Platonis Opera omnia

361쪽

ΦΛΙ ri ἐν κεπαλαί ἔκαστα λέγεις πομνῆσαι ἐπὶ τελευτῆς τους ἀκουοντας περὶ των εἰρημένων. - παυσα λέγω, καὶ εt τι visu ἔχεις ἐπειν λε-υκνων τέχνης πέρι.ΦAI μιαρά γε καὶ ο αρια λέγειν. ' μεν δὴ τά γε σμικρά ταυτα δὲ Ἀπι αυγὰς - - - -aέμαλλο ιδωμεν, μνα και ποτ ἔχει την της 4νης δύναμιν. r. a 3. I. καὶ μάλα ἐή.ωμένην, ω Σωκρατες. ἔν γε δὴ πλήθους συνόδοις. 'ει γαρ ἀλλ', οἶ δαιμόνιε, ἰδὲ καὶ ἡ εὐαρα, και σοὶ φαίνεται διεστηκις αυτῶν τι τρων σπερ μοι. ..., A CH

. n. Eis δή μοι ει τις προσελθὼν - ταίρ σου in ξιμ - τω πατρὶ -του κρουμεν εἴποι τι μὰ ἐπίσταμαι τοιαυτ απτα σώμασι προσφέρειν, στε θερμαι- νειν τ ἐὰν βοέλωμαι καὶ φώχειν, καὶ ἐὰν in δόρη μοι, ἐμεῖν ποιεῖν, ἐὰν eis; κάτω διαχωρεῖν, και Iu πά - πολλα τοιαυτα καὶ ἐπιστάμενος αυτὰ ἀξιῶ ἰομιῶ εἷναι καὶ α ν ποιεῖν φ αν τὴν τούτων ἐπιστήμην παραδῶ τι δω ι ει Δώσαντα εἰπεῖν;

362쪽

ἐκ βιβλιο ποθὲν ἀκολας η περιτυχῶν φαρμακίοις ἰατρος olζεται γεγονέναι, ουδὲν ἐπαειν της τενης. -- αγι-- ΣΩ. ri δ' εἰ Σοφοκλεῖ - προσελθὼν καὶ υριπίδη--ωρνη. - τις θοι, - ἐπίσταται περὶ σμικροῶ πράγματος ἐήσεις

-- - παμμηκεις ποιεῖν καὶ περὶ μεγάλου πάνυ σμικράς -ταντε βουληται οἰκτρας καὶ τουναντίον im φοβερας καὶ ἀπειλητικάς, οσα is τοιαυτα, καὶ διδάσκων -τὰ τραγωδίας ποίησιν ηεται παραδιδόναι; γα I. καὶ ουτοι αν, ω Σώκρατες, οἶμαι, καταγελωεν,

Ἀσε ε τις ἐζεται τραγωδία αλλο τι εἶναι η τὴν τούτων έστα- σιν, πρέπουσαν ἀλλήλοις τε καὶ τω λω συνισταμένην. ΣΩ. 'ALae scia ἀγροίκως γε, οἶμαι. λοιδορήσειαν, ἀλλ ωσπερ αν μουσικις ἐντυχῶν ἀνδρὶ ἰομέν-άρμονακωεἶναι, Ῥτι δη τυγχάνει ἐπιστάμενος ἁ Ῥίον τε ὀξυτάτην καὶ βαστάτην χορδὴν ποιεῖν, χοὶ ἀγρίως εἴποι - ΩΙ - 2I, Is Or ρέ, μελαγχολας, ἀλλ' βτε μουσικὸς ων πραότεοον, οτι 's αριστε, ανάγκη με καὶ τ τ ἐπίστασθαι τον μέλλοντα ἁρμονικον ἔσεσθαι, οὐδὲν μὴν κωλέει μηδὲ σμικριναρμονίας ἐπαῖειν ὁ την ' ἔξιν ἔχοντα ' τὰ γαρ προν .a- ἡρμονίας ἀναγκαῖα μαθήματα ἐπίστασαι. ἀλλ' υ τα αρμονικά.

363쪽

ἀποικίας ἐῆμά τι εἰπεῖν ἀπαιδευτον εἰς τοὐς ταντα γεγραφότας τε καὶ διδάσκοντας es ητορικὴν τέχνην, χατε μῶν οντας σοφωτέρους καν - ἐπιπλῆξαι, Ἀλόντας Ω Φαιδρέ τε καὶ Σώκρατες, - πη χαλεπαινειν δ' αλλὰ συγγιγνώσκειν ε τινες μὴ ἐπιστάμενοι διαλεγεσθαι αμνατοι ἐγένοντο Ἀρίσασθαι τι ποτ' ἔστι ητορική, ἐκ δὲ τούτου os πάθους τὰ - της τέγη αναγκαια μα- ρήματα ἔχοντες τορμην ψή 3σαν ἡρηκέναι, καὶ ταυτα δη διδάσκοντες αλλους γοῶνταί σφισι τελέως -ορικην'

δεδιδάχθαι, ὁ δ' ἔκαστα τομων πιθανῶς λπειν τε καὶτ Ἀλον συνίστασθαι, ivδὲν ἔργον αυτ i δεῖν παρ' ἐ-τῶν σις - τά σφων πορίζεσθαι ἔν τοῖς λόγοις. ΦAL Aλλὰ μην, ω Σώκρατες, κινδυνεέει τοιουτόν τι εἶναι το της τέχνης, ν -τοι- ανδρες τορικὴν διδάσκουσί τε καὶ γράφουσι καὶ ἔμοιγε δοκεῖς ἀληθηεἰρηκέναι ἀλλα δη την o τω οντι ηνορικο τε καὶ πιθανου τέχνην πῶς καὶ πόθεν αν τις δύναιτο πορ .σασθαι; μὲν δυνασθαι, - Φάῖδρε, πιστε ἀγωνιστὴν as τέλεον γενέσθαι εἰκός, et smi δὲ καὶ ἀναγκαιον. ἔχειν ' ωσπερ ταλλα. εἰ μεν σοι πάρχει φυσει ἐητορι- εἶναι, ἔσει ἐήτωρ ἐλλόγιμος, προσλαβῶν ἐπιστήμην τε καὶ μελέ- ω -το δ' αὐαλέπης τομων, ταύτη τελης ἔσει. σον δὲ αυτον τέχνη, ου η Λυσίας τε καὶ Θρασύμαχος πο-s minarur m

κινδυνεύει, Ἀριστε, εἰκότως ὁ Περικλης πάντων τελεώτατος εἰ την ητορικὴν γενέσθαι.

364쪽

γων τεχω το προσφορον αντη.

I. Πῶς δη; ΣΩ. Ἐν ἀμφοτέραις δεῖ διελέψαι φυσιν, σώματος μὲν ἐν τη τέρα, φυχης ν ἐν τῆ ρα, εἰ μέλλεις μη τρψη μενον καὶ ἐμπειρία ἀλλα τέχνη - μὲν φάρμακα

και τροφhν προσφέρων πίειαν καὶ ὐώμην ἐμποιησαι, τῆ δὲ λόγους τε καὶ ἐπιτηδεύσεις νομίμους πειθώ νυν sis και ἀρετην παραδώσειν. I. os εἰκός, ω Σωκρατες, οντως αδ νυχῆς - φύσιν ἀξίως λόγου καταν σαι otia

πα-- πολοειδές ἐστιν - πέρι βουλησόμεθα εἷναι αὐτοὶ τε-

365쪽

νικοὶ καὶ αuo δυνατοὶ ποιεῖν, ἔπειτα δέ, ἐὰν μὲν ἁπλουν

βεία γρά νει τε και ποιήσει ψυχὴν ἰδεῖν, πετερον 3ν καὶομγιον πέφυκεν κατὰ σωματος μορφην πολυειδές τουτονά φαμεν φυσιν εἶναι δεικνύναι. L. Παυτάπασι - ουν. - Θεώτερον δέ γε, τ τι ποιεῖν η παθεῖν -δ

366쪽

λεγόμενον τεχνη ποτὲ λα σεται η γραφήσεται υτετ αλλο υτε τουτο ἀλλ' οἱ νυν γράφοντες, -- ἀκήκοας, τέχνας λήγων πανουργοί εἰσι καὶ ἀποκρύπτονται, εἰδοτες ψυχῆς περ παγκάλως πρὸ α ουν τον τρόπον

δὲ δεῖ γράφειν, εἰ μέλλει τεχνικῶς ἔχειν καθ' οσον ἐνδέχεται, λέγειν ἐθέλω. L Λέγε δη. -- et καὶ 'Eπειδν λόγου χυναμις τυγχάνει 'παγωγία

Ουσα, τον μέλλοντα ψητορικον ἔσεσθαι Ἀνάγκη εἰδέναι-τ οσα εω ἔχει. ἔστιν υν τόσα καὶ τόσα. καὶ τοῖα καὶ τοῖα Ἀθεν οἱ μὲν τοιοίδε, is δὲ τοιοίδε γίγνονται.

τουτων δὲ am δουρημένων. λόγων αυ τόσα καὶ τόσα

ἔστιν εἴδη, τοιόνδε ἔκαστον οἱ μν ουν τοιοίδε ὐπὸ των τοιωνδε λόγων δια τήνδε την λαλίαν εἰς τα τοιάδε -πειθεῖς, οἱ δὲ τοιοίδε δια τάδε δυσπειθεῖς. δει δ' ταυταHανῶς νοήσαντα, μετὰ ταυτα θεώμενον αυτὰ ἐν ταῖς πράξεσιν ὁντα τε και πραττόμενα, ξέως τῆ αωθήσει δυ- - νασθαι μακολουθεῖν, A μηδὲν εἶναί πω πλέον --φναλων τότε κουε 1όγων ξυνων Ἀταν δε εἰπεῖν τε ἱκανῶς is οἷος υν οιων πείθεται, παραγιγνόμενόν τε δυνατις η διαισθανόμενος ιαντ ἐνδείκνυσθαι οτι Ουτός ἐστι l καὶ /-gyaMτ η φυσις, περὶ ης τότε σαν ii λόγοι, Ῥον ἔργωπαρουσά i, 3 προσοιστέον τουσδε δε os λόγους ἐπὶ την τῶνδε πειθώ, - ταῶτα δὲ δ πάντα ἔχοντι, προς- λαβόντι καιρον του πότε λεκτέον καὶ ἐπιπετέον, Μαρο-GIM -- λογίας τε α καὶ ἐλεεινολογίας καὶ δεινωσεως ὲκάστων τε οδ α ειδη μάθη λόγων, τούτων την ευκαιρίαν τε καὶ

ἀκαιρίαν διαγνόντι, καλῶς τε καὶ τελέως ἐστὶν ἡ τέχνη ἀπειργασμένη, πρότερον δ' υ' ἀλλ' o τι α αυτῶν ιε

367쪽

πως ἀποδ eis clemμένης λόγων τέχνης an m L υδματόν που, - Σώκρατες, πιλλως ex τοι- σμικρόν γε φαίνεται ἔργον. - δ. Ἀληθη λέγεις. sim τοι ἔνεκα χρὴ πάντας τους λόγους --καὶ κάτω μεταστρέφοντα ἐπιοκοπεῖν tτις in ἐάων καὶ ρατοτέρα φαίνεται - ἄντην δός, να μὴ μάτην πολλὴν ἀπέη καὶ τραεῖαν, eo ὀλώ --ο as Amim τε in λείαν. 11 ε τινά πη βοηθειαν ἔχεις ἐπακηκως Λυσι- η τινος αλλου, πειρω λέγειν ἀναμιμνη

σκόμενος. - m

τροφῆ τὸν μέλλοντα ἱκανῶς ἡ Ορων ἔσεσθαι et παράπαν γαρ -δὲν ἐν τοι δικαστηρίοις Οὐτων ἀληθείας μέλει -δενί, αλλὰ του πιθανοὐ τομο δ' εἶναι o εἰκώς, δεῖν προσέχειν τὸν μέλλοντα τέχνη ἐρεῖν οὐδὲ γὰρ vτὰ πραχθέντα δεῖν λέγειν ἐνίοτε, ἐὰν μ' εἰκότως η προπραγμένα, ἀλλὰ - εἰκότα, ἔν τε κατηγορία καὶ πολ-- νέα καὶ πάντως λέγοντα το δ εἰκος διωκτέον εἶναι, LAI

368쪽

ταῶτα.

'Οτι, ω Tisia, πάλαι μεῖς, πρὶν καὶ σὲ παρα-- - θεῖν, τυγχάνομεν λέγοντες ως αρα osτο τ εἰκὸς ois πολλοῖς δι ομιότητα του ληθοῶς τυγχάνει ἐγγιγνόμενον τὰς δὲ Ομιότητας αρτι διήλθομεν τι πανταχ- ἡ τροδήμιαν εἰδῶ καλωτα ἐπίστατα ευρίσκειν. - εἰ μὲν

369쪽

ta τι περὶ τὰ λΘων λέγεις, --οιμεν αν ' εἰ δὲ μη v δη διήλθομεν πεισόμεθα, ως ἐὰν μή τις των τε ἀκουσομένων τὰ φυσεις διαριθμήσηται, καὶ κατὰ εω τε διωρεῖσθαι τα οντα - μι ἰδι δονατὸς ἡ καν lis ἔκα-- περιλαμβάνειν, o v κοὐ ἔσται σενικὸς λόγων

πέρι καθ' oων δυνατον ἀνθρώπφ ταυτα δὲ - μη ποτε s . κτησπα αν- πολλης πραγματείας ' χν in ἔνεκα του λέγειν καὶ πράττειν πρὸς ἀνθρωπους δει διαπονεῖσθαι τον σωφρονα, ἀλλὰ του θεοῖς κεχαρισμένα μὲν λέγειν δυνασθαι, κεχαριομένως δὲ πράττειν τὸ παν εἰς μναμιν. οὐ γαρ η αρα, - ισία, πασιν 1 σοφώτεροι ημῶν, - γα

ὁμοδουλοις χει χαρίζεσθαι μελετρον τον νοον ἔχοντα, ο τι 2π αν Σμὴ πάρεργον, αλλὰ δεσπόταις ἀγαθοῖς τε καὶ ἐξώγαθῶν lin, - , μ' ωστ εἰ μακρὰ περίοδος, μῆ--μάσης μεγάλων γὰρ Ea. Ra LuDεκα περιιτέον ovr ω ἡ δοκεῖς. ἔσται- , ως ὁ λε-- -- νος φησιν, ἐάν τις ἐθέλη, καὶ ταυτα κάλλιστα ἐξ ἐκείνων γιγνόμενα. ΦΑΙ Παγκάλως ἔμοιγε δοκεῖ λέγεσθαι, - κρατες, εἴπερ ιδ τέ τις εἴη. - υλλα καὶ ἐπιχειρουντί τοι τοι καλοῖς καλδν άὶ πάσχων ο τι- τω ξυμβη παθεῖν.

PLATO XVIII. ε

370쪽

ΣΩ. Ἀκοήν γ' ἔχω λέγειν των προτέρων, 'o συληθὲς αυτοὶ σασιν εἰ δὲ τουτο ευροιμεν αυτοί, αρά γ' αν ἔθ' μῖν μέλοι τι των ανθρωπίνων δοξασμάτων; ΦAI Γωλοῖον ρου. ἀλλ' α φῆς ἀνιηριομαι, λέγε./s Hκουσα τοίνυν περὶ Ναυκρατιν της Αἰγυπτου γενέσθαι των ἐκεῖ παλαιῶν τινὰ θεῶν - καὶ τ ορνεον τι ἱερόν, i δη καλουσιν ψιν αυτῶ δὲ νομα τω δαί- Axata sis μονι εἶναι θ τουτον δὲ πρῶτον ἀριθμόν τε καὶ λο- 'τ πλερα γισμον εὐρεῖν και γεωμετρίαν καὶ Ἀστρονομίαν. ἔτι δὲ IZ 1 fimaa. πεττείας τε καὶ κυβείας, καὶ δ καὶ γράμματα. βασιλέως; s. a .a. - δε δ' ατ τοτε ὁντος Αἰγύπτου λης Θαρ- περὶ την μεγά- θ s. r. φη-λην πόλιν του ανω τόπ- ην οἱ Ἐλληνες Αἰγυπτίας θη- -- βας καλοῶσι, καὶ τον θεον Ἀμμωνα, παρα τουτον ἐλθῶν Θευ τὰς τέχνας πέδειξε, καὶ ἔφη δεῖν διαδοθῆναι τοι αλλοις Αἰγυπτίοις. 4 δὲ ρετο ντινα κάστη θοι ἀφέλειαι διεξιόντος δέ, i τι καλῶς η μη καλῶς δοκοῖ as: λέγειν, ' με ἔψεγε, ' δ' ἐπηνει. πολλὰ Ἀ- δη περὶ ἐκάστης της τέχνης ἐπ' αμφότερα Θαμοει τω Θευδ λέγεται ἀποφήνασθαι, - λόγος πολψς αν ras, διελθε

μνημον ωτέρους παρεξει μνη- γαε καὶ σοφίας φάρμακον ευρέθη ὀ ν εἶπεν ta τεχνικώτατε Θεύθ, αλ-λος μεν τεκεῖν δυνατὸς τα της τέχνης, πιλλος δὲ κρῖναι τίν ἔχει μοῖραν βλάβης τε καὶ Ἀφελείας τοι μέλλουσι .ara . χρησθαι, καὶ -ν σέ, πατὴρ ων γραμμάτων, δι ευνοιαν 3-- Ae ax τοὐν -- εἰπες η δύναται οὐτο γαρ τῶν μαθόντων' 1 B -.ν, .ma ληθην μὲν ἐν ψυχαῖς παρέξει, μνήμης ἀμελετησία τε δια πίστιν οραφῆς ἔξωθεν α πιλλοτρίων τύπων, Ῥυκ Ἀωδον αυτοτ. H. αυτῶν ἀναμιμνησκομένους. -υκουν μνήμης ἀλλ' ὐπομνήσεως φάρμακον ευρες σοφίας δε οες μαθηταῖς δόξαν, Ῥέκ ἀλήθειαν πορίζεις πολυήκοοι γὰρ σοι γενόμενοι νευ διδαrῆς, πολυγνώμονες εἶναι δόξουσιν,