장음표시 사용
481쪽
x. Ἀμπνευμα σεμνον γελφεοR A ἀνάπνευμα καὶ ἀναπνοη ἔνιοι δἐ αναφύσημα, διὰ το ἀπορρῶγα και Io στόμειωναι του Ἀλφειο τυ αυτόθι Ἀρέθουσαν, ἡ ἐστι κρηνη ἀπο γαρ καταδύσεων αφανῶν εἰς τὸν Ἀρέθουσαν ἄναφαίνεται. ora αν παυμα ἐπὶ της ἐρωτικης σπουδης ) του ποταμού τάττει εστι γαρ κατὰ Ορτυγίαν τηννησον. η δὲ 'Oρτυγία πρότερον μεν υσα νησος εἶτα προςχωσδες χερρόνησος γέγονεν, ως καὶ ἱβυκος ἱστορεῖ Παρα χέρσον λίθινον τον παλαμαι βροτῶν πρόσδε νιν πέδανηριταν ἰχθύες ἀμφάγοι νέμοντο. 3 σεμνον δ' εἶπεν, τοι τε οὐκ τυπε της συνουσίας ο Ἀλφειος η διὰ το καθαρον, ς υριπίδης ' θάσσουσι σεμνὸν ἀμφὶ Πειρηνης δωρ. ωςτε εἶναι - νουν τοιούτOπι- ορτυγία, εν ῆ ἐστι το του Ἀλφειοῖ νάπνευμα τίς η' ωουσα ἀλλ' οὐ τὸν Ἀρέθουσαν εἴρηκεν ἄμπνευμα, ἀλλα την 'Oρτυγίαν, ἐν Εὁ --φειος ἀναπνεῖ, το περιεχειν τε ν Ἀρέθουσαν. ζητεῖται i, τί δηποτε τω Ἀλφει προς- διαλέγεται καὶ τ' --γ-δε της νικης οὐκ ούσης υλυμπιακης, u Λεμεακης ἔνιοιμὸν Ουν φασιν, τι τὰ ποτρόφια του Πρωνος καὶ του ρομίου μοίως ἐν τ' ' συγ- ην το δε ἱερὰν εἶναι τεκρηνην Ἀρτέμιδος, την δε θεον ἱππικην Iναι καδδ Σώτρωνμὸν αυτην Ἀτρεστην ' μηρος δε ρυσηνιον ' ' καὶ ο Πίνδαρος προςεφωνησεν αυτην καὶ τὸν ἐπ' αὐτης Ἀρτεμιν δια τοῖτο δε καὶ ε ἄλλοις φάναι τον Πίνδαρ- ID- ταμίας ἔδος Ἀρτέμιδος ἀπόχρη δε εἰπεῖν, τε ιππικη Ῥεος, ἀνάκειται δε αὐτ η νησος το σε. φεὐδος γαρ το εἶναι τα ἱπποστάσια του Πρωνος αυτόθι Ἀρίστων καὶ ἐν 'μέσω φησὶν εἶναι πιρτυγίαν, ἐφ' ης ἐδόκει γεγεννησθαι ἡ Ἀρτεμις ' o ἐν γαρ Ἀπόλ- λων ἐν Mis Οἴτη δε δοκε ενον Ἀσιατικν ορτυγία. ν --ς Ἀμπνευμα σεμνον Ἀλφεοὐ κατὰ ἐν π στορίαν οὐκ αὐτ η υρτυγία, καθ' ην Ῥητω τὸν τεμενε τεκεν, η περὶ μεσον αλλὰ τέρα η πλησίον της Σικελίας η χερρόνησον ν των Συρακουσῶν ἔφαμεν γεγεγησθαι, και αὐτην ἱερὰν της Ἀρτεμιδος δια την προς φονγ Vs 8. s. ' g. Deleri επὶ anto του ποταμου. Mox malim πέστη γαρ ατὰ eris Bom in fragmento byei habet: πάιδα νηριτον aiullo sensu Beckius et Eeynius ex Ursin. Fragna Lyr. p. 319. dedere πέδον νηριτον, quod non melius est. Sed Casaubonus ad Strab. I. p. o. Par. p. 59. ubi idem locus respicitur his Verbis: προrερον δε χωμα - φησιν Ἀβυκος, λογαιον λιθου, ν καλεῖ κλεaetori ita legem um alibi cs Goeuer Hist Syracus. p. 44. se docere licit πρόσθεν νιν πέδα Νηρήδων, sententia satis apta, neque tamen genuina Ibyci. Nam collatis verbis Atilenaei IlI, p. 86. B. και 'Aegnoro δε της ηιμβης ἐμνη και, οὐδ' ἀναριτο ιυβυκος imtelligitur a covisis lita Correxeris igitur πέδ' ἀναριτῶν sed arbitror Ibycum altera foran νηοἰ- της usum esse in qua cave in . transmutes. Itaque omnilaus locis collatis Ibyci verba hae esse videntur:
' λεκτον παλάμαις βροτῶν ' Πρόσθεν νιν πέδα νηριταν 'δεθυες, φάγοι νέμοντο.
482쪽
ομωνυμίαν, Ἀσριζόμεναι τῆ δε αι Νύμφαι καὶ πηγην πεποιηκασιν εὐμαστην Ἀραδουσαν. ἐν ταύτη τῆ νησο ού- ρύσασθαι υτ υθος λαμβάνειν νόμος. 3. Λέμνιον Ηρτέμιδος νωμὸν Ἀρίστασπος - 'Oρτυγίαν ἀκούει, δια o κατ'
ωους αυτω δοκῶν M. γεγεννησθαι προςδείη in τις, τι συνηδως ὁ Πίνδαρ τως μωνύμοις χωρίοις ἐπιτίθησι και τα ἐπι τοι ἄλλοις ἱστορούμενα καθα κἄia ἐπιτῶν Πλειάδων - Eστι δ' ἐοικος πειαν τε Πιλιάδων η τηλόθεν 'nαρίωνα νεῖσθαι. δρειον ticio ζῶον. ἔνιοι δὲ ἱστορικώτερον ἀκουουσι τοι γαρ --όν φασιν ἔρωτεαλόντα της ' τέμιδος ἐπιδιωξα αυτην ἄχρι της Σικελίας του δὲ δεους της διώξεως αὐτόδε γενομένου αὐτόδε συστηται την Ἀρέθουσαν. δια τουτο δὲ και την Ἀρτεμιν --φειώαν 3 προςαγορεύεσθαι καὶ ἐν 'Oλυμπίον δὲ ὁ Ἀλφειὸς τ' Ἀρτέμιδι συναφίδρυσαι. καὶ την ποταμίαν δὲ Ἀρτεμιν ἔνιοι - παρὰ το Πινδάρο γ ἀκούουσι δια το ἐπ' αὐτῆτου Ἀλφειοὐ πάθος - εἰσι δἐ r πινει- την Ἀρτεμιν λέγουσι δια τὸ τον Ἀλφειὰν πλη- σιον της πιείας Ἀρτεμισίας καταφέρεσθαι ἔχοι δ' - ου φαύλως δέμνιον Ἀρτέμιδος λέγεσθαι τὸν ' τυγίαν, οἷον ἐνδιαίτημα και διατριβηρο ερὰν γαρ την πασαν νησον της Φερσεφόνης φασί τι δ' η αὐτη ἐστι τῆ Ἀρτέμιδι, α μαχος ἐν πιάλιν - Or, ωαι Ἀπόλλωνα παναρκέος Ηελωεο ρ διατμπουσι καὶ εἴποδα Λημυην
Ἀρτέμιδος. 4. Aώλου κασιγνητα Lτ. ορτυγίαν της Ληλου της νησου κασιγνWπν iam κε μετάγων τα ἐπι-- δεων λεγόμενα κατὰ των τόπων, ἴτινες απ' ἐκείνων προςηγο-
φεύθησαν Θι δὲ δια πν ὁμωνυμίαν, μανε ἔφη ' ἐν ε η Ἀρτεμις ἐγεννηθη -περ ἐν Ληλο- rωθε γαρ ὁ Πίνδαρος μετάγειν τὰς ὁμωνυμίας -τε τὸ λεαθὸν ἐπι της εἰς Λη-
λον Oρτυγίας τουτο ἐπὶ της προς Συρακούσαις μετπδη ἔνιοι δε κασιγνητην ἀκούουσιν αντι του σοπεν δια την μοιότητα - κοινὰ ναρ τα εφ' κατέρας rστορουμενα. καὶ ἄρη νησος η Θηλος και η Ορτυγία η ἐν Συρακούσαις νησοι, καὶ ὐπεδέξαντο θεούς ἀμφότεραι και η ἐν ἐκρύβη δια πελάγους, η δἐ ἔκ του μίλου δια τὸν νωπόν. M λως δοκεῖ μὸν πρὸς τὸ βίαιον την ορτυγίαν ' την προς ταῖς Συρακούσαις ἀδελφην λέγειν της Ληλου τὸ δε λον δια την ὁμωνυμίαν αὐτω λόγος προ δη δἐ νους -
ω σεμνότατον νάπαυμα του ' Ἀλφειον των Συρακουσων καὶ της Σικελίας κόσμε καὶ
βλάστημα, της Ἀρτέμιδος ἐνδιαίτημα καὶ της Ληλου αδελφη τούτο δε φησι καὶ δια την ὁμωνυμίαν ' τυγία - και η ηλος ἐκαλεῖτο καὶ δια τὸ θεοφιλές ἐν φλεν γαρ ηνη Ἀρτεμις ' τυγία δε νησος πρὸ των Συρακουσων εις - δια πελάγους φερόμενος ὁ - ιιὸς ἐμβάλλει καὶ ποιεῖ τυν Ἀρέθουσαν κρηνην. Σέθεν ἄδυεπνης μνος ὁρματα ιδ ει σου δυεπης καὶ εὐφημος. ρ ὁ δε νους ἀπὸ σου, λυρτυγία, ὁ δυεπηλωνος την ὁρμὴν ἔχει,-ςτε θεῖναι καὶ πληρωσαι ἔπαι-- νον μέγαν των ξυτάτων ἴππων Λιὸς ἔνεκεν του ἐν τῆ στειν Aa γαρ απάκειται καιουτος ο ἀγών. ἐν γὰρ τῆ πιτνη ιὸς ἱερόν ἐστιν.
483쪽
. Ζηνὸς Αἰτναίου χάριν I mat χάριν του Λιος, et ἔνεκεν του MN, πα-σον ἐν του ἀγῶνι καὶ ἐν τῆ πανηγυρει το Αἰτναίου διος ἀν-- πιρι τὸν Πρωνα ιυς ἐπιτῶς στεφανίταις ἀνωσε πεποιημένους ἐπινίκους και δον πιθα- ουν φησιν O a μος και τἄν ἐπὶ τῆς Α μιον εμεακης νίκης ἐπίνικον ενεκα τούτου συννετ δαι, πλοτου δελειν αὐτον υπὸ της πανηγύρεως ν θησεσδαι. - τρόπος ποινμικος -τε τοαπω ταυτομάτου συμβαῖνον - αλιον λαμβάνειν. ου χαρ νεκα του πινθηναι - ἐπίνικον ἐν ' πανηγύρει του Αἰτναίου - ωκωσεν, ἀλλα νικημα τος ἔμελaεν εἰς αυ-
8. Ἀρμα δ' τρύνει eo μιου DXρόμως ἀορος ἡ Ἱέρωνος παιδόθεν ουτος - δη βασιλευσε συνὼν καὶ ἄριστος - τὴν ἱππικην ἐπλούτησε, και ηρξατο ἀποστας του Iέρωνος καθ' εαυτον ἱπποτροφε δε νυν Ἀπων αρματι πρωτον ἀγωνισάμενος. 1 F. Ἀρχαι Ῥέβληνταιδ αε- αι του ἐγκωμίου τουτο δε λέγει διει το ἀποθε. της Ἀρτέμ- κατησθαι, -τε ἀρκὰς τὰ προοίμια της δης αυνον λέγειν εδος δὲ Πινδάρου θεοις ἀνώσειν τὰ πως- τοις ἀνθρωποι ἐκπονούμενα ε - νους' - - ἀσαι ταις δαιμονίαις και θείαις ἄρεται ἐκείνου του ἀνδρος εὐδεων βέβληνται, ἀντὶ του ἐκ πρώτης κατεινολης η πη τούτν συνέβαλεν. γ,3 ms τι δ' εν εὐτυχίη θ εστ δε 3 ἐκ της υτπίας και εἰς κρον ευδοξίας ἀφικέσθαι, ἀντι σου κατὰ πάντα μέρη του βίου κρως ενδοξος ὁ ευτυχης και -
TO ευτυχουντα και φρονεῖν νομίζομεν. 14. Μεγάλω δ' ἀέθλων μεγίστων - αγωνισμάτων η Μουσα μεμνησθαι βούλεται. 16. υν ἔγειρ' ἀγλαzαν εκπεμπε τοίνυν, ω Μουσα, καὶ σπεῖρε λαμπρότητἀ τον τῆ νησο τῆ Σικελίαν, ηντινα ὁ Ζευς ξαίρετον δέδωκε τῆ Φερσεφόνη ἀρίστην υσαν καὶ ἐπιτηδειοτάτων της γης της -καρποτάτου, γουν ἐπένευσε τῆ αυτου κεφαλῆ την Σικελίαν πιείρως και λιπαρως ἀνορθώσειν, non πιοτάτην καὶ καλλίστην φωσειν πλουσίων πόλεων ἐνοικησεσε ταῖς π αὐτην ἐσομέναις ν --ς περὶ της λης Σικελίας
ἐστὶν ὁ λόγος δοκεῖ ὁ αὐτην ὁ Ζευς ει τον γάμων πλούτωνος τοι ἀνακωλυπτηρίοις νΦερσεφόνη δωρησασθαι. θεται ὁ η πῶσα Σικελία ἐξ ἀσης Μητρος καὶ κόρης, του ιὸς λως ἐξ ἀρχης μολωέντος ληνουν Περσεφόνη περὶ τους της -τνης δε τρίβουσα λειμωνα ηρπάσθη παρὰ το Πλούτωνος το δε ορδώσειν ἀντι του διαφυλάξειν ορθην τῆ Περσεφόνη διὰ των πόλεων των ἐσομένων ἐν αὐτη ἀφνεῶν οντω ἀρεμελλεν ορδοῖσθαι η Σικελία δηλονότι, εἰ ξιολογους ao πολεις, απιγg3. Nπασε δὲ κρονίων πολέμου μναστηραὶ τον μνημονα πολέμου, ἀποστημονα, - ἀμελουντα πων πολεμοκων, αλλὰ κατατιθέμενον ἐν του νου - δει παρασκευάζεσθαι εἰς τὰ πολεμικὰ διόλου. μοιον του Μηστωρες αδτης. ὁ δε νους' παρέσχε δε πρὸς τοῖς εἰρημένοις ὁ Ζευς αυτ γενναίων ἄνδρων καὶ πολεμικων πληθος, -τ δε οπλων μεμνησθα των πολεμικων κα ιππαιχμίαις εὐδοκιμεῖν- Delevi σω ante M o Reynius eo eu σοναψεν, o non opus. η me loe. delevi και Fram ine. - Iliad. liae.
484쪽
as. Θαμα καὶ 'Oλυμπιάδων ου μόνον, φησὶ, τα περὶ πόλεμον δραστηρίους ἀπέδειξε του Σικελιωτας, αλλὰ καὶ 'ολυμπιονίκας olari πολλάκις κησαν ἐπ' 'ολυμ- κίας. ἔστι δἐ ὁ λόγος το Πινδάρου ου περ του ρομίου μόνου, ἀλλα καὶ περὶ του παν- τος λαου, or πολλὰς ἔσχον νίκας λυμπικάς. ἐντευθεν ἔσω πλανηθεὶς ὁ ίμαιος ολυμπικον τὸν ἐπίνικον ηδ εδναι. εστ δε και ντως ἀναγνωναι Ἀπαιχμόν δ' - δη- ωαὶ ὁ λόγος κατα συναλοιφην, is ψ ὁ λαός μνηστηρ - πολέμου και των 'Oλυμπια- ωων ἀθλημάτων. a . Πολλῶν ἐπέβαν καιρόν J-οxλων ἐπέβην καὶ φάμην ἐγκωμίων, ουδαμούνου καιρου προς φευδος χρησάμενος. ούτω του καιροῖ τῆ ληδεία πων. sis. Εσταν δ' ἐπαυλείαις Dἀμφίβολον πότερον ὁ χορὸς η ὁ ποιητης τουτό φησι δύναται γαρ ὁ χορὸς λέγειν ἐφ' Ιαυτο κυρίως, δύναται δε καὶ ὁ Πίνδαρος μεταφορι- ωῶς ειπεῖν - στην το - καὶ τῆ μολπῆ μελπων αὐτὸν καὶ μνῶν ων μεν - ὁ χορός λθη, κυρίως ἄκουσόμεθα δεῖπνον παρεσκευάσθαι η κωμον γαρ στέλλουσιν ιχορευταί- ων δε ὁ ποιητης, κεκόσμηται τὰ δοθησόμενά μοι δωρα, φησὶ, δια οὐ μνου. ὁ δε νους - στην δε παραγενόμενος ἐπὶ τοι ornos του φιλοδένου ανδρὸς τὰ καλὰ διτούτου αναβαλλόμενος. --3g. σαμ α δ αλλοδαπων οὐκ ἀπείρατοι οῖ του ρομίου, φησι δόμοι οὐκ εωὶ ἀπείρατοι ξένων, τουτέστι φιλόξενοί εἰσιν. ὁ δὲ νους' ο γαρ ἀπείρατοι της συνεχους δεξιωσεως ο τούτου οἶκοι συνεχῶς γαρ τους ἐκ της αλλοδαπης ποδέκον-
ψομενοι τουτ λιλοπε καὶ ποκείμενόν ἐστιν, οἷον ἀκολουθεῖ, -περ καπνο δωρ φέρειν ἀντων καὶ ' κατασβεννύναι καταλείπεται δε τ αρχαίην σημασία τὸ φλός γα αντίστροφος ἀποτει τὸ Γ ταῖς δε τοιαύταις παραβολαῖς ρητω ἀποτόμως, οὐ λέγων τὸ καθάπερ καὶ ὁ με Ἀρίσταρχος ταυτα μέλπιον δε-ύτως ἀκουειν κατ' ἐναλλαγην πτώσεως μεμφομενοις, σννι που μεμφομένους σβεννυειν ως δατι καπνόν, νααυτὸς ὁ γαθὸς κατασβεννύ τὸν φθονερὸν ἀλλα μη σμεννύηται ὁπ' ἐκείνου χρησαι δὲ ὁ Πίνδαρος τω καπνου ἀντὶ πυρὸς, ε του παρακολουθουντος τὸ πρῶτον σημαίνων. φουτω τὸ ἐσλῶς ἀντὶ του ἐσλοῖς ψηται χωρικῶς. και τι τὸ λέλογχεν εμεν ενι-- ωῶς ἀντὶ του λελόπασι λελόπασι δ ι καταμεμφόμενοι καπνεοδωρ ἐπιφέρειν. ἐστι ob υδομένους αὐτ6 οἷός ἐστι καταπραυνειν, -περ καπνο δωρ ἐπιφέρων. τινὸς δὲ Ουτως ώς δατι καπνὸν σβεννύουσι και πυρ, υτ τους ἐσλους σβεννύουσιν ι δονεροι μεμφὶγενοι. s η υτως' - ἀνύουσιν ο φθονεροι μεμφόμενοι του ἀγα-.ους γαρ αγαδὸς γαδός ἐστι, κἄν μυριάκις μεμφωνται αὐτόν. Do δὲ νούς πεφυκε ' δε τοι μεμφομενοι τους ἀγαθους υτ τηκεσθαι, ἀπερ π πυρὸς δωρ, Ουκέτι δυνάμενον φερειν την θέρμην καὶ τὸν καπνόν. 36 Tέχναι δ' τέρων τεραι τουτεστιν LM αα φιλοτεχνουσι. minorae
Vulgo εστη. a Boin παρασκευασασθαι. 3 Haec corriapta videntur. 4 monilinetionem adieci. Vulgo η και Sed η γώ recta Airg. E. apud Hermano de dies Pind. p. XXII.
485쪽
λέγει προς- πέφυκέ τις, προς ταυτα ἀκολου θουντ τ φύσει ἰέναι χρη η και περὶ αὐτὰ ἐνεργεῖν. τέχνας, φησὶν--δομος, ἀκουστων νους δόλους, οδεν καὶ το ἀτεχνῶς παρὰ τοῖς δετικοις - ἄλλαι δ' ἄλλων ἐπιτεχνησεις. ν Ἀψηται δὲ παρὰ το μηρουρ γ quo ἐν γαρ ἔδωκε θεος πολεμη Ἀργα-38. Μάρνασθαι φυῆJ μάρνασδα ουν Ἀρίσταρχος αντι του μάχεσθα και ἀντερίζειν χρώμενον φυσει κατὰ τρόπον καὶ μηδὲν παρὰ φύσιν πράττειν. -- δε τομάρνασδαι οὐκ ἔστι μάχεσθαι, ' ἄλλ' ἐνεργεῖν, - φησε ίδυμος, και πραγματευεσθαι, ωςτε εἶναι το κεφάλαιον του λόρου Ἀρκηκε δ ευδυ ἀδόλως πράττειν, καθ' ων εἶληχεν ἔκαστος φυσιν, η πω η γνώμη s αριστον ουν ' χρ καθ' ην γεγέννηται τις φυσιν, ταύτ' ἀκολουθεῖν και η βιάζεσθα αυτην εἰς αλλα τρέποντα, μηδὲ του δόν μάρνασθαι προς τους αγαθους, ἀλλα συνασκεῖν in τις ἔχε ἐκ φύσεως Dora νους χρη δὸταις εὐθείαις δοῖς βαδίροντα καταχρεισδα τοις ἐαυτου και το φύσει, μη δι' ωρων ἐπιτηδευμάτων τον ἰδίαν ἐνυβρίζειν τέχνη - 39. Πράσσεο γαρ εργο μὲν σθένος συμπράσσει και συνεργει τοκμὸν ργοις, φησὶν, η ανδρεία, τοῖς δε βουλεύμασι καὶ λόγοις ὁ νους μετέβαλε δε o' πικόν 'More χερσὶ τως πολέμου, ἐπέων δ' μι βουλν. ουτω . . ὁ λόγος πεται, -τε το μέλλον προγνῶναι κολούθως, ως εστ συγγενὲς και συμφυὲς καὶ ἀκόλουθοπι συγγενὸς γὰρ π συμφυές. 42. Ἀγησιδάμου παῖ, σέ δ' ἀμφι τρόποJ σου δὲ, ω μοι του Ἀγησιδάμου παι, περὶ τον τρόπον καὶ τον βίον αμφοτέρων η χρησις πάσει, και λόγων καιτργωπι προ αμφότερα γὰρ χρησιμος εἶ, τουτέστιν ἐπι των πων κα της συνέσεως. ενεργεῖς γὰρ και προμολε-- 44. Οὐκ εραμαι πολῶν ἐν μεγάρ πλουτον πιδαν-- θέλει παραινέσαιτο ρομίου, ξενηνοχεν ἐφ' αυτον οὐκ ἐπιθυμω, φησι, κατακρύψαι θησαυρον, -
πλουτω, ἀλλα παρόντων ων ἀπ του πλούτου καὶ εὐπαθεῖν και ευ ἄκουσα θέλω ἐξαρ- πων τοι φίλοις τ δε λοπι δωρητικος, φησι, γίνου-
46. κοιναι γὰρ ἔρχοντ' ἐλπίδες αἱ γὰρ ἐλπίδες και α μέλλουσαι, φησὶ,
προσδοκίαι κοιναι καὶ raso τάς ἀνθρώποις εῖσίν. - δὸ λέγει, τοιουτόν ἐστιρ' ἔτι τοῖς φίλοις ἐπαρκέσει, υτος καὶ ἐλπίδος ποτὸ διαπεσὼν της ἴσης si τυχοι μοιρης' ἄδηλα γὰρ τὰ παρὰ της τύχης συμπτώματα- 49. Ἐγὼ δ' Ηρακλέος ἀντέχομαε προφρόνως Ἀπαπορήσειεν αν τις, διατέτου Ηρακλέους μνημονεύει ου γὰρ εἴκαιρος δοκεῖ n μνημη νυν πιρακλέους καί φαμεν,οτε βουλόμενος δεῖξαι, ς ι διαφανεις ἐν τοῖς ργοις και τοι λόγοις ἀθάνατοι γίνονται ' μνημ', διὰ τουτο μέμνηται φακλέους αρετης, ἐπιφέρων τοῖς του ρομίου θαύμασιν ' τε ιν αντέχομαι ἐν ταις κορυφαῖς ταῖς των σων αρσῶν, και μνημονεύω των κατὰ Ηρακλέα διηγηματων. D -λως ὁ μὲν ουν ἀρίσταρχός φησιν, τε οωνταί τινες, τουπόθεσις αὐτ εδ το τοιαύτη -τε μνησθηναι οὐ δεου, 3περ ἐστὶν, ς καὶ Ἀρίσταρχός φησιν, ἀπίθανον. μηκοτε δε, τε ἀει, Πίνδαρος επαινεῖ τους φύσει μῶλλον των ἐκ δε- η Addidi m ' lini επιτανησιες a Iliad. . v. Vulgo παρή- - viso
486쪽
την περὶ 'φακλέους γινομέναν συμφορον ἰδίως εἶύμνησεν εἰς ἔνδειξιν δε των φυσικ- ἀναδῶν 'μακλης γαρ μέχρι παντος ἐκ φύσεως ἀγαθος ἄν ἀνεφάνη, τε - νωμοίωσε τὸν ἔπα - ἔν μόνον το περὶ τους δράκοντας αυτ διαπραχθὲν εἰπών - ἄλλ' anae ἄρα ἀπὸ των ἐπιφανεστέρων - προ- τώ Ηρακλέα ο δὲ καῖρίς φησιν, τι δπρόμιος πολλὰ συμποιήσας το Πρωνι κατὰ την ἀπην αμοιβης ἔτυχεν ἐξ αὐτοδ, ωςτε
ἐκ περιουσίας καὶ ιπποτροφησαι - οἶν -- ἔπαθλον λαρε πόνων την ἐπιφάνειαν, ουσω και φααλης - - ταλαιπωρησας παθλον σχε κ' ἀθανασίαν και τον --της Ἐβης. καὶ πρὸς τουτον δὲ ἔνεστιν εἰπεῖν - τί δηκοτε ὁ Πίνδαρος διωσεν ἐπαιναντα, του Ἐρακλέους παρδεαβε συμφορὰν εἰς δειδιν της φιλοπονιαε μαλλον - ἔδει κοινοτερον πάντας τους μου εἰς πόμνησιν ἀγαγειν, τι καθηρας γην καὶ θάλασσαναπεδεώθη. ἰὸ ρύσιππος εμεακὸν Aναί φησι τὸν ἀγωνα και τὸν ἐπὶ τούτω ὁ δ
τος ἐπαίνοις ἐγκαταμεμίχθαι ἀντιπράττει δε καὶ τούτω so μηδ' τιουν τον Πίνδαρον εἰπειν περὶ λέοντος, περ αἰτιώτατον της παραβάσεως φησιν ὁ ρύσιππος Iναι βέλτιον δέ φησιν ὁ Ουρος ἐκεῖνο λεγειν, στι- περ της -τνης φη, τοὐτ και νυν βούλεται δηλούν ο Πίνδαρος μυσιφορητως δ' ἀνδράσι πρωτη χάρις ἐς πλόον ερκομένοις πομπαῖον ἔλδειν υρον. τοιουτο λέγοι ἄν τις καὶ ἐπὶ του ρομίου ἐμὲ νῶν ρκται ἀνωνίζεσθαι και ἀρξάμενος εὐούς ἐνίκησεν, ἐλπίς ἐστιν αυτ καὶ των ἄλλων τεύξεσθαι στεφάνων προς τί οὐ τω περὶ του μακλεους ἐστὶν πόδειγμα ὁτι καὶ Ἐγκλης βραφος ἔτι - μεταπειρισάμενος τους δράκοντας, και τους αυδις αδλους κατεπράξατο και-περ τούτου περὶ τον φακλέα γεγενημενου ὁ Ἀμφιτρύων Θηβαῖον οντα τον δειρεσίαν προανέκρινε περ του παιδος, ὁ δὲ προεμαντεύσατο τους ἐσομένου αὐτο ἄθλους, υτως. o ὁ Πινδαρος ὐπο σης αρώτης που ρομίου νίκης προμαντεύεται, τι κα των λοι- πων στεφάνων τεύξεται. - ὸ νοῖς ἐγὼ δ' ἐφίεμαι καὶ οὐκ ἀφίσταμαι του μααλέος, ἐγείρων τον λόγον οντα ἀρχαιον ον ἐν ταις μεγίσταις των μετων, ου κορυφαῖς τω ἐμον --λίζω καὶ ἐγείρω 3 λόγον ἀντέχομαι ναρ καὶ ζηλῶ αυτόν. - ουτως ἐν τἀκ κορυφαῆς των αρενων - ἐξ ἄσης παροτρύνων περι αυτοῖ λόγον, οἷον ἄπ' ἀρεστων περὶ αὐτον γεγονότων μνημονεύων.
53. 'ra ἐπει σπλάγχνων πο ματέρος 3 διηγησομαε, φησιν, -περ ' ἐκ της μητρικης νηδύος εἰς τὰς σὰς ad τὰς λιακὰς o του ιδ παις φωκλης, ἄμα τοῶδε . Ἀφικλεῖ διδύμω ντι ἐκφυγὼν την Miνα ἐναντίος υτος το θωπείτ*. ἐκεῖνος γαρ φησι Τ καὶ νυκτι νεώτερον Σφιπληα. μέραν δ λαμπρὰν καὶ θαυμαστην, mos την ὁρατην θλην, τὸ - η ἡ αἰτίαν του θεάσασλω μῶς ααδ και μητέρα inuos θείαν διεπλάσαντο δέας γαρ ἔπιος μῖν ὁ θεός. sq. 'ri τ' o λαθών χρυσόθρονον ' Ηρανθ διηγησομαι δν, φησὶ, καὶ επως μη δυνηθεὶς διαλαθειν την φαν εἰς κροαοβαφὸς φασμα ἐνετω σπαργανωθεις προκωτον δὲ, τοι ἀπὸ της χρόας το κροκοειδες, ηυα της κρόκης τὸ ωαντόν. V Vulgo δελον. Pyth. . M. - Ronimia ac κων. a V algo πλέων κανθαρων.
487쪽
39. Ἀλλὰ θεων βασίλεια ὁ ἀλλὰ κεῖται ἀντὶ του δέ. 6o. Σπερχθεῖσα θυμῶδ ριχυθεῖσα, λυπηδεῖσα ταραχθῶσα δὲ τῆ πῆ -ἀυπερζέουσα του θυμου, ου τότε τε ἐνσω του κροκωτο σπασάν , ἀλλ' ἔτι δ πάλαι,οτε ἐμίσγετο ' Ἀλκμήνενο ευς. σε. - μὸν οἰχ δεισῶν πυλῶm Dor μὲν ουν δράκοντες σε δεεσων των πυλῶν εἰς το ἐσώτατον τῶν staων παρεγένον το, ἔνθα κατέκειτο ὁ παις. τὸ M ἀμφιελιξασθ- τι του μασσασθὰ vino του παρεπομένου δεδηλωκε, τουτέστι καταφαγιεν, δια το -- στρέφειν τα ροώδους τους μασσωμένους ' η ἐπει- α στομώτατόν ἐστι - ζωαν κώομοιον τῆ εἱλήσει ἡ απτάκ-- ποιεῖ.64. Ora ορδον ἐν ἄντεινε πάρα δν Ηρακλῆς, φησὶν, ορθώσας μυν- πρώτης παύτης της μάχης πεῖραν nάμβανε, καὶ ταῖς δύο χερσὶν έ-του του δύο θηρας ἐκ τῶν αυχέν--φίγξας ούτως ἀφύκτως κατευεν εἰσὶν - λυπὸ Ἀμφιτρυωνος ἐπε- πεμφθηναι τους φεις φασὶν ἐπι διαπείριν του γνωναι, πότερος - - - , - Φερεκύδης - φησὶν, πιαυσίοις υσιν ἐνη καὶ ὁ ἐν μικλης φεύγει, ὁ δ ἐκ της εὐνης μείνας ἄμφοτέρους ἀπέπνιξεν. 69. -χομένοις ὁ Ο πο-- ου' φησι, που δε--τας στρεβλουμένους και - γομένους αι φυκα ἀπέλιπον, καὶ νεκρον Ιασαν τὸ παμμέγεθες σωμα. ἀφάτων Ῥω ν γάρ φησιν ἀντὶ του ἀρρητων, - ἐπιδεχομένων τὸ φατισδηναι δια μέγεθος 9 φθαρτικων παν κατ' ἐπίτασιν λαμβανονκέν- του α' φάσαι γὰρ π φθε - ἔνθεν xia τὸ πάσγανον. x. Ex δ' ἄρ' ἄτλαννον δέος πλαξε γυνα7π-Q έπληξε δ νου- δώ- προόνητον κακον τὰς ἐκεῖσε γυναῖκας πάσας, - ἔτυχον περ την δεραπεί- νης --.ης και την κοί- 74. - νὰρ αυτ α ποσὶν α πεπλος ὀρούσασα νυν πεπλον - δεκτέον πή-- ἀπρεπος γὰρ η εἰκών ἀλλὰ νοητέον, τι τὸν μὰν πέπλον ερριφεν, ἐν δντο χιτωνίσκρο ἀν-- νεοτόκος ουσα, την βλάβην τῶν δρακοντων ἐκφευγουσα κνώδαλα
ὁμοιως πιέζει καὶ λυπεῖ τοὐς οἰκείω πάντας, περ δὲ τὰ ἄλλότρια συμπτωματα και κακὰ ἀβλαβὴς και αλυπος ἡ καρδία παραχρημα γίνεται. Auως. παστος δάκνεσσετο ἐκεί κακου, ταν δὲ τὰ τῶν ἄλλων ἔδη κακὰ, εοκόπως πομένει. 85. στα δὲ θάμβει δυσφόρ. τερπν.J δ οπομονητο πῶς vi ταυτον δυς- πομόνητον και τερπνόν οτο ἐν δρακώτων ην ἔφοδος ἐπὶ νεογνὰ τὰ τέκνα, λελπις
488쪽
56. I δε γαρ ἐκνόμιον λη μα' ἐκνόμιον λῆμα ητοι ἀπο των παρα του νόμους τινα πραττόντων καὶ βιωζομένιον, η ἀπο της νομῆς, καδ ἀτιμαγέλαι τινὸς λέγονται βόες ν δ νους ' ἐδεάσατο γαρ α βες κά ου νομιζόμενον δυνάμεως ἔργον του vias, τουτέστι του Ηρακλέος. θ8. Παλίγγλωσσον δέ οἱ αδάνατοι1 την ἐναι τεόφημον, την ἐναντίον τοις προηγγελμένοις νον λογα υουσαν οἱ ἐν ναρ ἄγγελοι ἐσημαινον, τι νεκρὰ - τα βρέφη, ὁ δε ορε σώους καὶ π αυτῶν του δράκοντας - ρημένους - ἐναντίον - ἐγένετο
τοις ορωμένοις τ αγγελμα, o εστιν ἐναντιόφημον.
9o. Γείτονα δ' ἐκάλεσε, ιος υ φίστουὶ ἐκάλεσε δὲ τον ξοχον προφητηντο -- πλησίον οντα τον ἀληθη μάντιν ειρεσίαν. sa. V δέ οἱ φράζε καὶ παντί ὁ δὲ μάντις ειρεσίας Iπεν αυτ sv Ἀμφιτρύωνι καὶ M. τ υλ των Θηβαίων, ποίαις συντεύξεται καὶ συναν στραφ ετ επράξεσί τε καὶ τυχαις ὁ φακλης. 96. O. σου δ' ἐν π όντου θῆρας rδροδέκω G ἀπέκτεινε me uia το κητος το ἐν σν Πωάδι- μέμνηται δε τούτου και 'πιμηρος 3λ
Ποίεον, πρα - κητος αεκπροφυγών γ ἀλεοιτο. 97. καί τινα συν πλαγέν- ανδρῶν κόρον στείχοντα Pπρω - ρδον του λόγου ἀντὶ αἰτιατικης την δοτικην ἀκουστέον, ν ὴ καί τινι ἀδικ ἀνδρὶ αὐτὸν τον' ακλέα ασκε δώσειν μόρον, ἀντι-- τους ἀδίκους ἀνελεῖν. λως. συν πλαγιο - ου κατ' εὐθύ ἰόντι, οὐκ ἀπο Οὐ δικαίου περιουσιαζομένω μετηκταο δὲ τῶν κακούργωπι ου ναρ ν λεωφόρον βαδίζουσιν, ἀλλ' ἐκτρεπομενοι, τὰς ἐρημους τει - νει δἐ ὁ λόγος ἐπὶ Βούσιριν καὶ Ανσαλπι υτοι - δι υβριν ὐφ' Ηρακλεος ἀπώλοντο ἐκάτερ - - δὲ νους καί τινα συμβησεται ἄνδρα ἄδικον πλούτο ἐπαιρόμενον δίκην ὐποσχεῖν καὶ ἐχθροτάν. καὶ πεύκτω μόρου περιπεσεῖν. εἶπεν αυτου και τοὐτο μαντευόμενος πειρεσίας. 1 oo. καὶ γαρ ταν με Ἀδωα -- οἱ θεοὶ τοῖς θασιν εἰς μώπην συνάπτω- σιπι ειωδε γαρ την εἰς πρόθεσιν παραληπτέον Φλέγρα δε τόπος ἐν Θρακε και κωμη, ἔνθα οἱ Γίγαντες ἀνηρεθησαν uno θεῶν τῶν δὲ ἐχόντων τὰν μάχην προς τους θα - τας και μη περσινομένων τῆ μάχη, φασιν εἰ νέναι την - μη ἄλλως λῶναι τούτους, ει μη συμμαεησειαν αὐτοῖς δύο τῶν μεδέων - Ηρακλέος τοίνυν καὶ Λιονύσου συνε δώντων ἐκράτησαν οἱ θεοὶ τῶν Γιγάντων προεῖπεν υν ὁ μάντις τι, τε την ἐκεῖ, ἡνιν το Φλέγρον προς τους Γίγαντας μάκην μέλλοι σεσθαι, τότε ' ὁ πόλεμος τῶν θεῶν υπο τοις του μωκλέος τόρυε πεσε αι, και ἡ κόμην αὐτης ' την φαιδιμην συμφυ-δ Iliad. r. 84. Odyss. , 4 1 . a Iliad. v 146. M Boni ἐπεκφυγών. l-
μ πιι ο Vulgo εἰπεῖν Fod corae erum Hermanam et mynius. I Rom. --- - ὀμώ τ ὰ, ora καὶ την κεντην εν . . et deinde σεσθαι, τε etc. Conrimas etiam nominativo Muscribendum esse η aia si is 1. πη sed grammaticum rhitror accusativum posuisse, et μέλλοι ita
489쪽
ρησεσθαι τῆ ' συμβησεται διὰ τοῖα αγωνας τους προς τοὶς θαντας σκληρότεοον M Gενήνεκται μαno γαρ ἐπὶ νεκρου-κομένου τοιουτο τάσσεται. - ος 'γὶς του με κεκόπιστο κάρη.xos. Ἀν πεν αυτον μὰν ἔν εἰρην* καὶ τουτο, προειπεν Ο μάντις, τι καὶ του λοιπου αὐτὸς ὁ πιρανδης ἐν εἰρην και σπία διατελέσει, ταύτην ἀμοιβην των μυτοῖ πόνων λαβων, και or ληφεται μεν γυναῖκα την δαυμασίαν ' ην παρ' ὐr. το ι τελουμένης της ευωχίας του γάμου, υτινος ιος καὶ θαυμάσει την σύνοδον, εἷς δὲ ἐκ των θεῶν γενόμενος σύννομος σται τοῖς οὐρανίοις δεοῖς.
Περὶ των κώλων του δευτέρου πων Νεμέων εἴδους.'Η δευτέρα των ωμέων δη μονόστροφός ἐστι κατὰ γδοάδας διηρημένη, ων το α Πλυκώνειον misi ' νικον τρίμετρον βρ υκατάληκτον To γ λογαοιδικον Ἀλκα κόν. δ δίμετρον δακτυλικόν τ ε δίμετρον τροχα - ἀπατάληκτον Tob' 3νικον ἀπο μείζονος δίμετρον ἀκαtάληκτον To ζ' ἰαμβικὸν γ πενθημιμερές. ὁ η δακτυλικον τετράμετρον. i. 'Oδεν περ καὶ 'Oμηρίδαιθ' πιδας ἔλεγον Ο μὸν αρχαῖον του ἀπὸ του - ου γένους, ο και τον ποίησιν αυτο ἐκ διαδυης ψον μετα δε αὐτα καὶ οι ρα- φοδοι οὐκέτι το γένος εἰς 'υμηρον ἀνάγοντες. ἐπιφανεῖς δ ἐγένοντο οι περὶ Κύναιθον, ους φασι πολλὰ των ἐπων ποιησαντας ἐμβαλεῖν εἰς την μηρ- ποίησιν. ην δε ὁ κύ- ναιθος πιος, o καὶ των ἐπιγραφομμων ' που ποιημάτων τον εἰς Ἀπόλλωνα γεγραμμένον μνον λέγεται πεποιηκέναι Ουτος - ὁ Κύναιθος πρῶτος εν Συρακούσαις ἐρα-
ροδησε τὰ που ἔπη κατὰ την ξηκοστην ἐννάτην υλυμπιάδα, ς Ἱππόστρατός -- σιν. Aλλως τους αφοδους ι ἐν ραβδωδους ἐτυμολογουσι δι τ μετὰ ράβδου δηλονότι τὰ ' ηρου ἔπη διεξιέναι καλλίμαχος ' καὶ τον ἐπὶ ράβδο μυθον ὐφωνόμενον 'μεκὸς ἀειδ δεδεγμένος, οἱ δέ φασι της ' που ποιησεως η φ εν συνηγμένης, σποράδην δε ἄλλως καὶ κατὰ
μέρη διηρημένης, πότε ραφε δοῖεν αυτην, ε μω τινι καὶ ραφ παραπλησιον ποιειν εις D αὐτην ἄγοντας. Ῥυτω καὶ ὁ Πίνδαρος - δέδεκται in δε. or κατὰ μέρη πρότεροντης ποιησεως διαδιδομένης των γωνιστῶν Υκαστος o, τι βούλοιτο μέρος ῆδε του δι αδλου X Ilia L x, a Rom. --αῖκον a Rom. 'MHκόν. Fragm. T. I, p. 497.
490쪽
τάς νικωσιν αρνος ἀποδεδειγμένου --αγορευδηνα τότε μν ἀρνοδους, αδ δις δὲ ι- έρας της ποιησεως εἰςε θείσης τους ἀγωνιστὰς οἷον ἀκουμένους ἄλληλα ταμέρη καὶ την σύμπασα ποώπιν ἐπιόντας, α 'νδους πρωαγορευθηναι. συνά φησι --
'Ἀρσινοης, ω ξεῖνε, γάρον Ματαμαλομ' ἀείδεινα μετηκται δὲ φλέξις ἀπὸ των τὰς οἰκίας κατασκευαζόντων καὶ βαλλοντων -ἐς δὲπιλίους. ἐλώς-- φησὶν, ἐστὶν ἀπό - ἀρξάμενον αὐτον των --ων και μετὰ ταυτα νικη- σειν - καὶ Φένετο ευδέως μετ ναρ ηὐ μακην νικην ἐστεφανοῖτο τὰ 'Oλύμπια. . φειλε δέ τε πατρίαν ὀφειλόμενον και πρέπον ἔστι, νον ιμονόου παμδα- ουτω ο ὐπέρβατον δεῖ νοηθηναι Ἀρίστασος δὲ - ἐπι του ἀνδρω ο οφειλ ει, αλλ' ἐπὶ του πράγματός φησιν - αν τις εἴπη ὀφειλόμενον δέ τί ἐστιν οἴσω γαρ τὰ
ἔπωπα συναρμοσθησεται, ταν λέγηται ' Πυθίοισί τε νικα πιμονόου παῖδα ου γαρ εχηκε παῖς. φειλόμενον δὲ τουτέστιν ἀναγκαιόν ἐστε νικαν αὐτον καὶ Πύθια και Ασδμια, εἴπερ κατὰ τῶν θνη των πατερων δ εωθυπομπὸς αἰὼν δέδωκεν αὐτον εἰς κόσμον ταῶς Ἀθηναις - rαγκαῖον ουν νικαν αυτὸν, - οι πατέρες ἐνίκησαν, ἔσθμια καὶ Νέμεα- ώς των προγόνων ἐερονικων γεγονυτων. 16. Τιμονόου παῖδα δ' ἔστιν ἐοικός J να ἀξιωματικον ποιηση τὸν λογον,δλλειπτικως εἶπε. λείπει - ο ικα αυτὸν εἰ τουτο - δει προσκεῖσθαι. εἰκὸς
π VuIgo ἄκουομένους. ale Salmasius mi Sosin. p. 6io A. ἄκει Bovo Uriami P. Iosa Fragm. p. 44. eynius in novissima editione conferri iubri Boettiger Ilith. p. 9. 4 De Μεnaeciano hoc Sicyonio v. ora Histi Gr. I. p. 64. Nostriam Iomini esse .cli, mel --τῶν, discere licet comparato Athena o II, p. . . qui scriptum commemorat etiam XIV. p. 6 B.