Republic of Plato

171쪽

πορευτεον προς το τραχυ του νόμου δεηθεῖσιν τε τουτωνμη τα αυτῶν πράττειν ἀλλ σπουδάζειν, και πομνησασιν,οτι υ πολῖς χρόνος ξ ου τοι E. λησιν Oόκει αισχρὰ εἶναι καὶ γελοῖα, απερ νυν τοι πολλοῖς των βαρβαρων, γυμνοῖς νδρας ορασθαι, καὶ τε ρχοντο των γυμνασιων πρῶτοι με Κ ρῆτες επειτα Λακεδαιμόνιοι, εξθν τοῖς τότε Dἀστείοις πάντα αὐτα κωμωδεῖν. η υκ οἴει Ἐγωγε.'Aλλ' πειδ', οἶμαι, χρωμενοι ἄμεινον το ἀποδύεσθαι του συγκαλύπτειν πάντα a τοιαῖτα φάνη, καὶ το ἐν τοῖς

οφθαλμοῖς δὴ γελοῖον ἐξερρύη πο ου ἐν τοις λογοις

μηνυθεντος ρίστου, καὶ τοὐτο ἐνεδειξατο, τι μάταιος ς γελοῖον λλο τι γεῖται - κακόν, και O γελωτοποιεῖν ἐπιχειρῶν προς ἄλλην τινὰ φιν ἀποβλεπων η την οὐ Edφρονός τε καὶ κακοῖ υ σπουδ ζει πρὸς ἄλλον τινὰ σκοπον στησάμενος δε τον οὐ γαθοῖ. Ιανταπασι μεν

IV. Ἀρ' υν ου πρῶτον με τοὐτο περι αυτῶν ἀνομολογητεον ει δυνατὰ η υ, και δοτεον μφισβήτησιν, εἴτε τις φιλοπαίσμων εἴτε σπουδαστικος θελε ἀμφισβητησαι,

πότερον δυνατὴ φύσις η ἀνlθρωπίνη ἡ θηλεια n os 453

ἄρρενος γενους κοινωνησαι εις ἄπαντα τὰ ργα, η υδ εις εν λεις τὰ μεν ta τε, ις δε τλου, καὶ τοὐτο δ το περὶ τον πόλεμον ποτερων στίν - οὐχ ούτως ν καλλιστά τις ἀρχόμενος ς το εικος καὶ κάλλιστα τελευτησειεν ἰΠολυ γε, φη. Βούλει ουν, ν δ εγω, μεῖς προ ημὰς αυτοῖς περ τῶν ἄλλων αμφισβητησωμεν, να μη ρημα τὰ οὐ τερου λόγου πολιορκηται Οὐδεν, φη, κωλύει BΛεγωμεν δὴ περ αυτῶν τι πι Σωκρατες τε καὶ Γλαύκων,

οὐδε δεῖ μῖν ἄλλους ἀμφισβητεῖ αὐτοὶ γὰρ εν ἀρχη

172쪽

Οὐκοὐν 7 λω και εργον Ἀκατέρω προσήκει προστάττειν στο κατὰ την υτο φύσιν Τί μηνί Πῶς ουν υχ μαρτάνετε νυν και τἀναντία μῖν αὐτοῖς λέγετε, φύσκοντες αὐτους νδρας καὶ τὰς γυνaῖκας δεῖν τὰ αυτ πραττειν, πλεῖστον κεχωρισμενην φύσιν χοντας; ξεις τι, χαυμάσιε, προς αὐτ ἀπολογεῖσθαι ' Ω. μεν ξαίφνης, φη, υπάνυ ράδιον ἀλλα οὐ δεησομa τε καὶ δεομαι καὶ τονυπερ ημῶν λογον, στις ποτ εστιν, ερμηνεῖσαι. αὐτεστιν, ν δ εγώ, es Γλαυκων, καὶ ἄλλα πολλα τοι αὐτα, αγεγὼ πάλαι προορῶν φοβούμην τε και κνουν πτεσθaιτου νόμου οὐ περὶ την των γυναικῶν καὶ παίδων κτῆσιν καὶ τροφην ου γὰρ εὐκολω εοικενδ εφη. οὐ γάρ, εἶπον, ου μ τον Δία ' ἀλλ δὴ δ εχει αν τε τις ει κολυμβηθραν μικρὰν εμπεση, ἄν τε ει το μεγιστον πελαγος μεσον, ομως γε νεῖ οὐδε ηττον ΙΠάνυ μεν ουν Οὐκοῖν κaι ἡμῖν νευστεον καὶ πειρατεον σωζεσθαι εκ οὐ λόγου, τοι

δελφῖνά τινα ελπίζοντας μὰς ὐπολαβεῖν αν, ἡ τινα ἄλλην ἄπορον σωτηρίαν. Eοικεν, φη Φερε λὶ, ν δ εγώ, ε νπη ευ ρωμεν την ξοδον. μολογοῖμεν γαρ δὴ ἄλλην φύσιν ἄλλο δεῖν πιτηδεύειν, γυναικος δε καὶ ἀνδρος ἄλλην εἶναι τὰς δε λλας φύσεις τὰ υτ φαμεν Γν δεῖνεπιτηδεῖσαι ταὐτα μῶν κατηγορεῖται ' Κομιδ e. 454 γενναία, ην δ' ἐγώ, es Γλαύκων, mi δύνaμις της ἀντιλογικῆς

τεχνης Τί δή τι, εἶπον, δοκοῖσί μοι ει αὐτην καιάκοντες πολλοὶ εμπίπτειν καὶ οἴεσθαι υκ ρίζειν, ἀλλὰ διαλε γεσθαι, διὰ το μη δύνασθαι κατ εἴδη διαιρούμενοι το

173쪽

λεγομενον επισκοπεῖν, ἀλλὰ κατ αυτ το νομα διώκειν του λεχθέντος την ναντίωσιν, ριδι, ου διαλέκτω προς

Λ λήλους χρώμενοι. Εστι γὰρ δή, φη, περὶ πολλοιμοῦ τοῖτο το πάθος ἀλλα μῶν καὶ προς μὰ τοὐτο τείνει, ντω παρόντι ΓΙαντάπασι μεν οἶν, ν δ εγώ κινδυνευομεν B γοῖν ἄκοντες ἀντιλογίας πτεσθαι Πῶς Το μη την αὐτην φυσιν τι- των αυτῶν δεῖ πιτηδευμάτων τυγχάνειν πάνυ ἀνδρείως τε καὶ ριστικῶς κατα το νομα διώκομεν, πεσκεψάμεθα δε υδ οπηοῖν, τί εἶδος το της

ετέρας τε καὶ της αυτῆς φύσεως καὶ προς τί τεῖνον ριζόμεθα τότε, τε τὰ πιτηδεύματα ἁ λ φύσει αλλα, χῆ δε αὐτὴ τὰ αυτὰ ἀπεδίδομεν ου γὰρ οὐν εφη, πεσκεψάμεθα. Τοιγάρτοι, εἶπον, ξεστιν μῖν, ς εοικεν, ἀνερωτἄν Cημὰς αυτούς, εἰ η αὐτη φύσις φαλακρῶν καὶ κομητῶν και

οὐχ η εναντία, καὶ επειδὰν μολογῶμεν εναντίαν εἶναι, εὰν φαλακροὶ σκυτοτομῶσιν, μη εὰν κομητας, ὰν δ' ὁ κομῆται, μη τους τερους Γελοῖον μεντ αν εἴη εφη 'Αρακα ἄλλο τι εἶπον-γώ, γελοῖον η τι τότε ου πάντως την

αὐτην καὶ την τερα φύσιν τιθεμεθα, αλλ' κεῖνο το εἶδος της ἀλλοιώσεώς τε καὶ ὁμοιώσεως μόνον φυλάττομεν Dτὸ προς αὐτὰ τεῖνον τὰ πιτηδεύματα; Io ιατρικὸν με και ἰατρικον την αὐτην φύσιν χειν λέγομεν δε υκ οἴει Eγωγε. Ιατρικὸν δε καὶ τεκτονικον ἄλλην ΙΠάντως

γυναικῶν γένος, ὰν μεν πρὸς τέχνην τινὰ ἰλλο επιτήδευμα διαφέρον φαίνηται, τοὐτο δὴ φησομεν κατερω δεῖν ἀποδιδόναι εὰν δ' αὐτω τούτω φαίνηται διαφερειν τω τομεν θῆλυ τίκτειν, το δε ἄρρεν ὀχεύειν, οὐδεν τί πω φησομεν Ε μὰλλον ποδεδεῖχθαι si προς ο μεῖς λεγομεν διαφερει γυνη ἀνδρός, λλ ετι οἰησόμεθα δεῖν τὰ αὐτὰ πιτηδεύειν

174쪽

τούς τε φύλακας μῖν καὶ τ&ς γυνaῖκa αυτῶν. aὶ ὀρθῶς, φη. οὐκοὐ μετα τουτο κελεύομεν ον τὰ ἐναντία 455 λεγοντα τοὐτο αὐτο διδύσκειν μας, προς τίνα τεχνην η τίεπιτηδευμα των περὶ πόλεως κατασκευην οὐχ η υτή. λὰ τερα φύσις γυναικός τε καὶ νωός Δικαιον γοῖν.Τaχα τοίνυν αν, περ συ λίγον πρότερον λεγες, εἴποι αν καὶ ἄλλος, τι εν με τω raραχρῆμα ἱκανῶς εἰπεῖν υράδιον, πισκεφaμεν δε οὐδε χαλεπόν. ἴποι γὰρ ν. Βούλει ου δεώμεθα του τοιαυτα ἀντιλεγοντος ἀκολου-

θησαι ἡμῖν, άν πως μεῖς κείνω ενδειξώμεθα, τι οὐδενεστι επιτήδευμα ἴδιον γυναικὶ προς διοίκησιν πόλεως:ΙΠάνυ γε. Ιθι δή, φήσομεν πρὀς αυτόν, ἀποκρίνου παούτως λεγες τον μεν εὐφυη πρός τι εἶναι, το δε αφυη, ν ό μεν αδίως τι μανθάνοι, ὁ δε χαλεπῶς, και ό με ἀποβραχείας μαθήσεως επὶ πολ εὐρετικος εχ ου μαθεν, δει πολλης μαθήσεως τυχων και μελέτης μηδ' vi Ἀμαθεσσωζοιτο, καὶ τω με τὰ του σώματος κανῶς πηρετοῖ γῆ διανota, τ δε ναντιοῖτο δ ἄλλα ἄττα εστιν η ταὐτa, οἶς τον εὐφυη προς καστα και τον μη ρίζου Οὐδείς, δ ς ἄλλα φήσει. Οισθά τι ουν ποπινθρώπων μελετώμενον, εὐ-ου πάντα αὐτα το των ἀνδρῶν γένος διαφερόντως ει ετ των γυναικῶν η μακρολογῶμεν την τε φαντικὴν

λεγοντες καὶ την των ποπάνων τε καὶ εὐημάτων θεραπείαν,εν ἶς δή τι δοκεῖ, γυναικεῖον γένος ιναι, υ καὶ καταγεγλαστότατόν εστι πάντων ἡττώμενον 'Aληθῆ, φη, λεγεις, οτι πολύ κρατεῖται, ἄπασιν ς επος εἰπεῖν το γενος τοὐγενους γυναικες μεντοι πολλαι πολλῶν ἀνδρῶν βελτίους

εστίν, ὼ φίλε, πιτήδευμα τῶν πόλιν διοικούντων γυναικὰς διότι γυνή, υδ' ἀνδρος διότι ἀνήρ, αλλ ομοίως διεσπαρ- μεναι αἱ φύσεις εν ἀμφοῖν τοῖν ζώοιν, aὶ πάντων μεν Ε μετέ χει γυνὴ επιτηδευμάτων κατὰ φύσιν, πάντων δε ἀνήρ,

175쪽

ουν ἀνδράσι πάντα προστάξομεν, γυναικὶ δ' υδεν Καιπῶς Ἀλλ' εστι γάρ, οἶμαι, , φήσομεν, και γυνὴ ἰατρικη, δ' υ, a μουσική, ἡ δ' μουσος φυσει Τι μην; Γυμναστικη δ' ἄρα ου, οὐδε πολεμική, η δε πόλεμος και 456ου φιλογυμναστικῆς ἐμαι ἔγωγε Τι δε φιλοσοφος τε καὶ μισόσοφος καὶ θυμοείδής, ἡ δ' ἄθυμος Ἐστι καιτasτα. E στιν ἄρα καὶ φυλακικη γυνή, ἡ δ' ου η υτοιαύτην καὶ των νδρῶν των φυλακικων φύσιν ξελεξa-μεθα Τοιαύτην μεν οὐν Καὶ γυναικος ἄρα καὶ ἀνδρος αυτὴ φύσις ει φυλακὴν πόλεως, πλὴν σα ἀσθενεστερα δἰσχυροτερα στίν. Φαίνεται. VI. Και γυναῖκες ἄρα αἱ τοιαῖται τοι τοιούτοις ἀν- Bδράσιν κλεκτεαι συνοικεῖν τε και συμφυλάττειν, πείπερεισιν καναὶ καὶ ξυγγενεῖς αὐτοῖς την φύσιν ΙΠάνυ γε.Τα δ' ἐπιτηδεύματα ου τα αυτὰ ἀποδοτε ταῖς αὐταῖς φύσεσιν Τὰ αυτά. fΙκομεν ἄρα εις τα πρότερα περι φερομενοι, και μολογοὐμεν μη παρὰ φύσιν εἰναι ταῖς των φυλάκων γυναιξι μουσικήν τε καὶ γυμναστικὴν ἀποδίδόναι. Ιαντάπασιν μεν οὐν Ουκ ἄρα ἀδύνατά γε υδε εὐχαῖς Oμοια νομοθετοῖμεν, πείπερ κατὰ φύσιν τίθεμεν τον νομοw ἀλλὰ τὰ νυν παρὰ ταὐτα γιγνόμενα παρὰ φύσιν μὰλλον, ς εοικε, ρογνεται ' Eοικεν Οὐκοὐ λεπισκεως

ἡμῖν ην, ει δυνατά τε ' καὶ βελτιστα λεγοιμεν 'ΙΗν γάρ. Καὶ oτι με δὴ δυνατά, διωμολόγηται; αι τι δε δὴ βελτιστα το μετὰ τοὐτο δεῖ διομολογηθῆναι Δῆλον. Οὐκοὐ προς γε ο φυλακικὴν γυναῖκα γενεσθαι υκ ἄλλημεν ἡμῖν ἄνδρας ποιήσει παιδεία, ἄλλη δε γυναῖκας, ἄλλως τε καὶ την αυτὴν φύσιν παραλαβΟὐσα οὐκ ἄλλη. Ιῶς Dοῖν χεις δόξης οὐ τοιοsδε περι Τίνος δὴ Τos πολαμβανειν παρὰ σεαυτ τον μεν ἀμείνω ἄνδρα, οὐδε χείρω ' παντας μοιους ἡγεῖ οὐδαμῶς. ν οὐν τῆ πόλει, νωκιγμεν, ποτερον οἴει ἡμῖν ἀμείνους ἄνδρας ξειργίσθαι

176쪽

τους φυλακας τυ χόντας η διηλθομεν παίδείας η τους σκυτοτόμους 'κν σκυτικγλ παιδευθεντας; Γελοῖον. χφη, νερώτας. Iaνθάνω, φην. τί δες των aλλων πολιτῶν Οὐχ ουτοι ἄριστοι Πολύ γε Τί δες αἱ γυναῖκες των γυναικων οὐχ αυται σονται βέλτισται Καὶ τουτο, φη, πολύ. Εστι δε τι πόλει ἄμεινον η γυναικάς τε καιάνδρας αρίστους εγγίγνεσθαι Oυ εστιν. ουτ δε μουσική τε κά γυμναστικὴ παραγιγνόμεναι, ως ἡμεῖς

νατόν, ἀλλὰ και Αριστον πόλει νόμιμον τίθεμεν Οἴτως. 'Aποδυτεον δὴ ταῖς των φυλάκων γυναιξίν επείπερ ἀρετὴν ἀντὶ ματίων ἀμφιέσονται, και κοινωνητεον πολεμου τε καὶ της ἄλλης φυλακῆς της περὶ την πόλιν, καὶ ουκίλλα πρακτεον τουτων δ αυτων τα λαφρότερα ταῖς γυναιξὶν

ἡ τοῖς ἀνδράσι δοτέον δια τὴν του γένους ἀσθενειαν. ὁ δε

γήμων ἀνὴρ ἐπι γυμναῖς γυναιξί, του βελτίστου νεκα γυμναζομεναις ἀτελῆ του γελοίου δρεπων καρπόν, οὐδενοἶδεν, ὼς εοικεν, ἐφ' ω γελῆ οὐδ ο τι πράττει κὰλλιστα γὰρ δὴ τουτ και λεγεται καὶ λελεξεται, τι το μεν φελι- μον καλόν, το δε βλαβερον αἰσχρόν. Ιαντάπασι μεν ἴν. VII. Τουτο μεν τοίνυν εν σπερ κυμα φωμεν διαφεύγειν του γυναικείου περι νόμου λέγοντες, στε μηπαντάπασι κατακλυσθῆναι τιθεντας δε δεῖ κοιν πάντα σεπιτηδεύειν του τε φύλακας ἡμῖν και τας φυλακίδας, ἀλλά πη τον λογον αυτον αὐτω μολογεῖσθαι si δυνατά τε καὶ φελιμ λεγει Καὶ μάλα, φη, ου σμικρὸν κυμαδιαφεύγεις. Φήσεις γε, ν δ εγώ, ου μέγα υτ εἶναι,

δ' ἐγώ, πεται νόμος και τοις εμπροσθεν τοι ἄλλοις, ῶς εγωμαι οδε Tίς, Τὰς γυναῖκας ταύτας τωὐ ἀνδρῶν D τούτων πάντων πύσας εἶναι κοινάς, ἰδία δε μηδενὶ μηδεμίαν συνοικεῖν, και τους παιδας ὁ κοινούς, και μήτε γέλοίου I. . S. Schneider: γελοίου σοφίας codd.

177쪽

γονέα ἔκγονον εἰδεναι τον αυτου μητε παῖδα γονεα Πολυ, εφη, τουτο κείνου μεῖζον προς ἀπιστίαν καὶ του δυνατουπερ καὶ του φελίμου. υκ οἶμαι, ν δ εγώ, περί γε τουώφελίμου ἀμφισβητεῖσθαι ν, ς ου μεγιστον ἀγαθον

κοινὰς μεν τας γυναῖκας εἶναι, κοινοῖς δε του παῖδας,

εἴπερ ἶόν τε ἀλλ' οἶμαι περὶ του εἰ δυνατον ἡ μη πλείστην ἀμφισβήτησιν γενεσθαι. Ιερ αμφοτέρων η δ ὁς Eε μαλ' αν ἀμφισβητηθείη Λέγεις, ην δ' ἐγώ, λογων

σύστασιμ' ἐγὼ δ' μην ε γε του ἔτερου ἀποδράσεσθαι, εἴ σοι δόξειεν φέλιμον εἶναι, λοιπον δε η μοι ἔσεσθαι

διδράσκωμ' αλλ αμφοτερων περ δίδου λόγον. Υφεκτεον, ην δ εγώ, δικην τοσόνδε μέντοι χάρισαί μοι εασόν με εορτάσαι, σπερ οἱ ἀργοὶ την διώνοιαν εἰωθασιν εστια 458σθαι φ' εαυτων, ταν μόνοι πορεύωνται. καὶ γαρ ι τοιουτοί που, πρὶν ξευρεῖν, τίνα τρόπον εσται τι νεπιθυμοῖσι, τοὐτο παρεντες, να μη κάμνωσι βουλευόμενοι περὶ του δυνατο και η θεντες ις πάρχον εἶναι βουλονται, δη τα λοιπα διατάττουσιν και χαίρουσιν διεξιόντες ια δράσουσι γενομενου, ἀργον και ἄλλως λυχην τι ἀργοτεραν ποιοῖντες. ηδ οὐ καὶ αὐτος Bμαλθακίζομαι, καὶ κεῖνα με επιθυμῶ ἀναβάλεσθαι καιυστερον επισκεψασθαι, I δυνατά, νυν δε ς δυνατωνοντων θεὶς σκέψομαι, αν μοι παριῆς, πῶς διατάξουσιν αυτ οι ἄρχοντες γιγνόμενα, καὶ Oτι πάντων ξυμφορώτατ'αν εἴη πραχθεντα τῆ πολε και τοι φύλαξιν. αὐταπειράσομαί σοι προτερα συνδιασκοπεῖσθαι, στερα δ'εκεῖνα ειπε παρίης 'Aλλὰ παρίημι, φη, καὶ σκόπει. Οιμαι τοίνυν, ην δ' ἐγω. εἴπερ Ἀσονται is ἄρχοντες

ἄξιοι τούτου του νόματος, ι τε τούτοις πίκουροι κατὰ cταὐτά, τους μεν θελησειν ποιεῖν τὰ πιταττόμενα, τους δε ἐπιτάξειν τὰ μεν αυτούς πειθομενους τοι νόμοις, τὰ δεκα μιμουμενους, Ῥσα πιν Ἀκείνοις Ἀπιτρεψωμεν. Eικός,

178쪽

εφη. Σεμεν τοίνυν ην δ' ἐγω, ὁ νομοθέτης αὐτοῖς σπερτους ἄνδρας ξελεξας ἴτω καὶ τὰς γυναῖκας κλεξας παραδωσεις aθ' σον οἷόν τε ὁμοφυεῖς οἱ δε τε ικίας τε Mab ξυσσίτια κοινα εχοντες. ἰδία IC οὐδενo: οὐδενντοιουτο κεκτημένου, μου εσονται, μου δε αναμεμιγμένων καὶ ε γυμνασίοις και ἐν τ ά λ τροφ' υπ' Gνάγκης, οἶμαι, της εμφύτου ἄξονται προς την ἀλληλων μῖξιν η υκ ναγκαῖά σοι δοκῶ λέγειν ου γεωμετρικαῖς γε, ' δ' ς, λλ ερωτικαῖς ἀνάγκαις, αὶ κινδυνεύουσινεκείνων δριμυτερα εινα προς το πείθειν τε και ελκειν τον πι λυν λεών.

οτιοῖν ποιεῖν ἴτε σιον εν εὐδαιμόνων πόλει οἴτ'

είσουσιν Ωρχοντες. υ γὰρ δίκαιον, φη Δηλον δ'οτι δμους το μετὰ τοὐτο ποιήσομεν ἱερούς ει δυναμιν τι μάλιστα εἶεν δ' ἄν εροι ι φελιμωτατοι ΓΙαντάπaσι 459 ἐν Ουν. Πῶς οὐ δη φελιμωτατοι σονται τόδε μοι λεγε, Γλαύκωπι ορῶ γώ σου τ οικία καὶ κύνας θηρευτικούς και τῶν γενναίων ορνίθων μάλα συχνούς - ουν, ἁ προς Διός, προσέσχηκάς τι τοῖς τούτων γύμοις τε καὶ παιδοποιίαις ' Το ποῖον, φη ΙΠρῶτον μεν αυτῶν τούτων, καίπερ ντων γενναίων, Δρ' υκ εἰσί τινες καιγίγνοντaι ριστοι Eἰσίν. ΓΙότερον ουν ξ πάντωνομοίως γεννας η προθυμεῖ τι μάλιστα κ τῶν ρίστων; Ἐκ τῶν ρίστων Τί δ' εκ τῶν νεωτάτων υ εκ τῶν γεραιτάτων η ξ κμαζόντων ο τι μάλιστα Ἐξ κμαζόντων Καὶ ἄν μη ἴτω γεννῶται, πώλύ σοι γε χεῖρον

179쪽

ἄκρων εἶναι των ἀρχγόντων, εἴπερ καὶ περὶ το των ἀνθρω- πων γενος σαύτως χει. 'Aλλα με δη ἔχει, φη ἀλλαχτί δή 'Oτι ανάγκη αὐτοῖς, ν δ εγω, φαρμάκοις πολ λοῖς χρῆσθαι ἰατρον δε που μὴ δεομένοις μεν σώμασι φαρμάκων, ἀλλὰ διαίτο ἐθελόντων πακουειν, καὶ φαυλότερον ξαρκεῖν γούμεθα ' τα δε η καὶ φαρμακευειν δεη, ἴσμεν τι ανδρειοτερου δεῖ εἶναι του ἰατρου. Κληθῆ ἀλλὰ προς τί λεγεις Προς τόδε, ην δ' ἐγώ συχνα τω ψεύδει καὶ τ ἀπάτη κινδυνεύει μῖν δεησειν χρῆσθαι

τοὐς ρ χοντας ἐπ' φελεία των ἀρχομενων. φαμεν δε Dπου ἐν φαρμάκου εἴδει πάντα τὰ τοιαυτα χρησιμα εἶναι. Και ορθῶς γε, φη. Ἐν τοῖς γάμοις τοίνυν καὶ παιδο

ΓΙῶς δή Δεῖ μεν, εἶπον, ε των μολογημενων τους πίστους ταῖς ἀρίσταις συγγίγνεσθαι, πλειστάκις, τους δε φαυλοτάτους ταῖς φαυλοτάταις τοὐναντίον, καὶ των μεν τὰ κγονα τρεφειν των ε μη, ει μέλλει το ποίμνιον Eo τι ἀκρότατον εἶναι' καὶ αὐτα πάντα γιγνόμενα λανθάνειν πλην αυτούς τους ἄρχοντας, ει α ἡ ἀγέλη των φυλακων ο τι μάλιστα στασίαστος σται. Ορθότατα, εφη Οὐκοὐ δη εορταί τινες νομοθετητεαι, ν αις ξυνάξομεν τάς τε νύμφας καὶ τους νυμφίους, καὶ θυσίαι, καὶ ἴμνοι ποιητεοι τοις μετέροις ποιηταῖς πρέποντες τοι Φ60 γιγνομενοι γαμοις το δε πληθος των γάμων επὶ τοις ἄρχουσι ποιησομεν ιν ως μάλιστα διασωζωσι τον αὐτον aριθμον των ἀνδρῶν, προς πολέμους τε καὶ νόσους καιπGντα τὰ τοιαὐτ αποσκοποῖντες, καὶ μητε μεγάλη ἡμῖν η πολις κατὰ το δυνατον μητε σμικρὰ γίγνηται. Ορθῶς, εφη Κλῆροι δή τινες, οἶμαι, ποιητέοι κομψοί, στε τονφαὐλον κεῖνον αἰτιῶσθαι ἐφ' κάστης συνερξεως τύχην,

αλλὰ μη του ἄρχοντας Καὶ μάλα, φη.

εἶναι post δε nos dedimus post γούμεθα codd. s. 59 B.

180쪽

άλλοθί που γερα δοτεον καὶ θλαέλλα τε καὶ ἀφθονεστερα ἐξουσία της των γυναικων ξυγκοιμήσεως, να και δμα μετὰ προφάσεως ς πλεῖστοι των παίδων κ των τοιούτων σπείρωντaι 'Oρθῶς. Ου κοὐ καὶ τα εὶ γιγνόμεναεκγονα παραλαμβάνουσαι αἱ επὶ τούτων φεστηκυῖαι ἀρχαὶ ιτε ἀνδρων εἴτε γυναικῶν εἴτε ἀμφότερα-κοιναὶ μεν γήμ που καὶ ἀρχαὶ γυναιξί τε καὶ ἀνδρασιν Ἀαι. ca με δη των ἀγαθων, δοκῶ, λαβουσαι εἰς τον σηκον

οἴσουσιν παρά τινας τροφούς χωρις οἰκουσα εν τινι μερε της πόλεως, τ δε των χειρόνων, καὶ ε ν τι τωνετερων ἀνάπηρον γίγνηται, ν ἀπορρητω τε καὶ ἀδήλωκατακρύψουσιν πρεπει Εἴπερ μέλλει Τ, ἔφη, καθαροντο γενος των φυλάκων σεσθαι Οὐκοὐ καὶ τροφῆς

Ουτοι πιμελησονται τάς τε μητερας επὶ τον σηκον αγοντες, ταν σπαργῶσι, τἀσαν Φηχανην μηχανώμενοι, D οπως μηδεμία το αυτῆς αισθησεται, και αλλας γάλα εχουσα εκπορίζοντες εα μη αὐται ἱκαναὶ σι, και αὐτῶν τούτων πιμελησονται, πως μετρων χρόνον θηλάσονται , ἀγρυπνίας δε και τον αλλον πόνον τίτθαις τε και τροφοῖς

παραδώσουσιν; Ιολλὴν aστώνην, φη, λεγεις τῆς παιδοποιίας ταῖς των φυλάκων γυναιξίν. ΓΙρεπε γύρ, ην δ' ἐγώ. 'o δ' φεξῆς διέλθωμεν ο προυθέμεθα 'φαμεν γαρ δὴ ξ ακμαζόντων δεῖν τὰ κγονα γίγνεσθαι 'Aληθῆ.A os σοι ξυνδοκεῖ μετριος χρόνος ακμῆς τὰ εἴκοσι τη γυναικί, ἀνδρὶ δε τὰ τριάκοντα Τὰ ποῖα αυτῶν εφη. Γυναικι μεν, ην δ' ἐγω, ἀρξαμεν ἀπο εικοσιετιδος μέχρι τετταρακονταετιδος τίκτειν τῆ πόλει ἀνδρι δέ, πειδὰν την ξυτάτην δρόμου ἀκμὴν παρ9, το ἀπο τούτου

γεννῶν di πόλει μεχρι πεντεκαιπεντηκονταετους 'Aμ-

461 φοτερων 'γοὐν εφη, αύτη ἀκμη σώματός τε και φρονήσεως.