Procopius

101쪽

else that he was about to ea an inny against Labya, but it vasalve out iliat he had been removedfroin the ossice viacla lae held. And straightway the treat with ersia a made, as has been told in the Preceding narrative' AND vlien the Emperor Iustinia considere that the siluation vas achivourable a possiNe both a todomestic affalas an a toralis relations illi ersia, he tota unde consideratio the siluatio in IIbya. But Whendie disclosed to the mainstrates that he wasgathering an arin against the Vandals and Gelimer, the mos of them l egan immediatelyrio stio hostili to the plan, and theo lamente i as a misso 'tune, recalling the expeditionis the Emperor Leon and thedisasteri Basiliscus, and recitinctio v many soldiers

102쪽

στρατιώτας μεν σοι ἀπέθανον, χρηματα δὲ σα το δημόσιον φλε μαλιστα δὲ λγουν τε καὶ περιώδυνοι et μερίμνη γίνοντο ο τε της αυλῆς επαρχος, ο δὴ πρώτωρα κ οὐσι Ῥωμαῖοι, καὶ ὀ του ταμιείου γούμενος καὶ τ α φφόρου ξυλλογη δημοσίου δε βασιλικου πετε-

τακτο, λογιζόμενοι τι αυτοῖς εἰς δ την του πολεμου χρείαν δεησει μετρα φέρουσιν υτε ξυγγνώμην τινος Ῥύτε ἀναβολῆς ἰξίοις εἶναι. των δε στρατηγων αυτος καστος στρατηγησειν οἰόμενος κατωρρώδει τε καὶ ἀπώκνει του κινδυνουτο μέγεθος, εἴ οἱ ἀναγκαῖον εἴη διασωθέντι εκ τωνεν θαλάσση κακων στρατοπεδευεσθαι μεν εν ῆπολεμία, ε δὲ των νεῶν ορμωμέν διαμάχεσθαι προς βασιλείαν μεγάλην τε καὶ λόγου ἀξίαν. ἱδε στρατιωτα αρτι εκ πολεμου μακρου τε καὶ ναλεποῖ ἐπανηκοντες υπω τε λη γλώσση αγα- θων των κατὰ την οἰκίαν γευσάμενοι εν μηχανία

εγίνοντο ς τε ναυμαχίαν γόμενοι, ν οὐδε ἀκοὴ πρότερον παραλαβοντες ἐτύγχανον, καὶ ἀπο τωνεφων ρίων στελλόμενοι, τας του ἡλίου δυσμάς, est ψ διακινδυνεύσουσι πρός τε Βανδίλους καὶ Μαυρουσίους. οἱ δε δ αλλοι, περ εν μίλφφιλεῖ γίγνεσθαι, νεωτερων πρήγμάτων ηθελον διὰ κινδύνων ἀλλοτρίων θεαταὶ γενεσθαι. Βασιλεῖ μέντοι εἰπεῖν τι επὶ κωλυμη της στρατιὰς οὐδείς, τι μη ὁ Καππαδόκης Ιωάννης, ετόλμησεν, ὁ της αυλῆς παρχος, θρασυτατός τε

πραιτορίων.

103쪽

laad peristaei and lao v nucla money the stare had lost. But theranen via mere the mos sorim fui fall, and wlio by reason of thei anxie , fel thelceenen regret, tere the pretoria preseci, Whom the Roman callin praetor ' and the administrator of thetreasury, and ait o vhom ha been assigne thecollectio os illier publicis imperiat in rixes, fortiae t reasone I hiat hue it volit be necessar sorthem to produce colaniles sum for ille need of the par, the wout be grante netther ardo incas o fallure nor extensionis time in v hicli torais these sums. An every one of the generias, supposing that he himself vould command theariny, NM ua terror an drea a the greatnes of

Thes imperiat V taxea per for the emperos Privat purae, the fiscus.

104쪽

ων καὶ δεινότατος των κα αυτον Ἀπάντων. οὐτος γαρ Ιωάννης, των α λων σιωπὴ τὰς παρούσας δυρομένων τύχας, παρελθων ε βασιλέα λεξε τοιάδε o πιστον, ω βασιλευ της ες τούς υπηκόους τούς σοὐς μιλίας την παρρησίαν μῖν ἀναπετάννυσιν in ο τι αν μέλψοι τῆπολιτεία τη ση ξυνοίσειν, ν καὶ, προς δονην σοι τα λεγόμενά τε καὶ πρασσόμενα y. ούτω γάρ σοι κεράννυσι τ δικαίετην ἐξουσίαν η συνεσις,

ωστε Ου τον inrηρετήσαντα πάντως εἴνουν εἶναιηγη τοῖς σαυτου πράμμασιν, ουδε φ ἀντειποντιχα εἴπως χεις, ἀλλὰ μον τ τῆς διανοίας ἀκραιφνεῖ πάντα σταθμώμενος ἀκίνδυνον μῖν

ἀπέδειξας πολλάκις το τοῖς σοῖς ἀντιστηνα βου-I λεύμασι τούτοις ηγμενος, ο βασιλευ, κατέστην εἰς ξυμβουλην τήνδε προσκρούσων μεν το παραυτίκα ἴσως ἄν ούτω τύχν, ε δὲ τ με λον την εὐνοιαντην μην καταφανη δείξων, ταύτης τέ σε μάρτυρα II παρεξομενος. ην γὰρ ἀπειθῶν τοῖς λεγομένοις εξοίσεις ες ανδιλους τον πολεμον, μηκυνομένης σοι της γωνίας την μην παραίνεσιν εὐδοκιμῆσαι 12 ξυμβησεται. εἰ μεν γὰρ si κρατήσεις των πολεμίων το θαρρεῖν εχεις, οὐδεν ἀπεικός σε τά τε σώματα προίεσθαι καὶ χρημάτων δαπανὼν πλῆθος, καὶ τους περ των πιώνων φωτασθαι πόνους νίκη γὰρ et γενομένη πάντα καλύπτει τὶ του I πολέμου πάθη. εἰ δε αυτ μεν εν τοις του θεουγούνασι κεῖται, παραδείγμασι δὲ των προσνενημένων χρωμενους - ανάγκη δεδιέναι το του

ἀναπετάννυσιν γ ἀναπετάννυσι ποιειν τε καὶ λέγειν P.

105쪽

reason alone, thou hasi osten hewn that it involves

106쪽

πολέμου πέρας πως οὐχὶ των ε τοῖς ἀγῶσι κιν-I δύνων το την συχίαν ἀγαπὰν μεινον ἐπὶ Καρχηδόνα διανοη στρατεύειν εις ν κατα μεν τηνηπειρον ἰόντι δὸς τεσσαράκοντα ast κατονημερῶν εστι, πλέοντι δε ἀνενκ το πέλαγος ολον ἀμειψαμέν πρὸς τὰς σχατιας της θαλάσσης ελθεῖν. στε των ν τ στρατοπέδ ξυμβησο- μενων ἐνιαύσιον σοι δεησει τον ἄγγελον ήκειν. I προσθείη δὲ αν τις ς ην μεν κρατησης των πολεμίων, Λιβύης μεταποιεῖσθαι υκ ἄν δυναιο της τε

16 Σικέλίας και Ιταλίας φ ἔτεροι κειμένης ην δέ

τι και πταίσης, ω βασιλευ, λάλυμένων δη σοιτων σπονδῶν, εἰς την μετέραν τον κίνδυνοναγις ξυνελοντι τε εἰπεῖν ἴτε ἀπόνασθαι παρέσται σοι της νίκης καὶ το της τύχης ναντίωμα 17 λυμανεῖται τοι ευ καθεστωσι προ των πραγ μάτων το της υβουλίας φελός εστι τοι μὲν γὰρ πταικόσι το μεταμελεῖσθαι ἀνονητον, προδε των δεινων το μεταμανθάνειν ἀκίνδυνον. οὐκ- οὐ ξυνοίσει πάντων μάλιστα το τοις καιροῖς νδέοντι χρῆσθαι.''18 Ιωάννης μὲν τοσαμα εἶπεν. ἀποδεξάμενος δεβασιλεύς την ἐς το πολεμον προθυμίαν κατέπαυσε. των δε τις ἱερέων υς δ επισκόπους καλοῖσιν, ε της Ἀωας κων φ ε λωγους φ19 βασιλεῖ λθειν βούλεσθαι και επειδη αὐτFξυνεμιξεν, λεγεν οἱ τον θεον επισκῆψαι ναρ γενέσθαι τε ς βασιλέα και αυτον αἰτιάσασθαι

108쪽

2 ξυ ληψομαι Λήβύης τε κυριον θησομαι ' αὐταβασιλεύς ἐπῶ κουσε, κατέχειν την διάνοιαν οὐκέτι δυνατο, ἀλλα την τε στρατιαν καὶ τὰς ναυς γε εν, ὁπλα τε καὶ σιτία τοίμαζε καὶ Βελισαρίμεν παρασκευὴ πηγγελλεν εῖναι ς ἐν 22 Λιβύη in στρατηγησοντι αυτίκα μάλα Τρίπάλιν δὲ την ἐν Λιβύη των τις ἐπιχωρίων Ιουδέντιος ἀπ Βανδίλων ἀπέστησε, πέμψας εἰς βασιλέα 23 εδεῖτό οἱ στρατιὰν στεῖλαι πόν γαρ αυτ την χωραν οὐδενὶ προσποιησειν V δε οἱ αρχοντα τε24 Ταττιμουθ καὶ στράτευμα ου πολύ στειλεν. δη ἐταιρισάμενος ΓΙουδέντιος Βανδο ν ου παρον- των την τε χώραν, ε καὶ βασιλεῖ προσεποίησε.τ δε ελίμερι τιμωρεῖν βουλομέν ΓΙουδέντων ἐναντίωμα ξυνέπεσε τόδε. 25 Γώδας τις δεν εν τοῖς Γελίμερος δούλωις Γότθος

το γένος, θυμοειδης μεν καὶ δραστηριος καὶ προς ἰσχύν κανως πεφυκώς, ευνολως δε δοκων εὐ τὰ 26 του δεσποτου πράγματα ἔχειν τούτφ φ Γώδα Γελωερ Σαρδω την νησον πετρεμ, φυλακῆς 27 τε,νεκα κά φόρον τον επέτειον αποφέρειν ὁ δετην ἀπο της τύχης εὐημερίαν ἴτε καταπεφαι οἴτε τῆ ψυχὴ φέρειν δός τε ν τυραννίδι επεχείρησε, καὶ οὐδε την του φόρου ἀπαγωγην ἀποφέρειν ετι Τξίου. αλλὶ καὶ 'ν νῆσον αυτὸς 28 ανδίλων ποστησας εἶχε καὶ πεὶ pσθετο βασιλεα Ιουστινιανον πολεμησείοντα πί τε Λιβύην καὶ Γελωπα, γραφε προ αὐτον τάδε

109쪽

be in ea liness, laecause e vas very oon to actae genera in II bya. ean vitile udentius, ne of the natives o Tripolis in Libya, caused his districtio revolt fron the Vandals, an sendin to theemperor te heraei inat he liould despatoli anarin to him for he aid, he would villimo trout le vin the an for the emperor And Justinian senthim attimuit an an arni o no very Meat lae. Thi force udentius Oined vitii liis o vn troops and the Vandal bein absent, he mine possessiones the land and madesi subrect to the emperor AndGelimer, though vis tincto inflici punishment uponPudentius found the folio vingit si acie in his Way.

There vias a certain Godas among the laves of

Iustinian vas ager o malce var against Libya and

110쪽

M ' ἴτε ἀγνω συντ εἴκων ἴτε τι χαρι πρὸς δεσποτου παθων του μου εις ἀπόστασιν roον, αλλὰ τἀνδρος δων την μότητα ἰσχυραν Oῖαν εἴς τε το ξυγγενες και et κοον μετέχειν της ἀπαν-30 θρωπίας ου αν δόξαιμι ἐκών γε ειναι. μεινον γαρ βασιλεῖ δικαίω πηρετεῖν η τυράνν τα ουκ3 εννομα ἐπαγ γα ντι αλλ' πως με συ ληψημι ταυτα σπουδάζοντι, πως δε στρατιώτας

32 Ταυτην βασιλεύς σμενος λαβων την επιστο- λην μόγιον πρεσβευτην επεμψε και γράμματα γραψεν, παινων τον Γώδαν τῆς τε ξυνέσεως και της ες την δικαιοσύνην προθυμίας, ξυμμαχίαν τε παγγελλομενος καὶ στρατιώτας

καὶ στρατηγόν ος αὐτ ξυμφυλάξαι τε την νησον οἶός τε εἴη καὶ τα αλλα ξυλληψεσθαι, στεαὐτ δυσκολον μηδεν προς ανδίλων ξυμβηναι. 33 Εὐλόγιος δὲ ἀφικόμενος ει Σαρδω ευρισκε Γώδανονομά τε και σχῆμα βασιλεως περιβαλλόμενον 34 καὶ δορυφόρους προσποιησάμενον. ος επειδη την βασιλεως πιστολην ἀνελέξατο, στρατιώτας μενεφη ες ξυμμαχίαν ελθεῖν βουλομέν εἶναι, αρ- χοντος δε υ πάνυ χρηζειν. κατα ταὐτά τε προς βασιλέα γράψας τον Εὐλόγιον ἀπεπέμψατο.

σίους τε στρατιώτας καὶ ρχοντα Κύριλλον ς την νησον ξυμφυλάξοντας Γώδα ἡτοίμαζεν. ηδη