장음표시 사용
301쪽
Καιπίωνι, atque totum illud cap. LXXIV seq. caput I. XXV . ponamus in locum cap. LXXI LXXIII, his vidistina in illo- nitri locuna rejectis tum ver omnia apta teque conneXacrunt. Ac nullus equide in clunim, quin laoc ipso quo dixi,ormne has res expositas Appianus ediderit. Neque vero di L sicile videtur hoc loco de trajectionis istius origine pii Danile in amnodum conjecturam facere Nana quoniam tantumdem spatii explere vide naus duo capita LXXI LXXV, quant una tria illa LXXI-LXXIII in proclivi est, ut suspicenaur, in antiquo exempliata, e quo reliqua manarunt, Uum finis folii excurrisset in extrenia verna cap. LXX, τα ἐκείνων δός duoriana seu uentium folioru in alteria a compleX una esset ea quae cap. I. XXIV LXXV. continentur, alter Ti ea quae cap. LXXI-LXXIII, Glii ista folia vetustate luxata misin una sitisses divulsa, deinde praepostero orta in rursti conbpacta. Similis transposui in is e Xenapi una e pari causa ortae ipse introitus .idra de Bello Mittatissi in superiora Dus editionibus miri scriptis incis innidus, uicia octie supersunt, Osseti .
CAP. LXXI. in . syq. Σεξτος ε Ιουνιος Βρουτος. Dccinio huic praenonae fini se , consentiunt Scriptores ''am. CC re insit ad Flor. II. 7, 2. Itaque, utina causa nulla sit, cur Appiano potiu8 Quam in ramis mirena istu in tranuanaus, non dubitare brias e denti erana, Δέκιμος vel Δέκμοὶ , qtia forna allias uti solet Appianus reponere. Sic apud Velleium II. s. uni A. praenomen eidem Tioue datur, tactili . Runnhenius una AHOI reposuit. De nujus viri renus in Lusitania gestis egerat Livius lib. I.V. d. VI quorum vide Epitoinas Suppl. re in Sta. L. s8. Λ λ le ad p. R. l. I. Δοριος. Cf. I sq. l. I.
Βαῖτις. III en losuin utique est Onaen κίτης, uod consentientinus libras ediciana erat. Neque vero Βαῖτις scrinentescunt Curione , qui Betis h. l. laavet, multum profeci naus:
quandoquidem ad L. usitaniana Baetis nilai pertinet posses stis cara Βαῖνις XStra D. III. p. Is I. C. ni ipsa ita lectio non soli ni dubitationi nnoxia, sed oppido 1 prodata a doctis viris esset Nαῖοις Vel Νέοις, quod apud Stradonem ex to-
302쪽
lemaeo in II. c. 6. mpona p. Mela II l. I. repone triluna X istina ant, Vereor ne a vettigris scripturί Bχίτης apiri Noli riunnitaris recedere vialeatur, ceteruna satis contino de nic legeretur Cons. ad p. 87, 7 S. L. PO. Διπῆαμένους , Non udito, quin scii nenturia sit μοι , δαμένους ' H. Sua P FI A NAE S. Mini vel eua in atque etiana dii l)itare liceat, ina petiae re. Sicut concinne ti-que de laa in ea, floriam si arfecto equit una, Un. Φ4, .
M. ε Θι π Ταμένους ait, elociter Dola te, ex loco in lωcii tratransυOla e solitos. Et vernuin hoc βία μοι , licet in Thesauro Gr. Ung. locuna ei nulliun dederit Stephanus, negata tarne non potest esse analostia conapi Obatuna. me. I 87. L. 68. ει ι si 'obι. Praetulera in ebi H d. Sic pag. ea. l. 83 l. εἰσὶ δέ τινες των πολεων 14 c. CAP. LXXII. Lin. I. ον Δόοιον. D Ptole imaeus nunc si uvi una Δωμον, Strauo Δο- ν appellat. Appiano senape Δόριος dicitur plinius etiana cum S a Donelli iuni nona inui, Odeinque fere naOdo quo Strabo descrinit. V AI, TOT LIUS, ex CASAI BONO, ad Sta in III. p. is 3. B. monuitiato citctoris noni ire L. 7 2. νοβόντων craps cuna Vat. A. MMed. pro υ υς ex Od. Vat. A. repositu na αυτους naulina. Oni
L, φ. ἐπι Λήθ ην μετηει. se Fallitur stppianus, qui cum repetisset launc fluvi una Λή ης appellata secundo casu rectum inde finxit . Λήθης, quod non dentiat. Quale legen mina hoc loco AN Θ η' μετηει. Non enina . Λ , sed ο τῆς Λή9ης dicitur: uena a limo im elicina dena fluvius Latinis sciis toribus non Oblivio, sed obliυionis ii vitis appella Datur. Om
servavit. V AL Pollius, ex C SAU BONO ad Stra D. III. M. C.
303쪽
dissuri u lato marsus nona ine Auctoris, cui tota nae Adnotatio accepta resere trita erat . Lectit in t unera Λη Θην apud Appia-nuna, Oblivionern aptu L. ivlulam, favere videri potest id quod eod. lo c. apud Stra non ena legi natis, οἱ δὲ Βελάνα καλοῖσι rin quo inrariana noramine haud Onscure latitati in nonaen Oblia vlanctu daeos elenaentis X pressum, zλιουδεα, lutere recte j ii carrunt vim erit liti. t . s. o Muin apud Straboneni III. I sq. D. legantiis, M uo, fluvituri fuisse τῆς Β 'του Τεκτύας videri potest, una retias nenii a Suppl. h. iv ILV. 32, consentiente etiana ad ea dena vero Casti unono, Minitis n. l. apud Appiantur intelligendus adeoque Νινι ι pro Νίμιος reponendmn. Cuna quo convenit, quod apud Strauonem .apud ptolentae una sita. U. C. 6. Ibella leo fluvio, quena Limilitia vel Linuam Ptol na vocat nain e secundin ta Λιμίου, quo ille utitur,
non a paret, Utrum . Λίμιος, an a Λιμίας, pranuana Casu infecerit Mirutus succedit Apud Appian una tanaen hoc incom-rno de acci clit, Maod ista ratione in nomine tinninis uitis de quo quaeritariis , non solum iterae transponendae sed bienninatio is in o foret mutanda. Itiusus apud Stranone in contui tiavit paulisper Lisau non una nae clifficultas, quod id Βαῖνις que in in HI nautandum MN , Ptolena aetintelligendunt esse, cum ira agna veri specie censuit idetri Geta in Minio dicatilr; Dium contra tolena aeus in illa ora prina una Net,in fluviuin tum Limitini suurn vel Linriani, deinde Minit in postient. Itaque ad illa apud Stradonem verna, Βαῖνις, ει δε M vox φασὶ, vicissim idem Vir doctus est, si fricari alipicin posὸ, I risi ιον Plid Strab. ex Appian Nιμιον est his se re Oneniim At ver sic ha Derenatis fluvium, Ptoletnaeo melae, qui diligenter illarii na rarum fluvios notarunt, incognitum, quena euna dena tamen Stra DO l. c. πολυ μένι Παν perhi Duisset των ἐς Λυουτανίη ποταμῶν. uare iii
tanta si tori ni in consantia nillil asstranari pos professi
tandena Casaubonus est Neque vero nauticia ego datum puto, ut lyis dispellere valean tenenras Erratuniciam linai iii inclimis orae illius alnnibis, ac praesertim influininis ejus
304쪽
qui Ol,li Dioius dicitur situ & a Minio distantia, diserte Plinius
monti it lv. 22. q. t tio apud Stra donena de faeni vel tu potius ac de Minio ei linus, id fortasse in ea nidem fere sententia in fuerit in teipretandurn Ut non tam ilicat, ii in in dein stiviunt ab aliis Minitini nonrinam, quam δε dictivso re potitis Scriptormnl aoneat, ploruin alii Pos Le-tliaetura iiDiun Nae hin ponant, qui nimirum an aliis rectius ante luin ponitur alii continuo Mini iani. Jaiam vero illud tio aptu Appianun est, μέχμ ι, ιος, praesertina sic utaonis lectione in conferamus, qui si pro μ legit, mXinae ad Ni οιος vel Ναίοιο videtur accedere ut Appianus adeo vi deri poisit ili quena ex illis Auetondus secutus, qui proxime post Oblivionis fluvium non in itinet, sed et in vel rubin, pos ierit. Eaque ratione firmata qui clamna ocii suspicio pota erit, pro Βαῖτις etiam pia g. Praec Ναῖοι fortasse scriptum reliquisse Appian una. In Notis teX tui ad nunc lo c. in quo vers unu subjectis, iborent scrinere ex Curionis versione,
L. r. Male zelius Secuntas separat a praecedentibus illae: ἰν τ αυτ χρόνου δι τον κείνου ζῆλον πο λ=1οq. c. Ita
305쪽
clatri cinpor tis itis exen hyn alii toplescuti, Miseriodiliatrocinia exercere coeperant. Atqui Appianus latrocinia illa j ara descripsit, nota autem describere linc in capit. Descripsit Unqinina ab illo paginaris . loco, circa fine in , καὶ ζηλωτων ἴργων Ουμκrbis, c. Sed nec stare potest illa orationis
striaci tira , ε τί αυτοῦ χοόν λ τον ἐκείνου ζῆλον πο λης γωνα λω αρξαμενα γίγνεσθαι, si haec a prie cedentibus separendiar: sed dicendii ni fuerit , εν ω αυτω χρ δια τον κείνου ζῆλον ποληίηριων λων ἴλα ἔρξατο γίγνεισθαι. At quam bene verba quae
habet nostra editio , in illis praecedentibus colhaereant, ostendit erat di interpretatio. Observa autem hic dici .συνηγαγον de quo vide annot quandam in principiuna pagina 29o. I 76 87.J m. STEPHANUS. P. LXXIV. Cons. notata ad irili cap. LXXI. Eodem anno laaec gesta stilat, quo illa quae cap. LXXΙ-Ι XXIII. Ladita sunt, Consule etia innum Caepione : vid. Valer MaX. IX. 6. 3. L. IO. λιγουπνότατος. Drali re hoc dicit tu, labores seriat carian exigui sotriniflibe muti in videanaus contra, laborem lassitu clinena so inntina conciliare. Unde etiam dicit hii lana apud Terenti una, in Eunucho Optu faciam,rit defatiger Hyles ingratis iit ornitin. Hinc opinor)factum et ut Secumlus, tanquam paulo aliam lectionem sequens, Verterat, Fit Triatiis sonini, etia/n pos ni nos labores, palles Dii. Sed male omittit haec verba , διά ρον D. Scinaus enirn laaec ei an praecipuani ολιγούπνίας causam continere.' H. Suaa H A N I. L. 3sq. , pro his, και τότε ἔθει, habet Berat si Par. Iso. interpretatio, hoc rore X hac mereat accessiim sed malim, hac confleta libertate accessiti . vel hac licitate iacis
cestiis, ptae recepta more erat. Veruin ne hoc quidem tam apud tinc quam apud alterutra interpretem probo, hi odparticip. φυλαξαντες sequentibus jungunt: non an iiii advertentes, fuisse dicendunὶ φυλαξανrες αυτον αρχόμενον πνου , Bd gnificandiana, breviat prilii Otis sonin , ut Ber vertit: sive pri trian Hylle sonin horani Observasent, ut Caelius red-
306쪽
est. vin praecedentinus igitia denet una hoc φυλαξαντες, intelligi, ni una hic uere illuna adeundi nos a casionem praebuisset inaniinendi illius neci , ut ad vim o licituri in in inere exitio alicujus sici tanaum es s somnum eis in-giessos. m. STEPHANUS.
L. i. assentiora erat Uri, vertenti 5εραπευτῆρες, clienistra potius quam Caelio, qui reddit amici. Neque enim temere usu est voce Θερα σευτος, non autem voce φιίλοι. Sed
ita si ne ientes qui dein veriana famulos aut unisror
interpietemur Vide naus certe, quos Romani lento voca-n .im, licto πελατας, pag. Io I. ut illis adjungunt φιλοι. H. STEPHANUS.
Berii ldus, non male fortasse, at haraco irrore Viriatum ces limibant se cur εα ἔκρικως ἐπηνουν intellige naus potius qbam hoc adverinum Necedentinus jungemus Conape ieerte ni in assentim Secundu ira quippe ollisi ita locuna nunc vertit , c atri pediti ltra Iam eqltituin tiarn rae barbarorannitior. circi tricii sanies, etini laudibus in caelum interea totiles, uni ' H. UT ET HAE N UI. L. 3έ. μου εἴτο Sic Vat. A. Med. referentes ad το ποῦρ. Rid. - Τ. αγωνα μονομαχων , Non sol una recte, sed ele-g: inter etiana 'reviter Berata us, Peracto itinere gladiato-m uni Minus edistin . Nisi quod Onaittit - του τάφου. At Secundus haec quidem verba non mittit, veriana, tanquam suana interpretationen ad atlgenduin Viriati honorem accom-1rutilans, non liplo para gladiatomim, sed multa scit. Ita eniim tot una hunc locmaa interpretatur: Uresno igni extralao, Xe P lifaue. ΠΤΠm tu Mitis, in estu honorent δε-omiciunt ut supra cyto sepia iam nlulta gladiatortinet paria sinite arciit. Atqui haec inulti tu Gla quo nati ala ex illis vernis, ἀγίνα μονομαχω ανδρων ήγαγον, collidi potest 3 Sic certe in fine pag. pro X lirae prie cedentis ἐπηνουν non sinpliciter vectit,la utiliant; sed lat Ibis in altini olictant Vi SΤΕΡΗ. Ducci ita gladiator utri paria in exequiis Viriathi ad lunaii-
307쪽
L. . , Male Caelius nae ver Da, 44 sia: παις, vertit, qtiani υis barbiarau fili; a Berald recte tit inter barbaros. Ad vocem autem αρχικωτα ς ti Od attinet, nairor cur idem ae lius pro ea si Xerit ocius, in gubernando periti ΠHis, quam gubernandi periti strus, aut DFerandi. Alioqui triagis placet haec merpretatio, quana illa Bercitat, imperio cli-gn nrtis. Non minus anaen qua in Cae Iliana placeret haec, Nattira ad unperandiani apti tritis , vel, ii assura erae ad Niperandi in Pti nia H. , ET II A MIbid. D. D Miror quonaodo Caelitis haec Appiani de Via
tit posse nanc suam interpretationem admittere, In pericidis cauti sinus V praeter caeteros in contenrncndis Udens. Appian uiri certe longe aliis ad haec significanda uti vernis oportitisset. At erat dus recte quialem venis, In a jndis periculis nisi poserior; id enim sonant istae voces Graecae, φιλοκινδυνότατος προ απαντων sed non simpliciter pericillis si cenduna fuit, veriana, quibi libet Periculis ' vel periculis
titione ira, qua tuta consueverat Virriat latas, laudavit Cicem de Oisc. I. ii &Diodor Sic in Excerpi perres . p. 6. ω36o. uni sinu reliquas viri virtutes, fortitudinena, prudentiana, s ocietatena, vigilanitiana, celeurat: Olbrietatena ena rumnis, ibid. p. 3s3. Opp. Diodor T. II. p. s*4. 4. 97. Adde Eclogani V ex liuro Diocl. XXXII. T. II. Opp. p. 23 sq.
libr. XXXII. T. II opp. pag. et q. quod ad lectionein cod.
308쪽
suerat, cap. 66 ejusque istoria in in nunc locum se litaturiana erat professus. Di auten Ar acos cum vicinis cilis Titili que non Vaccaeos a viciatno ad defectionem concitatos fuisse dixerat; iurantiani naud Onscure re iacOTrim, non iaccaeortini, esse ruena significaverat, iti Od jam ante cap. XLVI. diseri e satis ac naanu este, consentientinus scriptoribus nanibus, docuerat. Rursusque in lirius elli Numantini nistortia, pacatos tunc te impotas fuisse Vaccaeos constantes in fide Roina noruni satis declarat cap. LXXX. ae causae dunitare nae non sinunt, x ου , - h. l. mox lin. 7. x γυ α πιο a non υακκαίων, ουακκαίους, scripsisse Appian una. dena pronus liorata ortina lapsus recurrat infra, cap. XLIX. p. 223 79. Di vetae scriptiirat vestigia quoda innaodo servavit me ut is exeimplar Cael. Curionis. Ceteritia de Bello Nuna antino confere poteriant Scriptores, quoriam nona ina locaque nuc spectantia inescarunt Camers Irein silentius ad Flor una II. 8.L. G. Καικίλιος Νετελος. Caecilitis etesitu Macedonicus, Consul A. U. II. De hiijus reuus in Hispania gestis vide Dein sta Suppl. Ibi v. I II. ligh. T. II p. 47o. 478 sq. auctoresque in citatos. Hunc, Consillein ritu, deinde procoΠfile, adeoque per Dienniunt, praefisisse Hispaniae diserte
vacos inii pania Mettiliani domitiis sccidit Auecor de Vir. Illustr. c. 6 I. aliis s. Par. I93. Lia 9. , Eliana hic inter sit verna , ερμαντία H αυτωκαὶ No A. c. milia quae proxii ne praecedunt, id est Liatina
via illis respondent Asterisci polita est nota a Secundo.
309쪽
Legi inus enim apud eum Caecilius Mettili sistria Im majormio copiis trisus acces celeriter icit: titi de re animi caeteroruni Inserniati fuerant, ' sabant asitic Te niantias Miniantia, in loco praeri*t inditos tu fiantiniabus Aosta &c. Appianum taliae non atrie hunc locum, quana ut hic legitur, scriptum reliquisse Xistimo praesertim qUuna praecedere videanaus μὰν post tu, at illi reddi γε post ερμαντία. Sed haec Θεοίζουσιν ἐμ ί άων pro quinus nan et Bemidus, quippe quos retentes ex inprovii adortus erat in Secunuli interpretatione desiderata vide naus.' Η.S 'H A NAE S. Q uana ερμαντία h. l. descit , ea dena inquam infra p. 223 8 o. alia nonranis tetani natione T μησον vocat. Nam ista temni nationis diversitas non satis idonea
causa videtur, cur cum Cellata Geogr. Ant. p. 19. duo itemus , pro una eade talui Ue ut De hanere Ptolerarae Τέρμες,
Plinio Termes, in Are vacis Cives, Appiano ri morti; Livio& Tacito et sint: Liv. pit. Id V. Tac Annal. IV. s.
Sec. colusina trans exfI diXit ac paulo poli, ligna colt trinas trans et fas m Sua P H. L. 66fJ. Κη τω Πομ Aυλω. O. Pornpejus, Cos A. V. 613, Metello proconsuli ad Delium Numant successit. dena, ex Enrariorum era ore MaXinai Serviliani successor perhidetur supra c. 68. Liui viale Notata ad p. 84, 14. cons. quae ad
Pona pejo , sed Isus hic Assii fuit unde φ υλι scripsisse Appianum suspicari poliis. Sed fortast in his ipse etiam Auctor non summam curana adhibuit; quod Graecis interdum accidisse Scriptoribus, qui Ronmanas historias perscripserunt, non adnaodum naiciun esse de Dei. Sic fere Himiliani fili una,
apud Nostru ni, plus semel apud Stradonem, ipsum L nulliantur adpellatum vicinius in Epit rer. Sili. p. 734 39.
310쪽
Adnot. ad eum loc. triri auten de exemitis nivneroso ς' ra inlune exercitato dicit, que in Metellus successori Potnpem
tradiderit, aegre conciliari poterilia cuna eis, clua de Ociem Metello, invidia radio Oinpese e Xemitu ni situ in ante adventarii successori mrilis Omnivus naintlente, Valerius MaX. tradit IX. . . L. 69. , Elian hic later γεγυμνασμέ, ς α δ Πομπήῖος, id est, verba ILatina quae nis Giaecis respondent eanden illana Asterisci notam apud Secunditia nabeianus. Haec enim
ejus interpretatio nujus loci : Metriliu ad sentisonen se Metello Aulo fitcc ora si exercituin tradidit in is pediatun xxx. M. equitiatri a M. bene exercitator unis peritOrtini nulliuin fiaere Funi alitem Pon ejus cora ad inrantiani haberet, insulte in ollendani loci ni Dibet, Nitinantini c. Non alnus auten de laoc loco quana de praecedentibus πέχω, cur Secundus lacunana in eo esse suspicatus sit. m. STEPHANUS.
L. Tosy, ἱππέας αυτου μεταθέοντας αυτον. Sec. Cum ζ equitatianssiliae Iias ad iam acciareentenr. rastu adorare utique hic locus videtur certuna tamen remediuna non expedio.
Duo vecta μεταΘέοντα ἈαΘεοντα inter se permutata videdi mus Uiv. II p. 289, 39-L. 4. OG φαραγ - Πομπηῖος. . . , an quana longe aliam lectionem seqtiens Secundius, inter φαραγξιν ω Πομ-ος aliquot verba inteni ciens , ita totuna hunc locum vertit: Boses in camipitur descen&ntes, eunt doriebianim' e mox, tanquant retuentes , lmun s se in collatri retrahebant:
Ioad eos in ea loca ubi fictae s Iae erant, se ligna inco-
lumna tranfυe posta pertraherent. Ita Ponsejtu in his exci/r nmtus velitationiblis, utituris i iis qui nu- mero inferiores erant, si erarice net et, copias Trentiantiam versus, ibi fore rem1aciliores ratiis converiit. m. STE- Η Α N; S. Sic defectum, qui h. I. in Gi cis est, Dene, sive ex exemplari suo, quod qui lena aegre inini persuadeo, quoniam ex nostrorum codictura nullo quid quarta ad h. l. adnotatum in cneis reperio; sive ex ingenio, suppi it laic intei Pres P. LXXVII.