Platonos Phaidon. The Phaedo; edited with introd. and appendices by R.D. Archer-Hind

101쪽

δ τ και αυτούς μετ' ἀλληλων ἴσως γ&ρ ἄν ουδ ραδίως ευροιτε μαλον μων δυναμενου τουτο ποιεῖν. Ἀλλα αὐτα ἐν δ' ἔφη, B ὐπάρξει, ὁ Κέβης θεν δε ἀπελίπομεν πανελθωμεν, εἴ σοι δο- μένω στίν. Ἀλλα μην ηδομένω γε πως γὰρ υ μέλλει Καλως, εφη, λεγεις.

σκέψασθαι, πότερον η σχή εστιν, καὶ κ τούτων θαρρεῖν η io

σουν τω με συντεθέντι τε καὶ συνθετω οντι φύσει προσήκει τοὐτοπάσχειν, διαιρεθηναι ταύτy περ συνετέθη ε δε τι τυγχάνει ν ἰξύνθετον, τούτω μόνω προσήκει et πάσχειν ταὐτα. εἴπερ πω

102쪽

Ωλλω Δοκεῖ μοι, φη, οὐ τως χειν, ὁ Κεβης. οὐκουν περ εὶ κατὰ ταὐτα καὶ σαύτως ἔχει, ταυτα μάλιστα εἰκος εἶναι τὰ ἀξύνθετα, α δε αλοτ λλως καὶ μηδέποτε κατὰ ταὐτά, asτα δε σύνθετα 'Eμοιγε δοκεῖ ἴτως. 1ωμεν δή, φη, επι αὐτα εφ' απερ εν ω εμπροσθεν λόγω αὐτη ουσία ς λόγον δίδομεν του

Io κατὰ ταὐτ εγε καὶ ουδεποτε υδαμῆ οὐδαμῶς ἀ λοίωσιν ουδεμιανε, δέχεται; D. σαύτως, φη, νάγκη, ὁ Κεβης, κατὰ ταυτα ἔχειν, Σωκρατες. T δε των πο λῶν καλῶν , οἷον ἀνθρώπων δε Amrωνη ἱματίων φύ λωνόντινωνουν τοιούτων η ἴσων η aλῶν - παντων των κείνοις μωνύμων ἄρα κατὰ ταὐτα εχει, η Ira τοὐναντίον i5 ἐκείνοις υτε αὐτὰ αὐτοῖς ἐστε ἀλλήλοις οὐδέποτε, ς επος εἰπεῖν, Οὐδαμῶς κατὰ ταὐτa Oυτως, φη ὁ Κεβης ουδεποτε σαύτως

Plato' vie v, vere it no resuted thel alter necessitates me final investigation, to xviii cla I conceive in presentini illi enias meret preliminary. At ille sanae inae v are here arsi endeavouring to establislia direct connexion bet veen ille ouPS

nature and that os laesideas. I. οὐκοὐν περ ἀεὶ κατὰ ταὐτά Claange in an objec is the result os

Here again ve have a mari exasSociationos ille ideat theor xvi thulae conversationalnaemod. I 2. τῶν πολλῶν καλῶν καλων is an obvioris interpolation ve are o Con- cernec meret vitia beatitisti particulars anc presenti have et ἴσων η καλων πάντων των ἐκείνοις μωνύμων, ali heparticular vhicli hare in nain os theideas'. The particular are ὀμώνυμα as

103쪽

79 εχει. Οὐκουν τούτων με καν αὐαιο καν ἴδοις ti ταῖς ἄλλαις αἰσθἹσεσιν αἴσθοιο, των δε κατὰ ταὐτα ἐχόντων οὐκ εστιν τω ποτ ν ἄλλω ἐπιλύβοιο η τω τῆς διανοίας λογισμω, λλ' ἐστὶν

σεστιν τω ἀειδεῖ, το δε τω ορατῶ ma σα ἀνάγκη, ω Σώκρατες. XXVII. Οὐκοὐ καὶ τόδε πάλαι ἐλεγομεν, τι η υχη, ταν με τω σώματι προσχρῆται ει το σκοπεῖν τι η διὰ του ὁρβλὴ διὰ του ἀκουειν ἡ δι' ἄλλης τινος αἰσθήσεως - τοῖτο γάρ στι το διὰ τοὐ σώματος, ο δι ισθήσεων σκοπεῖν τι- τότε με ελκεται πό o

104쪽

TO σωματος ι τὰ Ουδεποτε κατὰ ταὐτὰ ἔχοντα, καὶ αὐτη πλα- ναται καὶ ταράττεται καὶ ἰλιγγια σπερ μεθυουσα, τε τοιούτων

εκεῖσε οἴχεται ει τω καθαρόν τε καὶ ἀει ον και ἀθάνατον καὶ 5 σαυτως ἔχον, καὶ ς συγγενης Ουσα αὐτου ἀεὶ μετ κείνου τε γίγνεται, τανπερ αὐτη καθ' αὐτην γενηται και εξῆ αὐτὴ, a

πεπαυταί τε του πλύνου καὶ περὶ κεῖνα ἀεὶ κατὰ ταὐτa σαύτως εχει, ἄτε τοιούτων φαπτομένη και τοὐτο αὐτῆς το πάθημα φρόνησις κέκληται. IΠαντάπασιν. εφη, καλῶς καὶ Ἀληθῆ λεγεις ώ1 Δώκρατες. ΙΠοτερω οὐ ab σοι δοκεῖ τω εἴδει καὶ κ των εμπροσθεν και εκ των νυν λεγομένων ψυχη μοιότερον εἶναι καὶ ξυγγενεσ- Eτερον, ΙΠῶς αν μοι δοκεῖ, η δ' ς συγχωρῆσαι, ω Σωκρατες, κταυτης της μεθόδου. καὶ ὁ δυσμαθεστατος. δτι χλω και παντὶ ομοιοτερόν εστ φυχη τω ἀει σαύτως χοντι aλλον η τω V.

SOPherS, ει τεταγμένα ἄττα και κατὰ

ταὐτα ἀεὶ ἔχοντα δρωντας και θεωμένουyos τ' ἀδικοῆντα ἴτ' ἀδικούμενα ὐπ' ἀλλη- λων, κόσμ* δὲ πάντα καὶ κατὰ λόγον ἔχοντα, ταυτα μιμέῖσθαί τε καὶ τι μάλιστα ἀφομοιούσθαι. For πλάνου Con)Pare armorides 35 Ε οὐκ εἴας ἐν ola ὁρωμένοις οὐδὲ περὶ ταῖτα την πλάνην ἐπι

σκοπεῖν.

ῶσπερ o αἰσθάνεσθαι η πάσχειν τι αν εἴη υ πο ου νοητου τι τοιοῖτον ἔτερον. I

lli inlc hori ever that πάθημα aere ineans noti ain more an cori lition compare rasilis 3II D, vliere e temn παθηματα is applied to the foui mental State correspondin to in Dur segments of e

16. ρα δὲ καὶ τ δε Aster lao vinguia the soli resenahiles the ideas si inlier invisibili ty et in aer astini ty to e

105쪽

80 ψυχη και σωμα, τω με δουλευειν ast ρχθεσθαι η φύσις προσταττει, τη δε ρχειν και δεσπόζειν και κατὰ τaυτα- πότερόν σοι δοκεῖ ομοιον τω θείω ειναι, καὶ πότερον τω θνητω η υ δοκεῖ σοιτο μὲν θεῖον ola ἄρχειν τε καὶ γεμονεύειν πεφυκεναι, το δε θνητον

θνητω. Σκοπει δή, φη, Ἀζέβης, ει - πάντων ων ειρημενων B τάδε ἡμῖν ξυμβαίνει, τω με θείω και θανάτω και νοητω καὶ μονοειδεῖ και ἀδιαλύτω καὶ ἀει σαύτως κατὰ ταυτὰ ε χοντι εαυτω ὁμοιότατον εινα φυχην, ω δε ἀνθρωπίνω καὶ θνητω καὶ πολυειδεῖ o καὶ ἀνοήτω και διαλυτω καὶ μηδέποτε κατὰ ταὐτα εχοντι αυτῶομοιότατον αδ εἶναι σῶμα εχομέν τι παρὰ ταὐταἰ λο λεγειν,

ειναι λεγγυς τι τούτου Πῶς γὰρ υ; 'Eννοεῖς δν, φη, πειδὰν ἀποθύνν ὁ ἄνθρωπος το μεν ὁρατὸν υ του, το σῶμα, καὶ ε ὁρατῶ κείμενον, O δὴ νεκρὸν καλουμεν, ω προσηκε διαλύεσθαι και δια

πίπτειν, ου ευθῖς τούτων Οὐδεν πεπονθεν, αλλ' πιεικῶς συ χυδνεπιμενει θρόνον, εὰν με τις καὶ χαριεντως χων το σῶμα τελευ- eto

106쪽

τήση H εν τοιαυτη ρα, καὶ πάνυ aλα συμπεσον γὰρ το σῶμα καὶ ταρι υθεν, ωσπερ οἱ ἐν Λιγύπτω ταρι χευθεντες, λίγου λον μενε δμηνανον σον χρόνον ενια δε- ρη του σωματος, καὶ ν' σαπῆ, οστ τε καὶ νευρα καὶ τα τοιαυτα παντα, δμως ως πος εἰπεῖν θάνατά εστ ιν η υ; Ναι. m δε υχ λύρα, το αειδες, τοεἰς τοιοῖτον τόπον τερον οἰχόμενον γενναῖον καὶ καθαρον καὶ

ἀειδῆ, εις Αιδου ς ληθῶς, παρὰ τον γαθὰν καὶ φρόνιμον θεόν, οι, αν θεος θελη, αυτίκα καὶ τῆ μὴ φυχῆ τεον αυτη δε δὴ ἡμῖν

τοιαύτη καὶ ουτω πεφυκυῖα ἀπαλλαττομένη του σώματος ευθὸς δια- 1 πεφύσηται καὶ ἀπόλωλεν, ὼς φασιν οι πολλοὶ νθρωποι πολλοs

γε δει, ἁ φίλε Κεβης τε καὶ Σιμμία, ἀλλὰ πολλω ἄλλον δ'

εχ ει εὰν μεν καθαρὰ ἀπαλλάττηται, μηδεν του σώματος ξυνεφέλκουσα, ατε υδεν κοινωνουσα αὐτω ν τω βίω κοὐσα εἰναι,

ἀλλὰ φεύγουσα αὐτο καὶ συν θροισμεν αὐτη εἰς αύτην , τε 15 μελετῶσα ἀεὶ τοὐτο-τοῖτο δε υδεν λλο στὶν φορθῶς φιλοσο

107쪽

81 Οὐσα καὶ τω νυ τεθνάναι μήλετῶσα ραδίωςJ η υ τοὐτ αν εἴη μήλετη θανάτου; Iαντάπασί γε Ουκos ούτω με εχουσα εις το ὁμοιον αυτῆ το δειδες ἀπέρχεται, το θειόν τε καὶ ἀθάνατον καὶ φρόνιμον, οἷ ἀφικομένη πάρχ ει αὐτη εὐδαίμονι εἶναι, πλάνης καὶ ἀνοίας και φόβων καὶ ἀγρίων ρώτων κα των α λων κακῶν των 5ἀνθρωπείων ἀπηλλαγμένη, ἄσπερ δε λεγεται κατὰ των μεμυημενων, ως ἀληθῶς τον λοιπὸν χρόνον μετὰ των θεῶν διαγούσης ουτω

ασμένη και ἀκάθαρτος του σώματος ἀπαλλάττητaι, ἄτε τω σώματι Ioαε ξυνοῖσα καὶ τουτο θεραπεύουσα και ερῶσα καὶ γεγοητευμενηυτ αυτο υπό τε των πιθυμιῶν και ηδονῶν, στε μηδεν ἄλλο δοκεῖν εἶναι ἀληθες λλ' - σωματοειδες, ου τις αν ἄψαιτο και ἴδοι και πίοι και φάγοι καὶ προς ἀφροδίσια χρησαιτο, το δετοις ομμασι σκοτῶδες καὶ ἀειδες, νοητον δε καὶ φιλοσοφία αἱρετόν, ετοῖτο δε ειθισμένη μισεῖν τε και τρέμειν καὶ φεύγειν, χύτὸ δὴ σε υσαν οἴει ψυχην αυτὴν καθ' υτὴν ει λικρινῆ ἀπαλλάξεσθαι; Ουδ' ὁπωστιοῖν, φη. Ἀλλα καὶ διειλημμένην γε οἶμαι πο ου σωματοειδοῖς, ο αὐτὴ ἡ μιλία τε κa συνουσία οὐ σώματος διὰ τ ἀεὶ ξυνεῖναι και διὰ την πολλὴν μελετην νεποίησε ξύμφυτον Peto

108쪽

ΙΠάνυ γε 'Eμβριθες δε γε ἁ φιλε, τοῖτο οἴεσθαι χρὴ εἶναι καιβαρ καὶ γεωδες καὶ ὁρατόν ο δὴ καὶ χουσα ἡ τοιαύτη ψυχὴ

βαρύνεταί τε καὶ θελκεται πάλιν εις τον ρατον τόπον, φόβω του ἀειδοῖς τε καὶ Ἀιδου, σπερ λέγεται, περὶ τα μνήματά τε καὶ τοῖς 5 τάφους κυλινδουμένη, περ α δὴ καὶ φθη αττα ψυχῶν σκιοειοῆφαντάσματα, οἷα παρεχονται αἱ τοι αὐται ψυχαὶ εἴδωλα, αι μηκαθαρῶς ἀπολυθεῖσαι ἀλλὰ του ρατοῖ μετέχουσαι, δι καὶ Oρῶνται. Εἰκός γε, Σώκρατες Εἰκος μέντοι, ω Κεβης καὶ ου τί γε τὰς

τω - ἀγαθῶν ταύτας χιναι a P των φαυλων, α περι τα Io τοιαῖτα αναγκάζονται πλανασθαι βίκην πίνουσαι της προτερας τροφῆς κακης ουσης καὶ μέχρι γε τούτου πλανῶνται, εως αν τῆτο ξυνεπακολουθοῖντος τοὶ σωματοειδοῖς ἐπιθυμία πάλιν ενδεθῶσιν εἰς σῶμα.

i ατ αν καὶ μεμελετηκυῖαι τύχωσιν ν τω βίω Ta rota δη αὐταλέγεις, ἁ Σώκρατες, οἷον τοῖς με γαστριμαργίας τε καὶ βρεις και φιλοποσίας μεμελετηκότa καὶ μη διευλαβημενους εἰς τα τῶν ονων γεν καὶ τῶν τοιούτων θηρίων εικος ενδύεσθαι η υκ οἴει 82ΙΠάνυ μεν οὐν εἰκος λεγεις. Τοὐ δε γε ἀδικίας τε και τυραννίδας

the spiritual that uine heconae virtuali sufficientes inspire me foui vitii bo lily

109쪽

εφη G εβης, εἰς τὰ τοιαυτα Ουκουν, η δ' oς δηλα δὴ καὶ τὰ λα, O Pa εκaστα Γλι, κατὰ τὰς αὐτων μοιότητας της μελετης Δῆλονδη, φη πῶς δ' in Ουκουν ευδαιμονεστατοι, ἔφη, καὶ τούτων εἰσὶ καὶ εις βελτιστον τόπον ἰόντες οἱ την δημοτικην καὶ πολιτικην φορετθν επιτετηδευκότες, ην δὴ καλουσι σωφροσυνην τε καὶ δικαιοσύνην, ἐξ εθους τε καὶ μελέτης γεγονυῖαν ἄνευ φιλοσοφίας τε καὶ νου Πῆ δὴ οἶτο ευδαιμονεστατοι Τι ου τούτους εικός εστιν εἰς τοιουτον πάλιν ἀφικνεῖσθαι πολιτικόν τε καὶ μερον γενος, η που Io μελιττῶν η σφηκῶν η μυρμήκων, η καὶ εἰς at τόν γε πάλιν το ἐνθρώπινον γένος, και γίγνεσθαι εξ αυτῶν ἄνδρας μετρίους Εἰκός.

XXXII. Eις δε γε θεῶν γενος μη φιλοσοφήσαντι καὶ παντελῶς καθαρω ἀπιοντι υ θέμις ἀφικνεῖσθαι,λλ' ἡ τω φιλομαθεῖ ἀλλὰ

et φαμεν So clian witliolae bestna SS., oining ἄν vi in ἰέναι. . and St. φαῖμεν. . κατὰ τὰ αὐτῶν ὁμοιότητας ac Cordin to lae peculiar affiniti et os laeir

piarsulis'. Cf. Tintaeu ab C κατὰ τ ομοιότητα τῆς του τρόπου γενέσεως.

6. δημοτικὴν καὶ πολιτικὴ ἀρε uJAsclo is popular an socia virtu Seeon 69 inrui appendix I. In risitu619 Cive find that this clas of eopte are in

βεβιωκότα, ἔθει ἄνευ φιλοσοφίας ρετης μετείληφότα se δε καὶ εἰπεῖν οὐκ ἐλάττους

τους.

110쪽

τουτων νεκα, ταῖρε Σιμμία τε καὶ Κέβης, οἱ ρθῶς φιλοσο

φοῖντες ἀπεχοντα των κατὰ το σῶμα ἐπιθυμιῶν πασῶν καικαρτερουσι καὶ ου παραδιδόασιν αυταῖς εαυτους, ου τι οἰκοφθορέαν

τε ab πενίαν φοβούμενοι, σπερ οὐ πολλοὶ και φιλο χρηματοι οὐδὲ Ἀν ἀτιμίαν οὐ καὶ ἀδοξίαν μοχ θηρία. δεδιότες. ωσπερ Ῥιφίλαρ χοί τε και φιλότιμοι, πειτα ἀπεχοντα αυτῶν Ου γὰρ ων

τοιγάρτοι τούτοις μεν απασιν, ὼ Κέβης, κεῖνοι, οἷς τι μελε της εαυτῶν ψυχ=ης, αλλὰ μη σῶμά τι πλάττοντες ζῶσι, χαιρε ιν ειπον-1 τε Ου κατὰ ταὐτὰ πορεύονται αὐτοῖς, οὐκ εἰδόσιν ὁπη ρχονται, αὐτοὶ δε ἡγούμενοι Ου δεῖν ναντία ν φιλοσοφία πράττειν και νεκείνης λύσει τε καὶ καθαρμῶ ταύτ τρεπονται κείν επόμενοι, νεκείνη φηγεῖται.

niaeus 88 C τόν τε α σωμα πιμελῶς πλάττοντα τὰς τῆς ψυχη ἀνταποδοτέον κινῆσεις. Also ReprUM 377 C καὶ πλάττειν τὰς ψυχας τοῖς μύθοι πολ μἀλλον οντα σίματα ταῖς χερσίν. The sage os

τεύοντες.

viae plailosopli is deli verin his foui, he villiso undo aer vork by indulgingine bo ly's appetites. So his soli has