Pindari opera quae supersunt. Textum in genuina metra restituit et ex fide librorum manuscriptorum doctorumque coniecturis recensuit, annotationem criticam scholia integra interpretationem latinam commentarium perpetuum et indices adiecit Augustus Bo

발행: 1811년

분량: 611페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

471쪽

5. πτε συν Ηρακλέος ἀριστογόνω ματρη τε εἰς τον ἄδυτον, Oe ἐστι χρυσέων τριπόδων θησαυρός. πυκνῶς δντιδησιν Πίνδαρος κατὰ το ἀρσενι- ον αδυτον προμαλεῖται δὲ τῶ Θηβησιν ρωuας εἰς το σμηνιον κειν ἐν του ηνέρου πόν ἐστι χρηστηριον. τριπόδων δὲ Iπε. θησαυρον το ἔσμη ιον δια o αὐτόθι πολλους ἀνακεῖσθαι τρίποδας οἱ γαρ Θηβαγενεῖς τριποδηφόρουν ἐκεῖσε - η δε --λία 'L ηιο αδελφη no Ἀπολλι-- φθαρεῖσα καὶ γεννησασα ηνερον, ἀφ' - εν θη- βαις ηνερικον πεδίον Aλλως Μελία Ωκεανου θυγάτηρ, ἐξ ης καὶ Ἀπόλλωνος Tηνερος ὁ μάντις, - παρ' Ἀμην το ποταμ ἐμαντεύετο. καὶ αυτόδε μαντεῖόν ἐστιν, καλεῖται ἔσμηνιον, ἔστι δε και πηγη --μος θ ρωMι. o δε νους ' οντινα τὸν αδυτον δησαυρον ὁ Ἀπόλλων ξ ως ἐτίμησε καὶ νόμασεν αυτον 'I'χνιον μαντεῖον, καὶ ἀληθέστατον -- οντα τὸν ἄδυτον θησαυρον, τοι το σμηνιον μαντεῖον, ἀληθητων μαντευμάτων καθεδραν.

ag ra παῖδες Ἀρμονίας J Σεμέλη καὶ 'D- ας κατὰ το πρωίμων ἐκάλεσεν Eνθα καὶ νυν ἐπίνομον εἰς Ἱσμηνιον καλεῖ συνέρχεσθαι τον ἐπίνομον των ρωιδων στρατόν. ἐπίνομον δε στρατῶν εἶπε τὰς ἐπινεμομώας καὶ ἐποπτευούσας τας Θηβας λη ἐπίνομον - συννομον ταῖς Θήβαις, τον ἐπι του αυτο ν ου καὶ της συνης πιννης τίς δε καλεῖς τοι ὁ Ἀπόλλων καλεῖ διὰ νυν νίκην η και η ne λία, περ α βέλτιον δηλεια γαρ θηλείας ευλόγως συγκαλοίη ς ὁ δε νους καινυν νταυδα ἐπὶ του παρόντος, ω εντοπίων ρωMων συνηδροισμένων τὸ πληθος προς- καλεῖται προςελδεῖν τοι ὁ νικηφόρος - Ἀπόλλων, η η Μελία καὶ μίλτιον δηλεια γαρ υσα εἰκότως τὰς ρωtδας προςκαλεῖται. 35. φρα Θέμιν ἱεράν εἰς τουτο συγκαλειται, να Μνησωσι την Βέμιν καιτην Πυθώ- Θέμιδος ν το χρηστηριον, δε και τὸ θεμιστεύειν νυλλωα πως ἄντην ἰερὰν Θέμιν και τυν Πυθώνα καὶ τον οντα ομφαλον της γης μνήσητε συν- ννυχίσι, χάριν κατατιθέμεναι ταῖς πταπύλοις Θηβαις καὶ το της Κίρρας ἀγωνι. gr. ν τ Θρασυδαῖος μνασεν ἐν os της Κίρρας ἀγωνι, φησὶ δὲ του Πυθικου, ἐπιβαλῶν τρίτον στέφανον την πατρικην μνημην γαγε των πατρικων κατορθωμάτων, νικων ἐν χωρ του Πυλάδου του φίλου του -κωνος ορέστου Ἀλλως ἐν το προκειμεν ἀγωνι της Κίρρας, ἐν τοῖς Πυθίοις, ἀνέμνησε την στρουαν στίαν των νικων, ἐπιβάλa- αυτ νον στέφανον τρίτον δε εἶπεν - η πατρος η προγόνου τινὸς αυτο νενικηκότος κίτω - παρ αναγράφεται Πύθια νικησας. νυλλως τὸ σημεῖον, τι την Φωκίδα χώραν ἀφνεῶν ἄρουραν mi δου εἴρηκε τῆς γαρ Φωκίδος Πυθων, ης Στρόφιος ὁ πατω Πυλάδου ἐβασίλευσε - καὶ τι το ξένου -κωνος χρωτα τοιουτον ' ἐν το χώρον τοὶ Πυλάδου, τις ην του Aάκωνος μέσσου ξένος. τ δε τρίτον επι στέφανον, ova τι αὐτο - νικηφόρος τρεῖς σπε νίκας, ἄλλ' ετ 3 ἀναγέγραπτα ὁ πατηρ αὐτου 'Oλυμπιονίκηρ γεγονὼς και αὐτος υτ ησας, τὰς πάσας τρῶς πέδειρεν αυτ γεγονέναι και του πατρι ' Ἀριστα o misαρος το ἐγκώμιον εἰργάπατα εν δὲ

τοῖς ἐξη σφόδρα ἀκαίρου παρεββάσει χρησατο.

472쪽

M. To δη φονένομένου του πατρός δ ἀνεατ η τροφος Ἀρσινόη τον - στην φονευομένου του πατρος π της Κλυταιμνηστρας ἰδίως δέ φησιν ὁ Πίνδαρος 'Ἀρσινόην ναι την 'Oρέστου τροφόH Φερεκύδης δὲ ὁ Λαοδάμειαν λέγων αυτην τον ταύτης φησὶ παῖδα ανηρησθαι πω Αἰγίσθου νομιζόμενον Θέστην εἶναι - - δε Θέστιν ἐκκλαπεντα Iναι τριῶν των, ς Ηρόδωρος ἐν Πελοπεί τ ALλως οντινατον Θέστην φονευομένου του πατρος αυτο Ἀρσινόη η τροφος κ των Κλυταιμνηστρας χειρῶν καὶ - κατ αυτο δόλου σκευωρουμένου πεξεκλεφεν, τε η ἀνηλεὴς νυν τηντο Λαρδάνου παιδος Πριάμου θυγατέρα κασάνδραν ἡ πολιο ξίφει συνον του Ἀγαμέμνονος Ῥυπῶν πεμπε παρα - εἴσκων του Ἀχεροντος κτην μετέπεσε δε εἰς τον περὶ αὐτου λόγον. 34. Πότερόν νιν ἐπιζητεῖ δυο αἴτεις, δι' ας - Ἀγαμέμνονα ἀνεῖλε, καί φησι πότερον ἄρα ηυφιγένεια η παῖς αὐτης μακραν της πατριδος ἐν το Εὐρίπο σφαγεισαελύπησεν αυτην καὶ ἐκίνησεν ωςτε την ὀργην ταυτην πουσαν βαρυτατο τ επιχείρημα ἄρασθαι, και η τολμησαι τοσοῖτον, - προς την του Ἀγαμέμνονος ορμησα σφαγήν ηετέρου συνην ἀνδρὶ μισγομένην, νυκτεριναὶ της Μικείας συνουσία παρπαγον κατὰ τού Ἀγαμέμνονος, -τε αὐτον φονεῖσαι συν δόλος 4o. T 3 νέα ες ἀλόχοις περ o - αλλο ανδρὶ μοιχεύεσθαι ταῖς νέαις γυναιξὶν ἐχθρότατον υ μάρτημά ἐστιπι περ το της μοικείας μάρτημα ἐπικαλύφαεταῖς ἀλλοτρίαις γλώσσαις δύνατόν ἐστιμ η λαθε, τους ξω, ἡ μαθόντας τους ἔξω ἀποσιωπησαι δύνατόν ἐστι πραγμα. οι γαρ -Mλότριοι λαλοῖσι κατὰ φύσιν γαρ λοίδοροί εἰσιν οἱ πολῖται. 45. ἔσχε τε γαρ λβος ου μείονα φθόνον ηδη καὶ των περεχόντων μῶλ- λον ἰδίως ἄπτονται Ουτοι τούτο δε προ τον Ἀγαμέμνονα, or ἐπιφανης ων ἐφθονηθη. η υτως εχε γαρ η υτυχία υ μικρον δόνον, ὁτι ἀεὶ τοῖς ευτυχοῖσι βασκαίνουσιν

46. Ora χαμηλώDo δε ταπεινῶ καὶ οἴκτρα πνέων, τουτέστιν ὁ εντελης καὶ πανης ἀφώνως κεῖ, οἷον ζ' δια γαρ την πενίαν υτελη τις - καὶ φανης ἐστιν. - ουτως ὁ δε ταπεινος - εν φανερο βρέμει τ δε σημεῖον, ὁτι χαμηλὰ τὰ ταπει-

να εἶπεν.

47. θάνε μεν αὐτος ἡρωςJ ἀπέθανε μὲν ουν αυτος ὁ ζ γαμέμνων χρόνω nou. παραγεγονώς ποτε εὐήκεδαίμονι, καὶ την μάντιν ἀπολέσθαι πεποίηκε κόρην Κασάν- δρακ' Dιος γαρ αὐτος τολύπο λυταεμνηστρας ἀποθανεῖν αὐτην γέγονεν.46. Ἀμύκλαις δ κατὰ μέν τινας πόλις, κατὰ δέ τινας δημος -κωνικός. ἀποδὸ κοινοῖ το κων β 5o. Ἀπεὶ ἀμφ' 'Eλέν J παραγεγονὼς δὲ εἰς Αακεδαίμονα ὁ γαμέμνων ἀπο- τέθνηκεν, ἐπειδη περὶ της 'ελένης μαχόμενος συμφλεχθείσης ne τροίας και τῶν ἐνομ

tato lemmate.

473쪽

κουντων ρώων, δευσε τους δκους της ευδαιμονίας, τουτέστι τους πλουσίου Mκους καυστρόφατο.

53. Νέα κεφαλῆ J ἀντὶ του νέος - ἔτι. - Ορέστης, φησὶν, ἔτι νεώτερος ντας της μητρος σποφυγὼν χειρος προς Στρόφιον τον Πυλάδου πατέρα παρεγένετο, οἰκουντα προς το ἔσχατον του Παρνασοὐ ἁβρότατος της ευδαιμονίας της τρυφης.

55. 'Aλλαχρόν συν Ἀρει οπιὰ χρον ποτε βησας ὁ Θέστης καὶ ἐν τῆ πατρίδι παραγεγον- τ ξίφει ἀνεῖλε την μητερα, και τον χθισθον δηκεν ἐν φοναις. φονα δε οι τόποι παλιουνται, εἰς ους φονεύονται. Aia 'Oμηρος in αργαλέησι

58. rei', ω φίλοι, κατ' re μευ λίπορον συνήσθητα καὶ αυτος ἀκαίρω παρεκβάσει κεχρημένος καί φησιW- φίλοι, αρα πλανηθην της δου τοπρότερον ορδυν πορευόμενος δον η νεμος με του πλου παρεσφηλεν ἀμευσιππον δἰ ην αμειβόμεθα καὶ ἀνύομεν, μη κατα πλάνην παρεκτρεπόμενοι διο ἀπέστρεφε τον λόγον προς την Μουσαν καί φησιπι εἰ συνέδου καὶ μισθον λαβες, να ἐγκωμι ν τον νικηφόρον, δέον ἐστι τον -- ἄλλοτε ἄλλη μετάγειν, ἡ περι-- Θρασυδαίου τι λέγοντας η περὶ Ουπατρος αὐτου του Πυθιονίκου. πάργυρος γαρ ἐστιν η φωνη κανυμισθος -τε οὐ δειπαρεκβαίνειν και περὶ ἄλλων λέγειν, μισθὸν εἰληφότα. 9 πιλως ωςπερ ἐπιπληττει όαυσον ὁ Πίνδαρος ἀκαίρω παρεκβάσει χρησάμενος κατὰ τρίοδον ὁ πεπλανησθα φησιν, ἐπειδη δοκεῖ ὁ ἀπ' εὐθείας ἐν τριόδο παραγινόμενος ἀπορεῖν, οποίαν ὀφείλω βαδίσαι. I ὁ δὲ νους - ναι δη, ω φίλοι, ατ' ἀμευσιππον δον ἐπλανη θην ευθεῖαν το-πρότερον πορευόμενος, ἀντὶ του ἐσφάλην του δέοντος παρεκβάσει χρησόμενος is ἄνεμός μέ τις ἐξέρριφε του δέοντος - ααι ἐκπεσεῖν ἐποίησεν ως δαλαττίαν ναυν. 63. Et μισολο υνέθευ εἰ δε ληδως, ω μετέρα Μοωα, μισθου καὶ ἀργυρίου την ἐν φωνην πέσχου παρασχεῖν, ἄλλοτε αλλα φείλεις ' ἀνακινεῖν ἐγκώμια ο*είλεις δε μι του παρόντος ἀνακινεῖν το ἐγκώμιον αὐτο τ πατρὶ του Πυθιονίκου αὐτου του Θρασυδαί- ων η δόξα της νίκης καὶ ευφροσύνη πανταχου διωλάμπει. 66 παρασσέμεν θυντι του τάρασσε, καὶ μετάφερε λείπει το φείλεις D7o. - με αρμασι καλλίνικρι πάλαι τὰ μεν γαρ ἄρμασι και τεθρίππω

ταχεῖαν ἀκτῖνα καὶ λαμπηδόνα ἐν υλυμπίον ἀπδ κοινου δε το νικησαντες κτῖνα ποπιωαὶ τ Πυθοῖ δε κατελθόντες ἐπὶ το γυμνω στάδιον ἀγωνίσασθαι, λεγξαν τῆ των --δῶν ταχυτητι τον των Eumo- πλον, παρὰ πάντας εὐδοκιμησαντες μόνοι. 3 ο ρεν πρόγονοι, φησιν, αὐτου σχον πιλυμπιακὰς νικας, αυτος D. Θρασυδαῖος ἐν ' Πυδοῖ στάδιον ἐνίκησε. το δε το Θρασυδαίου πεπραγμένον συλληπτικως ἐπὶ πάντων τέταχεν. 6. θεόθεν ἐραίμαν καλῶ H δεῶν δὲ βουλοσε ἔρωτα ποιμι των καλῶν, τὰ δυνατὰ ζητῶν και ἐπιθυ- μον παρο- μοι ἀεὶ λικω, τουτέστιν ἐκ τοτε.et6. ων γὰρ ἀνὰ πόλιν τῶ καν πόλιν γαρ φησὶν εὐρίσκων τὰ τοιαῖσα των πραγ--το ν ἐπὶ πλεῖστον χρόνον θάλλοντα, ὁσα το ἄκρον οὐκ ἔχει της ευδαιμονίας, μέμφομαι τὰς τυραννίδας, μέμφομαι τους της φηλης και τυραννικης ἐπιθυμονντας iam. x Gou Iliad. α 5a1 a Borri. φειλ- Hae tres voces e Golt.

474쪽

8a. υναῖσιν ἀντὶ του μέσαις, κοιναῖς και συμμέτροις τέταμαι oram του ἔγκειμαι. o ἐστι περ ταις κοιναῖς και συμμέτροις ἀρεταῖς, ευτυχίαις την ἐπιδυμίαν τεταμένην ἔχω. 53. Φθονεροι δ' ἀμύνονται ασψJ οι δὲ φθονεροὶ τ αυτων ἄτη καὶ βασκα- νίψ αμύνονται και βλάπτονται, βασκαίνοντες ε τις το τίλειον τῆς ευδαιμονίας και ευταίας λαβὼν καὶ ἐν συεί. καὶ εἰρηνεν διάγων την χαλεπῆν στάσιν καὶ μιν απέφυγε κατα τρον τελευτην την του δανάτου, τουτέστι μέχρι καὶ δανάτου δικαίως ζησε, καλ- λωνα καὶ ἐντιμότερον τον αυτο Φάνατον των αυ- κτημάτων χάριν τῆ ἰδία αὐτούγενε παρεσχηκως, καὶ καταλιπων ξωθεν δόξαν καὶ την μετα δάνατον αυτο ευφημίαν. - ουτω τον δὲ ἄκρως εὐτυχουντα, καν μετὰ συκίας ζ μηδὸν παρασχων πραγ- -- οι πονηροι - βασκαίνοντες βλάπτουσιν. λε τις τλάκρον καὶ τ πρῶτον ἔχει, οἱ φθονεροι τ' ατ αυτ ν αμύνωνται, τουτέστι βλάπτουσιν, πειδη ἐπι τοις ἀλλοτρίοις καλοῖς λυπούμενοι διαφθείρονται τηκόμενοι - δι βέλτιόν ἐστι την μεσότητα σω- ζειν ἐπὶ πάντων μέλανος δ' ἄν ἐσχατιά του θανάτου του δου. rτις υν, φησὶν, - στιν βριστης καὶ τὸ ἄκρον εχει, καλλίονα τον δάνατον αὐτεπεριποιησάμενος πάντων κτημάτων απολείπει τῆ γενεα--ου την εὐφημίαν ταύτην γαρ εἶπε κρατιστην κτημάτων χάριν παντὸς γαρ κτηματος κρείσσων ἐστὶν η εὐφημία. 9 --ς. την ἐν τοις κτημασε κρατιστεύουσαν ευφημίαν ταύτην γαρ λέγει χάριν 9x. A, τε o 'Tφικλείδαν δ τις η εὐδοξία ενδοξον οντα καὶ τον νικλέους παιδα 'Iόλαον πα- ου διάγει καὶ διαστέλλει - καὶ ἐπίσημον ποιεῖ, καὶ τον Κάστορα καισἐ, ω δέσποτα Πολύδευκες, - δεων, ποτε με παρ' μέραν ἐν ταῖς ἄκωνικαῖς -τας καθέδραις, ποτε δε ἐν τοις του Λιος οἰκούντας, καὶ ἄπο κοινον το διάγει η πνια.

η Verba καὶ διαστέλλει transposui vulgo enim legebantur post πω. I. Gint primum omittit, non idem scholium iterum praebens addit Odyta a Soa.

475쪽

στην τετάρτην Πυθιάδα και την κε ' φασι δὲ αὐτον καὶ Παναθηναια νενικηκέναι. ἱστο-- ρουσι δέ τι δων σύμπτωμα συμβεβηκέναι περὶ τον αυλητη; τουτον αγωνιζομένου ναραυτο ἄνα, λασθείσης γ της γλωσσίδος ἀκουσίως και προςκολληθείσης του οὐρανίσκει μόνοις τοι καλάμοις τρόπω συριγγος αὐλησαι, τους δε ἀκροατὰς ησθέντας καὶ ξενισθέντας του πω τερφθηναι, καὶ ὐτω νικησα αυτόν.

1. ιτέω σε, φιλάγλα καλλίστα ο λόγος πότασις το Πινδάρω προς - ηρωπα την Ἀκράγαντα η καὶ την Ἀκράγαντα ἀλιπι ω φιλόκαλε και καλλίστη των πολεων, τις ε Φερσεφόνης ἔδος, αἰτέω σε, να Buως δέρη το στεφάνωμα του Μίδα λειτο Πυθωνος νεγκεν. δὲ νους αἰτέω σε, ω καλλίστη των ἀνθρώπων καὶ φιλό- καλε πόλι καὶ της Φερσεφόνης ἔδαφος, τις ἐν ταῖς Ἀδαις του προβατοτρόφου Ἀκρ -

γαντος την εὐκατασκεύαστον Ἀκράγαντα την μωνυμον σαυτῆ οἰκεῖς πόλιν. 'no μέρους

δὲ τ ολον ἔφη 'λην γαρ την Σικελίαν ἐδωρησατο τῆ Περσεφόνη ὁ Ζευς. 3. A, 'Iχδαις ἐπὶ μηλοβότου ναίεις Ἀκράγαντος δ του μωνύμου ποταμοῖ τὸ δ ναίεις ἀντι του ναίν, ἁ και Nαιετάουσι πόληες, αντι νουναιετάονται. οἴδματον την ευκατασκεύαστον κολωνηπι λέγεται ναρ ἐφ' φηλον κεῖσθαι. 3 6. I. ανα λαος α θανάτων νω δέσποινα ευμενης - διων ' και ανδρωνευμενεὰ το ἐκ της Πυδωνος στεφάνωμα τὸν μνον, δέξαι του ἐνδόξου Μίδα. xi. υτόν τέ νινὶ τω Μίδαν ἀπὸ κοινον τωδέξαι, την Ελλάδα νικησαντα τη

ra. τάν ποτε Παλλας ἐφευρε ηντινα την αδεπτικον τέχνην ευρετό πονε Ἀθηνα των θρασειων Γοργόνων - δρηνον διαπλέξασα και μιμησαμένη. A λως- διαπλέξασα, συνθεῖσα τον ostio δρην- των Γοργόνων ηυδηνῶ i5. ον παρδενίοις π G μυθεύεταί τι τοιουτον, τι ore o Περσευς ἐκήρατόμησε την Μέδουσαν, αι δύο δελφαι, πνουν την ἀδελφην, και ἐκ της κεφαλης

αυτῶν καὶ των φεων των περὶ την κεφαλην συριγμός τις ἀνεδίδοτο τούτου του συγ- γρου κατακούσασα ηυδην του ἐκ των νεων προς ινομένου προς μίμησιν του ρηνου - του ἐκ των φεων γινομένου συρισμου ἐπενόησε την αυλητικην ην καὶ νόμασε πολυκέφαλον νόμον δια τουτο με ναρ ἐκ των πολλων κεφαλων των φεων εις τις ἀνεδί- Schnei seriis eoiitiei ἀνασπωσθει A ms. 49. M. Sehohastis didit: κλασθέντος που κα-

476쪽

sia a

3oτο συριγμος, πῶλα δἐ κεφαλὰς εἰκότως Προν οἷ οφεις, δια -το πολυκέφαλον νόμον την κατα μίμησιν ἄμητικην συνθῶσα πόμασεν. Ἀντινα τον δρηνον ὐπ παρθενίοις Γοργόνων κεφαλαῖς και οφίων πλησιάστοις κεφαλαῖς ἐπηκουσε συν του δυςπεν θῶ κα--μάτε και ρηνν κατασπενδόμειον. te. υς πενθεῖ συν καμάτν του τῶν Γοργόνων ἀδελφην γαρ ἐπένθουν κάμνουσαν. τίνες δέ εἰσιν αἱ παρθένιοι κεφαλαί δηλονον vi τῶν παρθενων τῶν ἀδελφῶν

της Μεδούσης, δενου καὶ Εὐρυάλης.

19. Περσεῖς πότε τρίτον αὐσε κασιγνητα μέρος τουτέστι - μίαν τρεῖς γαρ ησαν το δ αδσεν τοι ἐπὶ της μιας τῶν Γοργόνων γλουστέον, ως αὐσε καρατομουμένη δια την αλγηδόνα, καὶ τότε τε η Ἀθηνα τον δρηνον των δελφῶν αυτης η ἀύσεν, θρηνος καρατομησαντος του Περσέως. νώ ἀπο της αὐτης ἐσχηματίσθαι δε- λουσι, τουτέστι της μάχης 4ῖον κατεπολέμησε o τρίτον μέρος αυτῶν διχῶς ηανυσεν, o ἐστιν ἀνυσθηναι ἐποίησεν ἡ αδσεν, ἀντὶ του ἐκραύγασε καρατομου μενη.

at 'Eναλίον Σερίφου ἐν τῆ θαλασσία Σερίφω μοῖραν και δάνατον κομίζων oτρίτον μέρος τῶν Γοργόνων ἐκ δὲ τούτου πάλιν την της Γοργόνος κεφαλην. a4. Φόρκοι αμαύρωσε γένος Φόρκυος γένος - Γοργόνας φησί τουτ δε - τῶν τριῶν ἄκουστέον, τι την ἐν μίαν ἐκαρατόμησε, τα δἐ δύο ξετυφλωσεν ἀφελῶ.μενος το ἔνα φθαλμόν - μόνου γαρυν επρῶντο αἱ τρεῖς εὐπάραον δέ φησι την Μέδουσαν, Ουχ τι Οὐ- φύ ως ευεν, αλλ' Oτι περὶ μυτης η Μέδουσα - εὐμόρφου διέκειτο διο καὶ περὶ κάώλους τ' Ἀθηνα ἐφιλονείκησεν. Ἀλλως γένος ἀντὶ του θυγατέρα, την προειρημένην Μέδουσαν. s ναὶ - δη- Περσευς τ δεῖον γένος του Φόρκου τὰς Γοργόνας φάνισε της εὐπαράου Μεδούσης την κεφαλλ' ἀποτεμων, και λεθριώτατον ερανον τω Πολυδέκτη ἔθηκε, καὶ την της μητρὸς αυτο δουλείαν ἄσφαλ καὶ ἐλευ- θέραν και την ρετ ανάγκης κοίτην, απὸ κωνου ο Iiθηκεν. 25. 3υγρόν τ' ὀραν ori λυγρον ερανον ελεν, ἐπεὶ ἐν ἐράνω ποτε ἐπέταξεν κα-στο - ῶν βασιλεὴς ὁ Πολυδέκτης προςφέρειν αὐτο δῶρον καὶ το Περσεῖ την κεφαληντης Γοργόνος. κοινῶς δε ληπτέον το σμαύρωσε, της Γοργόνος δηλονότι. a ' ἀναγκαῖον λέχος το μετὰ ἀνάγκης καὶ βίας γινόμενον. 3

29. ον ἀπο χρυσο ναμ ε ν Γοντινα τον Περσέα φαμεν ἀπο χρυσου γενέσθαι αυτομάτως καταρρέοντος. 31. Ἀλλ' ἐπει εκ τούτων δ αλλ' ἐπειδη ἐκ τούτων τῶν πόνων τον 'ςφιλέστατον ἄνδρα ἐρρύσατο Περσέα ζάδηνα, τότε το πολύφωνον μέλος τῶν αὐλῶν κατεσκε

ζεν. ἐρρύσατο δε πόνων ἐπεδίωξαν - τον Περσέα έχρι Βοιωτίας. - 35 Oφρα τον Εὐρυάλας J ἀπ μιας ρκεσε καὶ τ περ την τέραν την Σθενῶ πάθος παραστησαι. - μέρους δε εἴρηκεν ο γαρ μόνη θρηνησεν Εὐρυδη, ἄλλα καὶ ηαδενώ - η γαρ Εὐρυάλη της Μεδούσης αδελφη, μοίως και η Σθενώ ν πως συν τοις οργάνοις της αὐλητικης - κοῶν ωπυρῶν γενύων in Εὐρυάλης ἐκδοθέντα

477쪽

θρηνον μιμησαιτο D' ου' φησὶ, τον ταύτης μιμησαιτο γόον τον ἐρικλάγκτακὰ το - τέστι τον μεγαλόπρακτον, μεγαλόπον- - γαρ Ἀθηνῶ ευρε o μδεος της αὐλητικης. 3s. Ἀλλά νιν ευρο is'J ἀλλ εορουσα το του αυλουμέλος μετέδωκε τοι ἀνδρώποις εχειν, και νόμασε το μέλος πολυκέφαλον νόμον ἐπεὶ καὶ α των δρακόντων πλείους εἰσι κεφαλαι, καὶ α συρίζουσαι πλείους σαπι ων κατα μίμησιν συνέθηκε τινὸς πολυκέφαλον, φασὶν εἶπεν, ἐπειδη πεντηκοντα σαν ἄνδρες ἐλων ὁ χορος συνεστως προκαταρχομένου - αυλητο τ μέλος προεφέρετο ' οἱ δε κεφαλας ἀκουουσι τα προοιμια. δη ουν δια πολλων προοιμίων συνεστῶσα ἡ λέγουσι - ολυμπον πρῶτον εὐ-

4 g. Εὐκλεα λαοσσοων Γενδοξον πων 1μα το των ἀγώνων των του λαους -ούντων - καὶ παρορμώντω εἰς . δέαν φησὶ δε το μέλος. 43. επτου διανισσόμενον χαλκοῖ διαπορευόμενον τω μέλ- Uo 3 διωτε χαλκου καὶ καλάμου, ἀντὶ του δια των αὐλων-45. οι παρὰ καλλιχόρου να οσσι τους δόνακας λέγε or παρὰ Dis. --χομεν φύονται, ἐξ - αι δεητικαὶ γλωσσιδες γίνονται. ἐν me τω κηφι- ο αυλη--τεκρι κάλαμοι φύονται- ψηται δε και εν Παιῶσι περ αὐλητικης. Iτινες ο καλαμοι οἰκούσιν εἰς την των λαρίτων πόλιεν, τουτέστι τον ' χομενον, ἐν του τεμένεν του φισσου, των χορευτῶν πιστοὶ καὶ ληθεῖς οντες μάρτυρες. τ δε ναίουσι κάλαμοι

σκληρῶς καὶ διθυραμβωδῶς προπαγεμ ε εδει γὰρ εἰπεῖν φύονται. 9 πολιν δε αρί

49. Et δέ τις ολβος ἔν ἄνθρωποι σιδ συνυπακουστέον τοιουτον ἐστιν η υπάρχει. ὁ γὰρ λόγος εἰ δέ τις ολβος ἐν ἀνθρωποι εστὶν ἄνευ καμώπου re φαίνεται Ουδε γίνεται, κτελευτοσε δε τὸν λβον ὁ δαίμων, τουτέστιν ἔπι τέλος ἄξει, ητοι πημερον υστερον τοὐτο γὰρ δει ἐπενεγκειν, ora παρέλιπε. τουτέστιν, ἐὰν μη παραχρη- τες εὐτυχησο, μη ἀδημονείτω γὰρ θεὸς τὸ ω μενον ἡ σημερον τελέσει η αύριον τουτοδέ φησιν, ἐπειδη προςδοκητως ἐνίκησε κλασθεντος του καλάμου. 53. O παρφυκτόνὶτ ειμαρμένον ου φυκτόν τὸ γὰρ φευκτον ουπιεὶμαρμένον ' 54. Ἀλλ' στι χρόνος ουτος ο λόγος τοιουτος ὁ πονησας, παν μη παραχρημα τὰν πλούτου, μν καμνέτω. θεὸς γὰρ u σημερον η στερον ποιησε καὶ ἐπι, ς ἄξει πως δε ἐπὶ τέλος ἄξεσ; -- , ειμαρμένη, διό φησι τ δε μόρσιμον ἄλλ' εστιν υτος ὁ χρόνος, ocτις καὶ τ εν ἀνελπιστω καταστησας το ἀνάπαλιν της γνώμης καὶ ἐλπίδος το μεν δώσει δπερ υκ ηλπιζε, τ δε υ δώσει περ προςεδόκησε τουτο δέ φησιν, ἐπειδὐ ρ δοκητως κησεν ὀ Matae κλασθέντος του καλάμου, - ψηται. Sic Reynuis: vulgo προσεφέρετο Gori. σοβώντων. a Sic Goti secidam. D Gori. παρο-ἀλπιικῶν. Si ideiri ou Sis idem.

478쪽

α-ν ἀγωνα των Νεμέων τινὸς μὰν φ' Ηρακλέους δεῖσθαι φασιν ἐπὶ τῆ του λέοντος ἀναιρέσει, οι δὲ π ύτως, ἀλλα ιστορίαν τινὰ λέγουσιν ἐπ' αὐτου- ἀπ του φελ- του ἐν πρότερον, νυν δὸ Ἀρχεμόρου, no του μαντεύσασθαι τοῖς ἐπὶ Θηβας στρατευομένοις δια του ἰδίου θανώτου. ὁ δὲ ἄγων ἐπιτάφιος. καὶ γαρ vrcv ἀπο- των ' Oμηρε- κῶν δακνυουσι in ἐξ ων οὐδένα νικησαντα περ στεφώνου εἰςάγει, Mi Νέστορα ταν πολ-λας νίκας μυτο πολλάκις ἐξηγούμενον ' και πασιν οὐδὲ νομα του στεφάνου εἰδέναι τον ποιπὰν ἀποδεικνύντες - οὐδαμου παρὰ ποιητ εψητ- στεφάνας ἐν γὰρ λέγει, στεφάνους δε υμ ων οὶ ἐν καλῶς ἐστεφάνας ἔχον ' νυλλως O επτὰ ἐπὶ Θηβαις παραβαλόντες τ' ἐεμέαν διφησαντες πυνέτυχον ' ina τη πινέαν φερούση τον υκούργου του του ιος ιερέως καὶ Εὐρυδίκης παῖδα 'Oφέλτην ἡ ὁ ἀφηγησατο αὐτοῖς is τινα πηγην, καταλιπουσα τον παῖδα εν τινι λειμωνι εν δράκων περιειληθεις ον ἀφεὶς ἀνεuis. ι δὲ ποστρέψαντες α το πάθος δεασάμενοι τον τε δράκοντα κτείνουσι, και ἀγῶνα πιτάφιον στῶσι η τριετηρικω ωνα-- δὲ στρατιῶται καὶ παιδες στρατιωτων. στερον δε καὶ ἐπὶ το δημοτικον 'πληδος ἔδραμ- ην δὲ γυμνικος και ἄρμα, α δίφρος ουδε δεης ἔτυχε δε ἡνως' ιπύλη ἐν Nw-e. ρισμένου παρὰ των ημνιάδων παν τὸ ἄρσεν ἀναιρε θηται γενος, ἐκ πασῶν δεριπύλη τον πατέρα Θόαντα ἐνείρξασα σαμωτο ἐφύλαττε στερον δε μενἀτο τοὐς Αργοναύτας ἐκπλευσαι, φανερου γενομένου ταῖς ημνιάσι του κατὰ τον Θόαν--πα, αὐτον με κατεπόντωσαν ἐνείρξασαι τη κιβωτο, ἐφηφίσαντο δὲ α κατωτης μι- πύλης Φάνατ- η δε μαθουσα φεύγει ἐν τοσούτω δὲ γ λησταις περιτυχουσα πιπράσκεται -ούρνο ἐν μείνω δὲ - αιρο κατὰ ζητησιν οἷ παῖδες Θόας καὶ νεως παρέβαλον ἐν εμιτ, πυδίκης δὲ νης υκούργου γυναικος βουλομένης vi τὸν ' Ω- του θάνατον ἀνελεῖν την μιπύλην, διὰ τουτωτε ν τινι τόπω - θρα κατακλεισάσης, ου -- μαντεωσάμενος δείκνυσι sis παισι ην 'επύλην. η δὲ τοὐτ εὐτυκη-- παρεκάλει τους ἡρωας τοῖς παισὶν ἀγωνίσασθαι. γε Ἀλλως. λωμεώ φασιν αγεσθαι επὶ 'Oφέλτη ο ὐ-του καὶ κρεούση παμδὶ, ον Θησην ἐκδεσαν ι Ἀργεῖοι τελευτησαντα ἐπι ε τον Θηβαἶκον πόλεμον τουνον. δε τυχε τροφεύουσα μιπύλη, ν τησαν οι Ἀργεῖοι δωρ - της δε ἀπελθούσης ὐδρεύσασθαι, φις ἐπελθών ἀνεῖλε τον παῖδα. Ἀμφιάραος ὁ τούτοις μαντευόμενος ' σωο--D Iliad. , 69 iugo istian a Vulgo δημωτικόν. Boin τε Reynius

hine coniicit παισι συναγων. brachneidem recie vult vino.

479쪽

ρον αυτον ἐκδἈσεν, τι αὐτοῖς ἀρχηγόρου γένετο του παιδος δάνατος, ἐφ . καὶ τον ἀγωνα διέθηκαν την' επύλην παραμυθούμενοι μαγι δἐ ων ἐστι καὶ Αἰσχύλος, - Ἀρχεμόρω ο Νεμέας παιδί o δ ἐπὶ το --υ παιδι Ἀδράστου δὲ ἀδελφο εἰσὶ δέ τινες, α καὶ παλαιότερον Iναί φασι τον ἀγῶνα του Θηβαdio πολέμου. θλησαν δὲ ἐν αυτ περ στεφάνου μόνου, - ἐθελησαντες δωροδοκεῖν, ἐν τιμ καθιστάντες τὸν ἀγῶνα πέσχοντο δὲ ἐκ των λαφύρων --στησαντες ἀργυρίτην αὐτον ποιπιοι, παιδιὰ τούτο στεφανίτης πρῶτον κληθη προέστησαν δὲ του ἀγωνος καὶ Ἀργεῖοι και κορίνθιοι καὶ κλεωναῖοι ἐμπεδούντες δὲ αὐτον - μεα- ανέθηκαν AEt στέφοντο δὸτοπαλαιον ἐχαίεν, στερον δὲ μετὰ την συμφορὰν τῶν Μηδικων ἐπι τιμ των κατοικομένων σελίνου. o δ ἐξ ἀσης ἐπ' ' κεμόρω τοὐτ η τεθωναι ἔστι δἐ η Νεμεα ων Ἀργείων της χώρας μοιρα ἀνομασμένη ἀπ μμεας της Σεληνης καὶ ι - οι δε ἀπο τῶν βοων τῶν πο Ἀργου νεμομένων ε του χωρίον, α ησαν φας εραί or δὲ ἀποτῶν Λαναο παίδων, or κατενείμαντο καὶ εκληρούχησαν το χωρίον. Ἀλλως ' ἀγὼν ἐπιτάφιος ἐπὶ Ἀρχεμόρω ο υκούργου του ἱερέως παιδι, καθ' 3ν καιρον ι ἔπτὰ τῶν Ἀργείων λαώπὶ ἐπεστράτευσαν Θηβαίοις Πολυνείκει συμμαχοῖ τες. ουτοι γαρ δυςφορησαντες, τε δη η αὐτῶν χρεία αἰτία της του παιδος ἀναιρέσεως γεγεν αε, βραχεῖαν παραμυθίαν τ' συμφορή ποριζόμενοι λέγονται ' ἐπιτάφιον ἀγῶνα δέσθαι τοὐμμεαιον, καθ ο οἱ κριται--ὰς ἐσταλμένοι στολὰς κρίνουσι τους ἀγωνιζομένους, πόμνημα του πένδους ταῖς στολαῖς ἐμφανῖζοντες ὁ γαρ ἀγων ἐπιτάφιος. ύστερον ὁ νικησας Ηρακλης-- κατωγωνισαμενος τοὐμμεαῖον λέοντα πιμεληθη τουαγῶνος πω πολ λα ἀνορθωσάμενος και - εἶναι ἱερον ἐνομοθέτησε. και εστ τριετης, τελούμενος μηνι Πανέμω δωδεκάπν - δὸ αγ- ιππικός τε και γυμνικός. 9 άλλως καθ' - καιρὸν οι πτὰ ἐπι Θηβαις τῶν Ἀργείων λοχαγοὶ ἔπεστρατευσαν Πολυνείκεε συμμαχοῖντες, εἰς πινον - θρ κικην καταντησαντες καὶ δ ει συσχεθεντες συνέτυχον ' ιπύλη τῆ ημονίαν γυναικὶ και καθικέτευ ' τε τῶν χχωρίωνεμπειρον ουσαν, ξεναγησαι si επι πότιμον δωρ τοῖς δε λοχαγοῖς την ἀβλαβη χάριν ἀπονειμαι βουληθεῖσαν ' καταλιπεῖν ἐπι τινα τόπον - Ἀπέμπον Λυκουργου του ἱερέως παῖδα, ον υ προς ἀνατροφην, Ἀργεῖον α γένος πιν δὲ της κεια ἐξελθόντα κατὰ τὸν 'πφιώλης ἀπουσίαν περιπλακηναι του παιδὶ, και ταις σπείραις αποτεταμανον ἀποπνίξαι το μένω - τους- ἐπανελθόντας τοξευσαι μεν - φιν, σφόδρα δὲ ἐπὶ του γεγονότι δυςφορησαι, ἔτι δη η αὐτῶν χρεία αἰτία τυ του παιδος ἀναιρέσεως γεγενηται, εἶτα τῆ συμφορῆ βραχεῖαν παραμυθίαν ποριζομένους δάφαι τὸν παῖδα καὶ επι-ταφιον ἀγῶνα θέσθαι τοὐμμεαῖον καο - κριταὶ φαιὰς ἐστολισμένοι στολὰς κρίνουσι τους ἀγωνιζομένους, πόμνημα του πένθους ταῖς στολαῖς ἐμφανίζοντες ο γὰρ ἀγων ἐπιτάφιος. στερον δὲ νικησας φακλης, καὶ καταγωνισάμενος - εμεαιον λέοντα ἐπιμεληθη του ἀγῶνος τὰ πολλὰ ἀν λουσάμενος καὶ ιος ἀν- ιερον ἐνομοθέτησεν. 4 δὸ

480쪽

στέφανος ἐκ χλώρ- πλέκετα σελίνων διαφέρει οὐ κατα τὸν ' δμον, καθόσον ἐω,ῖνος ἔχει ξηρα τὰ δεινα προέστησαν, του αγῶνος πρωτοι ἐν ι Κλεωναῖοι, εἶτα Κορίνθιοι, και ἔστι, τριετης, τελουμενος μηνὶ Πανέμιν ιβ vae ἐξον δὲ πρότερον, εἰ μη τους ἀπο στρατιωτικον γένους, στερον ὁ ἐπιλειφάντων και του ἔδους δι-υθέντος συνέβη τους πάντας ἀγωνίζεσθαι. o δἐ ἀγὼν ιππικός τε καὶ γυμνικός.

ς πρώτη των ωμέων δης ἡ στροφη και αντίστροφος κώλων ἐστι δέκα. To αἰαμβικον δίμετρον ἀκατάληπτον, ως το - σας παρηειρε φρένας. ὁ β ιαμβέλεγος. πενθημ μερὸς δακτυλικόν To δ' ἰαμβωγος To ε Εὐριπίδειον. ο, δακτυλικον τετράμετρον κατδηκτον Tot πεπόδειον. - Πινδαρικον ἐκ Σαπφικου. σύγκειτα ἐκ τροχαῖκης συζυγίας, κοριάμβου και ἰάμβου καὶ συλλαβης 3 ὁ δὲ Πίνδαρος του ἰάμβου . μακρὰν συνέστειλε. - Εὐριπίδειον. To ι ἄμβωγος, δι- μετρον ἀκατάληπτον.

μιμερὸς δακτυλικόν To, πενθημιμερὸς δακτυλώκον 'μνικὸν ἄπ' ἐλάσσονος τρίμετρον καταληκτεκον Σαπφικον ἐνδεκασύλλαβον. ὁ Ἀωνικον δίμετρον ἀκατάληκτον c τρυα o τρίμετρον ἀκατ-κτον. - Εὐριπίδειον. Xρομίν Αἰτναιο δ οπαπται, ἐπίνικος προμμυωναίου γέρων γαρ οἰκιστης ἀντι τυράννου βουλόμενος εἶναι, Κατάνην ἐξελ- ιτνην μετωνόμασε την πόλιν, ἐαυτονοικεστην προςαγορεύσας, καὶ ἐν ταῖς αναρρησεσιν ἔν τισι τῶν πώνων Αἰτναιον ἐαυτον εἶπε ταυτον i, φησιν ὁ Λίδυμος, εἰκὸς παθῶν και τον μομιον ταίρω κεχρημένον αὐτῆ. πίμαιος δε τον ἐπίνικον 'Oλυμπικον Iναι τοὐτόν φησιν ἄμαρτάνων G γα Πιν-

x Hanc vocem addidi mammemio. Ita idem conexit vulgo rom. 3 πορι- ο editores de coniectura addidere. M Sic Rom. Recentiores edidere μωροκωτδηκτον oecte credo ad Triclinii ment. I.

SEARCH

MENU NAVIGATION