Romaikon historion ta sozomena. Romanarum historiarum quae supersunt. Novo studio conquisivit digessit ad fidem codicum MSStorum recensuit, supplevit, emaculavit, varietatem lectionum adiecit, latinam versionem emendavit, adnotationibus variorum suis

발행: 1785년

분량: 515페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

non λίγω sed λίγων legetis, tinxit sequentinus. Ita enim locuna hunc reddidit Caeteros intra castrorutri coegit septa: Vllaei Tebiis, is paucos ad porta castortini, pia id reriserent, reperit. m. Ei H A MUG. λι- , sicut Sec.

Curio legit dedit cod. JIed. Atque id reponendunt Mino κ

Vat. B. Κηδεσὶ ς recte Vat. A. Med. Cons. ad p. Io 7, 3. c-tuna est Mis one , cfocer ni generatim illo nomine significata. uni te in Laeli triri, uena Diter uic Olninavit Appianus , ipsum quoque rebus Viriathi Deli gestis egregie claritisse, Ciceronem teliena laa Deinus, in Britto cap. i. cile ossi c. II. ii uni, Viriathiant, in attrit, C. Laelius praetor fregit

U Omnunttit, ferocitatetv qtie mu ita repressit, it facilabelltini reliquis traderet. ya res ari,a lio , Hispaniae citera oris priae tore, paulo ante FRET in iliani Cos in suam provinciam adventu na gestas esse, ingeniose pietatus conjectavit, T. II p. 62 Ac suspicari sane aliquis possit, Appia ii uni etiana victoriae illius fecisse rentione na, sed intercidisse apud eunt nanc litoriae Delli Viria inici particula in Quae suspiciofrnaari fortasse ili strant tina poterat ex eo quod de Fadio Ernaliano supra legi naus p. so l. 48. ad quena locuna vide quae notavimus Sed in ea dein litori e nil nis parte, Claudii etiam Uni inani prie toras, pol Vetilitana plautium ad internecione in paene e Xercitu a Viria in caesi, Flor. d. 7 I6. Oros. V. . apud Ostrina desideratis naen UO.

κητον ἐκλιπων ἐκλιπων scripsi una Vat. A.' Med. Ceterunt ina prudens h. l. erales Versionen tenui, quam siue nrenda tan suppleta inque velim et interdiu mente soles itis inciti fans, tilla praeternus id occasotieritia inexsectat tis hos ibus adpareret. , Nevier inta pres sic ad h. l. IJ ST EI FI AN Uri vocer αδ πον X pressi : quae ma nitamen est ronaeoti Haec enim ostencsit, Viriatum omnes

292쪽

286 ADNOTATIONES

superveniendi hostiolis ex inopinato occasiones quaesisse , venullum temptas, quo hostilatis iupervenire necopinantibus ponset, prίeterinisisse. Neque ni in dubito quin perinde sit acili

mctuna foret , υτινα καιρον του δοκότως πελμεῖν τοῖς πολεμίοις

ἐκλείαων ideoque tala duo valde diversa tena pota , vel noctem, vel καυματος ωρα , ad irruenduna in hostes necopinantes fuisse illi freque tuta: sed καυματος ρα non impliciter interdiu cuna Beraldo, veritin iiij issici aesti sonare fateor. Non ignor interim, illa verba, υτινα και - αδόκητο εκλειάων, posse Whoc modo redcli, lilian Occia nen inexploratam resinqueris.'

mina. Fhrian transfiigae fueriint RO inani. L. 9. Εἰσκαοίαν. Α Ocuam plinii ct tolenasei ' εμc λαν. anulena, Judice Hacilliin, Cellatio, quae Τουκι tolemaeo, Tucci plinio dicitur, Ge ella Augus cognominata L. Io. I κολαν. lini oblitalia, ptolenaaeo Antonino Obuetilia, naud procii Carinoira. X ujus inuis nomine Obucilla corruptum fortasse illud Bactita vel Becula , quod apud Livium XXVIII. 13. ne in Oratur, tibi de praelio agiturci iod prope Carmonana accidisse Appianus refert p. Jo 89. 134, 6. Cons Calatin ad Strao p. 41. C. Altera autem Baecula, prope Castulonena sita, cujus apud Livium XXVII. 18. meto. Polyb X. 3s mentio occuriit, de qua dixi ad P. I 3o 84. hines V pertinere utetur. LII. is συνεγι νωσκεν Ita Cori ex illud vernunt quod in exemplari reperiora εγύμνωσκεν m. sua 'HAE N ad edit. I. Ρω συνεγίνωσκεν, quod edulit Steplianus, substitui latinam Appiano usitatam συνεγίγνωσκεν, Naae in Vat. B. superscripta est vitiosae scripturae, qualia ille codex una exempl. Steph. comminen hauet. Cf. ad p. 26, 2. Par. Is L. 4. εχξ θια δευτερον C. , Si ueni Caelio S cundo habere volentus, idem de hoc loco scenaus quod de

Oaodam praecedente, p. 286. 67, 39 RG ei aliqua deesse: quunt nihil tale nec de hoc nec de illo alii su*icali esse , ac

293쪽

auten aperte videas, ubi lacunana ut vulgo loqui natir esse pii laverit, hunc quoqlle interpretationis ejus locum idi cum spatio vacuo masteriscis repraeseia tu uo. Ita igitur ille Moxie in HyOerna recepit, feci.ndisi proυincia ejus)ue belli ianno. Hul reo tuaesis , Oniatn , in Dissipania Q. Pomp0o siccessore suo relicto, naDeiaυit. Et tu fater Maxinuis AEnuliantis, Ilun Vllendam, nomine nobin, latroniani duceni , cepist quis ei dediderat, ei soli pepercit, reliquis nitritu nantis ab idit. Post pNDri Viriattixti per Gucretiar, Erbanan &c. Nana naulto post apud eun imale scriptuni est legionio in pro ligonio us '' Η STEPHANUS. Quod si lacunae in desta: uni in exemplata suo non invenit Sec. uno ditinctilia tena saltem nujus loci intellexisse videtur, qua quin se expedire non posset, defectus notam interponendam censu V. ni idem ni locus , sive defectula Doret, sive interpolacione alit aliis colitis telis foedatus sit, turdatissanaus paene desperatus sena per visus est. Σεμυλλιανος in ori coni entientibus linta Sciam ante me edituna fuisse,

quena adin Oduin etiana ter pag. necessi reete leget a tui nio nui ad p. 8 o. D prina uin perperunt Αἰμιλιανος pro Σερουαλιανος polrtuna erat; liena era re in naOX cap. 69. Di repetitum relenimus. Ac ni nil an o D stat, quo minus nunc h. l.

de hiDernatione συiliani di Xisse Appianum plite naus neque repugno si quis non Olicitandum vero una ἐχείμαζεν contendat. Sed quod utina sequitur, δευristo ἔτος η ρατηγῶν του του πολέμου, fecitΠ GH GΠΠO quo huic Della erat prae fctus, sic enim vero ista reddenda erant, non, ut Beraliadus fecit, altero Mus belli, citi proieriat, anno id sane

in eum dena Servilia nuna non conVenire videtur: nam, quum 4

quani per Diennium adnainistrasse provincium ex s. ivs Epit. LIII. at V. conmit, nae tanae fuit primi anni tabernatio.

294쪽

288 ADNOTATIONES

octa vel hoc sicere Oluisset Appianus, prorogallini ser-ρς' Υψ' liliano iis in sequentetri anniin inperitini natura veli a illa hoc ei aut simili aliquo naodo una cis cluae sequebantur

Raerata connectenda di Και χειμασας, καὶ Αὐτεμ ἔτος του c, τουπολέμου Πρατηγων c. an vero quae iis subsicilitatur te Se olliani decessi e pro pincis , de 'i demisiataesore P. Ponr- pejo, denique defiatre ejus Enulliano ; haec qui lena quin misere turbata a Mariis sint, dubitari non potest . a in ut ab Enutiano incipiant , si vel naaXi in statuere velis, oditer Appian una in fine latijus cap. conanae in orasse aliquod iunii liani factu in sinat te quota in imo ori ei quod de Serviliano

paulo ante retulerata atriin tanaen debet videri , cur non

stati in Libjecerii illud factuna, cur praus de decessu Servilia. ni ex pitvincia' de ejus successore loquatvi , ac tuna demunt, uniciam exspect a Das discere quid ille Serviliani stiae cessor gesserat, plane naisso hoc, ac Eia illi an una te renaittat Τ Mod aliten ea, quae seq. cap. 69. de reliquo cursu belli Vitia inici de pace a imperatore Romano cum Viriat noco inpositet nariantur, pariter Onania eideta En liano trinuuntur, uena adeo veluti e machina riu sus in scenana subito raptum vides id vero , etiana si nil aliud nisi ipsam narra tionis Appianeae serien per se spectes, non potest non incongciuini utique videri; suspicionem gignere deo et ex eri ore ita rari sus, ut an supra P. I 8 I, o, Gliliani nomen irepsisse. Quod si vero cogite S, non sol una ex L. ivsiapit. LIV. collata una altis consulandus conitare, pacem illa in cuin Viriatho esse a Serviliano factam, sed ipsuna etiam Appiariuna diserte monere, initio cap. o. ina peratorena eum, qui illa napacem cum Viriatho composuit, Dat rena fuisse illius P. Ser vilia Caepionis, qui ei in imperio successit; una quidem faciletita persuade uis , an Appian etiata has res, a cap. 66. narrantur, ad Ser vilianum fuisse relatas in ejus nonas nis1ocuni sive casu quo lar sive ina prei denti consilio a lidrariis AEnniliani nomen esse suo stitutum. X quo potio intelligitur, de decessu πυiliani e provincia, hoc loco, de quo nune quaerinius, dicere nullo modo potuisse Appian uiri; uunt

res eo us

295쪽

res eatis altero imperii anno in ea dena provincia gestas se quenti lenium captae e Xponat. Denique, quod Sertiliano PQg 184

in L usitania mi ad miniit ratione delli Viciti inici successis

O PODFGiltra lili l. occio O dicrtur, id quo nana pacto ab Appiani naanu profectu in clice inus 2 qui ut taceana quae de Ctepione, Serviliani successore , modo dicta si in mox suo loco ad p. 8s, H sq. uberius dicentur euna dena P. Poni Oma circa dena teni pus ae allio Metello in ueriori.

Hispania S in delli una antini ad ira inistratione successisse,

siserte docet cap. 6 seqq. ut re eju gestas copiose perse. Cuius est ΤDixi de lina cultatinus, quae hunc locuna, non Auctorris culpa, ut puto, sed liotarior uiam, reniunt. Unde potissina una ortae hae tui Dae, quove pacto integratati sui sanitati

penitius restituenda sit Appiani narratio , aliis dispiciens uore linquo. Generatina verum taeclare viderunt macule exisplicarunt Pighius e ins ne natus. Suspici: onem aliquam quae naini de expedienda hac confusione cogitanti Odorta est, supra in calicavi ad pag. 8o, o A fortasse , postquam suo

loco olim naissa per eriorem id rarii fuerant ista verna , Ninde , uiuuna intellecto eri ore sive idein liti ratius sive alius qui illo troi uteuatur supplere naissa ei Da ex alio Xeinia piari vellet, factuna est novo errore Oviaque incuria , Ut fraude ver dorum καὶ πιλο o, folio pro X inae sequenti in G- dein folii facie recutaenti una, ad alienum locum ver da illare seirenittr. Nam distantia quidem Ocoriana tanta est, ut trajectio ita non videatur ex e fonte fluxisse, de quo u peti ni in prietati ad OVana Versionem Gnt Cana . . e Co ilice Veneto apud nos editana perspecte monuit VILLO ISo-Nus V. Clar solitos esse nonnumquana Enrarios supplementa eoruna locorurei, quibus alunt ut a se omissi una intellexissent, ad nnem Z g. rejicere. Denique verra, postquam se nne in alienam sedem intrusa illa vero fuerunt, nati una non est, denuo rursus paululum nautata deinde fuisses novae sed ut cumque adaptata, una eisque quae sequebantur, prout eo nai

296쪽

αυτοῦ παντας ἰχΠρο πη-. Si recte hoc loco insertum nomen Maxunt a nullani est , iit an hoc vim editum sit illud in dedi titiosio in ines severitatis Xenapi una erit initio cap. seq. ad verbum λύκων adjiciendtura nomen Σεμυλιαδες, ut ea saltein, quae deinceps traduntur, usii ad Serυiliantini emtinere intelligantur de quo satis in Adnot. praec di et mn est. Sed verius, ut inini quidem On causas di dena paulo ante expositas videtur, pighius retias ne iniusque , quos naagno numero sequuntur qui Orii in te inportu historias post illos contexuerunt omnia illa vero a quae minus cillis literis imprina curavi, pro Uumento undecuinolite in reus haventes, factuna hoc ad uni lena Serviliantini, in cujus re Dus gestis exponendis vertat citur hoc loco Appianus, non ad Handi stina, retialeriant. Et ei dena Servili an Certe idem facinus, paulo anaen si versius expositu na, ac lati asse tina alteri illo facto, de quo paulo ante Appianus di Xerat, aliquatenus confusum, diserte triduit Orosius V. . Ottingentis , inquit, de Q. Fadio Maxi in Serviliano loquens principibus omini, quos, satietate invitiator, deditionis jure fiscirerat, manus praecidit. Ex tintino IV. I. a. taesertina ex lecio Ma X. II. . II discimus, iusse laos, in quos saeva illa severitas edita est, tranSRagas atque reuelles e sociorun Hispano rhina numeret, qui, una apud ROnaan OS nailitassent, desertis Rot nanoruna taesidiis ac nostes transierant. Apud quos eos-clen Scriptores quum severitatis illius auctor, quem ni P. Fabitin Maxinrtini dicunt, arsus a viris doetis vulgo Onanibus Servilianus soleat intelligi; unum lactis limum RUIINRAE N LU M video, qui eam sententiana nuper in Ani inadu ad Vellej pat. II. s. in protiant, ad Appi Einiqui clena locunt hunc, quo si genuina esset vulgata lectio arguinent una peti poterat, non provocans; sed ex solis illis Vellei vernis Fabius AEnulianus Patili exemplo Jciplinae in Hypaniis it

claro nus, satis adparere ratus, una dena fi liliant in apud

Frontinui quoque Galenum aX. si e intelligenduna. Inouo illi liceat a clar Viro, quem honoris causa nonainavi,

297쪽

AD TI B. I. MD REBUS MI Ρ Λ 29 Ipaulli luna dissentire, acta uti illi reque , una fit et una illud, de quo apud fiontinuin Valeri uni agitur, ad eam deni disci oz plinam sit reserenduna, quana in lLiniliano Veli ejus lautavit. Certe quuna factuna noc, quod illi Onanaena orant, ad BD ritaremi 10υani j eritatem Valerius dicit vel inpranais Ldeatur pertinere e siverso Veli ejus an cis. ipliniani, qua Enuhantini aruisse ait, diserte a severitate disceriait atque separat. uia enina severitatis Xenapi una a Metello in Hi spania editu iri conamena Orasset, haec siit Ucit Hic irttite acie Deritate facti, at Tintili in Paulli exeniplo disciplinae inii poeua fit clari uis. yae clisciplina

Pauli quonam potissinuina peltinuerit, e ipse Appiano nostro, latit. His p. cap. s. Jun. c. Ico collat Liv. XLIV. 3 3 R. lis cinnus. Et haec quiden e naaXinae volui na onere, ne quis apud Appian una loco hoc, in quo versiantur, nullani no men fortasse defensurus, inem auctoritate ficiar an illam sen tentia in Xistina et Ceterum severitatis similis uic qimae Fabio sive Serviliano vessimiliano h. l. imbvitur, aliud e ena plum de Scipione IEnailiano narratur infra, cap. 4. P. LXIX. . in . o. ριπάνην. Apud ne nainena aliuni Scripto rena iudis hujus mentionen Distana reperi. An ea leni via Arsa Nostro cap. q. l. a. meographis quoque aenio rata L. I. πεκειτο. In Xenapi legitis επεχειτο, posito χ ta inquam ad ἐπιχίομαι, accentu ei tana Diana ab

επίκειμαι. Sed a id significaret ἐπεχεῖτο Τ Ni emendatione ni Stepta an confirmare viderentur coclices nostri, suspicari poΩses, iden valere quod sinple Verbuia i γειτο Civ. IV. p. 6 4 et . aut ξεχεῖτο, es litici iatur, em/πὶ reat in eos. J .ege potius ἐπίκειτο, ut P. 27. 24 3 8. πολιορκίῖν si ουδένα εια, παρα2υλασσω καὶ ἐπιπι μενος , p. 87. 162 sq. ξυλευομέννδ αυτ καὶ χορτολογουν ἐπέκειν sin etiana p. 2o2. 19S s s. cuin hoc ipso participio , οἱ δὲ ργαζομένω τε ἔπέκειντο. M.

298쪽

ad edit. r. Et in edit et tacite coireXit merulam. Quum

vem praepos. ες abesset, dena H. UT E 'H A N in ad edit. 1., Significat autem, inquit, εὐτυχίαν ἔρίζειν dena trini καταισχυνειν : sed duriusculum est illud loquendi leniis.' Tuni vel ΙD Emmirsus ad edit. a. haec monuit se pul- clarina hoc loquendi genus, quo utilis admonitio lucidiis belli sub Vinati Xeniplo proponitur, ita redditur a Secundo, fortianae felicitate tin quani elati. Ad ni agis nain placet Berataica in te retatio, non insolenter ita fortuna risu . Jac et anas dareian τὴν ευτυχίαν Ουχ σείων, aliud in il essequata foretinae felicitate non erri, quuna talaien manifestum sit, Mendana fuisse stillena voculana inris ante vero una differri pro dare non possem illud advernium lina ualm qu una longe alitidit, dicere ον υ σοι τεν, qua in ουδέποτε os σεν. Sed linet me oriri quae pii Xinae sequuntti interpretatione in ejuia dena adjicere. Haec igitur sunt ejus verba : Cogitans se benescii naagnitudine praeciarant teraninandi belli occasonent Diactitni, acciri Dedus ici latini sistrianis, ali odi optimitii conlprobat imi trini triani rit Viriatium nrictis es t Rotna-MOrain te talle nine qui ei fiaDerant, donarini essent regio. nil/n tias se debant. In hi jus loci fine ne hoc quidem placet, γην verti regiones, malina una Beraldo agnas interpretari V Haec Steplaanus. Sed ad τὴν ευτυχίαν inteme

ευ-:αξίκις. In Codice Bav. inter LX cerpta de Legati notui insertus est hic Appiani locus his vernis 'Ori . υματΘος,

ver da illa Piag. D. L. o. adtinet, quae in fine Adnot. suae

rectius videtur Sec. Cui ionis in teipretatio reddidisse Graeca si Dodo alia scriptura it tunc qui dena του ς π ύτω intelligere oporte Di inlata Oles duce S, quo rit in opera in illo

299쪽

AD I. I B. I. DE REBUS HISPAN I9, bello usus erat in athus. Atta inen inagis tuique placet ea

sententia, qua in Bercitatas X prelsit, uena nos h. l. sumitisse Clita: Sed sic vereor iit sitire vernum ρχειν possit: lcviden luna erit, crapse mi - ne Appianu S, ν εχ σι γῆν, ἔχειν. Cf. p. 9o, I sq. un. 3 - 4 , . q.

L. I. εν καλοῦ cum Beriit lo et duli honesis conditioni iis. Malint, conrnrodo traxipore, Opportune. Ibidem lin. in Illinguenda oratione sectuus una Bav. et 29. Alendos, Pag. Iῖς. Bav. υμκτεις εἶναι & L. a. perperan idem curet coni. καὶ .CAP. LXX. Lin. 3 fh De necessua te naendaruli nonranis A λικνου, uiuod liner Bav. cum reliquis hic exhioedat,

Muxtin uno Diliantiti fratrem ait fuisse, nariarat ira puta , 'aepionis illius qui ipsi in nrpetio successit. Quoil pro Κεπίων vel GHA Q. 36. deni de Bav. Σκιπιά exlii Dei, ut tau pollina nonnuli una tantisper ini cere posset, eo quod H-liani fratren revera Scipionein fuisse notum est. Verirna non

modo alii Scriptores Livius Epit Lil V. Vellej pat. I. i. Valer. Nax. IX. 6. . Eutrop. V. 7. Alictor de Vir. Illustr. in Vitiast.)consentiunt, Servilium Caepionetret, una qui Consul A. U.

6i4 fuit, hoc eodeni anno bellum Viciatnj curia intere nato Vina in confecisse ; sed aptu Appiantina quoque reliquaonrnia exe inpiam in Caepionis nomen, quoties illud noc cap. cap. 7 sq. repetitur, conitanti consensu conspirant. Quo ininus cluditata denet, nulla in esse lectionis illius, ultram cod. Bav. n. l. Xhio et rationen havendam quae nimirum vel

callido ali crius librarii consilio de ne tu i , qui, quum Lia liliani nomen in lucum erviliani intrias una invenisset, fratren H- miliani nox erat non Caepione in , sed Scipione ni fuisseri vel ex solenni illo inranorum laesu orta est quo saepe uinero

Caepioni ni Scipionilni nomina tenae re atque perperam inter se cona nautata an apud graecos Scriptores quana apuit latinos ille naus. Illius confusionis, levi la passina naonuerunt

viri locti, alia apud Nostriina Xenapta habes Civ. I. p. 41, 6ψ. d. p. 9 et Apud Dioclonina quoque in hac histortia Σκχtri . lege datur, quod Celsella gius correxit T. II. p. sa .

300쪽

quod dicit Thucycli ies, in aenteni nobis venire lebet e stritis qui an hoste sita non tinaei, sed ejus vires conte innit: pastiliaque apita historicos una inisione Migno nainia naininae Coi juncta est. Ac ei te ne hic itiden ita denuisse intei

pretari μετὰ καταφρονήσεως Secti nolit videtur, liri ira sonecitque ignonrinia tiositini.' Vertina cista interpretatio vendinet in is, calcaribus eqti sint illato contendit, parilia placet, ac potius poetica quae lina cle scriptio est ut Onratiana, Cana cunis postea mentionen tacit , ξύτη r , in aliis reb iisnaagis qua ira in stinaulando calcandus equo fuisse positana pneselli nutu in ipsorii in equoriina velocitate. Fuisse auten stucilio se conquisitos a Vitiato tales equos, apparet e pag. ProXinae praecedente, nec non ex 289. m. UTAE PII A NAE S. - Thucvssidis verna, quae respicit Stephanus, laave lio. II. c. r. Fansiliatis Malias Appian larinula συν καταφος σει. P. LXXII q. Qui sultus orta inenarei trinio Cap. a d UO-Dus sequi. X postariun cuin eis contulerit, quae cap. superiori tractata sunt, usus cap. LXXIV M LXXV. continuata ad finem perducta; ne sertina si meminerat, Appiant in sicut cete quin constans hoc tentisit instittit una, ut incla Oatani quamque historiani ad inena per lucat musquam ad alia

transeat, sic initio hujus ejusde in areationis belli Viliathici cap. 63. diserte etialia esse professu ira, se illud helluna continua erit ni se ii esse comple X tu una nae is aegre sibi petitia- de Dit, abrupturun fuisse ioc loco Scriptorem nostrum tela in hisius histonae ad finem a in nunc properantis intrusa sudiis aliarum rerum post mortem de natura Viriathi per Ontinuos aliquot annos gestarum narratione , una dena una ad pertexendas res Viriathi Caepionisque re Glitur uin. pod si verbis illis, τα κῶων ἐου ου, in quae desinit cap. LXX, proXinlesudjicia inus hie , a qui Dus incipit cap. LXXIV, υμ ατθ ρ ot

SEARCH

MENU NAVIGATION