장음표시 사용
221쪽
ἀμπελου κλῆμα ἀποτέμοις καὶ σμίλη καὶ α λοις πολλοῖς Πῶς γὰρ om 'Aλλ' οὐδενι- αν, ωαι,ούτω καλῶς, ως δρεπάν τ ἐπὶ τουτο ἐργασθέντι. A ' γ' οὐν ου τουτο τούτου ἔργον θησομεν ἰΘήσομεν μεν Oῖν.
Ρ. XXIV. Νῖν δή, οἶμαι, μεινον ὰν μάθοις δ αρτι ρώτων
πυνθανόμενος, ου τουτο ἐκ του - ἔργον, δἰ hμόνον τι δε καλιστα των αλλων ἀπεργάζηται 'Aλλ',εφη, μανθάνω τε καί μοι δοκεῖ τουτο κάστου πράγματος ἔργον εῖναι. Er- ην δ' ἐγω ουκουν και ἀρετη B
222쪽
δοκεῖ σοι ναι, κάστρο, περ καὶ ἔργον τι προσώ- τακται λμεν δ ἐπὶ τ αυτ παλιν οφθαλμων, φαμέν, στιν ἔργον ' Εστιν 'Αρ' ου και ἀρετηοφθαλμῶν στιπι Καὶ ἀρετη. Τί δες των ν εργον Ναί Ουκουν καὶ ἀρετή Καὶ ἀρετή. Τί δὲ
e γάσαιντο μνέ ντα την αυτῶν οἰκείαν ἀρετην, αλλ'
ἀντὶ τῆς ἀρετῆς κακίαν Καὶ πῶς αν εφη τυφλότητα γὰρ ἴσως λέγεις ἀντὶ της φεως Ητις, ἡ δ'
σκέψαι. τυφλότητα γὰρ, c. Thrasymachus acto assentient here:
223쪽
τοὐτό γε λεγεις. Οὐ-ὐν ad τα στερόμενα της αυτῶν ἀρετης κακῶς το αυτῶν εργον ἀπεργάσεται ἰΙΠάνυ γε Τίθεμεν οὐ και ταλλα πάντα εἰς τον
αὐτον λογον 'Εμοιγε δοκεῖ. Ιθι δή, μετὰ ταυτα Bτόδε σκέψαι ψυχῆς ἔστι τι εργον, ὁ α φ τῶν οντων οὐδ' a ενὶ πράξαις, Io - τοιόνδε το ἐπι-- εισθαι καὶ ωχειν και βουλεύεσθαι καὶ τὰ τοιαυτατωντα, σθ' τ μ ν δ φυχ δικαίως ν αυτ aαποδοῖμεν καὶ φαῖμεν ιδια ἐκείνης ειναι οὐδενὶ
αλ . Τί δ' αὐ- ων Φαης φήσομεν εργον εῖνας Μάλιστα εν ἰφη Οὐκοὐ καὶ ἀρετήν φαμέν
τινα φυχης εἶναι Φαμέν ' ' οὐν ποτέ, ω Θρασύ Eμαν φυχη τα αυτῆς ἔργα ὁ ἀπεργάσεται σπερομένη της οικείας ρετῆς, δε ἀδύνατον 'Aδύνατον. 'A-γκη ἄρα κακῆ DO κακῶς ἄρχειν καὶ ἐπιμόλεῖσθαι, πν δὲ ἀγαθν πάντα ταυτα εδ πράττειν 'Aνάγκη.Οὐκοὐν ἀρετην γε ξυνεχωρησαμεν ψυχῆς εἶναι δικαιοσύνην κακιαν δὲ ἀδικίαν Συνεχωρήσαμεν γάρ. Η μὸν ἄρα δικαία ψυχη και- δίκαιος ἀνηρ υ βιώσεται, κακῶς δε ὁ δικος Φαίνεται, φη, κατὰ τὸν ab σον πιον 'Λλλὰ μην ὁ γε ὁ ζῶν μακύριος τε και
224쪽
εὐδαίμων, ὁ δὲ - τἀναντία Πῶς γαρ υ με
δίκαιος ἄρα εὐδαίμων, o δ' ἄδικος ἄθλιος. Εστωσαν,
ριε Θρασύμαχε, λυσιτελεστερον αδικία δικαιοσύνης. I αὐτα δή σοι, φη, ὁ Σώκρατες, εἱστιάσθω ἐν τοῖς Βενδιδείοις. Υπο σου γε, ην δ εγω ο Θρασύμαχε, επειδή μοι πραος γένου καὶ χαλεπαίνων ἐπαύσω. νου μέντοι καλυς γε εἱστίαμαι δι' εμαυτόν, αλλ' ου διὰ σέ ἀλω σπερ οἱ λίχνοι του αἰῶ παραψερομένον ἀπογεύονται ρπάζοντες, πρὶν του προτέρου μετρίως ἀπολ αὐσαι, καὶ ' μοι δοκω ἴτω, πρὶν o το προ-
ἐχαλέπαινον - τὰ πόλεις αὐτφπαρεδίδομεν, καί τι μαλλον--δνυν ἀκούοντε πραονονται And
the γενναῖος, Socrates avs Odλεγε τῶν γενναίων, πρὶν ν διαπράξηται η τελευτήση γνω-ερκύων - νομέως υπὸ του λόγου του παρ' αὐτῆ νακληθias πραονθη;
quaint, nodia nearly one. του αιῶ πιναφερομένου. . .
με νυν σπωr, 3ταν τι προβάλωμαι σοφόν περὶ των μετεώρων, εὐθέωs ἡφωπάσει.
225쪽
τον ἐσκοπουμεν ευρεῖν, το δίκαιον ὁ τί πο ἐστίν, ἀφέμενος ἐκείνου ορμῆσαι επὶ το σκέφασθαι περὶ αυτοῖ, εἴτε κακία στὶ καὶ ἀμαθία εἴτε σοφία καιάρση, καὶ εμπεσόντος αδ υστερον λόγου, τι λυσιτελέστερον η αδικία της δικαιοσυνης, ου ἀπεσχόμηντο - ου επὶ τοὐτ ελθεῖν ἀπ κείνου ἄστε μοι
νυνὶ γογονεν ἐκ του διαλογου μηδὲν εἰδέναι ὁπότε μ το δίκαιον μη οὶδ ο ἐστι, σχολῆ εἴσομαι εἴτε
ἀρετή τις ουσα τυγχάνει εἴτε και Ου, και πότερον οε χων αὐτο υκ ευδαίμων εστὶν η εὐδαίμων.
226쪽
inglossiNe solutionario disterent otiaeal difficultiesu and this iratconsession o Socrates in holaiovis nothin about ustice, separates the inquir smin ad Drejudice. d finalty Socrates Is thus place in tho positio oferrectoritatio discussion a theyan Who ean remove fallacrand
ερα, note P. IO8. προοιμιον. s. πάντα ταυταπροοίμιά ἐστιν αυτοῖ του νόμου
227쪽
Γλαύκων ἀεί τε ανδρεωτατος ων τυγχάνει προς απαντα, καὶ δη καὶ τότε του Θρασυμάχου την ἀπὀρ- ρησιν Ουκ ἀπεδέξατο, ἀλλ' εφη Ω Σώκρατες, ποτερον ῆ- βούλει δοκεῖν προπεικέναι φῶς ἀληθῶς πεῖσαι Boτι παντὶ τρόπεαμεινόν εστι δίκαιον εῖναι δε αδικον πις α θως, εἶπον, γω, ἰν ἐλοίμην, εἰ π εμο εἴνου τοίνυν, φη, ποιεῖ ὁ βοώλει λέγε γάρ μοι αρά σοι δοκεῖ τοιόνδε τι εἶναι γαθόν, ὁ δεξαίμεθ νεχειν ο των ἀποβαινόντων φιέμενοι, ἀλλ' αὐτοαὐτο ενεκα ἀσπαζόμενοι p οἷον το χαίρειν καὶ αἱ
Θρασύμαχε, λεγε πάνυ γαρημει Σωκράτει εἰσοίσομεν. eis utapoice ani consesse his
imorance vitii a ling in Book III. 398 C: καὶ ὁ Γλαυκων ἐπιγελάσω, Ἐγὼ τοίνυν, A Σώ
ζεσθαι. n Boia VIII. 348 his brother delatantiis calis hin combative οἶμαι μὲν ἔφη
228쪽
204 ΠΛΑΤΩΝΟΣήδονα οσαι ἀβλαβεῖς καὶ μηδεν εἰς τον ἔπειτα χρόνον διὰ ταύτας γίγνεται αλλο η χαψειν ε σε cmμοιγε, ἡ δ' εγώ, δοκεῖ τι εἶναι τοιοὐτον Τί δέ
δ αυτό τε αυτου χάριν ἀπαπῶμεν καὶ των α αὐτοὐπιγνομένων ς δον αντο φρονεῖν καὶ το ραν καὶ τοὐγιαινειν τα γὰρ τοιαυτά που δι ἀμφότερα ἀσπαζόμεθα Ναι, εἶπον. ρίτον δε ρας τι, - εἶδος ἀγαθου, ἐν ' γυμνάζεσθαι καὶ το κάμνοντα ἰατρεύεσθαι και ἰατρευσίς τε καὶ Ἀλλος χρηματισμός ταμ γὰρ επίπονα φαῖμεν αν, φελεῖν δὲ μας, καὶ ναυ- μώ ἐαυτων ενεκα ου ἁ δεξαίμεθα χειν των
δὲ μισθῶν τε χάριν καὶ των αλλων σα γίγνεται σαυτων. Ἐστι γὰρ ὁν, ἔφην, και τοὐ- τρίτον.
- τί δη Ἐν ποίω εφη, τούτων την δικαιοσύνην
35s τίθης Ἐγὼ μὲν ουαι, ὴν δ εγώ, ν τω καλλίστω, ὁ καὶ δι αυτὸ καὶ διὰ τὰ γιγνόμενα ἀπ αὐτο ἀγα
πητέον τω μέλλοντι μακαρ- σεσθαι Ου τοίνυν δοκεῖ, φη, τοι πολλοῖς, ἀλλὰ οὐ πιπονου εἴδους,
229쪽
μισθων νεκα κώ ευδοκιμήσεων διὰ δόξανεπιτηδευτέον, αὐτο δὲ δι' αὐτο φευκτέον ς ὁνχαλεπόν. CAP. II. Οἶδα, ν δ' ἐγώ, τι δοκεῖ ἴτω, καὶ πάλαι ποΘρασυμάχ' ῶς τοιουτον ὁ ψέγεται ἀλλ' ο τις,
δε εοικε, δυσμαθης. Ἱθι λὶ εφ' ἄκουσον και μου, Bεάν σοι αὐτα δοκῆ. Θρασυμαχος γάρ μοι φαίνεται
πρωιαίτερον του δεοντος ὐπο σου σπερ φις κηλη
θῆναι, ἐμοὶ δὲ οἴπω κατὰ νουν η ἀποδειξις γειονε
περ ματέρου ἐπιθυμῶ γὰρ κοὐσαι, τί τ εστινεκάτερον και τίνα χει δύναμιν αὐτο καθ' αὐτο νον
ἐν τῆ ψυχὴ, τους δὲ μισθούς καὶ τὰ γονόμενα ἀπ'
αὐτων ἄσαι χαίρειν. Oύτωσὶ οὐ ποιήσω, διν καὶ σοὶ δοκῆ -πανανεώσομαι τον ιυρασυμάχου λόγον,
230쪽
σκαὶ πρωτον μεν πω δικαιοσύνη οῖον εἶναί φασι, καὶοθεν γεγονεναι δεύτερον δὲ ὁτι πάντες αὐτο οἱ ἐπιτη-δeυοντες ἄκοντες επιτηδεύουσιν ἀνωγκαῖον ἀλλ'
οὐχ, ἀγαθόν τρίτον δὲ τι εἰκότως αὐτο δρῶσι πολυ γὰρ ἀμείνων αρα ὁ του ἀδίκου ν του δικαίου
βίος, ῶς λέγουσιν. επε εμοιγε, ω Σώκρατες, υτε δοκεῖ κτως απορῶ μέντοι διατεθρυλημένος τα τα,
ἀκούων Θρασυμάχου καὶ μυρίων ἁ λων, τον δὲ sermI τῆς δικαιοσύνης 4γον,, αμεινον ἀδικίας, οὐδενός πω ακήκοα ως βούλομαι βουλομαι δ αυτο καθ' αυτ εγκωμιαζόμενον ἀκοὐσαι μαλιστα δ' οἶμαι ἄν
σου πυθέσθαι διο κατατείνας πω τον δικον βιον
ἐπαινῶν, εἰπών δε ἐνδείξομαί σοι, ὁ τρόπον ὁ βούλομαι ad σου ἀκουειν ἀδικίαν ἐν ψέγοντος, δικαιοσύνην δὸ ἐπαινοῖντος ἀλλ' υα, εἴ σοι βου
λομένω λεγω. ΙΠάντων μάλιστα, ν δ εγώ περὶ
E γὰρ τινος ἁν μαλλον πολλάκις τι νουν ἔχων χαίροιλε νων και ἀκουων , Κάλλιστα, ἔφη, λεγεις καὶ οπρῶτον ἔφην πεῖν, περὶ τούτου κουε, τί οἷόν τε κciὶOθεν γεγονε δικαιοσύνη. πεφυκέναι γὰρ δή φασι το