Procopius

92쪽

χην ἰεναι πίσταντο, ἀλλ' Amrεῖς τε σαναπαντες δορασί- ως επὶ πλεῖστον καὶ ξίφεσιν ἐχρωντο, καὶ π αὐτου ποθέν τε υδεν ἐκνάζεσθαι κακον του παλεμίους οἷοί τε σαν η τεμπος αυτοῖς ἀχθομένη τη των καμηλων φει, 28 επὶ τους πολεμιους κιστα γετο. πει δη τε συχνα, ε αυτούς ἀκοντίζοντες ε του σφαλους οἱ πολεμιοι τους τε ἴππους και αυτούς, τε πλῆθος οντας, ου χαλεπως κτεινον, φευγόν τε καὶ των Μαυρουσιων περοντων οἱ μεν πολλοὶ διεφθάρησαν, εἰσὶ δε ο καὶ π τοῖς πολεμίοις εγένοντο, λάγοι τε κομη εκ ου στρατο τούτου 29 π' οἴκου ἀπεκομίσθησαν ταυτα με Τρασα- μούνδω παθεῖν προς Μαυρουσίων ξυνεπεσεν. ετελευτα δὲ χρον υστερον ἐπτά τε καὶ εἴκοσιν

την βασιλείαν παρέλαβεν, ὁ τα μεν, τους πηκόους εὐπροσοδός τε ν καὶ λως ' πραος, καὶ οἴτε ριστιανοῖς οἴτε - λω χαλεπος εγεγόνει,

94쪽

ηνέχθη Θευδερίν τε καὶ Γοτθοις ἐν ταλία κ τε συμμόχων κα oίλων πώλεμίοις γενέσθαι την τε γὰρ Α λαφρίοαν ἐν φυλακα ἔσχον καὶ τους Γότθους διέφθειραν παντας, πενεγκόντες αὐτοῖς νεωτερίζειν, τε Βανδίλους καὶ 'LλMριχον τίσις μεντοι οὐδεμία προς Θευδερίχρου γενετο, πεὶ ἀδύνατος ενόμισεν εἶναι στόλεμεγάλεε Λήύην στρατεῖσαι, 'Iλδόριχος δὲ φίλιος ες τὰ μάλιστα 'Ioυστινιαν καὶ ξένος ἐγένετο, οἴπω μεν κοντιες βασιλείαν διοικουμέν δε αὐτην κα ἐξουσίαν,επεί ι ὁ θεῖος Ιουστῖνος πέργηρώς τε νἐβασίλευε καὶ των κατα την πολιτείαν πραγμάτων Ου παντελως εμπε ος. Ρήμασί τε μεγίλοις ἀλληλους δωροῖντο.

που λικίας κων μετά γε Ιαδέριχον, καὶ ιὰ τουτο ἐπίδοξος ων αὐτίκα μάλα ἐς την βασιλείαν ἀφίξεσθαι ὁ τὰ μεν πολέμια δόκει των καθ'

αυτον αριστος εἶναι, αλλως δὲ δεινός τε δεν καὶ κακοηθης καὶ πράγμασί τε νεωτεροι. και χρη μασιν Ἀπιτίθεσθαι ἰλλοτρίοις Ἀξεπιστάμενος. Οἴτος ὁ Γελωερ επε οἱ μελλουσαν ἄρα την χην, ουκ δύνατο ἐν φ καθεστῶτι τρόπω βιοτεύειν, ἀλλα τὰ βασιλεως εργα προσποιησάμενος ἐπεβάτευε της τιμῆς, αώρου γε αὐτφ ούσης καὶ 'Iλδερίχου δι επιείκειαν ενδιδόντος κατεχειν οὐκετι οἷος τε ν την διάνοιαν, αλλὰ Βανδίλωνεταιρισάμενος εἴ τι αριστον δεν, ἀναπείθει ἀφελε- σθαι με 'Lλδεριχον την βασιλείαν, ῶς ἀπολεμαν

95쪽

chargin them vit revolutionant designs against the Vandals and lderic Hora ever, o revenge carne ror Theoderic sor e considere himselfunableri gather a grea fleet and malce an expeditioninio Libya, and Iiderio vas a very pasticula mendand puest-mend of Justinian, via hac notoet corneto the throne, laut uvae administering the goveriament accordin to his leasurei for his unci Justinus, Iulio vas emperor, vas fer old and tot aliogether experience in inatters of state. An Iideri and Justinia made large present of inone to achother.

in his accustome Way, laut assume to himself thetask of Licing and usurped the rute, though it was not et dii hini an sinoe Iiderio in a spirit offitendtines gave in to hini, he was no longe ableto restrat his thoughis, i ut alia in vitii himself allthie noeses of the Vandals he persuade theni towrest the cingdoin Dot Iiderio, as eiri an un-

96쪽

τε καὶ ησσημένον προς Μαυρουσίων, καὶ Ιου- στίνω βασιλεῖ καταπροδιδόντα το των ανδίλων κράτος, ῶς μη ες αὐτον ἐκ τῆς λλης οἰκίας οντα η βασιλεία hκοι τοὐτο γάρ οἱ βουλεσθαι την ς Βυζάντιον πρεσβείαν διέβαλλεν, αὐτ δε παραδι- δονα το Βανδίλων κράτος. οἱ δὲ ἀναπεισθέντες κατα ταυτα ποίουν. ἴτω δη Γελωε τῆς γεμονίας επιλαβόμενος 'Lλδέριχον τε ἔβδομον ἔτος Βανδίλων αρξαντα, καὶ Οὐερα καὶ τον ἀδελφον Εὐαγέην εὐφυλακ εσχεν.10 Ἐπεὶ δε ταυτα Ιουστινιανος κουσεν, δη την βασιλείαν παραλαβών, πρεσβεις ες Λιβυην ς' Γελωπα πέμψας εγραφε τάδε di οσια ποιεῖς οὐδε των Γιζερ ' διαθηκων αξια, γεροντά τε κα ξυγγενῆ καὶ βασιλέα Βανδίλων, ει τι των Γιζερ φ βεβουλευμενων oελος εστιν, εὐφυλακη χων, καὶ βία την αρχην φαιρούμενος, εξον αὐτην Ῥλί γε στερον χρόνε κατα νόμον II λαβεῖν. μητε η ὁ εργάση περαιτερ κακον μητὰ του βασιλεως νοματος ἀνταλλάξη την του τυράννου προσηγορίαν, βραχεῖ προτερευουσαν ι χρόνφ. αλλὰ τουτον μεν ανδρα οσον Ουπω τεθνηξόμενον εα φέρεσθαι φλογετην της βασιλείας εικόνα, συ δε παντα πρἁττε ὁσα βασιλέα πράττειν εἰκός προσδέχου τε ἀπο του χρόνου καὶ του Γιγρίχου νόμου μονον λαβεῖν το του πράγματος

κρείττονος ευμενῆ εσται καὶ τὰ παρ' μῶν φίλια.''

98쪽

I Τοσαυτα μεν η γραφη ἐδηλου Γελλε δε τοὐς πρέσβεις ἀπράκτους ἀπέπεμψε, καὶ τον τε Ῥά- μερα εξετύφλωσε τον τε 'Iλδεριχον καὶ Eυαγέην ἐν μείζονι φυλακὴ ἐποιησατο, ἐπικαλέσας φυγην I ες Βυζάντιον - τῶν ὐ δε καὶ ταὐτα βασιλεύς'IOυστινιανος κουσε, πρέσβεις τέρους πέμψας εγραψε τάδε Ημεῖς μεν οἰομενοί σε ὁποτε της ημετερας συμβουλης ἀπ εναντίας ξειν γράψα-I μεν σοι την επιστι ην την προτέραν επε δεαρέσκει σοι την βασιλείαν ουτω κεκτησθα ως

τον πηρον καὶ τούτου ον ἀδελφον ς μἁς πέμπε, παραψυχην εξοντας ην εχειν εἰσὶ δυνατοὶ I ὁσοι την βασιλειαν η την οφιν ἀφήρηνται ἄνουκεπιν-ομέν γε, ν μη αὐτα ποιῆς. ενάγει γαρῆμα φελπὶς ην εἰς την ἡμετέραν φιλίαν σχον. 19 α τε σπονδαὶ ἡμῖν αἱ προς Γι ριχον εκποδῶν

στησονται. τ γαρ εκδεξαμέν την κείνου βασιλείαν ερχόμεθα ου πολεμησοντες, αλλὰ τὰ δυνατα τιμωρησοντες

20 αὐτα Γελωε ἀναλεξάμενος μείβετο τοῖσδε

'ασιλεύς Γελωερ Ιουστινιαν βασιλεῖ. ἴτε βία την αρχην λαβον ἴτε τι μοι ἀνοσιον ες 2 ξυγγενεῖς τους μύς εἴργασται. 'Iλδέριχον γαρ νεώτερα πράσσοντα ς οἶκον τον Γιγρίχου καθεῖλε το των Βανδίλων θνος - δε ὁ χρόνος ες την βασιλείαν κάλεσε, κατά γε τον νόμον τὰ 22 πρεσβεῖα διδούς. την δε υπάρχουσαν ἡγεμονίαναυτόν τινα διοικεῖσθαι καλον καὶ - ἀλλοτρίας 23 οἰκειοῖσθαι φροντίδας. ωστε καὶ σοὶ βασιλείαν

100쪽

εχοντι το περιέργεεῖνα ου δίκαιον λύοντι δε σοι τὰς σπονδὰς καὶ εφ'-μα ἰοντι ἀπαντησομεν σηδυναμις, μαρτυρόμενοι τούς ορκους τοὐς Ζηνωνιομωμοσμένους, ον την χασιλείαν παραλαβων 24 χεις.' ταὐτα λαβων ουστινιανος βασιλεῖς τὰ γράμματα, εχων καὶ πρότερον δι οργης μί- 26 μερα, ετ μαλλον ς την τιμωρίαν πῆρτο. aίοι δοξε καταλύσαντι ως τάχιστα τον Μηδικον

πόλεμον ε Λιβύην στρατεῖσαι, καί 'ν γὰρ επινοῆσαί τε ξύ και-οκνος τα βεβουλευμένα επιτελέσαι παρῆν με αὐτ μετάπεμπτος ὁ της εωας στρατηγος ελισάριος, οὐχ ὁτι ἐς Λιβύην στρατηγήσειν μέλλοι προειρημένον αὐτμφα φότφοῖν, αλλὰ τω λόγω παραλελυτο ης εἶχεν αρχῆς. 26 γεγονασι δὲ αὐτίκα αἱ προς ΙΠέρσας σπονδαί, ως εν τοι ἔμπροσθεν λόγοις ερρήθη. Βασιλεύς δὲ Ιουστινιανός, πελοι τά τε οἴκοι καὶ τὰ ς τούς Πέρσας - αριστα εἶχε, τὰ ν Λιβύη πράγματα εὐβουλη ποιειτο επει δὲ ἐς τὰς αρχὰς ἐξηνεγκεν ως στρατιὰν ἀγειροι επὶ Βανδίλιους τε καὶ Γελωνα, ο πλεῖστοι ηδ εδυσχέραινόν τε και εὐξυμφορα δεσαν, τον τε Λέοντος του βασιλεως στολον καὶ το του Βασιλίσκου πάθος ἀνανεούμενοί - καὶ Ἀποστοματίζοντες