Romaikon historion ta sozomena. Romanarum historiarum quae supersunt. Novo studio conquisivit digessit ad fidem codicum MSStorum recensuit, supplevit, emaculavit, varietatem lectionum adiecit, latinam versionem emendavit, adnotationibus variorum suis

251쪽

L. IOD. τους εἰς τε μέσον παραχθέντας αἰκισαμενος , ViX

que probare nanc interpretatione na virgis caedi etiana ei Secundus assentiatur. Scimus en ina, apiid hunc quoque αἰκίζεσθαι de illis lici qui cruciatus tornient adhinent ut videre est cum alidi, tun pag. et 8 46 I. Sed illo non hozinterpretati esse nio do via enitu , ut Scipio more Roniano potius quam uar nam usus dici posset. Non ignoro alioqui αικίζεται exponi μαgio in hoc Sol noclis versu, in Aisce, 6s. J

Καὶ νυν κα οἴκου συνθετους αἰκίζεται.

Sed quid si per catachresin se per nyper Dolen ita usus sit illo ordo opta ocles Hademus anae. πληγαῖς κου apti l Xiphilinum e Dione, lib. I NI. c. r. J V H. STEPHANUS., Sic Dio in Fragiri petie se T. I. edit. Reina. p. II l. 8 sq.

σῖαυροῖς τε γυμνους προσέδη τεν , καὶ ρ αἴδοις αἰκισαμενος απέ-

ίεινεν virgis ad tortori caedi Il M. Possentque facile, si opus esset, cumulari exena pla. P. XXXVII. Lin. 43 ID. Ναστανασσης eιλία του Σκιωαίωνι συνθέμενος Cons. nisi pun. c. o. L. 48 Συῖακα parci αρα . . ἔρως ανις τῆς παιδ Citavit Suidas . in Σύrα in G, is et Aotistuna in alter hoc loco ponens, pro tenapore imperfecto.

Rectius fortasse anelset nupos tigni post ἐπέκου- ε, celavis retria Iasanas); ut Gro fraga cum duplici accusativo constritatur, mad αι υμενος intelligatur αυτον. L. 4. Μαγων. Amilis caris dius fruter Annibalis L ivius XXVIlI. 36 coli. c. 46. XXX. 19. Cons. Nostrum supra , . IJ8. CST. 3s. X tr. pun. . . c. Idem, qui nilia classi superiora anno in pugna ad Carmonem equitin uetat praefectus. Cus XXXVIII. in . s. τρα-- Ιἴκοια Iri σίους Hipti in una Proconfiis dicti sunt,' extra ordinen bini in Hispaniam missi Liv. XXVIII. 8 coli. XXIX. 13. &c. Deinde aucto A. U. nil naer Praetorulam, duo quotannis raetores regulariter in duas Hispanias, Citeriorem Glteriorem missi

252쪽

τας, prato G ita eniin ille, tui in pace imperato uni praetomini o es fungctantiar. Quae interpretationes non si itis aptae videntur praesertinaque cuοσὶας interpretari tri- Per toto, non placet. si clueo hoc onseri an diana, uinvertere in pace, Cinde ac si επι της εἰρήνης scriptilian esset. At ego non dubito tu in genitivrata της εἰρένης cum nona in ἐπι-σὶάτας ungere oporteat, petanta ac si diceretur, pacis Prae sidera, vel Eli Paci Praeestit vel, qui adpaceni pertiirentianroderarenti in Al vel αρμο Πας ab illo genitivo separariptu quod voca Duliam e repuDl. ILacedaena Oniorum petu una esse constat. m. Suraim. Ἀρμοτ'αι, οἱ πο Λακόδαιμονίων

εἰς ας πηκόους πολεις ἄρχοντες εκπιμπόμενοι ' Harpocration ,

iisdem eme verius Suidias. Confer Nostriana, Civ. IV. cap. 7. Pu I46. L. 3sse , Vocat την π αι κοὐδολογίαν ea quae Scipio. nena esse pollicit una narravit Appianus pag. 264. p. 121, 3 Inana , φολ. Mucio dixit, uena ad inodum hic κουφολ.ογίαν dicit. Secundus lape ita vertit, Illi etiani Asilli seritis ei invid ant, etin τι levitatis ac jactantiae in nullabant, reni ad gloriosim frieni adductan fatreantur. Sed dicen. dum potius erat, ea ui adglor. etri ad I fatilantur, titI. atina Graecis omnino responderent. Intelligere auten Oportet ean levitatetri jactantias de ejus promissis, quae levitatena ct iactantiam esse interpretanantur. i. LVE 'H.

Med. L. 87. h. , Ut laic licitur, ἐνεωτίριπα κυ9ις ἐς τηνα χολια αυτῶ οἰ Ἱἔγρες ita legimus pag. 2o9. Mithr. 72s, et et ., τὴν σχολία τόνδε μοῦν φυλαξας, 4 pag. rasa p. 73 2, 37 J και η δεχολίαν ἡμῶν φυλαξαντες. Sed ad illuna hujus p. 2 6 locuna quod attinet, Secunctius eum ita vertit, iterunt res misse auiae labori OEpem rite perperam. At recte Reml- diis, Nonianis bello Occlipiatis, Hispani hac captata occasone rei novas Hrom ι pro molita coeperiant . Recte, in quana,

253쪽

AD 4. IAE. VI. DE REBUS HISPAN a Tsendum esset, iteratna moliri. possit alioqui magis ad verntina

ua reddi hic locus, domuis oriatii occupatiori vουas iterun nioliri. V H. STEPHANUs praepositionen ἐς vel si in illa phrasi non an adverso, quana occasone est 'c , proseter an rent, esse Xponeia lana , intelligitii e aliis Nolita locis una hoc conserericlis civ IV. 6 s, Syr.ss6,ῖO.L. o. ουλτανο . . Ἐλούχ: Vide ILivium XXXII. et sq. XXXIII. s. XXXIV. Io. Hujusmodi nona ina, Quantumvis nota inter Romanos, nil naiciana est frequenter a linrariis, Graeci praesertim, COITtapta esse quae coci igore diligens Editor deuet, modo moneat lectorem, quid Ottices dederant. Tilitani nonae ali ni Illur. 843 9. iv. l. 28, 46. in Tρυλτανος που διανος detortum erat. Senapronio Hispaniana citeriorem Helvio ulteriore in otigisse ex Livio discimus. L. I. ινουκιος. se Minucii Thernatis cite morem Hispaniana sortitiis est provinciam : Livius XXXIII. 26. 44. XXXIV. o. L. 93. Κάτων M. Porcitis Cato ille Major: cui noc anno Consuli Hispaniana citeriorem Utigisse ex Livio uiscinius XXXIII. 4; Adde XXX lV. 8 seqq. Iaiul et nunc Appiani lochina Suidas, v. Κάτων. Dein osthenena fui flecognonsinat una Diodorus etiarn Siculus auctor est, in LXcerpt. Petres c. apud esset T. II p. 6os. JlutatTn in ejus vita, pag. I.

prox, ne COITuptum; sicut paulo superius ἐγείραντες dederat pres ἀγείραντες. . . 'πέπεμψεν Sic ex Vat. B. edidi. Men lose 'at A. Med. πέπι -', quod fortasse etiana in suo exena piariti Stepta anus invenit, cin Ῥέπεμψεν mutanc una censitit e pag. q. lin. 24. tio vernuin πεμπέμαπιν, sed alia significatione quae non est hujus loci, occum it Certe nec Cael. Uuri π ξιέπεμψεν in suo exein plata hic repecisse Videtur; nain sina pliciter misit, non ei Tun inusi, interpreta

tu est.

L. ,,Νon ausina ni dissi nautare, eminum insigniter in sententiae insignis inlaerpretatione lapsu in esse, quuna hae

254쪽

en in tiatri ard1ItIn q&od an ΠΠiforaittidinest perari non possὶ t. Nana vide naus his vertas rationen reiicit illius quod dictum

πλέονος πικρατεῖν. Alioqui certe Appianus, id dicere volens quod Beraldi verna sonant, nana millud esse verun nemo negaverit, dicet deo tusset, non του πλέωνος , sed καὶ τοῖ rχ οβατου, alit certe aliqtio synonynao superlativo uti Fhii tuaque locus hic ita reddendus Diluin exercitutra doce Dat, non debere hoc retum rre , plod ni ultitudine sipem Oresectent opes seu per trina a fortitudine nraiorem uni emi nsφcrariosed Guod navibus caremitis De Doc auten Malios

quosda in imperatores umnatis Ianonentes suos naistes convenit una eo quod de Liacedaemoniis olixit uulίina , eos non interrogare de hostinus, πόσοι εἰσὶ, ei που εἰσί. Caete-Tuna ad locum de quo agitur iit revertar, ideo totum linultinterpretari, ut consideraret lector, ne hoc itidem satis ex Tnente scriptoris clici, non tanti tu initiminere periculi ab tiosivus numeros/periorious, G antlint ex penuria navium. Alitu enina est sicere non tantuna imminere periculiciali tui, mini periculi ii nimine re Alclue hinc discat lector quam periculos una sit interpreti a vernis sui scriptoris discedere, etiam uni nil ait esse periculi videtiar. V H. SΤΕΡΗ Notum est tamen, Win confesso apud omnes , locutionem illam εἰ τουτο - - - λα, saepe nil aliud valere nisi non atri hoc, quatia litii Ceterum sententiani haia Appian laiulat

L 8 ου ελπίσας. , Melius, aut statius saltem esset ἐπιλαίσας' Η Κ Ε Ρ Η Α . ad edit. r. se Scribendunt esse επελαίσας perstralam ha Deo. Alioqui λαίσας pro πίλαίσας nove nisi valui fallor rictum esse oporteret. m. Suai H ANAE s. Quod discrimen inter λαφειν ἐπελαίων Ammonius statuit, de Differ Voc. v. ηλπισαν, ut illud denotet αντον λα α χειν, O ἔτερον εἰς ἐλπο αἴγειν, id constanter alias

255쪽

observasse Appianum reperio. Spem facere altera, semper επελπίζειν lait; cons Ind. nostr h. v. nisi quod Syri se ' 3. pro πελπίζων, quod ceteri habent, Aug. Gen. ἐλπίζων exhibeant. Sed nina triana, sicut lapsus hic inter frequenti susina os est librarior una, ut in verbis Oinpositis praepositionemoniis erant; sic di tracti clunio irasse duo illi, quos lixi, codices, pariterque hoc loco, in quo nunc versa inur, libri qui supersunt nanes , censendi sunt. De Tho in armagistri loco, v. λαίων qui eluuium hic a overe poterat, scri uis

luna paene innena Xernit Henasternusius, de verbo ἐπιλαί is

adleurate disputans ad I ucian T. I. p. 34s. ad Dialog. Selech p. I.

L. o. ἐς παντα μετεπιβα. D Suspiceitu fortasse mecum

quispiana ἐς παντας scripsisse Appianu in Miter tamen Caelius, qvi vertit, commist, anu Praelio I et in nrnein parten homta ustilo pugnantes, dis uractat.' H. Sua P II A MUS.

αναπαυσιν sive ανα παυλαν restringere videriir, qu una ανέπαυε

ttit n. Malim igitur, cum Caelio , Exercitii quieto concessi Vm Sua P H A MUI. P. XLL Lin. 22f7. σμηρα τε ἡ τησεν κλα Cur in λα ληρα, quum nulloiulia facta mentio fuerit Merito certe ad interpretibus illud ἄλα praeteranissuri fuit posset autem furtasse, expuncta Vocula τε, ita scri Di nic locus, σμηρα -- 'κλα καὶ βιτλία στο. c. Alioqui, servando illam particu laria, vide se possit substituenduna πολλα in locum illitis a VH. Sua VH A N US. At quidni intellige naus aliis Dia olina, in demtionem a Scipione accepta Hispania, obsides imperatos fuisse civitatibus, quenaadia indum moris erat Rona an ii Vule Uv. XXVIII. 34. Obsides autem alias etiana, in te necto

aliquo te inpore, nautare, novos in locum superiorum poscere consueverant. Cons. Nostrum, SVr C. 39. p. 96, 26. L. 23. βίλία ἐσ2ξαγι τμ. D Voce in βιλία recte an utroque interprete reddi iteras, ostendit vo γραμματα, quae postea

bis eadem de re dicta fuit, quum jam αγραφὴν dixisset Sic s

256쪽

cit. ευκα ταφρόν τοι legendum Do que censuit MUS GRAVI Us sic perspicue dedit cod. 5 Ied. x invitis codicibus adjeci, consentientinus JIUS GRAUIO AE EIS K PO. Tun verna μόνοι μοῦν ut sue βραδύνωσι, perspicui titis causa, palentne seos signis includenda putavi. Par. 1 o. L 36. ἐφεο Τῶτας recte tres nostri iasi pti. Silo etiam reponere instit REIS EIUS. L. 38. γαρ απαξ / rακ. , Novus videri possit usus harum vocum , εν ω πακουειν sed ita intelligenda haec sunt

γάσθαι κεῖνο εν ω παξ et Q υειν δοκε , id est, liti in quo faciendo feniel parere decreverant i , Eim L N. is potius, intelligendo Ornen χ νω aut illo uic sinani, ut tapealias, significare videt si mini, tu si Plan qui Gn. Vide loca a metis lenio ex nucullide, Heiodoto maliis collecta ad Epist. I. petri et Ia Gad Evang. Jonann. scis Adde Epist. ad Rona 8, 3. L. 4. Os7. , Caelius male nae Vert a ζ ενος 'ρατο, ματος, vertit, sola ducis calliditia te quasi ενος sit a nonia nativo εἶς:quurn dicat Appianus , non per plura Τρατ ηγέματα, feci per unu in lao et Tecturn isse. Recte igitur Beralitus, uno inseratoris astito consito. Magis auten α ἐνος quam υῖ' ενος inini placeret. m. STEPH.

L. 42sq. Ρωμαίοις ς το μελλον ευεῖοδοι γενόμεναι, διεμεινα ες

, σῖον επὶ εἰρήνης. , De hoc molae obiter, Secuna una, his verbis sim sistratinis pacatae fueratnt, nania quae ab Appi no sicuntur, non comprenendere. O enirn vero a iijus sonant Ac Ituri sionianis in poserutri redditae stat ag

257쪽

AD TIB. I. MD REBUS HI SI A N as Is erat dus aute ira in is duanus vocinus, propter V mitateΠὶ respeXit Glindena ad illud υίροιοι, sed ejus significatio M' nena non X pressit quum nulla bacia sint, propter quae tune aliquae lal infirenae pulsint, etsi anisi non realdanturisu ι, o nauros sirutos, id est, aggressia faciles, ut dixi, sive tales ut facile invadi queant.' Η ΚΤ Ei H A NAE S.

- , Haec verba pro X inae praecedentibus laeetuntur a Secundo, in sua interpretatione. Ita eniim ille : Moitu mino- nranis pacatae Vc quatitor Olympiades fiaeriant. Sequuntura uben uia . PCs, ctrcia cente Iin quinquae e sint an O0LΠ- I iuueni, bonam paruae poplitOraim para essionianis defecerunt petante videlicet, ac si Appianus ita sciripsisset, ἱέμειναν

audiatiar qua navis fatear dicendum potius fulilla , αμφι τὴν πιντο κοτ'. και ἐκατο Hὴν, ad Enificantillana Circa centes Um linqlla 'G 0Πipiarim ; adeo ut fieri non possit quin locus hic athi lit suspectus, praesertim quum aliquis fori asse defendens quain ab enaus lectione ira dicturus sit si inaudita ετη cum illis vero ir, αμι τ πεν δοντα καὶ ἐκαrόν. Sed quomodo illis quatuor Olynapiadiuus tina ni centum quinquaginta annis conveniet 2 Cogor itaque επέχειν, nisi prior illa emendatio mea , qua muto τα in τας recipiatur, isni Onologiae conissentanea conrperiatur . erat dus, pro λυμπικτιν Hin τέ σαρσιν, maluit dicere, Annis aliqtio pos. Vi Suaam A N. - τας pro τα ponendum este , rectem. Stephanus conjectatus erat sic certe dederunt Vat. A. Med. Similiteraun.

Mithr. 66s 89. Conveniunt autem . l. satis adcurate rationes chron Ologicae quonia in initi una Olympiadis ea incidit in A. V. s a Cons. Adnotat ad lin. 48. L. f. γ ν κουρουντες. , Onlisit Beraldus harum vocivia interpretationem at Secundus e duabus Graecis tot L. itinas fecit, isdient tria, propter angustias fili, earunt remit nulla ad υicti ni nec uriae stulit, laborarent. poterat tamen

258쪽

pentula soli victunis V editantis aliora re t.' Η. STEPH. Mox verba καὶ Λούσονες ornissa esse a Secundo Curione iden Stephanus monuit. L. 46fΤ Λουσονες Stra nonis aetate λούσωνες, Celsinetaca gens, ad orientena fonti una Tagi fluvii adita dant. Stra D. III. 62. C. L. 48. υπατος θ Φουλσιος Φλάκκος Cn. Baebio Tamphilo, L. Enanio paullo COSS. A. V. s et . Q f Diutra Flaccilm, praetOrciri, non consule in , in citeriore in Hispaniana una Xercitu nisi uni fuisse, L.ivitis docet, D. XXXlX. c. s6. XL. I. Anno sequenti s 3 p rogatum ei deni est in Hispaniat imperiuna Iau. XL. I S. quem annum ad imarginem Appiani nostri notavimus, quoniana eo anno potissina una res memotississes gessit Naccus Denique A. I 4 demum, quum reo u Sfeliciter in Hispania gestis tritura pni causa ad Urne in adesset, pranaum Consul in A. 7s creatus est Liv. XL. 3.

titiam, licereis scitius degreant, sed Dicerit ei tu degentes Diatun bi conaparabant aut na agi vocena Graecam X- pNinendo , Diagando latini bi con ararbant. Nisi quis vernum verbo re ens , ex agatione diceri: na alit. Secun-mis ita alpte rvinis vitam traduc ant quasi vero rapinae vagatio dena valeant, ac non Ollit aliquis rapto vivere, euanasii non vagetur atque erret.' Η ΚΤ ΕΤ Η S. L. Mysi. ε Κομπλέγαν. uia. l. Κομπλεγον dant Vat. A. Ned iidem anaen naOX p. Is 2, 77. 4 et in H; Κομπλεγας cuna dHis consentiunt. Conplaga autena irens nulli alii Scriptori , quod sc irim, naena orata legitur. anadem cum Contrilia censuit Drachen Dorch. ad Liv. XL. 33. Pap.rsi Lisi. σαγον γοων G. Celticae originis nonae usumque Sagi esse constat. Hinc cum Celtineris in Hispaniana transiit. De hoc vestis genere vide, si lubet, quae praeter alios collegit Bocletari in Chan. lin I. c. a. p. 47. Sagoriarn, mulctae vel induti loco ina peratoruna, rentio ettiana inferius occurrit

apud Nostru ni p. 66, 21. apud DKRlor. Sic in Excerpt.

259쪽

AD LIB. I. DE REBUS MI SAE A, ata XXX de Les t. T. II opp. d. messe l. p. 629. . Ceterunt notandus hic tisus verbi ἡ ωαι, saepius apti Appian uni re 'μcurrens, ibi idena prorsus valere videtur γεῖσθαι atque καλεῖν,

.uμαζειν. Cons. p. Icio, 7. quae ibi notabitnus. CAP. XLIII. Lin. 63. ιοῦ Σεμπρ Γρακχος Liv. XL. 3 s. 4o. Sed historia erit m a Graccho in citeriori Hispania gesta. runa apud Livi vina quidlena, quum initio itura XU. continer tu , intercidit. μὶ apud Appian una pastini apud alios Scriptores lati spectantia reperiuntur, colle ait contexuitqtie Fre ins benatus in Supplernent deperiliti initii iuri illius L. ILiviani ibid. Καραουῖν. Sic Med. Vat. B. Certe paulo inferius ad p. Is 2, 3 ita X ni Scodd. nomen illud enotatum est in senectis nostris. De illa scriptiirae varietate, ου, αυδεατ, sania passina et Onui. Caraυis, inter Nuna antia in Taesaraugustana naena Oratur in Antonini Itineri p. 4ψ .L. 66. D ro προλας, quod tolerari non potest, videndum anno fere possit inita ος ' H. STEPH. Id quid enisi ne haesitatione in conteX tu in recipiendum duXi. L. fI pro ni dua ou Glarui Vocio US, συν ἱκετηρίαις, Par. Is et . to Latinas an et Secundi interpietati , Rantos olivae niani biis frentes, Pppliciantiun ritu , veniant Viae petentiu/n.VH. Sua P H S. L. 82. και των πεζα ίκων. Hunc genitivuna sequentinus jungit Secundus in nac sua interpretatione: Usque eo uini pit rimis, Conlylega potitiis est. Homini vero agmini Uliacinorauia tis assigniaυit Π egere trirentiar. Vide naus lanaen jungi sequentibus non Osi e nisi , ordine vero Ortim mutato, quid ut laria additis, ita legatur, καὶ τῆς Κομπλέγας κατέσχε.

τους δε πόρους συνωκιζε, χὶ γῆν ἐκοῦς, νων κα των περιοίκων αυτοῖς

; Ἀμώμι. IDAE M. L. 84. Cona in Oct Onan in insertum nonae ε 3νεσιν, nec minus conanao de pro καb legitur καθ' ας. Sed si has ni utationes sua auctoritate ut fere videtiir intulit Stephanus, monere alte in de ea re lecto rena deo uerat. L. 87 J. ι υμος γέHτ ο Γροηπις ViX sersuaserint di Par is a. multi, ι υμος at Appi ala dictuna de eo Uus clamini cit

260쪽

maenisi si normor; tanquan kωνυμ, sonet tantum eum qui duplex noni Nisia duo nonuria labeat: at si πεμωνυμος eunt scripsisse dicant, id significare volentem, cum alios aliorii in scriptoriani locosmina vel quosdani ejus sidi assentientes a Deo unt. Quinus addi poterit hic p. 6 Civ. V. 682, 4 sq. J και το τέταβον τέλος , ο πιμωνυμον αυτοῖς v. Sed quid affetet contra adversus nancisoria milituitatione in possit,m cana annotatione quadana in pag. LII. 222, I sq. θ'

liunc fortasse spectavit Stepn ByZ quum Σεγιn, ait, πόλις Κελτιτ α Το ελικον Σεγιδαῖος. Cons. p. q. l. o. 44. Are- vacor una nitimos fuisse Sege lenses, significat Appianus cap. seq. trado in ipsis Are coriam ninus sitan Σέγιοα πήλιν

priuiit, III. 162. C. Distinguenda haec Segeta vel Segida ad uanu aliis cognominio us, altera in Baetica, altera in Celti- Conina regione prope Lusitaniani, quarum linius naenunitIII. I. 3.

τε μορον γένος. cita Secundus Urbs itiit in Cestiberorum ibus, qui Belli appellant tu Bemidus autem Celtiberor tun , pii Belli cogΠΟΠΗΠantia , urbs. Atqui a utroque dicenduin fuit omini Cestiberora Vr, ne quis falleretur, existi:arans Onanes Celti de S a cognona inari. Talem autem iner rem inciderunt qui eri nujus ipsius scriptoris vel Dis non intellectis, id cognonae esse Onan tu in Celtarum crediderunt, quod ille certae cui dana illorum parti tantummodo trinuit.

Cons. Adnot. Stepnani ad p. os, 3 A l Secunctuin qui dena certe quod attinet, eum de Onanibus Celtinetis illud non intellexisse ostenili quod paulo post apud eum sequitur, BD us exenpiunt Titinios, Celtiberorum Iriatione miteratri,adide facie iduni induxit. Caeterum nane gentem Titillios, non hic solum, sed aliis ona nidus in locis, idem Secundus appellat, suuna ut crediuile est exempla sequens, ulti ulla