Platonis Opera omnia

411쪽

τοῖς αλλοις μεγάλας πάνυ δονας εἶναι. ΣΩ. Π -ν, φήσει, δονὰς -- -δὲν ηττον καὶ ἐκείνας ἀφαιρεῖσθε τουτο ovνομα καὶ ἀποστερεῖτε του καλας εἶναι i μι, φήσομεν, καταγελω αν μῶν-δHς οστις ον, εἰ φαῖμεν η δὴ εἶναι φαγεῖν, αλλὰ καλόν, καὶ ζειν ηδ μη δ ἀλλα καλόν. τα δέ που Φλπερὶ τὰ ἀφροδίσια πάντες αν μῖν μάχοιντο ς διμονον, δει δὲ -o, ἐάν τις καὶ πράττη, - πράττειν, Amta . . κωστε μηδεν ορ- ώς αι σχιστον ν δρῶσθαι. αντα ημῶν λεγεωτων, ω Ἱππία, Μανθάνω, αν ἴσως φαίη, καὶ θῶ, τι πάλαι αἰσχυνεσθε ταύτας τὰς δονὰς φάναι καλὰς εἶναι, τι - δοκεῖ τοι ἀνθρώποις αλλ' ἐγ ovτοῖτο ηρώτων, o δοκεῖ τοι πολλοῖς καλον εἶναι, ἀλλ' τι ἔστιν Ἐρ με δή, οἶμαι, περ πεθέμεθα, τι

- ημεῖς γέ φαμεν τι μερος του δέος το ἐπὶ τῆ

ει τε καὶ ἀκρο γιγνόμενον, καλδν εἶναι ἀλλὰ ἔχεις τι χρῆσθαι φλόγφ; N τι καὶ αuo ἐρομεν, ω Ἱππίας Ια νάγκη πρός γε τὰ εἰρημένα, - κρατες, μηαλλ' ἄττα η ταυτα λέγειν.

m. ' os τι δε σφεως δέ, φήσει, δι ὁ φεως καὶ ἀκοῆς ἐστιν δέ, τ δι κοῆς δι δι ἀκοῆς καὶ

412쪽

προειλεσθε ταώτας τὰς ἡδονὰς ἐς των αλλων δονῶν, τοιουτόν τι ορῶντες ἐπ ἀμφοῖν, οτι ἔχουσί τι διάφορον των αλλων, εἰς ἀποβλέποντες καλῶς - αυτὰς εἶναι. o γάρ πω δια τουτο καλη ἐστιν δονὴ ἡ δια τη οψεως, οτι δι Ἀψεώς ἐστιν. εἰ γὰρ τουτο αὐτ ην το αἴτιον καλst

ἐστί. διὰ ταυτα τυγχάνει καλή. iv γὰρ ν ποτε - διὰ της ψεως καλῆ ν vκουν ἔστι γε δι κοῆς δονή.υλη φήσομεν, ω Ἱππία, λέγειν τον,νδρα ταλα λέγοντας

413쪽

μηδετέρα πέπονθεν, ἀμφοτέρας πεπονθέναι; - Ου δοκεῖ σοι; Ια Πολλὰ γὰρ ἄν μ' ἔχοι ἀπειρία καὶ της -των σεως καὶ - των παρόντων λέξεως λόγων. ΣΩ. Ἐδεω γε - Ἱππέα ἀλλα γὰρ ἐν ἰχνως κιν- αδυνευω δοκεῖν μέν τι ὀρ- ουτως ἔχον - σι φὴς ἀδέ-

- καὶ μην πολλά γέ μοι προφαινπαι τοιαῶτα ποι της πης, ἀλλα ἀπιστῶ αυτοῖς, τι σοὶ μὲν - φαντάζεται, ἀνδρὶ πλεῖστον ἀργύριον εἰργασμένω των νυν ἐπὶ σοφία, ἐμοὶ δέ, o Aδὲν πώποτε ἐργασάμην. καὶ ἐν μειμαι,μ ταῖρε, μη παίζης πρός με καὶ λῶν ἐξα-

παπας' ovτω μοι σφόδρα καὶ πολλὰ φαίνεται. in υδεις σου, ω Σώκρατες, κάλλιον ε&εται, εἴτε

παίζω εἴτε μη, ἐὰν ἐπιχειρησης λέγειν τα προφαινόμενά σοι ταμα φανήσει γὰρ -δὲν λέγων. - γὰρ μήποτε εὐρος, δυη ἐν πέπονθα μητε σέ, τουτ' ἀμφοτέρους ημῶς πεπονθότας. Πῶς λέγεις, - Ἱππία Ιἴσως μέντοι τι λέγεις,6 4 4 μανθάνω. αλλά μου σαφέστερον ἄκουσον Ῥβ-λομαι λέγειν ἐμοὶ γὰρ φαίνεται, γήτ ἐγ- πέπονθα θηεἶναι μήτ' εἰμὶ μηδ' - - εI oses ἀμφοτέρους πεπονθέναι μῶς οἷόν τ εἶναι ἔτερα δ' ατ, α ἀμφότεροι πεπόνθαμεν εἶναι, τα- ουδέτερον εἶναι μῶν. m. Ἀρατα - ἀποκρινομένω ιγιας, - κροπες, ἔτι μειω η λίγον πρότερον ἀπεκρίνω σκόπει γάρ πότερον εὐαμφμεροι δίκαιοί ἐσμεν ου καὶ κάτερος μῶν st η - η εἰ ἄδικος λάτερος, ον καὶ αμφότεροι, η εἰ ἡγιαίνοντες, - και κάτερος η εἰ κεκμηκώς τι η τετρωμένος η πεπληγμένος η ἄλλ' ὁτω- -- ς άτ

414쪽

eos μῶν εἰ η, ο - ἀμφότεροι α αν τουτο πεπόνθοιμεν ἔτι τοίνυν εἰ χρυσοῖ η ἀργυροῖ Ἀλεφάντινο , εἰ δὲ βουλει, γενναῖοι η σοφοὶ τίμιοι η γέροντες γε η νέοι Mis o τι βουλε των ἐν ἀνθρώποις αμφότεροι nοιμεν οντες ἄρ' - μεγάλη νάγκη καὶ κάτερον μῶν

πραγμάτων o σκοπεῖς, υδ' ἐκεῖνοι, οἷς συ ειωθας δια- θ3. λέγεσθαι, δειρουετε δὲ πολαμβάνοντες τι καλον καὶ ἔκαι ---.7 -- στον των οντων ἐω τοι λόγοις κατατέμνοντες. διὰ ταυταουτω μεγάλα υμῶς λανθάνει καὶ διανεκῆ χώματα της Ουσίας πεφυκότα καὶ νυν τοσουτόν σε λέληθεν, ωστεο ι εἶναί τι ν πάθος η Ῥωσίαν, Τ περὶ μεν ιιφότερα ταυτὶ ἔστιν αμα περὶ δὲ κάτερον ου, χ α περὶ μενὲκάτερον, περὶ δε αμφότερα ου' υτως ἀλογίστως και ἀσκέπτως καὶ εὐήθως και διανοήτως διάκεισθε. οι,--ἐμPar Tοιαῶτα, in Ἱππία, τα μέτερά ἐστιν, ora οἷαν' ουλεται τις, φασὶν ανθρωποι κάστοτε παροιμιαζόμενοι,

ἐπεὶ καὶ νυν, Ἀριν πω σου ταυτα νουθετηθῆναι, insευήθως διεκείμεθα, ἔτι σοι ἄλλον ἐγὼ ἐπιδειξα, χειῶνα διενοούμεθα περ αυτῶν, - εἴπως In ἰδότι μὲν ἐρεῖς, ω Σώκρατες. οἶδα γαρ κά- στους τῶν περὶ τους λόγους ς διάκεινται μως δ' εἱτι σοὶ διον, λέγε. ΣΩ. υλλα μην διόν γε. μεῖς γάρ, ω βέλτιστε, -τως ἀβέλτεροι μεν, πρίν σε ταν εἰπεῖν, στε δόξαν εἴχομεν περὶ mos τε καὶ os, ς ὲκάτερος μῶν εἷς ἐστι, τουτο δέ, o κάτερος μῶν ε' - αρα εἴημεν ἀμφότεροι - γὰρ εἷς ἐσμέν, ἀλλα δώο. υτως εὐηθικιος εἴρο- φ μεν νυν δὲ παρὰ σου ηδ ανεδιδάχθημα, τι εἰ μὰν

416쪽

καὶ γὰρ γ ἔλεγον, εἰ μέν - -- ντος - λόγος ἐλέχθη, Ῥτι ἡ διὰ τηε ψεως κοὰ δι κοῆς μνῆ - τωτε ευν καλαι, - τι τυγχάνοιεν κατερα μὲν -τῶν εἶναι πεπον λ πότεναι δὲ μή, β ἀμφότεραι μέν, λατερα δὲ μη, ἀλλ' ἐκείνφ, ψ ἀμφότεραι τε καὶ λατέρα, διότι συνεχώρεις ἀμφοτέρα τει αὐτὰς εἶναι καὶ ς καὶ λατέραν τουτου δη ἔνεκα re via' τῆ ἐπ αμφότερα ἐπομέν - εἴπερ αμφότερά ἐστι καλά, ταυτη δεῖν -- καλὰ εἶναι, τῆ δὲ κατὰ τὰ ἔτερα ἀπολειπομένη μη. καὶ ἔτι νυν-ωμαι. ἀλλά μοι λέγε, ωσπερ ἐξ ἀρχῆς ἡ δι οψεως δον καὶ ἡ ακοῆς, εῖπερ ἀμφότεραι π

. Ovκουν τουτ γε το πάθος ἀμφοτέραις μεν μεται, κατέρα δ' - ου γάρ που κάτερόν γε αυτῶν, οπερ ἐν τοῖς πρόσθεν ἐλέγετο, δι αμφοτέρων ἐστιν, ἀλλ' ἀμφότερα μὰν δι' ἀμφοῖν, κάτερον δ' ov. ἔστι

417쪽

Εσεται -- ἀμφότερα μὲν αυτ φάναι καλὰ κατα τὴν ωπόθεσιν ἔξεστιν, κάτερον δὲ - ἔρεστιν. η πῶς λέγομεν ου ανάγκης m. Φαίνεται. m. Φῶμεν ουν αμφότερα μεν καλα εἶναι, κάτερον

δε- φῶμεν;

φοτεροι, καὶ κάτερος η υδεν κωλυει, σπερ αρτίων οντων τινῶν αμφοτέρων τάχα μὲν λάτερα περιττὰ εἶναι,

μεν ητὰ τὰ συναμφότερα εἰναι, τάχα δ' ἐῆητα, καὶαλλα μυρία τοιαυτα, α δ καὶ ἐγὼ ἔφην ἐμοὶ προφαίνεσθαι ποτέρων δὴ τίθης το καλόν; -σπερ ἐμοὶ περὶ s. αυτο καταφαίνεται, καὶ σοί; πολλὴ γαρ ἀλογία ἔμοιγε δοκεῖ εἶναι αμφοτερους μὲν μῶς εἶναι καλοώς, άτερον δὲ μη η κάτερον μέν, ἀμφοτέρους δὲ μη, φαλλο οτω-

των τοιούτων. ντως αἱρεῖ, σπερ ἐγώ, η 'κείνως;

418쪽

m. Ῥυτως ἔγωγε, ω Σωκρατες. δ. v γε a ποιῶν, Ἀπία, να καὶ ἀπαλλαγῶμεν πλείονος πήσεως. εἰ γὰρ τουτων, ἐμὲ τὸ κωλόν, - αν ἔτι ' τ δι φεως καὶ ἀκοης δἰ καλόν. αμφότερα μὲν γαρ ποιεῖ καλα τὸ δι φεως και ἀκρος, ὲκάτερον δ' υ τουτο δ' ην δύνατον, ω ἐγω τε καὶ - δη μολογουμεν, ω Ἱππία. m. Mμολογουμεν γάρ. m. 'Aδυνατον αρα το δι ψεως και ἀκοῆς δυκαλον εἶναι, ἐπειδή γε καλον γιγνόμενον των ἀδυνάτων

τι παρέχεται. m. Ἀστι ταυτα.

ΣΩ. Λέγετε δὴ πάλιν, φήσει, ἐξ ἀρχης, ἐπει ἡ-

του διημάρτετε τί φατε εἶναι τουτ το καλὸν τι ἐπ' ἀμφοτέραις ταῖς ἡδοναῖς, δι ο τι ταύτας προ των αλλων- τιμήσαντες καλὰς νομάσατε Ἀνάγκη δή μοι δοκεῖ εἶναι, Ἱππία, λέγειν, τι ἀσινέστατα αυτα των δονῶν εἰσὶ καὶ βέλτισται, καὶ ἀμφότεραι καὶ κατέρα. η - τι ἔχεις λέγειν αλλο - διαφέρουσι των αλλων; ΙΠ Ουδαμῶς τω οντι γὰρ βέλτισταί ε&ιν.

m. κουν φέλιμον, φήσει, τὸ ποιοs τἀγαθόν, τὸ δὲ ποιos καὶ ὁ ποι μενον λερον νυν δὴ ἐφάνη, καὶ εἰς τον πρ3τερον λόγον λει μῖν ὁ λόγος ουτ γαρ τὸ ἀγαθδν αν ' καλδν υτε τὸ καλιν ἀγαθόν, εἴπεραλλο αυτῶν κάτερόν ἐστι Παπτες γε ἄλλον, φήσομεν, ' πω, δν σωφρονῶμεν ου γάρ που θέμις - ὀρθῶς λέγοντι μη συγχωρεῖν. 6'. m. Ἀλλὰ δή γ , ω Σώκρατες, τί ιει - εἶναι ξυνάπαντα κνίσματά τοί ἐστι καὶ περιτμήματα τῶν λ4γων,

419쪽

oa ρ αροι ἔλεγον, κατὰ βραρο δ προμένα ἀλλ' ἐκεῖνο

οἴχεσθαι φέροντα - τα σμικooτατα ἀuα τα μέγιστα των απιων σωτηρίαν vin τε καὶ των αὐτos χρημάτων καὶ

φίλων τούτων sv χρη ἀντέχεσθαι, αίρειν ἐάσαντα τὰς σμικρολογία ταώτας, να μὴ δοκη λίαν νόητος εἶναι λήρους καὶ φλυαρίας σπερ νυν μεταχειριζόμενος. 'μπία φίλε, iv μὲν μακάριος I, τι τε - . Οἶσθα α χρν ἐπιτηδεύειν ἄνθρωπον καὶ ἐπιτετήδευκας ' ἔλπως, - φης' 4M δὲ δα--ία τις τέχη. - - , κατέδει, στις πλανωμαι μὲν καὶ πορα αει, ἐπιδεικνυοδ τὴν ἐμαυτο απορίαν Ἀμῖν τοῖς σοφοῖς λεγ - ἡπb-ων προπηλακίζομαι. ἐπειδὰν ἐπιδείξω λέγετε γαρ με λααπερ καὶ συ νον λεγεις, ως λίθιά τε καὶ σμικρὰ καὶ δενις αξια πραγματεύομαι. ἐπειδὰν δὲ υ ἀναπεισθεὶς

αν ἄλλο ν τεθνάναι Σομβέβηκε δη μοι, Ῥπερ λέγω, κακῶς - φ' μων ἀκούειν και ονειδίζεσθαι, καmῶς