Romaikon historion ta sozomena. Romanarum historiarum quae supersunt. Novo studio conquisivit digessit ad fidem codicum MSStorum recensuit, supplevit, emaculavit, varietatem lectionum adiecit, latinam versionem emendavit, adnotationibus variorum suis

발행: 1785년

분량: 515페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

T niantinos vel Thin resinos ae ita ac trimantinos Dellum cuni R Onianis pira traxisse consentit cuna Appiano Dio nis Sic. Leg it. XXX. De nona in paulo ante metuna est. Sicut auten cod. Med. h. l. ε μεντεῖς.habet, sic urbis nomen infra p. 23, o. Ter entlini scripsit Sec. Curio. L. 86. πολίχνης Mαλία: Apud Diodorlina, uni ea dena rea vel si in illina a traditiar, Exc. Vales. p. 3 8. T. II. Opp. p. 96.)Λαγνι Onaen Oppi cli erat .

feri recte, tanti Dimitta in lationiblis fuere se ac potuisset etiana dicere, tam ni risce de se sortiebant at Sec minus proprie . tanta eriat in latroniblis virtus. Neque anaen negavenna, an elato spiritus ex virtute, id est e sortitua line , ortuna hanere. st atrieni valde nena ora dile quod de is latronidus seu taedoni utis a Appiano ni scri diair.'

tuadet interpretatio Secuncti, Oli mini rei tertiatoria alia plot, it et in consti tibiarcili, O veneratnt. An autem in alio emtra plata voce in etiant quae vim senato nos Igni fiacaret, invenerit, at ean cle suo quod facilius creas addi dent, an voca Dulio μουλοι ignificationern tam late patere existina averit, aliis conjicienduna relinquo vide autem inter eas quae sequuntur hanc in paginant annotationes, e iniquae ad hac et tinti arta. ad pag. 96, 2 s. J V H. STEPH AN.. Q UO συμ σου λους per collanas de vocat Appianus, hos Livius plis sidus verbis legatos dicere solet a stratu in formiorat ni ex confli iniperatores secerne ent vel consonerent

312쪽

res. Vide Appian Plin. 34I, 34. Oll. Liv. XXX. 43. Mίiced. I 4 49. cyli Liv. XXXIII. 24. Hos decena una ei plerunaque imissos legi inius neque dudiunt est quin exsiliatorio fuerint ordine; cons. Nostrua infra, cap. 99. ineunte: imo ex consularidus, ne toriis viris riarior unaerus nominari sole uat. Cf. v. XXXVII sq. ωXLV. 7. Par. 196 di. 2sq. πιιγόμενος την αἰσχυνην ναλ ασεῖν. Si Appianus hoc loquendi genere usus est, illi excidisse est verisimile.

Non enina aliquis Vult recuperare τὴν αἰσχυνην, sed contrii του δόξαν, sive τη εύκλειαν, aut quocunque quis synon m

accusativo uti velit. An potius dicentiis δαλαIA Ovum quendam usu iri aderes Non mira eram igitur suspecta cutipiam fuemit Ox ista αναλαIA. Si en in αναλαχῖν est Recliperare, ut certe passim id sonare videmus quale hoc erit, PompeUna dici voltis recuperare ignontiniam 8 sive r Tu-perare dedecias Videnduin igitur an nautari possit in λα-

λυειν ζ etianas αισχυνην διαλύειν Xistina arina imagis posse dici. Beraldus, Iacidani uere Dat Sec. αἰσχυνην vertenti VOCena

contraria significationis, videlicet δόξαν, alit aliana laujus in ocili reuiuit, Misit rationis recliperandae gratia. Vi Suai H Α- Ni S. Ut sic τὴν αἰσχύνην να ID, sic haud ita naulto ante eodem hoc auro p. 78 , 7 sq. Hαῖσμα δαλαIAdiXerat, & Sanan. 4 46. - συμφοραὶ κνελαδεν plane autenii nanaetito solicitari apud Appianum iis una hunc verbi κνα ID, nasiauit esse ling. ad Diodor. XIII. 87. T. I. p. II, taeter exempla quae apud Diodo in occurriliat, alia ex Euripide Plutarcno aciutarens, qui ous facile plura adjici poterant. Non recordatus est Stepnanus duna haec scri dedat, Oriana quae in Tiae s. aec L. ing T. II col. 6o. E. F. X Dena Ostnenes ex Sophocle de eodem ver Di illius usu ipse adtulerat. L. I 6. κατα ασὶέρα ἔκαμνον. S ra p. I 664 Io. κατε

Cus LXXIX. Ti Trum hoc Caput, dua Dus extrenais lineis exceptis, inter Excitrpta de Legationiblis legitur in cod. Bav. Sic auten ibi incipit illa Eclog 'Or ο Πομ-ο τ

313쪽

Lin et bompta in vulgo abesset nonae κακοῖς REI SKI Usat ii l. se ost OnFGi Onae , ait , Videtur λατὶωμα τι deesse. L. q. μετα των συμCούλων. , De Caeliana vocabuli συα Ωιλει Herpretatione dictuna a nae paulo ante fuit sed ne hiequulen illud de eo tacendula eli., qu una μετα τῶν συμzουλων verte mltini sina pliciter fuerat, Utia cirmiuis cCnsiliariis, eum, non minus nova in quana audace in intempretationem nobis a L

ementena, reddere Seiratoriani cotistio id est, de consilio senatoriani quod sic natores huc illi consiliuna larent. Caeter uia ad quaestionen quod attinet paulo ante propositan de ejus interpretatione, ita hos ο υμIύλους facit stratores, seu viros senatorios, ego una hoc de suo adjicien si occasionem cepist at ibit ira ex tanta pio pagina quae proXinae seqititur .ls. 19 . extr. 4m ubi inter testes nona inantur etiam quiis dana senatores. m. STEPH. Vicie notata ad p. 10s,8.

superscr. alteri lectioni a pri Janu. L. i. Λούσονας. Iberi fluvii accolas vid cap. 42. L. et Oaεν ' ἐργασαμενος.

Non ivd lo nihili OLM. Popiliuis ' sed Livi uni si audias, Epit L V. a uniantitata in exercitit iustis et infigati fruees. Cons. Frontin Strate I. III. I , . L. 3. ο Τίλιος. uuin nullus mPssens is sit de his gentillns in in Mancini iniquus uerrit, hi mendosa iri lectione ni Am λιις, qua in litata nostri uiri editis h. l. dabant, ab Appiant potius, quam acti dracii alicujus, errore profectana contendat.

314쪽

p. L. N. Rursus totum fere hoc Caput, mn niatori parte se intentis Capitis, Excerptis cle LVationiblu in Cod. Bziv.

Lin 9. ες ἔρημον τογασελ ,, Distinguendunt post ἔρημον, qu una sequentia per appositionein sicantiar. At Secundi pa- runa ire una specta hic est interpretatio : Fugiem in cora ria cytion viiii ii Nobilioris preυenit' H. UT ET II A N.

Par. I99. L. 62. αποί ειν. D Aptiu futuro , ποίεν ili, unu e turparticipium απειλούντων. V H. Sua P H. L. 6 fI. , Iita . συνέθετο ἐπὶ ἴση καὶ μοία Ρωμαίοις καὶ Νομαν r. Beraldus quidem

P umantinis ob strinxit. panto autem ut brevior, ita etiana aptior sit Beraim in te retatio , lectora considerandiana relinquo. Inciti sit auten significationen verui μνυε illis verbis, seque poni ne ob strinxit quiri sponsionicius lurandurn interveniret. Viden autena queat deesse verbuna post nonaen III 'tirando aptu Secunduna. m. STEPHANUS. Recte επὶ ἴση και μοία edditur aeqtiis conditioniblis sic pax illarguontinuisa cuni Viriat lao, devitia stipra cap. 69. dictu ira est,aeptis conditionibus fir dia dicitur iliapit Liv ILIV. Graeca naphi asin vide uisit p. 22O, 32. Cons. p. 26, 79. I, 60. σπαντα pallina haec focina, poetis alias inagis

freqtient ita, apud Nosti una Occurrit. L. 72. ξηε ταν τινες ἐς τὰ Πρατηγίας , Forsan με εσαν τοτε τας Πραταγία TI DI S-LIAE S. Q me in parentiae si ponuntur, conlii ita Onlisit coal- pilator Eclogartina cle Legationibu S. L. 73. Oυακκαίων κατε

315쪽

illina sol oris Datat una. Quisnana ex his significationi ustiti sus sit loci, alii uterint fretnSlὶenatus Suppl. V v. N. 27.

que aenabrilia utraque sinatile sciunt. Sic enim ille tinet cliteiri Bra luna generutra fluti in alias Hispaniae oras ni f

Caecilius orna ad eos erremini parvi tanaen refert, orationis for an sic do eo nullata noc non parvi fortasse, quia natalicat Appian US, απεί μένον, non υ αυτο απεοβα μέθον, an licuerit illi sic interpretata , qtit u litora Br. cn.

i. in cit. Hi p. ias mulsio t. Sed quid hoc si di vult, nanilhoc scite a agni refert quod Appianus se antea dixisse scri hiat, i littitia in alteriatu Hispania orianet fu parte γε misi in fu lanaen is locus, in quo illud a eo dicitur,

non cona pareat Legitarias nina in principio pag. 06. p. 349 sti. τοσαο μὶ δὴ Biου ς εργα πινος ἐς Δ . 1 απηει, nulla illo a loco ad nunc usque , tuti fit naei Nio. Verum illa Appiani vero a qui ous id se a in dixisse scrinit a Sectiniado Laete cinissa sunt haud scio an consulto. Quod autem pro Κίννας hane Uinus , ex mire ortuna videri potest. m. Suaam MNAE S. Bruttini in I tisitaniana, id vero est in ulterio fena Hispaniam fuisse ait funa, satis diserte declaraverat Seraptor noster cap. 71.

316쪽

L. gr. ἐπίγοσαν. Sic erit una erat. In Notis texitu subjectis, pira πέδωκαν dae poni debenat Uri Mo Laυ. L. 89. - Ortasse scripsit Appianus ἐκ του πολεμου. H. Suai H A N. L. of J. σχεδον Igημα ἔλης oi λυσιν c. , Non debitit o initti a nosti o interprete Beraldo, que in nos h. l. incautius secuti su nausPpureipula σχεθόν. Itaque apti l una scribe: c illicra pro Penio citon Hii Diania mellaret Vatae a Menafallitur hic Secundus, qui dicit, Et nil ultri Rona a nos conte in-psisse tanquana nae tu id nessit in relinquerent; nar eni instant ejus veriba sis nanis, pilas reti id Militin relinqllerent, OH tenFtis, legatos re it Iecta inust , ouum satis aperte dicat Appianus , En illitura cogitas e periciillini se, ne tota ferane Hispania disceret, si sionianos latet piantshi Inientes, conten Nitii liaberint. Vide auten de a active relatione mannotationen quae pira xiine sequitur, Ad vocem aut et Ia λαλυσιν quod attinet , in ea in te retantia Se- Ciandiana Otrius, quam Baala una, sequor: nain hic dicit, ne tota Hii pania rebellaret: at ille, ne tota frenie Hissipania desceret. Est aliten in defectione quae lana λ u foede ina. Alioqui, rebellai eos qui defeceruiat, non ignoro. V H. STΕ-WH Α S. L. 92. , Vel ex his, καὶ ταυε αυτα ἐπίσΤειλε τη ξουλη apparet quana inepta sit illa in te pretatio cum in pioxinae Praecedente annotat ne naentionen feci. Ad senatu na eniim scilicet hoc io lue sciabebat Tmilius se Rona an Os, tanqua in sibi linentes , contena plui aderes V H. Sua P Η A N.

L. 94. σου σιτολογων. , Videtur aut αυτ aut σιτολογων

mendosum esse Fortasse etiana neutriana rarare vacat. m. ΣΤΕΡΗ ad edit. 1. Nullana viae suspicionis causana. L. c. διε κεν , Aut OV aut naendose, διέδωκεν, pro λουον ιέδωκεν, nabe sanus hic id est, Inrorena sparsi, seu dissentinavit. At Sec male , O cen elyrist. Quanavis autem novum dicana esse hunc verbi istius usu in absque accusativipnjectione, aliqua tamen eJus Xenapi inveniri posse haud

negaverim sed ea pauca esse .suspicione ipsa quoque ligus carere contendenim, i S. Taim

317쪽

AD LIB. VI DE REBUS HISPAN. P. LXXXII. in . et ἐπελειπον praetuli ex Vat. A. Med.

h ad Uiq. λιμος ἰαΤετο αυrων. Sic supra, p. 3 i. πει. ' πελιαεν mi Di Med. πέλιιπεν αυτὸν Ἀγορα, καὶ λιμος η 'ετο του 'ξατιυ. scintiliaris Appiano usus illius verbi post- quana senae in serar fuit depravatum, atriam non est αυτων etia iri in αυτοῖς nauta tuna fuisse. L. IT DQuu i scriptiti a sit θ εο υσδας οτρέποντος, See. u. zzz. tanaen, perinde acti scii ptuna esset Θεου σφας αποτμ ποντος, vertit, palantini ab eis per se luenilis, ira si potestate deo cinna incepto revocarentiar, testiteriint. m. Sua P in . CAP. LXXXIII. Lin. o. παρελυσαν της Ηρατηγίας τε Aὶ -

παοίας Consillatias abrogari niinc H milio non poterili, quissim emota anno una Mancino Consul fuerat. Itaque , sicut nonaen πατος apud circo scriptores de Consilara de Proconsile iis tu patur sic πατεία n. l. proco Iuliaris ignitas intelligenda est pighius T. I p. so et hunc Appiani locum respiciens, provincian uiri eritiniqlle Lepido abrogatuni dicit. Cons. notata ad p. 288 6.

Manc. 'C. Secundias autena, Mancinus nantini or tores in foratu a diti ac non potius ita, Mancino ati tetribus dic ans V legatis. m. Sua 'H A NAE S. Rursus in Cod Bav. inter Eclogas de Legationili tu legiuntur nae

ad modii in legendiana viderat H. ST 'HAENUS; uuna non duo iuna est, inquit, quin ἔμως pro μοίως reponi debeat 'L. s. Recte idem Η. STEPH. imonuit is LX punge nyp0 Paneto3stigia te quae est post συν9εμενους. et 36. Φούμος In vitiosi nascripturam Φρούειος una edit. I. conspirant Bav. Med. Vat. B. CAP. LXXXIV. Lin. 4 et , possint haec verba, ἐπὶ τοις Νομαντίνοις jungi etiam cum pro Xinae sequenti Dias expuncta, quae est post illuna dativuna, nypos tignae. Fateor an en, καὶ δυσχερους πολέμου, uosque articulo, naagis usitate dicturum

318쪽

lus, quo ninus Vero hi ἐπὶ τοῖς ο ααντ ad se ille iura tra-iuintiar. Sic sere initio cap. a. di Xerat: μακρας ε τῆς ἐπὶ

τὶ Παλαντία πολιορκίας συ :ς,

L. 46Iq. . ,αι τοτε ν τι νεωτερος Uc. .egit inaurn O sulatu petendi an latina a in prule in tunc A. U. 62 o. egressus erat Scipio, quinqinagesi nutria , vel prii num quinqt est-2ntina, gebat annuna quod ex eo adparet, quod A. U. 86. se plana una decini una an uin egiis scivius tralat in XL. IV.C. f. Vellei Pal. II. Cic. de Anti c. . Alia igit lex, non annalis, vetadia, ne alteriana Consularit na Capesseret de qua lege viale Epit. vii LV l. quae in viii docti adnotarunt. L. 48. πι ἱλαα χη ιίοις. Vide Plin. II a.

neutriina nassa value prodatati . i. S TEPH AN Us ad edit. r. - Loc una laabere hic non possunt istae voce S, κατα λόγοQ. quid si igitur εκ καταλόγe pro his ccio at et Vide annot uuae proxinae sequitur. V Ii Ei ad edit et. Sic puta. 46 3, 28 sq.

L. 4. Θελοντας δέ τινας. Si in hist . de Bellis punicis:

τρο ἷκ ἐπαγάσθαι. Uni an ina adverte eam ipsa in vocena λλοντας, quam naues hic. Sed quunt illic dicat, si qui essent; hic, unde ana essent, ostencit. Si in ut auten observa illic diui καταλέγειν, quod facit pro eniendatione quam has et annotatio proxii ne praecedens.' H. UT ES H A NAE S. L. I. , φιλονι λην. yona Odo linguae Graecae consuetudo compositionem lianc adimittere possit, non video. Lego igitur separatina φιλων ἴλην. m. UT E 'H. iaci edit. I. se Vera inscripturam esse puto φίλων λην, non φιλονι, ην. Apud Secundum aute in neutra in scripturan hane inus, sed aliam quandam , nil rana, vel polius aperte naendos arn. Ohora cinctile

ullatri cinquit ex ptingentis anticis sodalitu consauit:

319쪽

plane praeteria utra video Glandor pio liglaio. Ex Famis fuisse necesse est. De in , he natus Epit Liv. LVII et coli. LV l. 4. Q . Fabi una Buteonena vocat, despionis fratris filuani quaestorena; una denaque Fabii Enaiticini liuin intelligit, de quo Valerius Max. VIII. Is 4. loquitur, quem pighius T. II. p. so8. eun es e juclicat qui Allo,ogicus deinde lictus est.

L. of q. πινγανο αενος &c. Verba haec, his sue ἐγκρατῶς, latulat Suidas in Γόμω sed ibi, quae Appianus de exercitu in Hispania dicit, perperam ad Scipioni αοελ.2ιοουν referrentur.

L. 62. , Haec pauca verna , πρὶν κατασχεῖν τα ἰοίων -

κτως, Sec hisce multis reddidit, is adnunt strationisitiae integritate ac tens erantia flos tilites e triaret is ena. et interpretatio ut habere locum posset, Appianum

ita scripsisse oporteret, πρὶν κατασχή τοῦ ιυίω , τη χυτο ε

κίχτείκ. erat dian autem vides vertisse, is pritissu omina nulliuiri vitia conlpressis ac per triuii et Ego, naagis me adstringere ipsius Appiani vestis, sinulque illud Gnec una ad- vermuna κρα- ίatino olens reddere, sic verteram . Priusquam illos altile menaret vel laa: musquant i adm-bita fios in ista contineret. Nola nainus iste ira pulcnra quana vera est haec latis clisciplinae nailitaris.' H.SΤΕΡΗ.CAP. LXXXV. Lin. s. ταίιας - ἐχρῶντο. Adfert Suidas

v. τα ρκ. Ibi θύτας καὶ μαντεις legitur, coinmutata verbOruna se ite. L. o. , Neuter interpres fideliter Vertit haec Vesta, D 6 χω si ς ων κυτος τελει ετο. Nam Beraldus quiden vertit, praeter tribus cartae non poteria it a Secundus, exceptis Paucis nec ariis Atum Scipio, utata in dubiuna vocari posset, quaenam vocanda essent necessaria, aut v enana forent ea quibus carere non poterrant, majorena cautionern adhibuiti

320쪽

Pae. eo; illis O natin F est Doens quae in hoc una ei traderi vellet, ea sola illis relinquens. m. UT E 'H A NAE S. L. I. D παραγεῖναι. Mihi alii di una non est quin legenduin sit προηναι. Vi S a P Η ad edit. I. D HOC παρα9ε ναι, quod hanc ipsi in periodum claudit, quid si di vult Secundo est,cndere Bera lo est distrahere quod idena valet. At quis hunc verni istius usu in qui vero οικτί3εσθαι convenit alidi invenit Vereor certe ne duae voce in una na O-

ntis scripsisset.' LD E M ad edit. 2. -κμγῆναι, ira tui. REI SI IUS. πρα Θηναι reponere vis it M US GAE AVI USA sic perspicue dederunt Vat. A. med. neque aliter fuerat in Sec. Curionis Xena Plata. acce autena quae lana apti di Sectanduna, quae iisquam in nostro antigrapno cona parenunt. His en ina, iaci sciis quoque, qui tu per exta illitu inquiruntii , interdixit, pro X inae

sunjungit ista , lixas calonesque Palicos es voluit quibus respondentia Appiani verna illa non lanne inus. Contra non expressu ille interpres verba ista τας α μαξ κ καὶ τα ποι σα τα ἐς αυτας δειμε o. J Aptic eunde in in te retem, istis, Junientia tnnia esit iliari , ex Ptis Vaticis nec artas, ΓΠ-

cierent,npreavit, contigua sunt a zec, si ilites coqtios misere nolitiit. Quas voce excipiunt si e , quae sunt ex iis quidus respondentes Graecae ala desule initii , Alia afa aliave instianaenia militiaria ferae rescit, praeter erat V ahentis', Uisas potoriutri. Sed quid de his vernis V lixas calonere ue paucos θ' siliit nec non de istis, Milites copiostiarire notitit, tutius autena, post Hrilites in te pungere nequis intelligat nailites Lia coqui essent de laisce duo Dus in quana, locis quia dicena ui Nulla in entia laar una reruna mentionen nostr una Appiani e Xenaphi hau et at quunt alioqui caeterris legi us Scipionis Militarinus iae sint consentaneae.

I ectori igitur in aedio relinquo, an cista in suo Appiani

exempl ira invenerit Secun olus, an apud aliuni scriptoren inventa vero is ti ju infercire non duo itaverit: nam hoc di . alius interpretes per naisiisse Uservavi. m. STEPHANUS.

SEARCH

MENU NAVIGATION