장음표시 사용
421쪽
CAp. XLIX. in ' Q. τῆ Καρχηιόνι κατα μὲν την γῆν ἐπέ - πεμπεν ίχοειον. Sic In OX, duo Dus verbis interiectis, αυτος ἐπ ε πλ44. Nuni quani πέμπειν sinapi ita ter cum tertio casti
constriictu in hac notione, Osi re a rasis liquenm nulterciusurpatur. Verbo επιθεμπε , mpta: O in ea re frequentissime initur Appianus, ut Inde noster Graeciliatis ostendet. Sede eo Verbo nonnum ultram, sicut OCHOCO, interiridit praepositio : Cons Jun pag. 4oo 1-3. Ilith. 6s , 96. Et aliasime vulgatissima est librariorum errata, ut praepositiones verboriana Ona positorum ne terinutant; cin no verbo, obcluariana sequenta una literariana una priori uus similitudinem proclivior etiam lapsus. L. cys Ic Καὶ οι Καρχηοδειοι , την ησσανἈνώI πυ9όμενοι αHinc incipum inplimini una Fragnientiani, codici Baυarico in ter E Geryta de Legationiblis inseretina, quod ab his vernis:
inter hanc sermonis fotartana cillam esse pillo. Quum enim Asdrubal ita loquitur, videtur velle innuere , non esse sibi
422쪽
quicrinque non inspientes sint , tirgare Giluina quae noDirciniciunttir. uasi vero vita μυον αμαρτηματων, iden valeret quod κοδεα ιν αμαμματα si ante ita loqtiuntari Graeci &ideo possent haec vero ita recitat, quia una statim noc ipsunt facientem videmus. m. STAE 'H S. Nec tanae itanaale fortasse Gelenius vertisse putandus fuerat. Nan ἴδε μακαΘαμύει perapnrastice dictuna videri potest pro καΘαμύω. L. 2 o. εμφρονες. Si Verulan esset ευδμνες, quod dant Bav.&Vati, intelligendum bret sicut Homeric una ευφρονέων. Sed hac notione, vereor, ut in usu sit vo εἰ 2οαν. Et alibi quoque perperam inter se conamiuata illa vetua vide naus. Sic Civ. . pag. 64, s. pro φρώως Quod tui editum erat, ἐμφρώως ex Od. Alig. revocaVi. L. 23. νη H υμας c. Si liori omnes, praeter Reg. A. quo mendosa lectio in editos recepta Correxit etiam MVSGRA v. Tum ad n l. haec nonuit H. LVE 'HAE N ins se Mutandum est . μα in υμας. Non ene auten cuna procedentinus conperent ista in te recis veIda : Nec optilianitanten Carthag. Uc. Sed dicenduna potius fuit Atque adeone optiliatn Iiden Catethag. ιΠiυerfutri acclinire de elis. Perinde adsi diceret Asdrudaici non sol uni autem mego Hanno culpa carenaus, sed de aliqua etiana populi parte idemolici potest. Nisi quis Κα χηοονέων πανγων in alit simpliciter Carthaginienβs Imnes interpretari, qualia populus Onu. GH sive universiis Glicere. Neque eniim uni una est, quin de illis qui praecipui erant inter Carthaginienses , hoc intelligi prae-mpue velit.' L. 2 ID. D Scri De προτ ροι pone hypo si ignae post λαπντες.Vm S T ET H A NAE S. Verda illa , 7 γε τὴν ξένη
καὶ πρήτ. τησαν, ausunt a Bari
L. SILI. αἱ πολις Uitra necessitatena nae lectio Dissu D gravi solicitata est se perinde est acs liceret, μ' ὐμας
423쪽
luerat USGRAU. quo cit nainus placet. L. 32. , Mi r quomodo Gelenius ex istis Appiani verbis, αλ εἴτω και τε πειο θῆναι τοῖς , ιτρί ἔουσιν,οἰκημα εἶναι δοκεῖ, elici posse cressiderit
hunc sensu na, Sed Fforte alicui nosnuti peccesium videtiit calaulitate reniente ramis quum Jaec sententia realiurat ut inulta in scriptura illa autentur, immo vix etia in inutatio ulla Xcogitari posse videatur e qua sensu ni effici queat. Contra vero nunc sensun aperie vero illa admittunt, Sed citi et in hoc peccatiatri se idctiar, Plotini lis praebitus iis itierit qui en p. perdebant, vel ren tibi pes ianis da Diant. Utitur auten hac voce eodena imodo malini, qui dena in uno etiana loco qui non procul adest. Nam legitur pag. i. p. 372, 9 R. c aut το πλῆθος. At Ρ. Candidus putavit e si eminctari. Vertat enim Veninis Mere tunsianistitis peccatuni lucisis. Atqui pro inctiari, quod ad hoc loco piorsus alienuna est, licendum esset non πιr mis, sed Οιατρίδι ν sic tamen ut alia verna usum illum Tequentius
At Stephanun non arantis , quam Gelenium fefellit vis verno ἐπιτρις ιν apud Appianum passim subjecta. Certe Iio loco malter, p. 372, 49 sq. οτων με φιλοπόλεμος ανηρἰνιτ αιεν το πλῆΘος ni nil aliud denotare ἐπιτρί ἔειν potest,
nisi incitare, concitare , insigare Sinailiter Exc ex hiit.
424쪽
S ah luin os simulant , concitant. Querat signi tionem, rariore ni indem utique , silenti non praeterierunt veteres Lexi cogKipni certe linam apud Helbchium legrinus Eπιτμ-cομποι ἐπερόμενοι, ἘπέτριακQ ἰξαν haec interpretamenta si1 inter se conferanatis, pit betibile fit ad moduna, altero loco ποα- ρομενοι crim debuisse , altero πηξαν. παίρειν auten pariter incitare, sin rutare signincat. Et quum eamdem Ocena πι-πzόμενοι apud Suidam per ἐπιρροήμενοι Xpositan videmus ;rursus hoc ipsum ἐπινχομένοι quod quid huc faciat ne inofacile dixerit ex eodem veroo πα θόμενοι esse com uptuna satis indicetire videtur alia glossi apud euna dena Suidana Occur-Tens, επιτρι Iis παρορμηΘείη quandoq*idem idem sonant παρορμα αἰ παύρειν. Auctorum loca , unde glossae istae in Glossaria translata sint, doctio tantis investiganda pandendaque relinquo. Sed in ejusmodi locis, vereor , ne vera scriptura passim, sive id ramorum culpa, sive essitoria in obsistrata sit
adulterata. Apud Ρolyd. IV. 84. naud procul a fine illiinction:
Vulgo leguntur vero haec: τουτους κατ ἰδίαν λασόντας ἐπιτρίψαι τον ανθ ρωπ ον, Diinraus ἐπιτ α τει άνλωπιν exponitur
in aliau sententiam traduxisse hormine . di nolim equidem conndentius adficinare, ἐπιτελίαι legenduna Satis placet ἐπιαμψαι, quod Ernesti reponendum visum est, de illo loco in Lexico Polyd editioni Viennensi vel Lipsiens arie- ct ae disserenti: sic apud App. paulo ante hunc locuna in pio Versennar, p. 363, 26. σὶ δἰ ού πολεις - τὸ ἀμ ευε et ἰστοε- πβοι, futila n pejore parten traduci, sint, rutati possunt; ubi tanaen cod. Bav. Omis HG abet: forsan etiana ferri apud Polybium ipsum πιτμψαι poterit, quod in Anun ad V. ad eum loc. st tutio se Reisi ius defendit. Hoc moneo , Appiani locuna, Mittar. p. 663, 6o sq. quo veluti Diniari fit n. damento ad firmandani illam apud Polybium lectionen Reif-
ἐπιτρε ιειε πο πλυων lectio ista ἐπιτ ει ex solo Reg. B., Cuni quo sit et in Od. Ven facere videtur , ducta est , sed
425쪽
AD LIB. III. DE REBUS PUNICIS. I9 alter Regius una Aug. Vat. &Graiisl in επιr ρίψειε consenistit; quod verbuna, familiare ut vidi natis Appiano, resti 'titendunt ibi Scriptota nolim fuit, lac sententia uitamuciso diatramitti e ni ij Erlint ne in ta nonnullas ad be uni ad veri us Ronianos concita G , Olicitiaret, I inru-iaret, L. . , υπείδεσθε. Scrio ει σοι. m. STEPHANUs. In vulgatam illa ni te et consentit Vratis l. L. 34. Q uun ἰργον κούσιον vulgo legeretur, mirar, qu id pacto pii Darei. t, TEPHANUS potuerit, qui in una locum etiam diserte sic O:nimentatus it se On observavit Gelenius nanc pulcnram antilla es inter ειπον κου σιον, ἐκόντας αμαρτειν, quod in in ea lus periodi legitur. Nonis dedat . inquit in eum dena populum haec a Cere, quae nonnisi ad invitis neci poterant deinde qutina laaec fecisset, ultri in vos illa committere.' Contra REI SKIUS , Aut ἐκούσιον
, ait, legendum, aut νομισΤέον εἶναι. In εκούσιον una reliquis consentit Vracis l. L. 38. ora5αντας tactae restituit Ii Stepnantis, cui adstipulantur nasi pti iuri, exceptis Regiis. L. O . et cona inodius hoc modo distinguenda videtur ora Pa me
μας αφείλετο C. E. I. Operaruna vitio in edit et illepsisse videtur αγ o huc; naonuitque Η. Stepnantis in Annotat. , 9Iuta ημων in υμοῦν. VL. 42. ημας αφείλετο, μη κλως c. ΕΙ SKIUM quoa uel hanc cogitationem veni e video , ut diceret: se Forsan μας αφείλετο το καλως φρονῆσαι ' Sic fere infra, p. 37ς, .. λιμος παντας ἐξαιρειν δύναται λογισμους. Fortasse tamen stare hic potest vulgata lectio, hac sententia abripuit nos, Dicti aegre res erepoterasius ΟΠFGlitios: Viden duriaque, an tria faciat glossa apud Hesrecla iuna, Azελομε, ' πάοασα id enim et incitans, impelletis. Ceteruna μκ illud tu cite re posui H. Stepnanias, cui nescio an Gentiatur Vat. Nen.
426쪽
L. 43,1 οἰοῖ Cuin ου quod habet Aug. conferet potest pag. Praec. l. 3o. μὴ
L. 66. τας τε του δαιμο ἰου μετατολας C. is, Saepe proponitur consuleranda haec reciana numanarit na mutatio, tanqtram
omnitriis aeque periculuna ejus impendeat. Neque ni in solun pag. quae hanc a Xime praecedit, p. 36s, i. J legimus eo pertinentia uni tamen non inpliciter ταὶ μετα&λα , sed τας αἰῖν διους μεταδελας, naue ΠΤ is sed etiana pag. 44. 4o8,
totum hunc locii in reddit Et fortuna benescio crin nos iselastis riti, ut nec de Osomni Ortales ostendatis it Bitia, V apti lio iunci lati&πὶ clerirentia Obu OG paretis pcryeis tuana Atqui qumnio etiam in loco praecipuum id sit quod rutationes illas considerandas his proponit, nimii una ut qtias .ipli experiri aliquando possint; earum mentio praetermittenda non fuit. Et vicissim minime necesse fuit duas voces sis, quae ad Appiano dicuntur, adjiceres videlicet inso lentic cl&nsitiae. possiit Mite in locus iste , mentione illa non praete inuisa, millis voci ou non adjectis, ita reddi Etesica mutationes ii TViti itin coΠtitaurit, ita O cerare ,
427쪽
AD LIAE. VIII. D L REBUS PUNICIS et Iut Urae cala/nitates tillat vohis invidimn consent. Hinc eninisci, ut ii quae de nobis satiretis, inini me in deos de- turpiatis, id ea lat de igna ab onrnibus honunius judi-
se Scio tanae fore, qui genitivo τοῖ δαιμονίου fortunam significari existinae ni sed haec interpretati non placet sicut nec nec eden genitiv. τύχης fortiinani, sed ε χίαν, id est felicitatent, significare putandus et . Aulale quod in illis,
quos attuli antea , locis μετα&λὴν aut μιτασολα , fine ulla fortunae inentione, dici videmus. Sed ni in trendana etiam nauenaus locula initio pag. o. 42I, 3I.Dii Di τυχην ἀνθ ο αεἰκ de his licere nautationi nus videtur. Caeteriam non dii bito vi in cranen luna sit μῖν post μέτερα. Nec repugnaverim ei uitii, sicut ego ec si fata ἰμῖν, ita, nautato vicissuri in i legere a alit μέτερα ut τα ἡμέτεο sonet sim nositae di est, fastiae cti rebit no ris saltietis, e de satu erunt no riaralni. m. UT E P FI A MUS. Cur non iliceat Stephlano, το χιμόνιον fortunoen X poni, non satis eispicio. Certe .pag. 378, 4. tibi το δαιμόνιον κνώμαλον καὶ ἐπίφθονον dici tui saepe alias, vix aliter exponi noniental l potest, Mi una per latino lata fora linian', scd eun otione, qua Graeci &Ro inani fortui ranarata ali divina in aliqua ni natura in intelligere consuevertant. τα υμέαο inis ulla Regii S, e quibus in ectit. I. recepta nae iee io est, recte dedit Bav. . 'nitis l. X Vat. Gen. nil monent schetar. τα μί- τερ υ αῖ cuia H. Suai H A N O naaluit REI SKIUs, sicut
STEPHANUs. Sic I EIS EIU S. Cum vulgata lectione facit ratis l. L. is I, , Non debuit relenius inittere in sua inter
pietatione genitivuna τῆς si μοσύνης. una in hac naea a Denis, qtti ad tantam porri uoltiani tanta siue ingrati an init poenas rediglint tir. Multi vero nec ingratitudinis poenas sti: cere uoltarent.' H. Suaa H A NAE S. pro illis vernis is πην γνωμρσύνης Gelenius anteactor in posuerat nos, Prat
428쪽
pis . cta ita soliditiatis, reddidimus. Et notat qui deni intercluna nomen illud ingratiam ianuirum sed ea notio ad noc lo
aliena videtur. 72. δαμαρτησίας Cons. notata ad Anni b. p. 2G8, 3. - Julchre hoc dicitur: ε Πι δἰ αναμαρτησίας τοῖς μὲν σωφροσιν ἡ ευσουλία φυλακη, τοῖς ol αμαρτουσι τ προπαῖεῖν καὶ μετα-
γνωναι. Quanto amem pulchrior eli haec sententia, eo fidelioren interpretatione ni aere tum quod vel de Geleniana dici Pol se videtur , in posteriore praesertim parte. Ita enim ille: titeri innocentiae rectaeqtie vitae apud pratrintes cis Osconsitorein felicitas prolans taero in errorem inert fure-drum pos casigationen paenisentia. At ego ita Facit at/ten pnicentia, ut Otriines bene irroratisi caveant a peccatON Ut Uero, quian Peccamini, caveant ne tertini Peccent, id incitur ex eo pilo antea poenas dederint , eos poenia tuerat. In qua interpretatione post τοῖς id αμαρτουσι repeto απο κοινου illa , ἐστὶν δαμαρτηούας φυλακη. De qua repetationena inime luditari potest sed ea in adjuvo adiectione ad vero ditcraim quum dico, ne teriami peccent; ut paulo post legitur ἐτέρων μαρτημαπιὼν, Di tamen riteων onaittit Gelen 1 us in sua interpretatione. Caeteriana ad n Onaen φυλακὴ quod attinet, fateor, in priore parte φυλακὴν prina a fronte videra de cvsodia dici sed eam significationem elegi, quae utrique ne In Dro convenire posset. Cur vero αναμαρτακτίας φυλακη licitur quum potius τῆς μαροσίας si haec etia in vox in usu foret pυλακὴ clicendum esset Nina triana, ut passim nerationem in secinone Graeco supervacaneam videmus esse, dici φυλατ7ομαι τοάμαρτεῖν, sive τε μ αμαρτεῖν, una me aciem significatione, aliaque itidem verba negantem hanc particulana' 'r'ως adisa tinctam nanendi ita , quin scripserit Appianus φυλακι τῆς νήμαοτησίας imili quodam pleonasmo, nilai nequaquam cludi una est a quin periirile sit ac si Vis φυλακὴ του μ αμαρτεῖν pro φυλακὴ του μαρτεῖν diceret. Hoc tantum interesse puto
quod quuna quis vero utitur, pleonas naus ille dici vulgaris possit: at non item, quum aliquod nomen ej tisinodi, cui
429쪽
AD LIB. VIII. DE REBUS PUNICIS. Azy adnexa negatio est, nain id de voce ναμαρτησία dici potest sernaon adninetur. V H. Sua inii cui s. PIna ina proprie ad moduli incaute scripsisset Appianus
si υλακὴ της ναμαρτησίας ΓXisset pro φυλακου του μαρτεῖν vel του μαρτήματος. Ego vem , ipsiti nomen φυλακη quod ad tinet, ettiana atque etiam dubiis, tim quam ne Onanino sequente
genitivo casib, v. c. φυλακέ n/ος, ita dicatur ut idem sit ac το υλασσεσθαί τι , cavere hi ab aliqtua re. Quin potius φυλακη τινος dein I senat ac φυλασσειν τι, Hodia conferυatio aliciolis res. Video quidem aut Stephano in Thes Graec. Iang. amata nonnulla Xempla, in quinus φυλακὴ cautionena videtur significare; sed id nomen hoc non cuni secun Glo casu ejus rei, a qua quis ni caVet, constria itur. Igitur φυλακουτὴς ναμαρτησίας iden errit quod zυλα σοι non φυλάσσ4- σθαι την κναμαρτησίαν, cusodire, confer Dare innoceruiatra vel in munitaterra a lipar id ero utique his etiam ver is ex-prrimere poteris, caUπesbi a cil a , fugeret Oam. Atque
adeo eadem quidem sententia, quan platas isti Appianete Stephanus vi icit, prodibit sed non, quo G in nomine
nis: de qua quaennius, sistjecta intelligi possit. L. 7fI , Non alatim id vertit Gelenius nauit diei tantum
candi occasone , quum dicendula esset, iteratin peccancti occasionen sive circio Peccatri rinis statini post, vocem alia in praeterna ittit, videlicet αἱ συμφοραί. m. STEPHAN.L. 8 3j7. φρομεν. poterat προδέ ομεν dicere L sed millius produna V, 8 A. χρησομεῖα περ αυτης. Conjungit etiam phia cis Vrati si Sic nec Stepta an nec Reificii emendationibus opus
430쪽
C p. LIII Lin. o. 'Eμφος Aug. Vratisi cum edit. 2. L. 0 s. ἁλμίτως. Sic h. l. scripta omnes, cum imprestia. L. I. u. An esse Otoat. Sed Manent Onanes, praeter Bav.
nus vertit, in relis desperatu ne illi venit in mentena, Appianum, hoc signincare volente in , dicturiana fuisse, ἀπογινωσκοντας αυτων, sicut pag. quae proxime seqvitur, habenatis, τῆς πόλεως απογνοντας. At vero, Ut hic scitur καταγινωσκοντας αυτων, ita etiam in ne pag. 7. 363, 24. J καταπινα σκειναστάντων ut, ipsemet καταγινωσκειν vertit culpare. Satis alioqui notum est, reddi ecim talasare, nec non conde Nirme. H. STEPHANUS.CAR LIV. Lin. q. και; ι τὴν εἰρηνην. Magis plage lectio cod. Bav. . o. παραδιδωτε. poterat παραδδωτε servari nan promiscue in hisce vel in penuit vel in ante penuit. O
pungo βλασφημου Η. STEPHANUS Cum vulg. le et facit ratisi. P. LVI. Lin. 6. De I, AC UNA, qua hoc loco exein plana omnia, ouae ad nun chem supCrsunt, XCepto Od Bavarico,