Procopius

182쪽

ποτε αρα βουλομενοις ἄν αυτοις εἴη των παρχ- όντων προεμένοις σεσωσθαι. των δὲ παντα αἱρουμένων διδόναι α βουλοιτο α λο μεν ουδὸν ήτει των πάντων χρημάτων, ξίου δὲ παντας ομνύναι ς, ην διαφύγοιεν, καὶ αυτ εν κινδυνοις

γενησομέντ ξυλλήψονται οση δυναμις οἱ μεν

ουν κατα ταυτα ποίουν. ὁ δὲ τον τε λογον απαντα εφραζε καὶ σανιδα, του προς θάλασσαν ἀφέλων μερους προσιοντα τον στολον ἐπεδειξε της τε εἱρκτης μεὶς παντας ξυπιαυτοῖς νει. 10 Οι δὲ ν ταῖς ναυσὶν οντες, Ουπω τι ἀκηκοοτες ων ν η γῆ ο στρατος δρασε, διηπορουντο, καὶ τα ιστία χαλάσαντες ες τε το Μερκοπιον πέμψαντες τα ἐν Δεκίμω πραχθεντ εμαθον, και περι II χαρεῖς γενομενοι ἔπλεον επεὶ δὲ του πνεύματος σφίσιν επιφόρου οντος ἀπο σταδίων πεντηκοντα και κατὸν Καρχηδόνος γένοντο 'Αρχέλαος μεν καὶ οι στρατιωτα αυτου ὁρμίσασθαι κέλευον, την που 'τρατηγοὶ δεδιότες πρόρρησιν. οι βε12 ναυται υκ πείθοντο την τε γαρ κείνη ἀκτην ἀλίμενον εἶναι φασκον και χειμῶνα ἐπίσημοναυτίκα μαλα γενήσεσθαι πίδοξον ιναι, οὐδ' οἱ 13 επιχώριοι Κυπριανα καλουσι προυλεγόν τε ς, ει ενταυθα σφίσιν επιγενηται, υδ αν των νεων μίαν διασώσασθαι δυνατοὶ εῖεν και ην δε υτως. I εν βραχεῖ ουν τά τε στία χαλάσαντες καὶ βουλευσάμενοι του μεν Μανδρακίου πειράσασθαι Ουκl ωοντο χρῆναι τάς τε γαρ Βελισαρίου εντολας υπεστελλοντο καὶ ἄμα την ς το Μανδράκιον εἴσοδον ταις ἀλυσεσιν ἀποκεκλεῖσθαι πώπτευον, αλλως τε καὶ τεπαντὶ στόλη τὸν λιμενα κεῖνον

184쪽

ουχ ἱκανον εἶναι), το δὲ Στάγνον σφίσιν φαίνετο εν--φ κεῖσθαι μέτρω γαρ σταοίων τεσσαρακοντα Καρχηδόνος διέχει εμποδιόν τε υδεν εν αὐτ εἶναι καὶ προς το στολον παντα ἱκανως 16 πεφυκέναι. νθα δ' ἀφικομενοι περὶ λύχνωνάφας ἄρμίσαντο πάντες, πλήν γε δη τι Καλώνυ

μος αμα των ναυτων τισι, του τε στρατηγοῖ

ἀφροντιστήσας καὶ των ἁ λων πάντων ε τε το Μανδράκιον λάθρα απέβη, οὐδενὸς κωλὐσαι τολμησαντος, καὶ χρηματα των επὶ θαλασσηωκημένων εμπόρων ξένων τε καὶ Καρχηδονίων

17 Τῆ δε επιγενομένη μέρα Βελισάριος τούς τε ενταῖς ναυσὶ την ἀπόβασιν κέλευε ποιεῖσθαι κἀολον διακοσμησας το στράτευμα διατάξας εἰς ες μάχην επὶ Καρχηδόνα σηλαυνεν δεδίει γαρμη τις οἱ νέδρα προς των πολεμίων παντιάση.18 ενθα δη πολλα μεν οὐ στρατιώτας ὁπέμνησεν, ἡλίκα σφίσιν ευτυχήματα γένοιτο, πειδη σωφροσύνην, Λίβυας ἐπεδείξαντο, πολλα δε παρήνεσε την εὐκοσμίαν - Καρχηδονι ῶς μάλιστα 19 διασώσασθαι Λίβυας γαρ παντας Ρωμαίους το νέκαθεν ἄντας γενέσθαι τε πο ανδίλοις οἴτι Ἀθελουσίους καὶ πολλὰ πεπονθενας προς

20 ἀνδρῶν βαρβάρων νόσια διο δὴ καὶ βασιλέα

ες πόλεμον καταστῆναι ανδίλοις, εἶναί τε οὐχ οσιον ξυμβηναί τι προ αυτῶν χαρι ες νθρωπους ω τημ ελευθερίαν πόθεσιν ποιησάμενοι 21 επὶ Βανδί -υς στράτευσαν. τοσαὐτα παραινε- σα ες τε Καρχηδόνα εἰσηλθε καί, πεὶ πολέμιον σφίσιν οὐδεν φαίνετο, ε το Ιαλάτιον ἀναβας ἐφαίνετο Vr: πεντα .I 74

185쪽

lie exhorte them earnesti to preserve good orderv illa the reatest care in tarthage. For at the Libyan ha been Roman in earlier times and had come unde the Vandals by no v illis their o vn and had suffere many utrages at the hand of thesebarbarians For is ver reason in emperor liadentere 1 into var vitii the Vandals aridis mas not

186쪽

ΡROCOPIUS O CAESAREA

22 ν φ μίμερος θρόνω ἐκάθισεν. ἐπιαυθα εντυχόντες πολλῆ κραυγ' ἐμισαρίη εμπόρων τε πλῆθος καὶ ἄλλοι Καρχηδονιοι σοις πιθαλάσσια τὰ οἰκία τετυχηκεν εἶναι, ὴτιωντο ἁρπαγην σφίσι 'ων έπαρχόντων 'ri πραλαβούση νυκτὶ 23 προς των ναυτῶν ξυμβῆναι. ὁ δε αλώνυμον ὁρκοις καταλαμβάνει η μην παντα, το εμφανες 24 ἐνεγκάν τα φώρια Καλώνυμος δὲ μόσας τε καὶ τα μωμοσμένα εν ἀλογία ποιησάμενος τομεν παραυτίκα τοι χοήματα ἐληίσατο, χρόν δεου πολλλύστερον την δίκην τισε ε Βυζάντιον. 25 νοσφ γὰρ λους τη καλουμένη ἀποπληξία καὶ των ρενῶν ξω γενόμενος της τε γλώσσης πο- τραγων της αυτου, εἶτα ἀπέθανεν ἀλλα αὐταμὸν χρόνwτλύστέρφ γενετο.

ηγεν, αριστον σφίσιν κελευε γενέσθαι ου ηΓελωερ τους των ανδίλων γουμένους ἐστιῶν εἰώθει Δέλφικα τον τόπον καλοῖσι Ῥωμαῖοι Ουτη σφετερα γλώσση, ἀλλα κατα το παλαιον

ἔλληνίζοντες ἐν Ια τί γαρ τ επὶ Ῥώμης, ενθα ξυνέβαινε στιβάδας τὰς βασιλεως εἶναι, τρίπους εκ παλαιos εἱστήκει. ἐφ' Ἀν δη 'ας κύλικας ι βασιλέως οινοχόοι τίθεντο Δέλφικαδε τον τρίποδα καλοῖσι Ῥωμαῖοι, ἐπεὶ πρωτον εν Δελφοῖς γέγονε, καὶ ἀπ' αυτο εν τε Βυζαντίφκα οπη βασιλέως εἶναι στιβάδα ξυμβαίνει Δέλ

188쪽

βασιλέως οἰκία Ιαλάτιον ελληνίζοντες καλοῖσι ' Ρωμαῖοι ΙΠάλλαντος γὰρ ἀνδρος Ε ληνος ἐν τούτω τεχωρίφ οἰκησαντος προ λίου ἁλώσεως οἰκίαν τε λόγου ἀξίαν ενταυθα μειμαμένου, Παλα-

τιον μὰν το οἴκημα τουτο κάλουν, ἐπεὶ δε τηναυτοκράτορα παραλαβων αρχην Αυγουστος εν- ταυθα καταλύειν το πρωτον γνω ΙΠαλάτιον απαυτο καλοὐσι το χωρίον υ αν βασιλεύς κατα

λύη. ἐν Δέλφικι τοίνυν Βελισάριος τε ἡσθιε καὶ εἴ τι εν τεστρατεύματι δόκιμον ὴν τετύχηκε δε το τὴ προτεραία φ όλωνι γεγονος αριστονεν παρασκευὴ εἶναι καὶ ταῖς τε βρώσεσιν αὐταῖς εἱστιάθημεν η τε του μίμερος θεραπεία παρετίθει τε καὶ νοχόει καὶ τα αλλα πούργει. παρῆν τε ἰδεῖν ἄραὶζομένην την τύχην καὶ ποιουμένην πίδειξιν ως παντά τε αὐτῆς εἴη και οὐδὲν ἀνθρώπ ἴδιον γένοιτο Βελισαρί δε ξυνηνεχθηεκείνην τῆ μερα εὐδοκιμῆσαι ς υτε των καταμον οὐδενὶ πώποτε Ἀμε ai φ των -κ

παλωου γεγονοτων τετύχηκε των γὰρ δη Ρωμαίων στρατιωτων υ ειωθοτων θορύβου χωρὶς ες πόλιν κατήκοον σφίσιν Ουδ' ἄν κατὰ πεντακοσίους εὶε αλλως τε καὶ κ του προσδοκητουἰεναι, ἴτω δη κοσμίους παντας ὁ στρατηγος ουτος 'ους αρχομενους παρεσχετο ,στε ουδὲ

I0 βριν τινὰ η ἀπειλην γενέσθαι, ου μην οὐδέ τι εμπόδισμα τῆ κατὰ την πολι εργασία ξυνεβη, ἀλλ' εὐάλούση πόλει και πολιτείαν μεταβαλούσβκαι βασιλείαν ἀλλαξαμενη οὐδὲ των ἀπο της

190쪽

ἀπορα ξυνεβη τινος την οἰκίαν ἀποκεκλεῖσθαι, ἀλλ' οἱ γραμματεῖς τα βιβλίδια γράψαντες τους

στρατιώτας, σπερ εἰώθει, ε τας οἰκίας εἰσηγαγον αυτοί τε νιον απο τῆς ἀγορὰς τ αριστον

λαβόντες, μάστ δε βουλομένν ησύχαζον.11 Μετὰ δε ελισάριος ανδίλοις τε τοῖς ες τὰ ἱερὰ καταφυγοῖσι πιστα δίδου καὶ των τειχων ἐπεμελεῖτο δε γαρ ὁ ΚαρMηδόνος περίβολος ούτω δη ἀπημελημένος ωστε ἐσβατος εν χώροις πολλοῖς βουλομένν καὶ εὐέφοδος εγεγονει.

12 μοῖρα γὰρ υκ λίγη αυτο κατεπεπτώκει καὶ διὰ τοὐτὶ Γελίμπα οἱ Καρχηδόνιοι φασκον εν ῆI πολει οὐχ ποστῆναι. O γαρ αν ποτε OIεσθαι χρον ολ φ οἷόν τε εἶναι ' περιβόλ τοπιφ14 την ἀσφαλειαν ανασώσασθαι. λεγον δέ τι καὶ λογιον παλαιον εν Καρχηδόνι προς των παιδίωνε τοῖς νω χρονοις εἰρησθαι, το γάμμα διώξει το βῆτα, καὶ πάλιν αυτο , βῆτα διώξει oI γαμμα. ast τότε με παίζουσιν αὐτο τοι παιδίοις εἰρῆσθαι και ἀπολελεῖφθαι - αινίγματος ἀπορουμένου μοίρα, νυν δε απασιν αντικρυς φανε-l ρον εἶναι. πρότερον τε γὰρ Γι ριχος Βονιφάτιονεξεδίωξε καὶ τανῖν Γελωερα μισάριος. τοὐτομεν οἶν, εἴτε φημη τις ην εἴτε λογιον, ταύταν

ἐχώρησε. 17 Τότε δε καὶ ονα πολλοῖς μὲ πολλάκις φθεν

πρότερον, δηλον δε γεγονὸς πη εκβησεται, ες φως εληλύθει. ετύγχανε δὲ ν τ ονα τοιόνδε.Κυπριανόν, 'γιον ανδρα μάλιστα πάντων οἱ