Procopius

201쪽

XXIII

202쪽

ορθρου βαθέος ἐνταυθα ἐλθόντες διαφθεῖραι μεντὰς ἐκείνη θύρας δε εἰς την οἰκίαν εἰσελθῶν νύκτωρ ἀξύμφορον σφίσιν φοντο εἶναι, δείσαντες μη ες

νυκτομαχίαν ἐμπεπτωκότες αὐτοὶ μεν σφῶς αυ- τοὐς διαφθείρωσιν, ἔξοδοι δὲ πλείστοις των πολεμίων ἐν σκότφ, ὰν ἴτω τύχοι, παρεξωσιν. 11 πρασσον δὲ αὐτα της δειλίας αὐτοῖς ἐκπλησ-σούσης τον νουν, παρον σφίσιν οὐδενὶ πόννφέρουσί τε πυρα καὶ τούτων χωρὶς οὐχ οσον ἀνόπλους, δελλὰ καὶ γυμνούς παντάπασι πους 12 πολεμίους ἐπὶ των στρωμάτων λαβεῖν νυν δὸἀμφι την οἰκίαν πασαν κύδεν καὶ διαφερόντως τὰς θύρας φαλαγγα ποιησάμενοι ἔστησαν παν- 13 τες. εν τούτφ δὲ των Ρωμαίων στρατιωτῶν ἔδεε πνου - ἀναστῆναι ξυνέβη, ὁσπερ του θορύβου αἰσθομενος ὁ δη οἱ Βανδίλοι φθεγγόμενοί τε ν

σφίσιν αὐτοῖς λάθρα ποίουν καὶ ξύν τοις πλοις κινούμενοι, ξυμβαλεῖν το ποιούμενον σχυσε, καὶ των ταίρων νεγείρας σιωπη καστον τὰ πρασ- 14 σόμενα φράζει. οι δε Διογένους Θώμν τά τε ιμάτια ενδιδύσκονται συχνάπαντες καὶ τὰ οπλα I ἀνελομενοι κάτω χώρουν οὐ δὴ τοι Amrοις τους χαλινούς επιθεμενοι ἀναθρώσκουσιν επ'αυτούς, οὐδενὶ αἴσθησιν παρεχόμενοι παρά τε την αἴλειον χρόνον τινὰ στάντες ἀνακλινουσιμεν ξαπιναίως τὰς ταύτην θύρας, ἐξίασι δε ευθύς 16 παντες - μὸν οἴν Βανδίλοι εργο ηδη ε αυτούς

204쪽

τε ἀσπίσι φραξάμενοι καὶ τοῖς δορατίοις ἀμυνο- II μενοι τους πιόντας σπουδῆ λαυνον ούτω τε Διογένης τούς πολεμίους διέφυγε, δυο με των ἐπομένων ἀποβαλών, 'ου. δε λοιπούς σώσας.

18 πληγας μέντοι ν τω πον τούτω καὶ αὐτος ελαβεν ε μεν ον αυχένα και τ προσωπον τρεῖς,

αφ ν δ παρ ολίγον ἀποθανεῖν λθε, κατὰ δὲ χερρος της λαιὰς μίαν, ἐξ fi οὐκέτι των δακτύλων τον σμικρότατον ἐνεργεῖν ἴσχυσε. αὐ- ἐν δνώδε γενέσθαι ξυνέβη.I Βελισάριος δὲ τοῖς τε περὶ την οἰκοδομίαν τεχνίταις καὶ φυλλφ μίλω χρηματα μεγάλα προτεινόμενος τάφρον τε λόγου πολλο ἀξίαν

ἀμφὶ τον περίβολον ρυξε κύον, και σκολοπας αὐτὴ νθέμενος συχνούς εἴ μάλα περιεσταύρωσε. 20 καὶ μην καὶ τα πεπονθυτα του τείχους, βραχεῖ ἀννκοδομησατο νονν, θαύματος αξιον ου Καρχηδονίοις μόνον, αλλα καὶ αὐτω Γελωπι, γεγονος 2 ἴστερον. πειδη γαρ δορυάλωτος ες Καρχηδόνα ηκεν, γάσθη τε δων το τεῖχος καὶ την λιγωρίαν την αὐτο πάντων οἱ φη γεγονέναι των παρόντων αἰτίαν ταυτα μεν μισαρω ν Καρχηδόνι

οντι κατείργαστο δε.

--προσθεν εἴρηται ες Σαρδω ἀφικόμενος ες τον Καρανάλεως λιμένα απέβη, και την πόλιν αὐτο-

205쪽

XXIV

206쪽

βοεὶ εἷλε τον τε τύραννον Γώδαν κτεινε καὶ εἴ τι ἀμ αυτον μάχιμον ν κά επε ες γην την Λιβυης τον βασιλέως στολον κουσεν εἶναι, ὁπωτι πεπυσμένος ἄν ταυτη ἐπέπρακτο, γραφει προς Γελάμερα τάδε Γώδαν ἀπολωλέναι τον τυραννον, ὁπο ταῖς μετεραι γε γονότα χερσί, καὶ την νησον αἴθις π τῆ σὴ βασιλεία εἶναι, Ῥανδίλων τε καὶ 'Aλανων βασιλευ. ἴσθι καὶ την ἐπινίκων ἐορτην γε των δὲ πολεμίων οἴ τόλμησα ες την μετέραν στρατεύεσθαι, ελπιζε την πῶρα ες τουτο ἀφίξεσθαι τύχης, ε δ καὶ πρότερον τοῖς επὶ τους προγονους τους μετέρους στρατευσα 5 μένοις ἐχωρησε ' αὐτα οἱ λαβόντες τα γράμματα, Oboὸν πολέμιον εν μεχοντες, κατέπλευσαν ἐς το των Καρχηδονίων λιμένα. καὶ προς των φυλάκων παρὰ τον στρατηγον ἀπαχθέντες τά τε γράμματα νεχείρισαν καὶ περὶ ν τὰς πύστεις

εποιεῖτο εσηγγελλον, οἷς τε θεωντο καταπεπληγ

μένοι καὶ τεθηπότες της μεταβολῆς το αἰφνίδιον επαθον μέντοι προς Βελισαρίου οὐδεν χαρι. 'Υetro δε τον αὐτον χρονον καὶ επερον ξυνηνέχθη τοιονδε Γελίιαε ολ φ προτερον η ς Λιβύην ὁ βασιλέως στολος ἀφίκετο πεμψε πρεσβεις ες Iσπανίαν ἄλλους τε καὶ Γοτθαῖον καὶ Φουσκίαν, ' λδη εὐδιν, τον των Οὐισιγοτθων ἄρχοντα, πείσουσιν μαιχμίαν προς Βανδίλους θεσθαι OLεπεὶ ἀπέβησαν εἰς την πειρον, τον εν Γαδείροις πορθμον διαβάντες ευρίσκουσι εὐδιν εν χωρίφ μακραν ἀπο θαλάσσης κειμέντ αναβάντας δε παρ αὐτον του πρέσβεις ὁ εὐδις φιλοφροσύνης τε ξίωσε καὶ προθύμως εἱστία, ε τε re θοίνη

207쪽

beinil rought by the mariis besere ille generat, thieyput the letter into his liands and gave litin information

in his Thetidis an his accession to a throne of hine Visigotiis in Spat seo . xii 50 ff.

208쪽

ἐπυνθάνετο δῆθεν οπν ποτν Γελωπί τε καὶ Io ανδίλοις τὰ πράγματα ἔχοι τούτων δὲ των πρέσβεων ' λαίτερον αυτον ἰόντων τροχεν 11 ἀκηκοως απαντα οσα Βανδίλοις ξυνέπεσεν ολκὰις γαρ μία 'r' εμπορία πλέουσα κείμν η' μέρα το στράτευμα εις Καρχηδόνα εἰσηλασεν, ενθένδε δεναγομένη καὶ πνεύματος Ἀπιοόρου ἐπι-I τυχουσα ες Ισπανίαν λθεν. θεν η ὁ εὐδις μαθων σα εν Λήύη ξυνηνέχθη γενεσθαι ἀπεῖπε τοῖς εμπόροις μηδενὶ φράζειν ως η ταυταλ εκ- 13 πυστα ς το παν γένηται. επε δε 4πεκρίναντο οἱ ἀμφὶ τον Γοτθαῖον παντα σφίσιν ως ἄριστα 14 χειν, ρωτα του ποτε νεκα ηκοιεν των δὲ τηνομα μίαν προτεινομένων κέλευεν αυτούς ὁ εὐ- δις εἰς την παραλίαν ἰέναι 'Eνθένδε γάρ,' φη, 15 τὰ οἴκοι πράγματα ἀσφαλως εἴσεσθε δὲ πρέσβεις οὐχ ὼγιῶ τον λόγον εἶναι, ἄτε οἰνωμένου

του ανθρώπου, ποτοπησαντες, εν σιωπὴ σχον.

16 πεὶ δὲ αὐτφ τη ὐστεραία ξυγγενομενοι την συμμαχίαν εν λόγω ποιοῖντο, καὶ ρηματι αἴθις φαὐτω ὁ εὐδις εχρῆτο, ἴτω δη ξυνέντες νεώτερα σφίσιν ν Λιβυη ξυμπεσεῖν πράγματα, οὐδενμέντοι ἀμφὶ Καρχηδόνι εν νω χοντες ε αὐτην

17 πλεον ἀγχου τε αυτῆς καταπλεύσαντες καιῬωμαίοις στρατιώταις περιτυχοντες νεχείρισαν I σφας αυτούς ο τι βούλοιντο χρῆσθαι. θε ες τον στρατηγον ἀπαχθέντες καὶ τον πάντα λογον ἀγγείλαντες επαθον οὐδεν προς Ἀκείνου κακον. 19 ταυτα μεν οἴν ἴτω γενέσθαι τετύχηκε Κύριλλος δε, Σαρδοῖς τε ἀγχο γενόμενος και τα τω

209쪽

ali hiat ad happene in IIbya, but heriori ad the

xxiv. 19.

210쪽

ΡROCOPIUS O CAESAREA

Γώδα ξυμπεσόντα ἀκουσας ἐς Καρχηδόνα ἔπλει,ενθα το τε Ῥωμαίων στράτευμα καὶ Βελισάριον ευρων νενικηκότας συχαζε καὶ Σολομων παραβασιλέα, πως ἀγγείλη τα πεπραγμένα, στα-

XXV Γελωε δὲ πεὶ ἐν πεδίφ ούλλης γεγόνει, οπερ ευωνφ ἀνδρὶ τεσσάρων ἡμερων δη Καρχηδόνος διεχει, υ πο ν ποθεν των Νουμιοιας ορίων, ενταυθα ανδίλους τε ξυμπαντας γε ρε καὶ εἴ τί οἱ φίλιον εν Μαυρουσιοις τυγχανεν ν. ολίγοι μεντοι Μαυρούσιοι αὐτ ἀφίκοντο εὐξυμ- μαχίαν, καὶ οὐτοι παντάπασιν ἄναρχοι. σοι γὰρ ν τε Μαυριτανία καὶ Νουμιδία και ΒυζακίφΜαυρουσίων δερχον, πρεσβεις ως μισάριον πέμψαντες δοῖλοι τε βασιλεως φασκον εἶναι καὶ ξυμμαχησειν υπέσχοντο εἰσὶ δε ο καὶ τους παῖδας εν μήρων παρείχοντο λόγφ, τά τε ξυμβολα σφίσι παμ αυτο στελλεσθαι της ἀρχῆς κατὰ δη τον παλαιον νομον δεοντο νόμος γὰρ ὴν Μαυρουσίων ἄρχειν μηδενα, καν Ρωμαίοις πολεμιο η, πρὶν αν αὐτε τὰ γνωρίσματα της

αρχῆς ὁ Ῥωμαίων βασιλευς δοίη ἄπερ δη

προς ανδίλων λαβοντες - φοντο εν βεβαίν την ἀρχην νιν εστ δε τὰ ξυμβολα ταυταράβδος τε ἀργυρ κατακεχρυσωμένη καὶ πιλος

ἀργυρους υχ λην την κεφαλην σκέπων, ἀλλ' ωσπερ στεφανη τελαμωσιν ἀργυροῖς πανταχόθεν ἀνεχομενος, καὶ τριβώνιον τι λευκον χρυσῆν

στελλεσθαι W: πέμπεσθαι .