Republic of Plato

161쪽

ὐναγκαῖον, ὼς πόλις η σοφη καὶ , ουτ και τον ἰδιώτην καὶ τούτω σοφον ναι Τί μην Καὶ ω δη ἀνδρεῖος ἰδιώτης καὶ ς, τούτω καὶ πόλιν ἀνδρείαν καὶ Ουτως, καὶ τα λ Dπάντα προς ἀρετὴν σαύτως ἀμφοτερα εχ ειν Αναγκη.Καὶ δίκαιον δή, ἁ Γλαυκων, οἶμαι, φησομεν ἄνδρα ἐναιτω αυτ τρόπω, περ καὶ πολις ην δικαία Καὶ τοὐτοπῶσα νάγκη Ἀλλ' ο π μην οὐτο ἐπιλελήσμεθα, τι

δίκαιός τε σται και τλαυτο πράττων Και μαλα η δ ός, μνημονευτεον. οὐκοὐ τω με λογιστικω ἄρχειν προσηκει, σοφω οντι καὶ χοντι την περ πάσης της φυχης προμηθειαν, τ δε θυμοειδεῖ πηκόω εἶναι και ξυμμάχω τούτου ΙΠάνυ γε 'Αρ' οὐν Οὐχ , σπερ ελεγομεν, μουσικῆς και γυμναστικῆς κρασις σύμφωνα αὐτὰ ποιήσει, το μεν πιτείνουσα καὶ τρεφουσα λόγοις - 442 καλοῖς και μαθήμασιν, το δε ἀνιεῖσα, παραμυθουμεν καὶ ημεροῖσα αρμονία τε και ρυθμ- Κ os si γε, δ' ς. Καὶ τούτω δὴ ἴτω τραφεντε καὶ ς ληθως τὰ αυτῶν μαθόντε καὶ παίδευθεντε προστατήσετον τοὐ πιθυμητικos, O ' πλεῖστον της 'D3χῆς εν καστω στι και χρημάτων φύσει ἀπληστότατοπι δε τηρήσετον, μη τω πιμπλασθαι των περὶ το σῶμα καλουμένων δονῶν πολυκαὶ ἰσχυρον γενόμενον υ αδ τὰ αὐτο πρώττy, αλλα καταδουλώσασθαι και ἄρχειν επι χειρήσn ἄν οὐ προσῆκον Βαὐτω γενῶν' και ξύμπαντα τον βίον πάντων ἀνατρεψp.

πολεμίους τούτω ὰν κάλλιστα φυλαττοίτην ' περ πάσης

162쪽

D τουτων, ταν τό τε αρχον καὶ τὼ ρ χομενω το λογιστικονομοδοξῶσι δεῖν ἄρχειν καὶ μ' στασι ζωσιν αὐτ- Σωφροσύνη γοῖν η δ' ς Ου αλλο τί στιν η τωὐτο, πόλεώς τε και διώτου. Ἀλλ μεν δὴ δίκαιός γε, ω πολλaκις λεγομεν, τούτω καὶ ἴτως εσται Πολλὴ νάγκη Tίοὐν εἰπον ἐγ- μ' ry μῖν παμβλυνεται λλο τι δικαιοσύνη δοκεῖν εἶναι δε περ εν ' πόλει φύνης Ουκνεμοιγε, φη, δοκεῖ D. δε γήρ, ν δ εγώ, παντίπασιν νβεβαιωσαίμεθα, ει τι μῶν τι εν τύ ψυχ9 μφισβητει, τὰ φορτικὰ αὐτω προσφεροντες. Ιοῖα δή οἷον ει εο ιημὰς ἀνομολογεῖσθαι περί τε κεινης της πόλεως και τοὐεκείνη μοιως πεφυκότος τε και τεθραμμενου ἀνδρος ει

163쪽

γονέων ἀμελειαι, καὶ θεῶν θεραπευσιαι παντι Ἀφμὰ λον η τω τοιούτω προσηκουσι. Ιαντι μεντοι, φη. Οὐκουν τούτων πάντων αἴτιον, τι αυτο των ε αὐτω

εκαστον τααυτοῖ πράττει αρχῆς τε περ καὶ os ἄρχεσθαι; Tosτο μὲν οὐν καὶ οὐδεν λο. Eτι τι υν τερον ζητεῖς δικαιοσύνην εἶναι ἡ ταύτην την δύναμιν, η τους τοιουτους ἄνδρας τε παρεχεται και πόλεις Μ Δία, η δ' ς, υκ ἔγωγε.XVII. ελεον ἄρα μῖν το νυπνιον ἀποτετέλεσται,ο φαμεν ποπτεῖσαι, Δ εὐθύς ρ χόμενοι της πόλεως οἰκίζειν κατὰ θεόν τινα εἰς ἀρχην τε και τύπον τινα της δικαιοσυνης κινδυνεύομεν εμβεβηκεναι. Ιαντάπασιν με cogν Το δε γε ν άρα, ω Γλαύκων, δι ο και φελει', εἴδωλόν τι της δικαιοσύνης, το τον μεν σκυτοτομικον φύσει ορθῶς εχ ιν σκυτοτομεῖν καὶ ἄλλο μηδεν πράττειν, τον δε τεκτονικον τεκταίνεσθαι, και τἄλλα δη οἴτως. Φαίνεται To δε γε ἀληθες τοιοὐτο μεν τι ν, ω εοικεν, δικαιοσύνη, λλ' ο περ την ξω πρὼξιν των αυτos, ἀλλὰ περὶ την εντός, ως ἀληθῶς περι εαυτον καὶ τὰ αυτοῖ μη εύσαντα τἀλλότρια πρύττειν καστον εν αυτω μηδε πολυπραγμονεῖν προς ἄλληλα τὰ ν τ φυχ γενη, ἀλλὰ τω οντι τὰ οικεῖα ευ θεμενον καὶ ρξαντα αυτον αυτο καὶ κοσμησαντα καὶ φιλον γενόμενον εαυτω και ξυναρμόσαντα

τρία ντα σπερ ρους τρεις αρμονίας τεχνως νεάτην τε

καὶ ὐπάτην καὶ μεσην', καὶ εἰ ἄλλα ἄττα μεταξύ τυ γ χάνει EOντα, πάντα αὐτα ξυνδησαντα καὶ παντάπασιν να γενόμενον ε πολλῶν, σώφρονα καὶ ηρμοσμενον, ἴτω δη πράττειν δη, ἁν τι πράττy, ἡ περ χρημ4των κτησιν

περὶ σώματος θεραπείαν η καὶ πολιτικόν τι ἡ περὶ τὰ

164쪽

ἴδια ξυμβόλαια εν πῶσι τουτοις γούμενον και νομάζοντα Oικαίαν ἐν καὶ κ η πρὼξιν, λαν ταύτην την ξιν τ ζ' τε καὶ συναπεργάζηται, σοφίαν δε TV επιστατοῖσαν 414 ταυτη si πρήξει επιστημην, δικον δε πραξιν, a ἀεὶ ταύτην λυη, ἀμαθία δἐ την ταύτη α επιστατουσαν δόξαν. Ιαντίπασιν, ' δ' ς, ω Σωκρατες, ἀληθῆ λεγεις Εἰεν, ην δ εγω τον με δίκαιον καὶ ἄνδρα καὶ πόλιν, και δικαιοσυνην, ο τυγχάνει ν αὐτοῖς ἄν, εἰ φαῖμεν ηὐρηκεναι,ου αν πάνυ τι οἰμαι, δόξαιμεν ψεύδεσθαι Ma Δία

σκεπτεον, οἶμαι, δικίαν. Δῆλον Oὐκοὐ στάσιν τινὰ αδ τριῶν οντων τουτων δει αὐτην ιναι καὶ πολυπραγμο- συνην καὶ ἀλλοτριοπραγμοσύνην και πανάστασιν μερους τινὸς τω ὁλω τῆς φυχῆς, ιν ἄρχη εν αυτ ου προσ0κον,ἀ λὰ τοιούτου ἔντος φύσει, οῖο πρεπειν αὐτω δουλεύειν τω του ἀρχ ικοῖ γενου οντι ' τοιαῖ ἄττα, ιμαι, φησομεν καὶ την τούτων ταραχ ην καὶ πλάνην εἶναι την τε ἀδικίαν και ἀκολaσίαν και δειλίαν και ἀμαθίαν και συλλήβδην σπὰσαν κακίαν. αυτ μεν υν ταυτα, φη Οὐκουν, νδ εγώ, καὶ το δικα πράττειν και το αδικεῖν καὶ αὐ το ' δίκαια ποιεῖν, αὐτα πύντα τυγχάνει ντα κατάδηλα δ'

σαφῶις, εἴπερ καὶ ἡ δικία τε καὶ δικαιοσύνης Πῶς δη:VOτι, ην δ' ἐγω τυγχάνει οὐδε διαφεροντα των γιεινῶν

ΓΙη; φη. α μεν που γιεινὰ γίειαν εμποιεῖ, τὰ δε νοσώδη νόσον Ἀαί. Οὐκουν και το μεν δίκαια πράττειν δικαιοσύνη εμποιεῖ, ora δικα ἀδικίαν Ανάγκη ' Εστι δε το μεν γίειαν ποιεῖν τὰ ν τω σώματι κατὰ φύσιν καθιστώναι κρατεῖν τε κa κρaτεῖσθαι et ἀλληλων, τοδε νόσον raρὰ φύσιν ἄρχειν τε και ἄρχεσθαι ἄλλο π'

165쪽

a λου. Eστι γήρ. Οὐκουν αὐ εφην, το δικαιοσύνην ἐμποιεῖν τα εν τη φυ γῆ κατα φυσιν καθιστανα κρατεῖν τε και κρατεῖσθaι τ ὰ ληλων το δε ἀδικίαν παρὰ φυσιν ἄρχειν τε καὶ ἄρχεσθαι λλο et ἄλλου Κομιδνὴ, φη. 'Αρετη μεν ἄρα, ω εοικεν, γίειά τε τις αν - καὶ κάλλος καὶ εὐεξία 'γυχῆς, κακία δε νόσος τε και αισχος και E&σθενεια. 'Eστιν ἴτω. ρ' υν ου καὶ ταχεν καλαεπιτηδευματα εις αρετης κτησιν φερει, τα δ' αἰσχρα εις κακίας 'Aνάγκη.XIX. To δὴ λοιπον δη, ω εοικεν ἡμῖν στι σκεψα σθαι, πότερον υ λυσιτελεῖ δίκαιά τε πράττειν καὶ καλὰ 445επιτηδεύειν και εἶναι δίκαιον, άν τε λανθάν Η εάν τε μητοιουτος ων δε ἀδικεῖν τε και δικον εἶναι, ἁνπερ μη διδωδίκην μηδε βελτίων γίγνηται κολαζόμενος Ἀλλ', εφη, Σώκρατες, γελοῖον μοι γε φαίνεται το σκεμμα γίγνεσθαι ηδη, ει του μεν σώματος της φύσεως διαφθειρομενης δοκεῖο βιωτον εἶναι Ουδε μετὰ πάντων σιτίων τε και ποτῶν καὶ παντος πλουτου και πάσης ρ χης, της δε αυτου

τούτου, ζῶμεν φύσεως ταραττομενης καὶ διαφθειρομενης Bβιωτον ἄρα εσται, εάνπερ τις ποι j o ἄν βουληθῆ ἄλλο πλην τουτο, πόθεν κακίας μεν καὶ ἀδικίας ἀπαλλαγησεται, δικαιοσύνην δε καὶ ἀρετὴν κτήσεται, πειδηπερεφάνη γε οντα κάτερα οἷα μεῖς διεληλύθaμεν. Γελοῖονγaρ, ν δ εγω. λ δμως πείπερ ενταὁθα εληλύθαμεν,

Eπομαι, φη μόνον λεγε Καὶ μην ην δ' ἐγω, σπερ ἀποσκοπιὰς μοι φαίνεται, πειδ' ενταὐθα ἀναβεβηκαμεν του λόγου, εν μεν εἶναι ειδος της αρετης, ἄπειρα δε της κακίας, τετταρα δ' έν αὐτοῖς ἄττα, - καὶ ἄξιον πιμνησθῆναι.

ἀποκμητέον et icer ἀποκνητέον codd.

167쪽

I 'Aγαθην μεν τοίνυν την τοιαυτην πολιν τε καὶ ΑΦΘπολιτείαν καὶ ρθὴν καλῶ, και ανδρα τον τοιοῖτον κακὰς δε τὰς αλλας και ημαρτημενας, εἴπερ αὐτ ορθή, περί τε πόλεων διοικήσεις και περ ἰδιωτῶν ψυχῆς τρόπου κατασκευήν, εν τετταρσι πονηρίας εἴδεσιν υσας. ΓΙοίας δὴ ταύτας; φη ' και γ με θα τὰς φεξης ρων, ως μοι ἐφαίνοντο κασται εξ αλλήλων μεταβαίνειν ' o δε Πολε- Bμαρχος σμικρον γὰρ ἀπωτερω του Aδειμύντου καθῆστο ἐκτείνας την χεῖρα καὶ λαβόμενος του ἱματίου ἄνωθεν αὐτο παρὰ τον μον κεῖνον τε προσηγαγετο και προτείνας αυτον λεγεν ἄττα προσκεκυφως, ω ύλλο μεν

οὐδεν κατηκούσαμεν, τόδε ε Ἀφήσομεν οἶν, φη, ἡ τί δράσομεν; LIκιστά γε, εφ ο δείμαντος, μέγα ηδη λεγων.

VOτι - ἐγω εἶπον τί μύλιστα Ἀπορραθυμεῖν ἡμῖν δοκεῖς Cεφη, καὶ εἶδος ὀλον υ το λάχιστο εκκλεπτειν του λόγου, ινα μη διελθyς, και λησειν οιηθῆναι ειπων αὐτο φαύλως, ως ἄρα περὶ γυναικῶν τε καὶ παίδων παντὶ δῆλον, τι κοινὰ τὰ φιλων εσται Ουκοὐν ορθῶς, φην, es δειμαντες Ναί η δ' ἶς' λλα o ρθῶς τοὐτο, ῶσπερ τἄλλα λογου

168쪽

δεῖται, τίς ο τρόπος της κοινωνίας πολλοὶ γαρ ν γένοιντο.D, ουν παρῆς ντινα συ λεγεις ως μεῖς παλαι περιμένομεν οἰόμενοί σε που μνησθήσεσθαι παιδοποιίας τε περι, πως παίδοποιήσονται, και γενομενους πῶς θρεψουσιν, καὶ λην ταύτην ην λεγεις κοινωνιαν γυναικῶν τε καὶ

παίδων μεγα ἄρ τι οἰόμεθα φερειν καὶ ἶλον εις πολιτείανορθῶς η μη ορθῶς γιγνόμενον νυν ουν, πειδὴ ἄλλης επιλαμβώνει πολιτείας πρὶν ταυτα ἱκανῶς διελεσθaι,450 δεδοκται μῖν τουτο δ υ κουσας το σε μη μεθιεναι, πρὶν αν ταυτα πάντα σπερ τάλλα διέλθος Και μετοινυν, O Γλαύκων φη, κοινωνον τ0ς i)φου ταύτης τίθετε. 'Aμελει, φη ὁ Θρασύμαχος πβσι αὐτα δεδογ-

μεν ἡμῖν νόμιζε, Σώκρατες.

II. Οἶον, ν δ εγω, εἰργάσασθε επιλαβόμενοί μου. ὁσον λογον πάλιν σπερ ε ἀρχης κινεῖτε περὶ της πολιτείας' ην ς δη διεληλυθὼς εγωγε χαιρον, ἀγαπων

οχλον Τί δες - δ' ς ο Θρασυμαχος ' χρυσοχ OVσοντας οἴει τούσδε νον ενθάδε ἀφῖχθαι, αλλ' ο λόγων ἀκουσομενους Ναί, ειπον, μετρίων γε ΛΙετρον δε , φη, Σώκρατες, ὁ Γλαύκων, τοιούτων λόγων ἀκούειν λος ὁ βίος 1 οὐν χρουσιν. ἀλλὰ το μεν μετερον α' συ δε περὶ νερωτῶμεν μηδαμῶς ἀποκύμy νη σοι δοκεῖ διεξιών, τίς

σκοινωνι τοῖς φύλαξιν ἡμῖν παιδων τε περι και γυναικῶνεσται καὶ τροφῆς νέων ετ οντων, TV ε τω μεταξύ χρόνω γιγνομενης γενέσεως τε και παίδείας, δε δὴ πιπονωτάτη δοκεῖ εἶναι πειρῶ οὐν ειπεῖν τίνα τρόπον δεῖ γίγνεσθαι

αυτην. O ράδιον, es εἴδαιμον ῆν δ' ἐγώ, διελθεῖν

169쪽

ε ο τι μάλιστα γενοιτο, Δ ἄριστ αν εἴη ταυτα, και ταυτη Dἀπιστήσεται. διὰ δη καὶ κνος τις αυτῶν πτεσθαι, μη

ἀκουσόμενοι. καὶ γω εἶπον Ἀριστε, ' που βουλομενος με παραθαρρυνειν λεγεις Ἐγωγ', εφη. IIa τοίνυν, ν εγώ, τουναντίον ποιεῖς. πιστεύοντος μεν a' εμο εμοι εἰδέναι α λεγω, καλως εἶχεν η παραμυθία ' ἐν Πρ φρονι Σμοις τε καὶ φιλοις περὶ των μεγίστων τε καὶ φίλων τἀληθῆ ειδότα λεγειν σφαλε καὶ θαρραλεον, πιστοῖντα δε και τοὐντα aμα του λόγους ποιμῖσθαι, Gi εγὼ δρω, φοβερον τε καὶ σφαλερόν, ου τι γελωτα φλε παιδικον a 451τοὐτό γε iλλα μη σφαλεὶς της ἀληθείας ου μόνον αὐτος αλλὰ καὶ τους φίλους ξυνεπισπασάμενος κείσομαι περὶ αηκιστό δει ηφύλλεσθαι. προσκυνῶ δε Ἀδρήστειαν, iaΓλαύκων, χἄριν ου μελλω λεγειμ ελπίζω a οδ ελαττοναμάρτημα ακουσίως τινος φονεα γενεσθαι - ἀπατεῶνα καλῶν τε και γαθῶν καὶ δικαίων νομίμων περι τοὐτοοὐν πω κινδύνευμα κινδυνεύειν εν εχθροῖς κρεῖττον φιλοις' ,στε ε με παραμυθεῖ καὶ ὁ Γλαύκων γελάσας Β'Aλλ' ἁ Σώκρατες, εφη, ε ν τι πάθωμεν πλημμελες ποτου λόγου, ἀφίεμεν σε σπερ φονου καθαρον εἰναι καὶ μηἀπατεῶνα ημῶν. aλλὰ Ῥαρρησας λεγε. Ἀλλὶ μεντοι, εἶπον, καθaρός γε και κεῖ φεθείς, ῶς ο νόμος λεγει' εἰκος δε γε, εἴπερ κεῖ, κἀνθάδε. Λέγε τοίνυν, φη, τούτου γ' ενεκα Aεγειν δ' , φη εγώ, χρὴ ἀνάπαλιν αδ νυν,

170쪽

τε και γυναικων κτῆσίς τε καὶ χρεία κατ εκεινην τηνορμυν οὐσιν ηνπερ το πρωτον Δρμήσαμεν ἐπεχειρησαμεν δε που ς ἀγελης φυλακa τους νδρας καθιστάνa ιντω λογω. Nat. κολουθω μεν τοίνυν καὶ την γενεσιν και τροφην παραπλησίαν ποδιδόντες, καὶ σκοπῶμεν, εἰημῖν πρεπε δε υ. Ιῶς; φη. 'Dδε τὰς θηλείας τῶν φυλήκων κυνῶν πότερα ξυμφυλάττειν οἰόμεθα δεῖν, περαν ι ρρενες φυλάττωσι, και ξυνθηρεύειν καὶ τἄλλα κοινγ πράττειν, ' τὰς μεν οἰκουρεῖν ενδον δε ἀδυνάτους διὰ

το των σκυλaκων τοκον τε καὶ τροφην, τους δε πονεῖν τε και Tra σαν πιμελειαν χειν περὶ τὰ ποίμνια MOti r εφη,

παντα πλην ως ἀσθενεστεραι χρώμεθα, τοῖς δε ς ισχυροτεροις οἷόν τ οὐν εφην εγώ, επὶ τ αυτ χρῆσθαι τινι γω, ν η 'ν ὐτην τροφην τε καὶ παιδείαν det οδιδως οὐχ οἷόν τε Εἰ Πρα ταῖς γυνaιξὶν επὶ ταὐτὰ χρησόμεθα καὶ τοῖς ἀνδράσι, ai τ καὶ δίδακτεον αὐτάς. 65, Ναι. Ιουσικὴ μὴν Ἀκείνοις τε καὶ γυμναστικη εδόθη. Naί Και aῖς γυναιξὶν ἄρα τούτω τετεχνα καὶ τὰ περιτον πόλεμον ποδοτεον και χρηστεον κατὰ ταὐτα. Εἰκος ε ων λεγεις, φη. Iσως δή, ειπον, παρὰ το θος γελοῖα ὰν φαίνοιτο πολλὰ περὶ τὰ νυν λεγόμενα ει πράξεταιτ λεγεται. Καὶ μάλα, φη Τί ην δ εγώ, γελοιότατον αὐτῶν ὁρας η δῆλα δή, τι γυμνὰς τὰς γυναικα εν ταῖς παλαιστραις γυμναζομενα μετὰ των νδρῶν, οὐ μόνον aς νέας, ἀλλὰ καὶ δη τὰς πρεσβυτερας, σπερ τους γεροντας εν τοῖς γυμνασίοις, τα ρυσοι και Η δεῖ την φιν μως φιλογυμναστῶσιν Νὴ τον Δία, φη γελοῖον γὰρ ἄν, ς γε ε τω παρεστῶτι, φανείη οὐκοὐν, ν δ εγω, πείπερώρμησαμεν λέγειν, οὐ φοβητεον τὰ τῶν χαριεντων σκώμματα, σα καὶ οἶ ὰν εἴποιεν εις την τοιαύτην μεταβοληνσγενομένην καὶ περὶ τὰ γυμνάσια καὶ περὶ μουσικην καὶ ουκ