장음표시 사용
331쪽
nona in huic sudaei ista sit, nunc non succurrat. De re confP. a , 4 sq. L. s. που σαλοντο restitui ex rei una Ostrortina cocilicum consensu. L. 28. τουν. D ισυν ' Veniat aliquis qui me ni adJuvet. m. Eam MN Uri, fedit. I. locuta hunc, τηνουν ἐμέραν ιπν, ' ἐς του Θαν. c. fa Oilena sanatu existimo, reis Ponendo του pro ισυν, qua voce ni nil significari potest. IDEM , Ledit. 2. ητου perspiciae dederiant 'at Ac med. Ide inque ei Duin ad naarg. Vat. B. Jr man scriptiun qu una
in come X tu eade in vitiosa sit sc raptura, quae in Stephani erae in plata. Curio, postiliarent. CAP. XCVII. Lin 3 o. ἐς γαρ κὶακισχιλίους. Xnmillia licit Vellei pat. ll. I. L. LI. D μὸν καὶ c. se Nisi admirative haec pronuntianda intelligantur, suspectus fuerit locus
falsi. m. Eim ad edit. I. L. 334 ουοίσι ταυτα Sic recte Vat. A. ωMed. Neque alliter Iegit Curio sitae lini suam latra illa alia natione Ut fac rent adduci potueriint. Ad vulgatani lectionen laaec in Onue rati. EIS KIUM: is Fortasse μοία ουδὲ προrερον , ο ε μετα ταυτησυνῖεσόαι Ρωμαίων υποσὶαντων. V Ibid. ποίαντων. Sic si denicodd. Vat. A. messi quod in πσὶαντων cotauptuna est in Vat. B.
L. 36. h, Blaen σὶρατηγικωτερος αυτων, intelligit, quana Par. Gr. ipli uia tantini, non autem, quam Caeteri imperatoreS Ut
vertit Secundus Denuit autem Beraldus non licere si inpliciter, et ulitaris peritiorent, sed DFeratorem res militarris peritioreni. m. P Η S. L. I. αδορωντι, sive ex emendlatione Stephani sit, sive ex ejusde;ri exempl.iri, tenendum illique fuit. L. 6. , ονύχωvκαι ρύπων καὶ ρυπου. ουπτων in amrino legi in Xena piar1 qua in recte , tu videris ' H. STEPH. ad edit. I. se Noncludi una est, quin mendos una stat Ocanuluna istud ρύπων. VIDEM adedit. 2. Vestigia vernoruna και ρύπων Conaparent
etiananunc in cod. Vat. A. sed di dein erasa sunt ista verba,
332쪽
quae iniiciana naena se a librario quod a in scripta fuerant prinillis καὶ ρυθου quae sequuntur in cocii Med. plane destininaen dolii illa verna quae delere etiana Usserina R EI K PUG&Mus GRAVIUS. L. 4. li το αξορμενον χωρίον , Fortasse εγμενον scripserat Appianus. Nec non δε μενον tanaen seri potest. m. STEPH. od edit. I.
L, 47 sq. εσίης χυτοῖς πόκειτο καὶ - . Scilicet, sicut τα σώματα erant λαῖ αρτα καὶ ρυπου με Πα, sic vestis erat
πιιαρά. Oil intriastina . . eia ατελής, de eo nitror ita ila vitis docti, esse au Otatu in Vocanti luna lilii , quod ejicienduin utique dilXi, in contexti non agnoscit linei Vat. A. Sed in ad naarg. scripta sint recentiori caractere cro ἀτελής, πενιχοα. Ode Med. in conteX tu habet πεκειτο τίλης κανιχρα sic nil ait ad orana iura quoad quidem ex collatione recta in conaria unicat. intelligo sciis tu in Vat. B. autem in contextu, sicut Stephani Xe inplar, dat αλὴς πιναρά : in larg. auten πανιχρα. Jana sicut 'OC πανιχρα X πενιχρα naanifeste coiiuptuna est sic non tio itanduria, qui ατε- λ. illud ex υτίλὰ lit depraviatum. Nilai auten aliud haec esse , nisi interpretamenta voca Duli πιναρα , non duo ita Ditqvicunque id quod de scriptura linta Vat. A di X cum L.exi co- graphor una glossis contulerit. Suidas ΓΙιναρα ευτελῆ, ρ
παρα , ταπεινά. Hesychius πιι ν α ρ α ταπεινα, υτελῆ, ρυ παρα .Et rursus , Πιναρώς ' σπαρος, υτελές. Tunaicilem: υτέλεια τα IrHνασις, πενιχροτης. Haec Jan I scripseram, uti in
in oculos meos incidit H. UT E 'H ad hunc locuna A Gnotatio in Casigattonitus ad edit. I. Exe inplar inquit αrsia illud additum than et in inargine : Di dena iro πιναρκ, πανιχρα; plane ut Vat. B. pro ii tanaen legenduna πενιχρα,
iniciana in pranais laudus periossi verbis sudes enoti Significat
333쪽
quule in αυτους aliquid , αενεω ω Tiqiad. Sed qualis est ista
iis lais verbis non de neret reddi ratio praecedenti una, qui distri est, δευτους νεωρων ε οργῆς καὶ λυπης c. is , dicana quod sentior edo, scripsisse Appian una ἔτι γας τενες ωρων. Cthias lectionis non parva relicta hic vi lentur esse vestigia. Narra e polirenais nonianis ανῖς syllanis ενες, connisi cuin Veroo εωρων, ,etuni fuisse νε-- naihi fit verisinai te quum atrie in ατ syllana mina restaret, ilii significans, nullatam fuisse in αυτους, liud aliquid significaret. litici aute in ατεας σξαν valeat, nena O linguae Graec; petatus ignoranii. V H E- I A N VI, d edit. I. se Videtur deesse aliquid, quod ungatur tria ενξωρων quanda ira spectis traici lenticini ignificet. Caesius Sec. rore tuo, e paucis inulta faciens in sua interpretatione, ita tot itin hunc locum re Mit; incipiana auten a fine paginae traxime praecedentis: mihus reb hosmin ni erat Hesrit ident, nihilonuntu tanun aspectu homririles idebantllr. Idcirco a Loinianis cun cirruationec piciebantiit, in istatavi in iliis animoniin, cor Ortim cstfectioneni, ex aere qui etiani tithia persabat an persabat licere voluit Uiuio 23 ex dolore ac la ore plern Pertulerant, vi deni pie ex conscientia alio alia aliora tri carnibis pases essent, conten tanto tis. Ita ille ego vem suspicor, hanu aut talena laujus loci scripturan filisse, τι γαρ ὁρεμ ε εαυ-
pro ες - ους. m. STEPH. ad edit et Cornnaodiore in cecinoremque etiam tunc nae licinam huic loco 'esidero. Cogitavera in ενεέγων vel επε γων seci vereo illa ac faciat satis. Ceterun ενορα cuna terii non tua quarto casu, jungi solere
constat. Voca nul υμ quod inserenduna Stephaniis emfuit in inriti fere phrasi ustis est Appianus Civ. I. p. 37, 92.
334쪽
L. 62. ci, Hic quoque vides θι νυμον dicet cisissentiente
' erat di interpretatione, ut paulo post ostendana pro προ νυμι, dici Hic quoque in quana, uuna p. 279. si s 3 87. Jlaunc vocis istius his una nanueris Ac facit certe alterum istud Xena plum , ut minus de hac scriptura unitare oporteat praesertim quuna mi altero illo nujus scriptoris loco exstare istum vocis hujus usu na constet, ac fortas e exstet etiarn in aliis, quae Inde noster indicanit J non tantuna in illo, atque adeo inanes apud pluta renum finTina Ol. p si. B. Jsignificationem mireat. Nirabuntur inulti, sat scio, quomodo hi voce illa λύυυμ, ita usi sint sed nainus mira Duntur, uni consideraverint, quod Ulixi in meo nesauro Graecae linguae: λώνυμον, uuin significat πεφιωνυμγ, cetaVeni, siVe cla-TἱlΠὶ, non denere accipi tanquam ex adverdio δις, sed tanquam ex praepositione λα tactvin eandena vina nanente quanὶ
in λάλλος, in λωλυνιος, inuidula an aliis inter quae ideo
non pono AxIητος etiamsi in eo praepositio usu na unde innadeat quod sit no inen alius, ut ita dicam, naturae, utpote ex verno factunt Leginius apud launc ipsunt aliud quod an eadem Origine est nomen, in prima huius opusculi pagina, Inouis pag. Ioa et o J videlicet πολυώνυμα Qua navis autem πολυώνυμος dena sonet interdum praesertim apud poetas, quod περιώνυμος, ωοιώνυμος ut quidem sumitur in eo qui praera ianinus est loco; in ta inen πολυώνυμα ε 3ν, non significat celsi res gentes, seu arae , sed quae nulla noni in habent. Beraldus verti di versae: Secundus rectius, nonrinibias dimer-fe; quiis nomin mias aria dicere poterat. Vis Caeterum uterque verpres perinde vertit ac si scriptum esset, non γίγν&rθαι, sed γενήγεσθαι. Neque tamen mutandam
scriptura in nostram censeo uiuuin intelligi possit, Scipioni in mentem venisse, id quod aliis evenire solet, sibi quoque eventurum, quod attinet ad comparandam nominis celedritatem.', De illius autem vocantili ιύνυμον hoc in loco significatione assentitur nailii Secundus, ita locuna illuna reddens: erit/od ut quidam exsimans extraxiniis aliora n nralis suasi gloriam ni S ciri fore exsimaret: quum tamen O.
335쪽
tius ragnani dicendum esset, ouoniam gracilias comparativi
vox Graeca non est. At dissentit uti dixi Berat aliis: in p. re qui ita vertit, Ae potitu ill nrtuti arbitranti r illus iacido coenonuna exitiarusniaria n urbiuni excidiis qllaei erat. Sed cur hoc mettim ad eos qui olii possunt illustria cogno sinina adipisci restringe inus, potius quana late ad Onanes, qui naarnana Ora utras celen citatem ex uniu tantula trilis expugnatione possunt assequi, X tendemus Tunc aliten nomini διίνυμον alteram clare significationen oportebit. '', De lais porro Glii obus cognomini dus, quae Appianus eum ex duarum urbi una calamitatibus accepisse inuidem accipere voluisse, crauit, in quodam Scnedia snaate dissem, etiam Nasonis autoritatem interponens. Sed interim taliae narror, cur Berat diis noster illum locum paginae 3 Oa. p. o, Φῆ.3 Κορνη-Dον Σκιπια να τον Καρχηδόνα ἱλήνrα, verierat, Cornelio Scipioni, cyti tarthaginein exciderat ac non potius contentus iaetatelicere ceperat. m. STEPHANUS. L. 6ς. Tora δ την γῆν την Νομαντίνων per iurani erroren
tina ista sunt haec se verna in cod. Med. L. 66. , VOCena χρηματίσας, cujus significationem assequi naudii suis est praetermisit Secundus. Ita enim totum hunc locuna vertit Igitit Ninniantinorai n nibus vicinis
gnatis, inpacatiis quae loca it pecta videtenturis
metti peciantiaralmitintima extorea, dotritim renavigavit. At Beraldus illam vocena nati piae teriit, a Unc quoque totun locum fideliter re Mens, o moala: tmrantius agro inter
Nicinos divisio, tiliani reliquas e states ias dice do perit frcisset ni tantes socior alit in epili Et , alit pecunia nitit iasht, Gnrtina reiis Fateor tamen χρηματίσας potuisse aliter verti, nulla uris facta lentione. i. UT DUII A N.
Cf. supra, ad p. 9 s. l. S. EM. ρ sq. του κα---πια c. - , Assentior Beraldo, verba ista , τους κατασῖκτομενους αυτοὶ εἰς εἰροκν, verienti, pci res iis consitumis V paciscandis vacarent: potiusJ quana Caelio Secundo, cujus interpretatiolia det quod naulto majus est, in in proviriciae forΠlan recti.
336쪽
serenit r. Sed tot una ex ea dena interpr. locum asseram
ρ piae scri in qu uita in eo aueat aliud quiddana quod ut alia nihili D ex erat sica esse naen danduna videtiar. Ita igitur ille Noniani rit nioris erat decetiis natorii ordinis itos in Hispaniae loca tuo unpera a iuncta legamini, iat in provinciae s GHani fae a Scipione capta alit prius a Bruto ilia bacia flerant, redigerenti v 'od exierat di interpretatione eatenulanduin videri dixi, niti est, quo linumn Appiantis dicat de Bristo, πηγάγετο χειρωσατο Secundus ex his duobus tantina fecerit, dicens, a Britto is balia. At erat usis V antea nitiis elisolentes elisi fio geriat m.
tus est, Mus austinentia in atri' at Ciceio Verr. IV. et M in Hispania occis una est. Cons. igia Annal. T. II l. p. II sit. Fie insta Suppl. Liv. LXV. O. L. 4. Σερούχος Γάλτας Sic siserte Vat. A. B. med. t Ser. Glba Curio De noini ne vide p. I o, i. cibi notata. De persona reuus gestis par una Constat cons. Plen T. III. P. II 8. Fie in Sh. LXV. i. L. 9. ίτος Δάοιος. Livius Epit liv. LXX pigh. T. III. p. zoo Coll. p. 84. Fieinsit. LXX. s. L. 8o T; O A. Sic restitui XVat. A quo lii Opiu qua in Ulgat una ερμ ισον accedit ad Temnes, quo nona in illam tu Deiri PtolentaeusM plinius designant. Neque eniim in eo piissius tria invenire vulgata lectio potest, quod apud Diodor Sic Exce t. Legat. XXX. T. H. pag. 629. edit. esset insI. Tu drata id pellentur cives HGus tirnis. Nain id tibi iiivitis libris edit una est, .exe inplar Uisini Tum πιοι ne ferebat, in Cod Bav. ερμώσιοι legitur Cons. ad p. 9ἶ, I9ψ, 79. yod si vero cogitentus, in reDacis fuisse an ur Delara, conferana usque quae stipi a ad pag. 92, ῆς. naonita sunt; pro bile utique
sertini uuia i uii AtDacceomini lar habeat, χ)us leninoininis vestigia in lectione codicis Iled cernantur.
337쪽
H. Si P H. ad edit. r. F. C. Lit r. 87. Gγα ς Κατι - , Ita vertit hunc locum Cael. Secundus, ut tuis suspicari pollit una letiisse,
hem Coisidae fustonarin chltibo ciren aliis Pontiste incol hiant. Ita impiana Sec Veium maliis pleris ue in locis sic a sensu Appiani de irat, iit alia in sequiuit lectionen videli
d. in. 8 . Μαρρος αμος. Ad C. Martiatri, uena ex praetura Hispaniam ulterio rena provinciana sortitum fui illa ex pi . P. O8. D. Gliscinaus, referiant hoc pi nius T. Ill. p. ios. Fre in Sh. .XX. 32. Sed quum is Urno. U. q. . rrimum Consul fuerit, praetura ejus plura nais annis praece II1sse de uult hoc te napus Duri an Appiano notatur. Sic non solum mendosium nomen M is fuerit hanen alii na, in quod tres nostia dices una Curione consentiunt; sed etiana in ver Dis προπέντε ἐνιαυτων quae quidem omissa a Curione video error ineste putandus fuerat: liena adino duin ignius h. l. con-c estu eli, tena porum non satis da in rationem in hac re
videri ad Appiano Onservatain. Sed in id ipse pighnus etiam, non satis diligenter inspectis Appiani vernis, ovas turdas miscet; ii una Mario id ipsuna tridui ab Appiano latiuit, quod satis esset te ad T. Didi una Scriptor noster refert. Videant doctiores, an M. Marius, quena lior nostra loquunt fortasse C. dari propinquus ille vel frater sit, qui M. Matiunt illuni Gratidian una adoptavit, de quo vicile pigia. T. III. p. I I. Peti Zonium in Ani in adv. Hi si . . . p. 98 sqq. lati latuna ab Ernestio in nul Hist ad Ciceronena v. II. Gratidicinias. L. a. , Cur pro is, την Κολενδι ναύξοιν, Secundu inrtoicortin, es dixisse putaui intis Τ' Η UT E P H A MUS.
no nunc Ocuna, qualis est in Xenapiam , in re pnae sento: tu, Quomodo corrigi pol sit, vide DiS uanqllam vereor, ne
338쪽
is nonis inelioris alicujus exemplaris auxilium expectare necesse sit quod non soluin corrupta sint haec verna, sed aliqua etiam desint. 'od si e partic. H locum muti luna esse non conjicerent, ei fortasse ex conjectura ope ni asseri e posse in . utina enim lini soleat ad iis qui se dedunt exigi ut artana sua tradant, non minito quin hic scriptuna an Appiano
fuerit τα οπλ ενεγκόντας κειν , aut potius συνενεγκόντας. Si
melitis quid laanes, lectol , noc profer: si non , his utere me- Cuna. m. STEPHANUS adedit. I. aliud nihil deessenuic loco ar Ditror , quam quod apud Secundum legit in . Icia cnini hic stititn aliten eos conditionein accipere ideret, jussi ad popillil in referrent, ut alti conjugmtu se ite is adfines diυidendos enirent. Videnduin igitur, an- non vera surrisse sit, haec ab Appiano scripta fuisse, κέλευε τω δήμω
aut is inania. Nana futeor, me ex istis oculis με τε con-3icere, ali uiti id aliud, lu6d tante talena senstria efficeret, scriptum visi e Iernuin tamen Nyn, a quo esset illud ενεγ- ωόντας, hunc aliquando hanere usu na apti l hoc praesertina genus ni storiarum constat.' H. Suaim ad edit. 2. Ad nunc locum ni nil aonuit Reis laus. Sed MUS GRAVI Us sic: , pro ταυτα lege αἰ dein de με οπλα ε ἐγκαντας. V perspicue μετενεγκόντας dedit Med. Vena Mina Od una Curionis ex hi dena exena plar. Neque quid quana sic ad integritatem orationis desul eram putauitur Originena depravatae lectionis quam cuna Stephani exena plata Onanaune i ha Oet Vat. g. coin-
mode explicat scriptura Vat. A quae sic hanet: μενεγκοντας. Verdum μεταφέροι euden notione , T scire, elicinesiare, quani quidem in Thesauro suo praeteriit H. Stepnanus lia bui naus supra, in Exc e lio de Reb. Ita l. p. 32, 29. Conspun. 8 86. iv. V. p. 883, 68. Par. 22s. L. I. πόσηπ χώραν αυτοῖς δεο διελεῖν. Alienun esse ad nouloco veruina διελθῶν, quod consentientinus Dras laic lege dat tironenio in dubital ait Praeteriri isti illud vernum in eis
339쪽
re naanifesta non lizesicinduna duXi. Nunc etiana tale me REI SKIUM habere adsentietate in , qui recta reponere διελεῖν jussit. Si p. 2274 37. ες τρο α οια n. un. I, 3. ἐς πολα λων saepe alias.
In anulein sententiana Beraldus, Ob quas res: Curio, obpiodiaestitu. Sed rectius fuerit de ira, se Celtineris, quos tant ei fui trucidaverat. Θριαμ*ύειν - ra, tritinphare declinus, Civ. d. p. 3I4, 3 sqq. Mitnr. 82o, 3. L. s. λακκος. C. Valerim Flaccus, qui Consul venit A.
Βελγήδη πόλει. An ea, quam B guliana tolemaeus ran toninus vocantri pro quo apud Antoninum pag. et s. edit.
mihi dubiuin non est , uiui post σμυρίους Xpungenda sit. ιγμὴ τελεία Os πόλει reponenda. Scio etiani illud βελγήδη ex iunis notari ne Corriapti coiTtipitrins esse : sed i in cujus appellatione uuna Varient aut nores, quana potas lini una scripturam sequi debeana, nescio. M. STEPHAN. ad edit. r. -- αν δὲ Βόλγέον πίλει δὐιος. ic etiana locus ex iis est unus, cui alterasci notana, uti inperfecto, apponit Sec inadus: sicut vicisti niue industam appositamma in emtione an ius, quum ejus interpretatio an non haneat, sit ejus a oui uena inime apponi debuisse videatin . Ita enina ille: In irbe Bethecia quunt ad do ctionem kbs conversa est ' penes quem coge uti sinattis utoritas, OtitUr striattini, pio ad decernen ur tibitis set, GNGUit. At enina Appianus hic nihil hiabet quod illis erui respondeat, penes Giaeni cogendi Mnatus autoritas quae si tollas, minii ne ina prisectus locu aerit, ideoque nec illa nota opus ad euit. Est obiter hoe
observandiana, sic a Secundo totum felicitiini, quum τὴν βουλὴν tantuna apud APplanum, non λην τὴν βουλὴν, lemnaus
H. , ET H. medit et in Gltera illa edit conjunctionem cistain M, quae in edita I. ante γημος inserta erat, quam cibi.
340쪽
dena codex Vat. B. una Stephani e Xena placi agnoscit, tacitus praeteri ni sit Stephanus. Neqire sane erat in s loci illa particii lari sed pro ea recte Vat. A. &Med. pacificulata με vole-
dentiat, cui mox respondet , in verbi s o Φλακκος. P.M. in. Beralsius omisit interpretationem ho
21;κ αυτους γενόμενα. Nae Secundus ita veriit Haec ego a Novianis contra Hispanos ges digna tricinoratu comi peri. Secit in Appianus non sina pliciter τμς')Pοας, verit nais ς'Ἱἔκ- ρας αυτους, quod a Secuncio Xpres una non est dicit Ana miliarentiana orii in quae civemus Celtiuem gesta sunt Atqui eo iuni aetatione in plerisque locis , mur lena in tuto etiana tu parvo intervallo praecedit, fieri vide naus. Fortasse igitur non abs te quis suspicetium, scriptuna a eo fuisse πρὸς Κε πηοας καὶ προς Inρας αυτους γενόμενά an pag. 23 6. p. lo ψ, 46. Proponit, se licit una quotmodo Rona an ri καὶ Κελτίδερσιν πολέμησαν. m. UT E 'H A N Uri. Uljicientda
fuisse video in latina nostra versione veru , i e Is ipso rHispanos non, ut Iboia Cest meris distinguantur, uena a J- inod tun Stephano vis viri erat; sed ut es a Ronaanis in Hispa nia civemus infos Hi panos gestae sistinguerentur a uellis quas in eadem Hispania Komanii emu EOnianos gesseriant. Itaquem Sertorianus bestiani, utpote intestinum Civile, breviter tantun h. l. perstringitur Decius a Scriptore nostro in Sullani Delli civilis enarratione ad quana ipse provocat in n. num cap. eX ponitur, v I cap. Io 8 sqq. Luna dena clue in nauciliana, quae C. Caesar in Hispania tina uinadversiis on eji legatos gelsit, deinde adversus filios ejus dem, ea in Civili una Caesaris uelloruin historia exposita videmus.
L. I s. αγείρας. Saepe inter se confusa cona nautataque a lidrariis esse verna αγι-ειν αἰγείρειν, Otuna est. Intelligo anten esse loca uni paruna refert, triana eligas. Neque pertinacius repugnein, si quis h. l. teneri potuisse ἐγείρας contendat. PQ ea 6. L 24. ξ ar ας. iv. I. p. IS , S. saepius deinceps