Republic of Plato

181쪽

Ουκουν άν τε πρεσβυτερος τούτων εάν τε νεωτερος των

εἰς το κοινον γεννήσεων ἄψηται, ἴτε σιον ούτε δίκαιον φήσομεν το μάρτημα, ς παῖδα φιτυοντος τη πόλει ος, αν λάθη, γεννησεται Ουχ υ πο θυσιων οὐδ' πο-wχων φύς , ὼς φ ἐκάστοις τοῖς γάμοις εἴξονται καὶ ιερειαι και ερεῖς

καὶ ξυμπασα η πόλις ξ ἀγαθῶν ἀμείνους καὶ ε ωφή λίμωνώφελιμωτερους ἀεὶ τους κγόνους γίγνεσθαι, αλλ' etro B σκότου μετὰ δεινῆς ἀκρατείας γεγονώς 'Oρθῶς, φη.

αὐτος δε γ', εἶπον, νόμος, άν τις των τι γεννώντων μησυνερξαντος ἄρχοντος πτητα των ν ηλικία γυναικων'

νοθον γὰρ καὶ ἀνεγγυον καὶ ἀνίερον φησομεν αὐτον παῖδατ πολει καθιστάναι 'ορθότατα, φη. Oταν δε η, οἶμαι, αἴ τε γυναῖκες καὶ οἱ ανδρες του γεννῶν εκβῶσι την λικίαν ἀφησομεν που λευθερους αυτούς συγγιγνεσθαι - εθελωσι, πλην θυγατρὶ καὶ μητρὶ καὶ ταῖς των Gθυγατερων παισὶ καὶ ταῖς ἄνω μητρός, και γυναικας αυπλην εῖ και πατρὶ και τοι τούτων ει το κάτω a ιεπὶ το ἄνω, καὶ ταυτά γ' δη πάντα διακελευσάμενοι προθυμεῖσθαι μάλιστα μεν μηδ' εις ως εκφερειν κύημα μηδε εν', εὰν γενηται, εὰν δε τι βιάσηται, ἴτω τιθεναι, ῶς υκ ἴσης τροφῆς τω τοιούτω Και αὐτα μεν γ', εφη, μετρίως λεγεται πατερας δε καὶ θυγατερας και νυν δη λεγες πως διαγνωσοντα αλληλων οὐδαμῶς, D

γενηται κγονα, αὐτα πάντα προσερεῖ τα με ἄρρεναύεῖς, τὰ δε θήλεα θυγατερας, και κεινα κεινον πατερα, καὶ ἴτω δὴ τὰ τουτων κ γονα παίδων παῖδας, και κεῖνα - αὐ κείνους πάππους τε και τηθάς, τὰ δ' εν κείνω τω χρόνω γεγονότα εν - αι μητερες καὶ οἱ πατερες αὐτῶν

φύς α ρε φύσας A. ' φήσομεν Euset ius et Theodoretus φήσομεν codd. δ μηδὲ ἔν obet μηδέ γ' ἔν A', Sex et iunctis notavit Ap. ἐκεῖνα πιρ' ἐκείνου A.

182쪽

ελεγομεν ἀ ληλων η πτεσθαι ἀδελφους δε καὶ ιδελφὰς δωσει ὁ νόμος συνοικεῖν, ἐὰν ὁ κλῆρος ταύτηξυμπίπτη καὶ ΙΠυθία προσαναιρὶ 'Oρθότaτα η δ' ὁς. X. H με δη κοινωνία ἁ Γλαυκων, αἴτη τε καὶ τοιαύτη γυναικων τε και παίδων τοι φύλαξί σοι της πόλεως si δε επομενη τε γῆ ἄλλη πολιτεία καὶ μακρω βελτίστη, δεῖ δ' το μετὰ τοὐτο βεβαιώσασθαι παρὰ του λόγου.

aρχὴ της μολογίας, ρεσθαι μὰς αυτούς, τί ποτε τομέγιστον γαθον εχ ομεν ει τεῖν εἰς πόλεως κατασκευην, υδεῖ στοχαζόμενον τον νομοθετην τιθεναι τους νόμους, καὶ τί μεγιστον κακόν, εἶτα επισκεψασθαι, ἄρα a νυν δὴ διηλθομεν εις με το του ἀγαθου ἴχνος μῖν ἁρμόττει, τωδε του κακοῖ ἀναρμοστεῖ ΙΠάντων μάλιστα, φη. E χομεν Oἴ τι μεῖζον κακὸν πόλει η κεῖνο, ο αν αὐτην διασπα και

τε και ποιη μίαν Ου εχ ομεν. οὐκοῖν η μεν δονῆς τε και λύπης κοινωνία ξυνδεῖ, ταν τι μάλιστα πάντες οι πολῖται των αυτῶν γιγνομενων τε και ἀπολλυμένων ο'παραπλησίως χαίρωσι και λυπῶνται ΓΙαντάπaσι μενούν, φη. M δε γε των τοιούτων δίωσις διαλύει, τανοι μεν περιαλγεῖς, Ῥι δε περιχαρεῖς γίγνωνται επι τοις c αὐτοῖς παθήμασι της πόλεώς τε κα των ν' πόλει Τί

δ' ob 'Αρ' ὁ εκ οὐδε το τοιόνδε γίγνεται ὁ ταν μὴ αμα φθεγγωνται ν τῆ πόλει τα τοιάδε ρηματα, τό τε μὰν καὶ το υκ μόν; καὶ περὶ του ἀλλοτρίου κατὰ ταὐτά; Κομιδομεν οὐν Ἐν τινι δη πόλει πλεῖστοι επὶ του αι τοὐμ κατὰ aὐτα τοὐτο λεγουσι τὸ μὰν και τὸ οὐκ εμόν, αἴτηύριστα διοικεῖται; Πολύ γε Καὶ τις δ εγγύτατα ενὸς

183쪽

aνθρώπου χει; οἷον ταν που μῶν δάκτυλός του πληγγὶ,πὰσα η κοινωνία ἡ κατα το σῶμα προς την ψυχην τεταμένη εις μίαν σύνταξιν την του ρχοντος εν αὐτὴ, σθετο τε καὶ πασα αμα ξυνηλγησεν μερους πονησαντος λη, καιούτω δη λεγομεν, τι ὁ ἄνθρωπος το δάκτυλον ἀλγεῖ και περ α λου τουοῖν των του ἀνθρώπου ὁ αυτος λόγος, περί τε λύπης πονουντος μερους καὶ περὶ δεδονης ραίζοντος. αὐτος γάρ, φη καὶ Οὐτο ο ερωτας, του τοιούτου ἐγγύτατα Ἀριστα πολιτευομεν πόλις οικεῖ νος δή, οἶμαι, πάσχοντος ων πολιτῶν τιοῖν Ἀγαθον η κακὸν d τοιαύτη πόλις μάλιστά τε φησει αυτης εἶναι το πάσχον E di

καὶ συνησθήσεται Ἀπασα ε ξυλλυπησεται 'Aνάγκη,

ταῖς ἄλλαις δημος τους ἄρχοντας προσαγορευει; ν μενταῖς πολλαῖς δεσπότας, ε δε ταῖς δημοκρατουμεναι αυτὸ τούνομα τοῖτο, ἄρχοντας Τί δ' ο ν η μετέρα δῆμος; προς τω πολίτας τί του ἄρχοντάς φησιν εἶναι Σωτῆράς Bτε και επικούρους, φη Τί δ' ἴτοι το δημον Μ ισθοδότας τε και τροφέας οἱ δ' εν ταῖς ἄλλαις ἄρχοντες τους

δημους Δουλους, φη Τί δ' ι ἄρχοντες ἀλληλους; αυνάρχοντας, φη Τί δ' ι μέτεροι Ξυμφύλακας.

Eχεις ὁ ειπεῖν τῶν ρχόντων τῶν εν ταῖς ἄλλαις πολεσιν εἰ τις τινα εχει προσειπεῖν τῶν ξυναρχόντων τον μεν ως οἰκεῖον, τον δ' ς ἀλλότριον Και πολλους γε.Oυκοῖ τον μεν οἰκεῖον ς εαυτos νομίζει τε και λέγει, o c

184쪽

φυλακες εσθ' στις αυτῶν χοι ν των ξυμφυλάκων

προγόνοις νομιεῖ εντυ γ χάνειν. aλλιστα, ν δ εγώ, λεγεις Ἀλλ' ἔτι καὶ τόδε εἰπέ πότερον αὐτοῖς τα νόματα μόνον οἰκεῖα Ῥαοθεσησεις η καὶ τὰς πράξεις πάσας κατὰ

τ ονοματα πράττειν, περι τε τους πατερας, σα νόμος

περὶ πατερας αἰδοῖς τε πέρι καὶ κηδεμονίας και του ὁπηκοον δεῖν εἶναι των γονεων, η μη τε προ θεῶν μητε πρὸς ἀνθρώπων αυτ ἄμεινον σεσθαι, ως υτε σια ἴτε δίκαια πράττοντος ἄν, εἰ ὁ λα πράττοι ἡ ταυτα αυταί σοι - λαι φῆμαι εξ ἁπάντων ων πολιτῶν μνησουσιν ευθῖς περ τὰ των παίδων τα και περ πατερων, ους αν αὐτοῖς τις ἀποφηνη, και περὶ των ἁ λων ξυγγενῶν:Aυται, φη γελοῖον γὰρ ν εχ ει νε εργων Oικεια ονόματα διὰ των στομάτων μόνον φθεγγοιντο. Ιασῶν - πόλεων μαλιστα εν αυτ ξυμφωνησουσιν νός τινος ηενδε κακῶς πράττοντος ο νυν δὴ λεγομεν τ ρῆμα, το τιτο μὰν ὁ πράττει, φῖτι το μὰν κακῶς 'Aληθεστατα, δ' 6ς. οὐκos μετὰ l τούτου του δόγματός τε καὶ ρηματος εφαμεν ξυνακολουθεῖν τάς τε δονa και τὰς λύπας κοιναν Καὶ ρθῶς γε φαμεν ουκοὐ μάλιστα του αυτοῖκοινωνησουσιν ἡμῖν οἱ πολῖται δ η μὰν ὀνομάσουσιν, τούτου δε κοινωνοῖντες ἴτω δη λύπης τε και ἡδονῆς μάλιστα κοινωνίαν ξουσιν Πολύ γε Ἀρ' οὐ τούτων αἰτια πρὸς ἄλλη καταστάσει ἡ ων γυναικῶν τε καὶ παίδων κοινωλα τοῖς si 'ita'; Ioλ μεν οὐ μάλιστα, εφη-XΙΙ. Ἀλλα μην μεγιστόν γε πόλει αυτὸ μολογη- σαμεν ἀγαθόν, ἀπεικάζοντες ευ οἰκουμενην πόλιν σώματι πρὸς μερος αυτOὐ λύπης τε περι και ἡδονῆς, εχ ει Καὶ

185쪽

τὴ πόλει αἰτία ἡμῖν πεφανται ἡ κοινωνία τοῖς πικουροι των τε παίδων καὶ των γυναικῶν. Καὶ a , ψη Και , με- δη καὶ rob IV θεν γε μάλογοῖμεν δ' Ἀφαμεν γάρ γπου οἴτε οἰκίας τούτοις ἰδίας δεῖν εἶναι οἴτε Πην Ῥυτε τι κτημα, ἀλλα παρα των α λων τροφην λαμβάνοντας cμισθον της φυλακης κοινη πάντας ἀναλίσκειν, εἰ μελλοιεν οντως φυλακες ειναι Uρ ως, φη Am ουν υχ περλεγω, τά τε πρόσθεν εἰρημενα καὶ τα νυν λεγόμενα ετιμὰλλον ἀπεργάζεται αυτούς ἀληθινούς φύλακας καὶ ποιεῖ μη διασπὼν την πόλιν το εμον νομάζοντα μη το αυτό, ἀλλ' ἄλλον ἄλλο, τον μεν εις την αυτου οἰκίαν ελκοντα, τι ἄν δύνηται χωρὶς των ἄλλων κτησασθαι τον δε εις την χαυτοδ ετεραν οἶσαν, Mab γυναῖκά - καὶ παιδα Dετερους. ηδονάς 'ε καὶ Ἀλγηδόνας εμποιουντας ἰδίων οντων Ἀδίας, πιλλ' VPP δόγματι του ικείου περι επὶ τοαυτ τείνοντας πάντας ει το δυνατον μοπαθεῖς λύπης τε και ηδονῆς εῖναι, Κομιδὴ μεν ουν, φη. σι δε δίκαι τε και εγκληματα προ αλληλους ου οιχήσεται εξ υτῶν, si επος ειπεῖν, διὰ το μηδεν ἴδιον κτῆσθαι πλὴν τ σῶμα,

186쪽

Kαι μυην τι γε νεώτερος πρεσβύτερον, α μη ρχοντες προστάττωσιν, ἴτε δῖ λο βιάζεσθαι επι χειρησε ποτε Oύτε τύπτειν, ὼς ο εικός οἶμαι δ' υδε λλως ἀτιμήσει' ικανω γὰρ τω φυλακε κωλύοντε δεος τε καὶ αἰδώς, αιδως μεν ώς γονεων μ' a πτεσθαι εἴργουσα, δεος δε το τω πασχοντι τούς d λους βοηθεῖν, οὐ μεν ως εις, τους δε ς αδελφους τους δε ως πατερας Ξυμβαινε γὰρ ἴτως,

εφη. Ιανταχ δὴ εκ των νόμων εἰρηνην προς ἀλλήλους οἱ ἄνδρες ξουσι ΓΙο λήν γε Τούτων μην εν αυτοῖς μηστaσιαζόντων οὐδεν δεινὸν μη ποτε η λλη πόλις προς τούτου. φ προς ἀλλήλους διχοστατηση in γὰρ οἶν.c Τα γε μην σμικρότατα των κακῶν δι ἀπρέπειαν κνῶ καὶ

λεγειν ων πηλλαγμενοι αν ἐεν, κολακείας τε πλουσίων

πενητες aπορίας τε καὶ ἀλγηδόνας σας ἐν παιδοτροφία καὶ χρηματισμοῖς δια τροφὴν οἰκετῶν ἀναγκαίαν ἴσχουσι, τα μεν δανειζόμενοι, τα δ' ξαρνούμενοι, τα δε πάντως πορισάμενοι θεμενοι παρὰ γυναῖκάς τε καὶ οἰκετας, ταμιεύειν παραδόντες, σα τε, es φίλε, περ αυτὰ καὶ ἴαD πάσχουσι, δῆλά τε δὴ καὶ ἀγεννῆ καὶ ουκ ἄξια λεγειν. XIII. Δῆλα γάρ, φη, καὶ τυφλω ΓΙάντων τε δὴ

τούτων ἀπηλλάξονται ζησουσί τε του μακαριστο βίου, ον ι λυμπιονῖκαι ζῶσι, μακαριωτερον Πῆ Διὰ σμικρόν που μέρος εὐδαιμονίζονται κεῖνοι ν τούτοις πάρχει. τε a τῶνδε νίκη καλλίων η τ ε του δημοσίου τροφητελεωτερα νίκην τε γὰρ νικῶσι ξυμπάσης της πόλεως σωτηρίαν, τροφ τε καὶ τοι ἄλλοις πβσιν, σων βίος δεῖται, αυτοί τε καὶ παῖδες ἀναδοὐνται, καὶ γερα δέχονται παρὰ Θης αυτῶν πόλεως ζῶντες τε καὶ τελευτησαντες ταφης αξίας μετέχουσιν ria μάλα, φη, καλὰ. Μέμνησαι δν, ην δ' ἐγώ, Ἀτι εν τοις πρόσθεν ους οἶδα Iτου 466 λόγος μῖν πεπληξεν, τι τους φύλακας ου εὐδαίμονας

187쪽

ποιοῖμενδ οἶς ξον πάντα εχ ειν τὰ των πολιτῶν Ουδενεχοιεν ημεῖς δε που εἴπομεν, τι τουτο μεν, εἴ που παραπιπτοι, εἰσαὐθές σκεψοίμεθα β, νυν δε τους μεν φύλακας φυλακας ποιοῖμενδ την δε πολιν ως ωι τ εἰμεν εὐδαιμονεστάτην, αλλ' υκ εἰς εν θνος ποβλεποντες ε αυτη τουτο εὐδαιμον πλάττοιμεν ΛΜεμνημαι, φη Τιουν νυν μῖν ὁ ων πικούρων βίος, εἴπερ του γε τωνολυμπιονικῶν πολύ τε κήλίων καὶ μείνων φαίνεται, μή πη κατα τον των σκυτοτόμων φαίνεται βίον ἡ τινων Ba λων δημιουργῶν ὴ τον των γεωργῶν Ου μοι δοκεῖ, φη. Ἀλλ μεντοι, ο γε καὶ κεῖ λεγον, δίκαιον και ενταυθα εἰπεῖν, τι ει οἴτως ὁ φύλαξ επιχειρησει εὐδαίμων γίγνεσθαι, στε μηδε φύλαξ εἶναι, μηδ' ρκέσει αὐτω βίος Ουτω μέτριος και βέβαιος καὶ ς μεῖς φαμὲν ἄριστος, aλά νόητος τε και μειρακιώδη δόξα εμπεσοὐσα εὐδαιμονίας πέρι ορμήσει αυτὸν διὰ δύναμιν επὶ το παντα τὰ Cεν τη πόλει ικειοῖσθαι, γνώσεται τον ΙΗσίοδον τι τω οντ ην σοφὸς λεγων πλέον εἶναί πως ἡμισυ παντός.

Ἐμοι μέν, φη, ξυμβούλω χρώμενος μενε επὶ τούτω τω βίω Συγχωρεῖς ἄρα, ν δ εγώ, την των γυναικῶν κοινωνίαν τοις ἀνδράσιν ἡ διεληλύθαμεν, παιδείας τε πέρι

και παίδων και φυλακῆς των ἄλλων πολιτων, κατά τε πολιν μενουσα εἰς πόλεμόν τε ιούσας καὶ ξυμφυλάττειν δεῖν και ξυνθηρεύειν σπερ κυνας καὶ πάντα πάντy κατὰ Dτο δυνατὸν κοινωνεῖν, και αὐτα πραττούσας τά τε

βέλτιστα πράξειν και ου παρὰ φύσιν την του θήλεος προς το ἄρρεν πεφυκατον πρὰς ἀλλήλω κοινωνεῖν; Συγχωρῶ, φη. XIV. Οὐκουν, ν δ εγώ, κεῖνο λοιπον διελέσθαι, εἰ ἄρα καὶ ε ἀνθρώποις δυνατόν, σπερ εν ἄλλοις ζωοις,

ταυτην την κοινωνίαν εγγενέσθαι, καὶ π δυνατόν;

188쪽

γαρ τῶν τω πολεμω οἶμαι, ἔφην, δῆλον ον τρόπον πώλεμήσουσιν. Iῶς η δ' ὁς. O τι κοινη στρατεύσονται, και προς γε ἄξουσι των παGων εις τον πόλεμον σοι δροι, ῖν σπερ οἱ των ἄλλων δημιουργῶν θεωνται ταυτα, δε τελεωθεντας δεησε δημιουργεῖw προς δὲ χ 667 θεα διακονεῖν και πηρετεῖν πάντα τα περὶ τον πόλεμον καὶ θεραπεύειν πατερας τε καὶ μητερας η υκήσθησαιτα περὶ τὰς τε χνας, ἶον τοὐς των κεραμέων παῖδας, ῶς πολυν χρόνον διακονοῖντες θεωρουσι πρὶν απτεσθαι του κεραμεύειν Καὶ μάλα 'H ουν κείνοις ἐπιμελεστερον παίδευτέον η τοῖς φύλαξι τους υτῶν εμπειρία τε καὶ θεα ων προσηκόντων Καταγέλαστον μεντ δεν, φη εἴη.

Ἀλλα μην καὶ μαχεῖταί γε πὰν ζωον διαφερόντως

Σώκρατες, ου σμικρος σφαλεῖσιν, οἷ δ εν πολεμω φιλεῖ, προ εαυτοῖς παιδας ἀπολεσαντας ποιησαι καὶ την ἄλλην πόλιν ἀδύνατον ἀναλαβεῖν. 'Aληθῆ, ν δ εγώ, λεγεις. ἀλλὰ συ πρῶτον μεν γε παρασκευαστέον το μη ποτε κινδυνευσαι; οὐδαμῶς. Τί δ' ει που κινδυνευτέον, Ουκσεν ω βελτίους σονται κατορθουντες Δηλον δ' Ἀλλα σμικρον οἴει διαφέρειν καὶ ου ἄξιον κινδυνου θεωρεῖν μη τα περὶ τον πόλεμον παῖδας τους ἄνδρας πολεμικούς εσομενους Ουκ, ἀλλὰ διαφερει προς ο λέγεις Τουτο μεν ἄρα παρκτεον, θεωρούς πολεμου του παῖδας ποιεῖν, προσμηχανὰσθαι δ' αὐτοῖς σφάλειαν, και καλῶς ξει. γάρ; Ναί Οὐκοῖν ην δ' ἐγώ, πρωτον μεν υτῶν οἱ

πατερες, ὁσα ἄνθρωποι, υκ μαθεῖς σονται, ἀλλ γνω- νμονικοὶ των στρατειῶν, σαι τε και η επικινδυνοι ἰκικος, φη. ιις με αρα τα α Ουσιν εις τας ευλας η- σονται 'Oρθῶς Καὶ ρχοντάς γε που ην δ' ἐγώ, ου του φαυλοτάτους αὐτοῖς πιστησουσιν, ἀλλα τους εμπειρί τε καὶ λικία κανούς γεμόνας τε και παιδαγωγους

εἶναι. ΙΠρεπε γάρ. Ἀλλα γάρ, φήσομεν, και παρα δόξαν

189쪽

πολλα πολ λοῖς η γενετο. Καὶ μάλα ΓΙρος τοινυν τατοιαυτα, ω φιλε, πτερουν χρη παιδία οντα ευθύς, ν αν τι δεη πετόμενοι ἀποφεύγωσιν. Πως λεγεις εφη Ἐπὶ Στοὐς ἴππους, ν δ εγω, ἀναβιβαστεον ς νεωτάτMυς, καὶ δ βαξαμένους ἱππευειν φ Amrω ακτέον επὶ την θέαν μηθυμοειδῶν μηδε μαχητικῶν, ἀλλ' ο τι ποδωκεστατων καὶ εὐηνιωτάτων. ἴτω γα κάλλιστά τε θεάσονται το αυτωνεργον, καὶ ἀσφαλεστατα, αν τι δεβ, σωθησονται μεταπρεσβυτέρων γεμόνων ἐπόμενοι. ρθῶς, φη, μοι δοκεῖς

λέγειν. 668

Tι δε δή, εἶπον, τα περὶ τον πολεμον πῶς ἐκτέον σοι τους στρατιώτας προ αυτούς τε καὶ τους πολεμίους αρ'

ορθῶς μοι καταφαίνεται λου Λεγ', εφη, ποῖα υτῶν μεν, εἶπον, τον λιπόντα τάξιν η πλα ἀποβαλόντα ἡ τιτῶν τοιούτων ποιησαντα δια κάκην ἄρα ου δημιουργόν τινα δεῖ καθιστάναι η γεωργον ΙΠάνυ μεν ουν. To δε ζῶντα εἰς Ους πολεμίους λοντα a o δωρεα διδόναι τοῖς λουσι' χρῆσθαι η αγρα ο τι αν βούλωνται Κομιδyra γε Τον δε ἀριστεύσαντά τε καὶ εὐδοκιμησαντα ου πρῶτον με επὶ στρατείας πο τῶν συστρατευομενων μειρακίων τε καὶ παίδων ε μερει πο κάστου δοκεῖ σοι χρῆναι στεφανωθῆναι η υ; Eli οι γε Τι δε δεξιωθηναι Καὶ τοὐτο. Ἀλλa oes, ιμαι, ν δ' ἐγώ, οὐκετι σοι δοκεῖ οποιον Το φιλησαί τε και φιληθηναι ὁπο κάστου ΓΙάντων, εφη, μάλιστα καὶ προστίθημί γε τω νόμω εω αν επι ταύτης σι της στρατείας' μηδενὶ ξεινα ἀπαρνηθηναι, Cδν α βούληται φιλεῖν, να και, ἄν τίς του τύχη ερῶν ἄρρενος ἡ θηλειας, προθυμότερος 9 προς το τἀριστεια φερειν Καλῶς, τὶν δ' ἐγώ. τι με γαρ ἀγαθω οντιγύμοι τε τοιμοι πλειους ' τοις ἁλλοις και α ρεσεις τῶν

τοιούτων πολλὴ κις παρὰ του. ἄλλους Ἀσονται et ὁ τι

190쪽

ευδοκιμησαντα εν τω πολεμω νώτοισιν αμπα φηδιηνεκεεσσι γεραίρεσθαι, ῶς ταύτην οἰκείαν ουσαν

τιμην τοῦ βωντί τε καὶ ανδρείω, εξ ης ἄμα τω τιμῆσθαι καιτην ἰσχυν αὐξήσει 'Oρθοτατα, φη. Ιεισομεθα ρα, νδ εγώ, ταὐτά γε μηρω καὶ γὰρ μελ εν τε θυσίαις καιτοις τοιούτοις πασι τους ἀγαθους, καθ' o σου αν ἀγαθοὶ φαίνωνται, καὶ μνοις καὶ οι νυν δη λεγομεν τιμήσομεν, προ δε τούτοις δραις τε και κρεασιν δε πλείοις δεπάεσσιν, ἴνα ἄμα τω τιμὰν σκῶμεν του ἀγαθους ἄνδρας τε και γυναῖκας. Κώλλιστα, φη, λεγεις. ιεν 'των δε η ἀποθανόντων επὶ στρατείας ο αν εὐδοκιμησας τελευτηση, ου πρωτον με φησομεν του 'γυσου γένους εἶναι ΓΙάντων γε μάλιστα 'Aλλ' υ πεισόμεθα Elσιόδω,

επειδάν τινες του τοιούτου γενους τελευτήσωσιν, ως αρα

469 με δαίμονες ἁγνο επιχθόνιοι τελεθουσιν,εσθλοί, ἀλεξίκακοι, φύλακες μερόπων ἀνθρωπων; ΙΠεισόμεθα μεν ουν Διαπυθόμενοι ρα του θεου, πῶς χρη του δαιμονίους τε και θείους τιθεναι και τίνι διαφόρω ούτω καὶ ταύτη θησομεν - εξηγηται T δ' υμελλομεν Καὶ τον λοιπον δη χρόνον, ς δαιμόνων ούτω θεραπεύσομεν τε και προσκυνησομεν αυτῶν τὰς θήκας ἰτaὐτὰ δε αὐτα νομιοῖμεν, ταν τις γηρα η τινι ἄλλωτρόπω τελευτησ των σοι ν διαφερόντως ν τω βίω ἀγαθοὶ κριθῶσιν; Δίκαιον γοῖν Ἀφη. Τί δε προς τους πολεμίους πῶς ποιήσουσιν μῖν ἱστρατιῶται, Io ποῖον δ=ὶi ΙΠρῶτον μεν νδραποδισμοὐ