Republic of Plato

291쪽

ουν τρόπον τινα τον αὐτο εκ τε λιγαρχγιας δημοκρατία

γίγνεται και ἐκ δημοκρατίας τυραννίς; IΠῶς, ' πρού-Bθεντο, ν δ εγω, αγαθόν, καὶ δ οφ - ολι γαρ χία καθίστατο-τοῖτο δ' ην πλοsτος- ῆ γάρ; αἱ πλούτου τοίνυν ἀπληστία καὶ των ἄλλων έμελειὶ δια χρηματισμον αυτην ἀπώλλυ 'Aληθῆ, ψη ουν καὶ ο δημοκρατία ὁρίζεται γαθόν, ἡ τούτου ἀπληστία καὶ ταύτην καταλύεις Λέγεις G αὐτην 'ἱ ἰρίζεσθαι, Την ἐλευθερίαν. εἶπον.

τοὐτο γύ που εν δημοκρατουμεν πόλει ἀκούσαις αν ως cεχ ει τε κώλλιστον καὶ διὰ ταὐτα εν μόνm ταύτη ἄξιον

παρασκευάζει τυραννίδος δεηθῆναι; Πῶς Ἀφη 'Οταν, οἶμαι, δημοκρατουμενη πολις ελευθερίας δι φήσασα κακωνοἰνο χόων προστατούντων τύχli, και πορρωτερω οὐ δεοντος Da κράτου αυτῆς μεθυσθῆ, τους ἄρχοντας δή, ἄν μὴ πάνυ πρβοι σι και πολλὴν παρεχωσι την λευθερίαν, κολάζει αἰτιωμενη ς μιαρούς τε και λιγαρ χικούς. Δρῶσιν γάρ, εφη, Οὐτο Τοὐ δε γε, ειπον των ἀρχ'ντων κατηκόους προπηλακίζει ς ε θελοδούλους τε καὶ οὐδεν οντας, τους δε ἄρχοντας με ἀρχομενοις, ἀρχομενους δε ἄρχουσιν μοίους ἰδία τε και δημοσία παινεῖ τε και τιμα ἄρ' υκ ἀνάγκη εν τοιαύτy πόλει επὶ πὼν το τῆς λευθερίας εναι Πῶς Eγαρ υ Και καταδύεσθαί γε, ν δ εγώ, es φίλε, εἴς τε τὰς ιδίας Oικίας και τελευτὰν μεχρι των θηρίων την ἀναρχίανεμφυομενην. ΙΠῶς, ἡ δ' ς το τοιοὐτον λεγομεν, οἷον,

292쪽

φοβει σθαι τους εῖς, ον δε πατρί, καὶ μητε αἰσχύνεσθαι 563 μητε δεδιενa τους γονεας, ἴνα δὴ λεύθερος γη μετοικον δε ἀστω καὶ ἀστον μετοίκω ξισοὐσθαι, και ξενον σαύτως. Γίγνεται γὰρ υτως, φη Ταυτώ τε η δ εγω, κa σμικρὰ τοιάδε ἔλλα γίγνεται διδύσκαλός τε ε τω τοιουτωφοιτητὰς φοβεῖται καὶ θωπεύει, φοιτηταί τε διδασκάλωνολιγωροῖσιν, O υτ δε και παιδαγωγῶν και ὁλως ο μεννεοι πρεσβυτεροι ἀπεικάζονται και διαμι λῶνται και εν λόγοις καὶ ε εργοις, οἱ δε γεροντες ξυπικαθιεντες τοι νεοις εὐτραπελίας τε και χαριεντισμοί εμπίμπλανται, μιμούμενοι τους νεους, να δὴ μη δοκῶσιν ἀηδεῖς εἶναι μηδε

εσχατον, ὼ φίλε, της ελευθερίας του πληθους οσον γίγνεταιεν se τοιαύτy πόλει, ταν δὴ ο εωνημενοι καὶ αἱ εωνημεναι μηδεν ηττον ελεύθεροι σι των πριαμενων. εν γυναιξιδε προς ἄνδρας και ἀνδράσι προς γυναῖκας ση η ισο νομία καὶ λευθερία γίγνεται, λίγου πελαθομεθ' ειπεῖν. οὐκουν κα Αἰσχυλον, φη, εροῖμεν ο τι νυν λθ επὶ στόμα ΙΠάνυ γε, εἶπον. καὶ γωγε ούτω λεγω. τ μεν γαρ των θηρίων των betro τοις ἀνθρώποις ὁσω ελευθερωτερ εστι ενταὐθα αλλy, υκ ν τις πειθοιτο ἄπειρος. ἀτεχνως γὰρ αἶ τε κύνες κατὰ την παροιμίαν οἶαίπερ αἱ δεσποιναι, γίγνονταί τε δ και Amrοι καὶ νοι πάνυελευθέρως και σεμνῶς ειθισμενοι πορεύεσθαι, κατὰ τὰς οδούς εμβάλλοντες τω ἀει ἀπαντῶντι, εὰν μ εξίστηται 'D καὶ τὼλλα πάντα υτως μεστὰ λευθερίας γρογνεται. οεμον , φη, μοι λεγεις ναρ' αὐτος γαρ εις ἀγρὸν

πορευομενος θαμὰ αὐτο πάσχω. Το δε δὴ κεφά λαιον, ν

ἐγώ, πάντων τούτων ξυνηθροισμενων εννοεῖς, ως ἁπαληντην ρ χην των πολιτῶν ποιεῖ, στε a οτιοὐ δουλείας τισι προσφέρηται, ἀγανακτεῖν καὶ μη ἀνεχεσθαι τελευτῶντες γαρ που οισθ' τι οὐδε των νόμων φροντίζουσιν

τισὶ nos τι codd.

293쪽

μενον ἀπωλεσεν αυτήν, τοὐτο καὶ ε ταύτη πλέον τε καὶ ἰσχυρότερον ε της ἐξουσίας ἐγγενόμενον καταδουλοὐται δημοκρατίαν. καὶ τω οντι το αγαν τι ποιεῖν μεγάλην φιλεῖεις τουναντίον μετaβολην ἀνταποδιδόναι, ν ραις τε καὶεν φυτοῖς καὶ ε σώμασιν, καὶ δὴ καὶ ε πολιτειαι οὐχ 564ήκιστα Εἰκός, φη. M a ἄγαν λευθερία εοικεν ουκεἰς ἄλλο τι δε εἰς ἄγαν δουλείαν μεταβάλλειν καὶ ἰδιωτη

καὶ πόλει Εἰκος γάρ. Εἰκότως τοίνυν, εἶπον, ου εξaλλης πολιτείας τυραννὶς καθίσταται ἡ εκ δημοκρατίας, ε οἶμαι της κροτάτης λευθερίας δουλεία πλείστη τε καὶ ἀγριωτάτη. Eχει γάρ, ἔφη, λόγον. Ἀλλ' ο τοὐτ, οἶμαι, ν δ' ἐγώ, ρώτας, λλα ποῖον νόσημα εν λιγαρχία τε Bφυόμενον ταυτὸν καὶ ε δημοκρατία δουλosτα αυτήν. Ἀληθῆ, φη, λεγεις. Εκεῖνο τοίνυν, φην, λεγον το των ἀργῶν τε καὶ δαπανηρῶν ἀνδρῶν γενος το μεν ἀνδρειοτατον ἡγούμενον αυτῶν, το δ' ἀνανδρότερον πόμενον Ους δὴ ἀφωμοιοῖμεν κηφῆσι, τους μεν κεντρα εχουσι, τους δε

ἀκεντροις Καὶ ρθῶς γ εφη. Τούτω τοίνυν ῆν δ' ἐγώ,

ταράττετον εν πάση πολιτεία εγγιγνομενω, οἷον περὶ

σῶμα φλεγμα τε καὶ χολή ω δὴ καὶ δεῖ τον ἀγαθον ἰατρόν cτε καὶ νομοθετην πόλεως μὴ ττον ἡ σοφον μελιττουργον πόρρωθεν εὐλαβεῖσθαι, μάλιστα μεν πως μὴ γγενησεσθον α δ εγγενησθον, πως ο τι τάχιστα ξύν αὐτοῖσι τοῖς κηρίοις κτετμήσεσθον Ναὶ μὰ Δία,4 δ' ς παντάπασι γε ' Ωδε τοίνυν, ν δ εγώ, λάβωμεν, ιν εὐκρινεστερον

ἴδωμεν ο βουλόμεθα. ΓΙῶς Τριχῆ διαστησώμεθα τω

294쪽

λογω δημοκρατουμένην πόλιν, σπερ υν καὶ ἔχει. εν μεν D ἄρ που το τοιοῖτον γενος εν αυτὴ εμφύεται δι ξουσίαν Ουκ ελαττον λεν τη λιγαρχουμενη. Ἐστιν ἴτω Πολυδε γε δριμύτερον εν ταύτη η εν κείνη. Πῶς 'E κε μενδι το μη ἔντιμον εἶναι, αλλ' ἀπελαύνεσθαι των ἀρχων, ἀγύμναστον και υκ ερρωμενον γίγνεται, ν δημοκρατία δε

δριμυτατον αυτο λεγει τε καὶ πράττει, το δ' ἁλλο περὶ τα βήματα προσίζον βομβεῖ τε καὶ ου ἀνέχεται του ti λα λεγοντος, στε πάντα πο ου τοιούτου διοικεῖτa εντη τοιαύτη πολιτεία χωρίς τινων λίγων Μάλα γε - δος 'Aλλο τοίνυν τοιόνδε ἀει ἀποκρίνεται εὐτου πλήθους. Το ποῖον; Xρηματιζομενων που πάντων O κοσμιώτατοι φύσει ς το πολυ πλουσιώτατοι γίγνονται. Eύκος Πλεῖστον δ'' οἶμαι, τοις κηφῆσι μελι, καὶ εὐπορώτατον εντεῖθεν

βλίττειν δ. ΙΠῶς γὰρ ἄν, εφη, παρά γε των σμικρὰ εχόντων τις βλίσειεν' ΓΙλούσιοι δή, ἐμαι, o τοιοῖτο κάλοῖνται

κηφήνων βοτάνη Σχεδόν τι, φη. 565 XVI. Δῆμος δ' ἄν - τρίτον γενος, σοι αὐτουργοί

τε καὶ ἀπράγμονες, ου πάνυ πολλὰ κεκτημενοι ' ο δηπλεῖστόν τε καὶ κυριώτατον εν δημοκρατία, ταν περ ἀθροισθη. Εστιν γάρ, φη αλλ' ο θαμα ἐθελε ποιεῖν τοὐτο εα μη μέλιτός τι μεταλαμβάνy. οὐκοὐ μεταλαμβάνει, ν δ' ἐγώ, αεί, καθ οσον δύνανται οἱ προεστῶτες, τους εχοντας την Οὐσίαν φαιρούμενοι, διανεμοντες τωὐδήμω το πλεῖστον αυτοὶ χειν Μ εταλαμβάνει γαρ ὁν, δ' ς, ἴτως 'Aναγκάζονται δη, οἶμαι, ἀμύνεσθαι, λε- γοντες τε ε τω δήμω και πράττοντες πη δύνανται, οὐτοιων αφαιροῖνται. ΙΠῶς γαρ υ; ιτίαν δ εσχον betro τωνετερων, κα μη επιθυμῶσι νεωτερίζειν, Δ επιβουλεύουσι τω δήμω καί εἰσιν λιγaρχικοί. ἱ μην Οὐκοὐ καιτελευτῶντες επειδαν ρῶσι τον δῆμον οὐχ εκόντα, ἀλλ'

295쪽

ἀγνοήσαντά τε καὶ ξαπατηθεντα πο των διαβαλλοντων ἐπιχ ειρουντα σφὰς ἀδικεῖν, τότ δη, εἴτε βουλονται τεχμή, ῶς ληθῶς λιγαρχικοὶ γίγνονται, υχ εκόντες, αλλακαὶ τουτο το κακον κεῖνος ὁ κηφη εντικτει κεντῶν αυτούς. coμsi μεν ουν Εἰσαγγελια δη και κρισεις καιἀγῶνες περὶ ληλων γίγνονται. Καὶ μαλα Ουκοῖν νατινα ἀεὶ δημος εἴωθεν διαφερόντως προίστασθαι εαυτου καὶ τουτον τρεφειν τε καὶ αύξειν μεγανς Ελθε γαρ. Τοῖτο μεν ἄρα, ν δ εγω, δηλον, τι, ταν περ φυηται Dτύραννος, ε προστατικῆς ρίζης καὶ ου ἄλλοθεν εκβλαστάνει Καὶ μαλα δηλον Τίς ρχη ουν μεταβολης κπροστάτου επὶ τύραννον δε δῆλον τι πειδαν αὐτον ἄρξηται δρὰν ὁ προστάτης τω ν τω μύθω ος περὶ το εν 'Αρκαδία το του Διος του Λυκαίου ἱερον λεγεται Τίς; εφη. D. ἄρα ὁ γευσάμενος του νθρωπίνου σπλαγχνου,εν ἄλλοις ἄλλων ερείων νος εγκατατετμημενου, νάγκη δη τούτω λύκω γενέσθαι η υκ ἀκήκοας τον λόγον; E Eγωγε 'Αρ' υν ἴτω καὶ ο a δημου προεστως δ λαβων σφοδρα πειθόμενον χλον, μη ἀπόσχηται εμφυλίου αῖματος, αλλ' ἀδίκως παιτιώμενος, οἶ δη φιλουσιν, εἰς δικαστηρια ἄγων μιαιφονν βίον ἀνδρος ἀφανίζων, γλώττη τε

και στοματι νοσιω γευόμενος φόνου ξυγγενους, καὶ ν-

δρηλατ και ἀποκτιννύ καὶ ὁποσημαίν χρεῶν τε ἀπο- 566κοπας και γης ἀναδασμον, Δρα τω τοιούτω νάγκη δη τομετὰ τουτο καὶ εἶμαρται ἡ ἀπολωλεναι πο των χθρῶν τυραννεῖν και λύκω ξ ἀνθρώπου γενεσθαι Πολλὴ ανάγκη, φη Οὐτο δη, φην, ὁ στασιάζων γιγνεται προς

και κατελθὼν βία τῶν χθρῶν τύραννος ἀπειργασμενος κατερχεται Δηλον Eὰν δε ἀδύνατο εκβάλλειν αὐτονωσιν η ἀποκτεῖναι διαβάλλοντες τη πόλει, βιαίω δ' Bθανάτω επιβουλεύουσιν ἀποκτιννύναι λάθρα Φιλεῖ γοὐν,

296쪽

δ' ς, ἴτω γίγνεσθαι Τ δη τυραννικον αἴτημα Oπολυθρύλητον ἐπὶ τούτω πώντες οἱ εἰς τοὐτο προβεβη κοτες ξευρισκουσιν, αἰτεῖν τον δῆμον φυλακάς τινας του σωματος, ιν σῶς αὐτοῖς γη ό του 'μου βοηθος Και μάλ εφη Διδοασι δ', οἶμαι, δείσαντες μεν περ κεινου θαρ- Cisi σαντες δε περ εαυτων Καὶ μαλα οὐκοὐ τοὐτο ταν ἴδη ἀνηρ χρήματα χων και μετα των χρημάτων αἰτίαν μισοδημος εἶναι, τότε δὴ υτος, ῶ τaῖρε, κατὰ τον Κροισω γενόμενον χρησμον

πολυψήφιδα παρ 'Ερμονφεύγει, ουδε μενει, οὐδ' αἰδεῖται κακὸς εἶναι. Ου γὰρ αν εφη, δεύτερον αυθις αἰδεσθείη -δε γε οἶμαι, ν δ εγω, καταληφθεὶς θανάτω δίδοται 'Aνάγκη D δε δὴ προστάτης ἐκεῖνος αὐτος δῆλον δὴ τι μεγας μεγαλω-Wστι υ κεῖται, αλλα καταβαλων αλλους πολλούς στηκενεν τω δίφρω της πόλεως, τύραννος ἀντὶ προστάτου ἀποτετελεσμενος. a δ' o μελλεις φη. XVII. Διελθωμεν δη την εὐδαιμονίαν, ν δ εγώ, τοὐτε ἀνδρος καὶ της πόλεως, εν λίν ὁ τοιοῖτος βροτος ἐγγένηται IΠάνυ με οἶν, φη, διελθωμεν. Ἀρ' οὐν ειπον,

τύραννός φησιν εἶναι πισχνεῖταί τε πολλὰ καὶ δια και δημοσία, χρεῶν τε λευθερωσε και γην διενειμεν δήμω τε

και τοι περι εαυτόν, και πὼσιν λεως τε και πρβος εἶναι

προσποιεῖται 'Aνάγκη, εφη ' ταν δε γε, ιμαι, προς τους εξω χθρούς τοι με καταλλαγῆ, τους δε καὶ διαφθείρν καὶ συχία κεινων γενηται, πρῶτον μεν πολεμους τέ νὰς ἀεὶ κινεῖ, ν εν χρεία γεμόνος ο δῆμος . ικός γε.567 οὐκοὐ και να χρηματα εἰσφεροντες πενητες γιγνόμενοι πρὸς τω καθ' ήμερα- ἀναγκάζωνται εἶναι Ma ττον

297쪽

αυτ επιβουλεύωσι Δηλον Καὶ αν γε τινας, οἶμαι, ποπτευ ελευθερα φρονηματ εχοντα μη επιτρεφειν αυτο ἄρχειν, πως ν τουτους μετὰ προφάσεως ἀπο λυγ ἐνδοῖς τοῖς πολεμίοις τούτων πάντων νεκα τυραννω ει ἀν κη πόλεμον ταράττειν 'Aνάγκη Ταυτα δὴ ποιουνταετοιμον ἀλλον ἀπεχθάνεσθαι τοῖς πολίταις Πῶς γa Bου Οὐκοῖν καί τινας των ξυγκαταστησάντων καὶ νδυνάμει οντων παρρησιάζεσθαι και προ αυτον και προς ἀλλήλους, ετ πληττοντας τοῖς γιγνομενοις, ι α τυγχα-νωσιν ἀνδρικώτατοι οντες Eικός γε. Υπεξαιρεῖν δ' τούτους πάντας δεῖ τον τύραννον, εἰ μέλλει ἄρξειν εως νμητε φίλων μὴ ἐχθρῶν λίπα μηδενα του τι φελος.

μεγαλόφρων, τίς φρόνιμος, τις πλούσιος και οἴτω cεὐδαίμων στίν, στε τούτοις πασιν νάγκη αὐτω, εἴτε βούλεται εἴτε μή, πολεμίω εἶναι καὶ επιβουλεύειν, ως αν καθήρη την πόλιν. αλόν γε, φη, καθαρμόν. Ναι, νδ εγω, τον ναντίον η ο ιατροὶ τὰ σωματα οι μεν γὰρ το χείριστον ἀφαιροῖντες λείπουσι το βελτιστον, ὁ δετουναντίον si εοικε γάρ, αὐτω, φη, ἀνάγκη, εἴπερ αρξει.

XVIII. E. μακαρια ἄρα ειπον εγώ, ἀνάγκη δεδεται, D προστάττει αὐτω ἡ μετὰ φαύλων των πολλῶν οικεῖν και πο τούτων μισούμενον ἡ μὴ ην. Ἐν τοιαύτη λδ' ἔς Ἀρ' οὐν οὐ χι σω ὰν μαλλον τοῖς πολίταις ἀπεχ θάνηται αὐτα δρῶν, τοσούτω πλειόνων και πιστοτέρων

δορυφόρων δεησεται; ΙΠῶς γὰρ υ; Τίνες οὐ οι πιστοί, και πόθεν αυτοῖς μεταπεμ ρεται Αὐτόματοι, φη, πολλοι ξουσι πετόμενοι, εὰν τον μισθὸν διδῶ Κηφῆνας, ν δ εγώ, νὴ τον κύνα, δοκεῖς δ τινάς μοι λεγειν ξενι Σκούς τε και παντοδαπούς. 'Aληθ' γάρ, φη, δοκῶ σοι.

298쪽

Τί δε αὐτόθεν ρ' υκ ν θελησειεν-Πῶς, Τους δουλους ἀφελόμενος τους πολίτας, ἐλευθερωσας, των περὶ εαυτὸν δορυφόρων ποιήσασθαι Σφόδρα , φη ' πειτο και πιστότατοι αὐτω ἴτοί εἰσιν. H μακάριον, ην δ'εγω, λεγεις τυράννου χρῆμα, εἰ τοιούτοις φίλοις τε καὶ 568 πιστοῖς ἀνδράσι χρῆται τους προτερους εκείνους ἀπολεσας. Ἀλλα μην, φη, τοιούτοις γε χρῆται Καὶ θαυμάζουσι δη, ειπον, ὁτO O εταῖροι αυτόν, καὶ ξύνεισιν οἱ νεοι πολῖται',

o δ' πιεικεῖς μισοῖσί τε καὶ φεύγουσι Τί δ' o μελλουσιν; υκ ετος, ην δ' ἐγώ, η τε τραγωδία λως σοφον δοκεῖ εἶναι καὶ ὐEυριπίδης διαφερων εν αὐτη Τί δή 'Oτι καιτο υτ πυκνῆς διανοίας εχόμενον φθεγξατο si ἄρα σοφοὶ

τύραννοί εἰσι των σοφῶν συνουσια και λεγε δῆλον οτι τούτους ειναι τους σοφούς, οἷς ξύνεστιν. Καὶ ς ισόθεόν γ, εφη, την τυραννιδα εγκωμιάζει, καὶ τεραπολλά, και ὁτος και ι ἄλλοι ποιηταί. Τοιγάρτοι, φην,

ἄτε σοφοι οντες ι της τραγωδίας ποιηταὶ συγγιγνωσκου- σιν μῖν τε και κείνοις, σοι μῶν εγγύς πολιτευονται, οτι αυτοῖς εις την πολιτείαν ου παραδεξόμεθα τε τυραν

cἈσοιπερ γε αυτῶν κομψοί. Εἰς δε γε, οἶμαι, τὰς ἄλλας περιιόντες πόλεις, ξυλλεγοντες τους χλους καλὰς φωνὰς καὶ μεγάλας και πιθανὰς μισθωσάμενοι, εις τυραννίδας τε καὶ δημοκρατίας ελκουσι τὰς πολιτείας. ΛΜάλα γε Οὐκοῖν καὶ προσετι τούτων μισθοῖς λαμβάνουσι και τιμῶνται, μάλιστα μεν ἄσπερ το εικός, πο τυράννων, δεύτερον δεύτr, δημοκρατίας oσω β' ίν πινωτέρω ἰωσιν προς ποjύναντες τῶν πολιτειῶν, μὰλλον ἀπαγορεύει αυτῶν ἡ τιμή, σπερ ' π ύσθματος ἀδυνατΟὐσα πορεύεσθαι. Ιἀνυ

299쪽

λεγωμεν δε πάλιν κεῖνο το του τυράννου στρατόπεδον,το καλόν τε καὶ πολ καὶ ποικίλον καὶ οὐδεποτε ταὐτόν, πόθεν θρέψεται Δηλον, φη, τι, άν τε ἱερα χρήματα

εξαρκβ τα των ἀπολομενων', λάττους εἰσφορα ἀναγκάζων τον δῆμον εἰσφέρειν Τί δ' oταν δὴ ταυτα επιλίπη' ΕΔῆλον, φη, τι- των πατρωων θρεφεται αὐτός τε καὶ οἱ συμπόται τε καὶ ταῖροι και ταῖραι M. ανθάνω, ν δ'εγώ τι ὁ δῆμος ὁ γεννήσας τον τύραννον, θρεφε αυτόν τε και ταίρους'. Ιολλὴ αὐτω, φη, νάγκη ΓΙῶς' λεγεις, εἶπον εα δε' ἀγανακτη τε κa λεγ' ὁ δῆμος, τι οἴτε δίκαιον τρεφεσθαι πο πατρὸς ον ἡβῶντα, ἀλλατουναντίον π ύέος πατερα, ἴτε τούτου αὐτον ενεκα εγεννησέν τε καὶ κατεστησεν, να, πειδη μεγας γενοιτο, 569 τότε αὐτος δουλεύων τοις αυτο δούλοις τρεφοι κεινόν τε

καὶ τους δούλους μετα ξυγκλύδων ἄλλων, ἀλλ ἶνα ἀποβτων πλουσίων τε και καλῶν κωγαθων λεγομενων ν τῆ πόλει ἐλευθερωθείη κείνου προστάντος, και νυν κελεύει ἀπιεναι εὐτης πόλεως αυτόν τε και τους τaίρους, σπερπατηρ o ε οἰκίας μετὰ ὀχληρῶν συμποτῶν ξελαύνων;

θρέμμα γεννῶν , σπάζετό τε και ηὐξεν, καὶ τι aσθενέστερος ων σχυροτέρους ξελαύνει ΓΙῶς, ν δ εγώ, λέγεις; τολμήσει τον πατέρα βιάζεσθαι, καν μη πείθηται, τύπτειν ὁ τύραννος Ναί, φη, ἀφελόμενός γε τα πλα. Ιατραλοίαν, ν δ εγώ, λέγεις τύραννον καὶ χαλεπὸν γηροτρόφον, και ς εοικε τοὐτ δὴ μολογουμένη ν δ τυραννις εἴη, καί το λεγόμενον, ο δῆμος φεύγων αν καπνὸν δουλείας ελευθέρων εις π0ρ δούλων δεσποτείας, εμπεπτωκως εἴη c