장음표시 사용
511쪽
et oi Πυρ δὲ παγκρατές τὸ πάντων κρατουν καὶ δεσπόζον δια et φθαρτικωτης δυνάμεως ο δὲ φυσικωτερον ἀκουουσε τὸν λόγον, την των δε- φύσιν εἰς πυρἀνάγοντες. σι δε καθ' o καιρον η Θέτις γάμου συνηπυτο του Πηλῶ, is τε πυρ καιεῖς λέοντα και ει διαφόρους ἰδέας μετέβαλλεν αυτης την φύσιν μη βουλομένη γαμη- ναι τε ΠηλΠι, καὶ '' ηρος μαρτυρει
πολλα μάλ' - ἐθέλουσα. Muως φαίνεται ἐκ τούτων η Θέτις η βουλομένη γαμηθηναι Πηλεῖ μετεβάλλετο
τας γημε τὴν is , Πηλεύς. δε μεταφορὰ ἀπο των ἐρεσσοντων, οἷ ταν πω της ἐργασίως, σχάζουσι νας κωπας. rara νους τ ὁ λεοντων κρατουν πυρ, ο ἀπείκαζεν συνῆν η Θέτις, καὶ την δρασεῖαν των δηρίων φυσιν καὶ την ἀκμην-ιπῶν καιπαύσας των O3-των, ουτω λοιπον γημεν αὐτην την ἐνδοξοτῶν. - ρε δων, καὶ νέανον των πανίων ματης ἀκρψῶς πυδ λέγεται ἀπειληφθαι ἐν παν--δανασίον τιμηθείς.1o . EIδε δ ευ κυκλον ἔδραν δ οἷ με φυσικώτερον τὸν Ουρα-ν ἀπέδοσαν διατο σφαιροειδὸς, αλλ' ἐναντιουται αὐτοῖς τα της ἱστορίας οὐ γαρ τὸν οὐρανον ὁ Πηλεύς ἐθεάσατο ἀκουστέον - το παρὰ το Πηλιον των Φεῶν -κλοτερες συμπόσων, περ συν--
λειαν του πανου, καὶ τους δεους νους δαλαττίους και τους νεανίους, ἔτινες αυτοκα τουτο ἐδωρησαντο, φανερώσαντες το αυσων κράτος καὶ το γένος ἐν φθαλμοῖς ηοτι- Πόσειδῶν Ἀπους 'Ηφαιστος ἡ μάχαιραν ἔδωκε, καὶ ουν--ρις ἐπονων αὐτουπαρέπεμφε τυν εὐκλειαν.
11o. ωρα και κράτος ἐξέθναν ἀμφίβολον πότερον διεσομηναν τὸ κράτωτου Πηλεως αυτω, - κρατή- τόπων, η διεσημηναν ἐν γ ν αὐ- οτε σται- ως ἐγγενες -τε καὶ γνον- καταλιπειν η - ωντων πρώτος ι ειοι ἐξέφηναν αυτο, o τέστι την ἐαυτων φύσιν και δύναμιν και το ἐγγενες αὐτοῖς, ου μεταβαλοντες την μορφην - ἔδος θνητοῖς φαντάζεσθαι δεους, ἄλλ' ἐν ταῖς ἰδίαις μορφαις - θησαν αυτ.. his κράτος το πεπρωμένον αυτρο. 1ia. Γαδείρων τὸ προς ζόφον ου περατόν οὐκ ἔστε, φησι, αδείρων π ράσαι τα ἐπέκεινα ζωος γαρ καὶ ἀφάνεια -οστρεφων μεν ουν εἰς τὰ πέσω ἄν 3 την ναυν ἀλληγορικώτερον λεγειν βουλόμενος, - οὐκ εστ δυνατον εἰς πάντας τους ἐπαίνους χωρεῖν του ιμασώσου. ἐπάγεο γουν, τι οὐκ εστι δυνατον τὸν πάντα λόγον και ἔπαινον των ἐπονων που -κου διελθειν, -περ οὐδε Γαδείρων ἐπέκεινα ουδειρα γαρτ Iliad. , Ma ia M. de me a Midi a Rom. ποστρέφων et ἄγει si lud
512쪽
πόλις μέχρι τῶν στηλων' αὐέους, ἔνθα sono ἐστι του in καὶ του ὁδευειν - περαιτέρω γαρ λοιπον ἡ Ωκεανος καὶ ποπτα ἀφανη, ζόφου οντος τὰ ἐντῶδεν υν τῶν δείρω, της Εὐρώπης ἔστω εἰς δύο γαρ διφρητο τοπαλα- μέρη οἰκουμένη, λρώπην καὶ 'Aσων. Do δὲ obς -περ υκ ἔστιν σομψω naia ἐπὶ την δύσιν, ἐπει- δαν απαξ τις - τὰ Γάδειρα φίκηται, ἄλλ' ἐπιστρεπτέον ἐστιν ἐπι τυν Εὐρώπην διατ μη εἶναι ἔτι πλεῖν, ἴτω καὶ επὶ πάντα τῶν Αἰακιδων - μνον φικέσθαι οὐ δυνατόν. μη πλέε γουν, φησὶ, προς ζόφον ἐρήτων Γαδείρων, ἀλλὰ στρέφε την ναυν ἐπὶ τηνMρώπην εντεα γαρ ναος περιφραστικῶς ἀντι του να- λε διατι δὲ τοὐτό φησι,
1a6. υπορα γαρ λόγον Αἰακου παίδων θυι μετάστρεφε τον λόγον ἐπὶ τὰ δυνατὰ -περ τινὰ ναυν ἐπὶ τους γνίκας. xi ὁ Θεανδρίδαισι δ' ἀεξιγυίων ἀέθλων φανεία τις από τινος Θεάνδρου πόνου ἐνδόξου των περ δεμ αερον, - γέγραπται ino ουν κάρυξ, νησὶν, τοιμος τοῖς Θεανδρίδαις - ακόντων τὰ σώματα ἄθλων, τους ἐν 'Oλυμπίεν Mτους ἐν Ισθμοῖ καὶ Νεμέαν
123. Eνδα πεῖραν ἔχοντες I ἔνθα τοι ἀχωσιν ἄπεπειραν λαβόντες και γνωσιντης ἀγωνίας σχόντες οὐδεποτε ἄνευ στεφάνων εἰς την οἰκείαν ληλύθασε, των ἔνδοξον καρπὸν φερόντων στεφάνων. 1a6. Πάτραν νεν ἀκούομεν δ την πατρίδα σου ταύτην ἀκούομεν - , τὸν των Θεανδριδων, ω ιμώσασε, προεχουσαν τοις τῶν δων ἐπινικίοις. in πρόπολον ἔμμεναι, τουτέστι προὐπώσουσαν εἶναι β ὁ δὲ νούς τοιγαρουν ἀκουομεν, - ιμώ-
σαρχε, την πατρίδα την συν τοις μνοις τοι ἀπο της μετερας νίκης θεραπεύεσθαι καιεδν- πηρέτιν τῶν μετερων νικῶν.
1am Εἰ δέ το ι μώτρω μ' ἔτι Καλλικλεῖ μητρος ο της μητρος αδελφός.
δὸ λόγου - εἰ δε v v ύμνιν κελεύεις τε με δειναε στηλην προς πάροδον καὶ μνη- σθηνα του της μητρός σου δειον Maaικλέος, μνησθησομαι. - ουσως - διὰ καιτο καλλικλεῖ το της μητρός σου θεέω κελεύεις τι στηλην τινὰ ἀναστησα της Παρίου
τούτο δε εἴρηκεν ως διστάσεως β γεγονυίας ἐν ἀρηση, εἰ μνησθησεται δια της δης τοῖ λλικλεος ἀλληγορικῶς δὲ τὸ ποίημα στηλην λέγει Πάριος λίθος ἐστιν δ καλούμενος λύγδιν-.333. O χρυσὸς φόμενοςJ τουτέστιν - τὸν χρυσον ποιεῖ- πυρ διαπέστερον, ουτω τους αγαδοῖς ἄνδρας ο υνος διαφανεστέρους καὶ τοῖς βασιλευσεν ωους τουτέστινο- λάμπει απερ ι ἄναθοι μνούμενοι λάμπουσιν. 138. κεῖνος ἀμφ' Ἀχέροντε ναιετάωνJ με-οὐ πιλλικλης, φησὶν, εἰ παιτε ηκεν δε νη εμης ευφημίας τυπανέτω - τετελευτηκότος δὲ αὐτω, πημα εχ
513쪽
- φησι, την ἐμην γλωσσαν, τὸν υνο ουτου την μνουσαν, τουτο γαρ ἐστι το κελαδησιν, καλλικλέα υθμια νενικηκότα ' τουτό φησιν, ου ἐν το του Ποσειδωνος
των σων προγόνων, ω Φάσαρχε, ἔσει καὶ υμνησει, δηλαδὴ, αποθανόντα αποθανών - ως οτι καὶ ἐν ἡδο εἰσὶν οι θαυμάζοντες τους αρίστους, καὶ ὁτι αἴσθησίς ἐστιν ἐν ἄλτοῖς. ν η υτως ὁ πώνης Ουτο εκ ου αυτου γένους ιμασάρχω παλαίτερός τις καὶ των σοφων καὶ των συγγραφώντων παίνους λεγεται δε πάππος Iνα - νικηφαρου προς μητρός. ἡ Οἴτω τουτο πιπεφώνηκεν - του Εὐφάνους καὶ Maa κ-- ηλικιωτῶν δντων. διό φησιπι ἐκεῖνος o ηλικιωτης σενα καὶ μνησε τον καλλικλέα, τους et αλλους μνησουσιν ηλικιωται τουτέστι ri DN,ιχεωτα γνησουσι, οὐδὸκαλλικλέα ὁ Εὐφάνης.145. α δ' αὐτος αν τις τυχη, ἔλπεταί τις σκαστοςJ καστος γαρ --σὶν orεται αὐτα πάρχειν ἐξοχωτστα, απερ αὐτος εἶδε τολο ὁ λέγε - - Ευ νους παρατετυχηκότος με ὁ καλώκλης νίκα τα ἔσθμια διο -νννει Muro ατε παρατετυχηκώς - εωρακὼς ἐν του πῶν του ' σοτριαίνα αυτὸν νικησαντα. - υτω ταὐτά γε μὰν πως ἄν -- λέγων, ελπίζει καὶ πείθεται αὐ- ἐξαιρέτως καὶ ὐπὸ τους λογίους εἰρηκέναι ἔνιοι δε υτως ' περ η αν τις τύχη δεασάμενος, ταυτα δοκῶ καὐἀκριβέστερον διατιδέναι καὶ κάλλιον ουτω νοεῖν των ἄλλων. 15x OIον αἰνέων κε Μελησ-μν' o Ἀρίσταρχος et γελοῖ το Iον ὁ δε λόγω μόνον αν τις ἐπαινων τον Μελησίαν τὰς ἀναντωμένας εριδας παρα των ἄλλων στρέφοι καὶ καταπαλαίοι καὶ καταγωνίζοιτο ε μεταφορα απὸ των παλαιόντων δύναται δε και δασέως ναγινώσκεσθαι τὸ οἷον, δαυμαστικως, ως φησι Λίδυμος ἐλλείπει δε το τίς οἷόν τις τουτον τον Μελησίαν ἐπαινῶν τὰς των ἄλλων ἔριδας καταπαλαιοι Olari καιπεριγίνοιτο. - με γαρ -τε του φθονουντας μηδεν ανύειν. παρειται ὁ το τίς.
εστ γαρ ἔριδα στρέφοι 3 6 ρηματα πλέκων, οἷον αν τις αυέων τον Μελησίαν. fra δε νους μόνον δε αν 4 αἰνέων καὶ ὐμνων σὸν Μελησίαν - ἀλείπτην του ιμασάρχου την ριδα καὶ τὴν φιλονεικίαν ἀποστρωαι, την παρα των αλλων δηλαδη i53. ' πάλαιστος εὐλόγε ελκε a J Οὐτό εστι καὶ ἐπὶ του Μελησίου ἀκούειν, ως φησι Βίδυμος, iam ἀκαταπάλαιστός ἐστι πρου τὸν λα-τα αὐτὸν ἐν λόγοις, ω και λογίου οντος του Μελησίου οι δὲ ὁτι ὁ νικων τάχα δε ὁ νικηφόρος κάλλιον -- ται ' ἀπάλαιστος οἶν, φησὶ, καὶ νίκητος τοῖς λκουσι Τ και ἐν τοι λόγοις - ου δυνάμενος παραλογισθηναι ἀπὸ των παλαιώντων ὁ πάλιν η μεταφορὰ, και τροπικαια λέξεις ἀπὸ της αδλησεως ἐάν τις, φησὶν, αὐτὸν εἰς λόγους ελκη, ε Ου πίπτει ἄλλ' ἔστιν ἀκαταπάλαιστος ἔστι δε καὶ ἐπι του ἐπαινοῖντο αὐτὸν ἀκουσαι, ἐφ' o προειπε τὸ οἷ- αἰνέων κε Μελνγτων. τα δε ξης ἐπι του Μελησίου λέγει. Nam addidit Beelsius Ultima periinent ad s. 49 a Rom. τρέφω, sed hoc
solo Ioco D Vulgo --. YAddidi ἔλκουσι, retento tamen sevienti ai quod olim abimesandum putabam ut sensus sit otiam ab is μυirares, qui orationa naen ea an et eliant. . Vulgo unas Talia ainan retinui in deterioria notae scholasa hic non fero.
514쪽
155. Μαλθακὰ ἐν φρονέων ἐσλοῖς, τραχυς δὲ παλιγκότοις ἔφεδρος
alia ταυτα ἐπι του Μελησίου. ἴσος δέ ἐστι το γένος Ἀδπαιος ταυτα δέ φησιν - του Φασάρχου - του φησίου ἀληλειμμένου. ἔφεδρος - τοις ἐχθροῖς ὁ ἐπικείμενος τοῖς ἐχθροῖς, ὁ ἐφεδρεύων καὶ ἐπιτηρῶν ἄθλητικον δὲ τ νόημα, οἷον αντὶ τουδυςκαταγωνιστος προκεκληρωμένοις γαρ καὶ προκεκμηκόσι τοῖς προηγουμένοις προς ἀλληλους κοπωτος ' ἐφέστηκε το δε τραχύς ἀντι του φοβερος, παεδης ν δ νους ολος πρῆος μεν καὶ προς- r τοῖς ἀγαθοῖς καὶ φίλοις, καιπὸς δε τοῖς ἐναντίοις ἐφεδρευτής.
ς πέμπτης δης η στροφη καὶ αντιστροφος κωλων ενδεκα. δίμετρον ἰαμβικὸν ἀκατάληκεον Tos δίμετρον τροχαῖκον ἀκατάληκτον. ἐγκωμιολογικον παραπην τελευταίαν συλλαβην Tora δακτυλικον τριμετρον καταληκτικόν T ε ἐγκωμιολο
τροχαxκον δίμετρον ακατάληκτον To' Ἀγκωμιολογικον. ora Ἀπιπίδειον. TO προσοδικον δίμετρον περκατάληκτον τὸ ς Εὐριπιδειον ma ἐπιωνικον τρίμετρον ἀκατάληκτον To η χοριαμβικον δίμετρον ἀκατάληκτον To δ' ἐπιχοριαμβικον τρίμετρον ἀκατάληκτον, δια την ἐν ἀπ' οὐ τροχαίου συζυγίαν καὶ εστι Σαπφικον πλεό--- ζον μι. σολ λαβῆ κατὰ τον αμβον ἐξηxλαγμένον. mo ἰαμβέλεγος λειπούσης της σπης. cie 'μνικὸν δίμετρον ἄκατάληκτον καὶ η τελευταία ἀπόδοσις το πάρισιν ξέτεινεν.1 υκ ἀνδριαντοποιός εἰμιJπασὶν τι- οἰκεῖοι του Πυθέου φθον προς αντον, παρακαλουντες πως γράφη πίνικο Πινδάρου δὲ αἰτησαντος τριπιλιας
corrigas κωτιαστος, Aoni schol ree olymp. . m. a M. rex voe . D. 3 Rom. τρυαῖος, ut solet. Misomnam ἐπίνικος huius loci occasione vinclicat Schaefer ad Gr gor P. 539. Eam ego ex fide librorum in scholiis veteribus sexcenties restitui, alteram autem πι- νιαιος raro depreheniti, aliquoties ad Nem. Iv. ubi id notavi. Vulso τρεῖς Scaliser τρι-oriae
515쪽
no. υαω γένυσι φαῖνε τέρεεν ανδ αλληγορεῖ βουλόμενος σημηνα τον αγένειον ἀπὸ της κυπριζούσης ἀμπο-- ἰὸ πωρω υκ εστ της Οἰνώνδης -τηρ, ἀλλοπονναννέον προανδεῖ - πρῶτον, εἶτα ὀπώρα γίνεται χρῆται δε - τοιαύτη ἀναστροφῆσυν--, y ώς Ἀσπία φιλεῖ μεν συμπόσιον η - γαρ η συχία φιλεῖ, συμπόσιον, dia τὸ συμπόσιον - ησυχίαν. ιδυμος ὁ βέλτιον φησε μη τον καρπον, Lλα τω-αν ἀκούειν, καδ' η o καρπὸς ὁμώνυμος 3 πεπαίνεται- τι δε καλοῖσι - καιραν
δέλει Ουν λέγειν - οἴπω καιρὸν του γενειάσκειν χων οἰνάνθην γαρ κατα μεταφοραντον Ουλ- ψηκε, τουτέστι - πρώτην τῶν γενειάδων ἀνάφυσιν μητηρ δὲ του γενει σκειν β γίνεται --. 9 δ δε νους ουδέπω ἐν τῆ γενειάδι δεικνύς τὰν ἁπαλην -- και ὀπώραν, τουτέστιν Ουδέπω γενερ κων , το δε σχημα περίφρασις ἐξ ἄλλη πίας της πολης οἰνάνθης την μητέρα πωραν μίνων, περ ἐστὶν ραν, ως Oμηρος εγουτ εν ἐρει ἴτ' ἐν ὀπώρη, ἀντι-- τ οπωριν - ..
V. Bast a Gregor. I. e. Non dubitavi in textum immittere Hraiaci aod neese tribus nePa. necentis drachmis statua ahenea constra e potuit. Cetenim universa es fabula est eaque Valde in
516쪽
τι καὶ Ου δικαίως τετολμημένον και πεπραγμένον- εις γαρ τα πάτρια των Αἰακιδων ἐμπεσων καὶ μνησθεὶς Φώκου ὐποσταλεται την κατ' tπαν θην λέγειν. ἔστι δε ἄστη.
φασὶ γαρ Πηλέα και ελαμωνα ἐν γυμνασίοις ανελόντα Φωκον, τὸν μὲν δίσκ τύφαντατον Πηλέα, καὶ τὸν τελαμῶνα σιδηρ τα μετάφρενα, και υτω τὸ μυσος φεύγοντας της Αἰγίνης ἐκπεσεῖν, και τον ἐν ελαμῶνα εἰς Σαλαμῶνα την πρὸς Ἀττικῆ, τον δε Πηλέα εἰς Θετταλίαν μετοιωησαι - καὶ Ἀπολλωνιος εν - καταλόγω φησι DTελαμὼν μεν ἐν Ἀτθίδι νάσσατο -- Πηλιὼς δ' ἐν δ' ἐριβώλακι ναῖε λιασθείς. συλλως τι αἰδεῖται ὁ Πίνδαρος, καὶ τέκπυτοῖς φησε μη δεκαέως πεπινδυνευμένον εἶναι; τ εν ἀνεῖλον ὁ Φῶκον και φυροπι περιεσταλμένως δὲ - εψηκε Ῥέγα νεργον πησὶν, σι υ κατὰ δίκην ὁ κίνδυνος ἐνεκέ mo τελαμῶνε α το Πηλεῖ τὸν αὐαων ἀδιλφὸν ἀποκτείνασι Φῶκον, ἀλλ' ἄδικος ὁ τοιουτος κίνδυνος, - φησιν αἰδεῖσθαι εἰπεῖν. δύναται δε κα Ουνως ἀκούεσθαι ' το ἀκίνδυνον ἐν δέκ' ἀλωές. δ α μη χει κίνδυνον κατὰ την δίκην, ἀληθές ἐστιν. οἶδεν ουν ὁ Πινδα- τὸν Φώκου δά-xori ἀλλ' ἐκτρέπεται εἰπεῖν. γηποτε δε καὶ τὸ παρὰ καλλιμ iis, si Ἐκλυέ τοι, των μηδεν ἐμους δι' ὀδόντας μι-ῆ, Πηλεύς, ουτως ἀποδοτέον, τι in γυναῖκες ἀνειδιζον αὐτο τὸν Φώκου δάνεισοα rara νους
517쪽
νναν, ἀπε- - τίς τούτους τους ἄνδρας δαίμων καὶ τύχη ἄπο της Οἰνω- αιήλασε
παυσομαι της τοιαύτης διηγησεως.
3o. Os πο αποσα neρμωνθ ο φέρε κέρδος πασα ἀληθεια ἀτρεκης - καὶ ναί-νυσα - διον πρός-- - ἀλλα δει ποτε καὶ ἐπικεκρύφθαι τὸ πρόςωπων της δε δείας. - ὁ νους οὐ γαρ πῶσα ἐπικερδης ἐστιν δημα, φανερὰ γινομένη και εις εφιν αγομένη ἀτρεκῶς, ἀλλα πολλάκις και - νοησαι, ora δεῖ κατὰ καιρον σιωπησαι, σπωτατόν ἐστι πρῆγμα. 34. E 3 ολβον η σιρῶν βίαν τα ἐν περ - φόνον οὐ Φωκου διασιωπησομαε εἰ δέ τοι ἐπαινέσαι δεῖ, φησιν η εὐδαιμονίαν - θρώπου - σθένος χειρων την κατα πόλεμον ἀρετην δύναμαι, φησι, πόρρω αλλεσθαι τοὐς Αἰακίδας ἐν τούτοις υμνων. ὁ νους εἰ δὲ δεῖ την ἄλλην εὐδαιμονίαν τὴν Αἰακιδων, non ἀνδρείαν τα κατα πόλεμον εργα ἐπαινέσαι, - δη τίς μοι ποσκαπτέτω πηδημα τῶν μεγάλων σημείων, -τε κούφως δια τῶν γονάτων ἐπι τ ἐξωτερον φέρεσθαι. αληγορεῖ οὐν δυνάμενος πλέον πάντων θαυμ αε α Οὐ- ὐπερβαλέσθαι τους αγωνίζεσθαι δυναμένους δ η δε μεταφορὰ ἀπὸ των πεντάθλων, οἷς σκώμματα σκώπτονται, τἄν ἄλλωνται ἐκείνων γαρ κατὰ νώ - α πηδώντων, ποσκώπτεται μωρος κάστου o αλμα δεικνύς φησὶν ουν τι βουλομένου μοι τους Αἰακίδα ἐγκωμιάζειν εδη τις μακρὰ πο- σκαπτέτω μοι ἁλματα - - καθώπω του ἔναντιουσθαί μοι καὶ ἐγκωμώζειν
39. καὶ πέραν πόντοι πάλλοντ' αἰετο - ἀετοὶ, φησὶν, ου μόνον α περίγαια πέτονται, ἀλλα καὶ πελαγίζουσε - νἐχ--- - ἀετος πελαγιῶ ἐν τοῖ ποιημασιν. 4a. 'Eν δὲ μέσσαν φόρμιγγ' Ἀπουλλων ἐν αἷς Μούσαις ὁ Ἀπολλων κιδ ραν Diτάφωνον. - πλῆκτρου κρου- δε νωρ του πληκτρου ςπερ γλωσσης ο φθόγγος αποδίδοται ἐξηπε πάσης με ρδίας, τουτέστι νόμων μελ ιικων. συνο δέ φησι παρὰ τους νομίου δεο ν Ἀπολλων ἀν-κ-- την Μουσων. ὁ δὲ διώκων ἀντὶ του συνάπτων, κι ριζων το πλήκτρν διωκειν δέ φησιν αννον , τάκος ἐμφηναι βουλόμενος της
519쪽
ἀεὶ παρ' Αἰγινηται μν , εν ὁ πόλλων ἐφίλησεν ἐλθόντας δε καὶ ὁμηλικας ἐν α
8q. μέσου τ' ἔν εὐαγκε χόφωJ τουτέστιν ἐν Μεγάροις διατΜεναι δε πα- λωνι, καὶ Πύθια καλεῖται ὁ ἀγων. νυλλως ἐν Μεγάροις του ευθέτο χωρί νοέως ἐνίκησε τα 'χααδοῖα Νῖσος δὲ ἴασιλευς Μεγάρων ἡδομα δἐ φησὶν, οσι των καλων
87. Vσθε, γλυκρεών τοι Μενάνδρου συν τυπιν λείπεται o τι ἡ δὲ λαγος ωθι, ἐπωνάσθης των του Μενἀνδρου μοχθων λη ουτω γίνωσκε τι γλυκεῖαν ἀμοιβνν ἐκαρπώσω των πονων ἐκ της νίκης - Μενάνδρου παρουσίον ουτος δὲ Ἀθηναῖος ἀλείπτης Πυθέου- ο δ τυον ἀμφίβολον, oris v j τὰ η του -- Φάνδρου. O . ρη δ' ἀπ' Ἀθανα αδ ρὰ δὲ ἀπο υλπων τῆς ἐπιστάτας εἶναι των ἀθλη- των, ἐπειδη και ὁ Μενανδρος Ἀθηναιος τουτ δε φησιν, πειδη πρότερον ὁ Θησεύς ' δη- τοῖος - ευρε παγκράτιον ανευ μυρμηκωπι νίκα γαρ ἐν ψ αβυρίνδον ἐξησδέκει πρὸς την ἰσχυν του Μινωταυρου, παγκρατίου αυτον διαπαλαίων περιγέγονεν ὁ γαρ ευε μαχαιραν καὶ ουτως νομίσθη ευρετης της πυγμης ἴσως ουν ὁ Πίνδαρος ου ἀργως μέμνηται - Ἀθηνῶν, αλλα τοιουτον τι ὁποσημαίνωμ υλλως ἐν Ἀθηναι φασὶν ' ευρησθαι την παλαιστρικην υπὸ Φόρβαντος του παιδοτρίβου Θησέως Φερεαύδης δὲ ηνίοχον τον Φόρβαντά φησι Θησέως συν- αι τὴν Ἀμαζόνα ρπαζει καὶ Πολεμων δὲ σνορέι πάλην ευρηκέναι Φόρβαντα Ἀθηναὶ x. τι δὲ Θησευς παρ' Ἀθηνῶς μαθετην πάλην, ἔστρος ἱστορεῖ. 91. ἰ δὲ Θεμίστιον κεις ως τ' ἀείδειν εἰ δὲ βούλει, φησὶν, καὶ λεις υμνεῖν τον Θεμίστιοπι ουτος δε λέγεται πάππος τω Πυθέον προς μητρός μηκέτι εὐλαβούμενος, φησὶ, φθέγγου, μηδἐ - πὸ ρίγους συνεχόμενος, ἀντὶ του μηδεμίαν δάμειανεχων, θαύμαζε - και μεγαλοφώνως βοαν. 94. Προς ζυγὸν καρχασίου καρχησιον - ἀνωτατον της κεραίας. τούτο saxo στων προςἄνατείνουσιν, ταν θέλωσι δαφιλε του ἀνέμω χρησθαε υρωδρομουντες. καὶ πύκτην υν αὐτὸν μνει καὶ παγκρατιαστην, διπλόην νικωντα ἀρετὰν ἐν 'Eπιδαυρο,
520쪽
την σύνθεσιν καὶ το ακρον του καρχησίου, περιφραστικως δὲ Ουν το καρχησιον ληκαπησιον φησι το ἄκρον του ἱστίου καρχησιον γαρ ἐν τον μάντα ἐνείρουσι. δαύμαζε ου' φησὶν, ουτον ουτω μεγαλοφωνως και θαρρούντως ωςm οἱ πλέοντες ἐπι πνεύματος οὐρίου εἰς ἄκρον το καρχησων ἀνατείνουσι της κεραίας, υτ διόλου ' ἐκπέτασοντο ἄρμενον. uvγορων δε ἐνδείκνυται τυν περιουσίαν των δαυμάτων φθέγξαι δὲ καὶ πυκτικην αυτον καὶ παγκράτιον νενικηκέναι ἐν ' ιδώ- καὶ διπλῆς ἀρετης δόξαν κε- κτησδαι, καὶ κομίζειν αυτον θιν φαιδρῶ τα ανδ των στεφάνων μετὰ φ των -- ρίτων φθέγξαι προθύροις δέ φησιν Αἰακου ἀντὶ του το ρου του Αἰακου ἐν Grisy, ουπερ εν τοῖς προδυροις ἀνακεινται οἱ ἐξ b 'Eπιδαύρου του Θεμιστίου διπλo στέφανοι. - ουτως' ς ἐν Αἰγίν' ἐν το τεμένεε του Αἰακου - των προπύλων ἀνακειμένων αυτ των ε στεφάνων.
96 Ἀπιδαύρο διπλόανδ δικλην, ἀντὶ τοὐ δεύτερον. ἐν δὲ Ἀπιδαυρο Ἀσκλη- πω ἱερος ἀγων ἄγεται.
Tης ἔκτης δης η στροφη καὶ ἀντίστροφος κώλαν L. To α ἰαμβικον δίμετρον ἀκατάληκτον εν δε ν δευτέρον χώρ εστὶν ο σπονδειος πολύ, oυτο παρὰ τοις λυρικοῖς To ν ἰαμβικον πενθημιμερές. To, τροχαἶκον πενθημιμερὸς, η υωνικον δίμετρον βραχυκατάληκτον ἀπο τρπαειης συζυγίας Tora διπλη περίοδος καλεῖται τροχαῖκη ἀπ ἰαμβικης. o Ἀρπα οὐδ ψετρον βραχυκατάληκτον To, ἰαμβίλεγος λείπων τ πέμπτ συλλαβῶν η ἀναπαιστικόν To ζ το αὐτό. ο η ἐπιχοριαμβικον, ἐξ ἀντισπάστου καὶ χοριάμβου, ἀδιάφορον παρὰ την ἀρχην To ε δακτυλικον πενθημιμερες. ο ι τ αυτό. O in προςοδικον δίμετρον ἀκατάληκτον To ιν υνικον δίμετρον καταληκτικον ἀπ τροχα ης συζυγίας. ο ι ἀντισπαστικον τρίμετρον βραχυκατάληκτον, o ἐστι σαλαίκειον παρὰ συλλαμ. ου η ἀση τον ἀντίσπαστον χει ἀδιάφορον του ἄρχοντος ποδός.
βικον 'x πεπιθημιμερές. ' η τελευταία ἀπόδοσις ἀναγκάζει δακτυλικον γενέσθαε