장음표시 사용
191쪽
ανθρώπους σ ζωγρῶν. και καταγαγόντες α πλοῖα II επι την γην, φέντες πάντα κολουθησαν αυτω. Και γένετο ν τω εἶναι- ον εν μια των πόλεων και Qιδου νη πληρης'ἐπρας ιδὼν δὲ τονδεησουν, πεσὼν επὶ πρόσωπον δεήθη αυτου λεγων Κυριε εα θελIς δύνασαι με καθαρίσαι και κτείνας την χειρα φατο αυτου Ι3λεγων Θέλω, καθαρίσθητι και ευθεως η λεπρα ἀπηλθενα αυτου και αυτὸς παρηγγειλεν αυτ μηδεν ειπεῖν 14 ἀλλα ἀπελθὼν δειξον σεαυτὸν τω ἱερει, και προσενεγκε περ του καθαρισμοῖ σου καθως προσεταξεν Μ ωυσης, εις
μαρτυριο αυτοῖς διήρχετο δὲ μαλλον ὁ λόγος ωι ξ
αυτοῖ και συνηρχοντο χλοι πολλοι ἀκουειν και θεραπευεσθαι Ἀπ των Ἀσθενειων αυτῶν. αυτὸς δὲ ν 16υποχωρῶν εὐταῖς ρημοι και προσευχόμενος. Και γενετο ε μια των μερων και αὐτὸς ην διδασκων 17
και γ σαν καθημενοι Φαρισαῖοι και νομοδιδάσκαλοι ' , πανεληλυθότc εκ πάσης κώμης της Γαλιλαια και Ἱουδαιας και Ἱερουσαλήμ. και δύναμις Κυριου εις τὸ ἰασθαιαυτόν. και δο ανδρες φεροντες επι κλίνης νθρωπον 8ος ην παραλελυμενος, και ζητουν αυτον εισενεγκεῖν καιθεῖναι νώπιον αυτου και η υρόντες ποίας εἰσενέγ I9κωσιν αυτον διὰ τον χλον, ἀναβάντες επι το δῶμα διὰ των κεράμων καθηκαν αυτον σῖν τω κλινιδι εις τὸ μεσονεμπροσθεν του ησου και ιδὼν την πίστιν αυτοῦν οειπεν, Ανθρωπε, ἀφεωνται σοι α ἁμαρτίαι σου και Iηρξαντο διαλογίζεσθαι οἱ γραμματεῖς και οἱ Φαρισαῖοι λεγοντες, Τις εστιν ουτος ὁ λαλε βλασφημίας τις δυναται αμαρτίας ἀφεῖναι ει μη μόνος ὁ Θεός; επιγνου 2 2
192쪽
2 4 σου ειπεῖν, Ἐγειρε και περιπατει; ἴνα δε εἰδῆτεοτι ὁ ιὸς του Ἀνθρωπου ξουσίαν εχε επὶ τῆς γῆς ἀφιεναι μαρτίας ειπεν ω παραλελυμενω), σοι λεγω, εγεtρε και ἄρα τὸ κλινιδιόν σου πορεύου ει τὸν οικόν et σου. κώ παραχρημα ἀναστα ενώπιον αυτων, ἄρας εφ' ὁ κατέκειτο, ἀπηλθεν εις τὸν οικον αὐτου δοξάζων τὸν, Θεόν. και εκστασις ελαβεν απαντας, και δόξαζον τὸν Θεόν, και πλησθησαν φόβου λεγοντες ὁτι Eιδο μεν παράδοξα σημερOV. 27 Και μετὰ ταῖτα ξηλθεν, και θεάσατο τελώνην νόματι
Λευεὶν καθημενον επὶ το τελώνιον, και ειπεν αὐτω Ἀκο- 28 λούθει, Οι και καταλιπὼν πάντα ἀναστας κολούθει 29 αὐτω. και ποίησεν δοχὴν μεγάλην Λευεις αὐτω - τηοικία αυτου και ην χλος πολυς τελωνῶν και αλλων i3 ῆσαν με αυτων κατακάμενοι και γόγγυζον οι Φαρισαῖοι και ι γραμματεῖς αυτων προς του μαθητὰς αυτου λεγοντες, Δια τι μετα των τελωνων και αμαρτωλωλεσθίετε 3 και πίνετε και αποκριθεὶς ὁ ησοῖ ειπεν προς αυτους, οὐ πείαν χουσιν οι γιαινοντες ανοῖ, ἀλλὰ 32 οἱ κακως χοντες. υκ εληλυθα καλεσαι δικαιους ἀλλααμαρτωλους εις μετάνοιαν.
193쪽
5. 34-6 4. σιν πυκνὰ και δεήσεις ποιουνται ομοίως και οἱ των Φαρι-
σαιων οἱ δὲ σοι σθίουσιν και πινουσιν ὁ δὲ Ιησους 4εἰπεν προ αυτούς, Μὴ δυνασθε του υἱοὸς του νυμφωνος, εν ω ὁ νυμφίος με αυτῶν στίν, ποιησαι νηστεῖσαι; ελεύσονται δὲ μεραι, και ὁ ταν ἀπαρθ9 VH αὐτῶν ὁ θνυμφίος, τότε νηστεύσουσιν ν κείναις ταις μέραις.
Ελεγεν δὲ και παραβολην προ αυτοῖς τι οὐδείς πί- 36βλημα απὸ ἱματίου καινου σχίσας επιβάλλει επὶ ἱμάτιον
παλαιόν ει δὲ μήγε, και τὸ καινὸν σχίσει, και τω παλαιωοὐ συμφωνησε τὸ πίβλημα τὸ π του καινου και 37 οὐδεὶς βάλλει ινον νεον εις ἀσκους παλαιους ει δὲ μήγε, ρηζει ὁ οινος ὁ νεος τοῖς σκούς, και αυτὸς κχυθησεται,
και οἱ ἀσκοὶ ἀπολουνται αλλὰ ἰνον ἐον εις ἀσκους 38 καινοῖς βλητεον κα ουδεὶς πιὼν παλαιὸν θέλει νέομ' 39λεγε γαρ G παλαιὸς χρηστός εστιν. Ἐγενετο δὲ εν σαββάτω δευτεροπρώτω διαπορεύεσθαι αυτὸν δια σπορίμων και τιλλον οἱ μαθηταὶ αὐτο τους στάχυας και σθιον ψύχοντες ταῖς χερσίν. τινὸς δὲ
τῶν Φαρισαίων ειπον, Τι ποιειτε δ οὐκ ἔξεστιν τοι σάββασιν και αποκριθεὶς προ αυτους ειπεν ὁ Ἱησοῖς,
οὐδὲ σοῖτο ἀνἐγνωτε ὁ ποίησεν Δαυεὶδ ὁ τε πείνασεν αυτος και οἱ 1ετ' αὐτου Q εἰσῆλθεν ις τον οἶκον Θεοῖ, και τους ἄρτους της προθέσεως λαβων φαγεν
194쪽
και δωκεν τοις με αυτοῖ ους υκ ξεστιν φαγεῖν ε μη μόνους του ιερεῖς και ελεγεν αὐτοῖς ὁ τι Κυριο εστιν MYLὸς os Ἀνθρωπου και τοῖ σαββάτου. Ἐγενετ δε ν τερω σαββάτω εἰσελθεῖν αυτον εις τὴν συναγωγὴν κα διδάσκειν και ν ανθρωπος κει, και
χειρ αὐτολὴ δε αβ ορά. παρετηροῖντο δὲ αυτὸν
οἱ γραμματεῖς και οἱ Φαρισαιο ει ν τω σαββάτω θερα πευειρ να εἴρωσιν κατηγορεῖν αυτου. αυτος δὲ ἡ δειτους διαλογισμοδ αυτων, εἶπεν δὲ τω ἀνδρι ω ξηρανεχοντι τὴν χεῖρα, Εγειρε και στηθι ει τὸ μεσον και ἀναστα εστη. ειπεν δὲ ὁ Ἱησοῖς πρὸς αὐτούς, Ἐπερωτῶ μας ει ξεστιν τω σαββάτω ἀγαθοποιησαι κακο- Γ ποιῆσαι Ῥυχην σῶσαι η ἀπολεσαι και περιβλεφά- μενος πάντας αυτους εἶπεν αὐτω, Eκτεινον την χειρά σου. II ὁ δὲ ποίησεν και ἀπεκατεστάθη χειρ αὐτου. Aὐτοὶ δὲ πλησθησαν ἀνοιας, και διελάλουν πρὸς αλλήλους τια ποιήσαιεν τωδεησου. Ia Ἐγένετο δὲ ε ταῖς μεραις ταυται εξελθεῖν αυτον εἰς τὸ δρος προσεύξασθαι, και η διανυκτερευων ν γ προσευχῆΙ του Θεου. και τε γενετο μερα, προσεφώνησεν τους μαθητας αὐτου και κλεξάμενος et αυτων δώδεκα, ους I και αποστολους νόμασεν, Σίμωνα ον και νόμ ασεν
Πέτρον, και Ἀνδρέαν τον ἀδελφὸν αὐτου, και άκωβον
195쪽
και ωάννην, και Φίλιππον και Βαρθολομαῖον, και 15 Μαθθαῖον κα Θωμῶν, καὶ Ἱάκωβον Ἀλφαίου και Σίμωνατον καλούμενον ηλωτην, και Ουδαν Ἱακώβου και 16Iούδαν σκαριώθ, o εγένετο ποδότης, καὶ καταβὰς γ
μετ πιυτων εστ επι τόπου πεδινου, και χλος πολῖς
μαθητων αυτοῖ, και πληθος πολ του λαο απὸ πάσης της ουδαια και Ἱερουσαλημ και της παραλίου Τυρουκα Σιδῶνος, est λθον ἀκουσα αυτο και ἰαθηναι ἀπὸ Ι 8των νόσων αυτων και οἱ ἐνοχλουμενο απὸ πνευμάτωνακαθάρτων θεραπεύοντο. και αὐ ὁ ὀχλος ζητου I9ἄπτεσθαι αυτου, ὁτι δύναμις παρ' αυτου ξήρχετο και ἀτο
Και α oes επάρας τους Ἀφθαλμους αυτο εις τους Oμαθητας αυτοῖ λεγεν, Μακάριοι οι πτωχοί, τι μετεραεστιν η βασιλεία του Θεοῖ μακάριοι οι πεινωντες Ινυν, ὁτι χορτασθησεσθε μακάριοι οι κλαίοντες νυν, ὁτι
ἄνθρωποι, και ταν ἀφορίσωσιν μα και ὀνειδίσωσιν καιεκβάλωσιν το νομα υμὼν ως πονηρὸν νεκα του ιου
τησατε ιδοῖ γὰρ ὁ μισθὸς μῶν πολῖς ν τω Ῥανω κατὰ τὰ αυτ γαρ εποίουν τοῖς προφηταις ι πατέρες αυτῶν πλην ουαι μιν τοις πλουσιοις, ὁτι απέχετε ψτην παράκλησιν μῖν. ουαι μῖν, οι ἐμπεπλησμένοι 25 νυν, ὁτι πεινάσετε. ουαι, οἱ γελῶντες νυν, ὁτι πενθησετε και κλαύσετε. o0αι ταν καλως μῶς εἴπωσιν πάντες 26
196쪽
O ἄνθρωποι κατα τα αυτ γαρ ποίουν τοις ψευδοπροφήταις ι πατερε αυτῶν.
et Ἀλλα υμῖν λεγω τοι ἀκουουσιν, γαπῖτε τους χθρους,8 μων, καλῶς ποιειτε τοῖς μισουσιν μῆς, ευλογειτε τους καταρωμενους μῆς, προσευχε ε περι των πηρε 29 ζόντων μῆς. τω τυπτοντί σε επι τὴν σιαγόνα πάρεχε και ν αλλην και ἀπὸ του ιροντός σου το ἱμάτιον και3 τὸν χιτῶνα μὴ κωλυσης. παντι τω αἰτουντί σε διδου 3 και ἀπο ου αἴροντος α σα μὴ πασει. και καθως θελετε να ποιῶσιν υ μῖν οἱ ανθρωποι, και μεῖς ποιεῖτε 32 αυτοῖς ομοίως. και ει αγαπατε τους γαπῶντας ὁ μας, ποι ὁ μῖν χάρις εστίν και γαρ ι αμαρτωλοὶ τους ἀγα-33 πῶντας αὐτους ἀγαπῶσιν. και εὰν ἀγαθοποιῆτε τους ἀγαθοποιοῖντας ὁμας, ποια μῖν χαρις εστίν και γ J3 οἱ μαρτωλοι το αυτ ποιουσιν. και εὰν δανίσητε
παρ δ ελπίζετε λαβεῖν, ποία μῖν χάρις εστίν καιαμαρτωλοὶ μαρτωλοῖς δανίζουσιν να ἀπολάβωσιν τα
3 ισα. πλὴν αγαπατε τους χθρους μων και ἀγαθοποιεῖτε, και δανίζετε μηδεν ἀπελπίζοντες και σται ὁ μισθος μων πολυς, και σεσθε υιοὶ φίστου τι αὐτος
ηστός εστιν επι τους χαριστους και πονηρούς.
3 6 ινεσθε οἰκτίρμονες, καθως ὁ Ιατηρ μων οἰκτίρμων εστίν. 37 και η κρίνετε, και οὐ μη κριθητε και η καταδικάζετε,
197쪽
δίδοτε, και δοθησεται μω μετρον καλον πεπιεσμενον 38 σεσαλευμενον περεκχυννόμενον δώσουσιν εις τον κόλπονυμων. μέτρω μετρεῖτε ἀντιμετρηθησεται μῖν. Eιπεν δε και παραβολην αυτοῖς M 'τι δυναται τυφλὸς 39 τυφλὸν ὁδηγεῖν ουχὶ αμφότεροι ις βόθυνον εμπεσουνται; ου εστιν μαθητης περ τον διδάσκαλον κατηρτισμενος οδ πας ἔσται ως ὁ διδάσκαλος αυτοῖ δὲ βλεπcις Iτὸ κάρφος τὸ ν τω ὀφθαλμω του δελφοῖ σου την δεδοκον την ν τω ἰδίω ὀφθαλμω ου κατανοεῖς πως 42 δυνασαι λεγcιν τω ἀδελφω σου 'Aδελφε αφες εκβαλ τοκάρφος τὸ ν τω ὀφθαλμω σου, αυτὸς την ν τω ὀφθαλμωσου δοκον ου βλεπων; ποκριτά, εκβαλε πρωτον την δοκονε του ὀφθαλμοῖ σου, και τότε διαβλεφει το κάρφος ο
εστιν δενδρον καλον ποιου καρπον σαπρόν, υδε πάλιν δενδρον σαπρὸν ποιουν καρπον καλόν aκαστον γὰρ δcν 44 δρον κτο ἰδιου καρπου γινώσκεται οὐ γὰρ ξ ακανθων συλλεγουσιν συκα ουδε ε βάτου σταφυλην τρυγωσιν. λαγαθος ἄνθρωπος κ του γαθοῖ θησαυρου της καρδίας 45 προφερε το αγαθόν και ὁ πονηρος εκ ου πονηρου προφερε τὸ πονηρόν ε γὰρ περισσευματος καρδίας λαλει τὸ στόμα αυτου. Τι δε . καλεῖτε Κυριε Κυριε, και - ποιεῖτε α λεγω; 46πας ὁ ερχόμενος πρός με και ἀκουων μου των λόγων και 47
ποιων αυτούς, υποδείξω μῖν τίνι εστιν ὁμοιος ὁμοιος 48
198쪽
εστιν ἀνθρώπω οἰκοδομουντι οἰκίαν, ὁ εσκαφεν καιεβάθυνεν, και θηκε θεμέλιον επὶ την πέτραν πλημμύρης δὲ γενομένης προσέρηξεν ὁ ποταμος I οικία κείm, και Ουκ ἴσχυσεν σαλευσα αυτην δια το καλῶς οικοδομησθαι 49 αυτην. ὁ δε ἀκουσας και η ποιησας ὁμοιο εστιν ἀνθρωπήοικοδομήσαντι οἰκιαν ἐπὶ την γην χωρις θεμελίου η προσέρηξεν ὁ ποταμός, και ευθυς συνέπεσεν, και γένετο τ ρηγμα της οικίας κείνης μέγα. T Ἐπειδὴ πληρωσεν πάντα τα ρηματα αυτου ει τας ἀκοας του λαοῖ, εισηλθεν εις Καφαρναούμ. κατοντάρχου δε τινος δουλος κακῶς ἔχων μελλεν τελευτὰν ὁ ην
αυτω εντιμος ἀκουσας δὲ περ τοῖ Ιησου ἀπεστειλεν προς αυτον πρεσβυτέρους των ουδαιων ερωτων αυτονέ πως ελθὼν διασωση τον δουλον αυτου. οἱ δὲ παραγενόμενοι προ τον ησουν παρεκάλουν αυτὸν σπουδαιως, λεγοντες τι Aξιο εστιν ω παρέξ τουτο ἀγαπαγαρ το εθνος μων, και την συναγωγην αυτος κοδόμησεν
ημῖν. ὁ δὲ ησους πορεύετο συν αὐτοῖς. δη δὲαυτο ου μακραν ἀπέχοντος απὸ της οικίας, πεμφεν προς αυτὸν φίλους ὁ κατόνταρχος λέγων αυτω Κυριε, μησκύλλου o γαρ ικανός ειμι να υπὸ την στέγην μου
8 ἀλλα ιπὸ λόγω, και ἰαθητω ὁ παις μου. και γαρ εγὼ
ἄνθρωπος ειμι πο ξουσίαν τασσόμενος, Ἀων π φαυτον στρατιώτας, και λεγ τουτω Πορεύθητι, και πνευσαι'
199쪽
μασεν αυτόν, και στραφεὶς τω ἀκολουθοῖντι αυτω χλωεἶπεν Λεγω μῖν, οὐδε εν Ἱσραὴλ τοσαύτην πίστιν ευρον καὶ ποστρεφαντες ει τον οἶκον οι πεμφθεν Ιοτες ευρον τον δουλον υγιαίνοντα.
Καὶ γενετο ν τω ξης πορευθ ει πόλιν καλουμε ΙΙνην Ναί ν' και συνεπορεύοντο αὐτ οι μαθηταὶ αυτοῖ και
ιδο εξεκομίζετο τεθνηκως μονογενης υιὸς, μητρι αὐτοῖ, και αὐτη ν χήρα και χλος της πόλεως ἱκανὸς ην συνα s. ina ιδὼν αυτην ὁ Κύριος σπλαγχνίσθη π 13 αὐτὴ και ειπεν αυτη, Μ γὶ κλαιε καὶ προσελθων φατο ητης σορου οι δὲ βαστάζοντες εστησαν. και εἶπεν, Νεανίσκε, σοι λῆγω, εγερθητι. και ἀνεκάθισεν ὁ νεκρὸς 5 καὶ ρξατο λαλειν και εδωκεν αυτὸν τI μητρὶ αυτου. cλαβω δὲ φόβος πάντας καὶ δόξαζον τον Θεὸν λεγοντες 16 οτι LIροφήτης μεγας γερθ' εν ῆμῖν, και ὁτι Ἐπεσκεψατο ὁ Θεὸς το λαὸν αυτου και ξηλθεν ὁ λόγος ουτος εν 7ὁλη p Ουδαια περ αυτοῖ καὶ πάσ9 5 περιχωρω. Καὶ απήγγειλανἰωάννει οἱ μαθηταὶ αυτοῖ περὶ πάντων I 8
τουτων. και προσκαλεσάμενος δυο τινὰ των μαθητων
αυτοῖ ὁ Ἱωάννης πεμψεν προς τον Κυριον λεγων, Σύ 9c νερχόμενος, η ἄλλον προσδοκωμεν παραγενόμενοι C
δὲ προ αυτὸν οι ἄνδρες ειπαν, ωάννης ὁ Βαπτιστης ἀπέσταλκεν μας πρός σε λεγων, - εν ερχόμενος, ἄλλον προσδοκωμεν; εν κείνI I ἄρα θεράπευσεν I
200쪽
πολλους ἀπὸ νόσων καὶ μαστίγων καὶ πνευμάτων πονηρων,2 2 καὶ τυφλοῖς πολλοῖς χαρίσατο βλεπειν. και αποκριθεὶς εἶπεν αυτοῖς, Ιορευθεντες απαγγείλατε Ἱωάννει
ειδετε καὶ κούσατε τυφλοὶ ἀναβλέπουσιν, χωλοι περιπατουσιν, λεπροὶ καθαρίζονται, και κωφοὶ ἀκουουσιν, νε- ad κροὶ γείρονται, πτωχοὶ ευαγγελίζονται. και μακάριος εστιν ο εὰν, σκανδαλισθῆ εν μοί24 Ἀπcλθόντων ε των αγγελων ωάννου ρξατο λεγειν προς τους χλους περὶ Ἱωάννου, Τί ξηλθατε εις τηνερημον θεάσασθαι κάλαμον πο νεμο σαλευόμενον; 25 ἀλλα τι ξηλθατε δεῖν ἄνθρωπον εν μαλακοῖς ματίοις ημφιεσμενον δου - εν ματισμ ενδόξω καὶ τρυφη, υπάρχοντες ε τοῖς βασιλείοις εἰσίν. αλλὰ τι ξηλθατε ἰδεῖν προφητην ναί, λεγω μῖν, καὶ περισσότερον προ- 2 7 'του. οὐτό εστιν περὶ ου γέγραπται, δού ποστελλω τον ἄγγελόν μου προ προσώπου σου, ς κατα, σκcυάσει την ὁδόν σου εμπροσθεν σου λεγ υμῖν, μείζων ν γεννητοῖς γυναικων ωάννου υδείς στιν ὁ δεμικρότερος εν γ βασιλεία του Θεου μείζων αυτου στίν. 29 καὶ πῆ o λαος ἀκουσας καὶ ι τελωναι δικαιωσαν τον 3 Θεον, βαπτισθεντες τὸ βάπτισμα Ιωἄννου o δὲ Φαρισαιο και ι νομικοὶ την βουλην του Θεοῖ θετησαν 3 εις αυτους, μη βαπτισθεντες π αυτ . ινι υνομοιώσω του ανθρώπους της γενεὰς ταυτης, καὶ τινι εισιν 3 2 μοιοι μοιοι εἰσιν παιδίοις τοῖς ἀγορα καθημενοις
καὶ προσφωνουσιν ἀλλήλοις λεγοντες, Ιυλησαμεν μῖν, καὶ ου ἄρχησασθε θρηνησαμεν, καὶ ουκ κλαύσατε.