The resultant Greek Testament, exhibiting the text in which the majority of modern editors are agreed, and containing the readings of Stephens (1550), Lachmann, Tregelles, Tischendorf, Lightfoot, Ellicott, Alford, Weiss, The Bâle edition (1880), West

발행: 1892년

분량: 677페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

σαντες ελεγον, Ιδε λιαν φωνεῖ δραμὼν δε τις, 6

γεμίσας σπόγγον ξους, περιθεις καλάμω πότιζεν αυτον λεγων, Aφετε ἴδωμεν εἰ ερχεται πιλίας καθελεῖν αυτον. ὁ δεδε σοῖς ἀφεὶς φωνὴν μεγαλην ξεπνευσεν. 37

Και, καταπετασμα του ναου σχίσθη εις δυο ἀπ ἄνω 36

εναντίας αυτου τι υτως ξεπνευσεν, εἶπεν, Ἀληθως ουτος

ὁ ἄνθρωπος ιος Θεο ην. ῆσαν δὲ και γυναῖκες απο Oμακρόθεν θεωρουσαι, ν αἶς και Μαρια η Μαγδαληνὴ και Μαρια η Ἱακώβου του μικρου και Ἱωσῆτος μητηρ και Σαλώμ αἰ τε ν ν η Γαλιλαια κολουθουν αὐτω Ικαι δέηκόνουν αυτω, και ἄλλαι πολλαι α συναναβασαι αυτ ει Ἱεροσόλυμα.Και δ' ὀφίας γενομενης, πει ν παρασκε , ὁ στιν 2προσάββατον, eλθων 'Ιωσὴφ ο απο Ἀριμαθαίας, ευ- 43σχήμων βουλευτής, ο και αυτος ην προσδεχόμενος τὴν βασιλείαν του Θεοῖ τολμήσας εἰσῆλθεν προς το ΙΠειλατον και τήσατο το σωμα του ησου Q δε cιλατος ιεθαυμασεν ει δη τεθνηκεν και προσκαλεσάμενος τον κεντυρίωνα πηρώτησεν αυτον ει πῶλαι ἀπεθανεν a 45γνους - του κεντυρίωνος δωρήσατο ἡ πτωμα τω

σε τη σινδόνι, και θηκεν αυτον εν μνήματια ην λελατομημενον εὐπετρας και προσεκυλισεν λίθον επι τὴν θυραν

172쪽

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ

47 τοῖ μνημείου in δὲ Μαρια η Μαγδαληνὴ και Μαρια

16 Και διαγενομcνου του σαββάτου Μαρια η Μαγδαληνὴ και Μαρία η του Ἱακώβου και Σαλώμη γόρασαν ἀρώ-

ματα να ελθοῖσαι ἀλείφωσιν αυτόν. και λιαν πρωιτθ μια των σαββάτων ρχονται επὶ τὸ μνημεῖον ἀνατείλαν- τος του λίου καιέλεγον προς αυτάς, ι ἀποκυλίσει τοι λίθον ε της θύρας του μνημείου και ἀνα- βλεφασαι θεωροῖσιν τι ἀνακεκύλισται ὁ λίθος η γὰρ μεγα σφόδρα. και εισελθουσα εις τὸ μνημεῖον εἶδον νεανίσκον καθημενον εν τοῖς δεξιοῖς περιβεβλημενον στο-

λὴν λευκήν κα εξcθαμβήθησαν. ο δὲ λέγει υταις, Μὴ κθαμβεῖσθε Ιησου ζητεῖτε τον Ναζαρηνὸν τον

εσταυρωμενοπι γέρθη, ου εστιν δε ιδ ὁ τόπος ὁπου εθἹκαν αὐτόν. αλλὰ πάγετε εἴπατε τάῖς μαθηταῖς αυτο και τω Πέτρω οτι Προάγει μας εἰς την Γαλιλαιαν 8 κει αυτὸν ἔφεσθε, καθως εἶπεν μῖν. και εξελθουσαιεφυγον ἀπὸ του μνημείου, εἶχεν γὰρ υτα τρόμος καιεκστασις και υδενι υδεν εἶπον, φοβουντο γάρ

Ἀναστα δὲ πρωι πρώτη σαββάτου φάνη πρωτον Μαρία I Μαγδαληνη, παρ ης εκβεβληκε επτὰ δαιμόνια.

IO κείνη πορευθεῖσα ἀπήγγειλεν τοις με αυτου γενομενοις II πενθουσιν και κλαίουσιν κἀκεῖνοι ἀκούσαντες ὁτι ζηΙ και θεάθη υπ αυτης πίστησαν. Μετὰ δὲ ταυτα δυσινε αυτων περιπατουσιν φανερώθη ν τερα μορφ9 πορευο-

173쪽

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ

μένοις εἰς ἀγρόν. κἀκεινοι Ἀπελθόντες ἀπηγγειλαν 3

τοις λοιποῖς Ουδὲ κείνοις πίστευσαν. Yστερον δὲ ἀνακειμενοις αυτοῖς τοι ενδεκα φανε- 4ρώθη, και Ανείδισεν την ἀπιστίαν αυτῶν και σκληροκαοδίαν, ὁτι τοι θεασαμενοι αυτὸν γηγερμενον οὐκ πίστευσαν. και εἶπεν αυτοῖς Ιορευθεντες ει τον κόσμον παντα IS

κηρυξατε το ευαγγελιον πάσ τη κτίσει. ὁ πιστευσας 16 και βαπτισθεὶς σωθησεται, ὁ δὲ ἀπιστησας κατακριθη- σεται. σημεῖα δὲ τοις πιστεύσασιν ταυτα παρακολου- 7θησει εν ωVνόματι μου δαιμόνια εκβαλουσιν, γλώσσαις λαλησουσιν καιναις, Oφεις ἀρουσιν, καν θανάσιμόν 18 τι πίωσιν ου η υτους βλάψI επὶ πρώστους χεῖρας επιθησουσιν και καλὼς εξουσιν. Ἀμεν υν Κυριος Ἱησοῖς μετα τὸ λαλῆσαι αυτοῖς Ιοἀνελήμφθη εις τον ουρανὸν και κάθισεν δεξιὼν του Θcob. cxcῖνοι δὲ ξελθόντες κηρυξαν πανταχου του ΟΚυρίου συνεργουντος και τον λόγον βεβαιουντος δια τωνεπακολουθούντων σημειων. 14 δἐ in I nTr sed TrJuit VHJR: 'Ti'A'B' ἐγηγερμειον - ἐκ

174쪽

'Eπcιδήπερ πολλοὶ πεχείρησαν ἀνατάξασθαι διηγησιν περὶ των πεπληροφορήμενων εὐημῖν πραγμάτων, καθως παρεδοσαν μῖν ο α ἀρχης αυτόπται και πηρεται γενόμενοι του λόγου, δοξε κἀμοί, παρηκολουθηκότι ανωθεν πασιν Ἀκριβως, καθεξης σοι γράψαι, κράτιστε Θεόφιλε, να επιγνως περι ων κατηχηθη λόγων τηνἀθφάλειαν. Ἐγενετ εν ταῖς μεραι Ἐρωδου βασιλεως της ου- δαιας ιερευς τις νόματι Ζαχαρίας ξ φημερίας Ἀβιά, και γυν αυτ ἐκ των θυγατερων Ἀαρών, και τὸ νομα αυτης Ελισάβετ ησαν δε δίκαιοι αμφότεροι ναντίον

του Θεοῖ πορευόμενοι εν πάσαις ταῖς εντολαῖς και δικαιώ- μασιν του Κυριου ἄμεμπτοι κα ου ην αὐτοῖς τεκνον,

καθότι ην η Ἐλισάβετ στεῖρα, και αμφότεροι προβεβηκότες ε ταῖς μεραις αυτων ησαν.

γενετο δὲ ν τ ιερατευειν αυτὸν εν ῆ τάξει της 9 φημερίας αυτου ναντι του Θεοῖ κατὰ τὸ θος της ιερατείας, λαχε του θυμιασαι εἰσελθὼν εις τον ναὸν του 1 Κυριου και παν τὸ πληθος ην του λαοῖ προσευχό-

ἄγγελος Κυριο εστὼς εκ δεξιῶν του θυσιαστηρίου του Ia θυμιάματος. και ταράχθη Ζαχαρίας ἰδών, και φόβος Ι επεπεσεν εὐαυτόν. εἶπεν δὲ προ αυτὸν ὁ ἄγγcλος, Μη φοβου, Ζαχαρία διότι εισηκουσθη δέησίς σου, και

175쪽

ἡ γυνή σου 'Eλισάβετ γεννήσει υιόν σοι, και καλεσεις τοονομα αυτου Ἱω Qq και σται χαρά σοι και ἀγαλ- 4λίασις, καὶ πολλο επι τῆ γενεσε αυτοῖ χαρήσονται. εσται γαρ μεγα ενώπιον του Κυρίου, και ινον και 5 σίκερα ου μὴ se, και ΓΙνευματος Ἀγιο πλησθήσεται τι

εὐκοιλίας μητρος αυτου και πολλους τω υιὼν Ἱσρα- 6ὴλ επιστρεφε επι Κέριον τον Θεὸν αυτων. και αυτος 7 προελεύσεται ενώπιον αυτοῖ ia πνεύματι και δυνάμει λία, πιστρεψα καρδίας πατερων πι τεκνα και ἀπειθεῖς εν φρονήσει δικαίων, τοιμάσαι Κυριω λαὸν κατεσκευασμενον. και εἶπεν Ζαχαριας προ τον ἄγγελον Κατὰ Ι 8

τι γνώσομαι τουτο γὼ γάρ in πρεσβυτης, και ἡ γυνή μου προβεβηκυῖα εν ταῖς ἡμεραις αυτῆς. και ἀποκρι- 9θεὶς ὁ ἄγγελος εἶπεν αυτω Ἐγώ in Γαβριὴλ ὁ παρε

στηκὼς νώπιον του Θεου και ἀπεστάλην λαλῆσαι προς σε και ευαγγελίσασθαί σοι ταυτα και δου σ σιω- ο

πων και μὴ δυνάμενος λαλῆσαι ἄχρι ῆς μερας γενηται

ταυτα ἀνθ' ων υκ πίστευσας τοι λόγοις μου, οἴτινες πληρωθήσονται εις τον καιρον αυτων. και η ὁ λαὸς Ιπροσδοκῶν τον Ζαχαρίαν, και θαύμαζον εν τω ονίζειν αυτον εν ω να o. εξελθὼν δε υκ δύνατο λαλῆσαι et a

κα αυτὸς ην διανεύων αὐτοῖς, και διεμενεν κωφός. Και γενετο επλήσθησαν αἱ μερα τῆς λειτουργίας 23αυτοῖ ἀπῆλθεν εις τον οἶκον αυτου. Μετὰ δε ταυτας τὰς μερας συνελαβεν Ελισάβετ ἡ γυνναυτου, και περιεκρυβε εαυτὴν μῆνας πεντε λεγουσαοτι υτως μοι πεποίηκεν Κυριος εν μεραις αἷς πεῖδεν ad ἀφcλcta ονειδος μου εν ἀνθρώποις.

176쪽

i Ἐν δε τω μηνι τω κτ απεστάλη λαγγελος Γαβριὴλ ἀπντου Θεογεις πόλιν της Γαλιλαιας , ονομα Ναζαρετ, 27 προς παρθενον μνηστευμενην ἀνδρι ω ονομα ωσήφ, εξ

οἴκου Δαυειδ και το νομα της παρθενου Μαριάμ. 2 8 και εἰσελθων προ αυτὴν εἶπεν, αψε, κεχαριτωμένη ὁ 29 Κυριος μετα σου δὲ π τω λόγω διεταράχθη, και 3 διελογιζετο ποταπος εἴη ὁ σπασμος ουτος. και εἶπεν

αγγελος αὐτp, Μ φοβοῖ Μαριάμ ευρες γαρ χάριν

3 παρα τω Θεω και δο συλλήμφη εν γαστρι και τέο 32 υἱόν, και καλεσει το νομα α ου ησουν ουτος εσται μεγας, και Yιὸς φωτου κληθήσεται και δώσει αυτ Κυριος ὁ Θεὸς το θρόνον Δαυει του πατρος αυτου' 33 και βασιλευσε επι τον οἶκον Ἱακὼβ εις τους αιωνας, και 34 της βασιλείας αυτο ου εσται τελος. εἶπεν δὲ Μαριαμ προ τον ἄγγελον Πῶς σται τουτο, πει ἄνδρα ου γινώ-35 σκω και ποκριθεις ὁ ἄγγελος εἶπεν αυτὴ ΓΙνευμα 'Aγιον πελευσεται επὶ σε, και δυναμις ψίστου πισκιάσει σοι δι και το γεννώμενον γιον κληθήσεται ιὸς 36 coῖ. και δού Ελισάβετ η συγγενίς σου και αυτησυνείληφεν Γον εν γήρει αυτῆς και υτος μην κτος εστιν

Κυριου γενοιτο μ οι κατὰ το ρῆμά σου. και ἀπῆλθεν απ'αυτῆς ὁ ἄγγελος. 39 Ἀναστασα δὲ Μαριὰμ εν ταῖς μεραις ταυταις πορευ- Ο ὐεις την ρεινὴν μετὰ σπουδῆς ει πόλιν ουδα, και

177쪽

εισηλθεν εις τον οἶκον Ζαχαρίου και σπάσατο την Ἐλισάβcr. και γένετο ς κουσεν τον ἀσπασμὸν της IΜαριας η Ἐλισάβετ εσκίρτησεν το βρέφος εν I κοιλια αὐτης, και πλησθη Πνευματος γιο η λισάβετ, και ἀνεφωνησεν κραυγη μεγάλ και ειπεν, υλογημένη aσ εν γυναιξίν, και ευλογημένος ὁ καρπος της κοιλίας σου. και πόθεν μοι τουτούνα ἔλθ η μητηρ του Κυριου μου 43 o με; Qδοὐ γαρ ως γένετο φων του σπασμου 44 σου ει τα τά μου, ἐσκίρτησεν νώγαλλιάσει τὸ βρέφος

εν τη κοιλία μου και μακαρια η πιστεύσασα τι 5

ἔσται τελείωσις τοι λελαλημένοις αὐτ παρὰ Κυρίου. Και εἶπεν Μαριάμ, Μεγαλυνε η υ η μου τον Κυριον, 46 και γαλλίασεν το πνευμά μου πι τω Θε τω σωτηρί 47 μου Oτι επέβλεψεν επι την ταπείνωσιν της δούλης 48 αὐτου ιδο γαρ απὸ του νυν μακαριοῖσίν με πῆσαι ιγcνεαί oτ εποίησέν μοι μεγάλα ο Δυνατός κα ἄγιο 49 τὸ νομα αὐτοῖ και τὸ λεος αὐτου εις γενεὰς και ογενεας τοι φοβουμένοις αυτόν. εποίησεν κράτος εν Ιβραχίονι αυτου διεσκόρπισεν περηφάνους διανοια καρδίας αυτων. καθεῖλεν δυνάστας ἀπο θρόνων και 2υφωσεν ταπεινούς πεινωντας νέπλησεν γαθων α 53 πλουτοῖντας ἐξαπέστειλεν κενούς. ἀντελάβετο Ἱσρα- 4

πρὸς τους πατέρας μων τω Ἀβραὰμ κα τω σπέρματι αυτου ει τον αιῶνα Eμεινεν δε Ιαριὰμ συν αὐτη 56ὼς μηνας τρεις, και ὁπόστρεφεν εις τον ικον αὐτης.

Tη δ 'Ελισάβετ πλησθη ὁ πόνος του τεκεῖν αὐτην, 57και γέννησεν ιόν και ηκουσαν οἱ περίοικοι και ι 58 πυγγενεῖς αὐτης τι ἐμεγάλυνεν Κυριος ὁ ἔλεος αυτοῖμε αὐτης, και συνέχαιρον αὐτI Και γένετο ν η 59

178쪽

ἡμερα τῆ γδόη λθον περιτεμεῖν τὸ παιδιον και κάλουν

ἀποκριθεῖσα ἡ μήτηρ αυτου εἶπεν, υχί, ἀλλα κληθήσεται 61 ωάννης. και εἶπαν προ αυτὴν τι οὐδεις εστιν κτῆς συγγενειας σου ος καλεῖται τω νόματι τουτω. 62 νενευον δὲ τω πατρὶ αυτου τὸ τ αν θέλοι καλεῖσθαι αὐτό. 63 και αιτήσας πινακιδιον γραφεν λεγων, ωάννης στιν 6 ονομα αυτου. και θαυμασαν πάντες. ἀνεωχθη δὲ τὸ στόμα αυτου παραχρημα και ἡ γλῶσσα αὐτοῖ, και λαλει 65 ευλογῶν τον Θεόν. και γενετ επι πάντας φόβος τοῖς περιοικουντας αὐτους και εν ολγ τη ρεινὴ τῆς Ιουδαιας 66 διελαλεῖτο πάντα τα ρηματα ταῖτα και εθεντο πάντες οἱ ἀκούσαντες ε το καρδια αὐτῶν λεγοντες, ι ἄρα ὁ παιδιον τοῖτο σται και γαρ χειρ Κυριου δε με αυτου.

67 Και Ζαχαρίας ὁ πατηρ αυτου πλήσθη Ινευματος 68 Ἀγιου, και προφήτευσεν λεγων, Εὐλογητὸς Κυριος ὁ Θcὸς του Ἱσραήλ, υτ επεσκέψατο και ποίησεν λύτρω-69 ' λα αυτου, και γειρεν ἐρας σωτηρίας ἡμῖν 7 εν ικω Δαυεὶδ παιδὸς αὐτοῖ καθὼς λάλωσεν διαστό ματος τῶν ὁγιων ἀπ αιῶνος προφητων αυτου),7 σωτηρίαν ἐξ Ἀθρων μων και εὐχειρὸς πάντων τῶν μυι-7 2 σούντων μας ποιῆσαι ελεος, ετὰ τῶν πατέρων ημων, 3 μνησθῆναι διαθήκης ἁγια αὐτοῖ, ὁρκον ον ἄμοσεν o 'Aβραὰμ τον πατέρα μων, του δοῖναι μ ιν 74 ἀφόβως εὐχειρὸς χθρων ρυσθεντας λατρεύειν αὐτω75 ἰσιότητι και δικαιοσύνHενώπιον αυτου πάσας τὰς με- 76 ρας μων. και συ δέ, παιδιον, προφήτης φίστου

179쪽

Ἱσραήλ. Ἐγενετο δὲ ν ταῖς ἡμεραις κείναις ξηλθεν δόγμα

παρα Καίσαρος υγουστου ἀπογράφεσθαι πασαν τηνοιΝουμενην. 'υτη απογραφὴ πρώτη γενετο ἡγεμονεύοντος της Συρίας Κυρηνίου και πορευοντο πάντες ἀπογράφεσθαι, καστος εις την αυτοῖ πόλιν. ἀνεβη δὲ και Ἱωσὴφ ἀπὸ της Γαλιλαίας ε πόλεως Ναζαρὲτ εις τὴν ουδαιαν ι πόλιν Δαυειδ, τις καλειται Βηθλεεμ, διὰ τὸ εἶναι αυτὸν εὐοικου και πατριας Δαυειδ, ἀπογράψασθαι συν M. ιὰμ I μνηστευμενὶ Ῥυτω, ἴσ9εγκύω γενετο δὲ ν τω εινα αυτους κει πλήσθησαν αι μεραι του τεκεῖν αυτήν και τεκεν τον ιὸν αὐτῆς τον πρωτότοκον, και σπαργάνωσεν αυτὸν και νε- κλινεν αυτὸν ε φάτνη, διότι υ ην αὐτοις τόπος ν τω

καταλυματι.

Και ποιμενες σα εν τη χώρα η υτI ἄγραυλοῖντες και φυλάσσοντες φυλακας της νυκτὸς επι τὴν ποίμνηναυτῶν και ἄγγελος Κυρίου πεστ αυτοῖς, και δόξα Κυριου περιελαμψεν αυτους και εφοβήθησαν φόβον

180쪽

IO μεγαν. και ειπεν αὐτοῖς ὁ ἄγγελος, φοβεῖσθc

ιδου γαρ υαγγελίζομαι υμ ῖν χαρα μεγάλην τις σται II παντι τω λαῶ Gri τεχθη μῖν σήμερον σωτήρ, ὁς

12 εστιν ριστὸς Κυριος, εν πόλει Δαυειδ. και τομουμῖν τὸ σημεῖον ευρήσετε βρεφος σπαργανωμενον καιI κείμενον εν φάτνp. και ξαίφνης γενετο - τω ἀγ- γελω λγος στρατιας ουρανίου, αἰνούντων τον Θεὸν καιI4 λεγόντων, Δόξα ν φίστοις Θεω, και επι γης Ῥήνη εν ἀνθρωποι ευδοκίας. I Και γενετο ς ἀπῆλθον ἀπ αυτων εις τον οὐρανὸν ιαγγελοι, οι ποιμενες λάλουν προ αλλήλους Διελθωμενδη ως Βηθλεεμ α ἴδωμεν τὸ ρῆμα τουτο το γεγονος 16 ὁ Κυριος γνωρισεν ἡμῖν. - ῆλθαν σπεύσαντες, και ἀνεῖραν την τε Μαριὰμ και τον ωσήφ, και τὸ βρεφος 1 κείμενον εν τη φάτνst. ἰδόντες δὲ γνώρισαν περ τουρήματος του λαληθεντο αυτοῖς περ του παιδίου τουτου. 18 και πάντες οι ἀκούσαντες θαύμασαν περι ων λαληθεντων I9 π των ποιμενων προ αυτούς. ἡ δὲ Μαρια πάντα συνετήρει τα ρήματα ταυτα, συνβάλλουσα εν τη καρδία 2 αυτῆς. και πεστρεφαν ι ποιμῆνες δοξάζοντες και αἰνοῖντες τον Θεὸν επι πασιν ἶς ἡκουσα και ειδον, καθως ελαλήθη προ αυτούς. 21 Και ὁτε πλήσθησαν ἡμεραι ὀκτω του περιτεμεῖν αυτόν, και κλήθη το νομα αὐτο Ἱησους το κληθεν υπὸ τουαγγελου προ του συλλωφθῆναι αυτὸν ε τη κοιλία.2 2 Και ὁτε πλήσθησαν αι μερα του καθαρισμου αυτων κατὰ τον νόμον Μωυσεως, ἀνήγαγον αυτον εις Ἱεροσόλυμα

SEARCH

MENU NAVIGATION