장음표시 사용
431쪽
laborant, in Exercitation mus in Appiant Alex. Eomanas Hi-sorias, Anno DCCLXXXI. Glitis, monui nonntilla, quae ni repetere , pauci in te persis, linet se Aliquanto major sic ibi fixeram , ἰe et V p. 3. not. h. vuletur esse latus
quani ad larginem cocti cum quorumiam adnotatum legimuS.
Scilicet in Codlice tigilsano continua quidem linea verna
ista b An σου Θωμυμ ι Oi unguntur una illis νωμαλον ααὶ ἐπieίονον 'Aν, quae sequuntur a Cunana, P. 378. l. a. sed in eo te iri co uice ad hunc locu in in marai ne notatum est: ινταυθ α λεία ουσι σχοι . In Arentino Codice, cujus notitiaria una orbe literato coin munica v Doctiss. BANDINI Us incitat Codicum Graecora n Filioth Laurent T. II col. 66o. spatium paticorum versuum ac mini reliquit id rarius inicienaque in margine alia naan adscriptuna est: isti τι λεῖπον του κατασα του ' λίγον γαρ A'. Ubi tui te in quid si di velit illud του κατα του, non Vale nariolari. Docere poterat DuCange, in Glossario inediae Minfiniae Graecitatis ubi ostendit,
του καταοκτον apud illius aevi Seraptores ahinam dici. Inveteris verisioni latinae Editione Moguntisti A. I set et in se. p. 494. itemque Lugdtinens A. iris i. in I 6 pag. 48. ad hunc locum, exiguo relicto spatio , naec legitur acinotatio: Des ferantur illa PAUCA U UDAM A POytili tinnidiu cita ple Asinianomina considiatione de Reblu Carthaginiensitima id quod exsequentis orationis fragrarento facile consare vi detur. Sed in antiquiorinus eiusdem Versionis Editionidus, quaruna nonis duae ex instrueti Tinia Universitatis nostratis B1bliotnec ad imanus sunt; alterii Verretia A. 477, Itera patatina Ni ςii A. 494. partim Scaritates A. I*9s impressa, hoc loco integra pagina in Veneta dicione pars etiam praecedentis asinae, ad indicandam lacunam, acta relicta est, atque ad marginem adnotatur: scius irritum lia in troti nullius populi contineri id alia 3 dbinde Romianomini consultatio de si tu Cirrthaginiensiain, ut piata exfagni&It Orationis ins utientis VHis, lina in hunc locum a nobis dictis , pauca, quae interim comperimus, adjiciemus. In Regiis codd. spatium
432쪽
versu uim aliquot, in Uratis lavi ensi adleurate decem versuum ε 'ar* spatiunt vacuum relictuna est, multa adnotatione adjecta. Ad oran co&Ven haec vero latita a leguntur recessensra, tili prid defest. In Vaticanis nolitas trieni Manis, quod Vetusti si lati in videtur et se ex innibus Histollaruna Appiani exeniplatibus ae aetaten tuleriant, Oli una ii . desinit in haec
vero a quoriana postremuin decurtatuna est, ς εμπομέν τι πAννι o σεσω. folium II 8 incipit ala his μωμαλον sic καὶ
in θειώ σ7ίν. sic Unde proclive videri poterat ut colligere inus, ex ipso noc exempl. folium illud, quo contine Dant tirquae vulgo nunc desunt, tarte etiam duo folia , primuna intercidi illa. Ex quo porro si id ita se hau ei et consequeretur, quae .mini olim nata suspicio erat, prius pia in varietas lectionis ex toto illo Cossice nae cuin coimia unicata elt, eveO- dein exemplari Vat. A. lacuna in illa in in cetera quae hodie superiunt nubis historiae punicae e Xeniplam invasisse , adeo. que reliqua nania Xena placia ex illo velut Oinna uni fonte fluxisse. Sed id quidlana secus esse , intellexi ex varietate lectionunt quas iste Codex X latuet, cum aliorum Xena platium lectioni nus collata. Itaque Xenaplar illuci, e quo anais
quant coinna uni sonte aram uni nostra exein plana, prius
qui deni vetustius denuit et se Vaticanis his nae in nranis sed
ex ipso illo antiquo atque lacero a parte Cossice mena Dranas nas a Calli grapta ita descriptas fuisse intel itur, ut pagina paginae responderet Vim naus tui das nonnullias in lidro de Red Hispan pag. 384 shq ex duorum folior una inter se transpossitione ortas. Rursus in hist. Mittacidatica foliunt nuna alieno loco positum vide naus Vide Notas Textu sudjec' asp. 6. 2. 4. 23. duo u illoruin folioruna tantuna fere
contine dat naateriae, quantum quinquaginta lineae editionis
nostrae Supplenaentum lacunae hujus, quod suppeditavit Codex a Darictu, continet lineas nostrae editionis octoginta octo ex quo si ii ianui cogites, pastina nonnulla praeterire solitum una pilato rena Eclogamin de Legation Otu colligere licet, ea, quae h. l. in ceteris codicibus desiderantur, in
433쪽
AD LI B. VIII. DE REBUS PUNICIS GTanti Alo illo e Xena plura , quod prana uni hac parte mutilatum fuit, non uno folio , sed ducibi is soliis visi e comprenens a.
L. Vi J. ο Σκιπίων πεμπε i ς συμ νυλε υσαντας, t/- P g. 373. ἔς ῖν τα συγκείμενα. Ninus adcurate haec a me in lati vers.
reddita eis intelligo 5 i nullini Poenis Scipio Eonrianomina legatos, qui ad ipsisn cotnmunicandi consiti cat Ha fuerantiris Eoniam Drist, qui operian darent, ut riatae hiab renitur conditionem, in quas pax conυenerat Scilicet του'ς
γεγεννμί νους, cle quiu συμ&ύλοις L pra dixerat p. 341, l. At sic nainus apte cohauebat Graeca ratio, madis ex una se monis supplenda nonnulla erant, quae non dixerat Appianus. Neque vero e verni illis, sicut ea ex Exemplari dedi, alia sententia commode extricari poterat. At in pronatu est na dicina, quae in Nota textui sunjecta, nimis uule in inii de a notas Jam indicata est. Me in admodum saepissime a Enr riis ternu nationem Aorasti pNini cum futuri primi terim natione Nperam Onammatam vide ius sic hoc loco συμδυλευ- σαντας συμIυλευσοντας Couuptum intelligi denet. Atque ipsum πιυς συμ σουλεύοντας, deleta distinctione quae sequitur hoc vernum, in conte Xtum repositu na velim. Janaques lana erit sententia Scipio Eoin atri nus qui Iti adcrent Mnuiuio Gratias haberet pacis conditiones. In num modipta rasi ad)ici articulun ad participium solere, O tui est.
ακριοἐσὶατα. civ. d. p. 237, 99. πέμπε μοι τους χειραγωγότοντας, ubi simillim eri re χειραγωγησαντας X Regiis codd. edi. tuna erat.
L. 3. t ψαυλοι. Non illi qui a Scipione erant in isti. Sed generatim senatores Romanos dicit qui de ea re inter se deliberanant. Cons. 379, 2. Cap. LVII. I, in II αἰὼ με ρια σαντας μετροχων Par. 37a. Diodoctioiae uti, roderationes adlimere. Vid. H. Stepnan. ad hist Parth. p. 29 II. Verbum μετρίων graeca hingua non agnoscit.
434쪽
V rs non altio Drra eratnt atque alin 'ci runt, ut exsinctos υelletit, ut nulla concitione socios illos V anticos elimit fabere: Cf. p. 8s, s sit. Sic duriori qua clana, severroii notione intelligendunt uelit verbuni καταφρονεῖν fere ut si nihil . OO,1 ς αῖοι, 4. Videtur auten parullelis nius uulana interesse inter tres illas phrases, ου καrεζρ νησαν , tura e Ταθῶς Eeερον lin. I s l. ωου δίι σαν l. 14. Ceteriani rectius fortasse να- o illudio modo intelligetur: , non ita dios 13 te. verti it, ut non cogitarent, si nimis dure una illis aget et iis, satis austa hic vim uni supere se desperatis ad frangen cla a victoriana insolentae in .' Cons. in Ox cap. n. su fin cap. o tum Pr L pile p. 79 62. I, IID. γα, εφερον. zitisne integra late verna sint, quove potastina una rodo e X ponenda, fateor niihi non liquere. In lat eis posui: nec idcirco internecione ex fluxo trit,
PQ arg. P. LX . t t. O. Λιγύων. Vide p. o. i. alia loca, quae collegi in Adnot. ad Annio p. 29s. 27. Ibi L εαμ s. Cons. p. 343, 6 .L. 4. ἐν αἴ κα το αιμόνιον νωμαλον καὶ ἐπίφθονονἐjὶί. si iiii annoto in anc orationen sive concionem: quod sit κέφαλος. i. LT ET HAE N U S. Vide ad p. 372, 6. post ἐν li, fortasse και μαλ Τα το δαιμ scripsit Appianus.
na. Vocabul una ἐπίφθονον aliquid unitationis laabet. Nam in nras ni vocabulum φθονερος alias solet adhiberi, liud
435쪽
ΑD LI B. VIII. DE REBUS PUNICIS a' activam significatio non hanet, invidus , invii ur ut apud
L. 8 . , Interrogationi siἶnum Ponendiana post πέμψομοι Pag. 38 I. Nain ad ες μέσου incipit responti ad consilium, ejus p i ii probatio. EPS EI UI. L. 89. συνιοων, consstans. Sic para 93 Piu alibi συνιων cum alii dat ratisi Saliena συνιων esse de Deoat. L. o. Ad vulgatam lectioneni κελεύει δεῖν ἡμῖν, in quam uera i Si Consentit, monitat REI s. K I in ἐμα legendutia pro ἡμῖν. p. LXII. Lin. s. νι α δ 'pψλκοῦ κ. Ex primi editoris inendatione est illud tu turilm, Uana nescio an conis frari et Vat. Gen. e quiuus nihil enotatu in est Vratis cum reliquis διαιέξαο θαι exhibet. Et sic passi in ali Di, post ver-huna λ-ίζω . similia, o futura propitus locus eriri auristus
436쪽
ἐνάσαλαι lauant p. 24. 88 editi cuna scriptis ουκ ἔλπιζε βιασασθαι dederant, quod tui, uuna servati fortasse potuisset, Plus gravi ou secutus in κυσθω mutavi. L. 96. ο μεν συμφέρον c. pro hoc loco facit illud pag. 29. GT, I R. J ες Τ δὲ μει νονες μζ υμεῖς των μετερων
Obvia ellipsis adverni μαλον. L. 98IAq. estinae vulgo distincta sint oratio. Monuit tamen H. STEPHAN post
πόλιν, non post φυλάξασθκι, interpi ingendum est item post δυνάμεως.V odemque a odo recte distinguunt Aug. Vratis l. Par. 3ta. L. 3. παντων , Non inmerito suspicaturias est quispiam. non πάντων, sed πάντως Appianuna scripsisse quo nilina nomen in risi cum genitivo aliquid insolens la adere videtur.' H. STEPHANUS. , Aut πάνυ lege aut πάντων μάλισΤα. R EI TRI; S. In πάντων la. l. conspirantis innes iuri. Sed P. 38O, TI. pro πάντι, ν Vissimus πάντως dedisse Aug.
Gelenius intellexisse non videtur vertit enina, priusJuatri Dirci se opes recipiant f Scilicet αυτου legendum censuit interpres, sicut Mus rav. Sed quoniam dicit . ἐκάτερον, ad illa duo, σθενεῖς καὶ πορo, respiciens, Videtur αποροι non de in opibus, sed de consilii incertis intelligendum. Alioqui duo illa σθενεῖς n οροι idem propem Od una valere dici possent. Vi STEPH. Si lectioni ule insistentes, intelligamus, Prii fJuam n retius V ugeatum; erunt verba illa si κάτερον ad δυναμιν ad πισῆίαν, ad potentiam mad perfidiani Poenorum referenda. D αυτων legendum censuit REI SUI Us, in εἰ tκάτερον suba liendum εἰ σθένος και πόρον Vel ευπομαν. L. n. ουδὶ αμετμας μοι δοκω όξαν οἴσεrim τε πόλιν ἐπὶ Καρπηοονίως Fateor me haerere in loco, quem intactum aualiis praetentui video Sententiam in vers. lat eamdem expressi, quam Gelenius, siversis licet paululum vertiis sed in hanc sententiam dicendum tu erat μοι οκεῖ, aut nude δοκωdeleto μοι, nana δοκώ idem Valet quod δρκε μοι, aut προσλκω,
aut aliquid simile suspicari quis etiana pol sit les endum sim
437쪽
AD LIB. VIII. DE REBUS PUNICIS. M, I
interpretationem Gelentici ac mox inpetrata, nil eminea foedere paulo ad curratius dixisse in illico pos facitini
fecitu, a e rumis in elint. L. I f q. δια νέμεσιν Θεοῦν, καὶ ανλα πων φθονον , Quum dicat Appianus deorsim qui dein νε- Πν, OΠuΠlIm autena θόνον, interpres hic alter uni tantuin, videlicet θόνον, non nainus diis quam honraninus trio uit. Ita enim vertit, disitandam homi in in Muripte inυicitan'. Ego tamen relinquendam clusne est existi ino, hac ipsa voce in Latino etiana seranone uti licere. Haud ignoti interana, φθόνον apud nunc ipsum scriptoren esse etiam deo pruna, non minus qua in Onainum, pag. I 2. Civ. II p. 61, 8Ι. 3 ποσον A , Hν σεσθαι φθονον
quaerendum esse respondeo.' ἐθόνον Θεοῦ esse indictam cliυianain vulgo diruina ν - , docuit doctis Valchenanus ad Hemdol. III. o. Cons. sup r. ad p. 378, 44d, Sed vis ille est locus uui Asdriit a lena ista licentem au-minum Inana duos esse crediderim nunc videlicet qui paginan et 8. clavdmi 29 inchoat, p. 366, 2 sq. καὶ ἰν
μφ. διαφισθοci.' pag. 66 66 sq. At vero illud obro: stin. IOI I. - οὐτος αξιοῖ non ad Amru Dalena, sed ad illum Scipionis amicum rete Ur, iij v Orata in senatu laadita de sidera datur in superior tuus dicio nidus: Vid. p. 37S, 2 sq.J Ad vocem amen νέμεσιν quod atttinet, talem ejus usum habenaus cinitio zizinae a. 49 24 22 RG σοι μεν ου νέμεσις c Θεων, Ῥωμαῖε. Iegimus Ver pag. O. 142I, 32.3 και
quilii r Sed ad duos illos priores locos quod attinet , ubi
438쪽
genitivus Scia inui nonrini additur, iis .s in Ainus adni uera 'i)- interduin αφθόνον, paulo ante Osten usi.' Η ΚΤ ΕΤ H A S.
L. I 4. καὶ Ιοηρίαν και Iταλίαν. Sic Bav. cui essitis. Sed inverso ordine, tun allia, dedit Vratisi. II g. 383. L. I 6. και παρωρκουν. Sic Aug. Vat. Bav. Cuna Regus&edit. r. facit Vratisi . . STEPHAN. cimam sua aiictoritate suoque e ingenio παρώρμων positasset, monuit anaen ad h. l.
is Suspectum inini est hoc qui deni loco voca Uulum istud, α-ρωρμων. Nini certe a De Geleni interpretatio quo istud voluisse exprimere sici possit: quod in ea dein legitur, sederarviolando , vero συνετί9εντο respondere a tui dici potest.' Mirii ni vero , rio non aliena indicaverat lectionena, quam in edit. I. e Regiis codd. em: tan invenerat ex qua alius fortasse pro Danili Grena certioremque verae lectionis conjecturain canere potitisset. , Caselitis editionem minani fortasse ante oculo nauens corrigit et x κουν bene ad sententiam. Sed e Xena plum Verni παρορκεῖν pii ἐπιορκεῖν desideri . Num παρεύρων, spici bant' REIS IUS NOX vero Ideni:, Est tanae παρορκεῖν, pro pestra , verbiim Appiani, vid. p.
ευ Θυς ε Θιζον τους μορ-ους παρορκῆσαι. Ac non tana cum επιορκεῖν, perurare, conveni illoc o Dum, quan Cum παρασπονοεῖν, foedus tibiaraurentiana loliare et scit idena est, ac παρα τα τοκια ποιεῖν, quem adniodum παρασπονδειν est παρα τας
L. I . - των ἡμετέρων. Sic rectem. Stepnantis reposuit: confirmat Bav. Vat. IratiSi puto . Ven. Nec aliter Candidus legit, doni sica interpretatus L. 8. φησθ. Καρχ. Artictiluin os onsiliunt Reg. B. Aug. I iust Bav. x Vat. Ven nil adnotatum. CAP. LXIII. Lin. 22. Νουκερίαν. f. Annib. 29o 27 sq. Liv. XXVII. 3. L. 26. χερρανων. Sic recte Bav. Aχέρραι, per duplexi, Civ. I. pag. 6i 6. ms, 3. Apud olvo tamen, in II cap. 34. Dis Αχέρα ecli tuna est. At latine salieni constanter Acie trae dicitur Nec aliter quana per duplex , Αχίρραιν
439쪽
L. I. -ο περ Ἀφη Σκιπιων. D Verba illa Scipionis habes inici pag. 3 o. 3 6 , 98 4. οι μκῆ σνομα Ρωμαίων καταλι όντες κν ει υμεῖς κρα ίσατε. chorum autem locortina collatione
colligitur, ἐλάσοντο laic dici posse lena valere quod κοα-τησαν. i. Sui P H. L. t 6sq. Pag. 29. 367, 7 shq diti et uiri fuit ab Astanabale, o b αξιον Καρχηοοίεις ὐμας μήτη ra
quod dixit αμαρτίαν ἐπικαλουντας, respondet perrinde ac si intellextile Asdrubal, mino ἐν τῶ λυδεν τὴν robori, vel τὰς
in νΘόκας. VI DAE M. Respondet potius ad orationem nil lillius Scipionis, qui pag. 374, 7 sqq. si erat, μη Κοκχἀονιων
Nec displicet. CAP. LXV. Lin 7 . αἱ πλείων Aug. Ven Vat. sic emen M. ἴ86. davit REI SKIUS I. IS. συνλαπι τοίται Γε Tertium
440쪽
hoc foedus Romanorum cum poenis est, cujus naentionem δε- FK-a86 cit Appiantis. Trina una erat illud pol nellum Sicut una. Vide Exc ex his Sic. p. 9 sil Hujus adpendi erat illa condicio de Saris ni a vita. His p. cap. 4. un. c. s. Alterum pactuna erat de Hispaniae finiuus, His p. c. 7. Annib. c. 2. Iun. . . Cons. Adnot. ad p. 389 , a. L. 8'. ξεια ε τοῖς Ρωμαίοις Κατων, insenatu Romiano puluiae ad maυit Cato, in Oratione ea, quam laudat Livius XL V. et s. &A. Gellitis VII. 3. Iden tamen Cato deinde delenda ni Carrinaginena censuit Vid. p. 397, 2' q. L. O. In Verba ες τὴν Ρωμην is omin desinit amplissim uni illud Fragimentum, Codici Bav. inter Eclogas de Legationibus insertuna Irid. ἐπιφαν δὴ Aug. Vat. sic reponere ussit Ni s G R A V. CAP. LXVI. Lin. 93. ἐστεφανωντο .. γουνται δὲ Sic scripti libri Onanes. Consulto autem amare Tempora vel DO-nim videtur, quia sinu id quod tunc factum est, simul quod
ον Scidicet sectis atque Graeci, apud quos laurea supplicationis funal, ollina erdi. L. Icy. ἐπὶ των παρ ηορων ἱκατέρωθεν ηοεοι συγ ἐνεῖς. , pei perant in te res Gelenius τους παρήους verterat, tigal χPiOI, Cuna finales fuerint, quibus , qui surrum tra Una phantis Onaita Dantur, Velae rentur. Suetonius in Tiberio cap. 6. Actiaco