Platonis Opera omnia

423쪽

ιατρίψας ἐν παρ' ἡμῖν χρόνον oωωτον καὶ διομπων τὴν ἡμετέραν πην πεπιστευμένος πάντων διστα, τὰς ἀφελείας μων λαμβανόντων, τὰς διαβολὰς δυσχερεῖς Ουσας πέμενον Ἀδειν γὰρ τι των ωμοτέρων ovδὲν ἐμου συνεθῶοντος μῖν δόξει πεπρεθθαι πάντες - ο συμ-λιτενεμενοι μεθ' υμῶν πάρχουσί μοι μάρτυρες, ων ἐν πολλοῖς συνηγωνισάμην, ἀπολέσας αντους - σμικρας ζημίας. -τοκράτωρ δὲ πολλάκις την ἡμετέραν πόλιν διαφυλάξας ἀπεπέμφθην ἀτιμότερον η - ἐγνωμῶν ἀποστελλόντων προσήκει καὶ κελευόντων ἐκπλευσαι, τοσσῆτον παρ μῖν διαπρίφαντα χρόνον ἐγ- μὲν περὶ ἐμαυτου βουλευσομαι τον λοιπιν τρόπον ἀπανθρωπότερον, - δὲ τοιουτος ων τυραννος οἰκησεις μόνος τι

δὲ χρυσων τὸ λαμπρόν, περ ἔδωκας εἰς ἀποστολήν, πεισοι Βακχεῖος ὁ την ἐπιστολὴν φέρωπι υτ γαρ ἐφόδιον ἐκεῖνό γ' ην ἱκανὸν υτ πρις os αλον βίον ξυμφέρον, ἀδοξίαν δὲ πλείστην μὲν ω διδόντι σοὶ παρασκευάζον, - πολ δὲ ἐλάττω κἀμοὶ λαμβάνοντι, διόπερ - λαμ- βάυω σοι -δὲν διαφέρει δῆλον τι καὶ λαβεῖν και

δουναι τοσουτον, ωστε κομισάμενος αλλον τινὰ των λαι-

424쪽

καιρον ἔστιν εἰπεῖν. ἔτι σοὶ πραγμάτων iuων ποτὲ ξομπεσόντωνευξε τοιουτον ανδρα σοι παρεστάναι.ὐπομνησαι δε σε βουλομαι διότι καὶ των αλλων τραγφ-δοποιῶν οἱ πλεῖστοι, Ῥταν πό τινος ἀποθνήσκοντα τέ- ραννον εἰσάγωσιν, ἀναβοῶντα ποιουσι

φίλων ἔρημος, ω τάλας, ἀπόλλυμαι 'r σίου δὲ σπάνει ἀπολλυμενον ουδεὶς πεποίηκε. κἀκεῖνο δὲ - ποίημα τοι νουν ἔχουσιν - κακῶς ἔχειν δοκεῖ - ωσδς ἀγλαις σπανιώτατος ἐν ματῶν δ-- ελπίστω βίω, δ' ἀδάμας ουν ἀργυρου κλῖναι προ ανθρωπον δοκιμαζόμεν ἀστράπτει προνοψειs' δὲ γαίας - πέδου γόνιμοι βρίθοντε απτάρκεις ναι,

ως ἀγαθῶν ανδρῶν ὁμοφράδμων νόησις. u.ωσο, καὶ γίγνωσκε τοσουτον μῶν διημαρτη fg, Βαπρος του αλλων βέλτιον προσφέρη.

426쪽

ἐρῶ ανωθεν ἀρξάμενος πέφυκε ξυνιέναι εἰς ταυτο ρε- νησίς τε καὶ δυναμις μεγάλη, καὶ ταυτ αλληλ' ἀεὶ διώκει καὶ ζητεῖ καὶ ξυγγίγνεται ἔπειτα καὶ ο ανθρωποι χαίρουσι περὶ τοώτων αυτοί τε διαλεγόμενοι καὶ αλλων ἀκούοντες, τε ἰδίαις ξυνουσίαις καὶ ἐν ταῖς ποιήσεσιν οἷον κά περ γέρωνος ταν διαλέγωνται ανθρωποι et Πρω- σανίου του Λακεδαιμονίου, χαίρουσι την Σιμωνίδου ξυνουσίαν παραφέροντες, α τε ἔπραξε καὶ εἶπε πρις αυτους' καὶ Περίανδρον τον Κορίνθιον καὶ Θαλῆν τον Δησιονυμεῖν εἰωθασιν αμα, καὶ Περικλέα καὶ Ἀναξαγόραν, καὶ μοχον, καὶ Σόλωνα ς σοφους καὶ κυρ- ως δυνάστην. καὶ δ ταντα μιμούμενοι οἱ ποιηταὶ Κρέοντα μὲν καὶ δειρεσίαν συνάγουσι, Πολυειδον δε καὶ Μίνω, Ἀγαμέμνονα δε καὶ πιστορα καὶ 'Oδυσσέα καὶ Παλαμήδη.ώς δ' ἐμοὶ δοκεῖ, καὶ Προμηθέα ι ταύτη πη συνηγονο πρῶτοι ανθρωποι το των δὲ τους - εἰς διαφοράν, τως δ' εἰς φιλίαν ἀλλήλοις ἰόντας τοὐς δὲ τοτε μω εἰς φιλίαν, τοτὲ ν εἰς διαφοράν, καὶ τα μεν ὁμονοουντας, τα δε διαφερομένους δουσι. πάντα δη ταυτα λέγω τόδε βουλόμενος ἐνδείξασθαι, τι υ ἐπειδὰν ἡμεῖς τελευτήσωμεν καὶ οἱ λόγοι οἱ περὶ μῶν αυτῶν σεσιγήσονται, ωστ ἐπιμελητέον αυτῶν ἐστίν. ἀνάγκη ναρ, ς ἔοικε, μέλειν ἡμῖν καὶ το ἔπειτα χρόνου, ἐπειδὴ καὶ τυπάνουσι

κατά τινα φύσιν οἱ μὲν ἀνδραποδωδέστατοι ἀδεν φροντίζοντες -τos, οἱ δ' ἐπιεικέστατοι παν ποιο τες πως αν εἰς τὸν ἔπειτα χρόνον ευ ἀκούσωσιν. ο δη καὶ θῶ τεκμήριον ποιομαι τι ἔστι τις αῖ σις τοι τεθνεῶσι

τῶν ἐνθάδε α γαρ βέλτισται irrαὶ μαντεψονται ταυτα-τως ἔχειν, αἱ δὲ μοχ ρόταται Ου φασι, κυριώτερα δὲ τὰ τῶν θείων ανδρῶν μαντε--αβ τα τῶν μὴ οἶμαι δ' ἔγωγε τοι ἔμπροσθεν, περὶ λέγω, εἰ ἐξείη αὐτοῖς

ἐπανορθώσασθαι τὰς αυτῶν συνουσίας, πάνυ αν σπουδάσαι στε βελτίω λέγεσθαι περ αυτῶν η νυνὶ τουτο

427쪽

o- μεν ἔτι ἡ δε εἰπέ, ἔξεστιν, ε τι ἄρα μὴ καλωε πέπρωιται κατὰ την ἔμπροσθεν συν-σίαν, ἐπανορ ---αι καὶ - καὶ Myφ' περὶ γὰρ φιλοσοφίαν νηπι se τὴν ἀληθινην δόξα, σεψαι μων - όντων ἐπιε κων βελτίω, φαέλων δὲ Ουναντίον καί τοι περ ---ημεῖς ἐπιμελουμενο ουδὲ αν ἀσεβέστερον πράττοιμεν,οψε ἀμελ-ντες ασεβέστερον ἁ δη δει γίγνεσθαι, καὶ eo δίκαιον ἡ ἔχει, θῶ φράσω. λθον ἐν εἰς Σικελίαν δόξαν θων πολι των ἐν φιλοσοφέ' διαφέρειν, βουλε - νος δὲ ἐλθῶν εἰς Συρακοοσας συμμάρτυρα λαβεῖν σέ, εια δη μοι τιμωτο φιλοσοφία καὶ παρὰ τω πλήθει τουτον - παγές μοι απέβη. δ' αἴτιον λέγω περ ἄν nouo ελοιεν, αλλ' se ἐφαιν- ου πάνυ ἐμοὶ πιστευειν σου, ἄλλ' ἐμὲ μέν πως ἀποπέμψασθαι ἐθέλειν ωρον δὲ μεταπέμψασθαι, καὶ ζητεῖν ὁ πρῶ- τί το ἐμόν ἐστιν, ἀπιστῶν, ως ἐμοὶ δοκεῖ καὶ οἱ ἐπὶ τούτοις βοῶντες πολλοὶησαν, λέγοντες ως ἡ μου με καταπεφρόνηκας, αλλα δὲ ἐσποέδακας ταυra δὴ διαβεβόηται ὁ δὲ μετὰ ταλαδίκαιόν ἐστι ποιεῖν, κουε, να σοι καὶ ἀποκρίνωμαι δμ ἐρωτας, πῶς χρὴ χειν ἐμὲ καὶ σὲ προ αλλήλους. εἰ μὲν - φιλοσοφίας καταπεφρόνηκας, ἐῶ χαίρει εἰ δὲ παρ' ἐτέρου ἀκήκοας Θέτις βελτίονα ἀρη- των παρ' ἐμοέ, ἐκεῖνα τίμα. εἰ ν αρα τὰ παρ' μων σοι ἀρέσκει, τιμητέον καὶ ἐμὲ μά-στα νυν - , σπερ καὶ ἐξ ἀρχης σου καθηγου ἔψομαι δὲ ἐγώ τ-ωμενος μεν γὰρ π σου τιμήσω σε, μη τιμωμενος δε συχίαν αξω. ἔτι δὲ ἡ μὲν ἐμὲ τιμῶν καὶ τοώτου καθηγουμενος φιλοσοφίαν δόξεις τιμαν, καὶ αυτ τουτ ο τι διεσκόπει καὶαλλως, πρb πολλῶν ευδαίαν σοι οῖσε ως φιλοσόφwοντι θῶ δὲ σὲ τιμῶν η τιμῶντα πλουτον δόξω θαυμάζειν τε καὶ διώκειν, τουτ δ' ισμεν, τι παρὰ πασιν νομα - κωὰν ἔχει ἁ δ' ἐν κεφαλαίω εἰπεῖν σου μὲν τιμῶν-

428쪽

τος ἀμφοτέροις κόσμος, ἐ- δὲ 4νειδος ἀμοῖν. περὶ

δὲ σφαιρων ου ὀρθῶς ἔχει δηλωσε δέ σοι -

χέδημος, ἐπειδὰν ἔ- καὶ δ καὶ περὶ τονδε, o Osτ-τ-ιώτεων τ ἐστὶ καὶ θειοτερον, κά μάλα σφόδρ' αυ- δηλωτέον, περ - ἡ πέπομφας ἀπορούμενος φὴς γὰρ δὴ κατὰ τδν ἐκείνου λόγον ovi ἱκανῶς ἀποδεδεῖχθαί σοι περὶ της οὐ πρώτου φώσεως. φραστέον δη σοι δι αἰνιν- μῶν is αν τι η δέλτος η πόντου η γης ἐν πτυχαῖς --, ἀναγνοις γνφ. δε γαρ ἔχει περὶ τον πάντων βασιλέα πάνου ἐστὶ καὶ ἐκείνου ἔνεκα πάντα, καὶ ἐκεῖνοὐτι--πάντων των καλων δεύτερον δε περὶ τα δεύτερα, και τρίτον περὶ τα τρίτα η - ανθρωπιν ψυχὴ περὶ αυτὰ ρεγεται μαθεῖν ποι ἄττα ἐστί, βλέπουσα εἰς τααυτῆς συγγενη, ων -δεν ἱκανῶς ἔχει το δη βασιλέως περι καὶ ων εἶπον, ουδέν ἐστι τοιουτον το δη μετὰ τουτοὐψοχη φησιν. αλλὰ ποιόν τι μην os ἐστίν, ω παῖBιονυσίου καὶ σωρίδος, o ἐρωτημα, o πάντων αἴτιόν

ἐστι κακων μῶλλον δὲ ἡ περὶ τοὐτου δὶς ἐν τῆ φαῆ ἐγγιγνομένη, ν εἰ μη τις ἐξαιρεθήσεται, της αληθείας

-- ου μ ποτε τέχη - δὲ Οὐτο προς ἐμὲ ἐν φκήπω ἡπὶ ταῖς δάφναις αυτις ἔφησθα ἐννενοτνιέναι καὶ εἶναι σιν ευρημα και ἐγ εἶπον τι τουτ εἰ φαίνοιτό σοι -τως ἔχειν, πολλῶν αν εἴη 14γων ἐμὲ ἀπολελυκώς.

- μην αλλεγέ reo ἔφην ἐντετυχηκέναι οὐδ' εὐρηκότι, ἀλλα ἡ πολλή μοι πρηματεια περὶ eos εἴη ἡ δὲ χως μὲν ἀ-ώσας του, τάχα δ' αὐθει μοίρα κατὰ τουθ' ὀρμήσας, ἔπειτα αὐτο τὰς ἀποδείξεις ως ἔχων βεβαί-

- κατεδησας, ἀλλ' αττεις τοτὲ μω -τω, τοτὲ δὲ αλλως περ τι φανταζόμενον, ὁ δὲ Ουδέν ἐστι τοιουτον. καὶ τολο - σοὶ μεν γέγονεν, αλλ εο ῖσθ' μηδένα πώποτέ μου - πρῶτον ἀκοώσαντα hειν αλλως πως ἡ ωτω κατ'απάς, κοὰ 4 μ ν πλείω ἔχων πράγματα. ὁ δὲ ἐλάττω

429쪽

μόγις ἀπαM--ται, σχεδὸν δὲ ovως ὀλέτα --- δη γεγονότων καὶ ἐχόντων --πεδον κατὰ τὴν ἐμην δόξανευρνι--- - ἐπέστειλας, πως δε πρις ἀλλήλους μαρhειν ἐπεὶ γὰρ βασανίζεις αυτ e γιγνόμενός τε ἄλλο

- παραθεωμεso παρὰ τα των um καὶ αυτὰ καθ' -τά νυν σοι ταυτά τε, εἰ ἀληθης η βάσανος, προσνο- σεται, καὶ οἰκεῖος -ώτοις τε καὶ ἡμῖν ἔσει. πῶς υν ovταμ' ἔσται καὶ πάντα, εἰρήκαμεν τον Ἀρχέδημον πνου ὀρθῶς ἐποιησας πέμψας, καὶ το λοιπόν, ἐπειδὰν αθηαρος σὲ καὶ ἀπαγγείλη τα παρ mos, μετὰ ταυτα &αλλαι σε ἀπορίαι λήψονται πέμψεις - αυδις, αν ὀρθῶς βουλευη, παρ με τον Ἀρχέδημον, ἡ δ' ἐμπορευσάμενος ηξει κάλ- καὶ τουτο ἐὰν δὶς η τρὶς ποιήσης καὶ βασα- νιην τα παρ ἐμ πεμφθέντα Ικανῶς, θαυμάζοι ἄν

εἰ μη τὰ πρὶν ἀποροώμενα πολύ - διοίσει - νυν. ἐή-ντες - ποαιτε -τως ' ον η γάρ ποτε της ἐμποριας ταώτης υτε ἡ στείλης - Ἀρχέδημος ἐμπορώσεται καλλίω καὶ θεοφιλεστέραν - βοὐ μεντοι μη ποτε ἐκπέση απιτα εἰς ἀνθρώπους παιδευτο ' πεδιν γάρ, ῶς ἐμοὶ δοκεῖ, - ἔστι τούτων προς τους πολλους κατα--λαστότερα --σματα, -δ' - προς - ευ εις -- μαστότερά τε καὶ ἐνθουσιαστικώτερα πολλειις δε πό-

μενα καὶ ἀεὶ δε-όμενα καὶ πολu ἔτη μόγις, σπερ et σός, ἐκπαθαίρεται μετὰ πολλης πραγ-πεως. o δεθαυμαστον -- γέγονεν, κουσον. εἰσὶ γὰρ ἄνθρωποι ταυτα ἀκνωότες καὶ πλείους, δυνατο μὰν μαθεῖν, δυνατοὶ δὲ μνημονεῶσαι καὶ βασανίσαντες πάντη πώντως κρῖναι, γέροντες δη καὶ ου ἐλάττω τριάκοντα ἐτῶν ἀκηκοότες, Q - αρτι σφίσι φασὶ τὰ μὲν τότε ἀπι-ότατα δόξαντα εἶναι νυν πιμεταπα καὶ ἐναργέστατα φαμ

νεσθαι, α δε τότε πιστότατα, νυν -παντων προς ταντ

ουν σκοπῶν vio οὐ μη ποτέ σοι μεταμελήση των νυν

ἀναξίως ἐκπεσόντων. μεγίστη δε φυλακὴ το μη γράφειν

430쪽

ἀλλ' ἐκμανθάνειν - γὰρ ἔστι τα γραφειτα μη - πεσεῖν διὰ τα- -δὲν πώποτυγῶ περὶ τουτων γέγραφα, ovae ἔστι σύγγραμμα Πλάτωνος ουδὲ -δ' ἔσται, τὰ δὲ νυν λεγόμενα Σωκράτους ἐστὶ καλου καὶ νέου γεγονότος. u.ωσο καὶ πείθου, καὶ τὴν ἐπιστολὴν ταντ νυν πρῶτον

πολλάκις ἀναγνους κατάκαυσον.

Λωτα μεν ταωτη περὶ δὲ Πολυξεν citetvμασας τε - πέμην- σοι. ἐγὼ δε καὶ περὶ Λυκόφρονος καὶ τωναλλων των παρὰ σοὶ οντων λέγω καὶ πάλαι καὶ νυν μαντον λόγον, τι προς το διαλεχθῆναι καὶ φυσει κά τῆμεθόδφ των λόγων πάμπολυ διαφέρεις αυτῶν, καὶ Ου-δεὶς αυτῶν κῶν ἐξελέγχεται, ως τινες πολαμβάνουσιν, ἀλλ' ακοντες. καὶ δοκεῖς μέντοι πάνυ μετρίως κεχρησθαι τε αυτοῖς καὶ δεδωρησθαι ταυτα μὲν περὶ τούτων, πολλαως περὶ τοι-των Φιλιστίωνι δε εἰ is αυτὸς χρη, φόδρα πω, εἰ δὲ Α τε, Σπευσίππ χρῆσον καὶ πό- πε - δεῖται δε σου καὶ Σπεώσιππος ' πέσχετο δέ μικαὶ Φιλιστίων, εἰ - ἀφιης αυτόν, ξειν προ μως Ἀθήναζε. ὁ ἐκ των λι-τομιων - ἐποίησας ἀφείς, ἐλαφρὰ δε ἡ δέησις και περὶ των οἰκετῶν αὐ- καὶ περὶ μησίππου - Ἀρίστωνος ἐπέστειλας γαρ μοι, αν τις ἀδικ η τουτον η ἐκείνους καὶ - αισθη, μη ἐπιτρέψειν καὶ περὶ Λυσικλείδου τἀληθὲς εἰπειν αξιον μόνος γαρ των ἐκ Σικελίας Ἀθήναζε ἀφικομένων ἀδεν μετεβάλετο περὶ της σῆς καὶ ἐμης συνουσίας, αλλ' εί τι ἀναθὸν καὶ ἐπὶ τὰ βελτίω λέγων περὶ των πονότων

διατελεῖ.