Procopius

172쪽

σθαι πεφυκε, καὶ στρατιώτης τροκρατουνυ δυσνους

ἀνδραγαθίζεσθαι Ουκ ἐπίσταται χωρὶς δὲ τούτωνήμεις με Περσαις τε καὶ Σκυθαι τον παντα ῶμιλησαμεν χρόνον, οἱ δὲ Βανδιλοι, ἐξ του Λιβύης κράτησαν, οὐδένα πολέμιον τι μη -- νους Μαυρουσίους τεθέανται. τίς δε υκ οἶδεν ως ἔργου τἀντος μελέτη μὲν ς ἐμπε ρίαν, ἀργία δε εἰς μαθίαν φέρει το μεν οὐ χαράκωμα, θενημα τον πολεμον διαφέρειν δεήσει, ῶς αριστα ημῖν πεποιῆσθαι ξυμβαίνει. πάρεστι δε ἡμῖν τά τε ὁπλα καὶ τα αλλα πάντα σα φέρειν οὐχ οἷοί τε σμεν ἐνταὐθα καταθεμένοις ἰέναι, καὶ ἀνα-σπέραντας ἁν ἐνθάδε ημα οὐδεν ων επιτηδείων 10 πιλιποι εἴχομαι δὲ υμῶν ἔκαστον της τε ικείας αρετῆς καὶ των κατα τον οἶκον ἀναμνησθενταούτω δὴ καταφρονηματι επὶ τους πολεμίους χωρεῖν 11 Τοσαὐτα εἰπων Βελισάριος καὶ ἐπευξάμενος την τε γυναῖκα καὶ το χαράκωμα τοῖς πεζοῖς ἀπολιπων αὐτος μετα των et rεων ἁπάντων ξη 12 λασεν ου γάρ οἱ φαίνετο ν φ παρόντι ξύμφορον εἶναι τ παντὶ διακινδυνεὐσαι στρατρο, ἀλλα ξυν τοῖς et rεὐσι πρῶτον ἀκροβολισαμέντ καὶ ἀποπε ασαμένwτη των πολεμίων δυνάμεως ούτω δη 'μ ολε στρατεύματι βιαμάχεσθαι.

13 στείλας ολ εμπροσθεν τους των φοιοεράτωναρχοντας, συν φ αλλω στρατ καὶ τοις οἰκείοις δορυφόροις τε και ὐπασπισταῖς αὐτος εἴπετο.14 πεὶ δὲ οἱ φοιδερῶτοι ξυν τοις γεμόσιν γενοντο

174쪽

ΡROCOPIUS O CAESAREA

νεκρούς, δώδεκα με ἐταίρους των μετα Ιωάννου, πλησίον δε αυτῶν Αμμάταν καὶ Βανδίλων τινάς. I παρὰ δὲ των ταύτη κημενων τον πάντα λογον ἀκούσαντες σχαλλον, ἀπορούμενοι πη αὐτοῖς χωρητε εἴη ετ δε αυτῶν ἀπορουμένων καὶ ἀποτῶν λοφων παντα περισκοπουμένων τα κείνη χωρία, κονιορτός τε ἀπο μεσημβρίας φαίνετο καὶ μικρον στερον ανδίλων et rέων πάμπάλυI χρῆμα. καὶ πεμπουσι μεν προς Βελισάριον, ς ταχιστα κειν αἰτοὐντες, τε δη σφίσι εγκει- μενων τῶν πολεμίων. τῶν δὶ ἀρχόντων αἱ

17 γνῶμαι δίχα φέροντο οἱ μεν γαρ ξίουν τοῖς

επι οὐσιν μοσε εναι, οἱ δὲ υ ἀξιόχρεων σφίσιν I ες τοὐτ εφασκον εἶναι την δύναμιν. αὐτ δε

αὐτοῖς ες ἀλληλους διαφιλονεικοῖσιν ' οἱ βάρβαροι χοὐ γένοντο γουμένου αὐτοῖς Γελίμερος καὶοδῶ χρησαμένου μεταξύ ς τε Βελισάριος εἶχε καὶ ης οἱ Μασσαγέται κον οἱ Γιβαμούνδ ξυμ- I9 μίξαντες λοφώδεις δε χῶροι εφ' εκάτερα ' οντες Οἴτεε o ιβαμούνδου πάθος ιδεῖν ούτεε το Βελισαρίου χαράκωμα ξυνεχώρησαν, ου μην οὐδε20 την ὁδὸν ην οἱ ἀμφὶ Βελισάριον πορεύοντο. πειδε ἀγχου ληλων γεγόνασιν, ἔρις τῆ στρατιβεκατέρα Ἀνεπεσεν, πότεροι του πάντων - - 21 τάτου τῶν κείνη λόφων κρατησουσιν. δόκει γὰρ ενστρατοπεδεύσασθαι επιτηδειος εἶναι, καὶ αὐτοι Ἀκάτεροι Ἀνθενδε Ῥροὐντα τοῖς πολεμίοις

22 εἰς χεῖρας ἰεναι προτερήσαντες δὲ οἱ Βανδίλοι

176쪽

τον τε λόφον καταλαμβάνουσιν θι- χρησάμενοι καὶ τρέπονται τους πολεμίους, δη φοβεροὶ 23 αυτοῖς γεγονότες φεύ οντες δὲ Ῥωμαῖοι ες χωρίον ἀφικνουνται σταδίους επτὰ του Δεκίμου ἀπεχον ενθα δη Ουλίαριν τον Βέλισαρίου δορυφόρον ἰυὶ ὐπασπισταῖς κτακοσίοις τετυχηκεν 24 εἶναι πάντες τε φοντο ς σφὰς οἱ ἀμφ τον Ουλίαριν δεξάμενοι στήσονταί τε καὶ ξυν αὐτοῖς ομόσε επὶ τους Βανδίλους χωρησουσιν - επεὶ αμα γένοντο, παρὰ δόξαν ηδ ξυμπαντες ἀνὰ κράτος τε φευγον καὶ δρόμω την επὶ μισάριον

25 'Ενθενδε υκ χω εἰπεῖν ὁ τί ποτε παθων Γελωερ εν ταῖς χερσὶν χων τ του πολεμουκράτος, ἐθελούσιος αυτ τοῖς πολεμίοις μεθῆκε,

πλην εἰ η ς το θεον καὶ τὰ της ἀβουλίας ἀναφέρειν δεησει, δς, ἡνίκα τι ἀνθρώπω συμβηναι βουλεύηται ψ λαθον των λογισμων φάμενος

πρῶτον υ ἐα τὰ ξυνοίσοντα - βουλην αε- 26 σθαι εἴτε γαρ την δίωξιν ευθυωρον ποιησατο, οὐδ' αν αὐτον ποστηνα Βελισάριον οἶμαι, ἀλλ' δην παντα μῖν διαφθαρῆναι τὰ πράγματα 27 τοσουτον δ' το τε των ανδίλων πληθος το τεαυτων κατα Ρωμαίων δέος ἐφαινετο εἴτε καὶ Καρχηδονος ευθ ήλασε, τους τε συν Ιωάννη εὐπετως ν παντας ἔκτεινεν, οἴ γε κατὰ ἔνακα, δύο φροντιστησαντές τε καὶ περιπάτους ε τω πεδί ποιούμενοι τους κειμένους σύλων. 28 καὶ την πολιν ξύν τοις χρημασι διασωσάμενος των τε μετερων νεων υ πορρω ἀφικομενωνεκράτει και ὁλην ἡμῖν ἀνέστελλε του τε ἀπόπλου

βουλεύηται Ρ corr. Oci βούλεται Ρir. m. i.

177쪽

enem ' havin atready beeorne an objeci: of terrorto therii And the ornans in flighit camerio a placeseven stades distant ror Decimum, pthere, as u

ventin the ruit Belisarius.

178쪽

ΡROCΟΡIUS O CAESAREA καὶ τῆς νίκης ἐλπίδα. ἀλλὰ γὰρ ἔπραξε τούτων

29 υδέτερα βάδην δὲ κατιων ε του λόφου, πεὶ εν φ μαλεῖ ἐγένετο καὶ ἀδέλφου τον νεκρον εἶδεν, ε τε λοφυρσεις τράπετο καὶ της ταφῆς επιμελουμενος ουτ δη του καιρου την ἀκμηνεμβλυνεν, ' γε οὐκέτι αντιλαβέσθαι ἐδύνατο. 30 τοῖς δε φεύγουσι μισάριος ἀπαντησας στῆναι κελεύει, κοσμίως τε παντας διατάξας καὶ πολλὰ ὀνειδίσας, ἐπει- την τε Αμμάτα τελευτὴν καὶ την Ιωάννου δίωξιν κουσε καὶ περὶ του χωρίου καὶ των πολεμίων ἐπύθετο σα ἐβούλετο, δρόμφ3 επὶ Γελωερά τε καὶ Βανδίλους χώρει. οἱ δὲ βάρβαροι τακτοί τε καὶ ἀπαράσκευοι - γεγονότες ἐπιόντας αυτούς οὐχ πέμειναν, ἀλλα φεύγουσιν ανα κράτος, πολλούς Ἀνταὐθὶ ἀπο- 32 βαλόντες, καὶ ἡ μάχη ετελεύτα ες νύκτα. φευγον δε οἱ Βανδίλοι υκ ες Καρχηδονα οὐδε ες Βυζάκιον,οθενπερ κον, ἀλλ' επὶ το Βουλλης πεδίον καὶ την 33 ις Νουμίδας οδον φέρουσαν οἱ μεν οὐν ἀμφὶ τον 'Ιωάννην καὶ οἱ Μασσαγεται περὶ λύχνων φας ει ημὰς ἀναστρέψαντες καὶ ἄπαντα τα ξυμβεβηκότα μαθόντες τε καὶ ἀναγγείλαντες η συνχμῖν νΔεκω διενυκτέρευσαν.

Τῆ δε στεραία των πεζων ἄμα τ' ἐλισαρίου γυναικι παραγενομένων ξύμπαντες την επὶ Καρχηδόνα ἐπορευόμεθα, ενθα δη περὶ δείλην μανηκοντες ηὐλισάμεθα, καίτοι κώλυεν οὐδεὶς ἐς την

180쪽

πολιν αυτίκα σελάσαι. οἴ τε γὰρ Καρχηδόνιοι τὰς πύλας ἀνακλίναντες λυχνα μαιον πανδημεὶ καὶ ἡ πόλις κατήλάμπετο τω πυρὶ την νύκταμην κείνην, καὶ των ανδίλων οἱ ἀπώλή - μένοι ν τοῖς ἱεροῖς ἱκέται ἐκάθηντο αλλὰ Βελισάριος διεκώλυσε του μητε ενέδραν σφίσι προς

των πολεμίων γενέσθαι μητε τοῖς στρατιώταις αἴδειαν εἶναι, ατ εν νυκτὶ λανθάνουσιν, εὐάρπα-

γην τραπεσθαι ταύτη τῆ μέρα αἱ νῆες, ευρου σφίσιν ἀνεμο ετ πεσόντος ες την ἄκραν ἀφίκοντο. καὶ οἱ Καρχηδόνιοι, δη γαρ αὐτας καθεώρων, τὰς σιδηρὰς λύσεις του λιμενος, νδ Μανδράκιον καλοῖσιν, ἀφελόμενοι, εἰσιτητὰ τω στόλ εποίουν. εστ δε εν et βασιλέως αὐληοικημα σκότους ἀνάπλεων ο δη 'Aγκωνα κα- λουσιν οἱ Καρχηδόνιοι, σθα νεβάλλοντο παν- τες οἷς ν χαλεπαίνοι ὁ τύραννος ενταυθα καθειργμένοι ἐτύγχανον πολλοὶ των φων εμπο- ρων ς εκεῖν του χρόνου τούτοις γαρ δη Γελωερ χαλεπῶς εῖχεν, πικαλῶν δη αὐτοὶ βασιλέα ς τον πόλεμον ναγάγοιεν, μελλόν τε

διαφθαρῆναι πάντες, δόξαν τοὐτο Γελωροι κείνη τη μέρα ν Αμμάτας εν Δεκω ἀπέθανε παρα τοσοὐτον κινδύνου ῆλθον τούτου ὁ φύλαιξ τοὐδεσμωτηρίου, πεὶ τά τε ε Δεκω πραχθέντα