장음표시 사용
281쪽
notat ad I 69, m sub fine tu. πώντων, pro παρόντων, restitui ex Vat. A. Sic veri & Curio fretiani trauecientes. L. I 4 sqq. καί τινων τρεσοευομένων Ἀγχυτον sc. Galbae iv. 17s. perfidiana, quae laic seq. cap. areatur, notariint etiat Isaalerius IIaX. lib. IX. . . n. a. Sueton in Gai d. c. 3. Minuosius Histor lin. IV. c. i. escio aute in quid spectave ne vel Torrentius, ad Sueton. l. c. scribens, Appianum Lucillio factuna id tinuere videri , vel Franc tauricius, qui magis etiam necis ad Oros. l. c. manc rem, inquit, a Lucullo gestani ccidit Appianus. L. II. πεο ρίνετο. , In Xena plata legitur πικρίνατο, ex quo πεκμνατο aut αποκρίνατο faciendum mit illud malui.'H. S TE P Η Α ad edit. I. πικρίνετο scripsi ex Med. cui ouoad imperfectu in tenapus accedit Vat. B. in quo est
alidi vendi solent an imperatorinus captivi. m. STEPHAN. ad edit. I. , Videnduna, an pro πολ-ειεν quod nullo recipi posse modo aruitror scri Di queat πολίσειεν, mutato tantuni in . Suspicam certe quis possit, ita legisse Secundum vertite nina Planta leni quandam indicabat, tibi illos coiissere Iisctat, donec vis ad eos eniciis, lacuna condendae timiosenderet. Sed nove ut opinor a Appiah πολίσειεν αυπιυυς, pro Conderet Misi tirbent, diceretur. Malim igitur istisis misaut ποικίαcιεν scribere ut id significet, quod paulo ante digearat συνοικίζειν Pe in Oς , καὶ ἐν φθονοι συνοικιω. Legitur quidem vernuir ωοικίζει, p. 286. 168, 49.J felicissi accusativunt personae, cum elativo qui pers ei itidem habet. Beraldus in
282쪽
IG. idia locum illius Verbi πολι ιιν nihil tib stituit, pro rei Sia,
legit λανελΘύν vertens, uni reverterettur. J V Η Κ Ei H AN Uri, ad edit. 2. Cuna MUS GRAVIORE ISKΙUsquoque στολισειεν legendum monuit allectique latinana expositionen nunc , in civitatis Ornrani re erat. L. 27. απεταφρευέ τε dedit Vat. A. Id in Meil. in απετα*μυείτε corruptum est, mi Vat. B. ana plius in απετα*μυσί, detortum. In Stephani Xemplari fortasse eadena naendosa scriptura erat quae in Vat. B. quam Stepnantis deinde in κατας μυσέ τε tacite nautasse Videt tuta L. 29. , Fortasse Θεω,
ορκίων setipsit Appianus ut conjicere datur ex quotan loco paginae 284. nouis 363 , I.J Vi STEPHANUS.
Pag. 73. L. 34. Ουρίατθος Sic constanter per θ nonae hoc efferiant Vat. Med. Maenaadna Odum apud Diodorum quoque scriptum reperitur. De scriptione nujus noniinis L auctores a Reimaro ad Dionen T. I. p. 32 sq. citato S. L. o. Νιοῖ τι. Non video, cur locutionem thanc solici laverat MUS GRAVIUS scriben naendos una ομου .V
adere IDictato ut intelligarnus illum si e in vilicium
vocari solit uni. Atque hoc ii iis quae proxini przeced tintconsentane una.' II STEPHANUS. P. LXI. Lin. 47. M ος Οὐετίλιος. I. Vettilium vocat Sec. Curiori e suo- ne Xena plari, an vi una secuthim in criti sapitonae L. II. Marci ne nonaen praetori triti triduitur. Ex coctio idus certe nostris nihil varietatis, neque in praenonii ne illo, neque in Onaine, ait notat una reperio: e.
283쪽
naen I illlu, qu una apud L.i vita in . . temere in Vitilituesset mutatum, revoca in idi ineviemus Drahend. Apini Pnocium ex Diodori Sic libro XXXII. ecl. s. Obi Duo vulgo scriptum Iegitur. L. 8. λα- V.ine fere ubivis atque promiscue in Pal. 17 lincis nostris Aor et ille ira ed. verbi τί γγ αι, una Ompositis, Θριμην, γοῖε Θοι m ν, Θεῖο, Θ ε το fori natur; in compositis qui lena secunda ciere pers sit nil tertia pluralis
Ino προπερις ροωμένως, mo προπαροξυτόνως effertur.
L O. το αττον πινέο η. Sic consentienti biri incis erat in edit. I. Q uum perar N, Ut ictetur, CITO re in edit. . .
esset Acta, dri legere jussit M UI GAE A VIAE S.
Epit. LIV. Florus II. I . Oros. V. . Unde cini annos Diodorres Sic in LX c. peire sic. p. 36 . T. ΙΙ. Opp. p. 97. Viginti anni una erantur apud I elle jurn Pal. II. o. uni tanae pro XX, cuna ustino XLIV. . legenduna X. L ipsi iis contendit ad Vellei. l. c. Nuna eritim octonari Una ab Appiano prolatum, prodavit ibi lena ipsius , cujtus Verna repetiit rein s h. ad Florun l. c. f. Rei marti iri ad Dionen T. I. p. 33. qui dilaudantur lictores. De toto autem hoc bello Viriathico idem ni quos citavi, Scriptores conferendi sunt.
284쪽
, CAP. LXIII. Lin M. D το ουρία3ον πολέμον Oυρίαθον vel in Ουριά3ου vel in O ιαΘικον minare necesse eli. Caeteriiri valde in totius loci hujus in te retatione lapsus est Se- Cunatas : non ani in advertens , Appian una illud participiunt octo a m de seipso licere, non cle Viriato. Ita en in ille tot uin launc locuna in te retatur, Vina vero is asserens: quod saepe coguntur facere qui ilicujus scriptoris vel da in sensu navalde liversum detorquent: Hic tres contiΠllos annos Cilni Notii bellisn g te anpie lit constat hoc belltim niuitiam Rontians Ulixit fuitque es extrema IIm isque, prepiam tale periculos tini. O sinetiani quis lilis iarn OrtINI Dor tis ni otiis in Hispania extitit, illud ut miltianitiis . Ght ecit. Caeterii in tu hic dicit Appianus, πόλεμον συναγαγεῖν, de sua nutus elli historica descriptione loquens, sic pag. 292,
scripti l in ri , pro Αντιόχου, ouod id fuit reponenduna. L. osq. De lacunae sit spicionem init h. l. cogitantes Miri-GAE A VI in atque R EIS EIUS, pro περελθ όντος, ille πε Θόντος, hic παρελλόντος, legendurn censitit. Curioni exempli nullo hiatu hic adoras te videtur perconanaoda certe
ejus versio: Viriathus insilias in saltu quodam posierat: qui ubi ad se Vettilium Ut . uiliavit figani. Ubi ero
ille Udiartim loci net praeteriis et C. Pa 77. L. s. εινεν. Vetilium niga evasisse scri ut Orosius V. . contra quam una L ivlo Diodoro Appianus memoriae prOdidit. L. 97. Καρπι1σσον ν ἐγω νομίζω c. , Cur id hoc loco velut e sua tantum opinione in messium affert, quod
antea, tanquam au omni Du receptum, linimeque controisversu na, tradidit Vide annotationen in paginam 46.
285쪽
Fortasse legendum est αντον καταλαe v. An cur ni potius, quam asini, accusativum omittere potuerat Appianus, non video. V H. Sua P II ad edit. 1. Sed saepit sinae alibi, nec inconcinne utique , in usus moia contextu accusativum illum pii nominis naittere solet. L. 8. res nostri codd. vitiose τ9δες. L. o. Diae verna , καὶ ἐκ μεσου Θέμυς εχείμα ν, Secundus quod naturae esse repugnara videatur, EI Uem χειμα vilici ain ἐκ μέσου Θέρους ita vertit, ac redia sate, I lilyenie solet, nisi potius scribendi ina ferisolet donii, inplacri pro ire isto, e contineturi. Ut auten laic χειμαζειν ἐκ μέ
l ira , 66 sq. uni ici: n Secundus licit, si tectis Cordubae,
adnainiti ratum, judicio populi deinde exilio mulctat titia fuisse Plautiti ri, X Diod. Sic distanaus, T. II p. 92. XC. Vales.
naesis atri ratilrae. Viriatus inq sit diligeriter aes erilla Meti lit strabat regionetim, a pos eqssormiis ras Itium ieni stant latitrae pretium exigens. At Beralitus, Ab Grον uni inquit Eoininis Arrat irescentiviri atque insantiunt fimgrin pretiitim exigebat. Huic certe, non illi, assentior: videnduna, an non επικείμενος κοροπος magis etiarn proprie reddi possit, petet iter fructus, utendo lum si Onsultorum voca Dulo. VAE UT ET HAE N U S.CAP. LXV. Lin. 24s7. αἶον Μαξ. Αἰμιλ Forte ἴπατον, Coiiji letn , ariecerat Appianus Tiantia uuaestoris, ait Livius, Epit L II. is hosis Viriatlaus intulit, it adversias elin consiliari opus es et induces exerciti Nonae vero Emili ni, cies gestas quae , quoniarn tirone in hau uit exemitum,
286쪽
ii in et Secunisi in te retatio veteranis si inde rudifriant, Uaciationen daret Ver in ora reclinile sit, Orn ne qui inderem erant, fuisse Deteranos'. De incile potest aliquis ad cnapus aliquod militinus parcere, id est, nailitiae labore ni illi Premit tere, qui tanaen vacatione na lanante et eana quae veterani Sc.tri solet. V H. Sua P ID N Uri. Verba ista Appiani Ga Qia: των νορων, sique lin. i. δυο ταλη, latitat Strida in Πραγγη . pro πρωίναις quod erat emtuna, in Vat. B. est πρω-
Tu. 79. L. 32. um kκ. di lini Cn. Scipio niena averat vid. p. I 8, 9 R. L. 4ῆ. Ἀνόπλους αἰεὶ τοις γυμνοῖς C. , EX Bemissi interpreta Mone colligi non poteli, planain et Vita a-tunari MaXΠΠἱέΠΤ, puto, strauere voluerat Stepnantis. J X illis tintimariis aristibus fuisse Vertit enaria: A1 nato Mutiles clitiain subitio expeditoralmi qtie Fritiant Iunictat. At illud tamen an Appiano dicit hir. ideo tu non pigenit hanc Secundi interpretationen assere Miltra ero ad com-Πreiatum exeundturi erat eos fui Per ni Illis levis arnratiaraernilititias equitatu cycle isse ob et citans, si piebat. Sed antellio vernuin spiebat ponit per parentne sin tit Patren Piau Iuni in Madedonia iderat. Nisi potius scribe noluin scienteni viderat. Sed cur interpretationem dativi si γυμνοῖς, Cm του h. λους Opponit, uterque praeternat sit. m. STAE P H. Nenape γυμνοῖς perperam intellexerunt ψιλοῖς tot uini orationi neXum uterque interpres nainus perspexisse videtur. L. 46. 'Θέτρεχε μεθ' ἱππίων αυτός. Recte Curio, ipse obequitans. Accusativus personae ni non desideratur: cons. ad p. I 8, I . in fine laraseos inconcinne plane poneretur. Sirnilem Scipionis Enailiani, qui frater hujus erat,niorem laudat Noster puta. 44l, et ibique inaditer, καὶ τότε κύκλω vel κυκλων α πιος, inquit, τέραις ἴλαις ἱπχέων αἰεὶ περ ηει.
Pal. II. s. abilli Enrilianus Paulli excinplo disiplinae iu
287쪽
verna latine reddens, ficii et tu vis infigant retit, videtur ita in te leXisse, ut, quum prius nailites Maximi, ab Iente imperat ne a Virioth fus fugatique fuissent, an ipse vicis sim Virr lintria in fuga in coinpulerat. Qua in fere sententiarn no in lat vers. expressi naus. Secit, ut sicana quod sentio, alitu sonare videntur Graeca verba ne inpe id ipstina quod alter in te res Curio nis latinis reddidit fecuniis lucittit, a quo Viriati sitistis fugatio . At ei hoc lissicultatis habet aec sententia, ut, si quaeraS, quis erreo Romano-iuna ina perato runa priurias , vel prior, ante Maxina una, fugaverat Viriathum, nusquam id an Appiano declarat una reperias. Nana nec Vetilium hunc fitisse, nec lauti una, intelligi coni-nao de potest quotain uterque non an fugavit Viriatnuin
quam at ipso si inulata fuga illusus mimo gravi clade adfectus est. Itaque suspicio hic odorici potest, intercusisse forutasse nonni nil ex praecedenti Appiani nati atione. Vide insta ad p. 82, t. o sit.
L. et και χείμαζεν εν Κομύ . An huc reponenda verba illa, de quinus ino ad lin. o. anne Dinaui
CAP. LXVI. Lin. I. Νομαντινον γουνται. D Ante vel post γουνται desiderari puto εἰρῆσ θαι, aut νομκσθαι, vel potius παρωνομασθαι. Nisi quis mavult επικ Θηναι ut saepe πί--is
de cognomine dicit. m. STEPHANUS. I in non e x494met ora mi Roniani Deli una illud adpellari Numantinum sed vulgo sic ad Pella o ant. Ac supra jam vidi naus, p. 1 si , i. vina hanc veru illi σε ῖσθαι sudjicere solere Appia-nlina, ut non soluin habere, exsiniare, denotet, sed μυωgo ad binare. Sic Civ. II. 227 46. και Λίυονίδας ἐντευθὸν γυμται Ρωμαῖω ταὶ κυς τίς ταχρίας quod Mini his velo is expressit, Illyr. 8;3, a sq. Obis Ira νυν Ρωμαῖοι τα κουῖα και ξέχνίκροτα Λι&ρνίοας προσαγορευουσι. Ode ira pertinere videtur civ. I. p. 7, 4 si ιν νοῦν μοι κουσι Λιτρορ ἡγεῖσθαι:
288쪽
τον πολεμον γεῖσθαι μέγαν, και νιν ἐπ αυτ νίκην μεγαλην νι so: καλεῖν. C.
L. o. isse fiunt ius hic quisnam sit, ut in litteriori Hispania Fanio Enailiano succellit, non et in liquido. jus
mentionem in ali omina Scriptorii na reliquiis frustra Cuzeras. Codices nostri hic ni nil variant; sed imo initio Cap. q. p. ISI, 69. Onain uni consensi i Omnes pri Κοιντί dant Κοίντω quena adnaod una etiana iii edit. I. ediderat Stepnanus, tririli altera enuina edit in K -- nudav:it. Sec. Curionen Pompo nomen, quod n. l. inserint in suo invenisse exena-plara illinito ex Conjeci ut a , me si quae p. 84, 6 lalgo leguntur, liti an inte prete tractuna illuc no inen videtur. Pignius, T. I l. p. 7 I. Uinionen secutus, , Pona pejuna Aulini. n. l. intelligit, euia tale ira qui deinde Λ. . t 3. Consulciterio rena Hi p. pro 'inciana Om itus, una uir tantinis paruna feliciter belluna gessit, de qti Appianus cap. 6 sqq. Figans-he inius Supple in L iv. L. tu. io simpliciter bintitum adpellat, neque conjeci tirae ulli indulgeti Q uod si de veritate conlecturae Piunn alii inde vel paululum constaret fi cile inini persuaderena, emoria in illoriana , quae intrii p. 8 .l. 4 sqq. corriipti malieno utique loco seu tonitu videtur inserta leguntur, genuinam seden oliri fuisse in ne Capitis praecedentis, 'sicque ic scripssisse Appianum καὶ ἐχύμαζεν ἐν Κομύση,
289쪽
L. 68. ἐκ πόλεως Ιταλικῆς , Ne fallatur ni, lectorii naquispiana in nona in iunis Italicae, tanquana naultis Italiae ur- Diuus inter se coinmuni, reco id et in loci qui legitur in calcepamnae et s. nodis p. 46, 4. D te Italica, urne Hispaniae. Tr an Acmiani patria. m. STEPHANUS.CAP. LXVII. Lin. 69. Κοιντίν. Vule ad pag. praeced. l. 6o.
L. O. Φατ Nαξ Σε ρουῖλιανος Si pri Αἰαιλιανο h. l. legenu ini neclare ignius, rein Shenatus , aliique videriant. Et nox, tibi ejusde in viri res gesta Appianus persequitin , recte Σερουλιαιον αερουῖλιαδες consentientinus libris ninibus iteriana iterunaque edit una erat, P. I 83 l. q. I. I. 4 9 sic iurius p. 84, s. Solu Citrio initiani nomen udique retinuit, quod idem nonae paulo post inde a p. 84. l. 7. Graeci etiam linta, tam clipti, cit lana inpressa, riirsias aliquoties pii Σεοου λικνος perperana Thioeoant. 9una fratre ranunc fuisse nulla ni Appianus dicat, fortasse in iratis aliquis, utrique putans nonaen iri tiliani esse tenuisse, ornenno pro ei et ilian sudstituit. Fueriant aute in diptivi fratres, ab eodem Q. Fabio, alter ex Enailia gente , alter ex Servilia, adoptati alter fiater naturalis Scipionis Emiliani Africani minoris; vid. His p. aia, 7 sq. id. p. 78, 24 sq. Coll. cum Pun. p. 44 sq. c. alter frater naturalis Q, Servilii Caepionis , qui ipsi in Hispania ulteriora provincia successsiit: p. 18 sq. Ille Consul A. U. o 9 in ulteriorem Hispaniam contra Viciatnuna erat profectus vide supra cap. s. Hic A. 12. Consul ani dena pitvinciana est sortitus, per Diennium eam otinuisse videtur. Liv. Epit. IIII., LIV. pigh. T. II. p. 474. 482. Dein sit tali as sqq. LIV. io sq. Confusionem auten istam nona intina jam pride in occupasse Appiani horos video. Certe in Excerptis etiani deILegationi nus in Cod Bavaraco , sicut in relliquis nostras codicinus mi ina pressis, p. 8S , l. 3s Αἰμιλιανο pro Σείου
290쪽
L. 8sq. v κλην' εν τοῖς πολέμοις ἐπισείου τοῖς χθροῖς. - pro πολεμίοις legenduna constat πολέμοις. Iic recte Vat. B. a secundu na .ia sic tacite in edit et cotaeXit Stepta anus JSed de illo τι κυσι coiod X Xena plata suo edidit Stepn. cuin quo facit at . ni nil certe adhuc constitui. Videtur
aliquis in nosti exena plata voluisse pro eo reponere επι ἰου , Nestio vilis, nec tuam recte an e sua conjectura, an ex alius vetetis inci de . i. STEPHANUS ad edit. I. - , Vero nuju e ποιουσι interpretatione in a Secundo praetermissam ha tu nitror: cluum pro his naninus ei uis, ν ἐν τοῖς πολέμοις ἐπιποιουσι τοῖς ἐχhοῖς, sit contentus Uno , horrcndis; ita locum hunc vertens, silcimittitur in itinere doritu
siet Viriatiis erit, fix mili miis nititum, aurore supit tu
ingenti, barbarorutra rore , caesa renue ac pronust capillo horrendis naud natior, in quana quonia in vix ullus interpres esse potest cui negoti una non face sat atque de an Berat minae interpretationi enis acquiescend tina sit, non inanaerato quaeretur. Berat di versionen retinui, excepto quod ille gestare G llatrae posui . Quid si vero πισείουσι in lo-ctini illius ἐπιπιωουσι ultiis sum ituat Parat cetae me quidem j nficio apthun huic loco vernuin. X poni nina poterit, qtlatiunt ad terroidos ioso, seu in terroren hosiunt. Ac fateor qui dena novuna inultis posse videri tinc ver di istius usu na sed in reo laes alii plutam hi locu in affer , cujus e X positio, cle qua alio Duo una littustanain, Onan ena de laoc luditationen tollere videtur: sicut vici sistria hic ad dena X- positioni illius facienda in natalitina valet. Illuna si libeat inividere , niihi, nisi valde tallor, assentieris. Caeter uin talis conrae, id est, quae tale in terrore in cla ori rena afferre pri in Osaliena aspectu poterat, inentionem facit una ali Di, tun