Republic of Plato

131쪽

μεν μῶν ἱκανοὶ ἄρχειν, χρυσον ἐν τῆ γενεσε συνεμειξεν αὐτοις, δι τιμιώτατοί εἰσιW σοι δ' ἐπίκουροι, ἄργυρον σίδηρον δὲ καὶ χαλκον τοῖς τε γεωργοῖς καὶ τοῖς αλλοις δημιουργοῖς. ατε υν ξυγγενεῖς δντες παντες το μεν πολυόμοίους αν μῖν αὐτοῖς γεννωτε εστ δ οτε εκ χρυσοῖ B γεννηθείη αν ἀργυρουν καὶ ἐξ αργυροῖ χρυσοῖ εκγονον και τά λα πάντα ούτως ξ λληλων. τοῖς ουν ἄρχουσι καὶ πρῶτον καὶ μαλιστα παραγγελλε ο θεός, πως μηροδενος ἴτω φύλακες ἀγαθοὶ σονται μηδ' ἴτω σφόδρα

φυλάξουσι μηδεν τους κγόνους δ τι αὐτοῖς τούτων νταῖς λυχαῖς παραμεμικται, και εάν τε σφέτερος κγονος υπο χαλκος Ἀποσίδηρος γενηται, μηδενὶ τρόπω κατελεήσουσιν, αλλα την τῆ φύσει προσήκουσαν τιμην ἀποδόντες ωσουσιν εἰς δημιουργούς η εις γεωργούς, καὶ αν αὐ κτούτων τις πόχρυσος ἡ πάργυρος φυνὶ τιμησαντες ἀνάξουσι τους μεν ει φυλακην, τους δε ει επικουρίαν, ως χρησμου οντος τότε την πόλιν διαφθαρῆναι, ὁταν αὐτην σίδηρος η ὁ χαλκος φυλάξη. τοὐτον υν τον μὐθον πως αν πεισθεῖεν, χεις τινα μηχανήν οὐδαμῶς, φη δπως γ' αν αυτοι ἴτοι ' πως μεντ αν οι τούτων εῖς καὶ οἱ Dεπειτα ι' ἄλλοι ἄνθρωποι οι στερον Ἀλλα καὶ τοὐτο, ην δ' ἐγώ, ε αν χοι προς το μὰλλον αυτοῖς της πόλεώς τε και λληλων κηδεσθαι σχεδον aρ τι μανθάνω ο λεγεις. XXII. Καὶ τοὐτο μεν δη ξει πη αν αὐτο η ἡμη αγy' μεῖς δε τούτους τους γηγενεῖς πλίσαντες προ γωμεν γουμενων ων ἀρχόντων. ελθόντες δε θεασάσθων

της πολεως που κάλλιστον στρατοπεδεύσασθαι, θεν τούς τε ενδον μάλιστ αν κατεχοιεν ει τις μη θελοι τοῖς Eνόμοις πείθεσθαι, τους τε ξωθεν ἀπαμύνοιεν ει πολέμιος ἄσπερ λύκος επι ποίμνην τις οι στρατοπεδευσάμενοι δε, θυσαντες Ῥις χρV, εὐνὰς ποιησάσθων πῶς; Gύτως, ὁ σίδηρος η ὁ χαλκος, ὁ σίδηρος φύλαξ ν χαλκοῖς λ: ὁ σιδηροῖς ψύλαξ χαλκοῖς Ag.

132쪽

εφη. οὐκοὐ τοιαύτας Ota χειμῶνός τε στέγειν at θερους ἱκανὰς εἶναι Πῶς γὰρ οὐχί οἰκήσεις γήρ, φη, δοκεῖς μοι λεγειν. αι, ν δ εγω, στρατιωτικάς γε, λλ' 416 οὐ χρηματιστικάς. Πῶς, φη, ὁ τουτο λεγει διαφερεινεκείνου Ἐγώ σοι, ν δ εγώ, πειράσομαι εἰπεῖν δεινότατον γήρ που πάντων καὶ ι σχιστον ποιμεσι τοιούτους γε καὶ ἴτω τρεφειν κύνας επικούρους ποιμνίων, στευπο ἀκολασιας φλιμολη τινος ἄλλου κακου θους αυτούς τοὐς κύνας επιχ ειρησαι τοῖς προβάτοις κακουργεῖν καιἀντὶ κυνων λύκοις ὁμοιωθῆναι. Δεινόν, η δ' ἰς ' πῶς δ'

νου Οὐκοὐ φυλακτεον παντὶ τρόπω μη τοιουτον ἡμῖν οἱ πικουροι ποιησωσι προς τοὐς πολίτας, πεia αὐτῶν κρείττους εἰσίν, αντι ξυμμάχων εὐμενῶν δεσπόταις ἀγρίοις αφομοιωθῶσιν Φυλακτεον, φη Οὐκοὐ την μεγίστην της εὐλαβείας παρεσκευασμενοι αν εῖεν ει τω υτι καλῶς πεπαιδευμενοι εἰσίν Ἀλλα μην εἰσίν γ, εφη. και εγὼ a εἶπον, οὐτο μεν ουκ ξιον διισχυρίζεσθαι δ φίλε Γλαύκω μεντο αρτι λεγομεν, ξιον, τι δεῖ αὐτούς στης ορθῆς τυχεῖν παιδείας, τις ποτε στιν ει μελλουσιτο μέγιστον χειν προς το μεροι εἶναι αὐτοῖς τε και τοῖς

τοίνυν τη παιδεία ταύτη φαίη αν τις os εχων δεῖν καιτὰ οικήσεις και την ἄλλην οὐσίαν τοιαύτην αὐτοῖς παρεσκευάσθαι , τις μήτε του φύλακας ς αρίστους εἶναι παύσοι αυτούς. κακουργεῖν ' μν επαροῖ περι 'ους ἄλλους πολίτας Και ἀληθῶς γε φήσει. ορα δή, εἶπονεγώ, ει τοιόνδε τινα τρόπον δεῖ αὐτούς ην τε και οικεῖν,

ε μελλουσι τοιοὐτοι σεσθαι πρῶτον μεν ουσίαν κεκτη-

μενον μηδεμίαν μηδεν ἰδίαν, αν μὴ πὰσα ἀνάγκη επειταοικησιν καὶ ταμιεῖον μηδενὶ εἶναι μηδεν τοιοὐτον ει οὐ πῶς ὁ βουλόμενος εἴσεισι ' τὰ δ' επιτήδεια, σων δεονται

αἴσχιστον Ξ 7: αἴσχιστόν ro A. - ἐγὼ et . ἔγωγ A. δ παρεσκευάσθαι Π παρασκευάσασθαι A. ε ἐπαροῖ - ἐπάργὶ A.

133쪽

μένους παρὰ των ἄλλων πολιτῶν δε χεσθαι μισθον της φυλακης τοσουτον, σον μητε περιεῖναι αυτοῖς εἰς τον ἐνιαυτον μήτε ενδεῖν φοιτῶντας δὲ εις ξυσσίτια σπερ ἐστρατοπεδευμενους κοιν' tam χρυσων δε καὶ ἀργυριον εἰπεῖν αυτοῖς τι θεῖον παρὰ θεῶν αἰῶ ἐν τη ψυχὴ ε υσι, καὶ ουδεν προσδεονται του ἀνθρωπειου, οὐδε σια τηνεκείνου κτῆσιν του θνητοὶ χρυσου κτήσει ξυμμιγνύντας μέαίνειν, διότι πολλα και νόσια περὶ το των ro λῶν 417 νόμισμα γεγονεν, το παρ κείνοις δε ἀκηρατον ἀλλὰ μόνοις αυτοῖς των ν τ πόλει μεταχειρίζεσθαι καὶ πτεσθαι χρυσου καὶ ἀργυρο ου θεμις, ουδ' πο τον αὐτονοροφον εναι οὐδε περιάψασθαι Ουδε πίνειν ξ ἀργυρου χρυσου. και υτ μεν σωζοιντο τ ῶν καὶ σωζοιεν την πολιν ' πότε δ' αὐτοὶ γην τε δίαν καὶ οικίας καινομίσματα κτησονται, οικονόμοι με και γεωργοι ἀντὶ

φυλάκων συνται, δεσπόται δ' χθροὶ ἀντὶ ξυμμάχων των Bά λων πολιτῶν γενησονται, μισοῖντες δε δὴ καὶ μισούμενοι καὶ επιβουλευοντες και επιβουλευόμενοι διάξουσι πάντα τον βίον, πολυ πλείω και μὰλλον δεδιότες τους ενδον η τους ξωθεν πώλεμίους, θεοντες δη τότε εγγύτατα oλεθρου αυτοί τε και ἡ ἄλλη πόλις τούτων οὐ πάντωνενεκα, ν δ εγώ, φῶμεν ουτ δεῖν κατεσκευ σθαι τους φύλακας οἰκησεώς τε περι και τῶν ἄλλων, καὶ ταὐτa

νομοθετησωμεν, ἡ μη, ΙΠάνυ γε, η δ' ς ὁ Γλαύκων.

134쪽

Σώκρατες, ἀπολογησει, αν τίς σε μη πάνυ τι εὐδαίμονας ποιῶν τούτου- τοὐς ἄνδρας, καὶ ταυτα δι' εαυτούς, ἄν εστ μεν η πόλις τῆ ἀληθεία, οἱ δε μηδενἀπολαυουσιν γαθον της πολεως, οἷον ἄλλοι ἀγρούς τε κεκτημενοι καὶ οἰκίας οἰκοδομουμενοι καλα καὶ μεγάλας καὶ ταύταις πρεπουσαν κατασκευην κτώμενοι καὶ θυσίας θεοῖς ἰδίας θύοντες καὶ ξενοδοκοῖντες καὶ δ καί, α νυν ησυ ἔλεγες, χρυσόν τε καὶ ἄργυρον κεκτημενοι και πάντα οσα νομίζεται τοι μέλλουσιν μακαρίοις ειναι; λλ' ἀτεχνῶς φαίη αν, σπερ επίκουροι μισθωτοὶ ν γ πόλει

420 φαίνονται καθῆσθαι οὐδεν ἄλλο η φρουροῖντες Ναί, νδ εγώ, καὶ ταὐτά γε πισίτιοι και οὐδε μισθον προς τοις σιτίοις λαμβ νοντες σπερ ι αλλοι, στε οὐ a ἀποδημῆσαι βούλωνται ἰδία, ξεσται αυτοῖς, οὐδ' ταίραις διδόναι οὐδ' ἀναλίσκειν α ποι βούλωνται αλλοσε οἶ δη

οἱ εὐδaίμονες δοκοῖντες εἰναι ναλίσκουσι. ταὐτα καιΠλλα τοιαυτα συχνα της κατηγορίας ἀπολείπεις Ἀλλ',' δ' ς εστω a ταὐτα κατηγορημενα Τί υν δην ἀπολογησόμεθα, ' ς Ναί. Τον αὐτον οἶμον, ν δ εγώ,

πόλιν οἰκίζομεν, πως εν τι ἡμῖν θνος στa διαφερόντως

135쪽

εύδαιμον, αλλ οπως ο τι μάλιστα λη η πολις. ηθημεν γαρ ἐν τοιαυτη μάλιστα αν ευρεῖν δικαιοσύνην και αυεν τη κάκιστα οἰκουμέν η ἀδικίαν, κατίδοντες δε κρῖναι ἄν, c πάλαι ζητουμεν νυν με οὐν, ς ιόμεθα, την ευδαιμονα πλάττομεν ου ἀπολαβόντες ὀλίγους εν αυτὴ τοιουτους τινὰς τιθέντες, λλ' λημ' αὐτίκα δε την ἐναντια σκε γόμεθα. σπερ ὁ ἄν ει ημας ανδριάντας γρaφοντας προσελθών τις ε ρεγε λεγων οτι υ τοι καλλίστοις του ζωου τα κάλλιστα φάρμακα προστίθεμεμ οι γὰρ φθαλμοί, κάλλιστον ἄν, ουκ στρει-εν ηλιμμενοι εἰεν, αλλα μέλανι μετρίως ν δοκοῖμεν προς αὐτον ἀπολογεῖσθαι Dλεγοντες ο θαυμάσιε, μη la δεῖν ημὼς ουτω καλους

οφθαλμοῖς γράφειν, στε μηδε οφθαλμους φαίνεσθαι, μηδ' α τἄλλα μερη, ἀλλ άθρει ει α προσηκονταεκάστοις αποδιδοντες το λον καλὰν ποιοῖμεw και δὴ καὶ νυν- ανάγκαζε μὰς τοιαύτην ευδαιμονίαν τοι φύλαξι προσάπτειν, η εκείνους πῶν ἀλλον ἀπεργάσεται φύλακας επιστάμεθα a και τους γεωργοὐ ξυστίδας Eἀμφιέσαντες και χρυσον περιθεντες πρὰς δονην ργάζεσθαι κελεύειν την γῆν, και τους κεραμεας κατακλίναντες επὶ δεξιὰ δ προς το πῖ διαπίνοντάς τε καὶ εὐωχουμένους, τον τροχον παραθεμένους, ὁσον ἄν επιθυμῶσι κεραμεύειν,

καὶ τους Πλλους παντας τοιουτω τρόπω μακαριους ποιεῖν,

ἶνα δὴ λη ἡ πόλις ευδαιμονῆ. λλ' ημὰ μ' ἴτω νουθέτει ως ἄν σοι πειθώμεθa, ἴτε ὁ γεωργος γεωργὰς εσται, ἴτε lia κεραμεὐ κεραμεύς, ἴτε ἄλλος οὐδεὶς οὐδὲν 421εχων σχημα ε ων πόλις γίγνεται. ἀλλὰ των μεν ἄλλωνελάττων λόγος νευρορράφοι γαρ αὐλοι γενόμενοι και

διαφθαρεντες και προσποιησάμενοι ιναι μη ντες πόλει

Οὐδὲν δεινόπι φύλακες δε νόμων τε καὶ πόλεως μὴ οντες ἀλλὰ δοκοὐντες ορῆς δὴ τι πῆσαν ρδην πόλιν ἀπολ-

136쪽

καιρον χουσιν εἰ μεν υν μεῖς με φύλακας ς ἀληθῶς ποιοῖμεν, κιστα κακούργους της πόλεως, ο δ' κεῖνο λέγων γεωργούς τινας καὶ σπερ εν πανηγυρει λλ' υκεν πόλει εστιατορας εὐδαίμονας, ἄλλο αν τι η πόλιν λέγοι. σκεπτεον υν, πότερον προς τοὐτο βλεποντες τους φύλακας καθιστῶμεν, πως ο τι πλείστη αὐτοῖς εὐδαιμονία εγγενη- σεται, ὴ τοὐτο μεν εις τὴν πόλιν λην βλεποντας εατεον εἰ κείνη εγγίγνεται, τους δ επικούρους τούτους και τους σφύλακας κεῖνο ἀναγκαστεον ποιεῖν καὶ πειστεον, πως τι ἄριστοι δημιουργοι το εαυτῶ εργο εσονται, και τους

άλλους απαντας σαύτως, καὶ ἴτω ξυμπάσης της πόλεως αυξανομενης καὶ καλῶς οἰκιζομενης εατεον οπως κάστοις τοις θνεσιν η φύσις ἀποδίδωσι τοὐ μεταλαμβάνειν ευ- δαιμονίας.

II. Ἀλλ' η δ' ς καλῶς μοι δοκεῖς λεγειν 'Aρ' οὐν η δ εγώ, και το τούτου ἀδελφον δόξω σοι μετρίως λεγειν Τί μὰλιστα Τοῖς ἄλλους αὐ δημιουργοὐ σκόπει γε τάδε διαφθείρει', στε και κακους γίγνεσθαι Τὰ ποῖα δη αὐτας Ιλοὐτος, ην δ' ἐγώ, καὶ πενία ΓΙῶς δη 'Ωδε.

πλουτησας χυτρεὐ δοκεῖ σοι τι θελησειν πιμελεῖσθαιτης τεχνης οὐδαμῶς, φη Ἀργος δε καὶ ἀμελης γενήσεται μαλλον αὐτος αυτοὐ Πολυ γε Ουκοὐ κακίων χυτρεὐ γίγνεται Και τοὐτο, φη, πολύ Καὶ μην καιοργανά γε μη εχ ων παρεχεσθαι πο πενίας η τι ἄλλο των νεις την τεχνην τά τε εργα πονηρότερα εργάσεται καὶ τους ὐεῖς η ἄλλους, ους αν διδάσκη, χείρους δημιουργοῖς δι-

πλούτου, χείρω μεν τὰ των τεχνῶν εργα χοείρους δε αυτοί. Φαίνεται. 'Eτερα η, ως εοικε, τοι φύλαξιν ηύρηκαμεν, παντι τρόπω φυλακτέον πως μηποτε αὐτούς λήσει εις την πόλιν παραδύντα. Ποια αὐτας Πλουτός τε, ην δ'

. διαφθείρει II διαφέρει A.

137쪽

ρισμον ποιουντος, του δε ἀνελευθεριαν και κακουργίαν προς τω νεωτερισμω ΙΠάνυ μεν υν, φη. τόδε μεντοι, Σωκρατες, σκόπει, πῶς ἡμῖν ἡ πόλις οι τ εσται πολεμεῖν, πειδὰν χρηματα μη κεκτημεν Γ, λλως τε καν προς

μεγάλην τε καὶ πλουσίαν ἀναγκασθῆ πολεμεῖν Δηλον, ην δ εγώ, τι προς μεν μίαν χαλεπωτερον, προς δε δ τοιαύτας ραον ΓΙῶς εἶπες - δ δς ΙΠρῶτον μεν που, B

εἶπον, εὰν δε μάχεσθαι ἄρα Ου πλουσιοι ανδρασι μαχουνται αυτοὶ δντες πολεμου ἀθληταί Ναι τουτό γε, εφη. l. ουν, ν εγω, ω AOειμαντες ει πυκτης ς ιον τε κάλλιστα επὶ τουτο παρεσκευασμενος δυοῖν μη πύκταιν, πλουσίοιν δε καὶ πιόνοιν, ου ἄν δοκεῖ σοι αδίως

δ' ἐγώ, ποφεύγοντι τον προτερον ει προσφερόμενον ἀναστρεφοντα κρουειν, και τουτο ποιοῖ πολλακις εν λιωτε και πνίγει ἄρα γε ο καὶ πλείους χειρώσαιτ' ἄν τοιούτους ὁ τοιοῖτος Ἀμέλει, φη, ουδεν ἄν γενοιτο θαυμαστόν Ἀλλ' υκ οἴει πυκτικῆς πλεον μετεχειν τους πλουσίους επιστημ τε και εμπειρία η πολεμικης Ἐγωγ',

εφη. Ραδίως ἄρα μῖν οι ἀθληταὶ κ των εικότων διπλασίοις τε και τριπλασίοις αυτων μαχουνται Συγχωρήσομαί σοι, φη δοκεῖς γα μοι ρθῶς λεγειν. δ': Dὰν πρεσβείαν πεμψαντες εις την τερα πόλιν τἀληθῆ εἴπωσιν, Oτι μεῖς μεν οὐδεν χρυσίω υδ' ἀργυρίω χρωμεθα, οὐδ ἡμῖν θεμις, μῖν δε συμπολεμήσαντες ουν μεθ' ημῶν εχετε τα των τερωπι οἴει τινὰς ἀκούσαντας αὐτααἱρήσεσθαι κυσὶ πολεμεῖν στερεοῖς τε και σχνοῖς ἀλλον μετὰ κυνῶν προβάτοις πίοσί τε και παλοῖς Ουμοι δοκεῖ ἀλλ' εὰν εις μίαν, φη, πόλιν συναθροισθβτα τῶν ἄλλων χρηματα, δρα μη κίνδυνον ερ τ μη Eπλουτουσp. Ευδαίμων εἶ, ῆν δ' ἐγώ, τι οἴει ἄξιον εἶναι aλλην τινα προσειπεῖν πολιν την τοιαυτην ta ημεῖς

138쪽

μεν, κανατιοῖν η πολεμία ἀλληλαις, δε μεν πενήτων, ἡ δε623 πλουσίωw τούτων δ' Ἀν κατερ πάνυ πολλαί, αἶς ἐὰν μεν ως μια προσφέρη, παντος ν μύρτοις, ὰν δε ις πολλαῖς, διδους τὰ των τερων τοῖς τεροι χρηματώ τε

καὶ δυνάμεις η καὶ αυτούς, ξυμμάχοις μεν ἀεὶ πολλοῖς

χρησει, πολεμιοις δ Oλιγοις. και εως ' αν ἡ πόλις σοι

οἰκη σωφρονως ς ἄρτι τάχθη, μεγίστη σται, o τω εὐδοκιμεῖν λεγω, λλ' ς ἀληθῶς μεγίστη, και εὰν μόνον χιλίων τῶν προπολεμουντων. Oύτω γὰρ μεγάλην πόλιν μίαν ου aδίως ουτε εν Ελλησιν ἴτε εν βαρβάροις εύρησεις, δοκούσας δε πολλὰς καὶ πολλαπλασίας της τηλικαύτης. ἄλλως οἴει Ου o Δί εφη. III. οὐκοὐν ῆν δ' ἐγώ, ουτος αν εἴη και κάλλιστος

ορος τοῖς μετεροι ἄρχουσιν, σην δει το μεγεθος την πόλιν ποιεῖσθαι και λικτὶ ἴση σην χωραν ἀφορισαμενους την ἄλλην χαίρειν ἀν Τίς εφη, ορος οἶμαι μεν, ην δ' ἐγώ, τόνδε Ῥέχρι Ου αν θελη αὐξομεν εἶναι μία, c μέχρι τούτου ἴξειν, περ δε μὴ Και καλῶς γ', εφη. Οὐκos καὶ Οὐτο ὁ ἄλλο πρόσταγμα τοῖς φύλαξι

προστάξομεν, φυλάττειν παντι τροπω δπως μητε σμικρὰ ii πόλις εσται μητε μεγaλη δοκοὐσα, αλλα τις ἱκανὴ καιμία. Καὶ αὐλόν γ', εφη, ἴσως αυτοῖς προστάξομεν. Καὶ τούτου γε, ν δ' ἐγώ, ετ φαυλότερον τόδε, υ και ντω πρόσθεν πεμνήσθημεν λεγοντες, Δ δεοι εών τε τῶν φυλάκων τις φαὐλος -κγονος γένηται, εις σου. ἰλλους αὐτὸν ἀποπεμπεσθαι, Λ τ εκ τῶν ἁλλων σπουδαῖος, εἰς τους φύλακας. osτο δ' εβούλετο δηλοῖν, ὁτι και τους

139쪽

επιτηδευων καστος η πολλοί, αλλ' εἷς γίγνηται, καὶ ουτ δη ξυμπασα η πολις μία νηται, a λα μη πο λαι. Εστι γάρ, φη, τουτο κείνου σμικρότερον. Oύτοι, ν δ'εγώ, Ἀγαθε Aδείμαντε, ς δόξειεν ν τις, aυτα πολλὰ καὶ μεγάλα αὐτοῖς προστάττομεν, ἀλλὰ πήντα φαυλα Eεὴν τ λεγόμενον εν μεγα φυλάττωσι, μῶλλον δ' ἀντὶ

εγώ, καὶ τροφην. εὰν a ευ παιδευόμενοι μετριοι ἄνδρες γίγνωνται, πάντα ταυτα ραδίως διόψονται καὶ ἄλλα γε, oσα νυν ἡμεῖς παραλείπομεν, την τε των γυναικῶν κτησιν καὶ γάμων και παιδοποιίας, τι j δεῖ ταυτα κατὰ την 424 παροιμίαν πάντα ο τι μάλιστα κοινὰ ποιεῖσθαι 'ορθότατα γαρ, εφη, γίγνοιτ' ν Και μην, εἶπον, πολιτεία,εάνπερ παξ ορμηση ευ, ερ χ εται σπερ κυκλος αυξανομενη τροφη γαρ και παίδευσις χρηστὴ σωζομεν φύσεις ἀγαθὰς εμποιεῖ, καὶ αυ φυσεις χρησταὶ τοιαύτης παιδείας ἀντιλαμβανόμεναι τι βελτίους των προτερων φύονται εἴς τε τἄλλα και ει το γεννύν, σπερ και εν τοι ἄλλοις Βωοις Eικός γ', εφη. D. τοίνυν διὰ βραχεων εἰπεῖν, τούτου ἀνθεκτεον τοις πιμεληταῖς της πόλεως, πως ν

αυτοῖς η λάθη διαφθαρέν, ἀλλὰ παρὰ πάντα αὐτο

φυλάττωσι, το μη νεωτερίζειν περὶ γυμναστικην τε καὶ μουσικην παρα την ταξιν, λλ ως ἶόν τε μ λισταφυλάττειν, φοβουμενους ὀταν τις λεγη, ς την ἀοιδὴν

κοινα Hariman κοινὰ τὰ φίλων A.

140쪽

κινδυνεύοντα Ουδαμου γὰρ κινουνται μουσικῆς τρόποιάνευ πολιτικῶν νόμων των μεγίστων, ω φησί τε Δάμων καὶ γὼ πειθομαι. Καὶ με τοίνυν, φ ό 'Aδείμαντος,

θες των πεπεισμένων.

IU T δὴ φυλακτηριον, ην δ εγω, ως εοικεν ἐνταυθά που ικοδομητέον τοῖς φύλαξιν, εν μουσικὴ m γουν παρανομία, φη, αδίως αύτη λανθύνει παραδυομένη Ναι, φην, ως εν παίδιας γε μέρει, καὶ ως κακον

οὐδεν εργαζομένη Ουδε γὰρ εργάζεται, φη, d λο γε κατὰ σμικρον εἰσοικισαμένη ρέμα πορρεῖ προς τα θητε καὶ τ ἐπιτηδεύματα ἐκ δε τούτων εἰς τα προς

ξυμβολαίων ερχεται επὶ τους νόμους καὶ πολιτείας συνπολλὴ, ω Σώκρατες, ισελγεία, εως ν τελευτῶσα πάνταιδία καὶ δημοσι ανατρέφη. ἶεν, ν δ ἐγώ ούτω τοὐτ' εχ ει Δοκεῖ μοι, φη. οὐ κοὐν ο ξ ἀρχῆς λέγομεν, τοῖς ἡμετέροις παισὶν ἐννομωτέρου ευθὼς παιδιῶς μεθεκτέον, ως παρανόμου γιγνομένης αυτῆς και παίδων τοιούτων 425 εννομους τε και σπουδαίους ερο αυτῶν ἄνδρας αὐξάνεσθαιαουνατον ον 11ως ο υχι εφη. ταν η ρα καλως ἀρξάμενοι παιδες παίζειν υνομίαν διὰ της μουσικῆς εισδέξωνται, πάλιν Ουναντίον ἡ 'κείνοις ει πάντα ξυνέπεταί τε καὶ ἴξει, πανορθοὐσα ει τι και πρότερον της πόλεως κειτο 'Aληθῆ μέντοι, φη Καὶ τὰ σμικρα ἄρα, εἶπον, δοκοὐντα εἶναι νόμιμα εξευρίσκουσιν Ουτοι, δε ιπρότερον ἀπωλλυσαν πάντα. ΙΠοῖα, Τὰ τοιάδε σιγάς τε των νεωτέρων παρὰ πρεσβυτέροις, ας πρέπει, και κατακλίσεις καὶ παναστασεις και γονέων θεραπείας, καὶ κουράς γε και ἀμπεχόνας και ποδέσεις και λον τον του σωματος σχηματισμὸν και τύλλα σα τοιαυτα η υκ οἴει Ἐγωγε. ομοθετεῖν δ' αυτ οἶμαι εὐηθες Οἴτε γὰρ που γίγνεται οἴτ αν μείνειεν λογω τε και γράμμασιν