Procopius

141쪽

encumbere ' traveller.

142쪽

κράτος αυτός, ε μέσον μεν την βουλην προυθηκε, κάλεύει δὲ μγειν μων καστον, ἄστε πη νάριστα σχειν δοκη λέσθαι μῖν δυνατοῖς εἶναι, παρον αυτεγνωνα τε μόν τα δεοντα καὶ κατ

εξουσίαν ἐξηγεῖσθαι η βουλοιτο. μων δέ, ανδρες αρχ'ντες ου οἶδα πως λ ὰν εἴποιμι

εὐπετῶς' , θαυμάσειεν αν τις τι μη πρωτος αὐτον μαστος 'γος την Ἀποβασιν ἀπειπεῖν ἔσπευσε. καίτοι ἐπίσταμαι ς το εἰσηγεῖσθαί τι τοῖς ες κίνδυνον καθισταμένοις νησιν μὲν τροπαραινέσαντι οὐδεμίαν ἰδία φερει, ε αἰτίαν δε ς τα πολλὰ περιίσταται. o γὰρ ανθρωποι καλως

μὲν φερόμενοι εἰς την ἰδίαν γνώμην η τύχην

ἀναφέρουσι τα πρασσόμενα, σφαλέντες δε τον παραινέσαντα αἰτιωνται μόνον εἰρησεται δεο ς. αἰτίαν γὰρ ,ποστείλασθαι 'ους περὶ δ σωτηρίας βουλευομενους οὐχ οσιον βουλεύεσθε ες την πολεμίαν ἀποβαίνειν, ανδρες αρχοντες τίνι λιμένι παρακαταθεσθαι τὰς αὐ εννοοὐντες;

φ τίνος πόλεως τείχει το ἐχυρον περ υμων αὐτων ξοντες η υκ ἀκηκόατε ς ταύτην μεντην ἀκτην εννέα ἡμερων δόν, λεγ δε εις Ιούκηνε Καρχηδόνος, κατατείνειν φασίν, ἀλίμενον τε παντελῶς ἴσα και τοι ἀνέμοις θεν ν επι- πνεύσαιεν Ἀκκειμένην τειχος δὲ οὐδὸν ε πῶσαν Λιβύην οτι 'ν Καρχηδόνος ἀπολέλειπται, I τοὐτο Γιγρίχου βουλεύσαντος. προσθείη δὲ αντις ως καὶ τούτW φ χωρίη δωρ το παράπαν ἐνδεῖν λέγουσι. φέρε γάρ, εἰ δοκεῖ, καί τι των

143쪽

a single valle to vn is est in ali IIbya excepi Carthage, thanks to the decision o Gigerio. And

144쪽

ἐναντίων ποθέμενοι την διεγνωσιν ποιησώμεθα. II τους γὰρ ες αγῶνας καθισταμένους μηδεν προσ- δοκὼν δυσκολον ουτε ἀνθρώπινον οὐτε της των I πραγμάτων φύσεως ξιον. ην οὐν αποβεβηκότων μων εἰς την περρον χειμων πιπέσοι, ουκανάγκη δυοῖν θάτερον ταῖς ναυσὶ ξυμβῆναι, ως ἀπωτάτω διαφυγεῖν, δε επὶ της δεκτῆ. ἀπο-I λωλέναι ταύτης εἶτα τίς ἡμῖν των ναγκαίων γενήσεται πόρος μηδεὶς ες με βλεπετω ον της δαπάνης χορηγον παρχον. αρχην γαρ πῶσαν της υπουργίας στερημερον πάναγκες ες νομάI τε καὶ πρόσωπον ἰδιώτου ἀποκεκρίσθαι που δεημῖν των πλων τα περιττα καταθεμένοις φαλλο τι των ναγκαίων δεχεσθαι δεησε προσιόντα τον

βάρβαρον, ἀλλα αὐτα μεν οὐδε λεγειν καλον 15 πη εκβησεται. γω δε γουμαι χρῆναι μας ευθύ Καρχηδονος ἰέναι λιμένα γαρ υ πλεῖον δετεσσαράκοντα σταδίους αυτῆς διεχοντα εἶναί φασιν, ὁ δ Στάγνον καλοὐσιν, ἀφύλακτόν τε

παντάπασιν οντα καὶ προς τον παντα στολον

ἱκανως πεφυκοτα οθεν η Dμωμενοι ἡμῖν τον I πολεμον διενεγκεῖν ου χαλεπον εσται. οἶμαι δεεγωγε ως Καρχηδονος τε μῶς ξ επιδρομῆς κρατησειν εἰκός, αλλως τε καὶ μακρὰν αυτῆς ἀπολελειμμενων των πολεμίων, καὶ κρατήσασιν 17 οὐδε του λοιπο μοχθηρον σεσθαι τὰ γὰρ ανθρώπεια πάντα κατειλημμένων των κεφαλαίων καταρρεῖν ου ες μακρὰν εἴωθεν. νδη πάντων ημὰς νθυuουμενους τα βέλτιστα αἱρεῖσθαι προσήκει ' ρχέλαος μεν τοσαυτα

145쪽

nam an character of a private person Andra here hin verae sit our superiluous arin or Ityother part of Our necessaries viae ave are compelled

146쪽

ξυνάρχοντες επιγνώμονος εἶναι τους λόγους οἰέσθω, μηδὲ διὰ τοὐτο ἐν στάτ εἰρησθαι, στεαυτοῖς πεσθαι, ποῖοί ποτ ὰν σιν, ναγκαῖον 19 πασι γίγνεσθαι. σα με γαρ υμων κάστροδοκεῖ αριστα εἶναι ἀκηκοα προσήκει δὲ καὶ ἐμὰ οσα γινώσκω, μεσον ξενεγκοντα Oύτω συν μῖν 20 λεσθαι τὰ κρείσσω. κειν δε υπομνῆσαι μῶς αξιον, ς ὀλιγω πρότερον οἱ μεν στρατιῶται δεδιέναι τε τους εν τῆ θαλάσση κινδυνους αντικρυς ελεγον καὶ ς ε φυγη τρέρονται, ν ναυς πολεμία ετ αυτούς Αι, μεῖς δε τον θεον ητοὐμεν

γῆν την Λιβύης καὶ Θην - ταυτη- ἀπόβασιν 2 εἰρηναίαν μῖν πιδεῖξαι τούτων δὲ τοιούτων ὁντων, ἀξυνέτων ἀνδρων νουμαι εἰναι εἴχεσθαιμεν παρὰ του θεου λαβεῖν τα βέλτίονα δεδομένων δε αυτων' ἀποσείεσθαί τε καὶ ἀπ ἐναντίας εναι.22 ην δὲ καὶ πλέουσιν ἡμῖν ευθυ Καρχηδόνος στολος

ἀπαντήση πολέμιος, τοι μεν στρατιώταις κατὰ κράτος φεύγουσι τ μη μεμπτοῖς ιναι λελείψεται αμάρτημα γὰρ προρρηθὲν την ἀπολογίαν εφ Ἀαυτο φερει ὴμῖν o καὶ διασωθεῖσιν Ου-23 εμία συγγνώμη πιλλων δε οντων, ν εν ταῖς ναυσὶ μένωμεν, δυσχερων, κεῖνο ονον ἱκανως,

ό αι, λελεξεται, - μάλιστα δεδιττεσθαι Ἀμας

24 ἀξιοὐσι, τον χειμωνα πανασείοντες. ην γάρ τις επιπέσοι χειμων, νάγκη ταῖς ναυσίν, σπερ

φασί, δυοῖν ξυμβῆναι το τερον, ἡ πορρω που της Λιβύης διαψυγεῖν, ἰπὶ της -τῆς διαφθαρῆ-25 ναι ταύτης τι τοίνυν ς ε των παροντων λο-

μένοις μῖν μαλλον ξυνοίσει μονας διεφθάρθαι

148쪽

τας ναυς, η αὐτοῖς ἀνδράσιν παντα ἀπολωλέναιτα πρόγματα χωρὶς δε τούτων νυν με απαρα

σκεύοις πιπεσοντες τοῖς πολεμίοις κατα νουν,

ῶς το εἰκός, ἀπαλλάξομεν - γαρ που λέμια φ26 ἀπροσδοκητν δουλουσθαι πέφυκε μικρον δευστερον δη' των πολεμίων εν παρασκευὴ γεγονότων ε ἀντιπάλου Τμῖν 'ῆ. δυνάμεως G λγων 27 εσται. προσθείη δε αν τις ς καὶ περ αυτῆς ἴσως ἀγωνιεῖσθαι δεησε της ἀποβάσεως, κεῖνά τε ζητεῖν α νυν παρόντα μῖν ς υ αναγκαῖα 28 ες βουλην ερχεται. ην δε καὶ χειμων τηνικαὐταἀγωνιζομένοις ηψν ἐπιγένηται, ως τὰ πολλὰ εν θαλάσσα φιλεῖ γίνεσθαι, πρός τε τὰ κύματα καὶ τους Βανδίλους διαμαχόμενοι μεταμαθειν την 29 εὐβουλίαν εἰσομεθα φημὶ η' γωγε χρῆναι ἀποβῆναι μεν ημας ες την πειρον αὐτίκα δημάλα, ππους τε αποβιβάζοντας καὶ πλα καὶ εἴ τι αλλο ες την χρείαν μῖν ἀναγκαῖον εῖναι οἰόμεθα, τάφρον δε κατα τάχος ορύξαι καὶ χαράκωμα περιβαλεῖν οὐδέν τι ησσον του τις ὰν εἴποι τείχους ει ἀσφάλειαν μῖν συντελεσαι δυνάμενον, Ἀκεῖθεν δὲ 4ρμωμενους τον πόλιεμον,3 ην τις πίοι, διενεγκεῖν. πιλείψει δε ημας ανδρας ἀγαθούς πινομενους των πιτηδείων οὐδέν. τοῖς γαρ κρατουσι των πολεμίων το κυρίοις εἶναιτων κείνοις προσηκόντων ξυμβαίνει, καὶ η νίκη πάντα περιβαλομένη τὰ χρηματα ενθα ἁν κλίνη, κατατίθεσθαι πέφυκεν. στε ὐμῖν η τε σωτηρία και ἡ των μαθων περιουσία εν ταῖς χερσι κεῖται.''3 Ταυτα Βελισαρίου εἰποντος ξυνέφασάν τε καὶ

149쪽

ve are engaged in conflict a torni also comes pon

ever elae v conside necessam formur se, an uiat

150쪽

ἀπεδέξαντο απας ὁ ξύλλογος, καὶ διαλυθέντες ώς τάχιστα την ἀποβασιν ποιήσαντο τρισὶ μάλιστα μησὶν στερον δε αυτοῖς κ Βυζαντίου 32 ο ἀπόπλους ἐγένετο. και δείξας τι χωρίον ἐπὶ λτης ιόνος ὁ στρατηγος τοῖς τε στρατιώταις καὶ ναύταις ἐκέλευε την τε τάφρον ρύσσειν καὶ το33 χαράκωμα περιβά λεσθαι. οι δὲ κατὰ ταὐταἐποίουν. ατε δὲ χλου πο λο εργαζομένου καὶ του φόβου την προθυμίαν γείροντος καὶ του στρατηγο εγκέλευομένου, αὐτῆ τη μέρα η τε τάφρος ορώρυκτο καὶ το χαράκωμα ξυντετέλεστο καὶ - σκολοπες κύκλη πανταχόθεν ξυνεπετ 34 χατο. ενθα δη καί τι τοι την τάφρον ὀρύσσουσι τετύχηκε θαυμάσιον λίκον. δατος πολύ τι χρῆμα ἡ γῆ ἀνῆκεν, ου γεγονος οὐτο εν Βυζακωπρότερον αλλως ' καὶ του χωρίου ἀνυδρου 36 οντος τοὐτο δ το δωρ ες πῶσαν χρείαν τοις ἀνθρώποις καὶ τοι ἄλλοις ζωοις πηρκεσε. καὶ συνηδόμενος τω στρατηγη Προκόπιος ελεγεν ςου διὰ την χρείαν τη οὐ δατος περιουσία χαίροι, ἀλλ' οτι ι ξύμβολον εἶναι δοκεῖ νίκης ἀπόνου καὶ τοὐτα σφίσι προλέγειν 'ν θεῖον.

36 περ οδν κα εγένετο. την μεν οδ νύκτα κείνηνοι στρατιωται ξύμπαντες εν - στρατοπέδωηὐλίσαντο, φύλακάς τε καὶ τα ἄλλα et περ' εἰώθει

ποιούμενοι, πλην γε ἡ τι τοξότας πέντε εννη εκάστη Βελισάριος κελευσε μεῖναι φυλακῆς ενεκα, καὶ τους δρόμωνα εν κύκλ αὐτων ὀρμί - σθαι, φυλασσομένους μη τις επ' αὐτὰς ε κακουργησων ωι.