Procopius

211쪽

What ad hamene to Godas, sine ira Carthage, and iere, findinitiae Roman arin and Belisarius

victorious, lae remaine M. est an Solomon', assent to fine emperor in orde to annotino v ha laadbeen accomplissed.

give him theriolcens of the office. And though theylaad atready received them froni the Vandals the didno consideralia the Vandals held the office securet t.

212쪽

περονην κατὰ τον δεξιὸν μον ἐν χλαμυδος σνη-ματι Θετταλῆς ξυνών, χιτών τε λευκος ποικιλ- ματα εχων, καὶ ἀρβυλη ἐπίχρυσος Βελισάριος δὲ ταυτά τε αὐτοῖς ε πεμψε καὶ χροημασι πολλοῖς

ξυμμαχίαν ἀφίκοντο, ου μην οὐδὲ ανδιλοις ἐπαμυνειν τόλμησαν, ἀλλ' ἐκποδων ἀμφοτέροις

στάντες ἐκαραιόκουν ἔπι ποτε η του πολεμουτύχη εκβησεται. δε με Ῥωμαίοις τὰ πράγματα εἶχε.10 Γελωε δε των τινα ανδίλων ε Σαρδωεπεμψεν, ἐπιστολην προς ζάζων τον ἀδελφον εχοντα. ος ες την παραλίαν κατα τάχος ἐλπωνολκάδος τε ναγομενης ἐπιτυχών, ε Καρανάλεως τον λιμένα κατέπλευσε καὶ ζάζων την επιστάλην νεχείρισεν Ἀδηλου δὲ η γραφη τάδε 11 Οὐκ ην, οἶμαι, Γώδας ὁ την νῆσον ήμων ἀποστησας, ἀλλά τις ατ εξ υρανο ε Βανδιλους 12 ἐπιπεσουσα. σέ τε γὰρ ξ μων καὶ Βανδίλων του δοκίμους ἀφελομένη ἄπαντα συλλήβδην κ13 του Γιγρίχου οἴκου τὰ ἀγαθὰ ρπασεν ου γὰρ επὶ τ ἀνασωσασθαι την νησον ἡμῖν ενθένδε ἀπῆρας, ἀλλ' ὁπως Λιβυης Ιουστινιανος κύριος εσται. τὰ γὰρ et τύχη δόξαντα πρότερον πάρεστι 1 τανυν ἐκ των ἀποβάντων εἰδέναι Βελισάριος μεν υν στρατω λίγφ φ' μας κει ἡ δε ἀρετηε Βανδίλων ἀπιουσα ευθυς ωχετο, μεθ' εαυτῆς 15 λαβουσα την ἀγαθην τύχην 'Aμμάτας με γαρ καὶ Γιβαμουνδος πεπτωκασι, μαλθακιζομένων Βανδίλων, πποι δε καὶ νεώρια καὶ ξύμπασα Λιβύη καὶ ου ηκιστα αὐτη Καρχηδὼν χονται

214쪽

16 δη προς των πολεμίων. οἱ δὲ κάθηντα ι, το μηεν τοῖς πόνοις ἀνδραγαθίζεσθαι παίδων τε καὶ γυναικων ἀντα λαξάμενοι καὶ πάντων χρημάτων, ημῶν τε ἀπολέλειπται μονον το Βούλλης πεδίον, ουπερ ημῶς η εἰς μῶς ἐλπὶς καθίσασα εἴργει. I αλλὰ συ τυραννίδα τε καὶ Σαρδω καὶ τὰς περὶ ταυτα φροντίδας άσας τι τάχιστα παντὶ τροστολν εἰς μῶς κε οἷς γὰρ ὐπερ των κεφαλαιων κίνδυνος, τα - ἀκριβολογεῖσθαι ἀξύμφορον.l κοινη δὲ το λοιπον αγωνιζόμενοι προς τους πολεμίους η τύχην την προτέραν ἀνασωσόμεθα, κερδανοῖμεν το μη ἀλληλων χωρὶς τὰ ἐκ του δαιμονίου νεγκεῖν δύσκολα.'' 19 αυτ επεὶ ζάζων ειδέ τε ἀπενεχθέντα και ες τους ανδίλους ἐξηνεγκεν, ε τε οἰμωγας κα ὶ ο φύρσεις τράποντο, ου μέντοι κ του μανους, ἀλλ' A ενι μάλιστα εγκρυφιάζοντές τε καὶ τους νησιώτας λανθάνοντες ηιωπῆ Ἀφ' εαυτῶν τα 20 παροντα σφίσιν δύροντο. καὶ αυτίκα μεν τα εντ σίν, ως πη ετυχε διαθεμενοι τὰς αὐς επλήρουν.2 αραντες δε ενθενδε παντι τ στα τριταιοι κατέπλευσαν, την Λιβύης ἀκτην η Νουμίδας τε22 καὶ Μαυριτανούς διορίζει και πεζὴ βαδίζοντες ἀφικνοὐνται το Βούλλης πεδίον, ου η νε- μίγνυντο τ αλλ στρατρο ενταυθα συχναελέου ro os αξια Βανδίλοις ξυνεμ, απερ εγωγε 23 ου ἁν τι φράσαι κανῶς χοιμι οῖμαι γαρ εἰκαι αυτῶν πολεμίων ἀνδρὶ θεατὴ γενέσθαι τετμ

216쪽

χηκε, τάναἰ καὶ αὐτος Βανδίλους τε τότε και 24 τυχην την ανθρωπείαν κτίσατο. ο τε γὰρ

τραχηλω περιεβαλέσθην, μεθίεσθαι το λοιπον ουδαμῆ εἶχον, ουδὸν μεντοι ς ἀλληλους ἐφθέγγοντο, αλλὰ τω χεῖρε σφίγγοντες κλαιον, καὶ Βανδίλων των ξυν Γελωερι,καστος των τινα εκ Σαρδους κοντα περιβαλων κατα αὐτα ἐποίει. 25 χρόνον τε συχνον σπερ ἀλληλοις εμπεφυκοτες,

ηδονῆς της ε ενδ ἀπώναντο, καὶ ἴτε οἱ ἀμὶ Γελωπα περὶ του Γώδα επεὶ αυτούς η παρουσα τύχη εκπλήξασα τὰ πρόσθεν σφίσι σπουδαιότατα δόξαντα εἶναι τοῖς o ες ἄγαν ἀπημελημένοις ' ξυνέτασσεν οἴτε οἱ εκ Σαρδους κοντες ἐρωταντι ξίουν ἀμφὶ τοῖς γε Λιβύη ξυνενεχθεῖσιν.

ικανον γαμ αὐτοῖς ὐ χωρον τεκμηριωσας τὰ in ξυμπεσόντα γινετο. οὐ μην οὐδε γυναικων ηπαίδων ἰδίων λόγον ποιοῖντό τινα, ξεπιστάμενοι ς, ην τις αὐτοῖς ενταυθα οὐκ εἴη δηλον οτι η ἐτελεύτα η πο των πολεμίων ταῖς χερσὶ γέ νονε 'αὐτα μεν δη ταύτη πη-σχεν.

220쪽

ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ ΛΟΓΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ

Γέλωε δέ, ἐπεὶ Βανδίλους παντας, ταυτολεἶδεν Ἀγηγερμενους. ἐπηγεν AE. Καρχηδονα το στράτευμα γενόμενοί τε αὐτῆς ἄγχιστα τον τεο τον ἀξιοθεατον οντα διεῖλον, ς ες την πολινεσῆγε το δωρ, ast χρόνον τινα ἐνστρατοπεδευσάμενοι ὁπεχώρησαν, ως ουδεὶς σφίσιν ἐπεξ νε των πολεμίων περιιοντες δὲ τὰ κείν χωρία τάς τε οδοδ εν φυλακηλ ποιοῖντο καὶ Καρχηδονα πολιορκεῖν ταυτη Oντο, O μην υτε ληίζοντο ουδεν ούτε την γῆν δηλουν, ἀλλ ως Oικείας μετε- ποιουντο αμα δε καὶ προδοσίαν τινὰ σεσθαι σφίσιν εὐελπίδι εῖχον Καρχηδονίων τε αυτῶν καὶ Ῥωμαίων στρατιωτων σοι η του Αρείου δοξα σκητο πέμψαντες δὲ και ες των Ουννων τους αρχοντας, καὶ πολλὰ εσεσθαι αὐτοῖς γαθὰ προς ανδίλων ποσχομενοι, δεοντο φίλους τε καὶ ξυμμάχους γενέσθαι σφίσιν. οι δε οὐδὲ προτερον εὐνοικως ες τα Ρωμαίων πράγματα εχοντες ατε οὐδε ξύμμαχοι αὐτοῖς εκούσιοι ηκοντες εφασκον γαρ τον Ρωμαίων στρατηγον ΙΠέτρονομωμοκοτα τε καὶ τὰ Ἀμωμοσμεν λογηκότα