Republic of Plato

61쪽

Ἀλλ', εφη, μανθάνω τε καί μοι δοκεῖ τουτο εκaστου πράγματος εργον εἶναι. Eἶεν, ν δ εγω ' υκουν καὶ Baρετη δοκεῖ σοι εἶναι κύστω, περ καὶ ργον τι προστε-

εργον καλῶς ἀπεργάσαιντο μὴ εχ οντα την αυτῶν ικειαν cἀρετήν, αλλ' ἀντὶ της αρετῆς κακίαν Καὶ πῶς ν εφη τυφλότητα γαρ ἴσως λεγεις ἀντὶ της ψεως. EI τις, ην δ'εγω, αυτῶν λαρετή ου γάρ πω τοὐτο ερωτῶ a λ ει βοικεία μεν ἀρετ το αυτῶν εργον ευ ργάσεται τὰ εργα - μενα, κακία δε κακῶς 'Aληθες, εφη, τοὐτό γε λεγεις. οὐκοὐ καὶ τα στερόμενα της αυτῶν ρετῆς κακῶς τοαυτῶν εργον ἀπεργάσεται; ΙΠάνυ γε Tίθεμεν os και τἄλλα πάντα εις τον αυτὸν λόγον; Eμοιγε δοκεῖ Iθ Dδή, μετὰ ταὐτα τόδε σκέψαι ψυχῆς στιν τι εργον, AVλω τῶν οντων Ουδ a εν πράξαις; Io το τοιόνδε τοεπιμελεῖσθαι και ἄρχειν καὶ βουλεύεσθαι και τὰ τοιαῖτα πΩντα, σθ Oτω ἄλλω η ψυχα δικαίως ν αυτὰ ἀποδοῖμεν καὶ aῖμεν ἴδια κείνου εἶναι οὐδενὶ ἄλλω Τί δ' αὐτοίην ψυχης φήσομεν εργον εἶναι Μάλιστά γ', εφη. οὐκοὐ καὶ ἀρετήν φαμεν τινα ψυχῆς εἶναι Φαμεν 'Aρ' EOὐν ποτε, ω Θρασυμα χε, ψυχη τὰ αυτῆς εργα ευ ἀπεργάσεται στερομενη της οικείας ρετῆς, ἡ δύνατον 'Aδύνατον. νάγκη ἄρα κακῆ ψυχὴ κακῶς ἄρχειν καὶ πιμελε σθαι, τῆ δε ἀγαθὴ πάντα αὐτ ευ πράττειν Ἀνάγκη.Oυκοῖν ρετήν γε συνεχωρήσαμεν υχης εἶναι δικαιοσύνην κακιαν δε ἀδικίαν Συνεχ ωρήσαμεν aρ. M μεν

ἄρα δικαία ψυχὴ καὶ ὁ δίκαιος ἀνὴρ ε βιώσεται, κακῶς δε ὁ ἄδικος. Φαίνεται, φη, κατὰ τον σου λόγον Ἀλλ 354

62쪽

sμην ο γε εὐ ζων μακάριός τε κα ευδαίμων ο δε μητἀναντία ΓΙῶς γὰρ υ; G μὲν δίκαιος ἄρα ευδαίμων, οδ' δικος ἄθλιος. Eστων, φη. 'Aλλ μην ἄθλιον γε εἶναι υ λυσιτελεῖ, εὐδαίμονα δε Πῶς γὰρ υ; Ουδε τοτ ἄρα, ω μακάριε Θρασύμαχε, λυσιτελεστερον ἀδικία δικαιοσύνης. αὐτα δή σοι, φη Σωκρατες, εἱστιάσθω ἐν τοῖς Βενδίδείοις. Υπο σου γε, ν δ εγώ, ἁ Θρασύμαχε,

επειδή μοι πρβος in γενου καὶ χαλεπαίνων Ἀπαύσω. Oυνμεντοι καλῶς γε εἱστιαμαι, δι εμαυτόν, ἀλλ' ο διὰ σε αλλ. σπερ ι λιχνοι του εὶ παραφερομένου ἀπογεύονται ἱρπώζοντες, πρὶν του προτερου μετρίως ἀπολ asσαι, καὶεγώ μοι δοκῶ ουτω, πρὶν το πρῶτον σκοποῖμεν ευρεῖν, το δικαιον ο τι ποτ εστιν, ἀφεμενος κείνου ορμησα επὶ το σκεψασθαι περ αυτοs, εἴτε κακία εστὶν καὶ δμαθία εἴτε σοφία και ρετή, και εμπεσόντος αδ στερον λόγου, οτι λυσιτελεστερον η ἀδικία της δικαιοσύνης, ου ἀπεσχόμην το η υκ επὶ τOsτ ελθεῖν ἀτρο εκείνου, στε μοις νυνὶ γεγονεν εὐτου διαλόγου μηδεν εἰδεναι ' πότε γαρ τοδίκαιον μη ιδ ο εστιν, σχολ' εἴσομαι εἴτε ἀρετ τις οἶσα τυγχάνει εἴτε κα ου, καὶ πότερον χων αὐτo υκευδαίμων στὶν φευδαίμων.

63쪽

αεί τε ἀνδρειότατος ἄν τυγχάνει προς ἄπαντα, καὶ δη και τότε του Θρασυμώχου την ἀπόρρησιν υκ ἀπεδεξατο, αλλεφη Ω Σώκρατες, πότερον μὰς βουλε δοκεῖν πεπεικεναι, ρ ῶς πιληθῶς πεῖσαι οτω παντὶ τρόπω ἄμεινόν Ἀστιν B

ἐλοίμην, ει ετ Ἐμοὶ - Ου τοίνυν, φη, ποιεῖς ο βουλει. λεγε γάρ μοι aρά σοι δοκεῖ τοιόνδε τι εινα ἀγαθον, δεξαίμεθ' ἰν χειν o των ἀποβαινοντων φιεμενοι, αλλ' αὐτο αυτου νεκα ἀσπαζόμενοι ς οἷον το χαιρειν καὶ αἱ

ἡδονα οσα αβλαβεῖς καὶ μηδεν εἰς τον επειτα χρόνον διαταύτας γιγνεται ἄλλο - χαίρειν χοντα. 'Eμοιγε, ην δ'εγώ, δοκεῖ τι εἰναι τοιουτον. Τί δε , ὁ αὐτο τε αυτosi χάριν ἀγαπῶμεν καὶ των ἀπ αυτο γιγνομενων ς οἷον αδτο φρονεῖν καὶ το ορὰν καὶ το ὁγιαίνει τὰ γὰρ τοιαῖτά που δι' αμφότερα ἀσπαζόμεθα. Nαί, εἶπον. Τρίτον δεορας τι, φη, εἶδος αγαθοῖ, εν ω το γυμνάζεσθαι καὶ το κάμνοντὸ ἰατρεύεσθαι καὶ ἰάτρευσις 'ε καὶ o ἄλλος χρηματισμός ς αὐτα γὰρ επιπον φαῖμεν ἄν, φελεῖν δεημὰς καὶ αὐτα μεν αυτῶν νεκα υκ ὰν δεξαίμεθα χειν, Dτῶν δε μισθῶν τε χάριν και τῶν ἄλλων σα γίγνεται ἀπαυτῶν 'Eστιν γὰρ οἶν, φην, καὶ τοὐτο τρίτον. ἀλλα τι δή Ἐν ποίω εφη, τούτων την δικαιοσυνην τίθης Ἐγὼ

64쪽

δια τα γιγνομενα a r αυτου ἀγαπητεον τω μέλλοντι μακαρίω σεσθαι Ου τοίνυν δοκει, φη, τοῖς πολ λοῖς, ά λα του πιπόνου εἴδους, ο μισθων θ' ενεκα καὶ εὐδοκι

μήσεων διὰ δόξαν επιτηδευτεον, αὐτο δὲ δι' αὐτο φευκτέον

ώς ὁ χαλεπον.

Θρασυμάχου. τοιουτον Οὐφεγεται, ἀδικία δ' επαινεῖται 'B λλ' γω τις, δε εοικε, δυσμαθης. Iθι δή, φη, ακουσον καὶ μοὐ, άν σοι αὐτα δοκῆ. Θρασύμαχος γάρ μοι φαίνεται πρωαιτερον του δεοντος πω σου σπερ φις κηληθῆναι, μοὶ δε υπω κατὰ νουν ἡ ἀπόδειξις γεγονεν περὶ κατεροw επιθυμῶ γαρ ἀκοῖσαι τί τ εστιν κάτερον καὶ τίνα εχει δυναμιν αὐτο καθ' αὐτ ενον εν ' ψυχὴ, τοὐς δε μισθοῖς καὶ τ γιγνόμενα π' αὐτῶν ὴσαι χαίρειν. Oύτωσὶ ὁ ποιησω, αν καὶ σοι δοκῆ' Ἀπανα-c νεωσομαι τον Θρασυμάχου λογον, καὶ πρῶτον μεν ερῶ δικαιοσύνη οἷον εἶναί φασιν καὶ ὐθεν γεγονεναι δεύτερονδε τι πάντες αὐτο ι επιτηδεύοντες ἄκοντες επιτηδεύουσινῶς ἀναγκαῖον λ ου ῶς γαθόπι τρίτον δε τι εἰκότως αὐτο δρῶσι πολύ γὰρ ἀμείνων ρα- του δίκου η ό του δικαίου βίος, λεγουσιν. πει μοι γε ἁ Σώκρατες, ἴτι δοκεῖ ἴτως ἀπορῶ μεντοι διατεθρυλημενος τὰ τa, ἀκούων Θρασυμάχου και μυρίων ἄλλων, τον δε περ της D δικαιοσυνης λόγον, ς ἄμεινον ἀδικίαις, ουδενός πω ἀκήκοαὼς βούλομαι βούλομαι δε αὐτο καθ' αὐτο εγκωμiαζόμενον κοὐσαι. μάλιστα δ' οἶμαι ν σου πυθεσθαι διοκατατείνας ερῶ τον ἄδικον βίον παινῶν, ειπὼν δε ενδείξομαί σοι, ν τροπον ὁ βουλομαι καὶ σου κούειν ἀδικίαν με ψεγοντος, δικαιοσύνην δε παινοὐντος. λλ' δρα ει σοι βουλομεν- α λεγω ΙΠάντων φάλιστα, χὐ δ' Vγώ -

65쪽

περὶ ra τίνος α μαλλον πολλάκις τις νουν ἔχων χαίροι λεγων καὶ ἀκούων , Κάλλιστα, φθ, λέγεις καὶ ο πρῶτον ἔφην ερεῖν, περὶ τούτου ἄκουε, οἷόν τε se καὶ ο θεν γεγονε δικαιοσύνη. ΓΙεφυκεναι γὰρ δη φασιν το μεν ἀδικεῖν γαθόν, το δὸἀδικεῖσθαι κακόν, πλέονι δε κακω περβάλλει το δι- κεῖσθαι η ἀγαθω το ἀδικεῖν, στ επειδὰν ἀλληλους ἀδικῶσί τε καὶ ἀδικῶνται καὶ μφοτερων γευωνται, τοῖς μη δυναμενοις το μεν ἐκφεύγειν - δε αἱρεῖν, δοκεῖν 359 λυσιτελεῖν ξυνθέσθαι ἀλληλοι μητ' ἀδικεῖν μητ' δι- κεῖσθαι και εντευθεν δὴ ἄρξασθα νόμου τίθεσθαι καὶ ξυνθηκας αυτῶν, καὶ νομάσαι το υπὸ του νόμου πίταγμα νόμιμόν τε καὶ δίκαιον καὶ εἶναι δ ταύτην γενεσιν τε καὶ οὐσίαν δικαιοσύνης, μεταξύ ὁσαν του με αριστουοντος, ὰν ἀδικῶν μη διδῶ δίκην του δε κακίστου, δναδικούμενος τιμωρεῖσθαι δύνατος ' το δε δίκαιον νμεσω ὁ τούτων aμφοτερων ἀγαπὰσθαι υ si ἀγαθον, B - ῶς ρρωστι του ἀδικεῖν τιμώμενον επε τον δυνάμενον αυτ ποιεῖν καὶ ς ἀληθῶς ἄνδρα οὐδ αν νίποτε ξυνθεσθαι το μητε ἀδικεῖν μητε ἀδικεῖσθαι μαίνεσθαι γαρ αν. η μεν ου δη φύσις δικαιοσύνης, Σώκρατες,αύτη τε καὶ τοιαύτη, καὶ ε ων πεφυκε, τοιαῖτα, ως ὁ λόγος.

δεκοντες αὐτ επιτηδεύουσι, μελιστ' αν αισθοίμεθα, ει τοιονδε ποιησaιμεν τῆ διανοία δόντες ξουσίaν κατέρω cποιεῖν ' αν βούληται, τω τε δικαίω καὶ τω ἀδίκω, εἶτ' επακολουθήσαιμεν θεώμενοι, ποῖ επιθυμία κώτερον ἁξει. ἐπ αυτοφώρω ουν λάβοιμεν ἄν τον δίκαιον τωΩδίκω εις ταὐτὸν ἰόντα διὰ την πλεονεξίαν, ὁ πὰσα φύσις διώκειν πεφυκεν ς ἀγαθόν, νόμω δε βία παράγεται επὶ

66쪽

μαλιστα ει αυτοῖς γενοιτο ῖαν ποτε φασιν δύναμιν τω

D Γύγη, ω Γύγου του Λυδου προγόνω, γενέσθαι. ναιμεν γὰρ αυτον ποιμένα θητεύοντα παρὰ τω τότε Λυδίας ἄρχοντι, ομβρου δε πολ οὐ γενομενου καὶ σεισμου ραγηναι τι της γῆς καὶ γενεσθαι χάσμα κατὰ τον τόπον η νεμεν ἰδόντα δε καὶ θαυμάσαντα καταβηναι καὶ ἰδεῖν λλα τε δὴ μυθολογοῖσιν θαυμαστὰ και Aretro χαλκουν κοῖλον, θυρίδας εχοντα, καθ' ς εγκύ φαντα ἰδεῖν νόντα νεκρόν,

λόμενο εκβῆναι. συλλόγου δε γενομενου τοῖς ποιμεσιν εἰωθότος, ἶν' ξαγγε λοιεν κατὰ μηνα τω βασιλεῖ τὰ περὶ τὰ ποίμνια, ἀφικεσθαι καὶ κεῖνον εχ οντα τον δακτύλων. καθημενον ὁ μετὰ των ἄλλων τυχεῖν την σφενδόνην του δακτυλίου περιαγαγόντα πρὸς εαυτὸν εἰς το εἴσω της 360 ε ρός τουτου δε γενομενου φανη αυτὸν γενεσθαι τοῖς παρακαθημενοις, και διαλε γεσθαι, περὶ οἰχομενου και τὸν θαυμάζειν τε καὶ πάλιν επιψηλαφωντα τὸν δακτύλιον στρεψαι ξω τὴν σφενδόνην, και στρέψαντα φανερὸν γενεσθαι. καὶ Οὐτ εννοήσαντα ἀποπειρὴσθαι του δακτυλίου, εἰ ταύτην χοι την δύναμιν, καὶ αὐτω ἴτω

ξυμβαίνειν, στρέφοντι μεν εἴσω τὴν σφενδόνην ἀδήλω γίγνεσθαι, Ἀξω δε δ=ὶλω αισθόμενον δε χυθὶ es διαπρά-

ξασθαι των aγγελων γενεσθαι των παρὰ τὸν βασιλεα 'ελθόντα δε και τὴν γυναῖκα αυτο μοιχεύσαντα, μετεκείνης επιθέμενον τω βασιλεῖ ἀποκτεῖναι καὶ την ἀρχα)ν κατασχ εῖν. ει οὐ δυο τοιούτω δακτυλίω γενοίσθην, καὶ τὸν με ὁ δίκαιος περιθεῖτο, τὸν δε ὁ ἄδικος, οὐδεις ανγενοιτο, ως δόξειεν, Oύτως ἀδαμάντινος ὁ α μείνειεν εν

67쪽

τn δικαιοσυνη καὶ τολμησειεν ἀπεχεσθαι των ἀλλοτρίων καὶ μη πτεσθαι, ξον αυτω καὶ κ της ἀγορa αδεῶς ο τι βουλοιτο λαμβάνειν, καὶ εἰσιόντι εἰς τὰς οἰκια συγγι c γνεσθαι τω βούλοιτο, καὶ ἀποκτεινυναι καὶ κ δεσμῶν λυειν υστινας βουλοιτο, καὶ τ λα πράττειν ν τοῖς ἀνθρωποι ἰσόθεον οντα υτ δε δρῶν ουδεν, διάφορον του τερου ποιοῖ, αλλ' πὶ ταυτo ἴοιεν αμφότεροι. καίτοι μεγα τουτο τεκμήριον, φαίη τις, τι ουδεὶς κων δίκαιος a ' αναγκαζόμενος, ως ου ἀγαθου δία ντος, πεὶ που γ' a οἴηται καστος οἷός τε σεσθαι ἀδικεῖν, ἀδικεῖν.

λυσιτελεῖν γὰρ δη οἴεται πὼς ἀνηρ πολὐ μα λον ἰδία την Dἀδικίαν της δικαιοσύνης ἀληθῆ οἰόμενος, φήσει ὁ περὶ

του τοιούτου λόγου λεγων' πει εἴ τις τοιαυτης ξουσίας επιλαβόμενος μηδεν ποτε θελοι δικησαι μηδε φαιτο

των ἀλλοτρίων, ἀθλιώτατος μεν αν δόξειεν εἶναι τοῖς aἰσθανομενοι καὶ ἀνοητότατος, παινοῖεν δ' a αυτὸν ἀλληλων ναντίον ξαπατῶντες ἀλλήλους δια τον τουίδικεῖσθαι φόβον. ταυτα μεν ου δη ἴτω. IV. ην δε κρίσιν υ την του βίου περι ων λεγομεν, Eεὰν διαστησώμεθα τόν τε δικαιότατον καὶ τον ἀδικώτατον, Οἶo τ' σόμεθα κρῖναι ρθῶς ει δεχη, ου. τίς ουν δη διάστασις ηδε μηδεν ἀφαιρῶμεν μητε του δικου ἀπὸ της δικίας, μητε του δικαιου ἀπὸ της δικαιοσύνης, ἀλλὰ τελεον κάτερον ει το αυτοὐδ επιτήδευμα τιθῶμεν. πρῶτον μεν ουν ὁ ἄδικος σπερ ι δεινοὶ δημιουργοὶ ποιείτω ' ιον κυβερνήτης ἄκρος η ατρὸς τά τε ἀδύναταεν τεχνη καὶ τὰ δυνατα διαισθανεται, καὶ τοις με 361επιχειρεῖ, τὰ δε εα ετ δε εὰν ἄρα πη σφαλy, ἱκανὸς επανορθοῖσθαι οἴτω καὶ ὁ ἄδικος επιχειρῶν ρθῶς τοις ἀδικημασιν λανθανετω, ει μελλει σφόδρα δικος ειναι

τον ἁλισκομενον δε αὐλον ἡγητεον ' σχάτη γὰρ ἀδικία

δοκεῖν δίκαιον εἶναι μ' οντα. Oτεον υν τω τελεως

68쪽

ἀδικω την τελεωτάτην ἀδικίαν, καὶ Ουκ φαιρετεον, αλλ' εατεον τα μεγιστα ἀδικουντα την μεγιστην δόξαν αυτω παρεσκευακενα ει δικαιοσύνην, καὶ εὰν αρα σφάλληταί τι, πανορθοὐσθαι δυνατω εἶναι, λεγειν τε ἱκανω ντι προς τ πείθειν, ἄν τι μηνύηται των δικημάτων, καὶ βιώσασθαι, σα α βίας δεηται, διά τε ἀνδρείαν καὶ ρώμην

καὶ δια παρασκευ' φιλων καὶ Ουσιας τοὐτον δε τοιοὐτονθεντες τον δικαιον παρ αυτον στῶμεν τω λόγω, ἄνδρα πλοῖ καὶ γενναῖον, κατ' ἐσχυλον ου δοκεῖν λλ' ἐναι

,δίκαιος εἶναι, σονται αυτ τιμαὶ και δωρεαὶ δοκούντι τοιούτω εἶναι' δηλον ὁ εἴτε του δικαίου εἴτε των δωρεῶν τε καὶ τιμῶν νεκα τοιοῖτος εἴθ' γυμνωτέος δὴ πάντων πλην δικαιοσύνης, καὶ ποιητεος εναντίως διακείμενος τω προτερ- μηδεν γαρ ἀδικῶν δόξαν εχετω την

μεγίστην ἀδικίας, is p βεβασανισμενος εἰς δικαιοσύνηντ- μη πεγγεσθαι ἰπο κακοδοξίας καὶ των in α' αὐτῆς D γιγνομενων - λα ἴτω μετάστατος μεχρι θανάτου, δοκῶν μεν εἶναι ἄδικος διὰ βίου, ων δε δίκαιος, ἴνα αμφότεροι ις TO σχ ατον ληλυθότες, ὁ με δικαιοσύνης, ὁ δε ἀδικίας,

κρίνωνται πότερος αὐτοῖν εὐδαιμονεστερος.

V. Βαβαί, ν δ εγω, ω φίλε Γλαύκων, ς ερρωμενως

εκάτερον σπερ ἀνδριάντα εις την κρίσιν εκκαθαίρεις τοῖν ἀνδροῖν. si ς μύλιστ', εφη, δύναμαι. ντοιν δε τοιούτοιν, οὐδεν τι, ως εγωμαι, χαλεπὸν ἐπεξελθεῖν τω λόγω, οἷος εκάτερον βίος πιμενεί. λεκτεον οὐν a δὴ καν γροικοτερως λεγηται, μη με ἴου λεγειν, ω Σώκρατες, ἀλλὰ τους παινοῖντας προ δικαιοσύνης ἀδικίαν. ρούσι δε τάδε, τι ἴτω διακείμενος ὁ δίκαιος μαστιγωσεται, στρεβλώσεται, δεδήσεται, εκκαυθήσεται τωφθαλμώ, τελευτῶν assi πάντα κακὰ παθων ἀνασχ ινδυλευθήσεται και γνωσεται, οτι υ εἶναι δικαιον αλλὰ δοκεῖν δεῖ θελειν τ δε τοὐ

69쪽

πραγμα ἀληθείας ἐχόμενον καὶ ου προς δόξαν ζωντα, υδοκεῖν ἄδικον αλλ' εἶναι θελειν, βαθεῖαν λοκα διὰ φρενος καρπουμενον,

ε ῆς τὰ κεδνὰ βλαστάνει βουλευματα,

πρωτον μεν ρχειν ν τῆ πόλει δοκουντι δικαίω ει ναι, επειτα γαμεῖν πόθεν α βούληται, ἐκδιδόναι, εις Ους αν βουληται, ξυμβάλλειν, κοινωνεῖν οἶς ὰν θελη, καὶ παραταυτα πάντα φελεῖσθαι κερδαίνοντα τω μη δυσχ εραίνειντο αδικεῖν εἰς γῶνας τοίνυν ἰόντα και ἰδία και δημοσία περιγιγνεσθαι καὶ πλεονεκτεῖν των ἐχθρων, πλεονεκ-τουντα δε πλουτεῖν καὶ τους τε φίλους ε ποιεῖν καὶ τους

εχθροῖς βλάπτειν, καὶ θεοῖς θυσίας καὶ ναθήματα cικανῶς καὶ μεγαλοπρεπῶς θύειν τε καὶ ἀνατιθεναι, καὶ θεραπεύειν του δικαίου πολ ἄμεινον του θεοῖς καὶ των aνθρώπων ους α βούληται, στε καὶ θεοφιλεστερον αυτὸν εἶναι μὰλλον προσηκειν κ των εικότων ἡ τον δίκαιον ούτω φασίν, ὼ Σώκρατες, παρὰ θεῶν καὶ παρ' aνθρωπων τω ἀδίκω παρεσκευάσθαι τον βίον μεινον τω δικαίω.

VI. αυτ εἰποντος του Γλαύκωνος, εγὼ μεν εν νω Dεἶχ' τι λεγειν προς αὐτα, ὁ δε ἀδελφὸς αυτο 'Aδείμαντος ου τί που οἴει, φη/, ω Ζώκρατες, ἱκανῶς εἰρῆσθαι περὶ τολλογου Ἀλλα τι μην εἶπον. υτό, η δ' ἔς ουκεἴρηται - λιστα δε ρηθηναι Οὐκοῖν, ν δ εγώ, τολεγόμενον, ἀδελφὸς ἀνδρὶ παρείη ἄστε καὶ συ ει τι δεελλείπει, πάμυνε. καίτοι με γε ἱκανα και αἰπο τούτου ρηθεντα καταπαλαῖσαι καὶ ἀδύνατον ποιησαι βοηθεῖν δικαιοσύνη. Καὶ ἔς Οὐδεν, φη, λεγεις, ἀλλ ετι καὶ τάδε Σώκουε, δεῖ a διελθεῖν μας καὶ τους ναντίους λόγους

70쪽

ων δε εἶπεν, οι δέκαιοσύνην μεν παινοῖσιν, ἀδικίαν δε

λεγουσιν, D ct σαφέστερον ὁ μοι δοκεῖ βούλεσθαι

Γλαύκων λεγουσι δε που καὶ παρακελεύονται πατερες τε εσιν καὶ πάντες ι τινων κηδόμενοι, Δ χρη δικαιον 363 εἶναι, ου αυτ δικαιοσύνην ἐπαινουντες, αλλὰ τὰς απαυτης εὐδοκιμησεις, ιν δοκοῖντι δικαίω εἶναι γιγνοηταιἀπ ταὶς δόξης ἀρχαί τε καὶ γάμοι καὶ σαπερ Γλαυκων διῆλθεν ἄρτι, πο ου ευδοκιμεῖν οντα τω δικaίφ. ἐπὶ πλεον δε υτοι τα των δοξῶν λέγουσιw τὰς γὰρ παρὰ θεων εὐδοκιμησεις εμβάλλοντες ἄφθονα εχουσι λεγειν ἀγαθ τοῖς σίοις, α φασι θεούς δ δόναι, σπερ ὁ γενναῖος B σιοδός τε καὶ 'Oμηρος φασιν, ὁ μεν τὰς οὐ τοῖς δικαίοις τους θεους ποιεῖν ἄκρας μεν τε φερειν χαλάνους, μεσσα. δε μελίσσας' εἰροπόκοι δ' ὁ ῖες, φησίν, μαλλοῖς καταβεβρίθασι, καὶ ἄλλα δη πολλὰ γαθὰ τούτων ε χόμενα oraραπλήσια δε καὶ ὐετερος , στέ τευ γάρ φησιν βασιλῆος μύμονος, στε θεουδης ευδικίας ἀνεχ ησι, φερησι δε γαῖα μελαινα πυρούς καὶ κριθάς, βριθησι δε δενδρεα καρπω, τίκτη δ' εμπεδα μῆλa, θάλασσα δε παρεχ η χ θsς. NIoυσαῖος δε τουτων νεανικώτερα τἀγαθὰ καὶ ο υος αυτοῖ παρὰ θεῶν διδόασιν τοῖς δικαίοις εἰς Αιδου γὰρ ἀγα-

γοντες τω λόγω καὶ κατακλίναντες καὶ συμπόσιον των D σίων κατασκευήσαντες στεφανωμενους ποιΟὐσιν τον

απαντα χρόνον δη διάγειν μεθύοντας, γησὰμενοι κάλλιστον αρετης μισθον μεθον αἰώνιοπι οἱ δ' τι τούτων μακροτερους ποτίνουσιν μισθούς παρα θεῶν παῖδας γὰρ παίδων aσὶ a γενος κατόπισθεν λείπεσθαι του σίου καὶ υOρκου. αὐτα δη και ἄλλα τοιαῖτα εγκωμιάζουσιν