Pindari opera quae supersunt. Textum in genuina metra restituit et ex fide librorum manuscriptorum doctorumque coniecturis recensuit, annotationem criticam scholia integra interpretationem latinam commentarium perpetuum et indices adiecit Augustus Bo

541쪽

85. ων γε μὰν ἐπεπωμιος σειν οὐδη πώλαι τουτέστι τα ἐγκώμια γράφετο καὶ πώλωι, πριν και τους Ἀργειον ἐπιστρατευσαι ταῖς Θηβαις, τουτέστι πρὶν τα Νέμεαυδηναι - ἐγκώμια στρατευσάντων γα τῶν περι Ἀδραστον ἐπὶ Θηβας Ἀρχέμορος - του δράκοντος διεφώρη, Maὸ ἐς αυτ του μόρου αρξαντι ταχέμεαἰθηκαν.

Περὶ των κωλων του Ἀννάτου των ε μέων εἰ δους. Η ἐννάτη δη μονοστροφική ἐστι κατα δυωδεκάδας διηρημένη. ὁ α δακτυλικων τριμετρον καταληκτικόν. si τὸ αὐτό. To, ππαλ- δίμετρον κἄτάληκτον. Tora δακτυλικον πενθημιμερές. m. ἰαμβικον δίμετρον ἀκατάληκτον To, δακπυ-Mκ- πινθημιμερές. ἐγκωμιολογικω μετατεθείσης της πρώτης ἐπὶ την ἐσχάτην. To η ἰαμβέλεγος, μετατιθεμένης της τελευταίας ἐπι ταν ἀρχην To o πενθημ μερὸς δακτυλικόν τ ι πιμετρον αμβικον κατάληκτον τ ι τὸ αὐτό. To ιν πενθημιμερὸς ἰαμβικόν.Xρομί. Αἰτναίω. παρόμιος οτος φίλος ἡ Ἱέρωνος, κατασταθεὶς π αυτουτης ἴτνης πίτροπος oiθεν καὶ Αἰτναιος ἐκηρύχθη. αυται δε αι δαι οὐκέτι Ῥεονακαις εἰσι γεγραμμέναι' δι κεχωρισμένα φέρονται. 1. κωμάσομεν παρ' Ἀπόλλωνος ἀπὸ του που o λόγος ἔνιοι δἐ κωμάσομεν εἰς την πιτνην, φασίν.

Sic Boin I Halicarnasseum non alium esse quam Herodotum, et Per se probabile emet verisimithis fit ex usdem commemoratione ad vs M. Sed quurn Pythiorum Sicyone celebratoriam cs schol. Nem. X, 49. 6o ne minimum ridem apud Herodotum vestigium inveniatiar, scii hastam partem eorum, quae de sollemnibus in Adrasti honorem Sicyon actis apud Herodotum V, 67. narrantur, ad Pythia Sicyonia traxisse mihi persuadeo maxime ob eam causam, muri Pythia ipsa Pindariis ab Adrasto instituta dicit s. o. vulg conato scholi te ad Vss. o. s. t Herodoti aliadem verba exciderant eo loco, ubi lamanam notavi quae saviuntur, alius scriptoris sunt qui P thia a Clisthene instituta esse narraverat tempore Cinhaei belli, cuius dux fuit. V. Pausan X, 37, 4. II. 9 6. Polyaen Strat. III, 5. Et credibile est sacrificium olim Adrasto dicatum simul cum Pthiorum institutione inmelanippum translatum esse et in ipsis his Pythiis peractum, ludos autem. Pios Adrasto, ut ferebatur, auctore iam antea Sicyonii Apollinis in honorem celebraverant, antiquatos et Pythia in omni locum substituta esse quibus positis, non solum quomodo Pindarus Pythiomini institutionem Adrasto tribuere, vanam etiam cur eholiastes Herodoti locum huc advocare po-

542쪽

ἀτω γράφεν' - - . - . .. - φησι δὲ ἐν π πολέμου τῶν κρισαίων ποπα δά-σσαν δίας. ἐπιτηδεια ποριζομένων καὶ δια τουτο μακρας νενομένης της πολιορκίας, κλειμένην τὸν Σικυωνιον ναυτικον ἰδέ. παρασκευάσαντα, κωλυσαι την,ετο-μπια αυτῶν, καὶ διὰ ταύτην την εὐεργεσίαν τὸ τρίτον τῶν λαφύρων ἔδοσαν τεκλεισθένα - Σικυωνίαν, - οὐ και Σικυώνιοι τα Πύθια πρωτον παρ' ἐαυτοῖς ἔθεσαν. 3. τὰν νεοωτίστανδ νεόκτιστον δὲ ναυτην φησὶν, ἐπειδη - 'Iέρων νεωστι--τ, ανακτίσας, πρότερον κατάνην καλουμένην ξείνων δὲ μαι, σι της φιλοξενίας τοδὶ νενίκανναι ἀντι του ηττηνται παντι - εἴκουσαι eo καὶ οὐδένα ἀπελαύνου- νικωνται - φιλοξενία του νικηφόρου λη νίκας ἔχουσιν ἐν is τρόπου ἐστεφανῶσθαι τονδε, ἀντι-ου στέφανον ἔχειν την δὲ4λην μνην εἰ- ἐπηνεγκε μομίου δῶ- μμ -τε μοιον ure o.

'H δ' ἐς Κύπρον κανε φιλομμειδης Ἀφροδίτη,

et 3. Ἀστι δέ τις λόγος ἀνδρωπων, τετελεσμένον εσλον η χαμα I σιγακαλύψαι εστι γάρ τις παλαιὰ παραίνεσις και παρὰ ανθρώποις ἡδομένη, ς οὐ δειτὸὐπό τινος κατεργαζόμενον καλιν σιγῆ παραδιδοναε, -τε εἰς νην κατενε δ α παεαδοξον δια της σιωπης γενέσθαι. - ουν ἐπιτελεσυκον ἀγαθον οὐ δεῖ, φησὶ, τῆ mri παραδιδόναν Ουδ' ἀνεπισημαντον - έναι. λ16. θεσπεσία δ' ἐπέων καυχας ἀοιδα προ ς φορος τοι νενικηκοσι, φησὶ, πρός ρός ἐστι καὶ ἐοικυ- η δι- νης καυχ σεως - ' τένες γὰρ ἄλλοι μέλλουσι - πα- σθαι- ο νικησαντες Ἀττικοὶ δε rouo κα - . καπησιν, και αν- την ἄν

tuerit, satis intelligitur. Accedis piod Clisthene eertamina x apso Ioram sustulit, nae in Apollineis illis ludis, habita esse consentaneum est: atque ea potissimum respexiise grammaticus Videtur, ubi ad Horodotum provocat, quod aliunde credo cognoverat, in Apollineis Adrasti ludis Hryon olim ii Psodo cecinisse C alias autem scriptoris ea sunt, viae do Clisthene hoc loco traduntur Ni fallor, menaechmi Sicyonii; qui post Herodotum etiam M vs Mi commemoratur. Igitur scribe: Μέναιχμος ὁ ὁ Σικυω- ἐναντια o-ω γράφει φησι δἐ etc Uterque autem liseus est ex Σικυωνιακως Athen. VI, p. 71. D.)a nevae tamen in hac ra omittemham videtur, onaechmUm etiam nisi sThapsodomunque Tas egreste calluisse, qui et Πυθικυν et clo rhapsodi semp-rκ. V. schol Pyth. IV, Si 3 et diem. I, A. cum nota: Maan, tuam priorem locum alumenaechmo nulla causa tribuit

543쪽

ritia recentioris cuiusdam urterpretis, qui Adrasium post isthenea suissa putaverat. Idem ubi ab Adrasto ludos Clisthenis instauetatos licit, veterem grammati in male intellexissa vicinur, qui tu do ab Adrano Min Apollini dicam Ii alimn a Clisthene forinam redactos asse dira et πιτω θω . Rom. eduxi novitia editores κοπατεθμι. Neutrum intelligo nisi quod a κατατεθέντι scripserunti de sepulto Sicyone Adrasto cootasse videntur. LV. 67. Apud Herodotum eat εωθε-

544쪽

μὸν πενηριον του Ἀδράστου ἐν Σικυωνί φησιν, ἀποκῶσθαι δἰ αυσον ἐν Μεγάροις οι M.φασι Προιτο ερασαυσε του ' ρους των θυγατέρων, ἄντου μανεισῶν Μελάμπους Ῥάντις ἄν παρεγώσο ομολογηδώσω ἐ--. μισθου - δυεῖν μερῶν τηε βασιλείας, ἐκάθηρεν αὐτάς - ως δὲ ἐκάθηρεν, ἔλαβε κατὰ την πόσχεσιν, και το μεν μεσυλοι- νωνησατο ν ἀδελφν Βίαντι, το δἐ μισυ κατέσχεν αὐτv, ς γενωδα την - βα- 'σιλείαν τριμερῆ, ΜελαμποδGας, Βιαντίδας, Προιτίδας Μελάμποδος ἐν οὐν Ἀντιφά-τm, ου'Οωλης, - Ἀμφιάραος μαντος ει αλαὸς, ου Ἀδραστος Προίτου Μεγαπένδης, ου'μπόνους, o Καπανευς, ὁ Σθένελος διαφορα δὲ γε-δη τοι στερι,---- ρασω και Ἀδραστον, -τε τον ---λαον πο Ἀμφιαράου ἀποθανεῖν, - δι Ἀδραστων φυγειν εἰς Σιμῶνα καὶ νημαι την Πολύβου θυγατέρα τελευτησαντος δὲ του Πολύβου χωρὶς ἐπιγονης ἀρσενικης τον Ἀδραστον χειν την Σικυωνίων βασιλιείαν. ευλόγως ουν εἶπε - εὐγε γαρ Ἀμφιάρηον ραστος η δια την στάσιν τον προς τους Μελαμποδίδας.υστερον μέντοι συνεληλύθασι πάλa' ἐφ . συνοικήσει τ' ἀριφύλεν ὁ Ἀμφιάραος, ἔν' εἴ τι μέγ' ἔρισμα μετ' ἀμφοτέροισι γένηται, 3 αὐτη διαιτ4. δε νους Οὐτως

ἔφευγε γαρ προ τούτου παλέμων - τον Ἀμφιάραον, καὶ την προς αὐτὸν στάσιν δεινὸν ουσαν φευγε καὶ ἐκ της πατρωας στέας και ἀπουργους.

ου προὐπάρχον δίκαιον καταπαδει ἐν α -- Πίνδαρος --ος ὁ πάντων βασιλεὼς θνατῶν τε καὶ ἀθανάτων ἄγει δικαιων τ βιαιόταπαν περνάτα χειρί. - δεκτέον τοὐν ἀ- σθαι δια την ἔχθραν την επι τω Ἀδράστορ ι δη και -- ισχυθεις τότε -o Ἀμφιαράου σπερον αυτὸν μετηλθε, κρείσσων φανεὶς και συνετώτερος. πῶς δε μετηλλ; μέσην πονησάμενος την 'Eριφύλην των προς αὐτον συμφορῶπι θ φθειρε - ἐκείνην τῆ δόσει του ὁρμου, καὶ μετηληθεν αὐτον, -τε ἀπολέσθαι ανδροδάμαν δε - τον ανδρα

ὁ δε νους συνετος ἀνηρ καὶ κρείσσων τῶν λοιπῶν ὁ Ἀδραστος κατέπαυσε τὰν μου - την προτερα ουτω την ἀδελφην αυτοὐ τὰ 'Eριφάλην - τον. πρότερον ἄνδρα δαμάσασαν ἔδωκε του Ἀμφιαράφ, ητις ωςπερ τις ρκος πιστότατος δοθεῖσα το 'O λως παιδι'Ἀμφιαράου καὶ γυνη αὐτ γενομένη σβεσε την μάχην, και υσω των ξανθοκόμων 'Eλ-λ ων γένοντο περιφανέστεροι οἱ περὶ ' δραστον. 41. και ποτ' ἐς ἐπταπύλους θηρας ἐντεῖθεν δη καὶ ω τας Θηβας ποτὸτὰς πταπύλου στράτευμα γαγον Οὐκ αἰσίοις οἰωνοῖς χρησάμενοι ι περὶ Ἀμφιάραον καὶ Ἀδραστον ' οὐδε γαρ o Zευς. ἀστραπην δεξιὰν μηνυσας μαργῶντας αυτοῖς και επεμ

545쪽

νομένους ἀπ των φίλων ἀπιέναι προςέταξεν, ἀλλα μολλον αποσχέσδαμ της ἀφίξεως. . Ουδὸν γαρ αὐτοῖς δεδώκει δεξιον σημειον εἰς δὲ φανερην ἄτην και βλάβην το τούτωνεσπευδε στράτευμα παραγενέσθαι συν τοῖς χαλκοῖς πλοις, φησι τοις πεζάῖς, και

τοις ἱππεῖσιν.

53. Is μηνου δ' ἐπ' is δαισι γλυκύν νόστον ἐρυσάμενοιJ τουτέστιν ἀποθανώντες ἐπὶ τ του ἔσμηνου ναμολν λευκανθέα δὲ λέγει τα σωματα γίνεται γαρτα σώματα των καιομένων νεκρων λευκὰ, si οτι ὁ καπνος δια την πιμελην λευκός εστι- μαρῖς, παρ οὐδε πόρρω δι νεῖται μετεωρος καθὼς ὁ ἐκ των ξηρῶν ξύλων καπνός. ὁ δε νους τοιγαρουν παρ' αὐταῖς ταις χθαις του σμηνου πεσόντες αὐτόθι καὶ τὸν οἴκοι ἀνακομιδην ἀπεδεντο, δανάτο λυθεντες και εαυτῶν τὰ σώματα τροφην δόντες τοπυρί. επτὰ γαρ ὁλαι πυρκαῖαι τὰ των νεκρῶν ἡ τα των νεω κατευωχηθησαν καὶ κατε- φλερα σώματα το δε επτὰ πυραὶ Ου προς του λοχαγους, ἀλλα προς το των νεων στρ τευμα φ εκ το γαρ πύλν πολυάνδριον ἐγένετο.

57. 'O δ' ἰέμφιάρη σχίσεδ ουτέστιπι ὁ δε εος το Ἀμφιαράου διέσχισε την

γῆν κεραυνον βαλών, -τε καταποθῆναι αυτ νον πάντα βιαζομενν κεραυνου τουτο ουν.

λέγει ς του Ἀμφιαράου συνεσταλμένου το Περικλυμέν*, O ἡκ υιος Ποσειδῶνος καιπιωρίδος της ειρεσίου μωνύμου Νηλέως. πρὶν υν, φησὶν, πο ου Περικλυμένου τρωθηναι τὰ νωτα τον Ἀμφιάραον φεύγοντα, καταποθηναι ἀεὶ γαρ πεδίωκεν αυτόν. ὁ δε νους ἴσως ora κευς νυμφιαράου διέσχισε καὶ διέστησε τὴν γην την πλατεῖαν, νωθεν ἐπιπέμφας τον κεραυνον τον πάντας βιάζεσθαι δυνάμενον, καὶ Ουτως υπὸ τῶν γην κρύφθη ὁ Ἀμφιάραος αμα ν αρματι τε εαυτοῖ, πρὶν η του του Περικλυμένου δόρατι τρωδηναι τὰ νῶτα φεύγοντος αυτos, και αἰπύνην προςτρίφασθαι τῆ ἀνδρειοτάτη φυ; λαυτο του Ἀμφιαράου ον τοιούτον θάνατον. 63. 'Eν se δαιμονίοισι φόβοις θ εν γὰρ τοι μεγίστοις καὶ νοέοις φόβοις συνέχονται και ι των δεῶν παῖδες καὶ φεύγουσι. συγγνώμη ου' φησι, και νυμφιαρά. φεύγοντι o γὰρ Ζευς συνεμώκει τότε τοι Βηβαίοις, ἁ φεπε τοτ ο Ἀμφιάραος. Oυτω καὶ -ας φευγεν Ἀντροπαλιζόμενος, λίγον γόνυ γουνο αμείβων, τον Λία κω ἀντιστάτην. 67. Πειραν μεν ἀγάνορα a πειραν, την ληστρικην ἐπίδεσιν. Φοινικοστόλων ἐγχέων μεθ' ων οἰ Φοίνικες ἐστάλησαν δοράτων, τοι ποσοινικων ἐσταλμένων, πειδη Φοίνικες κησαν την ιβυην - Καρχηδονίων, ἔτινες ανιόντες πολέμουν Σικελούς. δι νῶν πεται ὁ Πίνδαρος του Ach -τε ' ἐμποδισθη- ναι αὐτῶν τὸν ορμην. Ἀλλως οἱ Καρχηδόνιοι σαν τότε Ῥοίνικες, δεινες μέγαισχύοντες ἐπέβαλον κα της ταλίας καὶ της Σικελίας κρατησαι, ἀντεικον δε- περι Γέλωνα καὶ 'Lέρωνα διὸ καὶ Φοινικόστολα εἶπεν ἔπη aran Φοινίκων στελλόμενα πιτην Ιταλίαν. ὁ δὲ λεγόμενον τοιοῖτόν στιπι εἰ δυνατόν ἐστι Ἀναβαλέσθαι την πεμραν, ἀναβάλλομαι. f πριν εις πειραν τὰ Σικελικὰ και Φοινικικὰ ἔπη συμβαuδμενα

546쪽

μῖν πόλεμον τον Φοινικικον αναμ ομαι, Amri αἰτω δέ σε μοῖρα ύνομον πῶς παισι των Αἰτναίων δουναι. σουτέστιν αἰτο δέ σε και ἱκετεύω, νου, σε ἐπὶ πολυν μνον τοῖς των Αἰτναίων παισὶν εἰρηνης μοῖραν παρεχειν ἀπο μέρους δὲ τὸ παν ἀπ τῶν Αἰπναίων δηλοῖ οὐ σύμπειν - Σικελιώτας. 3. γλαῖαι σε δ' -στυνομοι ἐπιμιξα λαον καὶ πολλαῖς εὐφροσυναις ἐπιμίξαι τους ὀχλους, ευφροσυναι δ ἀναστρεφομέναις κατὰ τυν πόλιν. - γα - ἔν-ταῖδα καὶ ἱππικώτατοι ἀνδρες και κωντες ν προαιρέσει τον Mo-- ωι - πταμενοι χρημάτων. - ουτως εἰσιν ανδρες ἐν Σικελίε καὶ πέλ-ποι και ιπποτρόφοι, - νυν- ρόμιος Ἀποις νενικηκώς. εἰς τουτον γαρ ἡ πότασις. 78. M πιστον ἔνια αἰδὼς αρδ πιστον δὲ Hπον, ως ἔοικεν - την προαίρεσίν εἰσέ τινες βελτίους χρημάτων. καὶ γαρ ιδὼς ποκλέπνοα δε δ το κέρδους, ἄνπὶ του - αἰδουνται δια κέρδος τι πραξαι, πις αἰδως εὐδοξίαν φέρει καὶ τι απως η φέρουσα δόξαν ἔστιν τε παραλογίζεται no φιλοκερδείας. νυλλως κἄν τις, φησὶν, ἰδημων πάρον, υπὸ του κέρδους παραλπιζεται ἔνεκα γαρ που κέρδους και - α μονες πολλάκες ἀναεσχυντουσιαBο- ρομίω κεν πασπίζων' το ρομίου πομπαρων αν - τε πεζομαχία παιιπιrομπρ κῶ ναυμαχί , κρινας οἷός τις ὁ κίνδυνος ὁ των πολέμων φαίνεται δὲ, ου βούλεται αυτὸν - ἀνδρελν καὶ διασωζοντα νους συνόντας αυτ ἀφόβως παραστησ-- ἐπεὶ πῶς αν αγαδος γένοιτο αριτης μετὰ δέους ναστρεφόμενος ἐν πολέμως 85. ουνεκεν ἐν πολέμο κείνα δεος ο λόγος ἐπι της προειρημένης Ισυς εδεσαν δ' φησὶν, τι ἐν του προς τους Φοίνικας πολέμω κείνη η θεὸς δηλονότι Αἰδως, παρεσκεύαζεν αυτο τὸν δυμον αἰχμηνον εἶναι, -τ αμύνειν λινον μυαλίου.

παρεσκευαζεν ου η ἰδως του ρομω, οὐκ να κτησηται το κέρδος, ω αλλοι ἀπαναισχυντοῖσιν, ἀλω αὐτου χάριν του καλοῖ, να ν πατρίδι ἀμύνη. 89. Παυροι δὲ βουλευσαι φόν ova λίγοι, φησὶ, φόνου ἐφεστηκότος βουλεύσασθαι δυνατοὶ την του πολέμου νεφέλην τρωσε προς τους πολεμίους κτείνον' ἄ-τους, και χερσι καὶ σὐις, καὶ ἐν το δρασαι καὶ φονευσαι οὐ πολεμίους καὶ ἐν τροβουλεύσασθαι, πως δε ἀνελεῖν αυτούς. κατορθουται γὰρ ὁ πόλεμος γνωμη και χειρί

χειρὶ, ανδρεω, My τη τρονησει, ν η - μετὰ φρονησεως. αμφότερα ει ταυταγχει ὁ ρόμιος και γὰρ υτος βουλη καὶ χειρι ἐγένετο ἀγαθὸς ἐν του πολέμω του πρὸς

τους Φοίνικας.

93. Eκτρει μεν κλέος αν δῆ σα ιδ ἀπεικάζει αυτὸν τῆ Eκτορι, καὶ τω Ἀκτορίσησιν ἄνδησαι το κλέος μαχομένου παρὰ τ Σκαμάνδρω τουτο δὲ εἰς ἔπαινον παρείλκυσε το προμίου. - Eooρα παρείληφε και - μντα ε' ιλ λέα, το καὶ τὸν Εκτορα μεμαχησδο- πὸ της πατρίδος - και τον πρόμιον δε νους λέγεται , uigoralia; et eposui lio Hentius coniecerat. Paulo ante vulgo εἶπεν. uia 1. , 512.

547쪽

μὸν κα ὶ αδετα του , ειτορι την Moris ανθησαι παρὰ το Σκαμάνωψ, ε δε ταῖς κναῖς του 'πιούρου --μου, ἐφ ο η δη καὶ ὁ Ἀρείας πόρος καλεῖται, δέδεικται τουτο τὸ φέγγος τε Ῥίω, ἐν τῆ πρώτη καὶ νέον λικί - ἐνίκησε γαρ ἐνταυθα καρχηδονίους συμμαχων πιλωνι του τυράνν το δεποκρώ-υς διαδόχω. 95. Βαθυκρημνοισι δ' ἀμφ' ἀκταῖς Ἐλώρου περὶ τουτον τον ποταμον συνέστη Ἱπποκρατε το Γελώων τυράνν προς Συρακουσίους πόλεμος ὁ δ Γέλων, voυτος ἔταιρος 3 ἱππάρχει stra ἱπποκράτει ἐνίη τούτω, φησὶ, του πολέμεν' εἰ- τον μό- ραον ἐπιδείξασθαι πολλὰ εργα κατὰ την μάχην περὶ δε τούτου του πολέμουνίμαιος ἐν τῆ δεκάτν δεδηλωκε καθάπαξ γαρ, φησὶν ο Θίδυμος, ουδεμίων αλην μάχην χομεν

εὐρεῖν περὶ τον 'Gωρ- των συνηκμακότων τ ρομω τυράννων, νε η συν υποκράτει το 6ζωνος - προς Συρακουσίους. τι ἐν οὐ Πλωνα ἱππαρχεῖν κατέστησεν

' ποκράτης, σαφες ὁ Φαιος ποιησε γράφων ουτως Ἱπποκράτης δε μετὰ την Κλεάνδρου τελευτην ἄμα ἐν του Γελωνος ἐν τῆ τεταγμέν μεμενηκότος, ἄμα δὲ τοις τελωοις χαρίσασδαι βουλόμενος, μεταπεμφώμενος αὐτὰν καὶ παρακαλέσας προς si τὰς πράξεις, απάντων - ππέων την ἐπιμέλειαν ἐκείνου παρέδωκε - δε καὶ ὁ Αων τω μομί ἐχρητο ταίρου, δηλον πάλιν α ν ησι τίμαιος ἐν τῆ δευτέρην γράφων --τως- 'επιτρόπους δε του παιδος μετ' ἐκεἐνον κατέστησεν Ἀριστόνουν καὶ ρόμιον του κηδεστάς τούτορ γαρ ὁ Γελων δέδωκε τὰς ἀδελφάς. πιλως χρείας πόρος λαγετο πῶς ὁ περι-- πορθμον καὶ - 'γιον ὁπος ἔχει δὲ ὁ ποταμος ἱερους ἰχθύας, ο παρὰ των διαβαινόντων δέχονται τροφον καὶ ' καλεῖσθαι μέχρι του νυν Ἀρείας πόρον δια το πληθος τῶν φυομένων δ' η ἀπό του συμβεβηκέναι ἐκεῖσε πόλεμ-. Ἀρεα δε- ποιηταὶ τον πόλεμόν φασιν. 3 ὁ δὲ της χρείας πόρος ἀνεξηγαπός ἐστι διὸ καὶ ἄδηλον, is Ἀρείας εἴτε μία λεκτέον εἴτε - εν Ἀρεεὐπορον. - 1oa. Πολλὰ μεν δν κονιον χέρσω J χέρσω της ηπείρου φησί. γείτονι δε πόνrλῶντι του ἐν ταῖς νησοις καὶ Φαλασσίοις τόποις εν περβατ δέ φησιν ἐν δὲ ἄλλαις Φέραις φησω καὶ διελεύσομαι τὰ ἐν τῆ ν της πείρου καὶ τὰ ἐν ταῖς νησοις αὐτέδιηνυσμένα. ἴτως ea κατορθώσν, πάλιν ρω στερον τὸ εν νον της πείρου, καὶ τὰ ἐξης. 1o4. Eκ πόνων δι Τ συν νεότατι γένωντα H εκ τω, πόνων των ἐπιτελε-

η Addidi ἀνθεσαι ex textu Vulgo . a. D Foede corruptum locum eni medela

sanavi Scholiastes ad s. 93 Chromium Gelonis commilitonem agnoscit, eius leni qui post Hippocratem tyIannm factus est: ad hunc autem versum Didymum secutus docet ex Timaeo, Gelonem eundem ab Hippocrate lauatu praefectum vicisse ad Heloriam, Chromii autem familiaritate usum esse ideovae in avornu laudibus pugnam ad Heloriam commemoram. Hoc scholii satis boni argumentum nilio paucis eaepressum esse debebat ii qua praestant verba a me ostia: ὀ δε ἐλων, ου ouro εταῖρος, nπὰσει τότε Innoκρ ι Vulgo ero ὀ da Tόλων ovro ετερος, ο ἱππάσει T. V. Pro merito reprehendit Goelior Hist. yrac P. 8. cui tamen ne non consentiae sponte intelligitur.

548쪽

σδέκτων τη νεότητι, και πόνων γε τοιούτων τω συν δικαίω τελεσθεντων, μία μέρα αἰῶνος λου τάξιν ἔχει εἰς εὐφροσύνην ἐπειδάν τινες ἐν νεότητι πεπονηκότες - και βεβιωκότες δικαίως, μέρα μία ἐν του γηρ συγκριτικη ἐστι πρὸς ὀλον - αἰῶνα. τινὸς δὲ θηλυωως φασιν ἐξενηνέχθαι την μέραν ἀντι-ob χερος, καὶ τον αἰῶνα θηλυκῶς αρησθαι η αἰ- ἐστιν αὐτοῖς 1μέρα, αντι - μερος και πραός ἐστιν αὐτοῖς ὁ βίος προς γηρας, ταν ουσιν ἐν νεότητι πεπονηκότες δικαίως τὰ δὲ προς. η κατὰ μεταφορὰν ἀπ της χέρας σπιαίνεται, -περ τὰ χαλεπὰ ἀπὸ της νυκτός. β η υτως ὁ δε ἐκ πόνων καὶ κινδύνων αἰων και χρόνος, λινες αν πόνον μετὰ δικαιοσύνης ν τῆ νών ἀνυ- σθωσιν λεκαν, τούτ*- προς το γηρας πῶς χρόνος -περ μία μερα παρατραε διὰ το εὐθυμεῖν και η ἐπαισθάνεσθαι τῶν φαύλων τ δε ξης ora αἰών προς το γηρας τούτοις τελέθειν ἀει φῶς τῶ πόνοις, ο αν ἐν νεότητι γένωνται καὶ δειν εστ δε ἐκ του ἐναντίου του μηρου AIφα γὰρ ἐν κακοτοι βροτοὶ καταγηρασκουσιν. xos Εἰ γὰρ αμα κτεάνοισι πολλοῖς εἰ γὰρ ἄμα του πλουτεῖν καὶ δοξασθη- σεται τις καλα ἐργασώμενος, υκ εστιν περδεσδαν ταύτην τὴν μακαριότητα, τον συνέλθη δόξα πλούτω. ὁ δε νους - ὁ γὰρ ἄμα πληθε περιουσίας καὶ δόξαν ευκλο παρπωσάμενος ουκέτι περαιτερω θνητὸς ἄμ-φείλει περισκοπεῖν οὐδε ἄλλης ευτυχίας 3οὐς επιζητειν τοῖς Γλυτο ποσιν ἀνυπέρβλητος γὰρ, φησὶν αὐτη ἡ ἀρετη παρέο κε δε τοαν διανοία G δ' ἐων καλὸς ἔρδων δ' ἐοικότα μορφῆ , Ουκεσι--σω, καὶ τὰ ἐξης. ii 4. 'Mσυχία δε ελεῖ ἐν συμπόσιονJ τ μεν ουν εἰρην καὶ σπιι προς- φιλές εστι το συμποσιον, η δε νεωστὶ καταπραχθεῖσα νίκη συναύξετανον μαλθακν καιηδεδεν ὁ - - οἴτω το συμπόσιον - συπίαν φιλεῖ καὶ εστιν ὁμοιον του , --τέρ' οἰνάνθας ὀπώραν δε νικηφορέα οὐ φιλεῖ συχία - 117. θαρσαλέα δὲ παρὰ κρατηρα φωνὰ γίνεται παρ δ το κρανηρα, ος στατα δια τετελος της νίκης, θαρσαλεωτέρα η φωνη γίνεται, και δύναναί τις δαρ- ρων ἐπι- του κηφόρου ἀνδραγαθίην μετὰ παρρησίας τον μνον ἐδειν τον ἐπι- νων. 'ν ἄλλως ' ταν τις νικηση, μετὰ παρρησίας εἰς αὐτὸν φωνα γενεσθωσαν καὶ μνοι ii 9. 'Eγκιρνάτω τίς μιν γλυκύν τουτον ' τοίνυν τον κρατηρα τον ἱστάμενον ἐπὶ τ νίκη ἐγκιρνάτω τις προηγητην οντα του μνου προηγην δε ἔφη του μνουτον κρατηρα, ἐπειδ το νίκη ἄμα κρα- της σπονδης ευ' υτως ὁ μνος ἴδετο ρ ὁ δε νους' ὁ κιρνάτω τε τον κρατηρα, ο ἐστε προοίμιον ποι προφητης

του κωμον κωμάζωμεν οἶν αυτον και υμνῶμεν, τι νενίκηκεν agi Ἀργυρέαισι δε νωμάτω φιάλαισι δ μετὰ - κεραννύναι τὸν κρατηρα, φησι, και ἀποβαπτιζέτω τις τὰς φιάλας, καὶ δια - - καὶ δια πατακειμένοις φιάλας ς ας ἔλαβεν ὁ ρόμιος νικησας νθεν. ἐν γὰρ τοῖς κατὰ Σικυῶνα Πυθίοις ἀργυραῖ φιάλαι παθλα βιατὰν δε αμπέλου παῖδα η ταν οἶνον φησι, ητοι τοὐμμν λιβόμενον, η τον βιάζεσθαι εἰδότα καὶ εἰς μέθ. αγειν.

vi Beckius, sed coniectura inceria.

549쪽

123. ς ποθ' πποι κτησάμεναι,αςτινας φιάλας, του ρομίου Ἀποι προς-εκόμισαν δια της νίκης το δεσπότ' ἄμα τοι μετα δικαωσύνης πάρξασιν αὐτο παρὰ του Ἀπόλλωνος στεφάνοις ἐκ της ἱερα Σιμων- ου παρην si π πην νίκην, αλλ' ἐπε- πω o ἄρμα. λας νεγκαν, φησὶν, ἄμα τοι στεφάνοις οι Ἀποι. δεμιπλέκτους δε του στεφάνους φησὶν, τοι νομίμως ααι καδηκόντως πεπλεγμένους, η αδ πάρεδρός εστι του Ἀπόλλωνος η θέμις άριν του χρηστηρίου - α γαρ ην προφητις ' η ὀνι δικαίως καὶ ανε δωροδοκίας στέφθη ἱστορεῖται ὁ τὰ ἐν Φωκίδι χρήματα ἀνύεσθαι, διοκαι πρόςκειται ἐνταυθα τὰ ν Σικυῶνι - οἰκείως δε ἱερὰν Σικυωνα προ γορεν--

Μηκώνην μακάρων δρανον αυτις ἰδεῖν. 327. Zεῖ πάτερ ευχομαι ταύταν ἄρετάν Pavxoμαι η υν - κε πάτερ, ταύτην αὐτου την ἀρετην δμνησαι - . . . τως ο επὶ πολλων τε και την νίκην ενδοξον ποιησαι τοῖς λόγοις πέμπων μου την - ῶσαν ἐγγυς του ἀγκοπου 'οιονεὶ ἐπαξίως αὐτον ὐμνησαι. νυλλως τιμαλα- λόγοις, ἀντὶ του τιμαν αντον λόγοις, προςβQλων ταῖς μουσικαῖς si την νίκην καὶ συναρμόζων αὐτην τοὶς μνοις βάλλων την νίκην 3ινὸς δε ανέγνωσαν περισπωμένως νικῶν, ν δε υπὸ πολλῶν νικῶν νε- μα τοῖς λόγοις ἀκοντίζων δὲ ἐγγυς που rasono su μουσικην ἡτοι διῖκνούμενος παις μουσικαῖς.

x Boni ἐπεπόμφη. a Loeus est plane per litus, qui ni fallor de Clisthene agebat, et hamo fere sententiam complexus olim esse mihi videtur: η δεα τον κλεισθένη τον et εν Λελφοῖς ἱερου δικαίως eniθήσα-ω ἱστορέδεαι δε δι' uτο τὰ εὐσωκω πράγματα ἀνύεσθαι, δι και κελαι τὰ πυθι τ εν Σικυῶνι Coris ichol. s. a. a Theog. 534. M Fragm. 195. D Sic Born. Beckius scripsit mrαρεμως, et in seqq. πι- et καὶ ἄλλων . . ac deinde τοῖς λόγως το7ς ἐμοῖς, πεμπ. si Conucio Μουσαις. 7 Hic quoque μέσαις scripseram, et nescio an etiam paullo ante corrisendum sit εγγυς του σκοπου --οσαν. AE Hoc est ει δια

550쪽

--ον Me της στροφης. μοιον το α της μοδου Oμοιον '. o δὲ χαλαμις ἀντὶ του χαλκοῖς κατὰ συνίζησιν. δακτυλικον τρίμετρον κατάληκτον Tob δακτυλικον πενθημιμερές. o ζ εγκωμιολογικόν To η Εὐριπίδειον. m. o ἀναπαιστικον Ἀριστοφάνειον μισυ ἀκροτελεύτου. 'Eν Ἀργει τελεῖται νωρ ἀγων ἱερος ματόμβαια, ον καὶ Ἀψαι καλουσιν ἔν ' τῆ του γωνος πανηγύρει κατον βους θυου et ora Λαναος Βήλου παῖς - του Ἀρρους ἐβασίλευσω, orae θυπτος της μωνύμου χώρας, ora Ἀγηνωρ νηομινίκης. x. Λαναου πόλιν ἀγλαοθρόνων τε δ νιοί φασιν εἰς πλεί- νίκας τον ἐπανεπον τετάχθαι ' λαβεῖν γαρ αυτον καὶ Ἀσθμια καὶ Πύδια καὶ Νέμεα περὶ δὲ τῶν 'Oλυμπίων πεται, τε φησί η Σευ πάτερ, των γε μὰν ἔραται ὁ δε Πινδαρος τε βούλοιτο παινεῖν τὰς πατρίδας των νενικηκότων, ἀθροίζειν ωθε τὰ πεπραγμένα ταῖς πόλεσο περιφανη κ θως ἐν ' δ' ς η αρκη 'μμηνον η χρυσαλάκατον ' μελίαν.

ὁ λόγος υμνεῖτε, ω πάριτες, την του Λαναυ πόλιν καὶ τὰς πεντηκοντα αὐτου δυνατέρας. δε νους λος την του Λανα- via κα των πεντηκοντα θυγατέρων

αυσου, φημι δὲ τὶ Αργος, τις πόλις Ἀργείων οἰκητηριον θειωδέστατόν ἐστι, της φας, νησα , A Xάριτες. -υ δε παρὰ το Oμηρικόν - μοι μοι τρεῖς με πολ φίλταται εἰσι πόλmς, υργοε τε Σπάρτη τε καὶ εὐρυάγυια Μυκηνη- καὶ καλλίμαχος -

γος ἔχειν, διον περ ἐον λάχος ἀλλα γενέθλη