Republic of Plato

261쪽

ἐπιστημονεστατα οἷοί, Ἀσονται Νομοθετησω, φη, μετα S

Eμοιγ', εφη. XV. Διανομη τοίνυν, ν δ εγω, το λοιπόν σοι, τισιν ταυτα τα μαθηματα δώσομεν και τίνα τρόπον Δῆλον,εφη. ἐμνησαι υν την προτεραν κλογὴν των ρχοντων, οιους ε ελε αμενς 11ως γαρ η O ος, Ους α με αλλα τοίνυν, ν δ εγω, κείνας τὰς φύσεις οἴου δεῖν κλεκτεας εἶναι τους τε γὰρ βεβαιοτάτους καὶ τους ἀνδρειοτάτους προαιρετέον και κατὰ δύναμιν τους εὐειδεστάτους προς

δε τούτοις ζητητεον μη μόνον γενναίους τε καὶ βλοσυροῖς Bτὰ θη ἀλλὰ και ἁ τηδε' παιδεία της φύσεως πρόσφοραεκτεον αὐτοῖς. Ιοῖα δὴ διαστέλλει Δριμύτητα, μακάριε, εφην, δεῖ αὐτοῖς προς τὰ μαθήματα πάρχειν και η χαλεπῶς μανθάνειν πολὐ γάρ τοι μὰλλον ἀποδειλιῶσι ψυχ α εν ἰσχυροῖς μαθήμασιν φεν γυμνασίοις οἰκειότερος γὰρ αὐταῖς ὁ πόνος, ἴδιος, αλλ' ο κοινος νμετὰ του σώματος. 'Aληθῆ, φη Καὶ μνήμονα δὴ καιἄρρατον και πάντη φιλόπονον ζητητεον ἡ τίνι τρόπω coἴει τά τε του σώματος θελήσειν τινὰ διαπονεῖν καιτοσαύτην μάθησίν τε και μελέτην επιτελεῖ Οὐδενα,

αμάρτημα, ν δ εγώ, και ἡ ἀτιμία φιλοσοφία διὰ ταὐταπροσπεπτωκεν ο και πρότερον εἶπον, τι υ κατ' ἀξίαν

αὐτῆς πτονται' ου γὰρ νόθους δε ἄπτεσθαι, ἀλλὰ γνησίους. ΓΙῶς; φη. ΙΠρῶτον μεν, εἶπον, φιλοπονία υχωλὸν δεῖ εἶναι τον ἁψόμενον, τὰ μεν ἡμίσεα φιλόπονον, Dτὰ δ' ἡμίσεα ἄπονον εστ δε τουτο, ὁταν τις φιλογυμνασ τῆς με και φιλόθηρος και πάντα τὰ διὰ του σώματος

262쪽

τούτου μεταβεβληκὼς τὴν φιλοπονίαν. 'Aληθέστατα, εφη. λεγεις. Oυκοὐν και προς πιληθειαν, U Vγώ, E aὐτον Οὐτο ἀνάπηρον σχὴν θησομεν, δε αν το μενεκούσιον εὐδος μισγη καὶ χαλεπῶς φέρη αυτη τε καὶετερων γευδομενων περαγανακτη, το δ' ἀκούσιον εὐκόλως προσδέ χηται καὶ μαθαινουσά που λισκομένη μη ἀγανακτλη, ἀλλ ε χερῶς σπερ θηρίον ειον εν ἀμαθία 536 μολύνηται; Ιαντὰ πασι μεν υν, φη Καὶ προς σωφροσύνην, ν δ εγώ, καὶ ἀνδρείαν καὶ μεγαλοπρεπειαν καιπὰντα τα της αρετης μερ Οὐχ ηκιστα δεῖ φυλώττειν τον νόθον τε καὶ τον γνησιον. ταν γάρ τι μη πίστηται τὰ τοιαὐτα σκοπεῖν καὶ ἰδιώτης και πόλις, λανθάνουσι χωλοῖς τε καὶ νόθοις χρώμενοι προς τι αν τύ Mωσι

τούτων, οἱ μεν φίλοις, οἱ δε ἄρ χουσι. Καὶ μίλα, εφη, υτως χει fΙμῖν δή, ν δ εγώ, πάντα τὰ τοιαῖτα διευλαβητεον, ω εὰν μεν ἀρτιμελεῖς τε καὶ ἀρτίφρονας επὶ

τοσαύτην μάθησιν καὶ τοσαυτην σκησιν κομίσαντες παιδευωμεν, η τε δίκη μῖν ου μεμφεται αυτή, την τε πόλιν καὶ πολιτείαν σωσομεν, ἀλλοίους δε γοντες επὶ ταὐτα τἀναντία πάντα και πράξομεν καὶ φιλοσοφίας τι πλείω γέλωτα καταντλήσομεν. ἰσχ ρον μέν α εχ ηδ ος. ΙΠάνυ μεν οὐν εἶπον γελοῖον δ' εγωγε και ν τω παρόντι εοικα παθειν. Io ποῖον; φη 'Eπελαθόμην, ν δ' ἐγώ, τι παιζομεν, καὶ ἀλλον εντεινάμενος εἶπον.

λεγων γὰρ ἄμα βλε ρα προς φιλοσοφίαν καὶ ιδὼν

προπεπηλακισμενην ἀνaξιως ἀγανακτήσας μοι δοκῶ και

εμοί, ν δ' ἐγώ, ρήτορι τόδε εχ επιλανθανωμεθα, τιεν μεν τῆ προτερα κλογὴ πρεσβύτας ξελεγομεν εν δε

263쪽

γηράσκων τις πολλα δυνατὸς μανθάνειν, πιλλ' ήττον χτρεχ ειν νέων δε πάντες οἱ μεγά λοι και οἱ πάλλοὶ πόνοι. Aνάγκη, φη, XUI. α με τοίνυν λογισμῶν τε καὶ γεωμετριων καιπάσης της προπαιδείας, ν της διαλεκτικῆς δεῖ προπαιδευθῆναι, παισὶν ουσι χρη προβάλψειν, Ουχῶς πάναγκες

μαθεῖν το σχγημα της διδαχ ης ποιουμενους Τί δη τι, ην δ εγώ, οὐδεν μάθημα μετα δουλείας τον λεύθερον E χρη μανθάνειν. οι με γαρ του σώματος πόνοι βίαπονούμενοι χεειρον οὐδε το σῶμα ἀπεργάζονται, ροχὴ δεβίαιον οὐδεν εμμονον μάθημα. ' ηθη, φη. Μὴ τοίνυν βία ειπον, Ἀριστε, τους παῖδας εν τοῖς μαθημασιν, ἀλλα παίζοντας τρεφε, να και--λον οἷος καθορὰν φ 37Mεκαστος πεφυκεν. Εχει ὁ λέγεις, φη, λόγον. οὐκοῖν

μνημονεύεις, ν δ εγώ, τι και εις τον πόλεμον φαμεν του παῖδας εἶναι ἀκτέον επι τῶν ἴππων θεωρούς, και εάν που ἀσφαλες , προσακτεο εγγύς καὶ γευστέον α ατος, ῶσπερ τους σκύλακας Μέμνημαι, φη. Ἐν πβσι δητουτοις, ν δ ἐγώ τοι τε πόνοις καὶ μαθημασι και φόβοις ος αν εντρεχεστατος ἀεὶ φαίνηται, εις ριθμόν τιναεγκριτέον Ἐν τίνι, φη, λικία Ἐνίκα, ην δ' ἐγώ, τῶν Βαναγκαίων γυμνασίων μεθίενται. ουτος γὰρ ὁ χρόνος, άντε δύο εάν τε τρία ετη γίγνηται, ἀδύνατός τι ἄλλο πρῆξαι κόποι γαρ και ἴπνοι μαθημασι πολεμιοι καὶ ἄμα μία καιαύτη τῶν βασάνων Ου ελαχίστη, τίς καστος εν τοις γυμνασίοις φανεῖται ΙΠῶς γὰρ υκ εφη. Μετα δητουτον τον χρόνον, ην δ' ἐγώ, ε τῶν εἰκοσιετῶν οι προκριθεντες τιμάς τε μείζους τῶν ἄλλων οἴσονται, τά τε χύδην μαθήματα παισιν ν τ παιδια γενόμενα cτούτοις συνακτεον εις σύνοψιν οικειότητος ἀλλήλων τῶν

264쪽

μaθημάτων κa της του οντος φύσεως. Iόνη γοῖν, εἶπεν, 'ν τοιαυτν μάθησις βέβαιος χν οἶς αν ἐγγενηται Καιμεγιστη γε, ην δ' ἐγώ, πεῖρα διαλεκτικῆς φύσεως ad η. με γαρ συνοπτικος διαλεκτικός, ὁ δε η υ Eυνοίομαι, D Q ς. αὐτα τοίνυν, ν δ εγώ, δεησει σε επισκοπουνταο αν μάλιστα τοιοῖτω ν ὐτοῖς σι καὶ μόνιμοι μεν εν μαθημασι, μόνιμο δ εν πολεμω και τοῖς ἁ λοις νομίμοις, τούτους αδ επειδὰν τὰ τριάκοντα ετ εκβαίνωσιν, εὐτων προκριτων προκρινύμενον εις μείζους τε τιμας καθιστάναικα σκοπεῖν τῆ του διαλε γεσθαι δυνάμει βασανίζοντα, τίς ομμάτων καὶ της ἁ λης αἰσθησεως δυνατος μεθιεμενος παὐτο τ ον με ἀληθείας ἰεναι και ενταυθα δη ro λῆς

νεννοεῖς, ν δ εγώ, το νυν περὶ το διαλεγεσθαι κακον γιγνομενον σον γίγνεται Τ ποῖον; φη. Ιαρανομίας που, ψη εγώ, εμπίμπλανται. Καὶ μάλα, φη Θαυμαστον ουν τι οἴει, εἶπον, πίσχειν aυτους καὶ ου ξυγγιγνώσκεις;

Πῆ μάλιστα εφη Οἶον, ν δ εγω, ει τις ποβολιμaῖος τραφείη εν πολλοῖς με χρημασι, πολλω δε καὶ μεγάλωb38 γένει καὶ κόλαξι πολλοῖς, ἀνὴρ δε γενόμενος αἴσθοιτο ὁτιου τούτων στὶ των φασκοντων γονέων, τους δε τω ντι γεννησαντα μη εύροι, τοὐτον εχ ει μαντεύσασθαι, πῶς αν διατεθείη πρός τε του κόλακας καὶ προς τους Troβαλο- μενους εν κείνω τε τω χρόνω -ου 'ηδει τὰ περὶ της

XVII. αντεύομαι τοίνυν, εἶπον, /βλλον αὐτον τιμάν ν τον πατερα καὶ την μητερα και τους ἄλλους οικείους δοκοῖντας η τους κολακεύοντας, καὶ ηττον μεν αν περιιδεῖν ενδεεῖς τινός, ττον δε παράνομόν τι δρἄσαι ειπεῖν εἰς αυτούς, ττον δε ἀπειθεῖν τὰ μεγίλα εκείνοις

265쪽

τοῖς κόλαξιν εν ω χρόνω ο ἀληθες μη εἰδείη Εἰκός, φη. Αἰσθόμενον τοίνυν το ν μαντευομα α περὶ μεν τουτους ἀνεῖναι ν το τιμῶν τε καὶ σπουδὰζειν, περὶ δε τοὐς κόλακας επιτεῖναι καὶ πείθεσθαί τε αυτοῖς διαφερόντως ἡ πρότερον καὶ ζην ν δ κατ κείνους, ξυνόντα αὐτοῖς cἀπαρακαλυπτως, πατρος δε κεινου και των ἄλλων ποιουμενων οἰκείων, εἰ μη πάνυ - φύσει πιεικής, μελειντο μηδέν. ΓΙάν , φη, λεγεις οἷ περ αν γενοιτο ἀλλὰ π πρὸς τους πτομενους των λόγων αυτη φέρει λεικων; Τyδε εστι που μῖν δόγματα εὐπαίδων περ δικαιων καικαλῶν, εν ις κτεθράμμεθα σπερ π γονεῖσι, πειθαρ- χοῖντές τε καὶ τιμῶντες αυτά. Εστι γάρ. Οὐκοὐ καὶαλλα ναντία τούτων πιτηδεύματα δονας εχοντα, at κολακεύει με ημῶν την φυ χὴν και ελκε ε αυτά, πείθει δ' ὁ τους και προὐν μετρίους ' λ ' κεῖνα τιμῶσι τὰ πάτρια καὶ κείνοις πειθαρχοῖσιν. Εστι ταυτα Τί ουν; ην δ εγω οταν τον ἴτω εχοντα ελθον ερώτημα ρηται, τί στι το καλον, καὶ ἀποκριναμενου του νομοθέτου

ηκουεν, ἐξελέγχη ο λόγος καὶ πολλάκις καὶ πολλαχῆ ελέγχων εἰς δόξαν καταβάλy', τοὐτο οὐδὸν aλλον Εκαλον η αισχρόν, καὶ περὶ δικαίου σαύτως καὶ ἀγαθου καὶ α μάλιστα γε εν τιμη, μετὰ τοὐτο τ οἴει ποιησειν αὐτον προς αὐτὰ τιμης τε πέρι καὶ πειθαρχίας 'Aνάγκη, εφη, μητε τιμὰν τι μοίως μητε πείθεσθαι 'Oτα ουν, ην δ εγω, μητε αὐτα γῆται τίμια καὶ οἰκεῖα σπερ πρὰ τοὐ τά τε ἀληθῆ μη εὐρίσκη, εστι πρὸς ποῖον βίον lάλλον ἡ τον κολακεύοντα εἰκότως προσχωρησεται Ου 539εστιν, φη. Ιαράνομος δ', οἶμαι, δόξει γεγονέναι κνομίμου. νάγκη οὐκοῖν, φην, εἰκος το πάθος των Οἴτω λόγων πτομένων, καὶ ο ἄρτι λεγον, πολλης

266쪽

γιγν ται ο ἔλεος χὐτος περὶ τοὐς τριακοντούτας σοι, εὐλαβουμενω παντὶ τρόπω των λόγων πτεον, Γαι μάλ νη δ ος. ρ' υν ου μία μεν εὐλύβεια αυτ συχνή, το μηνέου οντας αὐτων γεύεσθαι οἶμαι γάρ σε υ λεληθεναι,δτι οἱ μειρακίσκοι, ταν το πρωτον λόγων γεύωνται, Qπαιδια αὐτοῖς καταχρῶνται, ἀεὶ εἰς ἀντιλογίαν χρώμενοι, καὶ μιμούμενοι τους ξελεγ χοντας αὐτοὶ ἄλλους ελεγχουσι, χαίροντες σπερ σκυλάκια τω ελκειν τε καὶ σπαράττειντ λογω τους πλησίον εί. Υπερφυῶς μεν οὐν εφη.

Οὐκουν χταν δη πολλοῖς φεν αὐτοὶ ελέγξωσιν, ἰποσπολλῶν λελεγχ'ῶσι, σφόδρα και ταχ εμπίπτουσιν εις το μηδἐν γεῖσθαι ἄνπερ πρότερον καὶ κ τούτων δηαὐτοι τε και το λον φιλοσοφίας πέρι εἰς τοὐς ἄλλους

τερος, ν δ εγώ, της με τοιαύτης μανίας ου αν θέλοι μετέ χειν, τον δε διαλέγεσθαι θέλοντα και σκοπεῖν ταληθὸς μαλλον μιμησεται η τον παίδιῶ χήριν παίζοντα και ἀντι λέγοντα, καὶ αυτός τε μετριώτερος εσται και τ επιτηδευμα τιμιώτερον ἀντιπιτιμοτερου ποιήσει 'Oρθῶς, εφη. υκ οὐν και τὰ προειρημενα τούτου ετ εὐλαβεία πάντα προείρηται, το τας φύσεις κοσμίους εἶναι και στασιμους Oις τις μεταδώσει των λόγων, και η ς νυν ὁ τυχὼν και οὐδὲν προσηκων ρχεται τ' αυτό; ΙΠάνυ με Οὐν, φη.

XVIII. δερκεῖ δη επι λόγων μεταληψει μεῖναιενδελεχῶς και ξυντόνως μηδὲν ἄλλο πράττοντι, ἀλλ'

αντιστροφως γυμναζομεν τοις περὶ το σῶμα γυμνασιοις,

Πετη διπλάσια ἡ τότε 'Eξ, εφη η τετταρα λεγεις 'Aμέλει,

εὶπον, πεντε θες μετα γὰρ Οὐτο καταβιβαστεο εσονται σοι ει το σπηλαιον πάλιν κεῖνο και ἀναγκαστεοι ἄρχειν τά τε περι τον πόλεμον και ὁσαι νέων ἀρχαί, να μηδεμπειρία στερῶσι των ἄλλων και τι και ν τουτοις 540 βασανιστέοι ει εμμενοὐσιν ἐλκόμενοι πανlταχόσε η τι και

εὐλαβουμέν* codd. εὐλαβουμένοι Baiter.

267쪽

παρακινησουσι. Xρόνον δε η δ' ς πόσον τουτον τίθης; ΙΠεντεκαίδεκα τη, ν δ εγώ. γενομενων δε πεντηκοντου- τῶν του διασωθεντας καὶ ἀριστεύσαντας πάντα πάντη ἐνεργοις τε και επιστημαι προς τελος et δη ἀκτέον καὶ

ἀναγκαστέον ἀνακλίναντας την τῆς ψυχῆς αὐγην εἰς αὐτο ἀποβλεψα το πασι φως παρέχον, καὶ ἰδόντας το ἀγαθον αυτό, παραδείγματι χρωμένους κείνω, καὶ πόλιν καὶ ἰδιώτας καὶ αυτούς κοσμεῖν τον πίλοιπον βίον εν μερε Βεκάστους, το μεν πολύ προς φιλοσοφία διατρίβοντας,οταν δε το μερος κύ, πρὸς πολιτικοῖς ετ ταλαιπωρουντας και ἄρ χοντας κάστους της πόλεως νεκα, οὐχ ῶς καλόν τι, αλλ' ς ἀναγκαῖον πράττοντας, και οἴτως ἄλλους ἀειπαιδεύσαντας τοιούτους, ἀντικαταλιπόντας της πόλεως

φύλακας, ει μακάρων νησους ἀπιόντας οἰκεῖν μνημεῖα δ' αὐτοῖς και θυσίας την πόλιν δημοσία ποιεῖν, δν και χΙΠυθία ξυναναιρyy ώς δαίμοσιν, ε δε η, ς εὐδαίμοσί τε καὶ θείοις. Ιαγκάλους, φη, τοὐς ἄρχοντας Σώκρατες, ῶσπερ ἀνδριαντοποιος πείργασαι Καὶ τα αρχουσα γε, η δ' ἐγώ, πλαύκων μηδεν γάρ τι οἴου με περ ἀνδρωνειρηκεναι ἄλλο α εἴρηκα η περὶ γυναικῶν, σαι ναὐτῶν κaναι τὰς φύσεις ἐγγίγνωνται. ρθῶς, φη, εἴπερ

ἴσα γε πάντα τοι ανδράσι κοινωνησουσιν, ως διηλθομεν.

Τί ὁν εφην ξυγχωρεῖτε περὶ της πόλεώς τε και Dπολιτείας μη παντάπασιν μας εὐχὰς εἰρηκεναι, ἀλλὰ χαλεπα μεν δυνατὰ δε ry, καὶ ου ἄλλWη εἴρηται, δτανοι ς ἀληθῶς φιλόσοφοι δυνάσται, η πλείους η εις, εν

πόλει γενομενοι των μεν νυν τιμῶν καταφρονήσωσιν, ηγησάμενοι νελευθερους εἶναι καὶ οὐδενος ξίας το δεορθον περι πλείστου ποιησάμενοι a τὰς ἀπὸ τούτου τιμας μεγιστον δε καὶ ἀναγκαιότατον το δίκαιον, καὶ Ετουτω δὴ υπηρετουντες τε κa αύξοντες αὐτο διασκευωρη- σωνται την αυτῶν πολιν ΓΙῶς; φη. σοι μεν ἄν, ην

268쪽

εγω, πρεσβύτεροι τυ γ χύνωσι δεκετῶν εν τη πόλει, 64 πύντας ἐκπέμψωσιν εις οὐ ς γρούς, τους δε παῖδας

αυτῶν παραλαβόντες κτοις των νυν θῶν καὶ οι γον0ς εχουσι θρεφωνται ν τοῖς σφετεροι τρόποις καὶ νόμοις, Ουσι οῖοι διεληλύθaμεν τότε, καὶ ουτω τάχιστά τε καιραστα πόλιν τε καὶ πολιτείαν, ην λεγομεν, καταστῶσαν αυτην τε εὐδαιμονήσειν καὶ το εθυος, εν - ἐγγενηται,

πλεῖστα νήσειν; Ιολύ γ', εφη καὶ ς γένοιτο, εἴπερ ποτε γίγνοιτο, δοκεις μοι ia Σώκρατες, ε εἰρηκεναι. οὐκοὐν δην δη, εἰπον γω, χουσιν μῖν οι λόγοι περί τε της πολεως ταύτης a του μοίου ταύτn ἀνδρός δῆλος γυ που καὶ Οὐτος, οἷον φήσομεν δεῖν αὐτον εἶναι Δηλος, εφη ' καὶ 3περ ερωτας, δοκε μοι τέλος εχειν.

269쪽

μελλούση ἄκρως οἰκεῖν πόλει κοινὰς μεν γυναῖκας, κοι- νους δε παῖδας εἶναι και raσαν παιδείαν, σαύτως δε τὰ επιτηδευματα κοινὰ εν πολεμω τε και ειρήνη βασιλεας δεαυτῶν εἶναι τους εν φιλοσοφια τε και προς το πολεμον γεγονότας ρίστους 'sὶμολόγηται, φη Καὶ μην καὶ τάδε Bξυνεχωρήσαμεν, ως ταν δ καταστῶσιν οι ἄρχοντες, ἄγοντες τους στρατιώτας κατοικιοῖσιν εις ικησεις οἴας προείπομεν, ἴδιον μεν ουδεν οὐδενι εχούσας, κοινὰς δεπῶσι προ δε ταῖς τοιαύταις οἰκησεσι και τὰς κτησεις, ει μνημονεύεις, διωμολογησάμεθά που οἶαι σονται αὐτοῖς. Ἀλλα μνημονεύω, φη, τι γε οὐδεν οὐδεν ωόμεθα δεῖν κεκτῆσθαι ν νυν ι αλλοι, σπερ δε ἀθλητάς τε πολε- μου καὶ φύλακας, μισθον της φυλακης δεχομενους εις ενιαυτον την εις ταυτα τροφην παρα των ἄλλων, αυτων

τε δεῖν και της ἄλλης πόλεως επιμελεῖσθαι 'Oρθῶς, εφην, λεγεις. ἀλλά γ' ἐπειδὴ os ἀπετελεσαμεν, ἀναμνησθῶμεν πόθεν εὐρο ξετραπόμεθα, ἴνα πάλιν την αὐτηνίωμεν ου χαλεπόν, φη σχεδὸν γάρ, καθάπερ νυν, ῶς διεληλυθὼς περὶ της πόλεως τους λόγους ποιοῖ, λε- γων .. ἀγαθην Ῥεν την ποιαύτην, itam τότε διῆλθες,

270쪽

D τιθείης πολιν καὶ νδρα τον κείν ομοιον, καὶ ταυτα ῶς εοικας, καλλίω τι χων εἰπεῖν πόλιν τε και νδρα. λλ' 644 4υν δὴ τα Αλλας μαρτημενα ἔλεγες ει αἴτη ρθη. των δε λοιπῶν πολιτειῶν φησθα ῶς μνημονεύω, τετταρα εἴδηειναι, ν καὶ περι λόγον αξιον εἴη εχ ειν καὶ δεῖν αυτῶντα μαρτηματα καὶ τους κειναις αυ μοιους, να πάντας αὐτούς δόντες καὶ μολογησcίμενοι το αριστον καὶ Or/κύκιστον ανδρα επισκεψαίμεθα, ει ό ριστος εὐοαιμονε- στατος καὶ ο Ἀaκιστος iθλιώτατος ε ἄλλως ἔχοι καινεμο ερομενου, τίνας λεγοις τα τετταρας πολιτείας, εν τούτω πέλαβε Πολεμαρ χός τε καὶ δείμαντος, και οἴτω

δη συ ἀναλαβὼν τον λόγον εὐρ' ἀφῖξαι 'Oρθότατα,

εἶπον, μνημόνευσας. ΓΙάλιν τοίνυν, σπερ παλαιστής, την αυτὴν λαβὴν πάρεχε, και το αὐτο εμο ερομενου πειρω inrειν, απερ τοτε μελλες λεγειν 'Eάνπερ, ν δ'εγώ, δύνωμαι. Καὶ μην η δ ὁς, πιθυμῶ και αὐτος ἀκοῖσαι, τίνας λεγες α τετταρας πολιτείας. Ου χαλε- σπῶς, ην δ' εγώ, ακούσει. εἰσὶ γαρ ας λεγω, αἴπερ καιονόματα Ἀχουσιν η τε ὐπο των πολλῶν παινουμενη, Κρητική τε και Λακωνικὴ αυτη και δευτερα και δευτερως, επαινουμενη, καλουμεν. δ' Gλιγαρχία, συχνῶν γεμουσα κακῶν πολιτεία ἡ τε ταύτη διήφορος και φεξῆς γιγνο- μεν δημοκρατία, καὶ ἡ γενναία δὴ τυραννὶς καὶ τra σῶν Ἀτούτων βιαφερουσα , τεταρτόν 'ει και χσχατον πόλεως νόσημα. h τίνα αλλην χεις δεα πολιτείας, τις κα εν D ειδει διαφανεῖ τινι κεῖται, δυναστεῖαι γαμ και ὀνηταὶ sβασιλεῖαι καὶ τοιαῖται τινες πολιτεῖαι μεταξύ τι τούτων πού εισιν, εἴροι Γ ἰν τις αυτ ὰς υκ λάττους περὶ τους βαρβώρους τους ' ληνας. ΙΠολλαι γοὐ και τοποι, εφη, λεγονται.