Republic of Plato

311쪽

πασιν μεν οὐν εφη. VI. Ουκοῖν τοῖς τοιούτοις κακοῖς πλει καρποῖταιαν V O αν κακως εν αυτ πολιτευόμενος, ν νυν η συαθλιωτατον κρινας, τον τυραννικόν, μη ς ἰοιώτης καταβιω, ἀλλὰ ναγκασθῆ πό τινος τυχης τυραννευσαι, καὶ αυτολῶν ἀκράτωρ ἄλλων πιχειρηστὶ ρ χειρο σπερ εἴ τέ κάμνοντι σωματι και ἀκράτορι εαυτολμ' ἰδιωτευων, αλλ αγωνιζόμενος πρός ἄλλα σωματα καὶ μαχομενος Dἀναγκάζοιτο διάγειν τον βίον. ΓΙaντάπασιν, φη, μοιότατά τε και αληθεστατα λεγεις ώ Σωκρατες. οὐκοῖν, ν εγώ, ω φίλε Γλαύκων, παντελῶς το πώθος θλιον, και τολύπο σου κριθεντο χαλεπώτατα ζην χαλεπώτερον τι si τυραννων Κομιδὶ γ', εφη. E στιν ρα τὶ ληθειακα ει- τω δοκεῖ ὁ ω οντι τύραννος τω οντι οὐλος και κόλαξ τας μεγιστα θωπεια και δουλεία των πονη- ρOTQτων, και τὰς πιθυμίας ουδ οπωστιοῖ ἀποπιμπλάς, ἀλλὰ πλείστων πιδεεστατος καὶ πενης γ' ἀληθεία φαίνεται, εών τις λην φυχην επίστηται θεασασθαι, και φοβου γεμων δια παντος οὐ βίου σφαδασμων τε καιοδυνῶν πληρης, εἴπερ τῆ της πόλεως διαθέσει ς ἄρχει εοικεν εοικεν δε η γάρ Καὶ μάλα εφη. Ῥυκοὐ και 580

πρὸς τουτοις ετ αποδώσομεν si ἀνδρὶ και - πρότερον εἴπομεν, τι ἀναγκη και εἰναι και τι μὰλλον γίγνεσθαι

αυτ δε πρότερον διὰ την ρ χὴν φθονερω, απιστρο ἀδίκω,

αφιλω, νοσι και πάσης κακίας πανδοκεῖ τε καὶ τροφεῖ, καὶ ξ ἁπάντων τούτων μάλιστα μεν αὐτω δυστυχεῖ εἶναι, επειτα δε και τους πλησίον αὐτω τοιούτους ἀπεργάζεσθαι. οὐδείς σοι, φη των οὐν εχόντων ἀντερεῖ Ιθι δή μοι, εφην γω νυν ηδ ωσπερ ο διὰ πάντων κριτης αποφαίνεται B

312쪽

αν εἴη δευτερα δε ιδε τήνδε ε ν τι δόξ' εἶναι Τίς αύτης Ἐπειδη, σπερ πόλις, η δ ἐγώ, διήρηται κατατρία εἴδη, ἴτω a φυ χὴ ενὸς κύστου τριχη, δεξεται ῶς εμοι δοκεῖ, και τερα ἀπόδειξιν Τίνα ταύτην Τηνδε.τριαν οντων τριτταὶ καὶ δοναί μοι φαίνονται, ενδ εκάστου μία δία , πιθυμίαι τε σαύτως καὶ ἀρχαί ΙΠῶς λε γεις; εφη. Το μεν φαμεν, ην φ μανθάνει ἄνθρωπος, ο δε

θυμοῖται το δε τρίτον διὰ πολυειδίαν νι υκ σχομεν νονόματι προσειπεῖν δίρο αυτοῖ, ἀλλὰ ο μεγιστον και

θυμητικο γ&ρ αὐτο κεκλήκαμεν διὰ σφοδρότητα των περὶ τὴν εδωδην επιθυμιῶν καὶ ποσιν και ἀφροδίσια καὶ σα αλλα τούτοις ἀκόλουθα, καὶ φιλοχρηματον δη, τι διὰ χρημάτων 581 μάλιστα ἀποτε λοῖνται α τοι αὐται πιθυμιαι. Καὶ ορθῶς γ', εφη 'Αρ ουν και Vm δονην αυτοὶ και φιλίαν χι

313쪽

φαῖμεν εἶναι του κέρδους, μάλιστ αν εις εν κεφαλαιον ἀπερειδοίμεθα τω λογω, στε τι μῖν αὐτοῖς δηλοῖν, ποτε τουτο τῆς ψυχης τὰ μερος λέγοιμεν, και καλοὐντες αυτοφιλοχρηματον καὶ φιλοκερδες ὀρθῶς αν καλοῖμεν; μοιγοὐ δοκεῖ, φη Τί δε το θυμοειδες ου προς το κρατεῖν μέντοι φαμεν καὶ νικα και εὐδοκιμεῖν ἀεὶ λον ἄρμησθαι; Καὶ μάλα. Εἰ ὁ φιλόνικον αυτ και φιλοτιμον προσροαγορεύοιμεν, η εμμελως ν χοις 'Eμμελεστατα μεν οὐν.Aλλὰ μην - γε μανθάνομεν, παντὶ δηλον τι προς τοεἰδεναι την ἀλήθειαν πη χει πῶν ἀει τεταται, και χρη ματων τε και όξης κιστα τούτων τούτω μελει Ioλύγε Φιλομαθες δη και φιλόσοφον καλοῖντες αὐτο κατατροπον, καλοῖμεν ΙΠῶς γὰρ υ; Οὐκοῖν, ν δ εγω, καὶαρχει εν ταῖς ψυχαῖς των με τουτο των ε το τερον cεκείνων, πότερον αν τύχη Mύτως, φη Δια ταυτα δὴ και ἀνθρωπων λεγομεν τὰ πρωτα τριττή γε νη εἶναι,

φιλόσοφον, φιλόνικον, φιλοκερδες Κομιδῆ γε Καὶ δονων

δὴ τρία εἴδη, ἰποκείμενα εν Ἐκ στω τούτων; II νυ γε.οἶσθ' οὐν ην δ' ἐγώ, τι ει θελοις τρεις τοιούτους ἀνθρωπους εν μερε -καστον ἀνερωτὰν, τίς τούτων των βίων ηδιστος, τον αυτο εκαστος μαλιστα εγκωμιασεται; ο τε

χρηματιστικος προς το κερδαίνειν την του τιμὰσθαι δονην Dη την του μανθάνειν ουδενος ἀξίαν φήσει εἶναι, ει μη ει τι

αὐτων ἀργύριον ποιεῖ 'Aληθῆ, φη a δε ὁ φιλότιμος:ην δ' ἐγώ οὐ την με ἀπο των χρημάτων ἡδονὴν φορτικην

δονας νομίζειν προς την του ειδενα τἀληθε δτr εχε και Eεν τοιούτω τινι ἀεὶ ειναι μανθάνοντας της ἀληθινῆς -

314쪽

γη του εἴδους , ηδοναὶ καὶ αυτος ο βίος Gin τι ποος τοκάλλιον at ἴσχ ιον ην μηδε το χεῖρον κa ἄμεινον, αλλα82 προ αυτ το διον και λυπότερον πῶς αν ει δεῖμεν τις αυτῶν ληθεστατα λεγει Ου πώνυ, φη, ἔγωγε εχ ω εἰπεῖν. Ἀλλ' δε σκόπει τίνι χρη κρίνεσθαι τα μελλοντα καλῶς κριθησεσθαι δερ υκ εμπειρια τε καὶ φρονησε καὶ λόγως η τούτων ε χοι αν τις βελτιον κριτη- ριον Καὶ πῶς αν εφη Σκόπει δ' τριῶν οντων τῶν ωνδρῶν τις εμπειροτατος πασῶν ων εἴπομεν δονῶν;

πότερον ὁ φιλοκερδής, μανθύνων αυτην την ἀληθειανοιόν Ἀστιν, Ἀμπειρότερος δοκεῖ σοι εἶναι 'ues ἀπω του εἰδεναι ἡδονῆς, ο φιλόσοφος της π του κερδαίνειν; Πολύ, φη, διαφερει τω με γαρ νάγκη γεύεσθαι τῶνετερων κ rasio aρξαμένω τω δε φιλοκερδεῖ, π πεφυκετα ντα μανθύνοντι TVς δονης ταύτης, ῶς γλυκεῖά εστιν, ου ανάγκη γεύεσθαι οὐ Γ εμπείρω γίγνεσθαι, ἀλλον δεκα προθυμουμεν ου ράδιον Πολύ ρα ην δ εγω,

διαφερε του γε φιλοκερδοῖς ὁ φιλόσοφος εμπειρία ἀμφο- στέρων τῶν δονῶν Πολύ μεντοι Τί δε του φιλοτιμου;

315쪽

των ἀνδρων κρίνει οἶτος ' Πολύ γε Και μην μετα γε φρονήσεως μόνος εμπειρος γεγονως εσται Τιμην; λλα μην και δι ου γε δε οργάνου κρίνεσθαι, ου του φιλοκερδοῖς τοὐτο οργaνον οὐδε του φιλοτίμου, αλλα του φιλοσοφου. To ποῖον; Διὰ λόγων που φαμεν δεῖν κρινεσθαι γνγαρ Ναί Λόγοι δε τούτου aλιστα οργανον. Ιως δου οὐκ οὐν εἰ μεν πλούτω και κερδει ἄριστα κρινετο τακρινόμενα α επὴ νει ὁ φιλοκεροης και εὐεγεν, νάγκη αν Eην αὐτα ἀληθεστατα εἶναι. Ιολλ' γε Ε δε ιμπι τε και νικὶ καὶ ανδρεία, Δ ου ὁ φιλότιμός τε και φιλονικος Δηλον Ἐπει δ' δ εμπειρια καὶ φρονησει καὶ λόγως νάγκη, φη, α Ο φιλόσοφός τε και ο φιλο- λογος παtνεῖ, ἀληθεστατα εἶναι Τριῶν ρ' οὐσῶν των ηδονων η τουτου του μέρους της ψυχ=ης, ψ μανθάνομεν, 583ηδιστ αν εἴη καὶ ε G μῶν οὐτο ἄρχει, ὁ τούτου βίος ηδιστος ΓΙῶς δ' ου μέλλεις φη κύριος οὐν παινετης ἄν παινεῖ τον αυτολβιον ο φρονιμος Τίνα δε δεύτερον, εἶπον, βιον και τίνα δευτεραν δονήν φησιν ὁ κριτης εἶναι:Δηλον τι την οὐ πολεμικοῖ τε καὶ φιλοτίμου εγγυτερω

νενικηκως ὁ δίκαιος το ἄδικοπι το δε τρίτον 'Oλυμπικῶς τω σωτηρί τε καὶ τω 'Oλυμπίω Διί, ἄθρει τι οὐδε παναληθης στιν ἡ των ἄλλων δον πλην της οὐ φρονίμου οὐδε καθαρά, ἀλλ σκιαγρaφημεν τις, ῶς ἐγὼ δοκῶ μοι

των σοφῶν τινὸς ἀκηκοέναι καιτοι οὐτ αν εἴη μεγιστόν τε καὶ κυριώτατον των πτωμάτων Πολυ γε αλλὰ πῶς λεγεις 's δ', εἶπον, ξευρησω, οὐ ἀποκρινομενου ζητῶν

316쪽

τουτοιν ἀμφοῖν εν μεσω ν ησυχίαν πινα περ ταυτα τλὶς

ου μνημονεύεις, ν δ εγώ, τους των καμνοντων λόγους, ους λέγουσιν ταν κύμνωσιν ΙΠοίους ' si οὐδεν ἄρα στὶν D διον του γιαίνειν, ἀλλα σφῆς λεληθει, πρὶν κάμνειν, δεδιστον ἴν. xlέμνημαι, φη. οὐκοὐ και των περιωδυνία

τινὶ ἐχομενων κουεις λεγοντων, Δ οὐδεν διον του παύσασθαι δυνωμενον; κούω. Καὶ ε ύλλοις γε, οἶμαι, πολλοῖς τοιουτοις αισθάνει γιγνομενους τους ἀνθρώπους, εν οἶς, ταν λυπῶνται, το μη λυπεῖσθαι καὶ τηνησυχίαν του τοιούτου εγκωμιάζουσιν ς διστον, Ου τοχαίρειν. οὐτο γάρ, φη, τότε et δὐ ἴσως και ἀγαπητὸν E γίγνεται, συχγία Καὶ οταν παύσηται ἄρα, εἶπον, χαίρων τις, της ἡδον0 ησυ χία λυπηρον εσται. Ισως, φη ' μεταξύ ἄρα νυν δ' μφοτέρων φαμεν εἶναι, την συχίαν, τοὐτ ποτε μφοτερα εσται, λύπη τε και ἡδονή 'Eοικεν.

καὶ δυνατον το μηδέτερα ν αμφότερα γίγνεσθαι Ουμοι δοκεῖ Καὶ μην τώ γε δὴ εὐφυ f γιγνόμενον καὶ το584 λυπηρὸν κίνησίς τις ἀμφοτερω στόν. η υ; Ναι. οδε μητε λυπηρον μητε δὴ οὐχὶ ἡσυχία μεντοι καὶ ν μέσω τούτοιν φύν ἄρτι 'Eφάνη γάρ. ΙΠῶς ουν ρθῶς στιτο μη ἀλγεῖν δὐ γεῖσθαι η το μη χαίρειν ἀνιαρόν; οὐδαμῶς. υκ εστιν ἄρα τοὐτο, ἀλλὰ φαίνεται, ν δ'εγω, παρα το αλγεινον ηδὐ και παρὰ το δὴ ἀλγεινυν τότε, ἡ ἡσυχία, καὶ οὐδὲν γιες τούτων τῶν φαντασμάτων πρὸς ἡδονῆς ἀλ= θειαν, ἀλλὰ γοητεία τις ra. γοὐν λογος, εφη, σημαίνει. δὲ τοίνυν, φην γω, δονάς, α οὐκ κλυπῶν εἰσίν, να μη πολλάκις οἰηθyς ε τω παρόντι ἴτω τοὐτο πεφυκέναι, ἡδονὴν με παῖλαν λύπης εἶναι, λύπηνδε δονῆς. ΓΙοὐ δή, φη, καὶ ποια λέγεις; Ιολλαὶ μεν,ειπον, καὶ ἄλλαι, μάλιστα δ' εἰ 'θέλεις εννοθσαι τὰς περὶ τὰς ὀσμὰς δονάς. αὐται γαρ οὐ προλυπηθέντι ξαίφνης ἀμήχανοι πο μέγεθος γίγνονται παυσάμενa P τε λύπην

317쪽

ουδεμίαν κατ είπουσιν. Κληθέστατα, φη. Μὴ ἄρα πειθώμεθα καθαρὰν δονην εἶναι την λύπης ἀπαλλαγην, cμηδε λυπην την δονῆς. Μὴ γάρ. λλὰ μέντοι, εἶπον,α γε διὰ του σώματος ἐπὶ την ψυχὴν τείνουσαι καὶ λεγόμεναι ἡδοναὶ σχεδον αἱ πλεῖσταί τε καὶ μεγισται

τούτc του εἴδους εἰσί, λυπῶν τινες απα λαγαί Εἰσὶ γάρ Ουκοὐ καὶ αἱ προ μελλόντων τούτων ε προσδοκίας γιγνόμεναι προησθησεις τε καὶ προλυπησεις κατὰ ταυτὰ

εχουσιν Κατὰ ταυτά. X. οἶσθ' ουν, ν δ εγω, οἷαί εἰσιν καὶ ω μάλιστα Dεοίκασιν Τω; φη Νομίζεις τι εἶπον, ἐν τῆ φύσει εἶναι

άν τινα εκ του κάτω φερομενον προς μεσον ἄλλο τι οἴεσθαι ἄνω φερεσθαι καὶ ε μεσω στάντα, ἀφορῶντα θενενηνεκται, ἄλλοθί που ἄν γεῖσθαι εἶναι - τω ἄνω, μηεωρακότα το ἀληθῶς ἄνω Μα P ου ἔγωγε, φη, ἄλλως οἶμαι οἰηθηναι ἄν τον τοιουτον Ἀλλ' ει πάλιν γ', εφην, φεροιτο, κάτω τ ὰν οἴοιτο φερεσθαι καὶ ἀληθῆ Σοχιτο Πῶς γὰρ υ; οὐκοὐ ταὐτα πασχοι ἄν πάντα διὰ το μη εμπειρος εἶναι του ἀληθινῶς ἄνω τε ντος και νμέσω καὶ κάτω Δῆλον δή. Θαυμάζοις ἄν ουν, ε καιάπειροι ἀληθείας περὶ πολλῶν τε ἄλλων μη γιεῖς δόξας εχ ρυσιν πρός τε δονην και λύπην καὶ το μεταξύ τούτωνούτω διάκεινται, στε ταν με επι το λυπηρον φερωνται, ἀληθῆ τε Ἀ&νται καὶ τω οντι λυποὐνται, ταν δε ἀπο 685 λύπης ε πὶ το μεταξυ σφοδρα μεν οἱονται προς πληρώσει τε καὶ δον γίγνεσθαι, σπερ δε πρὸς μελαν φαιον ἀποσκοποῖντες ἀπειρία λευκοῖ, καὶ το ἄλυπον ἴτω προς λύπην ἀφορῶντες ἀπειρία δονῆς ἀπατῶνται Μαχία, δ' ς Ου ἄν θαυμάσαιμι, ἀλλα πολύ ἄλλον ει ηούτως χει 'Ωδε γ' υν, εἶπον, Ἐννόει οὐχὶ πεῖνα καὶ

318쪽

B δίψα και τα τοιαυτα κενώσεις τινες εἰσιν λὶς περὶ το σωμα

σίτου τε καὶ ποτοῖ καὶ Οὐου καὶ ξυμπάσης τροφῆς, δε τοσδόξης τε ληθοῖς εἶδος καὶ ἐπιστημης καὶ νυ καὶ ξυλ λη- βδην α πάσης ρετῆς ἄδε δε κρῖνε το του ἀεὶ μοίου

εχ'μενον καὶ θανάτου καὶ ἀληθείας καὶ αὐτο τοιοὐτον ν καὶ ε τοιούτω γιγνομενον--λον εἶναί σοι δοκεῖ, ἡ τομηδεποτε μοίου καὶ θνητο καὶ αὐτο τοιοῖτο καὶ ντοιούτω γιγνόμενον; Ιολύ, φη, διαφερει το του ἀεὶ oμo-υ. ὁ ἀεὶ ἀν ομοιουδ ουσία ουσίας τι μαλλον

ID Ἀνάγκη Οὐκοῖν λως τα περὶ την του σώματος θεραπείαν γένη των γενῶν αwτων περὶ την της ψυχῆς θεραπείανηττον ληθείας τε καὶ ουσίας μετεχεις Πολυ γε Σῶμα δε αὐτο ψγχης Οὐκ οἴει ἴτως; Ἐγωγε οὐκos το των μὰλλον οντων πληρουμενον καὶ αυτο ἄλλον ν οντως μῶλλον πληροῖται - των ηττον οντων καὶ αὐτο ηττονον ΙΠῶς γὰρ υ; Ε ἄρα το πληροὐσθαι των φύσει προσηκόντων ἡδύ στι, το τω οντι καὶ τω οντων πληρού- νμενον μῶλλον ἁλλον οντως τε και ἀληθεστερως χαίρειναν ποιοῖ δονy ἀληθεῖ, το δε των ηττον οντων μεταλαμβάνονηττόν τε amaληθῶς καὶ βεβαίως πληροῖτο και πιστοτερας αν δονῆς καὶ ηττον ληθοῖς μεταλαμβανοι. ναγκαίό-686 τατα εφη. Οἱ ἄρα φρονήσεως καὶ αρετης ἄπειροι ευωl χίαις δε καὶ τοῖς τοιούτοις ἀεὶ ξυνόντες, κάτω, Δ εοικεν, καὶ με χρι πάλιν προς το μεταξ φέρονταί τε καὶ ταύτη

319쪽

πλανωνται δια βίου, περβάντες δε τουτο πρὸς το ληθῶς ἄνω ἴτε ἀνεβλεψαν πώποτε ἴτε νέχθησαν, ουδε τουοντος ω ντι πληρώθησαν, ουδε βεβαίου τε καὶ καθαρβς ηδονῆς ἐγευσαντο, λλα βοσκημάτων δίκην κάτω ει βλεποντες καὶ κεκυφότες εἰς γῆν καὶ εἰς τραπεζα βοσκονται χορταζόμενοι καὶ Mεύοντες, καὶ νεκα της τουτων Bπλεονεξίας λακτίζοντες και κυρίττοντες ἀ ληλους σιδηροῖς κερασί τε καὶ πλαῖς ἀποκτιννυασι δι ἀπληστιαν, τεουχὶ τοῖς ουσιν Ουδ το ν οὐδε το στεγον αυτῶν πιμπλάντες. Ιαντελῶς, φη ὁ Γλαύκων, τον τῶν πολλων, Σώκρατες, χρησμωδεῖς βίον 'Αρ' ουν υ ἀναγκη και, δοναῖς ξυνεῖναι μεμιγμεναι λύπαις, εἰδώλοις της ἀληθοῖς ηδονης καὶ σκιαγραφημεναις, πο της παρ a ληλας θεσεως ἀποχραινομεναις, στε σφοδροῖς κατερας φαίνε cσθαι και ρωτας εαυτῶν λυττῶντας τοι ἄφροσι εντίκτεινκαι περιμαχητους εἶναι, σπερ το της λενης εἴδωλον ποτῶν εν Τροία Στησίχορός φησι γενεσθαι περιμάχητον ἀγνοία του ἀληθοῖς Πολλὴ νάγκη, φη, τοιουτον τι

XΙ. Τί δε περὶ το θυμοειδες οὐχ ετερα τοιαυταανάγκη γίγνεσθαι, ο αν αὐτο τουτο διαπράττηται,

φθον δια φιλοτιμίαν η βία δια φιλονικίαν η θυμῶ δια

δυσκολίαν πλησμονην τιμῆς τε και νίκης και θυμοῖ διώκων Dἄνευ λογισμου τε και νους Τοιαῖτα, - ς, ανάγκη καὶ περὶ τοὐτο εἶναι T ουν η δ εγώ θαρροὐντες λεγωμεν, ὁτι και περι το φιλοκερδε και το φιλονικον ὁσαι επιθυμίαι εἰσίν, α μεν αν Π επιστήμ και λόγω πόμεναι καὶ μετὰ τούτων τὰς δονὰς διώκουσαι, a αν το φρόνιμον ξηγῆται, λαμβάνωσι, τὰς ἀληθεστάτας τε λη ρονται, Δ οἷόν τε αὐταῖς ἀληθεῖς λαβεῖν, τε ἀληθεία πομενων, και τὰς εαυτῶν ικείας, εἴπερ το βελτιστον κάστω τοὐτο και Eοἰκειότατον Ἀλλα μην, φη, οικειότατόν γε Τω φιλοσόφω ἄρα επομενης ἁπάσης της φυχης καὶ μη στασιαζούσης

320쪽

εκάστω τω μερε ὐπώρχθει εἴς τε ταλλα τα εαυτου πράττειν καὶ δικαίω εἶναι, καὶ δὴ και ac ηδονὰς τὰς εαυτολεκαστον 587 καὶ τα βελτίστας και ει το δυνατον ba ἀληθεστάτας καρποῖσθαι Κομιδ μεν ουν. Oταν δε αρα των τερων

τι κρατήση, πάρχει αυτω μήτε την αυτοὐ δονὴν ξευρισκειν τά τε ἁ λ. ναγκύζειν ἀλλοτριαν και η αληθη δονὴν διωκειν. Ούτως. φη Οὐκοὐν α πλεῖστον φιλοσοφίας τε καὶ λογου ἀφεστηκεν, μάλιστ αν τοιαὐταεξεργάζοιτο Πολυ γε Πλεῖστον δε λογου φίσταται οὐχ περ νόμου τε και τάξεως, Δῆλον η 'E φάνησαν δε πλεῖστον ἀφεστῶσαι Ουχ α ερωτικαί τε καὶ τυραννικαὶ επιθυμίαις Πολυ γε Ἐλάχιστον δε a βασιλικα τε

καὶ κόσμιαι Ναί Πλεῖστον δή, οἶμαι, ἀληθοῖς δονῆς και ικείας ὁ τύραννος ἀφεστηξει ό δε ὀλίγιστον 'Ανάγκη.Καὶ ηδεστατα ρα, εἶπον, ὁ τύραννος βιώσεται, ὁ δεβασιλεύς διστα Πολλὴ ανάγκη οἶσθ' οὐν ην δ' ἐγω,

οσω ἀηδέστερον si τύραννος βασιλεως Ἀν εἴπης, φη. Τριῶν δονῶν ως εοικεν ουσῶν, μια μεν γνησίας, δυοῖν δεσνόθαιν', των νόθων ει το πεκεινα περβὰς ὁ τύραννος, φυγων νόμον τε και λόγον, δούλαις τισὶ δορυφόροις δοναῖς ξυνοικεῖ, καὶ πόσω λαττοῖται Ουδ πάνυ ράδιον ειπεῖν, πλὴν ἴσως δε Πῶς εφη. Απὸ οὐ λιγαρ χικοὐ τρίτος που ο τύραννος ἀφειστήκει εν μέσω γὰρ αυτῶν δημοτικος ν. Ναι. οὐκοὐ καὶ δονῆς τρίτω εἰδώλωπρὸς ἀλήθειαν ἀπ κείνου ξυνοικοῖ ν ει τὰ πρόσθεν

να τρίτος, ὰν εἰς ταὐτὸν ριστοκρατικον και βασιλικὰν

τιθῶμεν Τρίτος γάρ. Τριπλασίου ρα, ν δ εγώ, τριπλάσιον ριθμῶ ληθοῖς δονῆς ἀφεστηκεν τύραννος. Φαίνεται. Ἐπίπεδον - εφην, ς εοικεν, το εἴδωλον κατὰ τον τολμήκους ἀριθμὸν ἡδονῆς τυραννικῆς αν εἴη Κομιδ9γε Κατα δε δύναμιν και τρίτην αὐξην δῆλον δὴ ἀπόστασιν