Republic of Plato

241쪽

ἐθελουσιν τα των ἀνθρώπων πράττειν, αλλ' νω ἀεὶ πείγοντα αυτων αἱ ψυχαὶ διατρίβειπι εἰκος γάρ που υτως, Dειπερ α κατα την προειρημένην εἰκόνα τουτ εχει. ιωὸς

μεντοι, φη Τί δε τόδε οἴει τι θαυμαστόν, εἰ ἀπο θείων, ην δ εγω, θεωριῶν επὶ τα ἀνθρώπειά τις ἐλθων κακα ἀσχημονεῖ τε και φαίνεται σφόδρα γελοῖος τι ἀμβλυωτ-

των καὶ πρὶν ἱκανῶς συνηθης γενεσθαι τω παρόντι σκότωἀναγκαζόμενος εν δικαστηρίοις λύ λοθί που ἀγωνίζεσθαι

περὶ των του δικαιου σκιῶν η ἀγαλμάτων ων αἱ σκιαι, και διαμιλλῶσθαι περι τούτου, οπη ποτε πολαμβάνεται ταυτα Eυπο των αυτην δικαιοσυνην μη πώποτε ἰδόντων Ουδ'οπωστιοὐ θαυμαστόν, εφη. Ἀλλ' ει νουν γε χοι τις, b18 δ' 'γω, μεμνητ αν, τι διτταὶ καὶ ἀπο διττῶν γίγνονται επιταράξεις ομμασιν, εὐτε φωτος εἰς σκότος μεθισταμενων και εὐσκότους εἰς φῶς. αὐτα δε αὐτα νομίσας γίγνεσθαι και περ ψυχήν, πότε ἴδοι θορυβουμενην τινα και ἀδυνατοῖσάν τι καθοραν, ουκ ν ἀλογίστως γελῶ, ἀλλ' επισκοποῖαν, πότερον εὐφανοτερου βίου κουσα πο ἀηθείας σκότωται, η ε ἀμαθίας πλείονος εἰς φανότερον ἰοῖσα etro λαμπροτερου μαρμαρυγῆς εμπεπλησται, καὶ ἴτω δὴ την Bμεν εὐδαιμονίσειεν αν του πάθους τε κά βίου, την δεελεήσειεν, και εἰ γελὰν et αὐτ βούλοιτο, ττον αν κατα- γελαστος ο γελως αυτ εχ η ό επι se ἄνωθεν εὐφωτος ἡκουση Και μάλα, φη, μετρίως λέγεις. IV. Δεῖ δη, εἶπον, μῶς τοιόνδε νομίσαι περ αὐτῶν, εἰ ταὐτ ἀληθῆ την παιδείαν οὐχ ta τινες ἐπαγγελλόμενοί φασιν εἶναι, τοιαύτην καὶ εἶναι φασὶ δε που οὐκενούσης ν τ ψυχ επιστημης σφεῖς εντιθεναι, ιον cτυφλοῖς φθαλμοῖς φιν εντιθεντες Φασι γὰρ οὐν εφη. δε γε νῖν λόγος, ν δ εγω, σημαίνει ταύτην την νοὐσανεκaστου δύναμιν ν τ ψυχ και το ὁργανον, ψ κατα- μανθανει καστος, οἷον εἰ ομμα μη δυνατὸν ην ἄλλως

λ εὐδαιμονίσειεν ρ εὐδαιμονήσειεν A.

242쪽

IJ δυνατη γενηται ἀνασχεσθa θεωμενη τοὐτο δ' ειναί φαμεν τἀγαθόw η γάρ Ναι Τούτου τοίνυν, ν δ εγώ, αυτοῖτε χνη αν ιη της περιαγωγης, τίνα τροπον ς αστά τε καὶ ἀνυσιμώτατα μεταστραφησεται Ου O ἐμποιησαι αὐτω ο ορὰν, λλ ως εχοντι μεν αυτό, ου ορθῶς δετετρaμμένω οὐδε βλεποντι οἷ εδει, Οὐτο διαμηχανησασθαι in. ' Eοικεν γάρ, φη. At μὲν τοίνυν ἄλλαι ἀρεται καλούμεναι ψυχ=ης κινδυνεύουσι εγγυς τι εἶναι τῶν οὐ σώματος τω οντι aρ υκ ἐνοῖσαι πρότερον στερον εμποιεῖσθαι θεσι καὶ ἀσκησεσιν η δε οὐ φρονησαι παντος μὰ λον θειοτερου τινὸς τυγχάνει, ω εοικεν, οὐ σα, ο την μἐν δύναμιν οὐδέποτε ἀπό λυσιν, πο δε της περιαγωγης χρήσιμόν τε καὶ 519 φελιμον καὶ ἄχρηστον α και βλαβερον γίγνεται. οἴπω εννενόηκας τῶν λεγομένων πονηρῶν μεν, σοφῶν δε, ῶς δριμὼ μεν βλεπε το φυ χήριον και ξεως διορα αὐταεφ α τετραπται,- ου φαύλην χον την 'ριν, κακία δ' ηναγκασμενον ὐπηρετεῖν, στε σω ν ξύτερον βλεπry, τοσούτω πλείω κακὰ εργάζεται ' ΓΙ νυ μεν ουν, εφη. Toὐτομεντοι, ν δ εγω, το της τοιαύτης φύσεως ει εκ raGὀς ευθὐ κοπτομενον περιεκόπη τὰς της γενέσεως ξυγγενεῖς ἄσπερ μολυβδιδας, α ι δὴ δωδαῖς τε και τοιούτων δοναῖς τε και λιχνείαις προσφυεῖς γιγνόμεναι περι τα κάτω στρεφουσι την της ψυχ0ς φιν ων ε ἀπαλλαγεν περιε- στρεφετο εις τα ἀληθV, και κεῖνα αν το αὐτο τοὐτο τῶναυτῶν ἀνθρώπων ξύτατα εώρα, σπερ και φ' ὰ νὼν

διαμηχανήσασθαι II et nisi lasso AJ δεῖ μηχανήσασθαι-- εἶναι codd. ἐίνειν coniecit Canalybeli CL anae 5 D. ἐργάζεται nos: ἐργαζόμενον Aci ἐργασεται A. ε τα κάτω f κάτω A.

243쪽

τους καὶ aληθείας ἀπείρους ἱκανῶς αν ποτε πόλιν πινο- πεῖσαι, μητε τους εν παιδεία εωμενους διατρίβειν διὰ c

στοχα μενους δε απαντα πράττειν α ν πραττωσιν ἰδία τε καὶ δημοσία, τους δε τι κόντες εἶναι, ου πράξουσιν, ηγούμενοι εν μακάρων νησοις ζῶντες ετ ἀπωκίσθαι:Aλη Γλη, φη. μετερον V εργον η εγω, των Oικιστων τάς τε βελτίστας φύσεις αναγκάσαι ἀφικεσθαι προς τομάθημα, ο ν τω πρόσθεν φαμεν εῖναι μεγιστον, δεῖν τετο ἀγαθὸν καὶ ἀναβῆνaι κείνην την ἀνάβασιν, καὶ επειδὰν Dἀναβάντες ἱκανῶς ἴδωσι, μη πιτρεπειν αὐτοῖς O νυν πι- τρεπεται Τ ποῖον δή Το αυτοῖ, ν δ εγώ, καταμενειν καὶ μη θελειν πάλιν καταβαίνειν παρ' κείνους τους δεσμώτας μηδε μετεχειν τῶν παρ κείνοις πόνων τε καιτιμῶν, εἴτε φαυλότεραι εἴτε σπουδαιότεραι. Eπει , φη, ἀδικησομεν αυτούς, καὶ ποιήσομεν χεῖρον ζην, δυνατον αὐτοῖς ν ἄμεινον; V. πελάθου, ν δ εγω, πάλιν ω φιλε, τι νόμω οὐ ETOὐτ μελει, πως εν τι γενος εν πόλει διaφερόντως υπράξει, αλλ' εν λη' πόλει Οὐτο μηχανὰτα εγγενεσθαι,

ξυναρμόττων τοῖς πολίτας πειθοῖ τε καὶ ἀνάγκy, ποιῶν μεταδιδόναι ἀλληλοις της φελειας, ην ἄν καστοι τοκοινοὶ δυνατοι σιν δεφελεῖν, και αὐτος εμποιῶν τοιούτου 520 ἄνδρας τη πόλει, οὐχ Dα ἀφι τρεπεσθαι οπ εκαστος βούλεται, ἀλλ' ἶνα καταχρῆται αὐτος αὐτοῖς επι τον ξύνδεσμον της πόλεως. 'Aληθῆ, φη ' πελαθόμην γάρ. Σκεψαι τοίνυν, εἶπον, ἁ Γλαύκων, τι Ουδ' ἀδικησομεν του παρ μῖν φιλοσόφους γιγνομενους, ἀλλὰ δίκαια προς αυτοῖς ροῖμεν προσαναγκάζοντες τῶν ἄλλων επιμελεῖσθαί τε καὶ φυλάττειν. ροῖμεν γάρ, τ οι μεν εν ταῖς ἄλλαις Bπόλεσι τοιοῖτο γιγνόμενοι εἰκότως οὐ μετεχ ουσι τῶν ναυταῖς πονων αυτόματοι γαρ εμφύονται ἀκούσης της νεκaστο πολιτείας, δίκην δ' . ἔχει τό γε αὐτοφυες, μηδενι

244쪽

τροφVν οφεῖλον, μηδ' εκπινειν τω προθυμεῖσθαι τὰ τροφεῖα 'υμὼς δ' ἡμεῖς μῖν τε αὐτοῖς γῆ τε λλη πολει σπερ εν σμήνεσιν γεμόνας τε καὶ βασιλέας ἐγεννήσαμεν, μεινόντε καὶ τελεώτερον ἐκείνων πεπαιδευμένους καὶ , λονσδυνατοῖς aμφοτέρων μετέχειν καταβατέον υν εν μέρειεκάστω εἰς την των λλων ξυνοίκησιν καὶ συνεθιστεον aσκοτεινὰ θεάσασθαι ξυνεθιζόμενοι γαρ μυρίω βέλτιον Οὐεσθε των κε καὶ γνώσεσθε καστα τὰ εἴδωλα ττα εστὶ καὶ ων, διὰ το ταληθῆ ἐωρακέναι καλῶν τε καὶ δικaίων καὶ ἀγαθων πέρι καὶ ούτω παρ ἡμῖν καὶ μῖν πόλις οἰκησεται, ἀλλ χυς ναρ ῶς νυν αἱ πολλαὶ πονσκιαμαχούντων τε προς ἀλληλους καὶ στασιαζόντων περὶ του ἄρχειν οἰκοῖνται, Δ μεγάλου τινὸς ἀγαθολοντος το

ἄρχειν οι μέλλοντες ἄρξειν, ταύτην ἄριστα καὶ ἀστασιαστότατα νάγκη οἰκεῖσθαι, την δ' εναντίους ἄρχοντας σχουσαν ναντίως ΙΠάνυ μεν ουν, φη. 'Aπειθήσουσένουν μῖν, οἴει, ι τρόφιμοι αὐτ ἀκούοντες και υκ θελη- σουσιν ξυμπονεῖν ν η πόλει καστοι εν μέρει τον δὲ πολυν χρόνον με ἀλληλων οἰκεῖν ν τω καθαρω 'Aδύνα- τον, φη δίκαια a δὴ δικαίοις πιτάξομεν παντος μηνμἀλλον ς επ' ἀναγκαῖον αυτῶν καστος εἶσι τ ἄρχειν, τουναντίον των νυν εν ἐκ στη πόλει ἀρχόντων Οὐτω

γὰρ χει, ν δ εγω, ὼ ἐταῖρε ει με βίον ξευρησεις 521 ἀμείνω του ἄρχειν τοιό μέλλουσιν ἄρξειν, στι σοι δυνατὴ

γενέσθαι πόλις ευ οικουμένη εν μόνη γαρ αὐταὶ ἄρξουσινο τω οντι πλούσιοι, ου χρυσιου, αλλ' ου δεῖ τον ευδαιμονα

πλουτεῖν, ζωῆς ἀγαθης τε καὶ ωφρονος ει δὲ πτωχοὶ καὶ πεινῶντες ἀγαθῶν ἰδίων επὶ τὰ δημόσια ἴασιν εντεῖθεν

πόλεμος αυτούς τε ἀπόλλυσι καὶ την ἄλλην πόλιν. Ἀλη- θέστατα, φη Eχεις χυν, ην δ' έγω, βίον ἄλλον τινὰ

245쪽

πολιτικων ἀρχῶν καταφρονουντ δε ον της ληθινης φιλοσοφίας Ου μα τον Δία - δ' ς Ἀλλ μεντο δεῖ γε μ εραστα του ἄρχειν ἰεναι επ' αὐτό εἰ δεχη, οι γε ἀντερασταὶ μαχ'υνται. Ιως δ' υ Τίνας οὐ δελλους αναγκάσεις ἰεναι επὶ φυλακην της πολεως, οὶ περιτούτων τε φρονιμώτατοι, δι' ων ἄριστα πόλις οἰκεῖται, εχουσί τε τιμὰς ἄλλας καὶ βίον ἀμείνω του πολιτικοῖς Οὐδενας ἄλλους, φη. VI. Βούλει ουν του ηδ σκοπωμεν, τίνα τρόπον οἱ cτοιουτοι ἐγγενησονται, και πως τις ἀνάξει αυτούς ει φως, ωσπερ ε 'Aιδου λεγονται δή τινες ει θεούς ἀνελθεῖν; ΓΙῶς γαρ υ βούλομαι; εφη. Τουτο δη, ς εοικεν, Ουκοστράκου αν εἴ περιστροφη, ἀλλὰ ψυχνῆς περιαγωγὴ κνυκτερινῆς τινος μερας ις ἀληθινην του οντος ἄγγουσα

επάνοδον ηὐδη φιλοσοφίαν ἀληθῆ φησομεν εἶναι ΙΠάνυμεν οὐν Οὐκοὐ δεῖ σκοπεῖσθαι, τί των μαθημάτων χειτοιαυτην δύναμιν ΓΙως γὰρ υ; Τι αν οἶν εἴη, ω Γλαύκων, Dμάθημα ψυχ ης λκον ἀπο του γιγνομενου πι το νοῦ τόδε δ εννο λεγων ἄμα οὐκ ἀθλητὰς μεντοι πολεμουεφαμεν τούτους ἀναγκαῖον ειναι νεου οντας Εφαμεν γάρ. Δεῖ ἄρα καὶ τοὐτο προσεχειν το μάθημα, O ζητοῖμεν, προς κείνω Το ποῖον; Μ ἄχρηστον πολεμικοῖς ἀνδράσιν εἶναι Δεῖ μεντοι, φη, εἴπερ ιόν τε Γυμναστικ μην καὶ μουσικῆ εν γε τω πρόσθεν παιδεύοντο Eημῖν 'ΕΙν αὐτα, φη. Γυμναστικη με που περι γιγνο- μενον και ἀπολλύμενον τετεύτακεν σώματος γαρ αύξης και φθίσεως πιστατεῖ Φαίνεται Τοῖτο μεν δη οὐκ αν

εχ ο ζητοῖμεν μάθημα. οὐ γάρ. Ἀλλ' ἄρα μουσικη 522

Oσην το πρότερον διήλθομεν 'Aλλ' ν κείνη γ', εφη,

αντίστροφος της γυμναστικῆς, ει μεμνησαι, θεσι παι

δεύουσα τοὐς φύλακας, κατά τε Ἀρμονίαν χὐαρμοστίαν

246쪽

τινα, υκ επιστημην, παραδιδουσα, καὶ κατα ρυθμονευρυθμίαν, ν τε τοῖς λόγοις τερα τούτων ἀδελφὰ αττα εχουσα, καὶ σοι μυθωδεις των λόγων και σοι ληθινώτερος ησαν. μάθημα GP προς ποιουτον πω αγαθόν, B Io συ νυν ζητεῖς, οὐδε η εν αὐτῆ. 'Aκριβεστατα, νδ εγώ, ἀναμιμνησκεις με τω γὰρ ντι τοιοὐτον οὐδενεῖχεν ἀλλ δαιμόνιε Γλαύκων, τί a εἴη τοιοῖτον αἴτε γὰρ τε χναι βάναυσοί που πασαι δοξαν εἶναι Πῶς δ'ου; καὶ μην τι ετ αλλο λείπεται μάθημα, μουσικῆς και γυμναστικῆς καὶ των τεχνων κεχωρισμενον Φερε, ην δ'εγώ, εἰ μηδεν τι κτος τούτων χομεν λαβεῖν των πιπάντα τεινόντων τι λάβωμεν. Io ποῖον; Io τοὐτο os κοινόν, πὰσαι προσχρῶνται τεχναι τε καὶ διάνοιαι καιεπιστημαι, O και παντὶ εν πρώτοις νάγκη μανθάνειν.οιον εφη. 1 φαυλον τουτο, ην O εγω, TO εν τε και ταδύο καὶ τα τρία διαγιγνώσκειν λεγ δε αὐτο ν κεφa-λαίω αριθμόν τε καὶ λογισμόν. η οὐχ ούτω περὶ τούτωνεχει,- πὰσα τεχνη τε καὶ επιστημ αναγκάζεται υτῶν μετοχος γίγνεσθαι Καὶ μάλα, φη. οὐκοῖν, ν δ εγώ, καὶ ἡ πολεμικαὶ , ΓΙάλλη, φη, ἀνάγκη IΙαγγέλοιον γοῖν, νεφην, στρατηγὸν 'Aγαμεμνον εν ταῖς τραγωδίαις Παλαμηδης κάστοτε ἀποφαινει δε υκ εννενοηκας, τι φησὶν αριθμὸν εὐρων τάς τε τάξεις τω στρατοπεδω καταστῆσαιεν 'Ιλίω καὶ ξαριθμῆσαι as τε a τἄλλα πάντα ῶς πρὸ os ναριθμητω οντων καὶ οὐ γαμεμνονος, ῶς εοικεν, οὐδ' σου πόδας ἐχεν εἰδότος, εἴπερ ἀριθμεῖν μ'

VII. Aλλο τι ὁν, ν δ εγώ, μώθημα ἀναγκαῖον πολεμικω ἀνδρι θησομεν και λογίζεσθαί τε και ἀριθμεῖν δύιασθαι, ΓΙάντων γ', εφη, μάλιστα ει και τιοὐ μελλει

247쪽

τάξεων παίουιν,--λον δ' εἰ καὶ ἄνθρωπος σεσθαι. υννοεῖς ουν, εἶπον, περὶ τοὐτο το μάθημα περ ἐγώ; o ποῖον Κινδυνευε των προς την νόησιν lγοντων φύσει 523 εἶναι, ν ζητοὐμεν, χρησθαι δ' ουδεὶς αὐτω ορθῶς ἐλκτικωοντι παντάπασι προς ουσίαν. ΓΙῶς, φη, λέγεις Ἐγὼ πειράσομαι, ν δ εγώ, τό γ' μοὶ δοκοῖν δηλῶσαι. α γαρ διαιρουμαι παρ ἐμαυτ αγωγα τε εἶναι οἷ λεγομεν καιμη ξυνθεατης γενόμενος ξύμφαθι η ἄπειπε, ινα και τοὐτοσαφεστερον ἴδωμεν ει εστιν ιον μαντευομαι Δεικνυ',εφη Δείκνυμι δή, εἶπον, εἰ κaθορας, α με ἐν ταῖς αισθήσεσιν ου παρακαλοῖντα την νοησιν εις επισκε πιν, , B ἱκανῶς πο της αισθησεως κρινομενα, τα δε πανταπασι διακελευόμενα κείνην επισκεψασθαι, Δ της αισθησεως

οὐδεν γιες ποιούσης. α πόρρωθεν, φη, φαινόμενα δῆλον τι λεγεις καὶ τὰ σκιαγραφημενα ου πάνυ ην δ'εγώ, τυχες υ λέγω. Ιοῖα μην, φη, λεγεις Τὰ μεν ου παρακαλοῖντα ην δ' ἐγώ, σα μη εκβαίνει εις νaντίαν αἴσθησιν αμα τὰ δ' κβαίνοντα ς παρακαλοὐντα τίθημι, cεπειδὰν ἡ αἴσθησις μηδεν ἁλλον τοὐτο η τὸ ναντίον δηλοῖ, ἴτ εγγύθεν προσπίπτουσα εἴτε πόρρωθεν. δε δε λεγω σαφεστερον εἴσει. οἶτοι, φαμεν, τρεῖς ἄν εῖεν δάκτυλοι, ο τε σμικρότατος καὶ ὁ δεύτερος καὶ ὁ μεσος. Ιάνυ γ', εφη. Ως εγγύθεν τοίνυν ορωμενους λεγοντός μου διανοοῖ ἀλλ μοι περ αυτῶν τόδε σκόπει Τοποῖον Δάκτυλος μεν αυτῶν φαίνεται μοίως καστος, Dκαι ταύτy γε οὐδε διαφερει, ἄν τε ε μεσω ραται, ν τε εσχ άτω, άν τε λευκος ἄν τε μελας, άν τε παχυς ε ντε λεπτός, και παν- τι τοιοῖτον εν πῶσι γὰρ τούτοις Ουκαναγκαζεται τῶν πολλῶν η φυ χ' την νόησιν περεσθαι,τι ποτ εστι δάκτυλος οὐδαμοὐ γὰρ η ψις αὐταν μαεσημηνεν τον δάκτυλον τουναντιον η δάκτυλον εἶναι Ουγὰρ οἶν, φη Οὐκοὐν η δ εγώ, εἰκότως τό γε τοιοῖτον νοήσεως υκ ἄν παρακλητικὸν ουδ εγερτικὰν εἴη Εἰκότως. E

248쪽

Τι δε δ' το μεγεθος αυτῶν καὶ 'ν σμικρότητα η ψις Gρα κανῶς ρα, και οὐδεν αὐτ διαφερε εν μεσω τινὰ aυτῶν κεῖσθαι ἡ ετ εσχάτως κά ώσαύτως παχος καὶ λεπτοτητα η μαλακότητα και σκληρότητα λύφη καὶ αἱ ἁ λαι ισθήσεις ρ υκ ενδεῶς τὰ τοιαυτα δηλουσιν;

χθαι, και παραγγελλει β φυχλώς αὐτον σκληρόν τε καὶ μαλακον αἰσθανομενης Ουτως, φη. οὐκουν, ν δ εγώ, αναγκαῖον εν τοις τοιούτοις α την ψυχὴν ἀπορεῖν, τί ποτε σημαινε αυτ et αἴσθησις τ σκληρόν, εἴπερ το αὐτο καὶ μαλακον λεγει, και ἡ του κούφου καὶ 'o βαρεος, τί τοκοῖφον καὶ βαρύ, εἰ τό τε βαρύ κοῖφον καὶ το κοῖφον βαρύ σημαίνει Καὶ γάρ, φη, αυταί γε ἄτοποι τ φυ Παι ερμηνεῖαι καὶ επισκέφεως δεόμεναι. Eiικότως ἄρα, νδ εγώ, εν τοις τοιούτοις πρῶτον μεν πειρῆται λογισμόν τε καὶ νόησιν ψυχη παρακάλουσα επισκοπεῖν, εἴτε εν εἴτε δύο εστὶν καστα τῶν ισαγγελλομενων. ΓΙῶς δ' υ; οὐκoὐνεὰν δύο φαίνηται, τερον τε και εν κάτερον φαίνεται;

Ναι Εἰ ἄρα ν κάτερον αμφότερα δε δύο, τά γε δύο

κεχωρισμενα νοήσει ' Ῥυ am αν χώριστά γε δύο νόει, σαλλ' εν 'Oρθῶς Μεγα μην καὶ Oως και σμικρὸν εώρα, φαμέν, αλλ' ο κεχωρισμενον, ἀλλὰ σμγκεχυμενον τι ηγώρ; Ναί Διὰ δε την τούτου σαφήνειαν μεγα α καὶ σμικρὸν ἡ νόησις ναγκάσθη δεῖν, ου σμγκεχυμενα, ἀλλὰ διωρισμενα, τουναντίον η 'κείνη. ληθῆ. Ουκοὐν εντεῖθεν ποθεν πρῶτον επερχεται ρεσθαι ἡμῖν, τί ὁ ποτεστὶ τὰ μεγα α καὶ τὸ σμικρόν, ΓΙαντάπασι μεν ουν. Καὶ Ουτω δὴ τὰ μεν νοητόν, τὸ δ' ὁρατὸν καλεσαμεν. 'Ορθότα , εφη VIII. αὐτα τοίνυν καὶ ἄρτι πεχείρουν λεγειν ως τὰ μεν παρακλητικὰ της διανοίας στί, τὰ δε υ, ὰ μεν εις

την αἴσθησιν δμα τοις ναντιοι εαυτοῖς εμπίπτει, παρα-

249쪽

κλητικα ὁριζόμενος, σα δε η, ου εγερτικὰ της νοησεως. Μανθάνω τοίνυν δη, φη, καὶ δοκεῖ μοι ἴτω Τί ουν:αριθμός τε και το εν ποτερων δοκεῖ εἶναι Ου ξυννοῶ, εφη. Ἀλλ' εκ των προειρημενων, φην, ἀναλογίζου ει μεν γὰρ ἱκανῶς αυτ καθ' αυτ ορῶτα η ἁ λ τινὶ αἰσθήσει λαμβάνεται το εν ου αν ὁλκὸν εἴη επὶ την EOὐσίαν, σπερ επὶ του δακτύλου λεγομεν εἰ δ' εἰ τι αὐτω ἄμα ὁραται ναντίωμα, στε μηδε μ λον ν η καὶτOυναντίον φαινεσθαι του πικρινοῖντο δη δέοι αν δη καὶ ἀναγκάζοιτ α εν αὐτω φυ χη ἀπορεῖν καὶ ζητεῖν κινουσα

εν αυτ την εννοιαν και ανερωτὼν, τί ποτε στιν αὐτο το

εν, και ἴτω των Ἀγωγῶν ν εἴη και μεταστρεπτικῶν π 526την του οντος θεαν ἡ περὶ το εν μάθησις Ἀλλα μεντοι,

εφη, τοὐτό γ' ἔχει υχ ηκιστα ἡ περι αὐτο οφις' μα γὰρ ταὐτὸν ς ε τε ορωμεν καὶ ως πειρα το πλῆθος. οὐκos εἴπερ το εν, ν δ εγώ, καὶ ξύμπας ριθμὸς ταὐτὸν πέπονθε τουτο*; Ιῶς δ' υ; Ἀλλα μην λογιστικητε καὶ ριθμητικη περ αριθμὸν πῶσα Και μαλα. αὐταδε γε φαίνεται γωγὰ πρὸς ἀληθειαν. Υπερφυῶς μεν Bogν. D. ζητοῖμεν ἄρα, ς εοικε, μαθημάτων aν εἴη πολεμικω μεν γὰρ διὰ τὰς τάξεις ἀναγκαῖον μαθεῖν ταὐτa, φιλοσοφω δε διὰ το της ουσίας ἄπτεον εἶναι γενέσεως εξαναδύντι, δε μηδεποτε λογιστικω γενέσθαι. Εστι ταὐτ,

εφη. D δε γε μέτερος φύλαξ πολεμικός τε καὶ φιλόσοφος τυγχάνει ν Τί μην; Ιροσῆκον δη τὸ μάθημα ν εἴη,

Γλαύκων, νομοθετῆσαι και πείθειν του μέλλοντας εν se

πόλει των μεγίστων μεθέξειν επὶ λογιστικην ἰέναι καὶ cἀνθάπτεσθαι αυτῆς μὴ διωτικῶς, λλ' ως αν επὶ θέαντης των ριθμῶν φύσεως ἀφίκωνται β νοησει αὐτy, οὐκωνης οὐδὲ πράσεως χάριν ς εμπόρους ἡ καπηλους μελετῶντας, πιλλ ενεκα πολέμου πει καὶ αυτης πης ψυχῆς

250쪽

ουσι aν Καλλιστ', εφη, λεγεις. Fat μην, ν δ εγω, νυνγκαι εννο ρηθεντος του περὶ τοὐς λογισμους μαθηματος, ως κομψόν ἐστι και πολ λα χη χρησιμον μῖν προς βουλόμεθα, εὰν του γνωρίζειν νεκά τις υτὸ ἐπιτηδεύη, αλλα μη οὐ καπηλευειν. Ir δή εφη. Toυτό γε ὁ νυνδὴ λεγομεν, ως σφόδρα ἄνω ποι γει την σχην καὶ περὶ αυτων ων αριθμων ἀναγκάζει διαλέγεσθαι, οὐδαμν ἀποδεχόμενον, άν τις αὐτ/ ορατα η πτα σώματα χοντας αριθμούς προτεινομενος διαλεγηται οἶσθα γύ που τους E περὶ ταυτα δεινούς', ω εάν τις αυτ το εν ταχειρη τω λόγω τεμνειν, καταγελῶσί τε και υκ ἀποδεχονται, αλλ' εα συ κερματιος αὐτο εκεῖνοι πολλαπλασιοῖσιν, εὐλαβουμενοι μη ποτε φαν' - εν μη εν λλὰ πολλὰ μόρια. 526 ληθεστατα, φη, λεγεις Τί ου οἴει Γλαύlκων, εἴ τις εροιτο αυτούς, ω θαυμάσιοι, περὶ ποίων ριθμῶν δια- λεγεσθε, εν οἶς τ εν οἱον μεῖς ἀξιοῖτε εστιν ἴσον τε εκαστον πὰν παντὶ και οὐδε σμικρὸν διαφερον μόριόν τε εχον εν αυτ οὐδεν τί ν οἴει αυτοῖς ἀποκρίνασθαι; Toὐτο ἔγωγε, τι περὶ τούτων λεγουσιν, ων διανοηθῆναι μόνον εγχωρεῖ, ἄλλως δ' υδαμῶς μετα χειρίζεσθαι δυνατόν. Ορας υν, ν δ εγώ, ω φίλε, τι τω οντ αναγκαῖον ὴμῖν κινδυνεύει εινα το μάθημα, πειδη φαίνεταί γε προσαναγκάζον αὐτy y νοησει χρῆσθαι την υ χην παύτην την ἀληθειαν Καὶ μεν δή, φη, σφόδρα γε ποιεῖαυτό. Τί δε τόδε δη πεσκεψω, Δ οἴ τε φύσει λογιστικοὶ εἰς πάντα τα μαθηματα ς επος εἰπεῖν ὀξεις φύονται,

οἴ τε βραδεῖς, ν εν τούτω παιδευθῶσι και γυμνάσωνται,

καν μηδεν ἄλλο φεληθῶσιν, ὁμως εἴς γε το ὀξύτεροι

αὐτοὶ υτῶν γίγνεσθαι πάντες επιδιδόασιν Εστιν, φη,