sed delevi ποιῶν post μέτρα et παε post χειρας, et addidi τῶ post an του. mae corrupta videntur. 3 Haec oti sane inepta: nam Heracleamarathone celebrabantur.
454쪽
ἐπέλδη, τουτέστιν ταν ο ευς ἐπιλαμπρων, - λβίος γίνεται τοι ἄν θρώποις 3 ἄλλ' δταν αἴγλη τις καὶ ως ἐκ eo παραγένημαι, λαμπρον φέγγος δ επεστι κατὰ των --δρώπων καὶ προςηνης ὁ βίος και η ζωή. 6 προ μφονται δέ τινες του Πινδάρ. ors ἐγκωμιον γράφων θρηνεῖ τον ἀνθρώπινον βίον. sio. Αἴγινα, Φίλα ματερ τον λόγον προς ταν --δα ἀπέστρεφεν, ἄφ' η και η νησος ὁ δὲ νους' - -φιλεστάτη μητερ θινα, την μωνυμόν σοι πόλιν φύλασσε καὶ περίεπε συναλευθερίεν, φυλασσε δε σου του καὶ του βασιλε Λἰσοι και τοι ἐξαυτοδ ηρωσιν. - ουτω τουτο ἐκ του κορου λέγοιτο αν, σε την θινων πέρατων χορευόντων λέγεσθαι ἐλευθέρ. δε στόλο ἀντὶ του ἐλευθέρψ στάλσει η στάσει και νοτε, μη ταραττομέν η υς ἄλλοις. 14a. Λι et καὶ κρέοντι συνa τὸ a , τι πευάτως Μηκε - και κρεου σι
455쪽
πενδημεμερες δακτυλικόν To ε ἐπιχοριαμβικον δίμετρον ακατQ.ηκτον. ' νικον δίμετρον καταληκτικόν To ζ τροχα - δίμετρον ἀκατδηκτον TO η' ἐπιχοριαμβικον δέμετρον ἀκατάληκτον. ' νικον δίμετρον καταληκτικον ανακλώμενον. Πινδαρικον παρα το πρωτον Σαπφικον καὶ ἰαμβίλεγος To αἱ ἰαμβέλεγος μετατεδει-ου- την πρωτην ἐπὶ την τελευταίαν συλλαβην. si Ἀρροαῖκον δίμετρον κατάληκτικωπιριπίδειον To ιν δακτυλικω πενδημιμερές. To Ἀμοιον του πρωτετελεσικράτει Κυρηναίω. J ράφει o Πωαρος Ῥε δην δελεσικράτει νικη- σαντι τὴν εἰκοστην-γδόην δ Πυθιάδα ἐνίκησε μέντοι καὶ στάδιον τηνδε Πυθιάδα, o φαίνεται δε ο Πίνδαρος ταύτης της νίκης μνημονευων, σως τε προφθάσας της εἰκοστης γδόης γραφεν. Ἀλλως πάσεται δελεσικράτει Κυρηναίν πλιτοδρόμονικησαντι την κη' Πυθιάδα, τῆ δεῖ στάδιον παρωδη- μνημονευε της ἐν το σταδίω νίκης τούτου δὲ ἀνάκειται ἐν Θελφοῖς ἀνδριὰς ἔχων κράνος ἐκ προγόνων δέ ἐστι δρομεύς Ἀλεξίδαμον ναρ φησιν αυτου εἶναι πρόγονον φυν ἀλθόντα ἐπι-- Ἀνταίου .v-γατέρα καὶ ἀγωνισάμενον. πολλοι δὲ ταύτης μνηστηρες. a. θέλω χαλκάσπιδα Πυθιονίκαν χαλα πιδώ φησιν, τι νυν ἀσπίσι χαλκαῖς - πλίτην τρεχον δρόμον το ξης δε συν βαθυζώνοις ώρισιν ν ὁ νους βούλομαι τον Πυθιονίκην ελεσικράτην ἐγκωμιάζων συν ταῖς βα ζώνοις πάρισι μυ- μνεῖν, εὐδαιμονέστατον ἄνδρα, στεφανον κα δααν οντα τη ιππικης ivηνης. 6. T αν ὁ χαιτάεις δ εις την πρωιδα, - η τουνομα λαβεν η πόλις υρηνη, μετάγει τον λόγον. πο δε Ηοίας πισιόδου τυν ἱστορίαν λαμεν ὁ Πίνδαρος, ης η απη 'πι-- ωδίη αρίτων απο-Qao ἔχουσα Πηνειου παρ' υδωρ καur ναίεσκε κυρηνη. ὁ δἐ νους - ντινα τὸν κυρηνην ὁ κομητης Ἀπόλλων ἐκ τωὐύφηλων του Πηλίου κομπων ρπασε καιήνεγκε χρυσου δωρε - δηρευτικην καὶ ἀγρευτικην παρθένον. νεμο σφαράγωμ- των φόρον ἀποτελούντων ἐκ του ἀνέμου. 3 11. Tόθι νιν πολυμηλου ενδ αυτην της πολυπρομάτου καὶ - που γῆς ἔθηκε δέσποιναν, καὶ Οἰκεῖν βάλλουσαν καὶ γαυριωσαν την ἐπέραστον τρίτην μοῖραν της ηπείρου γης, τουτέστι την ιμ-ν. οὐχ , τι την ιβύην τρίτην - ρίζαν γης διὰ το διαιρεῖν τινας λην την οἰκουμένην εἰς Ἀσίαν καὶ Εὐρώπην καὶ ιβύην. εἰς ἔπαινον δε καὶ τουτο εἱλχπε τουτέστιν, τι η ιβύη τρίτον ἐστὶ της ιnomon καθαυτην, καὶ ου ἡ Ἀσία συνταττομένη. 16. Υπέδεκτο δ' ἀργυρόπεζ' Ἀφροδίτ=J ζητεῖται, ματί καὶ ἰσαυδα Ἀφροδίτη ευρίσκεται συμπροπεμπουσα τον ' πάλλωνα καὶ φαπτομεν τὸν δίφρου καιητοι τε μετέρχεται τα γαμηλια εργα η δεός ' μηρος - ' Ἀλλα σύγ' ἱμερόεντα μετερχεο τργα γάμοιο ' η τι, - αυτός φησι, ν κηπος Ἀφροδίτη ιμύζ ia σως διὰ το περαστον - α Gon. N. vulgo 'ΠΟ- Φθ- Fragni Hes p. 45 Besauli Epist. erit. P. I .
456쪽
υπεδαατο- η λευκόπηχυς Ἀφροδιτ τον ἀλων ξένον, τουτέστι τὸν Ἀπόλλωνα, κούφως καὶ ρεμαίως των θείων πημάτων το χειρι αυτης ἄπτομένη. ξένον δε ἔφη DKυ- ρην τον Υπόλλωνα δια το νυν πρωτον ἐπιδημησαι δια τιμης δὲ ἄγουσι τὸν θεόν. 19. καί σφιν ἐπὶ γλυκεραῖς εὐναῖς δ α δ αυτων ταῖς γλυκεραῖς κοίταις ἐπέραστον ἔβαλεν αἰδῶ, κοινον αρμόζουσα τον μιχθέντα νάρον το δεν me τ' οὐ μεις
g4. 'Oς απιδῶν περόπλων Loςτις o 'Υφεους των ἀνδρειοτάτων απιθων βα- οι λευς ἐτύπανεν 'Nκεανο δεύτερος κατάγων το γένος ia 'Nκεανοῖ γα Πηνειος ὁ ποταμος, αφ' ου γενετο 'πιρεύς. 27. O ποτε Πίνδου κλεενναῖς ἐν πτυχαῖς το Θετταλικμωει Πίνδος γαρ ορος Περραιβίας η δε Περραιβία τετράπολις της Θεσσαλίας το δε αὶ εὐφραν- δεῖσα, ἀντι του παννυκίσασα δια την εὐφροσύνην. μtδος δε καὶ Πηνειου τὸν ' μΦερεκύδης, δείσανδρος δε Φιλ ύρας της Ἀσωπου και Πηνειου στορε τον σφεα s δὲ νους οντινα τον ' μ ποτε εν ταῶς ἐξοχαῖς του Πίνδου Ἀαις εὐφρανθεῖσα τη του Πηνειου μίξει ἐγέννησε κρέουσα Γης Ουσα δυγάτηρ
θα μαίνουσαι προπορεύονται καὶ πάλιν - αυτὸν πορεύονται τόπον καὶ ὁποστρέφουσιν. - καὶ Oμηρος 3 'Lστον εποιχsμένην καὶ ἐμον λέχος ἀντιόωσαν. οἰκουριων δε οἰκοδεσποινων, οἱονεὶ των δη γεγαμημένων καὶ ἀρχουσων οἰκιων. γράφεται καὶ δεῖπνον οἰκουριῶν. ora νους αυτ μεν - η Κυρην ουτε τὰς παλιμπορεύτους ἐφίλησε των ἔστων δους - των δειπνων τὰς τέρφεις υτε των ταιρων των του AO δεσποζουσων ἀπ κοινου τὸ π Πετο τὰς τέρφεις.
3 . Ἀλλ' ἀκόντεσσίν τε χαλκέοις δ αλλὰ χαλκοῖς δόρασι καὶ ξίφει μαχομένη ἐπόρθει καὶ ἀνηρει τους αγρίους δηρας, πολλην συχίαν καὶ εἰρηνην ταῖς πατροναις παρέχουσα βουσίν αναιρουμένων γαρ των γρίων πων εὐμαρῶς καὶ ἀδεως τα γερα
42. ον δε συγκοιτον γλυκύν καὶ το εωθινον δε ολίγον ἐπεπόμενον τοῖς βλεφάροις 3- πνον ἀφανίζουσα καὶ ἀναλίσκουσα το γαρ ρέποντα ἀντὶ του ἐπερχόμενόν φημιν. ζω θεν δε προςυπακουστέον τουδηρα. f υτως εμμανως εἶχέ περ την θη- ραν - α προ ημέρας θηρῶν και η κοιμῆσθαι τονἈωδινον πνον. 3 Ἀλλως τουτόφησιν τας --ec λας περὶ τὰ κυνηγέσια γινομένης αυτης, προ ορδρον δε κοιταζομένης Ουνος γαρ ἐστιν ἡ πρὸς την ἔ-ρέπων πνος. οἱ 3 ἄτοπον Iναι λέγουσι, δι' oλης νυκτος και μέχρι του ἐωθ. - δηρῶν αυτην ου ναρ oIόντε νυκτος σκότους - - δηρῶν, αλλ' η αρα περι νον ρθρον. Iliad. si Ex Golt.
457쪽
ανευ δόρατος μονην διαμαχομένην λέοντι. καὶ Maa. ος
Eνδα λέοντα ' Via κατέπεφνε βοῶν σίνιν πυπυλοιο.5o. Σεμνον ἄντρον, Φιλλυρίδα προλιπών το σεμνον σου σπηλαιων, κένταυρε, καταλιπών λ δἐ καὶ δαύμασον την φυχην της γυναικος, ποίαν νίκην ἐπάγειτ εαυτηοῦ κεφα η νεῶνι του καμάτου περτέραν χουσα την αυτης φυχην, οιονε ου κάμνουσα πρὸς καταπαλαῖσαι τὸν λέοντα αλλ' οὐδε φόβου χειμάσθησαν αὐτης σιφρίνες. Ἀλλως αἴτη ἀταρβης υσα, την ψυχην περθεν ἔχουσω του μόχθου τουτέστιν ου νικωμεν του μόχθου, ων φιλοτιμίαν ἐπάγει θ εαυτης κεφαλῆ.58. Tίς νιν ανθρώπων τέκεν J τίς δ ανθρωπων M. γέννησεν ἀπ ποίας δὲ φύσεως καὶ γέννης αποσπαρδεῖσα και γεννηθεῖσα των συμφυτων ρῶν του κευθμῶνας εχει, ἀντι του δηρα η δε μεταφορὰ ἀπ των κλάδων τῶν ποσπωμένων ἀπ των
6 i. Γεύεται δ' ἀλκῶς ἀπειράντου Dγεύεται δε καὶ ἐφάπτεται πείρου καιπαλης ανδρείας, οἷον ἰσχυρά ἐστιν ' πος Tευσόμεθ' ἄλληλων χαλκηρεσιν ἐπεί σιν, ἀντὶ του πολεμησομεν. η υτω πέρας οὐκ ἐχούσης διὰ το μέγεθος το δε ξης - α σιόν ἐστι την χεῖρα προςενεγκειν καὶ δρωα την παρθενία αυτῆς ο γαρ λόγος ἐρωτηματικος παρ' Ἀπόλλωνος ἐν θει λεγόμενος , αρα σιόν ἐστι την ἔνδοξον χειρα αὐτῆ ἐπενεγκεῖν, καὶ ἐκ τῶν κοιτῶν αυτης δεῖαν βοτάνην ἀποκεῖραι ἀντὶ του διαπαρ-
δενευσα αὐτην. το σημεῖον, τι μεταφορικῶς ψηκε την ἀκμην η την παρθενίαν μελιηδέα ποίην ν Ἀλλως. γουν γεννημα ἐξ αὐτης παῖδα τουτο γάρ ἐστι το κειραε μελιηδέα ποίαν.
65. οὐδε Κένταυρος ζαμενης J ζαμενης νυν ὁ σεμνος, τινε δ ο ἰσχυρός. τον δε Ἀπαλωνα εὐθύς ὁ σεμνος 3 κένταυρος τῆ ἀγανο αυτου φρύ προςηνες καιηδὴ γελάσας ἀνταπεκρίνατο νυλλως χλιαρον τοι το πολ καὶ κεχαλασμένον χλιδὸν γὰρ λέγουσι τ πληθος ἡ προς-ες καὶ δὴ παρὰ το χλιαρω τὰ μεν γὰρ ἀπην τοις ψυχροῖς παραβάλλουσι, τὰ δε προ ν και τερπνὰ τοῖς θερμοῖς διὰ την γινομένην διώχυσιν. ούτως - ἐπιπολὴ γελάσας' οὐ γὰρ ως- σκυθρωπάζοντες συνηγμένας εἶχε τὰς οφρῶς λη οὐνω χλαρον ἀντὶ του χλιαρον καὶ δὴ κατὰ συναίρεσιν. ora μηνιν αν, ἀντὶ του κατὰ την αυτοῖ διάνοιαν, οἱονεὶ ἐπιμειδιάσας, να μη δῶμεν αὐτον πολ και
458쪽
σὶν, ω Ania ν, κρυπτα ε σι των ἱερων συνουσιων α κλεῖς is θεοῖς γαρ καὶ ἀνδρω- ποις μοίως ἐστὶ τοῖro ' ἀπερυθριῶν γαρ μῶν ἔκαστος αἰσχυνεται ἐκ του φανερου περιαφροδισίων διαλέγεσδαι αἰσχύνονται γαλο τε ανδρες καὶ οἱ θεοὶ τοπρωτον ἐκ του φανερου της ηδείας κοίτης τυχειν. - ουτως' ιδουνται, 'Mnovo' ο τε ανδρες καιοι δεοὶ φανερως - ἔρωτα λεγειν. 5. καὶ γαρ σἐ o ου δ εμιτόν καὶ γαρ σε, ον υ θεμιτὸν Ουδε δυνατον ψεύσασθαι, παρέτρεψεν ὁ προςηνης σου τρόπος ερωτῶν με περὶ Κυρήνης του γενους καιτης μίξεως, καίπερ εἰδότα ἀκριβῶς πάντα. f Akλως η ιδὰς ποίησέ σε - μάντιν πυνθάνεσθαι, - ουδεμία διαφεύγει ἀληθεια, πάντα δε α μέλλοντα προγινώσκεις. - . Κούρας ὁ σπόδε γενεά ὁ λόγος δικός ἐμ ερωτές, ω δέσποτα Aπολ- λον, πόθεν της κόρης η γενεα καὶ τίνες ο γονεῖς δοῦσι πάντων - α τον βίον οἶδας το τελος καὶ πάσας τὰς δοῖς καὶ σμ νον εαρς φύλλα αναφύει. 86. X τι μέλλει καὶ πόδε την ἀσην μελλε λαμβάνειν, καλως καὶ ἄπταίστως καθορῆς ἀπο κοινου, o ταχύ πάντα ῶὁ ς καὶ δύνασαι, με περὶ των της κόρης γονέων ἐρωτως;
30. E δἐ χρη καὶ παρ σόφον ἀννεφερίξαι ει δε χρη καὶ σοφου σοι οντ εξισωθηναι, ψω. , Ἀλλως εἰ ὁ χρη ἐξισωδηναί σοι καὶ μαντεύεσθαι, - συ μαντεύη, ψω.
sp 'Iκε βασσαν τάνδε I παραγενο ταυτη πόσις, ταύτην τυ βησσαν κα τοσπηλαιον, ζω θεν δε το καταλιπων ' μέλλεις γαρ αυτην δια του πόντου εἰς τον του Λιος
ξοχον κηπον ενεγκεῖν λέγει δε την ιβύην ιὸς κηπον δια το πλησιάζειν ν Αἰγύπτου, ην ιος τέμενος οἱ ποιηταί φασιν, ' ἡ δε - τον Ἀμμωνα Λία νομίζεσθαι Ἀμμων λύμπου δέσποτα, φησί η καὶ πάλιν ino ἐν Ἀμμωνος θεμέθλοις Ἀμμωνος δε Αιβύη νυλλως πως Λιος κηπος η ιβύη οτι δοκεῖ, πιυς ετ ιμ- Ἀμμων τι- μασθαρ. ω Φαῖστος ὁ τὰ δακεδαιμονικὰ συγγράφας
' Αιβύης Ἀμμων κερατηφόρε κέκλυδι μάντι. 92. Eνδα ιν αρχέπτολιν Dη γαρ πολις απ' αυτης Κυρήνη κληθησεται. ετθααυτην, φησὶμ επὶ το φηλον μερος της Αιβύης δέσποιναν αποδείξεις, τον ἐκ Θηρας υλο αναστησας καὶ συναθροίσας αμφέπεδον ὁ νθον εἶπε την κυρηνην δια τ αὐ-την ἐν π νθου δρέσθαι, περὶ αὐτην δε πεδιάδα εἶναι, αμφίπεδον δε λέγεται το ἔκατέρωθεν πεδία εχον. o πανταχόδε οδευόμενον τοις πεδίοις. 95. IV ὼν δ' υρυλείμων δ ὁ νους επὶ δε του παρόντος αυτην η πλατεῖς κουσα λειμῶνας Αιβύη ποδέξεται την εὐδοξον νύμφη εν τοῖς τιμίοις αὐτης rκοις μετὰ προδυμίας, ἔνθα αυτῶν in μερίδα της γης εὐθέως κατασκευάζειν καὶ οἰκονομεῖν ευκόλως DPyo. IV, 99 67 V. Fram. 3 Pyth. IV, 8 vula. Q Olim Μακεδονικά
et Φηστος, nomen haud G Recum mxister haud veritus sum corrigere ex Schol. Pyth. IV, M. Notus est 'alius Phaestus Heraclida, a quo res ae lae nomen trarassa fertur. Neque dubito l. c xactius legi ακεδαιμονικα, quod pariani antiquitus Ammonitam oraculum adibant; cuius rei exei plum Phaestus hoc loco Praebet. V. Pausan. III, 8, a. et nos de Oecon Athen. T. II,
459쪽
καὶ δικαίως παράσχοι, - πολυκάρπων φυτων Μοιρον, λυτε ἀνεπίγνωστον θηρίων,
λυρην νουνε φυτων ἀπεστερημένον υτὰ ἔξω κυνηγεσίων. 1 - Συντελέθειν ωςτε συντελεῖν ἐννόμως συννν, ωςτε συνάπτεσδαι καὶ συμ- βά λεσθαι προς την κατασκευην συντελέθει πι συντελεῖν, κατασκευάζειν, η οἰκονομεῖν. νυλλως συντελουσα αυrῶν ἐν ταῖς οἰκοδομῶν - εν τῶν νομ καὶ νεμησει, συν-αυζουσαν μ' ὐ τας φυτείας κά τα in πέσια. Ἀνδηρος γαρ η ιβύη. Ioa Φυτῶν νηποινον κυρίως μεν την ἀνεκδίκητον, νυν eo. μωρον καὶ
οἴσει καὶ δωσε τρέφειν Mραις, καὶ δωσεν ως προμάμμη της μητρος του παιδός. η - Κρέουσα χαῖς θ ης παῖς ουσα τεκε τον 'Tφέα τον πατέρα της κυρηνης. 1 Nραισι και Γαίori καλως τ' , δίδωσιν, ἐπεὶ καὶ ἐκ της δίδωσι κατα- φέρει το γένος Tm γαρ Κρέουσα, ς' ευς, ου Κυρηνη ης Ἀρισταῖος. io . α δ' ἐπιγουνίδιον Γαὶ δὲ χραι καὶ Ἀη ἐπὶ τοις αυτων γόνασι δει- σαι τον Ἀρισταῖον καὶ αυμάσασαι το βρέφος ενστάξουσι τοῖς χείλεσι νέκταρ καὶ ἀμβροσίαν, καὶ ποιησουσιν αὐτον ἀθάνατον ςπερ κην καὶ Ἀπολλωνα ἱνα το απερ ἔζω
115. Ἀνδράσι χάρμα φίλοις θρέφουσι δε αυτρον τοῖς ἀνθρώποις χαραν καιοφελος, ἀκόλουθον Oντα των προβάτων. προ γαρ του γενωδα Ἀρισταιον τὰ πρόβατα οπάονας υκ υεν. Ἀλλως ἀκίνητον - των προβάτων κολουθον αὐτον δησονται. τινες δέ αυτον Ἀρισταῖον καλέῖν, ἄπο κοινου το δησονται, Ἀγρέα καὶ Νόμιον ν --λως ἰστέον τι τον Ἀρισταιον δια το την κτηνοτροφίαν καὶ κυνηγεσίαν ευρηκέναι ' ρέα και όμιον, ω καὶ Ἀπόλλωνα προςηγόρευον ε εστ δε καὶ του μέλιτος ευρετος Ἀρισταῖος, ora της ἀδανασίας δέκατον μέρος ψωησαν Iναι. s φαίνεται δε, τι καιτην δμιουργίαν καὶ μελιτουργίαν πρωτος πενόησεν Ἀρισταιος. 11 . 'ra ἄρ' εἰπὼν ἔντυεν Pούτως εἰπων, πειρων παρεσκευαζε τον πόλλωνα τελειουν το των γάμων τέλος. g Ἀλλως στοιμον αὐτοῖς τόπον ποίει, να υτως ὁ γ μος κρανδῆ. Du ομιλησας, τι εὐκυρηνης ποιμενικος γενηθησεται ὁ Ἀρισταῖος καὶ ἀσάνατος πωῖς, παρεσκεύασεν αὐτο τον -- τουτέστιν εἰ και ἀνεβαλετο τονα μον Ἀώλλων, ἀλλα τοῖς λόγοις προετράπη τ έως et δηναι. λυωως ἀντι του, ουτως εἰπόντος του πείρωνος ηὐτρεπίζετο αὐτοῖς τα προς τὸν γάμον. 1is 'ra κεῖα δ' ἐπε ιγομένων δ δεων ne ἄξις σπευδόωσιον δε των δεων τ ata καὶβ πραξις καὶ v. κατόρθωσις γίνεται. oύτώς - ον de δοι των θεων βρα-
460쪽
a. ι καὶ μικoαίδεω δια το - καὶ ἀκοπίαστον αννων. γλαφυρως πέπαυσε τονωουν ἀπο της μίξεως, εἰπών τι πάντα οἱ θεοὶ ἀνυουσι καὶ δους ἔχουσι βραχείας, ναν μόλωσι πρῆξαι, αντι του εἰπεῖν εὐθέως ενεγκεν αὐτην εἰς Αιβύην, καὶ συνη δεν αὐον 1a1. κεῖνο κειν αμαρJ ἐν ἐκείνη τ' μέρψυκῶν το πρῆγμα διενοεσεν, ἐν συνωμίλησεν αυτο ὁ πείρων, κα ἐτελειώθη τα περὶ τον γάμον. oύτως ἐν ἐκείνιν τῆ μόρσυρπάσας την κυρηνην ἐκόμισεν εἰς Αιβύην.1ga. θαλάμου δε μίγεν ἐν πολυχρύσω ε δ το πολυχρύσου θαλάμω της --βύης μίγη αυτ ὀ Ἀπψων, ἔνθα την καλλίστην πόλιν και ενδοξον κατὰ τους αγῶνας περιέπει- άπόλλων ἰν ὁμώνυμον τῆ νύμφη κυρηνην ' Ig6. καὶ νυν εν Πυδῶνί νιν ὁ νους καὶ νυν δε ἐν τῆ θεω Πυθῶνι νικη- σας ὁ ελεσικράτης ἐπιφανη ἐποίησε την κυρηνην. ὁ δε ελεσικράτης Καρνειάδου παῖς ην. 13o 'A νιν ευφρων δέξεται J τις αυτον η Κυρην ευμενης δεξεται η καλλυουσα γυναῖκας, πατρίδι δόξαν ἐπέραστον ἄγοντα αυτον ἀπο ελφῶν. 133. Ἀρεταὶ δ' αἰεὶ μεγάλαι πολύμυθοιJ αἱ δὲ μεγάλαι ἀρεταὶ ἀεὶ καὶ πολύμυθοί εἰσι, τουτεστι πολλων λογων δέονται προς τὰ εγκώμια β η υτω - περὶ δὲ τῶν μεγάλων ἀρετων noxa ενεστι εἰπεῖν. 134. Bαιὰ δ' ἐν μακροῖσιν ἐάν τις, φησὶ, μακρὰ ἐκλων πράγματα καὶ βαια ποιησ αυτ του λόγο, κο σοφοῖς ἐστι, τουτέστι σοφου ἀκροατου δεῖται, - συν τὰ πολλὰ πιτετμημένα. - ουτως ἐν μεγάλοις ὁ κατορθωμασιν λίνα συνειδέναι και λέγειν, τοι σοφοῖς η τοιαύrη κο καὶ ποίησις κείωται παντος ὁ πράγματος το τέλος καὶ κορυφην μοίως η υκαιρία ἔχει, τουτέστι δὲ κατὰ καιρον καὶ μεγάλα καὶ μικρὰ λέγειν. 137. Eγνων ποτε καὶ 'Iόλαον ὁ γὰρ 'ἔόλαος τεθνηκω ἐπειδη ' αδεν υ-
ρυσθέα ξαιτούμενον παρ' Ἀθηναίων του πιρακλείδας καὶ ἐπαπειλουντα πόλεμον, εἰ μηδωσουσιν, εἴξατο ἀναβιωναι, καὶ ἀναβιους ἀπέκτεινε τον Εὐρυσθε καὶ πάλιν εδνηκεν. o δε πρὸς το πιθανώτερον ελκουσι την στορίαν, τι γέρων ων ηύξατο ἀνηβησαι, καὶ τελέσας τον ἀθλον ευδέως τελεύτα. 3 o δε νους γνώρισαν δέ ποτε καὶ αἱ πτάπυλοι Θηβαι τον 'Iόλαον οὐκ ἀτιμάσαντα την των πραγμάτων εὐκαιρίαν, οἷονε κατωρ. μενον λευκαιρ- Ουτως - κρυφεν η Θήβη αὐτον, ἐπεὶ τον Εὐρυσθέα ἀπεκεφάλισεν ἐν του του Ἀμφιτρύωνος σηματι, που uro O προπάτωρ ν κείμενος οτι δε εὐ-
ξάμμος ὁ 'Iόλαος ἀνενεώθη καὶ ἀπέκτεινεν Εὐρυσθέα, δηλον ηύξατο δὲ τ Ba ἐπὶ μία μαν βησαι, τε ι ' τους φακλείδας ἐν τ' Ἀττικν καταφυγόντας πυ-σδευς Ἀθηναι ς πόλεμον συνεκρότησεν- 133. ν ἀταμώραντά νιν αὐτόν τινα τον καιρον εἰς γὰρ δεον και ἐν καιε τοῖς πράγμ σι ηανε , χατο συνταχθεὶς τὰ περὶ τὸν 'λον καὶ την κεφαλην του Εὐρυσθέως ἀποκόφας.