Platonis Opera omnia

392쪽

ωσπερ ταῖς πρεσβψτισιν Ο παῖδες πρις - δέως --λογῆσαι. Ια και ναὶ μὰ Θί σιροπες, περί γε ἐπιτηδευμάτων πικλων καὶ ἔναγχος αυτόθι ευδοκιμησα διεξιών, . χρὴ τον νέον ἐπιτηδεύειν. ἔστι γάρ μοι περ αυτῶν πάγκαλος λόγος συγκείμενος, καὶ ἰλλως - διακείμ.oς,4 sis ta τοῖς ὀνόμασι προστημα δε μοί ἐστι καὶ ἀρχη τοιάδε

o-όλεμος Νέστορα ἔροιτο ποῖά ἐστι καλὰ ἐπιτηδεύματα,

αν τις ἐπιτηδεύσας νέος ων ωδσM-ταπος γένοιτο.

μετα αὐτὶ δη λέγων ἐστὶν ὁ πιστωρ καὶ υποτιθέμενος - αυτω πάμπολλα νόμιμα καὶ πάγκαλα τουτον δη καὶ ἐκεῖ ἐπεδειξάμην καὶ ἐνθάδε μέλλω ἐπιδεικνυναι εἰς τρίτην uiae minis M. v έὐαν, ἐν φ Φειδοστράτου διδασκαλείφ, καὶ ἄλλα πολλὰ

v κανοὶ ἀκούσαι τε κρῖναι τα λεγόμενα. n. Ἀλλὰ ταυτ ἔσται ἀν θεος ἐθέλη, ω 'μπία. νυνὶ μέντοι βραχύ τί μοι περ αυτο ἀπόκριναι καὶ γάρ με εἰς καλιν πέμνησας. μαπος γάρ τις, ω αριστε, εἰς ἀπορίαν με κατέβαλεν ἐν λόγοις τισὶ τα μὲν ψέγοντα ς αἰσχρά, τα δ' ἐπαινοῖντα ς καλά, οτω πως ἐρόμενος και μάλα βρωτικῶς Πόθεν δέ μοι σέ, ἔφη, ω Σώκρατες, οἶσθα ὁποια καλὰ καὶ αἰσχρά ἐπεὶ φέρε, ἔχοις αν εἰπεῖν τί ἔστι ὁ καλόν; και γ δια την ἐμην φαυλότητα πορουμην τε καὶ Ουκ Iro αὐτ κατὰ τρόπον s. ἀποκρίνασθαι ἀπι- - ἐκ της συνουσίας ἐμαυτ τεωργιζόμην καὶ ἀνείδιζον, καὶ πεί--, πότε πρῶτονυμῶν τω τῶν σοφῶν ἐντέροιμι, ἀκούσας καὶ μαθών καὶ ἐκμελετήσας ἐναι πάλιν ἐπὶ σὲ ἐρωτήσαντα, ἀναμαI- . . .e μενος τι λόγον. - - λέγω, εἰς καλιν λεις, αἱ με δίδαξον ἱκανῶς αυτ τ καλιν τι ἔστι, καὶ πειρωμοι- τι μάλιστα ἀκρήβῶς εἰπεῖν ἀποκρινόμενος, μη ἐξει

393쪽

λεγχθεὶς τὸ δεύτερον αυθις γέλωτα φλω. οἶσθα γαρ δηπου σαφῶς, καὶ σμικρόν τί που τουτ ὰν εἴη μάθημα νο των πολλῶν ἐπίστασαι. m. μικρον μέντοι ' ι - Σώκρατες, καὶ ὐδε- νος αξιον, ως ἔπος εἰπεῖν.

ΣΩ. Ῥεδίως αρα μαθήσομαι καὶ Ουδείς με ἐξελέγξει ἔτι. In Gδεις μέντοι ' παῶλον γαμ αν εἴη δ ἐμὸν επρῆγμα και ἰδιωτικόν.ΣΩ. υ γε νη την Ηραν λέγεις ω Ἱππία, εἰ rειρω- σεμεθα το ανδρα. τὰ μη τι κωλέω μιμούμενος ἐγὼ ἐκεῖνον, ἐὰν os ἀποκρινομέν- ἀντιλαμβάνωμαι των λόγων, ν τι μάλιστά με ἐκμελετήσης πεδδν γάρ τι ἔμπειρός εἰμι των ἀντιλήψεων. εἰ v μη τι σοι διαφέρει, βοέλομαι ἀντιλαμβάνεσθαι, ν ἐψήωμενέστερον μάθω. In Ἀλλ' ἀντιλαμβάνου καὶ γάρ, is νυν δὴ εἶπον, ου μέγα ἐστὶ το ἐρώτημα, αλλὰ καὶ πολυ τούτου χαλεπά -- --τερα αν ἀποκρίνασθαι ἐγώ σε διδάξαιμι, -στε μηδέν - ἀνθρώπων δύνασθαί σε ἐξελέγχειν. ΣΩ Φε ως εὐλέγεις. αλλ' αγ', ἐπειδη καὶ - κελε- εις, τέρει τι μάλιστ ἐκεῖνος γενόμενος πειρῶμαί σε ἐρωτῆν. Εἰ γὰρ δη αὐτω τι λόγον τουτον ἐπιδείξαις δν φης, τον περὶ των καλῶν ἐπιτηδευμάτων, ἀκοώσας, ἐπειδὴ παυ- σαι λέγων, ἔροιτ' αν ου περ αλ- πρότερον et περὶ του κα-s, ἔθυς γάρ τι os ἔχει, και εἴποι ν δ ξένε Ἐλεῖε, αρ' o δικαιοσύνη δίκαιοι εἰσιν δίκαιοι -δκριναι δή, Ἱππία, ς ἐκείνου ἐρωτῶντος. Im υποκρινοῶμαι τι δικαιοσύνη. - Οὐκοῶν ἔστι τι τομο η δικαιοσἡνη; in Πάνυ γε. λ Οὐ-s κά, σοφία οἱ σοφοί εἰσι σοφοί καὶ τω γ

394쪽

an υλλο τι υν, ω Σωκρατες, o τουτο ἐρωτῶν δε ται πυθέσθαι τί ἐστι καλόν; - πιο μοι δοκεῖ, ἀλλ' ο τι ἔστια καλον, ω Ἱππία.

δέ, ω 'γαθέ, αθρει ἐρωτα γαρ σε υ τέ ἐστι καλόν, ἀλλ' o τέ ἐστι το καλόν. in Μανθάνω, ω 'γαθέ, καὶ ἀποκρινουμαί γε αὐτω τί ἐστι ὁ καλόν, καὶ ου' ποτε ἐλεγχθῶ. ἔστι γάρ, ω Σώκρατες, εὐισθι, εἰ δει τἀληθές λέγειν, παρθένος καὶ καλύν. v. n. καλῶς γε, in Ἱππία, νη τι κύνα καὶ εὐδόξως ἀπεκρίνω αλλο τι -ν, αν θῶ τουτο ἀποκρίνωμαι, τι

ἐρωτώμενόν τε ἀποκεκριμένος ἔσομαι καὶ ὀρθῶς καὶ Ου i ποτε ἐλεγχθῶ; In Πῶς γαρ αν, ω Σώκρατες, ἐλεγχθείης γε πῶσι δοκεῖ καὶ πάντες σοι μαρτυρήσουσιν οἱ ἀκουοντες τι ὀρθῶς λέγεις; . EI. πάνυ μὲν Ουν φέρε δη, ω 'μπία, προς ἐμαυτον Ἀναλάβω ο λέγεις ὁ μὸν ἐρήσεταί με Ῥυτωσί

πως Ἱθι μοι, ω Σώκρατες, ἀπόκριναι ταλα πάντα α in φὴς καλα εἶναι, εἰ τί ἐστιν αυτ το καλόν, ταῶ αν

395쪽

πον καλον εἶναι , την γε καλήν; πως γὰρ - τολμωμεν ἔξαρνοι εἶναι δ καλὲ μη κώ- εἶναι ἰIn 'Aληθῆ λέγεις, ω Σώκρατες, ἐπεί τοι καὶ ὀρθῶς

γνονται.

396쪽

Ια ar οτως, ω Σωκροπες, ἔχει, οῖμαι καλ- μὲν καὶ τουτο δ ιευός ἐστι καλῶς εἰργασμένω ἀλλατι - τουτο - ἔστιν αξιον κρίνειν ς ον καλον πρις Ἀπον τε καὶ παρθένον καὶ ταλλα πάντα τὰ καλά. . Elis μανθάνω, Ἱππία, ως-- ρ ἀντιλέγειν προς τὸν ταυτα ἐρωτῶντα τάδε, . ανθρωπε, ἀγνοεῖς οτι το του φακλείτο ε ἔχει, - αρα πιθήκων ο κάλ-

τε λ μ ν λιιστος αἰσυδ αλλω γένει συμβάλλειν, κῶ ντρων ἡ καλ-ὶΣ. ιό ν Ἀ-η αἰσχρὰ παρθένων γένει συμβάλλειν ως φησιν Ἱππέας

IM e . τοι ἄώλοις πῶσιν; μολογήσωμεν, Ἱππία, την καλλίσπην παρθμον πρὁ θεῶν γένος αἰσχρὰν εἶναι:III. ις γὰρ ἁν ἀντείποι τομω γε, ω Σωκρατες:ΣΩ. υν τοίνυν ταυτα μολπήσωμεν, γελάσσαι τε καὶ ἐρεῖ , Σώκρατες, μεμνησcit ovν ο τι ηρωτή ς; Eγωγε, φήσω, τι αυτ τι καλον τέ ποτ ἔστιν Ἐπειτα, φήσει, ἐρωτηθεὶς τι καλιν ἀποκρίνει ο πυγrάνει ν άς απτις φής, -δεν μἄλλον καλbν η αἰπρόν moικε, φήσω. v τί μοι σομβουλεύεις, ω φίλε, φάναις Ια - ἔγωγε καὶ δ πρός γε θεους τι καλιν eo ἀνθρωπειον γένος, δηθη ἐρεῖ.

ΣΩ. Εἰ δέ σε ρόμην, φήσει, ἐξ ἀρχῆς τι ἐστι καλόν

397쪽

oμῶς ἀπειώ ino; ἔτι δὲ και δοκεῖ σοι ve το καλόν, ω καὶ ταλλα πάντα κοσμεῖται καὶ καλα φαίνεται, ἐπειδὰν προσγένηται ἐκεῖνο τι εἶδος, οὐτ' εἶναι παρθένος ἶ-ος - αἰ m. Ἀλλὰ μέντοι, - κρατες, εἰ τουτό γε ζητει, A πάπτω ἐαστον ἀποκρίνασθαι-- τέ ἐστι τὸ καλόν,

καὶ ταλα πάντα κοσμειται καὶ προσγενομέν- απτου καλὰ φαίνεται. -ηθέστατος ουν ἐστὶν o ανθρωπος καὶ Ουδ,

πάντες τι που αν Ουτο προσγένηται, καν πρότερον

καταγελάστ εἶναι. ΣΩ. και μεν δὴ ταύτην γε την ἀπόκρισιν, Ἀριστε, - μόνον - ἀποδέξεται, ἀχλα πάνυ με καὶ τωθάσεται, καὶ ἐρεῖ , τετυφωμένε σο, Φειδί- ηει κακιν εἷναι δη-

μι-ργεν καὶ ἐγώ, οἶμαι, ἐρω τι Ουδ' ὀπωστιουν. m. καὶ ὀρθῶς γ' ἐρεῖς, ω Σώκραπες. . ρθῶς μέντοι τοιγάρτοι ἐκεῖνος, ἐπειδὰν ἐγ- β.ὁμoauom αγαθὸν εἶναι δημιουργιν τον Φειδίαν, ἶτα, φήσει, Δι, τομο τ καλὸν Ο - λέγεις, πινόει Φειδίας ς καὶ 6 Π μάλιστα φήσω. μι, ἐρεῖ, της Ἀθηνῶς τ- ὀφθαλμους ο χρυ-ως ἐποίησεν, -δὲ-δ αλλο πρόσωπον ουδὲ τοι πόδας ουδὲ τὰς χεῖρας, εἴπερ ρομον γε δη δν κάλλιστον ἔμελλε φαίνεσθαι, ἀλλ' ἐλεφάντινον. δῆλον τι τοὐτo π ἀμαθίας ἐξήμαρτεν, ἀγνοῶν τι

χρυσὸς αρ' ἐστὶν o πάντα καλὰ ποιῶν, - αν προσγένηται oυν λέγοντι τι ἀποκρινώμεθα, ω Ἱππίας

398쪽

m. ωδὲ riamow' --μεν γαρ τι ὁμῶς ἐποίησε. καὶ γὰρ o ἐλεφάντινον, οἶμαι, καλόν ἐστιν. - Ουν-εκα, φήσει, ου καὶ τὰ μέσα τωνοφθαλμων ἐλεφάντινα εἰργάσατο, ἀλλα λίθινα, ο ιδντ ην μοιότητα του λίθον τω ἐλέφαντι ἐξευρών; η καὶ λιθος ὁ καλις καλόν ἐστι Φησομεν, Ἱππίας In Φήσομεν μέντοι, ταν γε θέπων . . Oταν δὲ μὴ πρέπων, αἰσχρόν 'ομολογῶ η μη; αα Π μολόγει, ταν γε μη πρέπη. .. Tl δὲ δη ὁ ἐλέφας καὶ ὁ χρυσός, φήσει, σοφὲ - - οταν μὲν πρέπη, καλὰ ποιεῖ φαίνεσθαι,οταν δὲ μή, αχυά; Ἐξαρνοι ἐσόμεθα η ὁμολογήσομεν αὐ- ὀρθῶς λέγειν αυτόν; In ομολογήσομεν τουτό γε, τι o αν πρέπη κά-

οτρο τοὐτο καλον ποιεῖ ἔκαστον.

m. 'φάκλεις, οἷον λέγεις ανθρωπον, ω Σωκρατες.ου βούλει μοι εἰπειν τίς ἔστιν; ΣΩ. O γαρ αν γνοίης , t σοι εἴποιμι τ υνομα.

φήσομεν ποτέραν πρέπειν τοῖν τ υναιν - ἔτνει κά προτραν η δῆλον τι την συκίνην δ ευωδέστερον γάρ πουτ ἔτνος ποιει και αμα, --αῖρε, iv - συντρίψασα ἡμῖν την χέτραν ἐκχέαι τι ἔτνος καὶ τὸ πυρ ἀποσβέσειε. eliana,Fαcηαὶ το ς μέλλοντας DRανθαι νε συο πάνυ γενναίονοποιήσειεν δὲ χρυσῆ ἐκεινη πάνου , ταντα ποιήσειεν,

ωσα ἐμοὶ δοκε την συκινην μας ἄλλον φάναι πρέπειν την χρυσῆν, εἰ μή τι ἡ αλλο λέγεις. as: an Πρέπει - γάρ,- Σώκρατες, μαλλον su μέντῶν ἔγωγε φ ἀνθρώπω τοιαυτ ἐρωτῶντι διαλεγοίμην.

399쪽

ΣΩ. ρθως γε, ω φίλε σοὶ μὲν γαρ υκ αν πρέποι τοιούτων νομάτων ἀναπίμπλασθαι, καλῶς μὲν ουτωσὶ σις - κἀμπεχομένω, καλῶς δὲ ποδεδεμένφ, ἐδοκιμουντι δὲ ἐπὶ 't σοφία ἐν πῶσι τοι Ἐλλησιν ἀλλ' ἐμοὶ οὐδὲν πρῶγμα φυρεσθαι προς τι ανθρωπον - ουν προδίδασκε καὶ ἐμὴν χάριν ἀποκρινον. εἰ γαρ δ' πρέπει γε μαλλον -κίνη της ροσῆς, φήσει ὀ ανθρωπος, αλλο τι καὶ καλλίων αν εἴη ἐπειδήπερ o πρέπον, ω Σώκρατες, κάλλιονώμολόγησας εἶναι του μη πρέποντος υλλο τι μολογῶμεν, ω Ἱππία, την συκιν. καλλίω της χρυσῆς εἶναι:m Boυλει σοι εἴπω, ω Σώκρατες, o εἰπών εἶναι τοκαλδ απαλλάξεις σαμιν των πολλῶν λόγων; ΣΩ. Πάνυ μεν ουν. μη μέντοι πρότερόν γε, πρὶν α ει ν εἴπης ποτέραν ἀποκρίνωμαι οἴ αρτι ἔλεγον τοιν τορέναι πρέπουσάν τε καὶ καλλίω εἶναι.

m. υλλ', αἰ βούλει αυτ ἀπόκριναι τι η ἐκ της ab συκης εἰργασμένη. - Λέγε δ νυνὶ ο αρτι ἔμελλες λέγειν. ταντ λ μεν γ γαρ τῆ αποκρίσει λα φῶ- καλον χρυσ4ν εἶναι, ουδὲ 'Σ.- 2 -- ώς ἔοικέ μοι ἀναφανήσεται κάλλιον ον χρυσὸς η ξυλow - rs συκινον το δὲ νυν τέ- λέγει το καλιν εἶναι; m. Ἐγώ σοι ἐρῶ. ζητεῖν γάρ μοι δοκεῖς τοιουτον τιτο καλιν ἀποκρίνασθαι, o μηδέποτε αἰσχρον μηδα ιου μηδενὶ φανειται. ia Πάνυ is υν, ω Ἱππία καὶ καλῶς γε νυν ἡπολαμβάνεις. In Ἀκουε δη- προς γαρ το υτ σθι, ἐάν τις ἔχη τι ἀντείπη), φάναι μὲ μηδ' --s ἐπαῖειν. Λέγε δη ς τάχιστα προς θεῶν. m. ἐγω τοίνυν ἀεὶ καὶ παντὶ καὶ παντα. κάλλιστον εἶναι ἀνδρί, πλουτοὐντι, γιαίνοντι, τιμωμέν υπ.των Ἐλλήνων, ἀφικομέν εἰς γῆρας, τους αλον γονέας

400쪽

τελευτησαντας καλῶς περι-ειλαντι υπὸ των -- ἐπό- νων καλεος καὶ μεγαλοπρεπῶς ταφηναι. ΣΩ. Οὐ Δυ, ω Ἱππία, η θαυμασίως τε καὶ μεγά- λείως και ἀξίως σαυτουχωνιας καὶ νη πην χραν παμαί σου, τι μοι δοκεῖ --λῶς, καθ' oων oti et I Dηθεῖν. u. γὰρ του ανδρὸς ου τυπάνομεν, ἀλλ' ημῶν δ νυν καὶ πλώωτον καταγελάσε ται, ε ῖσθακα In Πονηρόν ν Σώκρατες, γέλωτα ' τα γαρ προς ταντα ut μὲν μηδὲν ο τι λέγη, γελῶ δε, ἡτοὐ καταγελάσεται καὶ ὐπω των παρόντων -- ἔσται καταγελαστος. ΣΩ. Ἱσως Ουτως θει ἴσως μέντοι ἐπί γε ταύτη τῆἀποκρίσει, ως ἐγ- μαντεύομαι, κινδυνευσε - μόνον μυκαταγελῶν.

- χτι, αν τέτη βακτηρίαν ἔχων, ἄνθη ἐκ λωφευγων αυτόν, ε μάλα μου ἐφικέσθαι πειράσεται. m. Πῶς λέγεις δεσπότης τίς ovis ανθρωπος ἐστι; sco sit 'ν καὶ τουτο ποιήσας οὐ θησεται καὶ δίκας φλήσειν η o. ἔνδικος μῖν η πόλις ἐστιν. ἀλr α ἀδέκως τύπτειν αλληλους τους πολίτας; - Ουδ οπωστιον ἐα. m. Ουκos δώσει δίκην δίκως γέ σε τέπτων. --. -.-α-- ΣΩ. Eo δοκεῖ 'Iππία, υκ εἰ ταυτί, ἀπο- a. κοιναί- ἀλλὰ δικαίως, ἔμοιγε δοκεῖ. In καὶ ἐμοὶ τοίνυν δοκεῖ, ω Σώκρατες, ἐπειδηπερ

ΣΩ. Ουκουν εἴπω σοι καὶ ἡ αντις olhμαι δικαίως - τύπτεσθαι ταυτα ἀποκρινόμενος η καὶ συ με ακριτον

τυπτήσεις η δεξει λόγον; m. in ὁ γαρ αν ' - Σώκρατες, εἰ- δεχομμην ἀλλα πῶς λέγεις; ac 'Lγώ σοι ἐρῶ τιν αυτὸν τρόπον ονπερ νυν δ',