Procopius

291쪽

ille iungis the Jews, forineri placed theni. O itis hecause of these sat Gigeri captured the palaceo the Romans, and that nox the Roma arim has captured inat the Vandala. 'Vlieti his ad beenhrought 'χ uine ears GD alie aeniperor, me hecameahaid and quicia sent everythincto the sanctuaries of in Christians in Jerusalem. An there vere

292쪽

ἐστῶτα εἶδε καὶ αυτον ου ην κακου περισκοπῶν νω, ἴτε ἀπεκλαυσεν ἴτε ἀνωμωξεν, ἐπιλώνων δε υκ παύσaτ κατὰ την Eβραίων γραφην Ματαιότης ματαιοτητων, τὰ πάντα ματαιότης.'' 12 ἀφικόμενον δὲ αὐτον κατα το βασιλέως βῆμα την πορφυρίδα περιελόντες, πρηνῆ πεσόντα προσκυνεῖν Ιουστινιανον βασιλέα κα νάγκασαν. τοὐτ δε καὶ Βελισάριος ἐποίει τε κέτης βασι- 13 λεως συν αὐτω γεγονώς. βασιλεύς τε Ιουστινιανος καὶ ἡ βασιλὶς Θεοδώρα τους 'Lλδερίχου

παῖδάς τε καὶ ἐκγόνους πάντας τε τους ε της Βαλεντινιανο βασιλέως ξυγγενείας χρημασιν ἱκανοῖς ἐδωρησαντο, και Γελλερι χωρία ουκευκαταφρονητα εὐ Γαλατία δόντες Ῥμοὐ τοις Ι ξυ γγενεσιν ενταυθα οικεῖν συνεχώρησαν. ες

πατρικίους μέντοι ἀνάγραπτος Γάλωερ κιστα εγεγόνει, πει ου μετατίθεσθαι' της 'Αρείου δόξης ἡθμεν. I UMγρ, δε στερον Βέλισαρίω και ὀ θρίαμβος κατὰ δη τον πάλαιον νομον ξυνετελεσθη. ες ὐπάτους γαρ προελθόντι ι ξυνέπεσε φέρεσθαί τε προ των αιχμαλωτων καὶ ν φ δίφρφ ὀχου- μέν 'φ δη- Ῥιπτεῖν αυτ, δη Ἀκεινα του 16 ανδίλων πολέμου τὰ λάφυρα τά τε γαρ ἀργυρώματα και ζώνας Ῥυσας καὶ α λουπλουτου ανδιλικοὐ πολύ τι χρῆμα κ τῆς λισαρίου πατείας ὁ δῆμος ηρπασε, καί τι των ου ειωθοτων ἀνανεοῖσθαι τ χ ρόν εδοξε.ταῖτα μεν δη-ύτως εν Βυζαντίφ εσχε.

293쪽

Emperor Valentinian villa sufficient sum os money,

and tomelime the gave land not o b despised in Galatia and perinitte hin to live there together

io change froni the niith of Arius. lirile later the triumph vas celebrate I by Jan. I, Belisarius in the ancient manne also. For he had the ' fortune to b advance to the office of consul, and theresere vas borne alon by the captives, an a lae vas thus carried in his curule chair, he thre v to the populace thos ver spolis of the Vandalic par Forthe eome carrie of the silver late indisiaden virdies and a vas amount of the Vandals wealth fother oris as a resultis Belisarius consulfhim andit seemed that aster a long interva o disus an old custom vas eis revived. Hese tangs, then, tota place in Bygantimn in the manne described.

294쪽

Σολόμων δε o εν Λιβύη παραλαβων στράτευμα, δε μένων με ν, ς προδεδηλωται, των Μαυρουσίων, ηὐωρημένων δὲ των ὁλων πραγμά- των ε ἀπορω εἶχεν λτο παρον θέσθαι τούς τε γαρ στρατιωτα εν Βυζακί καὶ Νουμιδία οἱ βάρβαροι ἀνηρηκέναι καὶ πάντα γειν τε καὶ φέρειν τα κεω 'νε λοντο μάλιστα δε αυτόν τε καὶ Καρχηδόνα πῶσαν συνετάραξε τὰ ς'Aννάν τε τον Μασσαγέτην καὶ Ῥουφῖνον τον Θρακα εν Βυζακω ξυνενεχθέντα. αμφω γὰρ λογίμω εὐάπαν - τῆ μισαρίου οἰκία ἡστην καὶ, Ῥωμαίων στρατεύματι, τερος μὲν αυτοῖν 'Aιγὰν εν τοῖς Βελισαρίου δορυφόροις ταττόμενος, ὁ δὲ μερος ἄτε ἁπάντων ε υχότατος το σημεῖον

του στρατηγο εν ταῖς παρατάξεσιν εἰωθως

τότε γὰρ τούτω τω νορε ἱππικῶν καταλόγων ἡγουμενω ν Βυζακίω, πειδη τους Μαυρουσίους εἶδον τά τε ε ποσι ληιζομενους καὶ Λίβυας απαντας εν ἀνδραπόδων λόγ ποιησαμένους, τηρησαντες ε στενοχωρία ξύν τοῖς σφίσιν πο- μένοις τους την λείαν παραπέμποντας, αυτούς τε κτείνουσι καὶ τους αἰχμαλώτους αφαιρουνται πάντας. ως δε ομος ο λόγος ες των βαρβάρωντους αρχοντας ηκε, Κουτ ναν τε καὶ 'Εσοιλάσαν καὶ Ιουρφούθην καὶ Μεδισινίσσαν, ου μακρὰν ταύτης δη της στενοχωρίας παπέχοντας, χωροῖσιν

296쪽

στενω ες μέσον μυριάδων πολλων ἀπειλημμένοι, ἀμυνεσθαι τους πιόντας οὐχ οἷοί τε ησαν. ε α γαμ αν τραπεῖεν. ἀεὶ κατα νώτου Ἀβά λοντο. τότε δη Ῥουφῖνος τε καὶ 'Aιγαν ξύν ὀλίγοις τισὶνες πετραν εγγύς που ὁσαν ἀναδραμοντες νθένδε του βαρβάρους μύνοντο. εως μὲν ὁ τοῖς τόξοις ἐχ ρωντο, ου ετόλμων σφίσιν ε του

εὐθεος εἰς χεῖρας ελθεῖν οἱ πολέμιοι, ἀλλὰ τὰς αἰχμας ἐσηκόντιζον επεὶ δὲ τα Φλη παντα σφας ηδ επι λοίπει, οἴ τε Μαυρούσιοι αὐτοῖς ες χεῖρας ῆλθον καὶ αυτοὶ τοῖς ξίφεσιν ἐκ των I παρόντων μύνοντο του δε πλήθους των βαρβάρων βιαζομένου, 'Aπαν μὲν κρεουργηθεὶς το

σῶμα χλον Ἀνταὐθα Ἀπεσε, Ῥουφῖνον βε χι II πολέμιοι ἁρπάσαντες γον. αὐτίκα δε των αρχόντων εἷς Μεδι σινίσσας, δείσας μη διαφυγων πρῶνματα σφίσιν αυθις παρέχοι, της τε κεφαλῆς αυτον φαιρεῖται καὶ ταύτην ς τ οικεῖ λαβων ταῖς γυναιξὶ ταῖς αὐτογεδειξε, μεγεθους τε ὐπερ-

λαγεν, πάναγκες εἰπεῖν νωθεν θεν τε τὰ

Μαυρουσίων θνη ς Λιβύην λεον καὶ πως

13 Ἐπειδη Ἐβραῖοι ξ Αἰγύπτου ἀνεχώρησαν

298쪽

απαντα καταστρεψάμενος τας πόλεις εχσετως παρεστησατο, πινίκητος τε παντάπασιν εδοξεν

15 εἶναι τότε δὲ λεπιθαλασσία χώρα κ Σιδῶνος μέχρι των Αἰγυπτου χρίων Φοινίκη ξυμπαπα16 νομάζετο βασιλεύς δὲ εἶς το παλαὰν αυτῆ

I κων τὰ αρχαιοτατα ἀνεγράψαντο. ενταυθα φροντο θνη πολυανθρωποτατα Γεργεσαῖοί τε καὶ Ιεβουσαῖοι καὶ - αττα νόματα χοντα,1 οἷς δη αὐτ η των E.βραίων ἱστορία καλεῖ. υτος λεως πεὶ μαχόν τι χρῆμα τον επηλυ νστρατηγον εἶδον, ξ θων των πατρίων ξαναστάντες τῆ Αἰγὶστου μόρου ουσης χώρησαν. I ενθα χωρον ουδεν ἱκανον σφίσι ενοικήσασθαι ευρόντες, Ἀπεν εὐ Αἰγύπτρο πολυανθρωπία Ἀκ20 παλαιου ν, ε Λιβυην στάλησαν πόλεις τε οἰκησαντες πολλὰς ξύμπασαν Λιβυην μέχρι στηλῶν των ΙΗρακλείων σχον ενταὐθα τε καὶ ε εμε2 τῆ Φοινίκων φωνη χρώμενοι κηνται. δείμαντο δὲ και φρούριον εν Νουμιδία, ο νυν πόλις Τί γισίς 22 εστί τε καὶ νομάζεται. ενθα στῆλαι δύο κλίθων λευκων πεποιημενα α χι κρηνης εἰσὶ της μεγάλης, γράμματα Φοινικικὰ εγκεκολαμμεναεχουσαι τη Φοινίκων γλώσσν λέγοντα δε

ει λέγοντο. καὶ ἀπ' αυτο 'Aνταῖον, τον αυτων βασιλέα, ο εν λιπε Ηρακλεῖ πάλαισε, 'ς

ἐπηλύτην στρατη νδ W: ἐπηλύτων στρατον , ἔπηλυν στρατηγὸν O.

299쪽

VOL. II. U

300쪽

ΡROCOPIUS O CAESAREA

26 se υἱον φασαν rina. χρόν δὲ στερον καὶ ὁσοι μετὰ Διδους ε Φοινίκης ἀνέστησαν τε προ ξυπιενεῖς τους - Λή- ωκημένους ἀφίκοντο. Ora αὐτοῖς Καρχηδόνα κτίσαι τε καὶ 26 χειν θελουσιοι ξυνεχ ησαν προῶόντος δὲ του χρόνου των Καρχηοονίων δύναμις μ' ηπι γίνετο καὶ πολυάνθρωπος. μάχης τε σφίσι γενομενης προς τους ὁμορους, ο πρότεροι, σπερ ρηθη, ἐκ IΠαλαιστίνης ἀφίκοντο καὶ τα νυν Μαυρούσιοι καλοῖνται, κράτησάν τε αὐτων οἱ Καρχηδόνιοι καὶ ως ἀπωτάτω οἰκεῖν Καρχηδόνος 28 νόμασαν. πειτα δε ' Ρωμαῖοι πάντων καθυπέρτεροι τροπολεμ γενόμενοι Μαυρουσίους μενες τὰς σχατιὰς της ν Λιβύη οικουμενης χωρας ιδρύσαντο, Καρχηδονίους δὲ καὶ Λίβυας τους αλλους κατηκοους σφίσιν - φόρου ἀπαγων νει ποιησαντο. στερον δὲ οἱ Μαυρούσιοι πολλὰς κατὰ Βανδίλων νίκας ἀνελόμενοι Μανιτανίαν τε την νυν καλουμένην - α δείρων με ι των Καισαρείας πίων τείνουσαν καὶ Λιβύης της ἄλλης τὰ πλεῖστα σχον τὰ μεν - της Μαυρουσίων, Λιβ- ενοικησεως ταύτη πη σχε.

εχθέντα ἀκουσας τόν τε πόλεμον εν παρασκευῆεποιεῖτο καὶ προς τους Μαυρουσίων ἄρχοντας

ἔγραψε τάδε 'Mδη με καὶ α λοις ἀνθρώπων