Platonis Opera omnia

441쪽

Πλάτων Ἐρμεία καὶ φάγω καὶ Κορίσκφ

ευ πράττειν. 'μοὶ φαίνεται θεων τις μῖν τυρον ἀγαθην, δν - δέξησθε, ευμενῶς καὶ κανῶς παρασκευάζειν. δεμιτε γὰρ δὴ γείτονές τε μῖν αυτοῖς καὶ χρείαν ἔχοντες - αλλήλους εἰς τὰ μέγιστα φελεῖν. Ἐρμεία μὲν γὰρ -τε ειπε- πληοος -τε 1Pης πολεμώκης συμμαχίας - - σου προσγενομένου μοι ἄν μείζων εἰς τὰ πάντα μναμις, φίλων βεβαιων τε κα ηθος ἐχόντων γιές Ἐρά-φδὲ καὶ Κορίσκω, προς τῆ των εἰδῶν σοφία τῆ καλῆτα- φήμ ἐγώ, καίπερ γέρων ων, προσδεῖν σοφίας της περὶ τους πονηρον καὶ ἀδίκους φυλαχτικης καί τινος ἀμυντικης δυνάμεως. πειροι γάρ εἰσι διὰ τι μεθ' ημῶν

μετρίων οντων καὶ ο ὐ-ῶν συνδ διαπετριφέναι -

βων διωδη τουτων προσδεῖν εἶπον, να μὴ ἀναγκάζωνταιτης ληθινῆς μὲν ἀμελεῖν σοφίας της δὲ ἀνθρωπίνης

τε καὶ παγκαίας ἐπιμελεῖσθαι μειζόνως η δεῖ ταυτην σα την δύναμιν ' μείας μοι φαίνεται φύσει τε, σαμήπω ξυγγεγονότι καὶ τὰν δι ἐμπειρίας εἰληφέναι. τι - δὴ λέγω σοὶ μέν, Ἐρμεία, πεπειραμένος Ἐράστου και Κορίσκου πλέονα σύ, φημὶ καὶ ροέω καὶ μαρτυρῶμν αδίως τρήσειν σε ιιοπιστύτερα θη τούτων τῶν

442쪽

εἰμι καὶ πεμνασθαι ταῖς ανθέξεσιν αλλήλων εἰς μίαν ἀφι--κεσθαι φιλιας ρυμπλοκήν. δν δέ τις μῶν ἄρα ταώτην πη λυειν δοκῆ, τ γαρ ανθρώπινον - παντάπασι βέβαιον, δεορ παρἈμ, καὶ τους ἐμὸς πέμπετε μομφῆς κατήγορον ἐπιστολήν οἶμαι γαρ δίκη τε καὶ αἰδοῖ τοι παρημων ἐντευθεν ἐλθόντας λόγους, εἰ μη τι τι λανθ', μέγα oro γενόμενον, ἐπωδῆς στινοσου μῶλων - -

φυσαι καὶ συνδῆσαι πάλιν εἰς την προsπάρχουσαν φιλότητά τε καὶ κοινωνίαν, ην ταν - φιλοσοφῶμεν απαντες ημεῖς τε καὶ μεῖς, σον αν μνωμεθα καὶ ἐκάμφ πα-

ρει κώρια τα νυν κεχρησμφ μένα ἔσται et δὲ ἄν- δρῶμεν ταυτα ovκ ἐρῶ ' φήμην γὰρ παθην μαντεψομαι, καὶ φημὶ δη ταυθ' ημῶς - αγαθὰ ποιήσειν, δν θεις ἐθέλη. 6έτην τὴν ἐπιστολὴν πάντα υμῶ τρεις ντας ἀνα-ννωνα χρή, μάλιστα μὲν ἀθρόους, εἰ δὲ μη, κατὰ Moκοινῆ κατὰ δύναμιν sista τ ἐστὶ πλειστάκις, καὶ χρῆσθαι συνθηκη καὶ νόμω κυρω ο ἐστι δίκαιον, ἐπομνύν- τας σπουδῆ τε αμα μη μέσφ καὶ τ της σπονδῆς

αδελφη παιδέ, καὶ τον - πάντων θεὸν γεμόνα των τε ντων καὶ των μελλοντων, - τε γεμόνος καὶ αἰτιοππατέρα κώριον ἐπομνέντας, ν αν osπως φιλοσοφῶμεν, εἰσόμεθα πάντες σαφως εἰς μναμιν - ωπων ενδα μονων.

443쪽

Πλάτων τοῖς Λίωωος οἰκείοις τε κά εταίροις

ευ πράττειν. Ἐπεστείλατέ μοι νομίζειν ἀν την διάνοιαν μων εἶναι τῆν αυτην ην εἶχε καὶ Θέων, καὶ δ καὶ κοινωνιῶν διεκελευεσθέ μοι, καθ' ων ἰους τ εἰμι ἔπω καὶ λωφ. θῶ δέ, εἰ μὲν δόξαν καὶ ἐπι μίαν τὴν πτην ἔχετε ἐκείνω, -φημι κοινωνησειν, εἰ δὲ η, βουλευσεσθαι πολλάπις. τίς δ' ηὐφλείνου διάνοια καὶ ἐπι μια πεδον os εἰκάζων ἀλλ ως εἰδῶ σαφῶς εἴποι αν. τε γὰρ κατ αρχὰς εἰς Συρακουσας θῶ ἀφικόμην πεδιν ἔτη ταταράκοντα γεγονώς, λων εἶχε την ἡλικίαν ην τὰ νυν Ἱππαρῖνος ψονε, καὶ se ἔσχε τότε δόξαν, ταυτην καὶ διετέλεσεν Ιων, Συρακοσίους Ιεσθαι δεῖν ἐλευθέρους εἶναι, κατὰ νόμους τοὐς ἀριστους οἰκουντα ' στε υδὲν θαυμαστον ε τις θεων καὶ τουτον εἰς την αυτην δόξαν περὶ πολιτείας ἐκείν γενέσθαι συμφρονα ποιήσειε τίς δ' . τρόπος της γενέσεως -της; υκ ἀπάξιον ἀκοῶσαι νεφαια μη νεφ, πειράσομαι δὲ ἐξ ἀρχῆς αέτην ἐν προς

ομῶς διεξελθεῖν ἔχει γαρ καιρον τὰ νυν.mo ἐγώ ποτε ων πολλοῖς δη ταυτὸν ἔπαθον φή ν, ε θῶπτον ἐμαυτο γενοίμην κώριος, ἐπὶ τὰ κοινὰ της πόλεω εο- ἰέναι. καί μοι mi rei τινε των της πόλεωs

444쪽

πραγμάτων τοιαίδε παρέπεσον -δ πολλων γὰρ της τότε πολιτείας λοιδορ-μένης μεταβολὴ γίγνεται, καὶ της μεταβολῆς εἷς καὶ πεντηκοντά τινες ανδρες μεουστησα αρ- χοντες, ἔνδεκα μὲν ἐπ αστει, is cis Πειραιεῖ, περιτ ἀγορὰν λάτεροι τούτων σπι ἐν τοι αστεσι διοικεῖν ἔδει, τριάκοντα δὲ πάντων ρχοντες κατεστησαν αντοκράτορες. ἡτων δη τινες οἰκεῖοί τε οντες καὶ γνώριμοιμπανον ἐμοί, καὶ δ καὶ παρεκάλουν υειν ως ἐπὶ προσήκοντα πράγματά με. καὶ 6 θ --μὸν μὲν tam θυν - νεότητος ωήθην γὰρ υτοὐς ἔκ τινος ἀδικουβίου ἐπὶ δίκαιον τρόπον ποντας διοικήσειν δη την πελιν,

ωστ αυτοῖς σφόδρα προσεῖχον ὁ νουν, τί πράξοιεν.

ἀποδειξαντας re ἔμπροσθεν πολιτείαν, τά τε ἄλλα καὶ

φὼ- ανδρα ἐμοὶ πρεσβυτερον Σωκράτη, ν ἐν πεδον

- αν ἐπονοίμην λῶν δικαιότατον εἶναι - τότε,

ἐπί τινα τῶν πολιτῶν μεθ' ἐτέρων ἔπεμπον, ἁ αξονταως ἀποθανούμενον ῖνα δη μετεγι των πραγμάτων - τοις, εἴτε βουλοιτο εἴτε μή ὁ δ' - ἐπείθετο, α δὲ παραινειν σε παθεῖν πρὶν ἀνοσίων -τοις πων γενέσθαι κοινωνός α δὴ πάντα καθορῶν καὶ πιτιν ω τοι τα - σμικρά, ἐδυσχέρανά τε καὶ ἐμαυτὸν ἐπαπήγαγον πωτων τότε κακων χρόνω δὲ υ πολλ μετεπεσε - των τριάκοντά τε καὶ π α η τότε πολιτεία πάλιν δὲ βραδέτερον μεν, εἷλκε δε με - η περ ῶ πράττειν τὰ κοινὰ καὶ πολιτικὰ ἐπι μια ην - καὶ ἐν ἐκείνοις, - τεταραγμένοις, πολλὰ γιγνόμενα α τις δν δυσχεράνειε, καὶ Ουδέν τι θαυμαστον ην τιμωρίας ἐχθρῶν γίγνεσθαι τινά τισι μειγυς ἐν μεταβολαῖς και - πολλῆ γε ἐχρήσαντο οἱ τότε κατLaβόντες ἐπιεικεια κατὰ δέ τινα τέχηνα τον λαῖρον μῶν Σωκράτη τοὐτον δυναστευοντές τινες εἰσάγουσιν εἰς δικαστηριον, ἀνοσιωτάτην αἰτίαν ἐπιβάλλοντες καὶ πάντων χκιστα Σωκράτει προσήκουσαν.

445쪽

και ἀπεκτειναν τον τότε της ἀνοσίου πωρος οὐκ ἐθελη σαντα μετασχεῖν περὶ ἔν των τότε φευγόντων φίλων,οτε φευροντες ἐδυστυρον αυτοί. σκοπουντι δή μοι ταυτατε κά τως ἀνθρώπους τους πράττοντα τὰ πολιτικά. καὶ του νόμος γε καὶ ἔθη, σω ἄλλον διεσκόπουν ηλικίας τε εἰς τι πρόσθε προύβαινον, τοσουτ rαλεπώτερον ἐφαίνετο ὀρθῶς εἶναί μοι τὰ πολιαι- διοικεῖν. - γὰρ ἄνευ φίλων Ἀνδρῶν καὶ ταίρων πιστῶν isti m εἶναι πράττειν, - -θ' πάρχοντας ην ευρεῖν σπετές, - ναρ ἔτι ἐν τοις των πατέρων ηθεσι καὶ ἐπιτηδεύμασιν πόλις μῶν διωκεῖτο, καινους τε ἄλλους αδώνατον ην κτῶσθαι μετά τινος αστώνης, τά τε των νόμων γράμμ- και ἔθη διεφθείρετο καὶ ἐπεδίδου θαυμασὰν σολαστε με, τι πρῶτον πολλῆst. μεστὀν ντα ορμῆς ἐπὶ τοπράττειν τὰ κοινά, βλέποντα εἰς τρῶτα καὶ φερόμενα δρῶντα πάντη πάντως, τελευτῶντα ἰλιγγιαν, καὶ το μὲν σκοπεῖν μὴ ἀποστῆναι πῆ ποτε αμεινον αν γίγνοιτο περί τε -τὰ ταυτα καὶ δη καὶ περὶ την πῶσαν πολιτείαν, του δε πράττειν α περιμένειν ἀεὶ καιρους, τελευτῶντα

δε νοῆσαι περὶ πασῶν τῶν νυν πόλεων τι πιαῶς es πασαι πολιτεέονται ' τὰ γαρ τῶν νόμω αυταῖς σχεδδν

ἀνιάτως ἔχοντά ἐστιν ἄνω παρασκευῆς απιαστῆς τινὸς μετὰ τύχης' λέγειν τε ναγκάσθην. ἐπαινῶν την ὀρθhν

φιλοσοφίαν, ἐκ ταώτης ἔστι τά τε πολιτικὰ δίκαια καὶ τὰ - ἰδιωτῶν πειτα κατιδεω κακῶν ουν οὐ λήξειν τὰ ἀνθρώπινα γένη, πρὶν - η τι τῶν φιλοσοφοώντων ὀρθῶς γε και ἀληθῶς γένος εἰς αρχὰς ελθη τὰς πολιτικὰς η το τῶν δυναστευόντων ἐν ταις πόλεσιν ἔκ τινος μοίρας θείας οντως φαοσοφήσύ. Tαύτην δη τὴν διάνοιαν ἔχων εἰς Ιταλίαν τε καὶ Σικελίαν -- , τε πρῶτον ἀφικόμην ἐλθόντα δέ με ὁ ταώτη λεγόμενος αλβιος ευδαίμων, Βαλιωτικῶν τε καὶ

446쪽

Συρακουσίων τραπεζῶν πλήρης, ουδαμῆ -δαμος ρεινε, δίς τε της μέρας ἐμπιστώμενον ζῆν καὶ μηδέποτε κομμωμενον μόνον νέκτωρ, καὶ σα τούτω ἐπι δωματαεννέπεται φ - ἐκ γὰρ τουτων των ἐθῶν υτ αν

ἀνθρώπων ἐκ νέου ἐπι δεώων δύναιτο, δε υτω -- μα- τώσει κραθήσεται, σώφρω δὲ - αν μώλησαι ποτὲ γενέσθαι, καὶ ἡ καὶ περὶ της αλλης αρετῆς o -- τὸς λόγος αν εἴη πόλις τε υδεμία αν ρεμήσαι κατανόμους οὐδ' ἡστινα-- ανδρων ἰομένων ἀναλίσκειν μὲν δεῖν πάντα ἐς περβολάς, αργῶν δὲ εἰς παντα ην--μένων α δεῖν γίγνεσθαι πλην εἰς morata καὶ πότους καὶ ἀφροδισίων σπουδὰς διαπονουμένας ἀν--ῶ ν δὲ ἀναι τα α τα πόλεις εἰς τυραννιδα τε καὶ λιγαρχίας καὶ δημοκρατίας μεταβαλλούσας μηδέποτε λήγειν, δικαίου δε καὶ ὀ νόμω πολιτείας τους ἐν αὐταῖς δυναστεύοντας μηδ' νομα ἀκούοντας ἀνεχεσθαι. ταῶτα η δ τοῖς πρόσθε διανooώμενος εἰς Συρακοώσας δι-ορεέοπν μὲν κατὰ τέχην, ἔοικε μην τότε μηχανωμέν τινὶ των κρειττόνων αρχὴν βαλέσθαι των νυν γεγονότων πραγ--των περ. Βίωνα καὶ των περὶ Συρακοώσας δέος δὲ μηκαὶ πλειόνων ἔτι, ἐὰν μη νον μεις ἐμοὶ πειθησθε τοδεύτερον συμβουλεύοντι. πῶς υν δ λέγω πάντων αρχὴν γεγονέναι τῶν τότε τὴν εἰς Σικελίαν ἐμὴν φιξιν ἐμσυγγενόμενος Βίωνι τότε νέω κινδυνεύω, τα - ντα

ἐμοὶ βέλτιστα ἀνθρώποις εἶναι μηνέων δια λόγων καὶ πράττειν αυτ ξυμβουλεύων, ἀγνοεῖν τι τυραννίδος τινὰ τρόπον κατάλυσιν ἐσομέν η μηχανώμενος ἐλάνθανον ἐμαυτόν. - μεν γὰρ δη μάλ' εἀμαθὴς ων πρός τε τἄλλα καὶ προς τοὐς τότε π' ἐμοὐ λόγους λεγομένους --ορέως μήκουσε καὶ σφόδρα, ως ουδεὶς πώποτε ν θῶ προσέτυχον νέων, καὶ τιν ἐπίλοιπον βίον ζῆν θέλησε διαφερόντως τῶν αὐλῶν ταλιωτῶν τε καὶ δεκελιωτῶν,

447쪽

μένου μετὰ δὲ τουτο διενοήθη μὴ μόνον ἐν αὐτ ποτ'αν γενέσθαι ταπτην την διάνοιαν, ν αντις - τῶν

ἀμ ων λόγων ἔσχεν, ἐγγιγνομένην δ' αυτην καὶ ἐν αλλοις ὁρων κατενοει, πολλοῖς μὲν ου γιγνομένην ν - ἔπτεσιν, ων καὶ ιονύσιον γησατο ἔν γενέσθαι τά ἀνειλλαμβανόντων θεῶν γενομένου - του τοιοώτου τόν τε αντο βων καὶ τὸν τῶν αλλων Συρακουσίων ἀμήχανον α μακαριότητι ευμ ναι γενόμενον πρις δη τουτοις θη δεῖν ἐκ παντδ τρόπου εἰ Συρα--ας τι τάχιστα ἐλθεῖν - κοινωνὸν τωτων, μεμνημένος την τε α--καὶ ἐμὴν συνουσίαν, ως εὐπετῶς ἐξειργάσατο εἰς ἐπι μιαν ἐλθεῖν αὐτιν - καλλίστου τε καὶ ἀρίστου βίου a νον εἰ διαπράξαιτο ἐν Θιονυσι ως ἐπεχείρησε, μεγάλας ἐλπίδας εἶχεν νευ σφαγῶν καὶ θαπάτων καὶ

των νυν γεγονότων κακῶν βίον αν εὐδαίμονα καὶ ληθινδ ἐν πάση y ωρα κατασκευάσαι ταυτα - ὀρ- θως διανοηθεις ἔπεισε μεταπέμπεσθαι Θιονέσιον ἐμέ, καὶ αὐτος ἐδεῖτο πέμπων κειν o τι τάχιστα ἐκ παντοs τρόπον, πριν τινα αλλους ἐντυχόντας ιονυσίω ἐπ' ἄλλον βιον αντι το βελτίστου παρατρέψαι λέγων δὲ τάδε ἐδεῖτο, εἰ καὶ μαχρότερα εἰπεῖν. τίνας γαρ καιροώς, ἔφη, μείζους περιμενοῶμεν τῶν νυν παραγεγονότων θεία τινὲ τώrη καταλέγων δὲ την τε αρχὴν της Ιταλίας καὶ Σικελίας καὶ την αὐτο δώναμιν ἐν αὐτη, καὶ την νεότητα καὶ τ' ἐπι μίαν την ιονυσίου, φιλοσοφέας τε καὶ παιδείας inciso σφόδρα, λέγων, οὐ τε αντο αδελφι-δos καὶ τους ἰκει- ως εὐπαράκλητοι is προ τον

- ἐμos λεγόμενον ἀεὶ λόγον καὶ βίον, κανώτατοί τε

Λιονώσιον συμπαρακαλεῖν, στε, εἴπερ ποτέ, καὶ νον ἐλπὶς πῶσα ἀποτελεσθήσεται του του avτους φιλοσόφους τε PLATO IA. 5

448쪽

καὶ πόλεων ποντας μεγάλων ξυμβῆναι - μους τὰ μὲν δὴ παρακελευματα ην ταυτά τε καὶ τοιαυτα ἔτε πάμπολλα, την δ' ἐμhν δόξαν το μὲν περὶ των νέων-ν ποτὲ γενήσοιτο, εἶχε φόβος - α γαρ ἐπι μιαιτων τοιουτων ταχεῖαι καὶ πολλάκις αυταῖς ἐναντίαι

φερόμεναι - , το δὲ σίωνος πιστάμην της vrvs

πέρι φυσει τε ἐμβριεις ον ηλικια τε δη μετρίως ἔχον. θεν μοι σκοπουμέν καὶ διστάζοντι πότερον εχπορευτεον η πῶς, - ψήεψε δεῖν, ει - τες τὰ διανοηθέντα περὶ νόμων τε καὶ πολιτείας ἀποτελεῖν ἐγχειρήσοι, καὶ νυν πειρατέον εἶναι ' πείσας γὰρ

ἔνα μόνον ἔκανῶς πάντα ἐξειργασμένος ἐσοίμην ἀγαθά. ταύτη μὲν η τῆ διανοι τε καὶ τόλμη ἀπῆρα οἴκοθεν, oro τινες ἐδόξαζον, ἀλλ' ἰαυνόμενος μὲν ἐμαυ- τον το μέγιστον, μη δόξαιμι ποτε ἐμαυτω παντάπασι λόγος μόνον ἀπεχνως εἶναί τις ἔργου δὲ Ουδενις αν ποτεεκῶν ἀνθάψασθαι, κινδυνευσειν δε προδουναι πρῶτον μεν την Θέωνος ξενίαν τε καὶ ταιρείαν ἐν κινδυνοις οντως γεγονότο ου σμικροῖς. εἴ ουν πάθοι τι, εἴτἐκπεσὼν π χιονυσίου καὶ τῶν αλλων ἐχθρων ἔλθοι παρ' μας φεώγων καὶ ἀνέροιτο ελῶν Ω Πλάτων, κωσοι φυγὰς οὐχ πλιτῶν δεόμενος Ουδε ἱππέων ἐνδεῆ γενόμενος - ἀμυνασθαι τους ἐχθρούς, ἀλλα λόγων καιπειθους, - μάλιστα πιστάμην ἐγ δυνάμενον ἀνθρώπους νέους ἐπι τὰ ἀγαθὰ και τὰ δίκαια προτρέποντα εἰς φιλιαν τε και ταιρείαν ἀ ληλοις καθιοτάται Hάστοτε ων ἐνδεία κατὰ το σιν μέρος νυν ἐγὼ καταλιπών Σωρακουσας ἐνθάδε πάρειμι. και o is ἐμον ἔλαττον νειδος σοι φέρει φιλοσοφία δέ, ν ἐγκωμιάζεις ἀεὶ και ἀτίμως

τὸ ωπο τῶν λοιπῶν ανθρώπων φέρεσθαι, πῶς ου προδέδοται τὰ νυν με ἐμου μέρος σον ἐπὶ σοὶ γέγονε καὶ Μεγαροῖ μεν εἰ κατοικουντε ἐτυγχάνομεν, ηλθε δη που - οὐ βοηθοι ἐφ' α σε παρεκάλουν, πάντων πιν

449쪽

φαυλότ-- που σαυτόν νυν δ' ἄρα τι μηκος της πορείας καὶ τι μέγεθος δ του πλον καὶ - πόνου ἐπαιτι- άμωνος ω δόξαν minae ἀποφεορεχθαι ποτε πολλου γε και δεησει. Λεχθέντων δὲ τουτων τις αν ην μοι πρὸς ταυτα ευπημων ἀπόκριοις Ovκ ἔστιν ἀλλ' iso μὲν κατα λόγον ἐν δίκη τε, ς οἷόν τε ανθρωπον μάλιστα, δια τα τοιαυτα καταλιπῶν τὰς ἐμαντο διατριβάς, οὐσας ἡ ἀπήμονας, αδ τυραννίδα δοκουσαν ου πρέπειν eois ἐμοῖς λόγοις -δὲ μοι ἐλθών τε ἐμαυτον λεοθώρωσα ιδ ξενίου καὶ της φιλοσεφον ἀνέγκλητον μοίρας παρέσχον, ἐπονειδιστον γενομένης ἁν ε τι καταμαλθακισθεὶς καὶ ἀποδειλιων αἰηννης μετέσχον κακης. ἐλθῶν δέ - γὰρ δεῖ μηκώνειν, προν στάσεως τα περὶ sin-- σιον μεστὰ ξυμπαντα καὶ διαβολῶν προς την τυραννίδα Λέωνος πέρι ημνον - - κα. ων δυνάμην, σμαρὰ δ' οἶδ τ ην, μηνὶ δὲ πεδον ἴσως τετάρτω δενα ονώσιος αἰτιώμενος ἐπφοπλεέειν τῆ τνραννίδι, σμικρον

εἰς πλοῖον ἐμβιβάσας, ἐξέβαλεν ἀτιμως οἱ δη Θέωνος

το μετὰ τουτο πάντες φίλοι ἐφοβοώμεθα μη τινα ἐπαιτιώμει ος τιμωροῖτο ς συναίτιον της Βίωνος ἐπιβουλῆς περὶ δ' Mos καὶ διῆλθε ὁγος τις ἐν Συρακοώσαις ώς τεθνεῶς - πὸ χιονυσίου τομων πάντων των τότε γεγονότων αἴτιος. ὁ δὲ --ἡμενος πάντας μῶς Ουτω διατεθέντας, φοβοώμενος μη μεῖζον ἐκ των φόβων γένοιτο τι, φιλοφρόνως πάντας ανελάμβανε, καὶ δ καὶ τον ἐμὲ παρεμυθεῖτό τε κώ θαήkεῖν διεκελεύετο καὶ ἐδεῖτο πάντως μένειν ἐγίγνετο γάρ οι τι μὲν ἐμε φυγεῖν ἀπ' ex υτο καλιν οδω τ δὲ μένειν, διι δὴ καὶ σφόδρα προσεποιειτο δεῖσθαι τὰς δε των τυράννων δεήσεις ι is, τι μεμιγμένα αναναις εἰσίν ὁ δη μηχανώμενος διεκωλυέ μου δν καλουν, εἰς ἀκρόπολιν ἀγαγῶν και κατοικίσας θεεν οὐδ' αν εἷς ἔτι με ναώκληρος μη τι

450쪽

αυτὸς τὸν κελώοντα ἐξαγαγεῖν ἐπέμψεν - αν ἔμπορος - των ἐν ταῖς της χώρας ἐξόδοις αρχόντων - αν εἷς περιεῖδέ με μόνον ἐκπορευό-νον, g - συλλαβῶν ευθέως παρὰ σωνυσιον πάλιν απήγαγεν, αλλως τε καὶ διηγγελμένον - ποτε τουναντιον το πρότερον πάλιν , ς Πλάτωνα Λιονυσιος θαυμαστως ως ἀσπάζειζαι. α δ εθε δη πῶς τι γαρ αληθες δε φράζειν. σπάζετο μὲν ἀεὶ προῖόντος - ρόνου μαλλον κατὰ την του τρόπου τε καὶ θους συνουσί . αυτὸν δὲ ἐπαινεῖν μαλ-λ- η Βίωνα ἐβουλετό με καὶ φίλον γήῖσθαι διαφερόντως μῶλλον η 'κεῖνον, καὶ θώωμαστῶς ἐφιλονείκει πρὸς ὀτοιουτον ἡ δ' ἄν osτως Hismo, εἴπερ ἐγίγνετο, κάλλιστα, κνει ς δη μανθάνων καὶ κούων των περὶ φιλοσοφίαν λόγων οἰκειοῖσθαι καὶ ἐμοὶ συγγίγνεωθαι, φο- βοώμενs τους των διαβαλλὀντω λόγους, μη πη παραποδισθείη καὶ - δη πάντα ' διαπεπραγμένος ἐγ- δὲ πάντα πέμενον, την πρώτην διάνοιαν φυλάττων ἐπερ ἀφικόμην, ε nos εἰ ἐπι μιαν ἔλθοι της φιλοσόφου ζωῆς ὁ δ' ἐνίκησεν ἀντιτείνων. καὶ ο πρῶτος δη χρόνος της εἰς Σικελίαν ἐμῆς ἐπιδημήσεώς τε καὶ διατριβῆς δια πάντα ταμ ξυνέβη γενόμενος μετὰ δὲ τουτο ἀπεδήμησά τε καὶ πάλιν ἀφικόμην πάση σπουδη μεταπεμπομένου --υσί- ων δὲ ενεκα καὶ σα ἔπραξα, et εἰκότα τε καὶ δίκαια ἡμῖν πρῶτον μεν ξυμβουλεώσας α χρὴ ποιεῖν ἐκ τῶν νυν γεγονότων, στερον τὰ περὶ ταυτα διεξειμι, τῶν ἐπαπερωτώντων ἔνεκα τί δη βουλόμενος ηλθον τι δευτερον, ναμ τὰ πάρεργα ς ἔργα μοι ξυμβαίνη λεγόμενα λέγω δη

'Eγῶ τὸν συμβουλεύοντα ἀνδρὶ κάμνοντι καὶ δίαιτα, διαιτωμέν μοχ ρὰν προς ἡγέειαν αλλο τι χρὴ πρῶτον μὲν αυτον μετωάλλειν τον βίον, καὶ ἐθέλοντι is πείθεσθαι καὶ ταλλα δη παραινεω μὴ ἐθέλοντι δε, πευθ