Republic of Plato

71쪽

δικαιοσύν w τοῖς δε ἀνοσίους α και δικους ει πηλόν τινα κατορύττουσιν ἐν Aιδου καὶ κοσκίνω δωρ ν-αγκάζουσι φερειν, τι τε ζωντας εἰς κακὰς δόξας αγοντες, Eαπερ Γλαυκων περὶ των δικαίων δοξαζομενων δε ἀδίκων διηλθε τιμωρηματα, αὐτα περι των δίκων λεγουσιν, ἄλλα δε υκ ε υσιν ὁ μεν οὐν παινος καὶ ὁ ψόγος

VII. Ιρος δε τούτοις σκεψaι, ἁ Σωκρατες, a λ αυεἶδος λόγων περὶ δικαιοσύνης τε καὶ δικίας ἰδία τε λεγόμενον καὶ υπὸ ποιητων. πάντες γαρ ἐξ ενος στοματος 364υμνουσιν, ς καλον μεν η σωφροσυνη τε καὶ δικαιοσυνηδ',

χαλεπον μέντοι καὶ ἐπίπονον ἀκολασία δε καὶ ἀδικία ἡδυγεν κα ευπετες κτήσασθαι, δόξη δε μόνον καὶ νόμωαἰσχ ρόν. λυσιτελεστερα δε των δικαιων τὰ ἄδικα ς ἐπὶ τ π 0θος λεγουσι, καὶ πονηρους πλουσίους καὶ λλας δυνάμεις εχ οντας ευδαιμονίζειν καὶ τιμαν ευ ρῶς θέλουσιν δημοσία τε καὶ ἰδία, τους δε ἀτιμάζειν καιυπερορὰν, O α πη σθενεῖς τε καὶ πενητες σιν, μο- λογουντες αυτους ἀμείνους εἶναι των τέρων τούτων δεπάντων ο περὶ θεῶν τε λόγοι καὶ ρετης θαυμασιώτατοι λεγονται, ω δρα καὶ θεοὶ πολλοῖς με ἀγαθοῖς δυστυ χίας τε και βιον κακον νειμαν, τοι δ' εναντίοις ναντίαν μοῖραν. αγυρται δε και μάντεις επι πλουσίων θύρας ιοντες πείθουσιν ς εστι παρὰ σφίσι δυναμις εκ θεῶν ποριζομένη θυσιαι τε και πω δαῖς, εἴτε τι ἀδίκημώ του γεγονεν αυτο ἡ προγόνων, ἀκεῖσθαι μεθ' ἡδονῶν τε και cεορτῶμ' εάν τε τινα εχθρον πημῆναι θελη, μετὰ σμικρῶν δαπανῶν μοίως δίκαιον ἀδίκω βλάψεινη παγωγαῖς τισὶν και καταδεσμοις, τους θεούς, οῦς φασιν, πείθοντες σφισιν υπηρετεῖν τούτοις δε πὰσιν τοις λόγοις μάρτυρας ποιητὰς

72쪽

ως την με κακότητα καὶ ἰλαδον ἔστιν ελεσθαι

D Ῥηῖδίως λείη μεν ὁδός, μύλα δ' εγγύθι ναίει 'τγὶς δ' ἀρετης ἱδρῶτα θεοὶ προπύροιθεν θηκαν

λιστοι δε τε καὶ θεοὶ υτοί, και τους μεν θυσίαισι καὶ ὐ χωλαῖς ἀγαναῖσιν E λοιβα τε κνίση τε παρατρωπῶσ' νθρωποι λισσομενοι, τε κέν τις υπερβητὶ και ἁμάρτη. βίβλων δε μαδον παρεχονται Μουσαιο καὶ 'ορφεως, Σεληνης τε καὶ Μουσῶν ἐκγόνων, ως φασι, καθ' a θυηπολοῖσιν, πείθοντες ο μόνον ἰδιωτας ἀλλὰ καὶ πόλεις, ως ἄρα λύσεις τε και καθαρμο αδικημάτων διὰ θυσιῶν 365 καὶ παιδιὰς δονῶν εισὶ μεν ετ ζῶσιν, εἰσι δε και τελευτήσασιν, a δὴ τελετὰς καλοῖσιν, α των κε κακῶν ἀπολύουσιν μὰς, μη θύσαντας δε δεινὰ περιμενει. VIII. αὐτα πάντα, φη, ω φιλε Σώκρατες, τοιαυτακαι τοσαῖτα λεγόμενα ρετῆς περι καὶ κακίας, ως ἄνθρωποι καὶ θεοι περ αυτ εχουσι τιμῆς, τί ιόμεθαακουουσα νέων λυχὰς ποιεῖν, σοι ευφυεῖς καὶ κανοὶ πιπάντα a λεγόμενα σπερ επιπτόμενοι συλλογίσασθαι ξναυτῶν, ποῖός τις αν ν καὶ πῆ πορευθεὶς τον βίον ως ἄριστα διέλθοι λεγοι γὰρ ν κ τῶν ικότων προς αυτὸν

κατὰ Iίνδαρον κεῖνο το Πότερον δίκα τεῖ χος φιον σκολιαῖς ἀπάταις ἀναβὰς καὶ μαυτὸν Ουτω περιφράξας διαβιῶ τὰ μεν γαρ λεγόμενα δικαίω μεν οντι μοι,εὰν καὶ, δοκῶ, φελος οὐδε φασιν εἶναι, πόνους δε και ζημίας φανερὰς Ἀδίκω δε δόξαν δικαιοσύνης παρασκευα-σσαμεν θεσπεσιος βίος λεγεται οὐκοὐν,επεα, το δοκεῖν,

λιστοὶ δέ τε clinei der λιστοὶ δὲ στρεπτοὶ τε Ay λιστοὶ δε στρεπτοι δέ

73쪽

ώς δηλουσί μοι οἱ σοφοί, καὶ τὰν λαθειαν βιαται καὶ κυριον εὐδαιμονίας επὶ τουτο δὴ τρεπτεον λως πρόθυραμεν καὶ σχημα κυκλω περὶ μαυτον σκιαγραφίαν ἀρετης περιγραπτεον την δε του σοφωτάτου Αρχιλόχου λώπεκαελκτέον ξόπισθεν κερδαλεαν καὶ ποικίλην. αλλὰ γαρ, φησί τις, ου ράδιον ἀεὶ λανθάνειν κακὸν οντα. ουδε γὰρ aYλο οὐδε ευπετες, φησομεν, των μεγάλων αλλ' Oμως, εἰ με λομεν ευδαιμονήσειν, ταυτη τεον, ς' ἴχνη Dτων λόγων φερει. επὶ γὰρ το λανθάνειν ξυνωμοσιας τε καὶ ταιρίας συνάξομεν, εἰσιν τε πειθους διδασκαλοι σοφίαν δημηγορικην τε και δικανικην διδόντες ε ἄν aμεν πείσομεν, τα δε βιασομεθα, ως πλεονεκτουντες δικην

μὴ διδόναι. ἀλλὰ δὴ θεοῖς ἴτε λανθάνειν ουτ βιάσασθαι

δυνατόν ουκοῖν, εἰ μεν η εἰσιν ἡ μηδεν αυτοῖς τωνανθρωπίνων μελει, ου δ' ημῖν μελητεον του λανθάνειν εἰ Εδε εἰσί τε καὶ πιμελουντaι, ουκίλλοθεν τοι αυτοὐς ἴσμεν ἡ κηκοαμεν, λεκ τε των λόγων καὶ των γενεαλογησάντων ποιητωπι ι δε αυτοὶ υτοι λεγουσιν, ως εἰσὶν ἶοι θυσίαις τε καὶ εὐχωλαῖς γαννσιν καὶ ἀναθημασιν παράγεσθαι ἀναπειθόμενοι ' ις δε αμφότερα η υδετερα πειστεον ει ὁ πειστεον, ἀδικητεον καὶ θυτεον ἀποτων δικημάτων. δίκαιοι με γαρ οντες ἀζημιοι ὁπ θεῶν 366εσόμεθα, τα δ' ξ ἀδικίας κερδη ἀπωσόμεθα ἄδικοι δεκερδανοῖμεν τε καὶ λισσόμενοι περβαίνοντες καὶ ἁμαρτάνοντες πείθοντες αυτούς ἀζημιοι ἀπαλλάξομεν ἀλλὰ γa ενἈιδου δίκην δώσομεν ν ν ενθάδε ἀδικησωμεν, ἡ αὐτοὶ χ παῖδες ' η παῖδες παίδων αλλ ω φίλε, φησει

λογιζόμενος, α τελεταὶ α μεῖο δύνανται καὶ οι λύσιοι θεοί, ως αι μεγισται πόλεις λεγουσι καὶ ι θεῶν παιδες, Β ποιηταὶ καὶ προφῆται των θεῶν γενόμενοι, οι αὐτα Oύτως εχειν μηνύουσιν.

74쪽

IX. Κατα τίνα ουν τι λόγον δικαιοσυνην αν προμεγίστης ἀδικίας αἱροίμεθ' ν η ἐὰν με ευσχημοσυνης κιβδηλου κτησώμεθα, καὶ παρα θεοῖς καὶ ra ἀνθρωποις πρήξομεν κατὰ νουν ζῶντες τε καὶ τελευτήσαντες, ως των πολλῶν τε καὶ ἄκρων λεγόμενος λόγος. - δη πάντων στων εἰρημενων τίς μηχανη, Σώκρατες, δικαιοσυνην τιμὰν ἐθελειν ω τις δυναμις υπάρχει ψυχ'ὶς η χρημάτων σώματος η γενους, ἀλλὰ μη γελὼν παινουμένης ἀκούοντας ως η τοι εἴ τις ἔχει ψευδῆ μεν ποφηνα α εἰρηκαμεν, t κανῶς δε εγνωκεν τι ἄριστον δικaιοσυνη, πολλην που σμγγνώμην χει καὶ Ου οργίζεται τοι ἀδίκοις, λλ' ἐδεν,

ὁτι πλην εἴ τις θεία φύσει δυσχεραίνων ', ἀδικεῖν β

επιστημην λαβὼν ἀπεχετα αυτοὐ των γε ἄλλων οὐδεὶς εκὼν δίκαιος, ἀλλὰ υπο ἀνανδρια η γηρως η τινος ἄλλης Ωσθενείας ψέγει το αδικεῖν, ἀδυνατῶν αὐτο δρὰν ω δε, δῆλοπι ο γὰρ πρῶτος των τοιούτων εις δύνas ιν ελθὼν

πρῶτος ἀδικεῖ, καθ οσον ν Io τ . και τούτων πάντων οὐδεν λλο αἴτιον κεῖνο, θεν περ πας ὁ λόγος οἶτος ἄρμησεν καὶ τωδε και μοι προς σε, es Σώκρατες, εἰπεῖν, Ἀτι 'ssi θαυμάσιε, παντων υμῶν, οσοι Ἀπαινεται

φατε δικαιοσύνης εἶναι , πο των ε ἀρχqς ρώων ἀρξάμενοι, σων λόγοι λελειμμενοι, μεχρι των νυν ἀνθρώπων Οὐδεις πώποτε φεξεν ἀδικίαν οὐδ' πηνεσεν δικαιοσυνην ἄλλως η δόξας τε και τιμὰς καὶ δωρεὰς τὰς ἀπ υτῶν γιγνομενας αὐτο δ' κάτερον η υτο δυνώμει ν γ τοὐεχοντος σχ χ ενον καὶ λανθάνον θεους τε και ἀνθρώπους οὐδεὶς πώποτε ού εν ποιησε ού εν διοι λογοις επεξῆλθεν ἱκανῶς τω λόγω, ς το μεν μεγιστον κακῶν ἶσα ἴσχει ψυχη εν αὐτῆ δικαιοσύνη δε μεγιστον ἀγαθον.367 εἰ λαρ ούτως λεγετ εξάρχνὶς πο πάντων μῶν καὶ κνεων μὰς πείθετε, υκ αν ἀλληλους φυλάττομεν μη ἰδικεῖν, λλ' αὐτὸς αὐτο ην καστος φύλαξ, δεδιὼς μη

75쪽

αδικῶν τω μεγίστω κακω ξυνοικος 9. ταυτα ῶ Σώκρατες, ἴσως δε καὶ τι τουτων πλει Θρασυμαχος τε καὶ αλλος πού τις περ δικαιοσυνης τ καὶ ἀδικια λεγοιεν αν μεταστρεφοντες αὐτοῖν την δυναμιν, φορτικῶς, ως γέ μοι δοκεῖ aλλ' γώ, ουδεν γάρ σε δεομαι ἀποκρυπτεσθαι, B σου ἐπιθυμων κουσαι τἀναντια, Δ δυναμαι μάλιστα κατατείνας λεγω. μη ουν μῖν μονον ενδείξ τω λογω, οτι δικαιοσύνη ἀδικια κρεῖττον, ά λα τι ποιουσα κατερατο εχοντα αὐτη δι' αὐτην η ἐν κακον η δε γαθόν εστιν

ται δε δόξας φαίρει, σπερ Γλαύκων διεκελεύσατο. εἰ γα μη ἀφαιρήσεις ἐκατέρωθεν τα αληθεῖς, τὰς δεψευδεις προσθησεις, οὐ το δίκαιον φησομεν παινεῖν σε, ἀλλα το δοκεόν, ουδ το αδικον εἰναι ψέγειν, ἀλλα το cδοκεῖν, καὶ παρaκελευεσθαι ἄδικον οντα λανθάνειν, καὶομολογεῖν Θρασυμάχω, τι το μεν δίκαιον λότριον αγαθόν, ξυμφερον του κρείττονος, ο δε ἄδικον αὐτω μεν ξυμφερον και λυσιτελοῖν, ω δε ηττονι ἀξύμφορον. πειδηουνῶμολόγησας των μεγίστων γαθῶν εἰναι δικαιοσύνην, των τε ἀποβαινόντων ἀπ αυτῶν νεκα ἄξια κεκτησθαι, πολ δε μὰλλον αυτ αυτῶν, οἷον ρὰν, κουειν, φρονεῖν, και γιαίνειν δη, και O αλλα αγαθὰ γόνιμα τ αυτῶν Dφύσει αλλ' οὐ δόξη ωτιν,-τοὐ ουν αὐτο παίνεσον δικαιοσύνης, ο αὐτη δ αύτην το εχοντα νίνησιν καὶ

ἀδικία βλάπτει μισθούς δε και δόξας πάρες ἄλλοις

επαινούντων δικαιοσύνην καὶ 'ρεγόντων ἀδικίαν, δόξας τε περ αυτῶν και μισθούς εγκωμιαζόντων καὶ λοιδορούντων, σου δε οὐκ αν ει μ' συ κελεύοις, διότι πάντα τον βίον

οὐδε ἄλλο σκοπῶν διελήλυθας δε τοὐτο. μ' ουν μῖν Eενδείξ μόνον τω λόγω, τι δικαιοσυνη ἀδικίας κρεῖττον, ἀλλὰ τί ποιοῖσα κατερα τον χοντα αὐτη se αὐτήν, ε ν

ἁποδεχοίμην II et in ing. A: ἀποσχοίμν in contextu A.

76쪽

τε λανθώνη, ν τε μη θεους τε καὶ ἀνθρώπους, η ἐν γαθον, η δε κακόν ἐστι. X. Kα εγὼ κουσας ε μεν δὴ την φυσιν του τε Γλαύκωνος καὶ οὐ 'Aδειμάντου γάμην, τGρ οὐ και338 τότε πάνυ γε σθη και εἶποw υ κακῶς εἰς μῶς, παῖδες κείνου του ἀνδρός, την ἀρχἘν των λεγειωνεποίησεν ὁ Γλαύκωνος εραστής, εὐδοκιμήσαντας περὶ την Μεγαροῖ μα χην, εἰπών ' παῖδες 'Αρίστωνος, κλειν οὐ θεῖον γενος ἀνδρος. τοὐτό μοι ia φίλοι, ε δοκεῖ χειν πάνυ γὰρ θεῖον πεπόνθατε, εἰ μη πεπεισθε ἀδικίαν δικαιοσύνης μεινον εἶναι, ἴτω δυνώμενοι εἰπεῖν περ αὐτos δοκεῖτε δή μοινῶς ληθας ου πεπεῖσθαι τεκμαίρομαι δε ε το ἄλλουτοῖ μετερου τρόπου, πεὶ κατά γε αυτούς τοὐς λόγους πίστουν ν μῖν ' σω δε μῶλλον πιστεύω, τοσούτωμαλλον ἀπορῶ ο τι χρήσωμαι οἴτε γὰρ πως βοηθῶεχω δοκῶ γήρ μοι δύνατος εἰναι σημεῖον δε μοι, δτι προς Θρασύμαχον λεγων μην ἀποφαίνειν, ὼς μεινον δικαιοσύνη αδικίας, υκ ἀπεδεξασθε μου οἴτ αδ οπως μηβοηθήσω χχω δέδοικα γήρ, μη ου δ' ἰσιον η παραγενό- σμενον δικαιοσύνη κακηγορουμένη ἀπαγορεύειν καὶ μηβοηθεῖν τι εμπνέοντα και δυνάμενον φθέγγεσθαι κράτιστον οὐ ούτως πως δύναμαι πικουρεῖν αὐτῆ. ο τεο ὁ Γλαύκων καὶ ι λλοι δεοντο παντὶ τροπω βοηθῆσαι καὶ μ' ἀνεῖναι τον λόγον, ἀλλὰ διερευνήσασθαι τί τέεστιν κάτερον και περὶ της φελίας αὐτοῖν τἀληθες ποτερως ἔχει. εἶπον οὐν περ εμο εδοξεν, ὁτι Το ζήτημα ω επιχειροῖμεν ολ αὐλον αλλ' ο ξ βλεποντος, εμοὶ I φαίνεται. πειδὴ οὐν μεῖς ου δεινοί, δοκεῖ μοι, ν δ'

ἐγω, τοιαύτην ποιήσασθαι ζήτησιν αυτοὐ, οῖανπερ αν εἰ προσεταξε τι γρύμματα σμικρὰ πόρρωθεν ἀναγνῶναι μηπάνυ ξύ βλεπουσιν, πειτώ τις νενόησεν, τι τα αυτὰ

77쪽

γράμματα εστι που καὶ λ λοθι μείζω τε και ἐν μειζονι ερμαιον ν εφάνη, οἶμαι, κεῖνα πρῶτον αναγνοντας υτως

ἐπισκοπεῖν τα ἐλάττω, εἰ τα αυτ οντα τυγχάνει ΓΙάνυμεν ουν, εφη ὁ Α δείμαντος ἀλλὰ τί τοιοῖτον, es Σώκρατες, εν τη περὶ το δίκαιον ζητησε καθορας Ἐγώ σοι, φην, Σερῶ δικαιοσύνη, φαμεν εστ μεν ἀνδρος νός, εστ δε που καὶ λης πόλεως LIάνυ γε, η δ' ς Οὐκουν μεῖζον πόλις ενος ἀνδρός Μεῖζον, φη. Ισως τοίνυν πλείων νδικαιοσύνη εν τω μείζονι νείη και ράων καταμαθεῖν. ειουν βούλεσθε, πρωτον εὐ ταῖς πόλεσι ζητήσωμεν ποῖόν τί 369εστιν επειτα ἴτω επισκεψώμεθα και εν ενι κάστω, την του μείζονος μοιότητα εν τῆ του λάττονος ιδεαεπισκοποῖντες Ἀλλα μοι δοκεῖς, φη, καλῶς λε γειν.

'Αρ' οὐν η δ εγω, ει γιγνομένην πόλιν θεασαιμεθα λογω, καὶ την δικαιοσύνην αυτῆς ἴδοιμεν ν γιγνομενην και τηνἀδικίαν Ταχ αν, V oς Ουκοῖν γενομενου αυτOs ελπις εὐπετεστερον δεῖν ο ζητοῖμεν; Ιολύ γε Δοκεῖ ου B χρῆναι πιχ ειρῆσαι περαίνειν οἶμαι με γαρ υκ λίγον εργον αὐτο εἶναι σκοπεῖτε οὐν 'Eσκεπται, φη 'Aδείμαντος αλλα μη ἄλλως ποίει. XI. Γίγνεται τοινυν, ν δ εγω, πόλις, δε ἐγωμαι, επειδη τυγχύνει μῶν καστος ου αυτάρκης, αλλὰ πολλῶν ενδεης η τίν οἴει - χην ἄλλην πόλιν οἰκίζειν;

οὐδεμίαν η δ' ς Οἴτω δὴ ἄρα παραλαμβάνων ἄλλος

ἄλλον et ἄλλου, o δ' et ἄλλου χρεία, πολλῶν δεόμενοι, si

πολλούς εις μίαν οἴκησιν αγείραντες κοινωνούς τε καιβοηθούς-ταύτη τ ξυνοικία θεμεθα πόλιν νομα. γάρ ΙΠάνυ μεν οὐν Μ εταδίδωσι δη ἄλλος ἄλλω, ει τι μεταδίδωσιν, δε μεταλαμβάνει, οἰόμενος αὐτω ἄμεινον εἶναι ΙΠάνυ γε 'Iθι δη, ν δ εγω, τω λόγω ξ ἀρχῆς ποιῶμεν πόλιν. ποιήσει δε αὐτην, ς εοικεν, ἡ μετερα χρεια. Iῶς δ' υ; Αλλα μην πρώτη γε και μεγίστη Dτων χρειῶν ἡ της τροφῆς παρασκευὴ του εἶναί τε καὶ ζῆν

78쪽

ενεκa. Ιαντάπaσί γε Δευτερα δὴ οἰκήσεως, τρίτη ἐεσθqτος καὶ των τοιούτων 'Eστι αὐτα. Φέρε δη, νδ εγω, πῶς ἡ πόλις ἀρκέσει επὶ τοσαύτην παρασκευὴν ἰώ λο τι γεωργὸς μεν εἶς, ό δε οἰκοδόμος, λλος δε τις υφάντης η και σκυτοτόμον αὐτόσε προσθησομεν, η τινά λον των περὶ το σῶμα θεραπευτήν, ΙΙάνυ γε Ela δ' a η γε αναγκαιοτάτη πόλις εκ τεττάρων η πεντε ἀνδρων. Φαίνεται T δὴ οὐν ενα καστον τούτων δεῖ το αυτοῖεργον πασι κοινον κατατιθεναι, IO τον γεωργον ναοντα παρασκευώζειν σιτία τετταρσιν και τετραπλάσιον

χρόνον τε καὶ πόνον ἀναλίσκειν επὶ σίτου παρασκευὴ, και ἄλλοις κοινωνεῖν, ἀμελησαντα αυτ μόνον τεταρτον 370 ψος ποιεῖν τούτου τολ σίτου εν τετάρτω μερει οὐ χρόνου, τ δε τρία, το μεν επι τὴ της οικίας παρασκευτὶ διατρίβειν, το δε ιματίου, το δε ποδημάτων, και ηαλλοις κοινωνοὐντα πράγματα χειν, αλλ αυτον δι αὐτοντ αυτοὐ πράττειν και ὁ 'Aδείμαντος φη, Ἀλλ' ἴσως, Σώκρατες, ἴτω ραον η 'κείνως οὐδεν ῆν δ' ἐγώ, μα

διαφερων την φύσιν, ἄλλος ἐπ ἄλλο εργο πρὼξιν ηου δοκεῖ σοι Εμοιγε Τί δε πότερον κόλλιον πράττοιάν τις εἶς ων πολλὰς τε χνας εργα μενος, η ταν μίαν εἷς ἰUτaν Oς, εις μιαν. λλα μην, οιμαι, και OOεδηλον, ως, άν τις τινος παρ εργου καιρόν, διόλλυται. Δῆλον γάρ. Ου γύρ, οἶμαι, θελει το πραττόμενον τηντοὶ πράττοντος ' χολη in περιμενειν, πιλλ' ίν γκη 'ονσπράττοντα τω πραττομενω πακολουθεῖν μη εν παρεργου μερει 'Aνάγκη Ἐκ δὴ τούτων πλείω τε εκαστα γίγνεται και κύλλιον και ραον, ταν εἷς εν a τὰ φύσιν και εν καιρῶ, σχολην των ἄλλων γωι πράττη. Ιαντάπασι

79쪽

τεττάρων επὶ τας παρασκευὰς ων λεγομ εν ο γὰρ γεωργός, ω εοικεν, ου αυτὸς ποιήσεται εαυτω ο ἄροτρον,

εἰ μέλψει καλον εἶναι, ουδε σμινύην ουδε aλλα ὁργανα Dοσα περὶ γεωργίαν. ουδ α ό οἰκοδόμοις π, λῶν δε καὶ τούτω δεῖ σαύτως δ' ο φάντης τε καὶ ο σκυτοτομος. ' ηθη. Τεκτονες δὴ καὶ χαλκῆς και τοιουτοί τινες πολλοὶ δημιουργοί, κοινωνοι μῖν του πολιχνιου γιγνο μενοι, συ νον αὐτο ποιοῖσιν. I νυ μεν οὐν Αλλ' υκαν πω πάνυ γε μεγα τι εἴη εἰ αυτοῖς βουκολους τε καὶ ποιμένας τους τε ἄλλους νομέας προσθεῖμεν, ινα ι τε γεωργοὶ ἐπὶ το ἀρουν χοιεν βους, ο τ οικοδόμοι προς τὰς Εαγωγὰς μετὰ των γεωργῶν χρῆσθαι ποζυγίοις, φάνται δε και σκυτοτόμοι δερμασίν τε καὶ ρίοις Ου δέ γε - δ'ος, σμικρα πόλις αν εἴη χρουσα πάντα ταυτα. Ἀλλαμην ην δ' ἐγώ, κατοικισαι γε αυτην την πόλιν εἰς τοιοῖτον τόπον, Ου πεισαγωγιμων η δεησεται, σχεδόν τι ἀδυνατον. δυνατον γάρ. 1ροσδεήσει ρα τι καὶ ἁ λων, οἷ εξ α λης πόλεως αυτ κομιουσιν ων δεῖται. Δεήσει. Καὶ μην κενὸς ν Θ ὀ διάκονος, μηδεν αγων νεκεῖνοι δεονται, παρ ων α κομίζωνται ν ν αυτοις

χρεία, κενος ἄπεισιν η γάρ Δοκεῖ μοι Δεῖ δὴ τα 371 οἴκοι μὴ μόνον αυτοῖς ποιεῖν κανὰ, ἀλλα καὶ οἶ καὶ oσαεκείνοις ων α δεωνται Δεῖ γάρ. Ιλειόνων δὴ γεωργῶν τε καὶ των ἄλλων δημιουργῶν δεῖ μῖν di πόλει Πλειόνων γάρ Και η και των α λων διακονων πο των τε εισαξόντων καὶ ξαξόντων καστα ουτοι δε εἰσιν εμποροι η aio Ναι. Καὶ εμπόρων δὴ δεησόμεθα. ΓΙάθυγε Καὶ εὰν μεν γε κατὰ θάλατταν η εμπορία γίγνηται, συχνῶν καὶ ἄλλων προσδεησεται των πιστημόνων της περὶ την θάλατταν εργασίας. Συχ νῶν μεντοι.

80쪽

μεταδώσουσιν ων ν καστοι εργάζωνται; ν δ ενεκα καὶ κοινωνίαν ποιησώμενοι πόλιν κίσαμεν Δηλον δη,

εαυτους επὶ την διακονιαν τάττουσιν ταυτην, εν με ταῖς

ορθῶς οἰκουμέναις πολεσι σχεδόν τι οἱ σθενεστατοι τὰ σώματα και ἀχρεῖοί τι ἄλλο εργον πράττειν. αυτο γαρ δε μένοντας αυτοὐς περὶ την ἀγορὰν τὰ μεν ν ἀργυρίου ἀλλάξασθαι τοι τι δεομενοι ἀποδόσθαι, τοις δε ἀντ αυαργυρίου διαλλαττειν, σοι τι δεονται πρίασθαι. υτηνα, ν δ εγώ, η χρεια καπήλων ἡμῖν γενεσιν εμποιεῖ τηπολει δε υ καπηλους καλοῖμεν τους προς νήν τε καιπρὰσιν διακονοῖντας ἱδρυμενους εν ἀγορα, τους δε πλάνητας επι τὰς πολεις εμπορους IH νυ μεν οἶν. Ετι δητινες, ῶς εγωμαι, εισὶ και ἄλλοι διάκονοι, λὰ τὰ μεν της διανοίας μη raνυ αξιοκοινώνητοι σιν, την δε οὐ σώματος ἰσχυν ἱκανην επὶ τους πόνους χωσι οι δὴ πωλοῖντες την της ἰσχύος χρειαν, την τιμqν ταύτην μισθὸν κα- λουντες, κεκληνται, ς εγωμαι, μισθωτοί δε γὰρ ΓΙ νυμεν ουν. ΓΙλήρωμα δὴ πόλεώς εἰσιν, ς εοικε, και μισθωτοί. Δοκεῖ μοι. Ἀρ' υν, ω Ἀδείμαντε, δη ἡμῖν

ποτε εν αὐτ εἴη - δικαιοσύνη και - δικια καὶ τίνι 372 si εγγενομενη ἄν σκεμμεθα; Ἐγὼ μεν εφη, ' οὐκ εννοῶ, Σώκρατες, εἰ μη που εν αὐτῶν τούτων χρεία τινι νπρος ἀλλήλους. Ἀλλ' ἴσως ην δ' ἐγώ, καλῶς λεγεις καισκεπτεον γε και οὐκ ἀποκνητεον. πρῶτον υ σκεψώμεθα, τίνα τροπον διαιτησονται ι