장음표시 사용
271쪽
L. et ς τεμενος βραχυ, προ τῆς πόλεως περ τῶεν. t opus eli incciso illo post βήαχυ. Fortasse a intena non spernenda erat te et io Cod. Aug. πρὸς τῆς πολεως. Certe προ τῆς πόλεως, anteruli mi, non hiis conantini adscitur ad πεοιτεθ ἐν Nam disepti l critin erat, Di τεμενος πῆξιτεγεν ' adeo e si dicere voluerin Appianus, ante Urben esse sepulcum, Vero προ τῆς πO.έως adtinere ad Ver Diana ταζῆναι potitis denuit Juxta lectione ni cui Aug. haec erit sententia is postquam o inpencaput numari Caesar jusserat, a civitate Alexandrina deinde ex uolico area Iscran sepulci circum adtrib Mana esse: '&c. τέμενος auten non tana iacelluni est, ut cum Gelenio in vers. at posui, quanasa a rea: Vid. un. 49I, I sq.
iv. II. t 6, I sqq. itaque Ilo naOX ait, τεμενος illud a Judaeis dira trina esse, id de nitiro Intelligendum, quo cincta area erat De Ju Laeoruna in Egypto is ni tena pore seditio. ne viola Dionem L. XVIII. 32. quo scio citavit Reina aius.
tisi L. 3 9. 'σειον χρυσεον naal VH Mi S GAE A V. quae sane fornia naagis in usu est Appiano L. I. φεροισι non pus est cuia eodem Mi S GAE A U I in Θέλουσι nautare. P. XCII. Liri. s. κατα τι vin σι ανὴν συγ se φην. Hic Pas . 'ot
non alius haruna Historia in Line eis potest, nisi ille in Ιωνικὴ Ἀορία vel βίδεος vocatis apud photi una apud Anonyna una in Teiinnonio do Appian : id supra hoc vol.
p. 6. l. s. mp. I, SI Uc certe A ian provinciani Scriptor noster Civ. III p. 94, 23. Vocat την A ritαν τὴν περὶ Ιωνίαν. L. 6s D. In λο 'ντες & απν ντες consentiunt dri. Ac ferra fortasse ista κνακολουθέα potest , qua nona inativi ni ita positi sunt, tana quam praecessisset ετέραν ol' ἐπ αυτον νί G
272쪽
L. 76. δελοτων καὶ παραινουντων, timentibus inhoriantorus. Duo priora verna in lat. vers. Omitti non debuerant.
PQ aoa Qq P. XCIII. m. 89. οὐδέ με γας recte Aug. cum Η. Steph.
non discessi, haec videtur vis esse : altera pars Cnenipe, reinuaus die illo gestae niansse optutuit Caesiaras. Nec tamen satis in liquido mini illa vero sunt, . μὲν ἄλο μέρος Par. 3o8. p. XCVI. I s. In πολιαων consentit Vratisi. Par. aos. Ap. XCVII. m. 98. συντριφθεις, scit. πολεμος. Vulacatus verni συντρίατθου usus est, qui Paulinante l. I. occurre dat , - σὶρατος συνετρίίετο Sed a1re dictum, πόλεμος συντ p. Θ εἰς Gelenius res perditas exposuit. Pag. are. CAP. XCVIII. Lin. a I. τίνι γαρ, η, χρήσεσθαι προσιώτων. Non satis integra haec videntur. An κατα προσιόντων Τ eruunt χμ σεσθαι in πΘέσεσθαι mutatum voluerat Mi S GAE A v.
Par. go P. Hi X. Lin. 34. In πω οντα consentit Vratisi.
273쪽
ci' septen, tir concernent a perfonne decit acie Jetine. L. 89fH. Λευκιόν τε Σκαπίωνα c. L. Scipionis Catonisina agines in triumpho Caesaris fuisse ostenses, dubitavit atque etiana pernegavit Baumgarte ad Hist. Univ. T. XI. not. 484. Sed utenmina, an ex Dionis plutarchique silentio, quo potis siniunt argumento nisus est vir doctus, di se ita Appiani adisse veratio falsi argui convincique possit. L. o. φ ἐαυτου Aug. unam Steph.
tiliteri allucinatum Appianum, si ita scripsit , censuit ΗΟΤΟ-M ANNUS, Antiq. Eonet. m. IV. cap. 26. At pulcre Appiano convenit cum Dione XIIII. I. Suetonio insili. c. 38 ubi
Dione in XI,HI. 22. Suet. c. 26. Ilin. XXXVI. A. CAP. III. L n. et i taetra recte Aug. cum Η. Stephan.
Florus IV. 2 8 i. 76. επὶ Καμαίας. Haec alias ΚαπέλVel Κα Gita scribitur ea in dena vel a Nostro inmis Hispan.
274쪽
consentit. De hoc Sexto ponapem cons. Civ. IV. cap. 83 RhDe eoden que copiose libros agitur.
Pag. 32I. CAP. CUI L. in I s. μετωνομασαν εἶναι Infinitivus εἴνκ ὴ donico attico more redundans. Ceteriam vel bum εἶναι saepius apud Nostriaria pro νομα ζεσθαι vel νομα ἔχειν usurpatur. Sic pag. prae c. 32O,9 I. Πομπηιὸς με και δε ν, Σέξσὶος Hκαλου μενος τω προτέρω των νοματων Mithi'. II 6 sq. Γαλογραικων, οι νυν εἰσι Γαλαται Adde Civ. ΙΙl. 4o74 28 .Pag. 323. P. VIII. L. m. q. τις των ε ελζDrων το λογοποίημα της
ρασιλείας. Aliqui ex eis, qui sermiones de regno suscitare ventilareVe studebant. L. 47. Και Nisu: Uv. Epit. lib. V XVI. Sueton. cap. 9. Vellej II 68. Dio XLIV. . c. Par. 324. Lia 64.fΤ ἡ τε γαρ πρότασις - - ἐπωνυμίας. Im his graecis Gelenius hiae latina posuit: nam 'rchen nonrinam crinienerat quae mihi a sentensia Scriptoris, quaecunque illa sit,
prorsus aliena esse videntur. Pu ars C. qI'. IX. L. iti IIIJ. λεγετ Qίλοις αισον ἐντειλας κιφυλασσε ιν GeleniuS fertur a nucis ni an P iat cause cecient: at id graece esset :/λάο ο εο θαι Nec vero satis placet
id quod ipse posui in vers. zlt ciso ent'. et te de D poris cisodia laoc non esse accipienduna, sua dei videntur ea quae continuo sequuntur. in potius hoc viderii dicere Appianus, mandaυiθ Caesarein nucis, ut Isiat Observarent, ne inpe ita ut torrerent ipsi in si quid denuo tale esset acturia S, PraeciaUerentati Gretria fierent ala ejusenocli consiliis factisque quae odi una populi ipsi parere post ent. At vero i
zύλακες -τοῦ του σωματος σεσθαι rursus in eam inclinare deis hebi nau Partena, ut φυλασσειν hoc ettiana loco de corporisciso dia intelliga natis. Cons. Onanin pag. 3 6 32 sqq. L. T. πειρα recte rati St. Par. 3: . CAP. X. LiΠ. 7. ἐπίφθον - τη πόλει praepositionemi deletana voluerat ALUI GAE A V.
275쪽
nainus longe etiana a libro in sc apthira recedendo, Orn INO-ssior iitasse haec pira libit sententia Praeclare noverant, etianis hos popillos Hyperio non alco int, anaen jam sic
fiatu ut Die In regnare. GeleniuS: Uerenantur nitri, ne dei ictis his pio Vlle gentit lis citra controversan rex feret. Id graece esset: καὶ - ἔδεισαν, μη καὶ ταδε &C. Quae si e naendatio non adta leat, probauilis tanaen vialeat sententiari vide, an nulla heta et D Oriuri mutatione, eadem sententia, quam Gelenius expressit, Pri leat, si vero ευ γὰρ ηδεσαν parentneli inclutis, milia μου καὶ c. ad praecedentia referas, intelligendo parti putria εἰσαντες, quod 1, pe per ellipsin omittit tir cons. p. 63, 7.
si non coi upta , cere non ita plana sunt. Dissicultatem declinaverunt in te retes. an dictus hac ditia r riatione ductos artui or in uni iactun se inis etlini, non rie diantaxat in te se, Plentes, Oseere υero sectatoren eun V regesrintl/entcs. . iaculentius inulto, ut solet, ac vetius GELENIUM: Itaque hoc pias aggressi identit Per occasonen solitis no- illi rus, ut in rei et a Ictator nihil a rege di erat. At innis vel bis nihil est quod graecis verbis σκοπον προσθήκης respondeat; quoru rei in si Xprinae re velis, tali quod an naodo reciden la raro videntur Sed a propost satis accessonu Guae tridenr solo non ine didereniat, nan re era non dis eria rege dictator occasonen eos c us arvitror ad rediendi
casionen ca i ia rediendi petis. Sic igitur H-η intelligitur esse iaci est regia titiali V σκοπον vero ad Ua larem
276쪽
pertinetat, nempe quod Caesar iliam acre ne rapectaveru propostam Abi istierit. Sed, ut sicana quod sentio, ipsu in illud vocan. σκοπὸν in hoc contextu aliquid inape diti suspectique hanere videtur ac lubens amplectere lectione inc' dicis Aug. σκοπων, σκοπων ἡγουμαι, rem conscieran Gy-hitror, niihi retri reputanti ictili is quena ad modun Civ IlI. 44 , 99. σκοπούντες δεήσετε, Civ. V. 4 , 2. ι πευρον, ἐρευνωμενος, ο τι σαοως c. si modo reliquae deinde verborei in structurae consstaret ratio. Sic auten εκ vel stin)ταυτης - - τῆς προσθ-ης c. Videtur fuisse crinenduin . Par. 28 I. zo . Κασσιος, ο τας τριώροις c. Cons. c. 88 P. 296. L. 241 l. πανm ira παο Καίσαρι τιμους καὶ πίσJεως χρηματίζοντες αξιοι. χρηματίζοντες, confestantes clunt em consitae dantes. Sed ad αξιοι adiiciendunt videtur participitina γενόμενοι vel γεγενημένοι, nisi ex praeced. in . 22. repeti pollit γεγονότες. L. 2 ID. τὴν Κελτικὴν πέτμψε c. M. Bruto qui in pugna phariat cunilona pei steterat, Caeserena deinde, quum in Africana contra Catonem & Scipionen proncisceretur, Galliana Cisasinam administrandam tradidisse , plutarcnus etiani triim in Bruto pag. 986. E. Sed D. Bititui ab eo dein Caesare Transalpina Galliae Drn una futura si versus Pona pejur Caela proncisceretur, praefectum fuisse, dixerat Appianus p. 24 , o R. eique illa provincia cum inperio in aliquot anno prorogata videtur. Res an hoc Bruto in Gallia Transalpina, & quidem in recens devicta, Contra Bellovacos, quo tena pore in Africa Caela fuit, gestas, exposuerat Livius Iib. CXIV. quem amno luna ex Epitoriae ejus libri adparet. De eodem D. Bruto, Galliae praefecto, ius ad Civ. III. O, s.
Pag. 33I. CAP. XIII. Lin. 4. Ρου οριον ῆγα praestabat utiquePουδειον υνα, cujus lectionis vestigia in Aug. cernuntur. Nam Elga Ru ociorum cognoine repetitur. Et sic Glanciorp.
277쪽
in nona ast Roman. p. 48. Freris h. S pl. Liv. CXVI. r. Casau bonus ad Sueton. Caes. c. 8o ad quem locuna erit inus 'R '
Suetonii Editor omnium coniurationis adversus Caelarem socioruna nonaina, quae naetrioriae tradita reperiuntur, studiose collegit. At nec Ροῦγα satis convenit sed υναν vel Pοὐ γαν fuerat scribendunt. L. PD Σερουλον Κασκαν, και Σερουῖον Γαλσαν. Si cui audacius a noni inserta tria inedia vero videntur; erit saltem Σερου in Σερούῖον nautanduin in quo nomine malini eri aritu in vidi inus. Cons. ad Hispan. Iro, I. 423, 4. Sed quun inter principes conjuratos P. Servilius Casca fuerit. frater Caucillius Cascae , qui paulo post nominatur; liba dileutique est, nunc an Appian h. l. nominatum bisse M iani liae nonaen in Galbae taenonaine liorarioritna errore, interculisse. Ville Ernesti Ind. Cic. v. P. Servilius GLa. tiam mi ire ionis signiana, quod in Aug. inter duo illa nomina Σμμυίλιον αλ interseritur, suspicionem movere poterat clii inguen clos esse VirOS. L. 79. ρείωνιον. Sic recte reposuitΗ. Stephanus. It sic p. 6 68. Malidi dant ni spti cum ditis dbid. Ταιον Κίμ- ον Infra, p. 336, o Ardiu: Κίμοῦ editum erat, uni plerique aspii Aτίλιος Κω σε dabant. Deinde Civ. III. 394, 23. editi clui dena υ ο hane nant, sed scripti Toau dederant. MOX vem D. OO, Is in rure consentiunt scripti idci; sic rursus Civ l V. 66i, 66s, s are ubique nancscra pthira in restituentina cita Xi, viriani raden vita cloeti 1U-batissimana vilicariant. Ni de Reinaar. quos ille laudat ad Dion pag. Iz lin. 99. aclcl. Ε inest. Ind. Cic. v. Tillius,
eum d ad Sueton. Iul. c. 82. Κί αἴοον autem, in quarto calu fortia a turn est tanaquilla a noni in ut . Κίμσοις, licet inpra in casu tene aiat griaeci latin an formani αιι ou secunduna casum pariter in te est declin. Oriarent, τρυπιμῖξος, p.
37, 78. d. lin. 79. Μινούκιον Βάσιλρν Cons. Civ. III. p. 3ο, 9 sq. L. Anticius Basltis naena oratus Caesari de Beli. Gall. VI. 29. p. XIV. Lin. 8 I. Uis recte Aug. curiam Steph.
278쪽
L. 9 si βοαλε- μον μελλε των τις περὶ μυτα οἴκων σεσθαι,
Sed hic non solicitandunt videtur illud mHa ,
an hoc quoque loco ita scripserat Appianus. Quod mini qui dena licet in vut lect consentiant libra , verisimile utique videtiar. Nec tanae in Conte X tui recipere ali sus stina; quonian', querna sinio luna lita intis βανος λόγος, sic etiam fere utcunque illa phrasis posse tale Datur, βανωτερον σημεῖον. Pal. 337. CAP. XVII. in 72. ανατίεμένου Sueton. C. 82. Tenuenis
εω περι σπάσας , τον τραχηλον Non facis equi deni intelligo, quo pacto qui ex adverso stat alteri, ἐντυχων ε πρόσωπον lin. s. pol sit togani us in πυζα&n retria res id quod Gelenius his verbis expresssiit apyretindit togas i eanique in cerviceni ejtu retor Plendo G trahendo, exclanitiet it c. Q uodsi ergo vera est lectio πὶ τον τραχηλον, non aliter anaen intelligi tota illa phrasis debet, nisi Onibralna togantia bris prehcnnan deorsiuna tria xi e tit colitim nudareti r Suetoli. c. 82. b tropie linter togan apprehendit Clutius Dio
279쪽
ουι αδ αμεῖν καὶ βοαν, surrere e Dodi resi, di currendo vom esserari. Eodem prorsus modo in Annib. 28 I, 79. di Xerat,
τίσκος. et tis Cand cum Editis. Peticio, Gelenius, nescio, casu an consilio Piat lis apud Appian una atra legendii navi derat Gland Orp. nona ast . p. 664. Cons. pigh. Annal. T. III. p. 4 o. amin. Ind. Cic. v. Patiscus Adde Oudendor p. ad Hist de Bello Alexand. c. 34. L. 83. προσιέοντος MUS GRAU. Pag. 342. sicut dedit Aug. L, 4oy συγ ium τε σφων Aug. curri Lilitis. Cuin Reg. B. erravit ratisi CAp. CXX. in . 62y q. πα- ς τε γα ἐσ'ιν Uc Pag. 34,
Conani oditis licturus videri poterat ἐν in praeterito sed si nauli ter in praesenti pergit, donec . 7ῖ. de nata in ad praeterit unate napus redit, τότε , Mombo. In lat ver teinpus praesens,
280쪽
ubi in graeco conte X tu erat, Conservavi sed pro Iani, η, ' posui inditu quoniam non satis apte alioqm cohaeiere Videbatur oratio. Suspicari auten licet, reveri παμμιγές τε γαροῦν δὴ r. πλῆθος scriptuna reliquisse Appianum, deinceps velo praesenti tena pore usum esse cons. Adnot. adlun. 387, 9 . unde fori asse librarii etiana prior illo loco ἐστὶν in ἰν mutan-citura putarunt. L. 68. ταχυεργον Aug. cum Η. Steph. temerariin, levenr, mobilein, in consante . un. 36o 74. erat geniti v. plur. μγων, tantiluana a si Iag. ταχύενος Et Civ. III. I 8, 8. ταχυεργεις, a sing. τα γρνης. arunca brmarum nulla analogiae adversatur. De significatione nujus voca b. dixi ad pun. 34 , s. adela i notione ipsin nomen ταχυς quoque Occurrit: un. 464, 7. ταχυς καὶ κρυφώους Macecl. SIO, 79. τοιχυς
L. 7 I. δέει του μου δικαίους πολέμους ἐνίους πεπολεμηκέναι Intellige , δεε του πεπολεμχκέναι ε εκα pro nonae Vero ἐνίους
potest qui dena ad πολέμους referri sed remus fortasse vinVeIO πιπολεμηκε να conjunct Una intelligetur, ut tota phrasisi dena valeat, ac si esse δίει νίων του μη κ πολ πεπολεμη-
en in juvenilis levitas cinconstantia Dolabellae Cons. Dion. Par. 34ς. XL. IV. 22. Vellej II. 8. I, 2I. ΣεξσΤον τε Ποιιτ ii ιον Confisupra c. Ios eXtr. Civ. IV. c. 8 sq. L. 22. Καίσαρι πω τῆς δημοκρ. Quum abesset a Regiis praepositio, C. STEPHAN. in Var Leci. Inon uerat is forte Καίσαρι υπὲρ της δημοκρ. Par. 346 I, 2 s. ou δεεν 'id pag. 323, 47.