장음표시 사용
211쪽
αν πλεονεκτεῖν καὶ ἡγοῖτο δικαιον εῖναι, δε οὐκ αν
Qχει Τί δὲ δὴ ὁ ἄδικος ἄρα ἀξιοι του δικαίου
πλεονεκτεῖν καὶ της δικαίας πράξεως Πῶς γὰρ υκ ;εφη, ο γε πάντων πλέον χειν ἀξιοι. Οὐκοὐ καὶαδίκου ἀνθρώπου τε και πράξεως ὁ ἄδικος πλεονεκτησε και ἁμιλλησεται sp ἁπάντων πλεῖστον αυτὸς λώβ pG Εστι αὐτα.
CAP. XXI. Ωδε - λέγωμεν, ἔφην ὁ δίκαιος οὐ μεν ομοιον
ου πλεονεκτει, το δὲ νομοιου ὁ δε ἄδικος οὐ τε Βομοίου και το ἀνομοιου. Αριστα, ἔφη, εἴρηκας. Ἐστι δε γε, φην, φρόνιμος τε και ἀγαθος ὁ αδικος, ὀ δε δίκαιος ουδετερα Και τοὐτ, ἔφη - Οὐκοῖν,
ην δ εγώ, καὶ οικε τω φρον. καὶ τω ἀγαθοῦ ὁ
ο iamsing this into burtesque.' An sarcasticali again Arist. Nub. I 4- Μάχαιραν ἀστεῖόν γε κερδος ἔλαβεν ὁ κακοδαψών. ἁμιλλήσεται So διαμιλλαν in
πάλιν et δεοι μὲν γνωματεύοντα διαμιλλασθαι τοι dia δεσμώταις
212쪽
ἄδικος, ὁ δε δίκαιος ουκ εοικεν Πῶς γαμου μέλλει,εφη, ὁ τοιουτος ων καὶ ἐοικέναι τοῖς τοιούτοις, o δεμ εοικέναι Καλῶς τοιουτος αρα ἐστὶν κάτερος αὐτων οἷσπερ εοικεν 'Aλλὰ τί με ει η. 7εν, Εἄ Θρασύμαχε μουσικον δε τινα λοεις, τερον ἐαμουσον Ἐγωγε Πότερον φρονιμον καὶ ποτερον ἄφρονα ς ον με μουσικον ηπου φρόνιμον, τον δεαμυσον φρονα Οὐκουν καὶ περ φρόνιμον, γαρο
θον, α δ αφρονα, κακόν; Ναί. Τί δὲ ιατρικόν;
οὐχ ούτω ; ἴτως. Δοκεῖ ἄν odi τις σοι, Ῥριστε, μουσικος νηρ ἁρμοττόμενος λύραν ἐθελειν μουσικου ἀνδρος εν ῆ επιτάσει καὶ ἀνεσε των 'ρδῶν πλεο-
neulier correct nor definite, i,ut necessar for confovit 1ing
Thrasyma Chus. πω γὰρ οὐ μέλλει ... ἐοικέναι,
213쪽
Nαι. IV πάσης δὲ ρα ἐπιστήμης τε καὶ νεπιστημοσύνης, εἴ τίς σοι δοκεῖ ἐπιστημων στισοὐν πλείω αν θέλειν αιρεῖσθαι ἡ ὁσα ἄλλος ἐπιστη νη πράττειν δε λέγειν, καὶ ου αὐτα τω μοί ἐαυτω εἰς την αυτην πραξιν 'Aλλ' ἴσως, φη, νάγκη τοὐτ γε ούτως ἔχειν Τί δὲ ὁ ἀνεπιστημωνί οὐχὶ ομοίως με ἐπιστημονος πλεονεκτησειεν ν ὁμοίως Bδὲ ανεπιστημονος σως G δε ἐπιστημων σοφός ς
τε καὶ σοφος του μεν ομοίου ου ἐθελησε πλεονεκτεῖν του δὲ ανομοίου τε καὶ ναντίου. Εοικεν, φη.
δὲ κακός τε καὶ ἀμαθης του τε μίου καὶ οὐ ἐναντίου Φαίνεται Οὐκοῖν, ω Θρασύμαχε, ην δ'εγώ, ο αδικος μῖν οὐ ἀνομοιου τε και ομίου πλεονεκτεῖ et οὐχ ούτως λεγες Ἐγωγε, φη. D δε γε δίκαιος του μεν ομοίου ου πλεονεκτήσει, του δεοανομοίου Ναί ' Εοικεν ἄρα ν δ εγώ, ὁ μεν δίκαιος τω σοφ καὶ ἀγαθω ο δ αδικος τω κακω
214쪽
γε μοιος κάτερος εἴη τοιουτον και κάτερον
ειναι. Ωμολογουμεν γάρ G με αρα δίκαιος μῖν ἀναπέφανται, ἀγαθός τε και σοφός, ὁ δε αδικος
D δὲ Θρασύμαχ ος μολόγησε μεν πάντα ταυτα, Βο - εγὼ νυν αδίως λεγω, ἀλλ' ἐλκόμενος καιμὰγις, μετὰ δρωτος θαυμαστοῖ πισου, ατε και θέρους οντος τότε καὶ εἶδον γω, πρότερον δὲ ὁπω, Θρασύμαχ' ερυθριῶντα ἐπειδη δὲ υ διωμολοπη-μεθα την δικαιοσύνην ἀρετην εἶναι καὶ σοφίζαν, την δὲ ἀδικίαν κακίαν τε και ἀμαθίαν, υν,4 δ εγώ, τομο μεν ημῖν ούτω κείσθω, φαμεν δὲ δὴ καὶ ισχυρὸν εἶναι την ἀδικίαν λου μέμνησaι, ω Θρασυμ ε Μέμνημαι, ἔφη αλλ' ἔμοιπε οὐδὲ α νον λεγεις ἀρέσκει, καὶ χω περι αυτων λέγειν. εἰ οὐν
καὶ καλὲν καὶ ἰσχυρὸν εἶναι. θαυμαστου σου, .R. u. V. rx- περὶ αὐτῶν λέγειν v.3.
215쪽
ω με εἰπεῖν ὁσα βούλομαι, η, εἰ βούλει πωταν, ἐρώτα - δέ σοι, σπερ ταῖς γραυσὶ τὰ ις τους μύθους λογουσαις, εῖεν Ῥω καὶ κατανευσομαι καὶ ανανευσομαι Μηδαμως, ν δ εγώ, παρά γε την σαυτο δόξαν. Ω στε σοι, ἔφη, ἀρεσκειν, πειδη περουκ εας λέγειν. καίτοι τί ἄλλο βουλει Οὐδὲν μὰ Δία, ην δ' πιώ, ἀλλ' εἴπερ τομο ποιησεις, ποίει εγῶ
δ ἐρωτήσω. Ερώτα in Τουτο τοίνυν ψωτῶ, οπερ ἄρτι, να καὶ ἐξης διασκεψώμεθα τον λόγον, 851
οποῖόν τι τροχάνει ὁ δικαιοσύνη προς ἀεικίαν. ἐλέ χθη γαρ που, ἔτι καὶ δυνατώτερον καὶ ἰσχυρότερον εἴ ἀδικία δικαιοσύνης νυν δε γ', ἔφην, εἴπερ σοφία τε καὶ ρετή ἐστι δικαιοσύνη, αδίως, ωαι, φανήσεται καὶ ἰσχυρότερον ἀδικίας, πειδήπερ ἐστὶν
ἀμαθία η ἀδικία ουδεὶς ν τι τουτο ἀγνοήσειεν.αλλ' υτι οἴτως πλῶς, δε Θρασύμαχε, γ' ἐπι- θυμω, αλλὰ βδε πη σκέψασθαι πόλιν φαίης ν ἄδικον εῖναι καὶ α λας πόλεις επιχειρεῖν δούλουσθαι Bἀδίκως καὶ καταδεδουλωσθαι, πολλα δε καὶ φέαυτη ἔχειν δουλωσαμένην Πῶς γαρ υκ ἔφη καὶ τουτο γε ἡ ρίστη μάλιστα ποιήσει καὶ τελεώτατα υσα ἄδικος Μανθάνω, ἔφην, ὁτι σος ουτος δεν λόγος αλλὰ τόδε περ αυτο σκοπω ποτερον
216쪽
κρειrτων γιγνομεν πόλις πόλεως νευ δικαιοσύκης
τὴν δυναμιν ταύτην ξει, δε ἀνάγκη αὐτῆ μετα δικαιοσυνης ; Εἰ μέν, φη, ς συ ἄρτι ἔλεγες ἔχει, sic δικαιοσυνη σοφία, μετὰ δικαιοσυνης εἰ δ' ς γωλεγον, μετα ἀδικίας Πάνυ γαμαι, ν δ' ἐγω,
Θρασυμαχε, τι υ ἐπινεύεις μόνον καὶ ἀνανεύεις,
ἀλλὰ καὶ ἀποκρίνει πάνυ καλως Σοὶ γώρ, φη; χαρίζομαι.
Εἴ γε σύ ποιων ἀλλὰ δη καὶ τόδε μοι χάρισαι καὶ λέγε δοκεῖ ἄν ἡ πολιν η στρατόπεδον ἡ ληστὰς κλέπτας φαλλο τι θνος, σα κοινῆ πί τι ἔρχεται αδίκως, πρὰξαι - τι δυνασθαι, ει ἀδικοῖεν ἀλληλους p
217쪽
ἀδικία καὶ μίση καὶ μάχας ἐν α ληλοις παρέχει, δὲ δικαιοσύνη μόνοιαν καὶ φιλίαν η - Εστω,
ενα ἔκαστον ιν δέοι ἐπιτηδεύειν των περὶ ὴν πόλιν ει ι αὐτοῖε φύσου ἐπιτMειστάτη πεφυκυῖα
218쪽
δ' ς ιν σοι μη διαφέρωμαι Ἀλλ' ὁ τε ο
ποιων, ω αριστε τόδε δέ μοι λεγε αρα εἰ τουτοεργον ἀδικίας μῖσος εμποιεῖν που ἄν ἐνη, ου καὶ ἐνελευθέροις τε καὶ δούλοις πνιγνομένη μισεῖν ποιησει Καληλους καὶ στα σιάζειν καὶ αδυνάτους εἶναι κοιrni μετ' ἀλληλων πράττειν Πάνυ γε Τί δε - εν
δυοῖν εγγένηται, ου διοίσονται καὶ μισησουσι, καὶ
ἐχθροὶ ἔσονται ἀλληλοις τε καὶ τοῖς δικαίοις Εσονται, - Ἐὰν δε δη νθαυμάσιε, ἐν ἐνὶ εγγένηται ἀεικία, μων - ἀπολῶ την αυτης δύναμιν, η οὐδενηττον ξει Μηδὲν φον αετω, ἔφη. Οὐκοὐν
τοιάνδε τινὰ φαίνσαι χρουσα την δύναμιν, οῖαν, αν εγγένηται, εἴτε πόλει τινὶ εἴτε γενει δετε στρατο- 352 πέδεεῖτε αλλω τφοῖν, πρωτον μεν δύνατον αὐτὸ ποιεῖν πράττειν μεθ' υτο διὰ το στασιάζειν καὶ διαφέρεσθαι, σι δ' Ἀθρον εἶναι εαυτω τε καὶ τῶεναντίω παντὶ καὶ τω δικαίες οὐχ ούτω ΙΠάνυ
γε Καὶ ε - δη, οἶμαι, νουσα ταυτα πάντα ποιησει, περ πεφυκεν εργάζεσθαι πρωτον μεν ἀδύνατον αὐτον πράττειν ποιησε στασιάζοντα καὶ νυχ OuOνοοὐντα αὐτον εαυτψ, Ἀπειτα εχθρον καὶ
219쪽
εαυτῶ καὶ τοῖς δικαίοις. η γάρ ς Ναί Δίκαιοι δε γ' εἰσίν, ω φίλε, καὶ οἱ θεοί Εστωσαν, ε . Καὶ Bθεοις ἄρα ἐχθρος ἔσται ὁ δικος, ἁ Θρασυμ α δὲ δίκαιος φίλος Εὐωχου του λόγου, φη, θαρρῶν
Ου γαρ ἔγωγε σοι ἐναντιώσομαι, ἶνα μη τοῖσδε ἁπα-
θωμαι. Ιθι δή, ν δ εγώ, καὶ τα inor μοι της
ἔστιάσεως ἀποπληρωσον ἀποκρινόμενος σπερ ast νυν. τι με γαρ καὶ σοφώτεροι και ἀμείνους καιδυνατώτεροι πράττειν οἱ δίκαιοι φαίνονται, οι δε
ἄδικοι οὐδε πράττειν με ἀλληλων Io τε, αλ λὰ δη καὶ ους φαμεν ἐρρωμένως πώποτέ τι με ἄλλη -
πασιν ἀληθὲς λέγομεν ου γὰρ ἁν ἀπεί ντ α ληλων κομιδῆ οντες ἄδικοι, ἀλλὰ δῆλον οτι ἐνῆν τις αὐτοῖς
οὐκ ἀληθεύομεν but the personalpronoun is neglecte altogether, and the whola clauae diuinissed
μέραι τ' Iσαι αἱ ταὐτά σοι δείξουσιν, 'FIλ--
Fhero lis substitution o a neuter Promun to expres ine substance of that Hel has Preceded, occura but the con- atriintion approachesmearer inanthe present to a remiarine. κομιδ ιντετ 3ικοι, opposedio ἡμιμόχθηροι ι' s. For this pression ans τελέως δικοι, v.f. not. α πιὴν τελειοτάτηνἀ6ικέαν, Cli. XVI. δηλον τι ἐνην τι αὐτοῖς δικαιοσύνη. Se Xen. em. 3, 9 L. τά re γω δίκαια καὶ πάντα 3σα ἀρετὴ πράττεται, καλά τε κα ἀγαθὰ εἶναι καὶ Οὐ aν το is ταὐτα ειδότα αλ ἀντὶ τούτων οὐδὲν προελέσθαι, με ob μὴ ἐπισταμένου δύνασθαι πράττειν, ἁλλὰ καὶ εὐ ἐγχειρῶσιν, --
220쪽
δικαιοσύνη, ναυτούς ποίει μητοι καὶ ἀλληλους γε καὶ ω ο ρεσαν - ἀδικεῖν, δι ην πραξαν διεπραξαν, ωρμησαν δ ἐπὶ τ αδικα ἀδικια μιμόχ-
B θηροι δντες, ἐπεὶ οι γε παμπόνηροι, καὶ τήλέως αδικοιτάλέως εἰσὶ καὶ πράττειν δύνατοι ταυτα μεν οἴχνετ ουτως ἔχει, μανθάνω, ἀλλ' οὐχ, συ το πρῶτον ἐτίθεσο. εἰ δὲ καὶ ἄμεινον ζῶσιν οἱ δίκαιοι των ἀδικων καὶ εὐδαιμονέστερο εισιν, περ το στερον προὐθέμεθα σκέψασθαι, σκεπτέον φαίνονται μενοῖν καὶ νυν, ως γε μοι δοκεῖ, λων εἰρηκαμεν ομως δ' τι βέλτιον σκεπτέον ου γὰρ περὶ του πιτυ- ντος ὁ λογος, αλλα περὶ του ὁντινα τροπον Fh
οἶν ρεδίω παρεσομεν ob ἐπιτυχοντα - των ἐπιτυχόντων μύθους πλασθέντα ἀκούειν τούς
νυν ὁ τυχὼν καὶ ουδὲν προσήκων ἔρχεται ἐπ' αὐτό. For the sen- timent .s. 344 σμικρὸν Ose ἐπιχειρειν πραγμα διορίζεσθαι, Ἀλλ' Ἀν βίου διαγω ν... οὐδέ τι φροντίζειν εμε χεῖρον με βέλτιον βιωσήμεθα; and nolo. ἄρ' ὁ τουτο ιν θείηs, e .
instrument bein sciat vesci is naia1rali fitte to persorincit; v. s. a. IX. θερμότητο ἔργον, and nota. ncti in rest of the doctrine os τὸ ἔργον sesCh. XXIV. and note.