Procopius

발행: 1914년

분량: 503페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

And the did as directed And since a meat throng

152쪽

Τῆ δὲ στεραία, πειδη των στρατιωτων τινες ες τους ἀγρους αναβαίνοντες των ωραίων ηπτοντο,

αὐτων τε τὰ σώματα ὁ στρατ νος ου παρέργως ήκίσατο καὶ ξυροκαλεσας ἄπαντας λεξε τοιαδε' o μὰν βιάζεσθαι καὶ τοῖς ἀλλοτρίοις σιτί - σθαι ταύτη μόνον εν γε τοῖς αλλοις κα οῖς μοχθηρον πεφυκέναι δοκεῖ, ὁτι το αδικον εν αυτμ φέρεται νυν δὲ τοσουτον αὐτφ της δυσκολίας

περίεστιν στε, εἰ μη πικρον εἰπεῖν, τον του δικαίου λόγον περὶ λάσσονος ποιησαμένους τονεντευθεν κίνδυνον μὰς λάκος ποτέ εστιν κλογί-

ζεσθαι χρη- - γαρ κείν μον το θαρρεῖνεχων εἰς την γῆν μὰς ἀπεβίβασα ταύτην, τι τοῖς Βανδίλοις οι Λίβυες Ῥωμαῖοι το νέκαθεν ἄντες, πιστοί τέ εἰσι καὶ χαλεπως χουσι, καὶ διὰ τομο μην ς ἴτ' αν τι των ναγκαίων ημὰς Ἀπιλείποι Ῥύτε' τι AEE επιδρομης κακον εργάσονται - οἱ πολεμιοι αλλὰ νυν αἴτη-ων η κράτεια αὐτα εἰς Ουναντίον μῖν μεταβέβληκε του γὰρ Λίβυας ηπου κατηλλάξατε τοῖς Βανδίλοις, εἰς μἁς αυτούς δη την τούτων περιαγωγόντες δυσμενειαν. φύσει γαρ πρόσεστι τοι ἀδικουμένοις προς τους βιαγ- μένους χθρα, καὶ περιέστηκεν ὁμιν της τε μων

αὐτων ἀσφαλείας καὶ της των ἀγαθων φθονίας

154쪽

ολίγα αττα ἀργύρμα ἀνταλλάξασθαι, παρον μῖν παρ' εκόντων ὐνουμένοις τα επιτήδεια των κυρίων μήτε ἀδίκοις εἶναι δοκεῖν καὶ φίλοις ἐκείνοις τὰ μάλιστα χρῆσθω νυν οὐ προς τε Βανδίλους-ῖν κὰ Λιβυας ὁ πόλεμος σται, λέγω δε εγωγε καὶ τον θεον αυτόν. δν οὐδεὶς αδικῶν εὐ ἐπι- κορορίαν παρακαλεῖ. αλλὰ παύσασθε μὲν τοῖς ἀλλοτρίοις ἐπιπηδῶντες, κερδος δε αποσείσασθε κινδύνων μεστόν. ἔτος γαρ κεῖνος ὁ καιρός εστιν εὐρυάλιστα σωφροσύνη μεν ta τε σώζειν, ἀκοσμία δε ες θάνατον φερει τούτων γὰρ ἐπιμελομένοις ὁμῖν Γλεως μὲν ὁ θεός, ἴνους δε ὁ των Λιβύων λεώς, καὶ το των Βανδίλων γένος εὐέφοδον

εσται.

Τοσαὐτα εἰπων Βελισάριος καὶ τον ξύλλογον διαλύσας, πεὶ κουσε Σύλλεκτον πόλιν μέρας οδον του στρατοπέδου διέρουσαν ἐπι θαλάσσηειναι ν τῆ πὶ Καρχηδόνα φερούση, ς το μὲν τεῖχος εὐπαλαιο καθηρημένον ἐτύγχανεν, οι δὲ

ταύτη κημένοι τους των οἰκιων τοίχους πανταχόθεν ἀποφράξαντες διὰ τοις των Μαυρουσίωνεπιδρομα περήόλου φύλασσον σχῆμα, των δορυφόρων α οριάδην αμα των πασπιστων

τισιν στελλεν, παγγείλας αὐτοῖς της τε πόλεως ἀποπειρῶσθαι καί, ν λωσι, κακον μὲν μηδὲν ἐν

αὐτη δρασαι, παγγείλασθαι δὲ ἀγαθὰ μυρία, καὶ ως επὶ τῆ αὐτων ἐλευθερία κοιεν, στε εἰσιτηταὶ τ στρατφ ες αὐτην γενέσθαι. οἱ δὲ περὶ λύχνων ἁφας ἀγχολτης πόλεως γενόμενοι εν φάραγον τε λαθόντες διενυκτέρευσαν. εωθεν δε ἀγροίκων συν ἁμάξαις ες αὐτην εἰσιόντων ἐπιτυχόντες ηυν-

ἐπιπηδῶντε V and Theophanem ἐπεισπηδωντες PO.

156쪽

εισηλθον τὰ σιωπὴ καὶ ουδενὶ ' πόνη την πολιν II σχον. καὶ επεὶ ἡμερα γένετο, ουδενος θορύβου νησαμένου, τον τε ἱερέα καὶ εἴ τι δοκιμον νωγκαλέσαντες τάς τε του στρατηγο εντολὰς ἀπ ν γε λον, καὶ τὰς κλεῖς των εἰσόδων παρ' ἐκοντων λαβοντες φ στρατηγεεπεμψαν.

i T δὲ αὐτη μερα καὶ ὁ του δημοσίου δρομου

εταμελουμενος ηυτομόλησε παραδούς τους δημοσίους ξυμπαντας ἴππους ξυλληφθέντα δὲ καί τινα των ε τας βασιλικας ἀποκρίσεις αδ στελλομένων, οις δ βεριδαρίους καλουσι, κακον μὰν ουδεν ὀ στρατηγος ἔδρασε, χρυσω δὲ πολλῶδωρησάμενος καὶ πιστὰ λαβων τα ἐπιστολας ενεχείρισε ασπερ Ιουστινιανος βασιλεῖς προς Βανδιλους ἔγραφεν εφ' ω τοῖς Βανδίλων αρχουσι 13 δουναι ἐδήλου δὲ Ἀραφη τάδε Oυτε Βανδίλοις πολεμεῖν ἔγνωμεν οἴτε τὰς δ Γιγρίχου σπονδὰς λυομεν, αλλὰ τον μέτερον τύραννον καθάλεῖν ἐγχε ρου-ν ις των Γιγρίχου διαθnκων λιγωρησας τον με βασιλέα μων καθειρξας τηρεῖ,των δε αυτου συγγενων ούς μὲν σφοδρα ἐμίσεικα ἀρχας κτεινε, τους δὲ λοιπους τας ψεις ἀφελόμενος εν φυλακῆ εχει,ε υκ ἐων θανάτφ14 καταλυσαι τας συμφοράς. συλλάβεσθε τοίνυν ἡμῖν καὶ συνελευθερουτε υμας αυτούς Ουτω μοχθηρῶς τυραννίδος, πως ἁ δύνησθε της τε εἰρηνης καὶ της ἐλευθερίας ἀπόνασθαι. αὐταγλο μῖν παρ Τμων ἔσεσθαι προς του θεου τὰ

158쪽

I πιστὰ δίδομεν.' τοσαυτα μεν τὰ βασιλέως γράμματα δηλου. ὁ δὲ ταυτα παρὰ Βελισαρίου βων ἐξενεγκεῖν με εἰς το φανερον υ ετόλμησε, λαθρα δὲ τοῖς φίλοις ἐπιδείξας ουδὲ ὁ τι καὶ λόγου ἄξιον διεπράξατο XVII Βελισάριος δὲ ώς, παράταξι, δε διακοσμήσας το στράτευμα την επὶ Καρχηδόνα βάδιζε των δ' ὐπασπιστων τριακοσίους ἀπολέξας ἄνδρας ἀγαθούς τὰ πολέμια, Ἱωάννη παρέδωκεν, ὁ οι ἐπε- λο της περὶ την οἰκίαν δαπάνης οπτίωνα τουτον καλοῖσι Ῥωμαῖοι ἀνηρ δὲ ην Αρμένιος μεν γένος, ξυνέσεως δὲ και ἀνδριας ἐς το ἀκροτατον μάλα ηκων τουτον η τον Ιωάννην ἐκέλευσετῆ στρατια γεῖσθαι, οὐχ ησσον η κατὰ εἴκοσι

σταδίους διέχοντα, και ην τι πολέμιον ἴδοι, κατὰ τάχος σημῆναι, ὁπως δη μη ἀπαράσκευοι ες μάχην καθίστασθαι ἀναγκάζοιντο τους δὲ ξυμμάχρους Μασσαγέτας ἐκέλευε τοσούτοις η καὶ πλειοσι σταδίοις ἀπέχοντας ἀεὶ κατὰ το ἀριστερὸν μέρος την πορείαν ποιεῖσθαι αὐτος δε οπισθεν μετὰ των ρίστων βάδιζεν. πώπτευε γὰρ ε της Ερμιόνης Γελίμερα σφίσιν ἐπομενον ου ἐς μακρὰν ἐπιθησεσθαι. κατὰ γὰρ το δεξιον μέρος οὐδεν ην δεος ου πόρρω της ηιονος πορευομένοις. τοῖς δὲ ναύταις επήγγελλε παρακολουθεῖν τε ἀεὶ καὶ του στρατεύματος - πολ διεστάναι, ἀλλ'

159쪽

XVII

160쪽

ΡROCOPIUS O CAESAREA

ἐπιφόρου μεν γινομένου του πνεύματος χαλα- σαντας τὰ μεγάλα ἱστία τοῖς μικροῖς, a δη-ολω- νας καλουσιν, ε πεσθαι, λωφησαντος δε παντάλῶς του ἀνέμου βιάζεσθαι σον οἷοί τε δεσιν πέσ

σοντας.

Εἰς δὲ Συλλεκτον ἀφικόμενος μισάριος σώφρονας τε του στρατιώτας παρείχετο καὶ ουτε ἀοίκων χειρων αρ ντας υτεμ τι ἀπο τρόπουεργαζομένους, αυτός τε πραότητα καὶ φιλανθρωπίαν πώ λην ἐνδεικνυμενος ουτ τους Λίβυας

προσεποιησατο στε του λοιπου καθάπερ εν χώρα οἰκεία την πορείαν ποιεῖσθαι, υτε ποχωρούντων ων ταύτη κημένων υτ τι ἀποκρυπτεσθαι βουλομένων, αλλὰ καὶ ἀγορὰν παρεχομένων καὶ ἡ αλλα τοῖς στρατιώταις 'L βουλοιντο ὁπηρετούντων. γδοηκοντα δὲ σταδίους ἀνυοντες εἰς μέραν κάστην α ι ες Καρχηδόνα διετελε- σαμεν δε κατα πόλιν, ἁν υτ τυχ', νε στρατοπέδεεκ των παρόντων, ἀσφαλέστατα αυλι- ζόμενοι. ουτω γουν διά τε Λέπτης πόλεως καὶ 'Aδρα του ες Γράσσην το χωρίον ἀφικόμεθα, πεντηκοντα καὶ τριακοσίους σταδίους Καρχηδόνος διέχον ενθα δη βασίλειά τε ν του ανδίλωνηγουμενου καὶ παράδεισος κάλλιστος πάντων ων l0 μεῖς ἴσμεν ταῖς τε γαρ κρηναις κομιδῆ κατάρρυτός εστι καὶ λσους εχε πάμπολυ ημα.

οπώρας δὲ τὰ δένδρα μεστ εστ η ξύμπαντα

ωστε των στρατιωτων καστος την καλύβην νδένδροις ὀπώρας πηξατο καὶ των καρπων τηνικάδε ραίων οντων ε κόρον μεν αυτων ἀφίκοντο Iso

SEARCH

MENU NAVIGATION