Procopius

271쪽

villi land both pactous an mo and vivii rea sum os money, and that Belisarius is vrinincto malce himself responsivi for our havinginti thes things, and lo give Du Hedges. o v as for ali the miseries vllicli fortune has brought you, o a re ablerio bear vitii fortitude vitateve comes froni lier, leno vingilia aro are but a mari and thiat these hings are inevitarae; aut i fortune has pumose to temper these adversities vitia sonae admixture of good, vould yo of o arses refuse to accepi liis gladis Orshould ue consideralia the good 1sts of fortune areno justos inevitable as are aer undestria te isti pYet uola is nol the opinion o even ine uerly

Pharas and the ollier Eduli.

272쪽

27 Ταυτα Γελί- τα γράμματα ἀναλεξάμενος ἀποκλαυσας τε δεινως ἀντέγραψεν Aia ' Καὶ της ξυμβουλῆς ν μοι ποιησω πολλην εχω σοι χάριν καὶ πολεμίν ἀδικουντι δουλεύειν ου ἀνεκτον οἶμαι, παρ λαν δίκην ευξαίμην λαβεῖν, ε μοι ὁ

θεὸς λεως - ος γε υδεν πώποτε χαρι προς ἐμυ υτ επιεπαθων ουτ λο ν ἀκουσας πολέ-μφ μὲν αἰτίαν ου εχοντι παρέσχετο σκῆψιν, μὲ δε ες τουτ μετηνεγκε τύχης, Βελισάριον ουκ οἶδα

28 ὁθεν πενεγκών. καίτοι καὶ αὐτ ἀνθρώπ γε ντι, καὶ βασιλεῖ οὐδὲν ἀπεικος ξυμβησεσθαί τι 29- ου 4 ἔλοιτο. - μέντοι περαιτέρω τι γράψειν χυς εχω. ἀφείλετο Πάμ μα τηκ εν-30 νοιαν η παροῖσα τύχη αλλὰ χαῖρε μοι, φίλε Φάρα καί κιθάραν καὶ Ἀρτον 3 ενα καὶ σπόγγον δεομέν πεμπε. ταμ επεὶ ἀπενεχθέντα ὁ Φάρας ονω, χρονον δη τινα διηπορεῖτο της επιστολῆς το ἀκροτελεύτιον συμβαλεῖν ου εχων, ως ο ὁ ταύτην κομάσας ἔφρασεν αρτου με ενος δέοιτο Γελωερ επιθυμωνες θέαν τε αυτο ἀφικέσθαι καὶ βρωσιν, πεὶ ξου ἐς Ιαπούαν ἀναβέβηκεν, οὐδένα που αρτον 32 πτημενον εἶδε. σπόγγος δε οἱ ἀνωγκαῖος τοῖν γάρ οἱ φθαλμοῖν τερος, τραχυνόμενος τη33 ἀλουσία, ε ἄγαν επῆρται κιθαριστη δε ἀγαθφοντι φο τις αὐτ ες ξυμφορὰν την παροῖσαν πεποίηται, ν δ προς κιθάραν θρηνησαί τε και

274쪽

πάντα επεμπεν οσων αὐτοὶ Pyζε Γέλωερ της μέντοι προσεδρείας Ουδεν μεθιεὶς φύλασσε μαλ- λον ἡ πρότερον.

'Mδη δὲ τριῶν μηνῶν χρονος εν ταύτη δη Tyπροσεδρεία τρίβη καὶ ὁ χειμων τελεύτα καὶ ὁ Γελλε εδεδίει, τοὐς πολιορκουντας π αυτονου εἰς μακραν ἀναβησεσθαι ποτοπάζων καὶ τῶν οἱ συγγενῶν παιδίων τα πλεῖστα σώματα σκώληκας εν ταύτη βη 'ν ταλαιπωρία Ἀφίει. καὶ ἐν ι πασι μεν περιώδυνος δεν, ἐς παντα δέ, πλην γε δη του θνήσκειν, δυσάρεστος, τη μεντοι κακοπαθεία παρὰ δόξαν ἀντεῖχεν, ως οἱ θέαμα ἰδεῖν ξυνηνέχθη τοιόνδε γυνή τις Μαυρουσία σῖτον λόγον ἀμωσγέπως ξυγκοψαμένη, ἀζαν δεενθένδε βραχεῖαν κομιδη ποιησαμεν ε ζέουσαν την σποδιὰν την ν η ἐσχάρα σεβαλεν. ἴτω γὰρ νόμος ἐν Μαυρουσίοις τους αρτους οπτασθαι. παρα ταύτην δη την σχάραν δύο παῖδε καθη- μενω καὶ τ λιμν περαγαν βιαζομένω, ατερος μεν αυτῆς της ανθρώπου υἱος την μὰγ εμβεβλημένη τwγχανεν ο δε τερος Γελίμερος ἀδελφιδοs. ων, βουλέσθην ταύτην δη την ἀζαν ἁρπάσασθαι, πειδαν αὐτοῖς δ τάχιστα ἄπτῆσθαι δοκη τούτοιν τοῖν παίδοιν ὁ μεν ανδίλος προτερησα εφθασε τε την ἀζαν ἁρπάσας καὶ ζέουσαν τι- μάλιστα σποδιὰς τε ἀνάπλεων ὁσαν, υπερβιαζομενου αὐτον του λιμοὐ, ε το στόμα εμβαλομενος σθιεν, ὁ δ/ ἔτερος λαβομενος αὐτου

275쪽

son of the very voman who laad thrown in the calce, and the ollae a nephew of Gelinier and thie 'vere elige to eige the calce as Oon ascit stiould seen to

276쪽

διάνοιαν καὶ προς Φάραν ων τάχιστα Ἀγραφε ταδε Er τινι καὶ α φ τετύχηκε πώποτε ταδεινὰ καρτερησαντι, ἐναντίας ἰέναι των πρόσθεν αυτ β βουλευμενων, τοιουτον δη τινα καὶ

ἐμ νόμιζε εἶναι, ω βέλτιστε Φάρα. εἰσῆλθε γάρ με Νη ξυμβούλη, ν δ ἀλογῆσαι κιστα βούλομαι - ου γὰρ αν ἀντιτείνοιμι περαιτέρω τῆτυχν οὐδἐ προς την πεπρωμένην ζυγομαχοίην, ἀλλ φομαι αυτίκα δη μάλα, πη ἁν αυτλελ- γεῖσθαι δοκῆρ πως μέντοι τὰ πιστὰ λάβοιμι, ἀναδέχεσθαι Βελισάριον βασιλέα ποιησειν απαν- τα σα μοι ναγχος πεδέξω. εγω γάρ, επεῶαν τάχιστα την πίστιν δοίητε, μαυτον τε μνε ειρι καὶ συγγενεῖς τούσδε καὶ Βανδίλους

οσοι ξυν ἡμῖν ενταυθά εἰσι.''I Τοσαὐτα μὰν φ Γελωπι εν ῆ ἐπιστάλη τῆδε ἐγέγραπτο Φάρας ταὐτά τε μισαρίη καὶ τὰ πρότερον γεγραμμενα σφίσι προς ἀλλήλους σημηνας εδεῖτο ς τάχιστά οι δηλωσα ὁ τι ανl αὐτφ βουλομένW - Βελισάριος δὸ καὶ γάμοιεν επιθυμία μεγάλη 'ν ζωντα Γελωνα βασιλεῖ ἀγαγεῖν), ἐπει τάχιστα τὰ γράμματα ἁ λέξατο περιχαρής τε ἐγρογόνει καὶ Κυπριανον ψοιδεράτωναρχοντα ς Ιαπούαν ἐκέλευεν ἰέναι ξύν- λοις

τισίν, ορκους τε αὐτοις πέστελλε περὶ σωτηρίας μίμερός τε κα των ξυν αὐτ διδόναι, και

277쪽

and thes iansmen of mine and ine Vandalsis a Tna nyas in here villarus. V

278쪽

ῶς ἐπίτιμός τε παρὰ βασιλεῖ καὶ ουδενος ενδεης I εἴη οἴπερ ἐπεὶ παρὰ τον Φάραν φίκοντο, ῆλθον ξυν αὐτ ἔς τι χωρίον παρα τον του ρους προ- ποδα ενθα σφίσι Γέλων μετάπεμπτος δελθε καὶ τὰ πιστὰ λαβὼν περ βούλετο ε Καρχηδονα Ι συν αὐτοῖς Aκεν ἐτύονανε δ Βελισάριος δια

I μενος, περ 'Aκλας κάλοῖσιν. ενθα δη ὁ Γελίμωπα αντον ισηλθε, γελων γέλωτα οἴτε αὐλον Οἴτε κρύπτεσθω κανον οντα των τε αὐτον θεωμένων νιοι μεν τη του πάθους ὐπερβολὴ απάντων τε αὐτο εκστῆναι των κατὰ φυσιν πώπτευον καὶ παραπαίοντα δη λόγον οὐδενὶ τον γέλωτα I εχειν οι μέντοι φίλοι αγχινουν τε τον ανθρωπονεβούλοντο εἶναι κιὼ τε οικίας με βασιλικης γεγονότα εις βασιλείαν δε ἀναβεβηκότα, και δύναμίν τε ἰσχυρὰν χρηματά τε μωγάλα ε παιδος α ι καὶ ε γῆρας περιβαλόμενον, εἶτα εἰς φυγην τε και δέος πολύ ἐμπεσοντα και κακοπάθειαν τηνεν Ιαπούα ποστάντα, καὶ νυν εν αἰχμαλώτων γληκοντα, πάντων τε ταύτη των ἀπο της τύχης ἀγαθων τε καὶ φλαύρων εν πείρα γεγονότα, αλλου οὐδενος ἰξια τὰ Ἀνθρώπινα η γέλωτος I πολλο οἴεσθαι εῖναι περὶ μεν οὐ του γέλωτος ο Γελωερ εγέλα, λεγετω- πη καστος γινώ-l σκει, καί, εχθρος καὶ φίλος Βελισάριος δὲ ς βασιλεα ς Γελωε δορυάλωτος - εν Καρχηδόνι ἀνενεγκων ητε ξύν αὐτεε Βυζάντιον ἀφικέσθαι. - δε αὐτον τε και Βανδίλους παντας οὐκ ἐν τιμία φύλασσε καὶ τον στολον εν παρα

σκευτ εποιεῖτο.

280쪽

18 Πολλὰ μεν ουν aura λα εν τω παντὶ αἰωνιήδη τε κρείσσω ελπίδος ες πεῖραν λθε καὶ ἀεὶ I9 ξει, εως ν αι αὐταὶ τυχα ἀνθρώπων σι τά τε γὰρ λόγφ ἀδματα δοκοῖνταχῖνα ἔπιν επιτελῆ γίγνεται καὶ τὰ τέως ἀδύνατα φανέντα πολλάκις,2 εἶτα ἀποβάντα θαύματος αξια εδοξεν εἶναι εἰ

μέντοι τοιαυτα ἔπι πώποτε γεγενησθαι τετυχη-- κεν ου σχω εἰπεῖν, τον Γιζερίχου τέταρτον απο-

γονον καὶ την βασιλείαν τὴν αυτο πλούτ τε κα ὶ στρατιωτων δυνάμει ἀκμάζουσαν προς πεντακισχιλίων ἀνδρων ἐπηλύδων τε καὶ ου ἐχόντων ὁποι ορμίζοιντο εν χρόν ουτ βραχε καταλε- 2 λύσθαι τοσοὐτον γὰρ δεν το των ἱ-rέων πληθος των μισαρίφ επισπομενων ο καὶ τον πόλεμον πάντα προς ανδίλους διηνεγκαν τοὐτο γὰρ εἴτε τύχη εἴτε τινὶ ἀρετὴ γέγονε, δικαιως αν τις αὐτο ἀγασθείη εγω δὲ οθενπερ ξέβην επάνειμι.

o μεν ὁ Βανδιλικος πολεμος τελευταῖδε. δε φθονος, I εν μεγάλην ευδαιμονία φιλεῖ γίγνεσθαι, δαινεν ηδνες Βελισάριον, καίπερ αὐτφε οὐδεμίαν παρεχοντα σκῆφιν των γαρ αρχόντων τινὸς διέβαλον αυτὸν ε βασιλέα, τυραννίδα