Platonis Opera omnia

431쪽

ἐμὴν συνηθειαν γράφων - πράττειν ωσπερ ει - α ἐντας ἐπιστολαῖς τοι φίλον προσαγορευειν - μὲν γαρ δὴ καὶ τὸν θεόν, ως πειλαν οἱ τότε θεωροῶντες, προ

ειπες ἐν Θελφοῖς πή--τ θωπιώσας φυήματι, καὶ νέγραφας ἀς φασί,χαῖρε καὶ δόμενον βίοτον διάσωζε τυράννου ' ἐν δὲ Ουδὲ ἀνθρώπω κλήσει μη τι δὴ θεν, παρ ιελευσαίμην ἄν -- τουτο, θε μὲν τι παρὰ φύσιν προ τἀττοιμ' ἄν, δή. γαρ δονυ δρυται καὶ λύπης τοθεῖον, ἀνθρώ- δὲἈτι τα ouis βλάβην μνη καὶ λώπηγο-ψ, δυσμαθέαν καὶ λήθην καὶ ἀφροῶν. καὶ βριν

τίκτουσα ἐν τῆ vry. καὶ ταωτα ιὰν -τως εἰρησθω παρωου περὶ της προσρήσεως συ δ' ἀναρο- αυτά, πημύλει δέξασθαι, ταυτη δέχου. Φασι δ' Οὐολίγοι λέγειν σε προς τινας των παρὰ σεπρεσβευόντω/, ω αρα σου ποτὲ λέγοντος ἀκοωσας ἐγ- μέλλοντος τάς τε Ελληνίδας πόλεις ἐν Σικελι οἰκίζειν καὶ Σωρα-οσίους ἐπικουφίσαι, τὴν απὴν ἀντὶ τυραννίδος εἰς βασιλειαν μεταστήσαντα, - αρα σὲ - τότε διε---σα, ως - Wys, σου σφόδρα προθυμομένου, νυν δὲ Βίωνα διδάσκoin δρμ απτ ταντα, καὶ τοῖς διανοήμασι τοι σοῖς τὴν , απὴν αφαιρούμεθά σε. σω δ' εἰ

432쪽

μέν τι δια - λέγον --- ωφελει, γιγνώσκεις απτός, ἀδικεῖ δ' os ἐμὲ τἀναντία των γενομένων λέγων. α νγα uno Φιλιστίδου κά αλλων πολλῶν πρὸς τους μισθοφόρους καὶ εἰς τὸ Συρακουσίων πλῆθος διεβλήθην διὰ eo μένειν ἐν ἀκροπόλει, ἡ δ' ἔξωθεν, ε τι γιγνοιτο ἁμάρτημα, παν εἰς ἐμὲ τρέπειν, σὲ φάσκοντας πάντα ἐμοὶ πείθεσθαι - δ' -b οἶσθα σαφέστατα των πολιτικῶν ἐμε σοὶ κοινῆ πραγματευσάμενον ἐκόντα l λίγα δηκω 'Ἀρχάς, πη πλέον ποιεῖν - φή ν, αλλα τε βρμω

τρίως, χωρὶς ων - προσέγροπας η τις λερος movωγα et περ- μῶν τινὰς αυτ δια evωρεῖν, δῆλα μην λειερα ἔσται τοῖς δ ἐήν θος δυναμένοι Μίνειν. ἀλλ' υν, περ ἀρτίως εἶπον, - διαβολῆς προσδέομαι πρός τε Συρακουσίους καὶ εἰ δη τινας τέρους πει κλέγων αυτά, ἀλλὰ πολυ μαλ ων πολογίας προς τε την προτέραν γενομένην διαβολὴν καὶ την νυν με ἐκείνην μείω φυομένην καὶ σφοδροτέραν πρὸς δέ δη μοι δα- τὰς ἀναγκαῖον ποιήσασθαι τὰς ποληίας, πρῶτον μειως ἐκότως σοι ἔφυγον κοινωνεῖν περ τα της πόλεως πράγματα, o δὲ δωτερ- ως - ἐμὴν ταώτην χηκας συμβουλὴν ουδὲ διακωλυσιν, μέλλοντι σοι κατομίζειν Ελληνίδας πόλεις ἐμποδῶ ἐμ νεγενῆσθαι την - ἀπηνων εἶπον περὶ προτέρων -- πρότερον. Ηλθον καλούμενος εἰς Σωραπσυσας - τε οὐ καὶ Βίωνος του μὲν δεδοκιμασμένου παρ' ἐμοὶ καὶ ξένου πάλαι γεγονότος, ἐν λαια δὲ πιος μέσην τε καὶ καθεστηκυια,

ω δη παντάπασι χρεία τοι νουν καὶ σμικρον κεκτημένοις μέλλουσι περὶ τοσούτων - ην τότε τα σὰ βουλευωθαε,

- δὲ ὁντος μὲν σφόδρα νέον, πολλῆς δὲ απειρίας Ουσης περ σε -των ων ἔμπειρον ἔδει γεγονέναι, καὶ σφόδρα ἀγνῶτος ἐμοί. το μετὰ ἡτ ατ ανθρωπος ει τε θεδς εἴτε τέχη τις μετὰ οὐ λωα ἐρέβαλε, καὶ ἐλείφθη μό-

433쪽

πρις σέ, τὸν - ἔμφρονα κοινωνὸν ἀπολωλεκότι, τιν δὲαφρονα ὁρῶντι μετὰ πονηρῶ κοὐ πώ ν ἀνθρώπων

δὲ - μων ἀνθρώπων ἀρχόμενον ἐν si τί χρῆν ποιειν

ἐμέ - - οπερ ἐποίουν, ἀναγκαῖον ἐκ των λοιπῶν, τα μὲν πολιτικὰ χαίρειν ἐφν ευλαβουμεν- τας ἐκ των φθόνων διαβολάς, μας δὲ πάντως, καίπερ αλλήλων xωρὶς πονότας καὶ διαφόρου οντας, πειρασθαι φίλους ἀλλήλοις τι μάλιστα ποιεῖν τλτων δη καὶ - μάρτυς, οτι ----δ ειντείνων - ἀνῆκα πώποτε καὶ μόγις

μέν, μως δ' ἀμολογηθη φν πλευσαι μὲν οἴκαδε ἐμέ, ἐπειδὴ πόλεμος μας κατεῖχεν, εἰρήνη δ α γενομένης ἐλθεῖν ἐμέ τε καὶ Βίωνα εἰ Συρακούσας, σὲ δὲ πιαλεῖν ημας καὶ ταλα μὰν Ουτως ἐγένετο της ἐμῆς εἰς Σορακουσας αποδημίας πέρι της πρώτης καὶ της πάλιν οἴκαδε σωτηρίας τι δὲ εὐτερον εἰρήνης γενομένης ἐκάλει με - κατι τὰς μολογίας, ἀλλα μόνον κειν ἐπέστελλες, Βίωνα δ' ε&αυθις ἔφησθα μεταπέμψεσθαι δια αὐτα- ηλθον, ἀλλα καὶ Βίων τό ἀπηχθόμην Θετο γὰρ εἶναι βέλτιον ἐλθεῖν ἐμὰ καὶ παιουσαί σοι το δὲ μετὰ ταυτα στερον ἐπι-τ τριήρης ἀφίκετο uia ἐπιστολαὶ παρὰ sos, των ν ἐν ταῖς ἐπιστολαις γραμμάτων πενώς αν ἀφίκωμαι τα Βίωνός μοι γενήσοιτο πράγματα πάντα κατα νουν τον ἐμόν, μὴ ἀφικομέν- δε τἀναντία. αἰσχννομα δη λέγειν σαι τότε ἐπιστολαὶ παρὰ οὐ καὶ παρ' uos ino δια σε ἐροταλίας καὶ Σικελίας, καὶ παρ' -- των ἐμῶν οἰκείων καὶ των γνωρίμων, κώπασαι διακελευόμεναι μοι ἐεναι καὶ δεόμεναι - πάντως ἐμὲ πείθεσθαι ἐδόκει δη πῶσιν, ἀρξαμένοις απι Βίωνος, δεῖν ἐμὲ πλεῆσαι καὶ μη μαλθακίζεσθαι καί τοι την θ' ἡλικίαν αυτοῖς προυτεινόμην καὶ περὶ οὐ διισχυριωμηνώς - οἷος Dois ἀνταρκέσαι τοι διαβάλλουσιν μῶς

434쪽

52 ΠΙΣΤΟΛΗ '. m. καὶ βουλομένοις εἰς ἔχθραν ἐλθεῖν ἐώρων γὰρ καὶ τέσσκαὶ νυν ὀρω τὰς μεγάλας ουσίας καὶ περόν- των τε ἰηιωτῶν καὶ των μονάρτων σχεδον, σφατερ αν μειονος ωσι , τοσοπτρο πλειον καὶ μείζους τους διαβάλλοντας καὶ

προς δονην μετὰ αἰπρῶς βλάβης ὀμιλο-τας τρεφουσας,

- κακον -δὲν μειων γεννα πλουτός τε καὶ Ἀης αλλης ἐξουσίας δόναμις ομως δ' - πάντα ταντα ταίρειν ἐάσας λουν, διανο θεὶς ως Ουδένα δει τω ἐμων φίλων ἐμὲ αἰτιασθαι- διὰ την ἐμὴν ἐαθυμίαν τα σφέτερα πάντα eo μη ἀπολεσθαι διώλετο ἐλθῶν δέ, οἶσθα γαρ δη- πάντα τἀντευθεν - γενόμενα, ἐγ- μὸν ξ ουν δή που κατὰ την ὁμολογίαν των ἐπιστολῶν πρωτον μὲν κατάγειν Λίωνα οἰκειωσάμενον, φράζων τὴν οἰκειότητα, ην εἰ ἐμοὶ τότε ἐπείθου, ταχ α βελτιον των νυν γεγονότων ἔσχε καὶ σοὶ καὶ Συρακούσαις καὶ τοῖς αλλοις Ἐλλησιν, ως η ἐμὴ δόξα μαντε*εται ἔπειτα τα Θίωνος

τους ἰκείους ἔτειν ξέουν καὶ μη διανείμασθαι τους διήνειμαμένους, - οἶσθα ἡ προς δὲ τούτοις μην δεῖν τὰ κατ' ἐνιαυτον ἔκαστον εἰωθότα πτω κομίζεσθαι καὶ μαλλον ἔτι και οὐχ ηττον ἐμου παραγενομέν- πέμπεσθαι. τούτων ουδενος τυγχάνων ξίουν ἀπιεναι το μετὰ ταῶτα

ἔπειθές με μεῖναι τὸν ἐνιπιστόν, φάσκων τὴν Λίωνος ἀποδόμενος οὐσίαν πῶσαν τὰ μὲν μίσεα ἀποπέμψειν εἰς Κόρινθου, τὰ δ' αλλα φ παιδὶ καταλείψειν αυτου. πολλὰ hων εἰπεῖν, ων ποσχόμενος οὐδὲν ἐποίησας, διὰ τι πλῆ ς αυτῶν συντέμνω. τὰ γαρ δὴ rρηματα πάντα

ἀποδόμενος, o πείσας Θέωνα, φάσκων ου πω σειν --το πείθειν, τον κολοφῶνα, ω θαυμάσιε, ταῖς ποπε- σεσιν ἁπάσαις νεανικώτατον ἐπέ κα μητανην γὰρ οὐτεκαλην οὐτε κομψὴν Οὐτε δικαίαν Ουτε ξυμφερουσαν ευρες,

ἐμὲ ἐκφοβεῖν, ως ἀγνοοῶντα τὰ τότε γιγνόμενα, να μηδὲ θῶ ζητοίην τὰ χρήματα ἀποπέμπεσθαι. νέκα γὰρ φωκλείδην ἐξέβαλες, οὐτε Συρακοσίοις omῶν δικαίως -τ

435쪽

ἐμέ, διότι μετὰ Θεοδότου καὶ Βν μου συνεδεηθην - μὴ ποιεῖν ταυτα, ταυτην λαβῶν ως κανην πρεφασιν εἶπες ἔτι καὶ πάλαι σοι δηλος εἴην σου μὲν ουδὲν φροντίζων, -- δὲ καὶ των Βίωνος φίλων κά οἰγαίων, καὶ ἐπειδὴ νυν Θεοδότης καὶ ρακλείδης ἐν διαβολαῖς ευν Λαῖοι Βίωνος οντες, πὰν μηχανήμην πως ντοι μὴ δώσουσι δίκην καὶ ταυτα μὲν ταύτη περὶ τὰ πολιτικακοινωπέας της ἐμῆς καὶ σῆς καὶ ε τινα ἐτέραν ἀλλοτριο- τητα ἐνεῖδες ἐν ἐμοὶ προς σέ, εἰκότως ηει ταυτη πάντα ταντο γεγονέναι καὶ μῆ θαυμαζε κακος γαρ ἄν hoντινε νουν ἀνδρὶ φαινοίμην ἐνδίκως πεισθεὶς μι-- μενέ- ειυς της σῆς ἀσης τὸν μὲν παλαιδν φίλον καὶ ξένον, κακῶς πράττοντα δια σέ, μηδὲν σου χείρω, να υτως Edπω, τουτον iam προδουναι, σὲ δὲ τιν ἀδικουντα nέσθαι καὶ παν δρῆν πη - προσέταττες, ἔνεκα χρημάτων δῆλον οτι -δὲν γαρ αν ἔτερον ἔφησεν αἴτιον τις εἶναι της ἐμῆς μεταβολῆς, εἰ μετεβαλόμην ἀλλα ταυτα μὲν ταώτη γενόμενα την ἐμὴν καὶ σὴν λυκοφιλίαν καὶ ἀκοινωνίαν δια σὲ ἀπειργάσατο.

εδιν δ' εἰς λόγον ὁ λόγος κει μοι ξυνετῆς μνον δὴ γενομένφ, περὶ - μοι τι δεώτερον ἀπολογητέον ἔφην εἶναι σκόπει δὴ καὶ πρόσεχε πάντως, αν τί σοι ψευδε- σθαι δόξω καὶ μὴ τἀληθῆ λέγειν φημι γάρ σε Ἀρχεδήμου παρόντος ἐν φ -πφ καὶ Ἀριστοκρίτου, πεδιν ἡμέραις πρετερον εἴκοσι της ἐμῆς ἐκ Συρακουσῶν otiαν απο μίας, α νον δὴ λέγεις ἐμοὶ μεμφόμενον, ως Ηρακλείδου

τέ μοι καὶ ων αλλων πάντων ἄλλον η σου μέλοι. καί με τούτων ἐναντίον διηρωτησας εἰ μνημονεέω, - αρχὰς τ' λθον, κελευων σε τὰς πόλεις τὰς Ἐλληνίδας κατοικίζειν ἐγ- δὲ--εχώγων μεμνησθαι καὶ ἔτι νυν μοιδ εῖν ταυτ εἶναι βέλτιστα ἐπέον δε,- ιονύσιε, καὶ

τουπὶ το sis τότε λεχθέν. ρόμην γα δή σε πότερον αντιτοντό σοι ξυμβουλεύσαιμι μόνον ε τι καὶ ἄλλο πρις τομφ'

436쪽

- δὲ κοὰ μάλα πεπιείνω - φένως καὶ βριστικῶς εἰς ἐμέ, ς - - δῶ- τότε σοι βρισμα νυν παρῶν ὀνείρατος γεγονεν - εἶπε δὲ καὶ μάλ' ἀπλάστως

γελῶν, εἰ μεμνημαι, ως παιδευθεντα με ἐκέλευες ποιεῖν πάντα ταυτα η μη ποιεῖν Ἀφην ἐγ- κάλλιστα μνημονευσαί σε. -ουν παιδευθέντα, ἔφησθα, γεωμετρεῖν ς

πῶς; ἡ τ μετὰ ταυτα o πρει μοι εἰπειν εἶπον, φοβοώμενος μη σμικροὐχήματος ἔνεκα τον ἔκπλουνον προσεδόκων, μη μοι στενὸς γίγνοιτο ἀντ εορυχωρίας. ἀLλ' υν- ἔνεκα πάντ' ε*ηται, ταμ' ἐστί μη με διώ-

σας πο- βαρβάρων ἰκίζειν, Ουδὲ Συρακουσίους ἐπικουφίσαι βασιλείαν ἀντὶ τυραννίδος μεταστήσαντα. οέτωπγαρ - ηττον ἐμοὶ πρέποντα ἔχοις αν ποτε λέγων μου κατανεώσασθαι, πρὸς δὲ τούτοις ἔτι σαφεστέρους oώτων εἰς ἔλοχον λόγους ἐγ- δοίην αν, ε τις ἱκαν που φαινοιτο κρίσις ώς ἐν μὲν ἐκέλευον, σιγὰο μελε πρει- τειν αὐτά καὶ μην ου χαλεπι, εἰπειν ἐναργῶς ς ντ-τα αριστα πραχθέντα καὶ σοὶ καὶ Συρακοσίοις καὶ Σικελιώταις πάσιν ἀλλ' ἁ τάν , εἰ μὲν η φης εἰρηκεναι ρηκῶς αὐτα, ἔχω την δίκην εἰ δ' μολογεις, τὸ μετὰ τοντο γησάμενος εἶναι σοφον τὸν Στησίroρον, την παλινφδων--οὐ μιμησάμενος, ἐκ του ψεύδους εἰς τὸν ἀληθῆ λόγον μεταστήσει.

437쪽

Πλάτω Λιο- Συρακοσι ευ πράττειν.

οἶμαι μὲν φανερὰν εἶναι διὰ παντὸς του πόνου την ἐμὴν προθυμίαν περὶ τας συμβεβηκυίας πράξεις, καὶ τι πολλην Iro περ αυτῶν σπουδὴν εἰς το ξομπερανθῆνῶ, - ἄλλου τινος ἔνεκα μἄλλον η της ἐπὶ τοι καλοῖς φιλοτιμίας νομίζω γὰρ δίκαιον εἶναι - οντας τῆ ἀλη- θεία ἐπιεικεῖς καὶ πράττοντας τοιαυτα οχάνειν δόξης της προσηκουσης. τὰ 4ν ον ἐς τὸ παρδν σῶν θεν εἰπεῖν, ἔχει καλως, τὰ δὲ περὶ των μελλόντων o μέγιστός ἐστιν ἀγών ἀνδρια μεν γαρ καὶ τάχει καὶ ὐωμη διενπ- κεῖν δόξειεν αν καὶ ἐπέρων εἶναι τινων, ἀληθεία δὲ καὶ δικαιοσυνη καὶ μεγαλοπρεπεία καὶ τ περὶ πάντα αὐτα-σχημοσύνη ρομφαίη τις αν - ἀντιποιουμένους τὰ

τοιαυτα τιμα, εἰκόπως - αλλων διαφέρειν. - ουν

δηλον μέν ἐστιν 'θω, ἀναμιμνήσκειν δὲ Ομως δει ημειαυτους ὁτι προσήκει πλέον η παίδων των αλλων ανθρώπων διαφέρειν - οἶσθα δη - φανεροὐς - δειημῶς γενέσθαι τι ἐσμὲν τοιουτοι Βιπερ φαμέν, ἄλλως τε καὶ ἐπειδη σὸν θεῶ εἰπεινυάδων ἔσται τοι μὲν γαραλλοις -μβέβηκεν ἀναγκαῖον εἶναι πλω ενῆναι πολιν τόπον, εἰ μέλλουσι γνωσθηναι το δὲ νον πάρχον περὶ σὲ τοιουτον ἐστιν ω res τους ἐνάπάσης της οἰκουμένης, εἰ κι, νεανικώτερόν ἐστιν εἰπεῖν, εἰ ἔνα τόπον ἀποβλέ-

438쪽

πειν, καὶ ἐν τομω μάλιστα προς σέ. ως ουν πο πάντων ὀρωμενος παρασκευάζον τον τε minuero ἐκωῖνον

ἀρχαῖον ἀποδείξων καὶ το κυρον καὶ ε τις uo κώ- ποτε ἔδοξεν θει καὶ πολιτεία διενεγκεῖν, αλλως τε καὶ ἐπειδὴ πολλοὶ καὶ πεδδω παντες oi 4δε λέγουσιν sπολλή ἐστιν ἐλπὶς ἀναιρεθέντος --σω διαφθαρηναι τὰ πράγματα διὰ την σήν τε καὶ Ηρακλείδου καὶ Θεοδότου καὶ των αλλων γνωρίμων φιλοτιμίαν μάλιστα - - μηδεὶς ' τοιου ς' ἐὰν δ' αρα καὶ γίγνηταί τις, - φαίνου Δαρευων, καὶ προς τὸ βέλτιστον ἔλθοι αν ταντα δὲ ι- γελοῖόν σοι φαίνεται εἶναι τι ἐμὲ aένω διότι καὶ αυτις - αγνοεις ἐν δὲ καὶ ἐν τοις θεάτροις ορῶ τους ἀγωνιστὰς π των παίδων παροξυνομέ-νς, μη τι δὴ πό γε - φίλων, Ους αν τις os αι μετὰ

σπουδῆς κατ εννοιαν παρακελεέεσθαι νυν - -- τε

ἀγωνίζεσθε καὶ ἡμῖν νησο δει ἐπιστέλλετε τὰ δ' ἐωθάδε

παραπλησίως ἔχει καθάπερ καὶ μων παρόντων ἐπιστέ, area δὲ καὶ ο τι πεισρααται ἡμῖν η πράττοντες τυγχάνετε,ἀς μεῖς πολλὰ ἀκοέοντες -δὲν ωμεν. καὶ νυν ἐπιστολαὶ παρὰ μὲν Θεοδότου καὶ Ηρακλείδ- ιουσιν εἰς Λακεδαίμονα καὶ Αἴγιναν, μεῖς δε, καθάπερ εχηται, πολλὰ ἀποέοντες περὶ των ηδ οὐδ σμεν. ἐν μοὐ δε καὶ - δοκεῖς τισὶν ἐνδεεστέρως του προσήκοντος θεραπεπτικὲς εἶναι μη - λαν νέτω σε τι διὰ του ἀρέσκειν

439쪽

Πλάτω Περδίκκε ε πράττειν.

φραι μὲν ονεμώλευσα, καθάπερ ἐπέστελλες των σων ἐπιμελούμενον περὶ ταυτα διατρφειν δίκαιος εἰμὶ καὶ σοὶ ἐενικην καὶ ἱερα ξυμβουλην λεγομένην συμβ--λευειν περί τε - αλλων ων - φράζης καὶ ς Εὐφρα δεῖ τα νυν χρῆσθαι πολλὰ μὲν γαρ o ἀνῆρ ρησιμος, μέγιστον δὲ υ καὶ et νυν ἐνδεης I δια τε τὴν λικίαν καὶ δια δ μη ouos αδτου πέρι e βουλον εἶναι τοις νέοις ἔστι γαρ δη τις φωνὴ των πολιτειῶν, της -- θαπερεί τινων ζώων, μη μὲν δημοκρατίας, αλμ σολιγαρχίας η δ αν μοναρχίας. ταώτας φαῖεν μὲν -

ἐπίστασθαι πάμπολλοι, πλεῖστον δ' ἀπολείπονται του κατανοεῖν αυτας πλην λίγων δ τινων. τις μὲν νουν των πολιτειῶν την αυτης φθέγγηται φωνὴν προς τε

θωυς καὶ προ ανθρώπους, καὶ τη φων τὰς πράξεις ἔπομένας ἀποδιδφ, θάλλει τε ἀεὶ καὶ σώζεται, μιμουμενηδ' αλλην φθείρεται προς αυτ υν φραως σοι γίγνοιτον ηκιστα αν χρήσιμος, καίπερ καὶ πρις αλ λα- ανδρεῖος τους γαρ της μοναρχίας λόγους on κιστ απτον ἐλπίζω ροτερεορήσειν των περὶ τὴν σὴν διατριβην οντων. εἰ ταντ υν αὐτω χρώμενος νησει τε αυτὸς καὶ ἐκεῖνον

πλεῖστα φελήσεις. ἐὰν δέ τις ἀκοώσας ταντα εἴπιν, Πλάτων, ς ἔοικε, προσποιεῖται μὲν τα δημοκρατί ρυμ-

440쪽

φέροντα εἰδέναι, eo δ' ἐν τω δήμω λέγειν καὶ συμβουλευειν,--τὰ βέλτιστα Ου πώποτε ἀναστὰς ἐφθέγξατο, προς αυτ λωιν ἔστιν τι Πλάτων ὀψὲ ἐν τῆ πατρίδι γέγονε καὶ τιν δῆμον κατέλπεν δη πρεσβυτερον καὶ εἰθισμένον - των ἔμπροσθεν ou κω νόμια τῆ

ἐκείνου ξυμβουλη πράττειν, ἐπεὶ πάντων ν ηδιστα πιθάπερ πατρὶ συνεβουλευεν --, εἰ μη μάπην μεν κινδυνευσειν φετο, πλέον δ' -δὲν ποιήσειν ταυτὸν

οἶμαι δρασαι δν καὶ την ἐμην ξυμβουλήν. εἰ γαρ ὀξαιμεν ἀνιάτως ἔχειν, πολλὰ αν χαίρειν μιν εἰπῶν ἐκτος α γίγνοιτο της περὶ ἐμ καὶ τὰ ἐμὰ ἐπιβουλῆς. E- ει.