장음표시 사용
521쪽
1το κωλον. ora προςοδικον δίμετρον ἀπο μνικου, καὶ ἐνόπλιον. 'μνικον δαμετρον καταληκτικον ἀπο μνικης συζυγίας To, δακτυλικον τρίμετρον. ὁ ζ 'μπι-- κον μετρον σχυκατάδηκτον To η ἀναπαιστικον μετρον καταληκτικον ει η δι
της Γης oris δεοι καὶ οι ανθρωποι. εμφαίνει δε δια του προοιμίου, τι χοινωνίαν τινα πρὸς τους θεους οἱ ανθρωποι χομεν τῆ ευφυtu καὶ τοι ἔργοις του νου. τι δὲ κοινονημῖν τοις ἀνδρωποι προς τους θεολο γένος, καὶ Ησίοδος μαρτυρει, μι με της τωνδεων γενέσεως λέγων 'Tαῖα δέ τοι ' πρωτιστον ἐγείνατουον ἔσυννουρανον ἀστερόενθ', ἴνα μιν περὶ πάντα ααλύπτ' οὐρανου δὲ καὶ Γη εἰσιν, περὶ Κρόνον καὶ οι ἄλλοι ιτῶνες, ἐκ δὲ των πιτάνων ουστεροι θεοί Ηφαιστος ὁ Πανδωρα ποιει
'πιφαιστον δ' ἐκίλευε περικλυτον οττι τάχιστα
Γαῖαν δει φύρειν, ἐν δ' ἄνθρωπου δέμεν αὐδην καὶ σθένος, θανάτης δε δεης εῖς πα/σκειν. ἀπο δε της Πανδωρα εος μῶς το γένος διηπται. Ῥυτως ἔν ἐστι δεων καὶ ἀνδρωπωντο γένος. μορα δε καὶ προς το εὐτυὸς του Ἀλκιμίδου τὸ προοίμιον. 4. ιείργει δἐ πασα κεκριμένα δύναμις Φαμετάβλητος η η κεχωρισμένη. ο δε νους διαχωρίζει δἐ π' Lληλων μας η ρισμένη δύναμις των δεων, Ita εξωθεν ἀκουσωμεν τοσοῖτον, ωςτε τὸ μεν πων ἀνθρώπων εὐδιάφθορον εἶναι γένος, τὸ δετων δε- ἐν ἀσφαλε καὶ βεβαίω και ἀφθαρσίην τυπάνειν. ἔσω του δεους καὶ μας χωρίζει η δύναμις οι με γαρ ἀθάνατοί εἰσι καὶ ἰσχύουσιν, μεῖς δ ουδέν. η υτω ' το μεν μέτερον γένος το μηδέν ἐστι καὶ ταπεινον, το δὲ θεῖον πολλην χειτην δύναμιν. καὶ ἐν Πυθιονίκαις si Σκιῶς ναρ ἄνθρωπος, φησίν. . Ἀλλά τι προς φέρομεν ἔμπαν ἄλλ' ὐμως καίπερ Loυδαμινο οντες, φησὶν ἐμφερές τι ἔχομεν τοις δεοῖς η κατὰ νουν θεὸς η γαρ τις ἐν ημῶν κατὰ τον Εὐριπίδην η κατὰ τὰς πυως των σωμάτων καὶ τὰ κάλλη λη οἴσως ομως μέντοι ἐοίκαμεν ' τοῖς δεοῖς κατά τι, η κατὰ νου κατὰ την εὐφυειν. ὁ δε νους ' προς--φερεις, φησὶν, ἐσμὸν τοῖς θεοῖς, καίπερ οὐκ ειδότες εἴτε ἐν μέρος εῖτε ἐν νυκτὶ πότμος εγραφε την εἷμαρμένην μιν και τον Φάνατον. oύτωρ καίπερ 'ν, γινώσκον-
522쪽
τις μησε τα προς την μέραν μήτε τα δια νυκτος ἐσόμενα, μηMacrις μῶς μόρος κατο- κέκρικεν εἰς σκοπόν τ α και στάθμην δραμεῖν δὶ στάθμην δέ φησι τον θάνατον καταλόνον - ἐπίστασις - μῖν ἐστί το παντ- μου - στάσις και MMς. - στωμεν ἄκουστέον ἐκ μεταφορὰς ἐν περιγραφὴν του βίου καὶ την oraeησιν.
14. εκμαίρει δὲ κω νῶ ν άλκιμίδας J τι δὲ συγγενεῖς ἐσμεν - δεων,
Ἀλκιμίδας φησι, σφὸς ποιεῖ τεκμηριοῖσδαι μῶς εἰς γαρ καὶ αυτος ἔπραξε τ, ευ- φυn ἐαυτου, ἐπέδειξε την προς το δεῖον μῶν συγγένειαν, ἐγγύς τι καὶ παραπλησιον. χασμένος ταῖς καρποφόρως ἀρούραις. Do δὲ νους τεκμηριοῖ δε καὶ σαφὸς Πνα ποιειτ πρὸς τους θεούς μῖν δια την υφυιαν συγγενες α νυν Ἀλκιμίδης τοι αυτου κατορθωμασιν ι . Ar τ' ἀμειβόμεναι θ υ γαρ διαπαντος, φησὶν, ἐξομαλίζουσι νην - - πίαν αἱ αρουραι, ἀλλα παρὰ χρόνους τινὰς ἀναπαύλης τυγχάνουσιν, is αναπαυσάμε- και πάλιν ἀποδιδόασι nuίονας τους καρπούς. ἀμειβόμεναι - αι ἄρουραι, τουτέστινα μοιβης παρ' ενιαυτον φέρουσαι τον gio εδοσαν, τουτέστι τὰ προς τον βίον δαφιληκαὶ πλούσια δια γαρ του ἐπηετανου τουτ βούλετω δηλουν. ν' Ἀλλως του γένους
του Ἀλκιμίδου or ἐν γωνίσαντο, οἱ δε ού ἀλλα συμβέβηκε τύχη τινι παρὰ μέρος ἀθλῶν νεαλχαρ Ἀγησίμαχος, σπολάζει Σωκλείδης ὁ τούτου παις, εἶτα Πραξιδάμας ὁ ἐκ Σωκλείδου ναγώνιος γίνεται Πραξιδάμαντος πάλιν σχολάζει ὁ υἱος ὁ του νικ-όρου πατηρ πούτου rota μεταξ χεγενημένου ἐν το γενει διαλείμματος περσπολογεῖται, καὶ παρομοιοι αυτον τῆ ν παρ' ἐνιαυτον καὶ ἐκ διαλειμμάτων εὐκαρπούσω λέγων οτι δηλοῖ δε καὶ σαφὶς ποιεῖ το μυτου συγγενες Ἀλκωίδης, πως ἐστιν ἰδεῶν μοιον τῆσπορίμη ν καὶ ταῶς ἀρούραις, αδεινες ἐξ αμοιβης κορποφοροῖσαι ποτε μεν αδιώλειπτα τὰ προς τον βίον παρυουσιν ἐκ της γεωργίας, ποτὲ i ἀναπαυσάμεναι καὶ σχολάσασαι την αὐτῶν δυναμιν ἀνέλαβον - δε περβατόν τεκμαίρει καὶ νυν Ἀλκιμίδης, ὁ φδεν de ἐρατῶν ἄθλων, παῖς ἐναγώνιος ἰδεῖν o συγγενες και η πρόςφορον νον, τις ἐξωμοιβης σπειρομένη αναπαύεται καὶ δίδωσι καρπους πολλούς. a1. Ηλδέ τοι Νεμέας ε ερατων ἀέθλωνJ καὶ ὁ Ἀλκ.έδης υν αραπλη -
σιος ταύτως ἐγένετο - γα μυται ποτ με ἀναπαύονσαι, ποτε ὁ καρποφορουσι,
της ης ἐκ διαλείμματος καρποφορούσης, οὐτω και το γένος του Ἀλκιμίδα ὁ μὲν γὰρ πάππος του Ἀλκιμίδα ἐνίκησεν, ὁ δὲ πατηρ υκέτι ὁ δὲ μ νικησας πατηρ ' ἀναπαύσει παραβέβληται τῶν ἀρουρῶν , δε Ἀλκιμίδας πάλιν νικησας ν μετὰ τον ἀνάπαυσιν καρποφορίον οὐ μετεσόμενος, φησι, την ἐκ - μοιραν, τουτέστε τοὐμμεακον
στέφανον, τὰ γὰρ Νέμεα του Λιος, κατὰ τὰ κνη του Πραριδάμαντος ο εαυτου πόδα νέμει, τουτέστι μερίζει - γὰρ κῶνος ἐνικησεν, Ουrω κα Ουτος β ὁ δε νολ- λδινουν πρὸς το παρον ἀπο τῶν Νεμεακῶν ἀγώνων τῶν ἐρασμίων ὁ ἀνδρειότατος Ἀλκιμίδης, ο ἐκ θεῶν ταύτην λ ωθεὶς τὸν - ίαν νυν ἐφάνη περὶ την της πάλης νίκην ἄμοιρος, αλλ' -περ τις ἀγαθος κυνηγέτης, λω κατ' stro βαίνων του Πραξιδαμαντος του ἄντου πάππου. ὁ δε Ἀρίσταρχος ου ἐπι- διαλιπεῖν τον πατέρα παραβεβλησθαί Ita scripsi pro vulgato λώβεῖν. Scribe αὐτό. a mele coniunctionem uia. U
523쪽
οντα παῖδα νικησαι, διαλιπόντα θρόνον νυν πάλιν νενικηκέναι. 3o. κεῖνος γὰρ 'Ολυμπιονίκης ἐών J ἐκεῖνος ο Πραξιδάμας, 3 φησὶ, πρω- τος ἐγένετο των Αἰγινητῶν πάντων 'Oλυμπιονίκης, του γένους μυτου ὁ δε Πραξιδάμας ' οὐκ ἐποίησε ληθαργισδηναι , τυν ἐαυτο, πατέρα, μη , ἀργησάντων - αγωνισμάτων, ἀλλα διὰ της αὐτου ανδρείας κἀκεινον ἐσέμνυνε τὸν Σωκλείδην τον ἐαυτου πατέρα. ὁ δε ίδυμος, Σωκλης ἐστι - ονομα, φησί παρπαγε δ αυτ πατρωνυμικως, - ἔθος ἐστὶ τοι ποιηταις. - - μη νενικηκότος του Σωκλείδου ουτος την περὶ ἐκεῖνον λη θην παυσε, ' νικησας τους προειρημένους στεφάνους τ δε υπέρτατος ἀντιτο πρεσβύτερος ' ὁ γαρ Σωκλεώης πρεσβύτερος με των ἐων γέγονεν θησ- ου, πα-
τηρ δὲ Πραξιδάμαντος.. 35. 'Eπεί ι τρεῖς ἀεθλοφόροι ἄρθρον ἐστὶ τ οι αντὶ του . D τρεις
γαρ παῶδες ἐγένοντο αυτψ, ων ὁ Πραξιδάμας πρῶτος οἴτινες παῖδες, φησὶν εις ἄκρονηλθον της αρετm τη ἀθλητικης, των τε πόνων ων ἀθλητικῶν μετέσχον καὶ ἐγεύσαντα περιστεύει ουν ὁ τέ , τρεῖς γαρ ἀθλοφόρους εἶπε, τους αδελφους δηλαδη του Σωκλείδου πο δ αυσος μη βληκέναι ὁ Σωκλείδης τὸ υιον ἐγύμνασεν, ἔς την περὶ αὐτον ληίην ἐσκέδασε νικησας ἀνεκηρυξε σε τον πατέρα. τ δε συν θεοῖ- α ἀντὶ τοὐ πώ δεο τὰν η της πυγμης μάχη β οὐδένα στερον οἶκον ούτω απέδειξε και ἀπέφηνε, φησὶ, πλείους ἀπενηννότα στεφάνους.
44 Μ ο Ελλάδος ἀμφίβολον πότερον ἐν ' iv πολλὰς νίκας εἰληφότος οὐτως εἶπεν, ἐπε μα- της Πελοποννησο κόρινθος ἐν 'τὰ Lσθμια ἄγεται ' μηρος - Eστι πόλις μύρη μυχμυργεος ἱπποβότοιο η ἐπεὶ μυχοί εω των χωρων αι πόλεις αι κρύψεις πάρχουσαι ἀντι των πεδινων τόπων, - πόλεις, εν αἷς ἐνίκησαν, μυχοὐς Ελλάδος κέκληκεν ἐν ταις 'Ea δικαῖς πόλεσιν, ἐν ἐκ του μυχ της Ελλάδος .45. Ελπομαι μέγα εἰ πωλῶντα σκοπου τυχεῖνJ ἔνιοι γράφουσιν, αν τετυχεῖν ἐλπίζω ουν, φησι, μεγαλορρημνησας και καυχησάμενος πιτυχεῖν ἄν του σκοπου- απο τοξου πέμπων βέλος- τὸ δε τετυκεῖν μοιον το λελαβέσθαι γράφουσι δε καιαντα, is gyra λόγος ἐναντίον τι καὶ εὐθύ του σκοπου. 'Aλλως πρ δοκῶ δε μεν λως ἐπαινέσας τον νικηφόρον ἐπιτυχεῖν του σκοπου ς ἄριστος τοξότης του δε ἄτ' ἀπο τόξου --τε ωρικως ἀντ του ως τε φησίν.48. Εὐδὸν ἐπι τουτον et Μοῖσα με τουτον - τον σκοπον, ω Μοῖσα,
τους σου αγε λόγους τους εὐκλεεις, καὶ ἐπαίνει τον νικη δρον, . -- - τον σκοπον ον προεῖπον, την οὐριότητα των ποιημάτων γε
5o. Παροιχομένων γα ἀνέρωνὶ τῶν χαρ τεθνηκότων ἀνδραν τα κάλλιστα
524쪽
-τορθωματα διὰ των οἰκείων λόγων οἱ ποιηταὶ τ' μνημ' παραδιδόασι καὶ ι λοιποι Ψων σοφων ἀοιδοὶ μὰν γαρ ι ποιηταὶ λόγιοι δὲ οἰ πρότερον τα κατὰ τας πόλεις. διηγούμενοι. 53. Βασσίδαισιν ατ ου σπανίζει ὁ Λίδυμός φησι ' πρ ηκε γράφειν Βουδίδαι γενωδαι γάρ τινα ουδίωνα ἐν Αἰγίνη, ἀφ' υ κατάγεσθαι γενεα την Βουδιδοῦν μνημονεύειν δέ φασι του Βουδίωνος Πυθαίνετον ἐν πρώτω Alam ικων γράφονταούτω - . Περὶ δε ταντα τούτων λεγομένων λέγεται Βουδίων τυχχάνειν διεναν εγμένον προς Οἰνέοιην την ἔαυτου δυγατέρα. 9 ὁ δ νους vrως' τινα κάλλιστα εργα ἐν τοῖσΒασσίδαις οὐ σπανίζει, αλλὰ πλεονάζει ἐν το γένει το ξυρκης διαβοήτο Βάσσος γαρ πρόγονος των νωτερ του Ἀλκιμέδου ἔστι δε καὶ συλη ἐν θων Βασσιάδαι. - ἴσως η των σσσιδῶν, φησὶ γενεὰ οὐ σπανίζει καλῶν ἔργω δι ο α δοι καιοὶ λόγιοι κομίζουσιν αυτῶν τὰ εργα τα καλά. ἐὰν προφερώμεθα Ῥυ ου σπανίζει, τινλόγον ἴτω καταστησουε - ου σπανίζε η παλαίφατος γενεὰ των προειρημώ ων ργων. η ούτω Βασσίδαισι 3 καθ' αὐτὸ, Ιτα απ' ἄλλης ἀρχης ατ' o σπανίζει τὰ προειρημενα ἔργα, ατ ου σπανιζε τοῖς Βασσίδαις. λη Βασσίδαισιν ἄτ' οὐ σπανίζει, ιἶτ' ἄπ' ἀλλης ἀρχης' παλαίφατος, ω συναπτίον το ἐπιφερόμενον. 53. Ἀδιαναυστολέοντες οἱ Βασσίδαι, φησιν, δια ναυστοMύντες, τουτέστιν 7δια χορηγουντες καὶ κομίζοντες εργα τοις των Πιερίδων ἀρόταις, τουτέστι τοῖς ποιηταῖς, ἀνυμνεῖν ' θελοντες οὐκ ἐπακτοις χρησοντα ἐπαίνοις διὰ το σπανίζειν αὐτους ἔργων, αλλὰ τοις αὐτων πολ λα γὰρ δεδράκασιν ἐπικώμια δὲ τὰ εἰς κωμον μνεῖσθα ἐπιτηδεια της νίκης μετὰ γὰρ π νικησαι ἐκώμαζον μετὰ των ηλικιωτων. λῆ--ω- ου δεόμενοι δι' τέρων κοσμησασθαι, αλλ' αυτοις ἀρκούμενοι προς κόσμον δια παρακομίζοντες ἔργα τοι ποιηταῖς ναυστολουντε δ αντι - ἐπιφορτίζοντες, ιονε σωρεύοντες
εκ των ἰδίων κόπων τὰ ἐγκώμια ἀγερώχων δ ἐργμάτων ἀντὶ του μεγάλων πων. δυνάμενοι - τοις ποιηταῖς παρέχειν πολλῶν ἐπαίνων χορηγίαν νεκεν των πραττομένων αὐτοῖς ργων ολβίων.
59. καὶ γὰρ ἐν ἀναθέ*χεῖρας ι μάντι δεθείς καὶ γὰρ ἐν Πυθῶνι τῆ
θαυμασίον τὰ πηκτὰ σκεύη μετὰ χεῖρας λαβὼν μίκησεν ἀπο της αυτης συγγενείας ων καὶ πατρίδος Ἀαλλίας. 3 -τι πυκτεύσας ἐν Πυθοι ἐνίκησεν ἀρέσας το Ἀπόλλωνι καὶ σν Ἀρτέμιδι ἀπ της αυτης - πατρίδος, τοι της Αἰγίνης, καὶ ἐκ του αὐτο αἴ--τος, τουτεστιν ἐκ της αυτης φατρία των Βασσιδῶν καλλίας, ο κρέοντος πηρχε παῖς. χρυσηλάκατον δε εἶπε την ητὼ τετης Ἀρτέμιδος μετενεγκῶν ἐγκώμιον ἐπὶ την μητέρα
64. Παρὰ Κασταλίην τε παρέτων ἀπο της πηγης τους ελφους ἀνόμασεν. ἐκωμάσθη D γὰρ νικησας πωτων λικιωτῶν ἔσπέριος Ἀαρίτων γὰρ ὀ μώδω ι μεντο χορω ἀποδεδώκασιν, or δε του χαριεστάτω θορύβου της ἐπὶ τ νει πανηγύρεως, φα--σιν, λαμπρύνετο κωμάζω ητοι μέχρις δεπέρας ἔλαμπεν. δε νους - παρὰ δε ν
525쪽
σταλέος πηγῆ τουτέστιν , ελφοῖς του ἀγωνι νικησας τ' ων χορευτῶν χάριτι ἐπὶ το νίκη μέχρις ἐσπέρας η νίκη αὐτο και η δόξα λαμπεπι ἔδος γαρ ην καὶ παννυχίδας
υμνων τοι νενικηκόσιν ἀποτελ ισδαε τοῖro δε - καὶ τα Πύθια νικησαντος αυτου. 6 . Πόντου τε γεφυρ' - ως καὶ ε 'υθμίοις νενικηκότος αυτοῖ πόνro γαρνέφυρα ὁ ἔσθμός τεσσαράκοντα τριῶν - σταδίων ἀμφιθάλασσος ν. καλεστι κατὰ τὸ ε τυμον γέφυρα η νης νης - ' φέρουσα δός. ἀπ ὁ του προκειμένου οὐr προς υπακουστέων το λέγε πόντου γέφυρα.
69. - αυροφόν τριετηρίδι τουτέστιν ν , ταυρους φονεύουσι καὶ ιερουργουσι - Ποσειδῶνι, - καὶ Ομηρος - - παύρους παμμέλανας Ἐνοσίχθονι κυανοχαίτη. τριετηρίδι δε δια το δια τριετηρίδος τοὐγσθμικὸν ἀγωνα τελεωθαι κρεοντίδαν δ νον Καλλίαν φησὶν, ἰς του πατρος αυτο κρέοντος καλουμένου. 7 i. Βοτανα τέ νιν πόθ' ἁ λέοντος βούλεται η στορία ἐκ του Ἀρχεμόρουαιματος ἀναδεδόσθαι τὸ βοτανίδιοπι οἱ δε, o και βέλτιον, βοτάνη λέοντος η Νεμω, παρόσον κατ' αὐτη. διηγεν ο λέων βοσκόμενος. - πιλως βοτάνην λέοντος το σέλινον λεκτέον σέλινον γαρ ὁ αυτόθι στέφανος, τι ὁ Ηρακλης καταγωνισάμενος τον λέοντατοῖτο νομοθέτησεν εἶναι το στέμμα λαλλ' αλόγως φέρεται γαρ ἐπ' Ἀσεμόρ ὀ τε ἀγων τεθει καὶ τ σέλινον τοις νικῶσι διδόμενον. ρ - Ισθμικος, τε ἱερος τέ Ποσειδῶνι β ὁ δε νους καὶ Νεμέα δέ ποτε νικησαντα τὸν καλλίαν ἔστεφεν, τις Νεμέα στὶν π τοῖς συμφύτοις καὶ ἀρχαίοις του Φλιοὐντος δρεσι δέλει δε αυτὸν και μεονίκην ἀποδεῖξαι δασκίοις ε η τοι δασκίοις δένδροις, η παρὰ το φηλον τοῖς μεγίστην σκιὰν περγάσασθαι δυναμένοις κειται tis περι τα Φλιάσια δρη, παράκειται δε καὶ πόλις μωνυμος η Φλιοῖς η πρότερον Ἀραιθυραω καλουμένη, νκαι Oμηρος ουτω φησίν. 75. - Πλατεῖαι πάντοθεν λογίοισιν παλαι καὶ πλατεῖαι ἀφορμαί εἰσι τοις ἐλλογίμοις, φησί ' πάλιν του ποιητὰς ἀκουστέο -τε μνειν την νησον ταύτην F. Aia γιναμ ἐπειδ αυτοῖς χορηγίαν παρέχουσιν ἐπαίνων οἱ ἰακίδαι, και εξαίρετον ἀρετην ἐπεδείξαντο ἀμφίβολον ὁ πότερον τοις προκειμένοις λόγοις παρέσχον μοῖραν πλείστηνοι Αἰακίδαι οἱ Gκίδαι πορον ἔξοχον Ισαν τοις ἰδίοις πολίταις δοξάζοντες αυτούς. 83 κανες Αἰθιοπας Μέμνονος οὐκ αν ἀπονοστάσαντος παλτο Γεστε καὶ συνεσταλμένως και βαρυτόνως ἀναγνῶναι, παλτο, τουτέστιν ἐπαλδη, λεβληθη τοκλέος αὐτῶν εἰς ἰδίοπας.
85. αρ δέ σφι νεῖκος ἔμπεσ' 'Aχιλλεύς βαρεῖαν δε καὶ ἐπαχθη μάχην
δια φιλονεικίαν αὐτοῖς ἐπέδειξεν ὁ Ἀχιλλευς τοις ἰθωφι, χαμαι κλίνας τον Μέμνονα-ὐτος ἐκ τῶν ρμάτων κατελδων, της φαιδρῶς - μέρας ονυον, νίκα ἐφόνευσε τῆἀκμῆ του δόρατος του λίαν οργίλου περίφρασις δε ro σχημα ἱνα την ' ιλλέως δείρ περι- πολεμεῖν ευθαρσίαν. β υλλως Μέμνων υιος ἐν πν ιδωνου και φέρας, βασιλεύς ὁ Αἰθιόπων. -- ναντιούμενος τοῖς Diaησιν περ τῶν ρώων ἀναπόδη πο
526쪽
Ἀχιλλέως, καὶ δι τουτό -- τόν των ωποδων δοξαν καὶ μέχρις δεδιόπων διαπνῶν-. ob ἐκ παραδρομης ὁ ζάκοτον με το δόρυ του ' HMως, μανεὶ ma ον η τι τοιο τω αὐτὸ ἔφη ἐν κοινότητι, αλλ' δει ἰδιωτερον παρὰ τα αλλα κατεσκευαστο. προυν ναρ,-τε δύο ἀκμὰς ἔχειν, καὶ μιλβολο -τε δισσὰ τα τραύματα ἀπεργάζεσθαι και Αἰσχυλος ἐν Νηρεασι ' κάμακος εἶσι, κάμακος γλωσσημα διπλάσιον καὶ Σοφοκλης ἐν Ἀχιλλέως ἐρασταῖς η 'πι δορος διχόστομον πλακτρον δίπτυχοι γαρ δύναι μεν ερικον χι λη ου δόρατος μετάγουσι δὲ την ἱστορίαν ἀπο της έσχου μικρας Ἀλιάιος λιγον
μεος αστράπτει, καὶ ἐπ' αὐτο δίκροος ἄρδις 3 3 4 ζάκοτον φησι κατὰ μετουσίαν του φέροντος καὶ αυτο συμπνέον ν π - τῶν παρ' ' πω ' Πολλα δε - μεσσηγο πάρος χρόα λευκον ἐπαυρεῖν
'Eν γαίη σταντο λιλαιόμενα χροος ασαι. si καὶ ταυταν ἐν παλαιότεροι καὶ ταυτην ἐν την ὁδον τὸν των ἔπαι--ν, τις ἐστι τολοιπον καδημαξευμένη, οι παλαιότεροι μῶν καὶ οἱ πρεσβύτεροι ἔξευροπι ἀντὶ του καὶ ι πρότεροι ἡμων ἐπηνεσαν τους ΑἰακMας. ἀκολουθησω - και αὐτος ἔχων ταύτην την μελέτην καὶ σπουδην, το παινεῖν του ἀναδους ανδρας -
μελέτ. φησι την ἐπιμέλειαν. Oμηρος si Μελέτη δέ τοι ἔργον φαλει.
94. 'ὁ δὲ παρ ποδὶ ναος λισσόμενον που με νεὼς το πηδάλιον. o δεωυμα - παρ του πηδαλ- λισσόμενον δονε καὶ ταράσσει τον ἔκ του δυμόν. ου τοπαρεληλυθος - ταράσσει, ἀλλα το 4ἔτι εἰλούμενον λέγει δὲ τουτ o Πίνδαρος, τι παρεξέβη εἰς το μνεῖν τους Αἰακέδας' ἔργον δὲ οὐαί με τουτο, ἄλλ' εἰς το μνησαιτο Ἀλκιμίδην διό φησιν αὐτον μνησω. Do δε νους παραπεμφαμενος συν φησι, τὰ πάλαια των νέων καὶ παρόντων ρομ- καὶ γαρ ἐπὶ των πλεόντων ἀὲ το παρὰ τοπηδαλίω κυμα παρον κα ορώμενον του κυβερνωντος ἀνδρὸς ταράσσει ν φυχηκώς 'ENόντι δ' ἐγω νώτω μεθέπων δίδυμον ἄχθοςJ μεταφορῆ κεχρηται τῆτων ποζυγίωπι σημαίνει γαρ τε κουσίως θω τουτο τ μέρος πέμειν δίδυκον πάρχον - τουτο δέ φησιν η τι συνοψ ον Ἀλκιμέδην μνησαι συμπαραλαμβάνειν μέλλει καὶ ἔπαινον του ἀλείπτου Μελησίου, o του Ἀλκιμίδου καὶ το τωὐ γινητῶπι καὶ γαρ ἐκείνους ' καὶ τι τρίτον τους Μακίδας μνησε, ' καὶ αυτον τον Ἀλκιμίδην. o δὲ νους ἐκων γαρ ἐδεξάμην ἐπὶ τοῖς ἐμαυτο νώτοις τουτο τ φοετίον διπλουν, ἄγγελος κοὰ κηρυξ βουληθεὶς γενέσθαι της αρετης των ανδρῶν, Ἀλκιμso καὶ Μελησίου περὶ γαρ αυτῶν ἔξης φησιν ως εἰκοσιπέντε στεφάνους εἰληφότων των ἀπ ταύτης της φατρίας χαδόλών των - ινητῶν 'Aλλως φησὶν αυτ το προφθάσαν γένος XLFragm. Parave. p. 642. Ioa a Fragm. . ΙΠ, p. 4o4. Bruna a Vulgo δίκροω
διη. Hemius istam ad Virg. Aen. II. exc. a. Sed recte, quem Schnoiderus indicavisi caliger ad Euseb Chron. p. 8a. ἄρδις Cons. Herodot. Iv, 3I. Aeschyl. Prometh. 8 9. Romana πόρκις et
527쪽
a ροσιτέσσαρας ἐσχηκέναι νίκας, ταν δῖ Ἀλκιμίδην εἰκοστοῦν πέμπτην ταυτην νενι--ἔναι. τουτο υνο εἰκοστον πέμπτον σεμνολόγημα ξαγγέλλων, περ ἀπὸ των αγώνων ἐδέξαντλαγώνων δὲ τούτων ους ἱερους καλοῖσιν, τοι τους περιοδικούς ).... D. . . . εἰκοσιτέσσαράς φησιν. περ ευχος ααὶ σεμνολόγημα το εἰκοστον πέμπτον ὁ ωλκιμίδης προς- έθηκε καὶ ἐνηρκεσε παρασχεῖν νικησας τον αγῶνα τῆ ἐνδοξοτάτη αὐτοῖ γέννε 1o4. Au μὲν κρονίου παρ τεμένεα δ ἐν πιλυμπίκη, φησὶν, ἐνόσφισεν αὐτους καὶ ἐχώρισεν η προεξάνθησι των τρικῶπι ἀπεκρω γαρ - ου παιδικὴν ἔχοντος λικίαν δια o προηνθηκέναι τὰς τρίχας προ ρας γουν το ανθος συνης ves; βης, φησὶ, συνεκληρώδη ουτος γαρ κληρος ανδους ὁ δὸ Πολυτιμίδας οἰκεῖος του Ἀλκιμίδου κληρωθέντες υτοι παίδων ἀγωνίσασθαι, μεταξύ γενειάσαντες ἐξεκρούσθησαν του αγῶνος. ὁ δε νους - δύο δε ανδ καὶ νίκας της 'Oλυμπίας της Ουσης παρὰ τὶ ονα τεμένει ὁ προπετης κληρος μῶς ἀπεστέρησεν Ἀλικιμίδη.Io8. ελφῖνι me τάχα δι' αλμας ἶσον ἔποιμι Μελησία H Μελησίας εἶς των εὐδόξων ἀλειπτῶπι ἐπαινεῖ δὲ αὐτου τάχος, ἐπεὶ ταχύ αδξει τους π αυτο αλειφομένους καὶ κατάγει εἰς Ους αγῶνας. καὶ τοσουτον φησι διαφέρειν φ των ἄλλων ἄλειπτῶν του ταχέως τους αλειφομένους κατάγειν, εὐχερείας και ἰσχύος νωχον οντα, ὁσον δε-ὶς τῶν ἄλλων ἐναλίων τετάχει διαφέρει ἀντὶ του σον - εἴποιμι καὶ τον
Μελησίαν του osaia δελφῖνι ν τε ἰπύ καὶ τῆ τὰ
νικον, περ αντιπαθει το ἰάμβω. Tora περίοδος δευτέρα, β καὶ η ἐν πρώτη πόδοσίς ἐστι μέσος αμβος, - η δε δευτέρα διπλοῆς τροχαιος To Ἀαμβικον δίμετρον ἀκατάληκτον φ ὁ τρέτος που δάκτυλος συναλειφόμενος To, χοριαμβικὸν δαμετρον καταληκτικόν To ζ Ἀνακρεόντειον ἐκ δευτέρου πενθημιμερους καὶ ιαμβικης συλ λαρης καταληκπικόν 'μνικὸν διμετρον καταληκτικόν. no UuUu
528쪽
λαβη T si 'Iωνικον δίμετρον ἀκατάληκτον ἡ πρώτη συζυγία τροχαῖος, εἶτα Ιωνική.To, τροχαἶκον δίμετρον ἀκατάληκτον Tora Φερεκράτειον η ἀναπαιστικον μονόμετρον περκατάληκτον To εχυκώνειον ἡ μία ἀπόδοσις ἀντι της ἰαμβικης συζυγίας την χοριαμβικην ἔχει ' ως συγγενη- ο ς τροχαικὸν δίμετρον καταληκτικόν To ζ τροχα ιν τρίμετρον πυκατάλη-τον, η Ἀρχιλόχειον παρὰ μίαν συλλαμην- Σωγένει Αἰγινητη Πρῶτος ὁ Σωγένης Αἰγινητων ωκησε παῖς - πεντάθλοκατα την τεσσαρεςκαιδεκάτην Νεμεάδα- τω δε- πενταθλος πρῶτος κατὰ την τριςκαιδεκάτην Νεμεάδα x. Εἰλειθυια πώρεδρος Μοιρανδ ζητεῖτα διατί πω της αειθυίας εἰςβεβληκε, καὶ τί δηποτε τ' Εἰλειθυίην πρ διεκλθεται- ενιο μεν ουν φασι eo οντα τον γενη τέρου νικησωντος αυτον κατὰ χάριν ἀνηγγέλθαι του πατρος Θεαρίωνος εἰς τουτοφιλοτιμηθέντος, o M ἀγωνισάμενον μοπτόλεμον τούνομα Ἀχαιόν παρ καὶ εἰς τους υπὸ Νεοπτολέμου του Ἀχιλλεως τον ποιητην παρεκβηνα λόγους αὐτοσχέδιον δε φησε τουτο εἶναι o Λίδυμος οὐδεὶς γαρ ἀφ' ὁτέρου νόματος κηρύττεται, μανον δε ἐν τοῖς ἱππικοῖς ἀγῶσι νενόμιστα το θος, -τε του βασιλεας καὶ τυράννους ἀναγράφεσθαι 'πλούτου γαρ καὶ χορηγίας την ἱπποτροφίαν πίδειξιν ἶναι καὶ ο ρωμης ἔνιοι δέ φασι προς τουνομα του Σωγένους παρειλκύσθαι την Εἰλεί Ῥιαν εἶναι γὰρ αυτ. σωγεν τινα si δια το τὰ γενόμενα ἀνασωζειπι τον ουν Πίνδαρον φυχρευσάμενον προς τουνομα της Εἰλειθυίας μεμνησθαι καὶ Ουτο δὲ υ ευ τότε γὰρ καταφερετα εἰς τουτο Πίνδαρος, ταν ὐπῆ τις μωνυμία οἷον 'Oλβίων μώνυμε αρδανιδὰν παῖ θρασύμηδες Ἀμύντα καὶ Σύνες ό,τι λέγω, ζαδέων ιερῶν μωνυμε πάτερ κτίστορ Αἴτνας νυν δὲ οὐδε τοιολον ἐστιν ενιοι δε πατέρα του Σωγένους Θεαρίων τῆ ιλειδυίον φασαν ιερῶσδας ἀμάρτυρον ὁ και τουτο o δε, σι ἐν γ γειτόνων ν - Σωγένει ερον Εἰλειθυίας ουδε τουτ δε στορεῖται- αλλο δε φασαν, τε τους ἐκ φύσεως ἀγαθοος παινεῖ πάντοτε ο Πίνδαρος μῶλa- των εὐδι σκαλίας καὶ Ἀαείθυια υν - Σωγενην εὐ- θέως ἐπι την γένεσιν ἐπιτηδειον κατεσκεύασε προ αδλησιν οι μεν γὰρ ἄλλοι των θεῶν αὐξανομένοις ἀγαθὰ δωροῖνται δἐ Εἰλείθυια κατ' αὐτην την πρώτην καταβολην. εστ δε και προς τουτο λέγειπι τί δηποτε - Εἰλείθυιαν ἰδίως ἐπὶ του Σατένους παραλαβεν, ἄλλ' οὐκ και επ' ἁλλων ευφυ ν διενεγκόιτων; Ἀριστόδημος δε ὁ Ἀριστάρχου
529쪽
μαθητης βέλτιον ουτω φησίπι οφ ποτε το θεαρωνι καὶ παρὰ την λικίαν προηκοντι, ευξαμένε' τ δει Σωγένη τεκνωθηναι, καὶ ταν του παιδος αυτο γέννησιν οἷον Πλειθυίας Iναι χάριν δια την ἰδιότητα γούν της γενέσεως του ἀθλητο προς την δεον τα
ρεδρε δε των συνετων Μοιρων τούτο δέ φησιν, ἐπει δοκούσι παρὰ τον των δίνων καιρον παρεστάναι καὶ ἐπικλωθειν τὰ της εἷμαρμένης. 3. Ἀνευ σέθεν ου φάος θ ἄνευ γὰρ σου, ω ἰλεωυια, υτ την μεραν θεωρη- σαντες δυνηθημεν της σης αδελφης φης τυχεῖν εἰκότως ' ου οἷόντε μ γεννη- θέντα καὶ ταυτα ἰδεῖν καὶ αὐξηθηναι. οἴτως η γὰρ ν νυκτὶ η εν μέρ* γε- μεδα, ου ἄνευ σου την πην ἀδελφην ἐλάβομεν την πιβη rari ει μη ἐγεννηθημεν ουδ' ἀν ηκμάσαμεν ἀγλαόγυιον δε αυτην φησιν, πεὶ o ηβῶμεν χρόνον ευπρεπέστερο αυτοι εαυτων γινόμεθα καν γὰρ αἰσχροι σί τινες τὰς φύσεις, ευπρεπεστερο εαυτῶν γίνονται κατὰ τον της ἀκμης χρόνον. . Ἀναπνέομεν δ' οὐχ α παντες επὶ σα ζωμεν δε ορο ομοίως πάντες, -- σιν, αλλ' οἱ ἐν πλουτουσιν, οι δἐ ου' καὶ ι ἐν ' ἐρῶνται , δὲ οὐ Πτα ἔξωθεν προςληπτέον το πράγματα διακωλύει γὰρ ἔτερον τερα, καὶ διαζεύγνυσιν μας απ' ἀλ- ληλων, - ἀλλων πραγμάτων, τὰ συγκεκληρωμένα μῖν πράγματα. 9. Συν δὲ τὶν κα παι ὁ Θεαρίωνος συν σοι δε νειλεωυια, ἀντὶ του διὰ σε γεγονὼς και β υ του θεαρίωνος παι Σωγενης εκκριτος γινόμενος ενδοξος καιαγωνιστικος μνειται καὶ πενταθλος αγωνίζεται. εἰκότως δε υτως στὶν ενδοξος, πειδη καὶ την ευρονον Αἴγιναν την των γενναίων Αἰακιδῶν οἰκεῖ πιλόμολπον δε ταύτην κα- λει διὰ τους γράφοντας τοῖς νικῶσιν ἐπινίκους σύμπειρον δε το συμπεπερασμένον σφόδρα δε ἀεὶ δελουσι, φησι, την ἐαυτων φυχην συμπεπερασμένην χειν τῆ νίκ' τῆ πενταθλητικῆ ε 3 η υτως ora μη ἀπείρατοι πων ἀγώνον εἶναι, τουτεστι πειρῶσθαι δέχουσι των πωνων, ἐνεργεῖν θέλουσι διὰ της πείρας δύναται δε και ἰδίως Δούεσθαιως φιλοπεντάθλων ντων των Λιγιν ων, πειδη Πηλεὐ δοκεῖ ευρηκέναι τον πενταθλον Αἰγινητης πάρχων και Αἰακίδης ' 16. Et δε τύχη τις ερδων δ εἰ δὲ ἐπιτύet τις πράσσων, την ηδεῖαν αἰτίαν τουαυτὰ ἐπιτετευχέναι ταῖς πνοαῖς των Μουσῶν νέβαλε, τουτέστι τοις μνοις τοι εἰς αυ- τον γραφομένοις. rara νους' εὰν δέ τις συν εὐτυκία - τι πράττων, δεῖαν πρόφασιν τοι τῶν Μουσῶν ρεύμασιν ἔδωκεν.13 Tαι μεγάλαι γὰρ ἀλκαί αἰ γὰρ μεγάλαι δυνάμεις καὶ τὰ μείζονα κα-x Both. πονρ Theog sat Et singulari, ut Iliad. π, 187. R IOI. OdyM A M. et plurali, ut Iliad. ' 119. Paulo post erat ne κειται. ε Delevi verba ἐρ- ται .' Ita seripsi pro vulgato ἡ D vulso πενταθλιστικη, coiitra analogiam. 7 Haec transposui
530쪽
τορθώματα ομνων χρyζοντα σκότων και αφάνειαν ἔχουσιν. - ουτως ' αἱ μεγάλα ἀλκαι μνων δεόμεναι σκότον πολυν ἔχουσι, τουτέστιν φανεῖς γίνονται, ἐὰν ἡ μνηθῶσιν. go. Ἐργοις δε καλοῖς Ἀοπτρον τους αγαθόν τι πράξαντας φησι, τιμῶσθαι δεῖ διήτων ποιημάτων καὶ παραδιδόνα τα καλὰ ἔργα τοῖς ἔπειτα λαμπρότατα. λως ἔςοπτρόν φησι των καλῶν ργων τον μνον εἶναι, ὁτι απερ μεῖς διὰ του κατόπτρου γινωσκομεν, οὐτω τὰ καλὰ εργα δια των μνιον δε-εiται - δι' ςόπτρο κῶν τελε-ησωσιν οἷ πράξαντες, ἐμβλέψαντες ει κάτοπτρον αρετης τους μνους ἀντιλαμβανόμεθα των καλων ἔργων. ὁ νους τοι δε καλοῖς ἔργοις λαμπρότητα ομεν ἐνιτρόπου γινομένην, δια δη των μνων. 25. Σοφοὶ δε μέλλοντα τριταιον νεμον or μὲν ουτως' -περ των κυβερνητῶν οἱ σοφοὶ επιτηδείου πνέοντος ἀνέμου υ υπτιουνται προς το παρυν αγαθον,
ἀλλὰ μετὰ τρεῖς μέρας σόμενον ἄνεμον προγινώσκουσι καὶ προορῶσι το μέλλον Ουτω καὶ τους ἀνθρώπους τους συνετους προςηκόν εστι μη τ παρόντι πλούτω βουχολεῖσθα τὰς ελπίδας, αλλὰ φροντίζειν του μετὰ ταὐτα καὶ ἄξιόν τι δρῶν, πως καὶ μετὰ ταύταύμνηθεντες ἀθάνατον χωσι πν εὐδοξίαν καὶ γαρ ι πλούσιοι καὶ οι πενητες μοίως τελευτῶσιν διὸ δε της μετὰ ταὐτα μελλούσης ευδοξίας φροντίζειν οἷ δἐ υτως -περ γὰρ των διαπλεόντων οἷ σοφοὶ καὶ των μετὰ ταὐτα νέμων φροντίζουσι, καὶ Ουχὶ διὰ τοπαρον κέρδος, κέρδος ὁ το του πλου εἴδιον ἐζημιώθησαν τον μετὰ ταὐτα πλουν, οὐδὲ ἀπώλοντο ἀμελησαντες, αλλὰ καὶ τὰ μετὰ ταὐτα προορώμενοι και ἀσφαλιούμενοι --δησαν ' -τω δέον η φιλοκερδεῖς Iναι, αλλὰ προtεσθαι τοι ποιηταῖς μισθον, πως ἄνσχωσι της αρετης ἀδιάλειπτον την μνημην. ετ δε φιλοκερδης πανταχου ὁ Πίνδαρος, κτων φθασάντων δηλός ἐστιν οἰκειοτέρα δε αἴνη η κδοκη, ως ἐξ ων ἐπάγει φησι γὰρ, οτι μοίως καὶ ο πλούσιος καὶ o πένης τελευτα δι δει τον πλούσιον της μετὰ ταὐταευδοξίως φροντίζειν. οὐ γὰρ ἔστιν ἀργυρίου τον θάνατον παραιτησασδαι ρ ὁ δε νους οι σοφοὶ δε των κυβερνητων προορῶνται,. τίς ἐπι τρεῖς μόρας πνεύσεται ἄνεμος, η τίς εἰς τρίτην μέραν πνεύσεται. 29. 'Eγωδε πλέον ελπομαι εγο δε φησὶν, ἔλπίζω αυτον η τοσαῖτα πεπραχέναι μηδὲ τοιαυτα τον 'Oδυσσέα, οἷα υμηρος κεκηρυχε περὶ αὐτοῖ ἀγαθοῖ γὰρ τυχῶν ποιητο ενδοξότερα καὶ μείζονα ἔσχεν εργα η κατ-δωσε δυνατοὶ γάρ εἰσιν οι ποιηταὶ τὼ τυχόντα εργα μεγαλύνειν καὶ αυξειν διο καὶ συ φρόντιζε του μνεῖσδαι. x δεψούς - ἐγὼ δε ἄλλον ἐλπίζω διὰ την 'oμηρου ποίησιν ζην ἐπιπλέον καὶ δρυλλεῖσθαι την'Oδυσσέως εὐδοξίαν τοι γὰρ περὶ 'Oδυσσέως κεκηρυγμένοις σεμνότης τις πηνδει. πο- τανην ὁ μηχανην τὰ ποιηματα εἶπε, καδ υφοι και μετεωρίζει τὰς ἀρετὰς των μν--μένων, η καθ τὰ ἔπη κοινως λέγεται πορ' 'Oμηρω πτερόεντα, η διὰ το ούτω μεμηχανησδαι -τε κατὰ πῆσαν χωραν πέτεσθαι καὶ δι νεῖσθαι.
Vulgo φησι, φιλοτιμασθαι δεῖ τὰ ἴδια εργα διώ- α και πωραδ. ἔπειτα λαμπροτατα. -
λοτιμασθαι ne vox quidem est; cetera ita mutavi, ut certe elatentia apta esset a ran μῆy