장음표시 사용
201쪽
ελήλυθc γὰρ ωάννης ὁ απτιστὴς μὴ σθων αρτον μήτε 33 πίνων οἶνον και λεγετε Δαιμόνιον χει ελήλυθεν ὁ ψ
Yιὸς του Ἀνθρωπου σθίων και πίνων, και λεγετε, δουἄνθρωπος φάγος και οἰνοπότης, φίλος τε νων καὶ α φαρ- τωλων. και δικαιώθη ἡ σοφία απῖ πάντων των τέκνων 35
Ηρώτα δε τις αυτὸν των Φαρισαίων να φάγη μετ 36
αυτοῖ και εισελθὼν εις τον οἶκον του Φαρισαίου κατε
και επιγνοῖσα οτι κατάκειται ν 9 ικια του Φαρισαίου,
κομίσασα ἀλάβαστρον μύρου, και στῆσα πίσω παρὰ 38τους πόδας αυτοῖ κλαίουσα τοῖς δάκρυσιν ρξατο βρεχειντους πόδας αυτοῖ, καὶ ταῖς θριξιν της κεφαλῆς αυτῆς εξέμασσεν, και κατεφίλει τους πόδας αυτου και λειφενσω μύρω 'δὼν δὲ o Φαρισαῖος ὁ καλεσας αὐτον ειπεν 39εν αυτ λεγων Obτος, ει ην προφήτης, γίνωσκεν αὐτίς κα ποταπὴ ἡ γυνὴ τις ἄπτεται αὐτοῖ, ὁτι αμαρτωλός ἐστιν. Κα -οκριθεὶς ὁ ησοῖ ειπεν προ αυτόν, ψοΣίμων, χω σοί τι ειπεῖν. ὁ δε Διδάσκαλε, ιπε , φησίν. Δυο χρεοφειλέται δεσαν δανι γλ τινί ὁ εις ωφειλcν Io νάρι. πεντακόσια, ὁ δ οτερο. πεντήκοντα. μὴ aεχόντων αυτῶν ἀποδοῖναι ἀμφοτεροις χαρίσατο τίς ουναυτῶν πλεῖον αγαπήσει αὐτόν αποκριθεὶς Σίμω εἶπεν 43ππολαμβάνω τι ω τὸ πλεῖον χαρίσατο. ὁ δὲ ειπεν
202쪽
44 αὐτῶ, ορθως κρινας. και στραφεὶς προς την γυναῖκα τω Σίμωνι φη, λεπεις ταύτn τὴν γυναικα εισῆλθόν
σου εις την ικιαν, δωρ μοι επι πόδας υκ δωκας αυτηδὲ τοῖς δάκρυσιν βρεξέν μου του πόδας και ταῖς θριξὶν 45 αυτῆς ξέμαξεν φίλημα μοι υκ cδωκας αυτη δὲ ἀφ' ἡ εἰσῆλθον υ διέλιπεν καταφιλοῖσά μου του πόδας. 46 λαιω τὴν κεφαλήν μου υκ λειφας αυτη δε μύρω47 λειφεν τους πόδας, ου. o χάριν λέγω σοι, ἀφεωνται αἱ μαρτία αυτῆς α πολλαί, ori γάπησεν πολυ ω δὲ 48 λίγον ἀφίεται, λιγον ἀγαπα. ειπεν δὲ αυτη, Ἀφεων-49 ται σου αἱ μαρτίαι. Και ρξαντο οι συνανακείμενοι λεγειν ν αυτοις, Τις υτός εστιν ὁ και αμαρτίας ἀφίησιν; 5 ειπεν δὲ πρὸς τὴν γυναικα, M πίστις σου σεσωκεν ε' πορευο εις εἰρήνην. Και γένετο ν τω καθεξῆς και αὐτὸς διώδευεν κατὰ πόλιν και κώμην κηρύσσων και ευαγγελιζόμενος την βασι- λείαν του Θεου, και οἱ δώδεκα σὐν αὐτω, και γυναικες τινες α γῆσαν τεθεραπευμεναι απὸ πνευμάτων πονηρων
και σθενειων, Μαρια ὶ καλουμεν Μαγδαληνη, ἀφ ῆς δαιμόνια επτὰ ξεληλύθει, και ωάννα γυνὴ ουζαεπιτρόπου ρωδου, και Σουσάννα, και τεραι πολλαι,αὶτινες διηκονουν αυτοῖς κ των υπαρχόντων αὐταῖς. Συνιόντος δὲ χλου πολλο και των κατὰ πόλιν επι- πορευομενων προ αυτόν, ειπεν διὰ παραβολῆς 'Eξῆλθεν ὁ σπείρων του σπεῖραι τον σπόρον αυτου και ν τω σπείρειν αυτὸν Ο μεν πεσεν παρὰ την ὁδόν, και κατεπατήθη, και τὰ πετεινὰ του ουρανου κατέφαγεν αυτό. καιετερον κατεπεσε επι την πετραν, και φυεν ξηράνθη διὰ
203쪽
τὸ μ εχειν ἰκμάδα και τερον πεσεν εν μέσω των ακανθων, και συμφυεῖσαι αἱ ἄκανθαι ἀπεπνιξαν αυτό. και τερον πεσεν εις την γῆν την ἀγαθήν, και φυεν εποίησεν καρπὸν κατονταπλασίονα ταυτα λεγων φώνει, D χων ἶτα ἀκουειν ἀκουετω.
Ἐπηρώτων δε αυτὸν οἱ μαθητα αυτου τις αυτ εἴη η παραβολή. ὁ δὲ εἶπεν, μῖν δέδοται γνωνα τὰ μυστή IOρια της βασιλείας του Θεοῖ τοῖς δὲ λοιποῖς εὐπαραβολαῖς, ἴνα βλεποντες, βλεπωσιν και ἀκουοντες, συνιωσιν. εστιν δε αυτ η παραβολή D σπόρος εστὶν ὁ λόγος II του coυ. οι δὲ παρα την ὁδὸν εισιν οι ἀκουσαντες I 2ειτα ερχεται ὁ διάβολος και αἴρει τον λόγον απὸ της. αυτοῦν, ἴνα μη πιστευσαντες σωθωσιν o δὲ 13
επι της πετρας es ταν ἀκουσωσιν μετα χαρας δεχονται τον λόγον κα ουτοι ρίζα ου εχουσιν, οι προς καιρον πιστευουσιν και εν καιρω πειρασμου φίστανται I δὲ ι τας ἀκανθα πεσόν, ουτο εισιν οι ἀκουσαντες, και υπὸ μεριμνων και πλουτου και ηδονων του βίου πορευόμενοι συνπνίγονται και οὐ τελεσφορουσιν b c ν 13τη καλI I, ουτο εισι οἴτινες ε καρδία καλῖκαι αγαθθἀκουσαντες τον λόγον κατεχουσιν και καρποφορουσιν νυπομονη. υδεις δὲ λυχνον ἄφας καλύπτει αυτὸν 16σκcυε δε ποκάτω κλίνη. τίθησιμ- ἀλλ' uπι λυχνιας τίθησιν, ἴνα οἱ εἰσπορευόμενοι βλεπωσιν ὁ Βς i 7 γάρ εστιν κρυπτὸν ο ου φανερὸν γενήσεται, οὐδὲ ἀπόκρυφον
πως ἀκουετε ο α γαρ εχθ, δοθήσεται αυτω και ὁ ἄν φη χI, και ὁ δοκεῖ εχειν ἀρθήσεται ἀπ αυτου.
204쪽
I9 Παρεγένετο δὲ προς αὐτὸν η μητηρ και ι δελφοὶ αυτου, και οὐκ δύναντο συντυχεῖν αὐτω διὰ τον χλον. 2 ἀπηγγελn δε αὐτω M μητηρ σου και ι δελφοι σου 2 εστήκασιν ξω δειν σε θελοντες. ὁ δε αποκριθεις ειπεν πρὸς υτους, Μητηρ μου και δελφοί μου ουτοίεισιν, οἱ τον λογον του Θεοῖ ἀκουοντες και ποιοῖντες. 2 2 Ἐγένετο δὲ ε μια των μερων και αυτὸς νεβ εις πλοιον και ι μαθηταὶ αυτου και ειπεν D αυτούς,
Διελθωμεν εις τὸ περαν τῆς λίμνης και ἀνήχθησαν. 23 πλεοντων δὲ αυτων ἀφυπνωσεν. και κατεβη λαῖλα, ἀνε- μου ει τρο λίμνην, και συνεπληρουντο και κινδυνευον.2 προσελθοντες δὲ διήγειραν αυτον λεγοντες, Ἐπιστάτα, επιστάτα, ἀπολλυμεθα. ὁ δὲ διεγερθεις πετίμησεν ω
ἀνεμω και τω κλυδωνι του δατος και παύσαντο, και
ad γενετο γαληνη. ειπεν δὲ αὐτοις, Πολὴ πιστις μῶν φοβηθεντες δὲ θαυμασαν λεγοντες πρὸς αλλήλους, ις
αρα ἴτος εστιν, τι και τοῖς ἀνεμοις πιτάσσει και τούδατι, και ὁπακουουσιν αυτως
2 6 Και κατεπλευσα ει τὴν χωραν των Γερασηνων, τις 2 7 εστιν αντίπερα της Γαλ λαίας. εξελθόντι δὲ αὐτ επιτὴν γῆν πηντησεν ἀνηρ τις εκ της πόλεως χων δαι μόνια, και χρόνω ἱκανω οὐκ νεδυσατο μάτιον, και εὐοικία υκ 28 μενεν ἀλλ εν τοις μνημασιν. ιδὼν δὲ τὸν ησοῖν ἀνακράξας προσεπεσεν αὐτω και φωνὴ μεγάλ ειπεν, Τιεμοὶ και σοι, ησοῖ, ι του Θεου του φίστου δέομαι
205쪽
σ0v, μη με βασανίσθς παρήγγελλεν γαρ τω πνευματι 29
τω ἀκαθάρτω ξελθεῖν - του ἀνθρωπου πολλοῖς γαρ χρόνοις συνηρπάκει αυτόν, και δεσμευετο λυσεσιν καιπέδαις φυλασσόμενος, και διαρήσσων τὰ δεσμὰ λαυνετο
ε τω ὁ ρει και παρεκάλεσα αυτὸν να πιτρεφὶ αυτοῖς εις κεινους εισελθεῖν και πετρεφεν αὐτοις. Qξελθόντα aδὲ τὰ δαιμόνια απὸ του ἀνθρωπου εισηλθον εις τους Oι- ρους και ρμησεν ἀγελη κατα του κρημνοῖ εις τὴν
λίμνην και ἀπεπνίγη 'δόντες δὲ οἱ βόσκοντες το ε 34γονὸς φυγον και πήγγειλαν εἰς τὴν πόλιν και εις τους
αγρους Gλθον δὲ δειν τὸ γεγονός και ηλθον προς 35
τον ησοῖν, και ευρον καθημενον τον ἄνθρωπον ἀψ, ουτα δαιμόνια εξῆλθεν ματισμενον και σωφρονουντα παρα
τους πόδας του ησοῖ και φοβηθησαν. 'πήγγειλαν 36 δὲ αὐτοῖς οἱ ἰδόντες πῶς σωθη ὁ δαιμονισθείς. και 37
ηρώτησεν αυτὸν ἄπαν το πληθος της περιχωρο των Γερασηνων ἀπελθεῖν ἀπ αυτῶν, ὁ τι φόβω μεγάλω συνειχοντο αὐτὸς δὲ εμβὰς ει πλοιον πεστρεφεν εδειτο δὲ 38 αὐτου ὁ νηρ V, ου ξεληλυθε τὰ δαιμόνια εινα σὐν
206쪽
39 αυτω ἀπελυσεν δὲ αυτὸν λόγων, πόστρεφε εις τον οἶκον σου, και διηγου σα σοι ποίησεν ο Θεός. και ἀπηλθεν καθ' λην την πόλιν κηρυσσων σα ποίησεν αυτω ὁ ησους.4 Ἐγενετο δὲ ν τω ποστρεφειν τον ησοῖν ἀπεδεξατο αυτον ο χλος ησαν γα πάντες προσδοκωντες αυτόν. Και δού λθεν ἀνηρ ω ονομα άειρος, και ηος αρχων της συναγωγης πηρχεν και πεσὼν παρα τους πόδας Ἱησοῖ παρεκάλει αυτον εισελθεῖν εις τον οἶκον αυτου 42 τι θυγάτηρ μονογενης ν αυτω ς τῶν δώδεκα, και αυτη ἀπέθνησκεν.
Ἐν δὲ τω πάγειν αυτον οι χλοι συνεπνιγον αυτόν. 43 και γυνὴ υσα εν ρύσει αἴματος ἀπὸ τῶν δώδεκα, τις ἰατροῖς προσαναλώσασα ὁλον τον βιον ου ἴσχυσεν ποὐδενὸς θεραπευθηναι, προσελθουσα πισθεν φατο του κρασπέδου του ἱματίου αυτοῖ και παραχρημα στηη ἡ ρύσις του ιματος αὐτῆς. και ειπεν ὁ Ἱησοῖς, ις ὁ ἁψάμενός μου; αρνουμενων δὲ πάντων ειπεν ὁ Ιετρος
και ι συ αυτω, Ἐπιστάτα, οι χλοι συνεχουσίν σε και
σοῖσα αυτ δι δε αιτιαν φατο αὐτο ἀπηγγειλεν νώπιον 4 παντὸς του λαου, και ς ἰάθη παραχρημα. ὁ δὲ ειπεν αυτη Θύγατερ, ἡ πίστις σου σέσωκέν σε πορεύου εις
207쪽
'Eτι αυτου λαλουντος ερχεται τις παρὰ του ἀρχισυνα 49
γώγου λεγων οτι Τεθνηκεν η θυγάτηρ σου μηκετι σκύλλετο διδάσκαλον. Q δε ησους ἀκουσας ἀπεκρίθη Θω, SOM, φοβου μόνον πίστευσον, και σωθησεται cλθων a
δὲ εις την ἐκίαν ου ἀφηκεν εἰσελθεῖν τινὰ συν αὐτω, ει μη ΙΠετρον καὶ ωάννην και άκωβον και τον πατερα της παιδὸς και την μητερα c κλαιον δὲ πάντες και 2εκόπτοντο αυτην ὁ δὲ ειπεν Μὴ κλαίετε οὐ γαρ ἀπεθανεν, αλλὰ καθcύδct a κατεγελων αυτοῖ ειδότες τι ἀπε- 53θαν aiτὸς δὲ κρατησας της χειρος αυτης φώνησεν ψλεγων, πι παῖς, εγειρε και επεστρεφεν τὸ πνευμα θαυτης, και ἀνεστη παραχρημα και διέταξεν αυτη δοθηναι φαγεῖν. και ξεστησαν οι γονεῖς αυτης ὁ δὲ παρηγ 56γειλεν αὐτοῖς μηδεν ειπεῖν το γεγονός. Συγκαλεσάμ ενος δὲ τους δώδεκα δωκεν αὐτοῖς δύναμιν και εξουσίαν επι πάντα τα δαιμόνια, και νόσους θεραπεύειν αα ἀπεστειλεν αὐτους κηρύσσειν την βασιλείαν του Θεου,
και ῆσθαι τους σθενεῖς και εἶπεν προ αυτούς, Μηδὲν αιρετ εις την ὁδόν, μητε ράβδον μητε πηραν μητε ἄρτον μητε ἀργύριον, μητε ἀνὰ δυο χιτῶνας χειν.
και ει ην ἄν οἰκίαν εισελθητε, κεῖ μενετε και κεῖθεν
ἀπὸ της πόλεως κείνης τον κονιορτὸν ἀπὸ των ποδῶν υμων ποτινάσσετ ει μαρτύρων ε αυτούς. Ἐξc , 6
208쪽
χόμενοι δὲ διήρχοντο κατὰ τὰς κώμας εὐαγγελιζόμενοι
'Hκoυσc δε ΙΗρωδης ὁ τετράρχης τα γινόμενα πάντα και διηπόρει διὰ τὸ λεγεσθαι πό τινων οτι Ἱωάννης ηγερθη κ νεκρων, Qπό τινων δε τι λιας φάνη, αλλων δὲ ὁτι προφητης τις των αρχαίων νεστη. εἶπεν δὲ Ἐρωδης, ωάννην γ ἀπεκεφάλισα τις δέ εστιν ουτος
περὶ λακούω τοιαυτα και ζητει δειν αυτόν. Ι Και υποστρεφαντες ο απόστολοι διηγησαντο αὐτω ὁσαεποίησαν. και παραλαβων αυτους πεχώρησεν κατ ιδίαν II εις πόλιν καλουμενην Βηθσαῖδά οι δὲ χλοι γνόντες ηκολούθησαν αυτω και ἀποδεξάμενος αυτους λάλει αυ- τοις περὶ της βασιλείας του Θεου, και τους χρείαν χοντας 12 θεραπείας ἀτο. M δὲ μερα ρξατο κλίνειν προσελθόντc δε οι δώδεκα εἶπον αυτω, Ἀπόλυσον τον χλον, ἴνα πορευθεντες εις τα κύκλω κωμα καὶ αγρους καταλυ- σωσιν και εἴρωσιν πισιτισμόν ἔτι δε ε ερημω τόπωI εσμεν. εἶπεν δὲ προ αυτούς, Δοτε αὐτοῖς φαγεῖν υμεῖς. οἱ δὲ ειπαν Ου εισιν μιν πλεῖον η πεντε ἄρτοι
και ἰχθύες δύο, ει μητι πορευθεντες μεῖς ἀγοράσωμεν
1 πάντα τον λαον τουτον βρωματα ησαν γαρ σει ἄνδρες πεντακισχίλιοι εἶπεν δὲ προς τους μαθητὰς αυτου, Κατακλινατε αυτοῖς κλισίας σε ανὰ πεντηκοντα. I S, 6 και ποίησαν οἴτως και κατεκλιναν απαντας. λαβων δὲ τους πεντε ἄρτους και τους δυο χθύας, ἀναβλεφας εις τον οὐρανὸν ευλόγησεν αυτοῖς και κατεκλασεν, και διδου
209쪽
τοι μαθηταῖς παραθεῖναι τω χλω και φαγον και 17 εχορτάσθησαν πάντες και ρθη το περισσευσαν αὐτοῖς κλασμάτων κόφινοι δώδεκα. Και γένετο ν τ εινα αυτὸν προσευχόμενον κατα I 8 μόνας, συνῆσαν αυτ οι μαθηταί κα επηρώτησεν αυτους λεγων Τίνα, ε ο οχλοι λέγουσιν ειναι οι δὲ ἀποκρι- 9θέντες ειπαν, ωάννην τὸν απτιστήν ἄλλοι δὲ Ἐλιαν αλλοι δὲ οτι προφήτης τις τῶν αρχαίων ανέστη. εἶπεν οδ αυτοῖς, μεῖς δὲ τίνα . λεγετε ιναι Πετρος δὲαποκριθεῖς εἶπεν Τὸν ριστὸν του Θεου ὁ δὲ ἐπιτι 2
μήσας αυτοῖς παρήγγειλεν μηδεν λεγειν τουτο ειπων 2 2 ,τι Δει τὸν ἱὸν του Ἀνθρωπου πολλὰ παθεῖν, και αποδοκιμασθῆναι ἀπο των πρεσβυτερων και αρχιερεων και
γραμματέων, και ἀποκτανθῆναι, και τὴ τρίτ9 μέρα γερ-
Eacγcν δὲ προπι πάντας, ι τις θέλει οπίσω μου 23 ἔρχεσθαι, ἀρνησάσθω εαυτον και ἀράτω τον σταυρον αυτοῖκαθ' ἡμέραν, και ἀκολουθείτω μοι. ος γαρ ἄν an 24 την ψυχὴν αυτοῖ σωσαι, πολέσει αυτήν ος δ' ἄν ἀπολέση την ψυχὴν αὐτο ενεκεν μου, υτος σώσει αυτήν.
τί γαρ φελεῖται ἄνθρωπος κερδήσας τον κόσμον λον 25cαυτο δ απολωας δε ζημιωθείς, et γαρ ἄν ἐπαισχυν 2 6
θs με και τους μου λόγους, τουτον ὁ Yιὸς του Ἀνθρω- που παισχυνθήσεται, οταν λθiεν τη όO αὐτου και του
Πατρὸς και τῶν αγίων αγγέλων. λέγω δὲ ἡμῖν ληθως, et
εἰσίν τινες των αυτοὶ στηκότων οι ου η γεύσωνται θανάτου ἔως ἄν δωσιν την βασιλείαν του Θεου.
210쪽
αι αυτον - ειδος του προσώπου αυτου τερον, και ὁ
ῖ ἱματισμος αυτου λευκὸς ξαστράπτων. και δο ανδρες δυο συνελάλουν αὐτω, ιτινες ησαν Μωυσῆς και πιλίας
3 ia φθόντες ν ό , λεγον την ξοδον αὐτοῖ, ν μελλεν 32 πληρουν εν Ἱερουσαλημ. ο δὲ Πετρος και οἱ σῖν αὐτωῆσαν βεβαρημενοι πνω διαγρηγορήσαντες δὲ εἶδαν τὴν
δόξαν αυτου, και τοῖς δυο ανδρας τοῖς συνεστῶτας αὐτω. 33 και γενετο ν τω διαχωρίζεσθαι αὐτοῖς ἀπ' αὐτοῖ, ειπεν ὁ Πέτρος πρὸς το Ἱησουν, Ἐπιστάτα, καλόν εστιν μας δεδε εἶναι- και ποιήσωμεν σκηνας τρεῖς, μίαν σοι και34 1ίαν Μωυσεῖ και, δν πιλία μνειδὼς ὁ λεγει ταυταδ αυτοῖ λεγοντος γενετο νεφελη και πεσκίαζεν αὐτους εφοβηθησαν δὲ ν τω εἰσελθεῖν αυτους ει τὴν νεφελην. 35 και φωνη γενετο εκ της νεφελης λεγουσα, Obτος εστιν 36 ὁ ιός io ὁ κλελεγμενος αὐτο ἀκούετε. και - τω γενεσθαι ην φωνην ευρεθη ησους μόνος. και αὐτοιεσίγησαν και οὐδενὶ πήγγειλαν εν κείναις ταῖς μεραις οὐδὲν ω εώρακαν.
37 γενετο δὲ ρ ξης μερα κατελθόντων αυτων αὐτου38 ρους συνήντησεν αὐτω χλος πολύς. και δοῖ ἀνηραπὸ του χλου βόησεν λεγων Διδάσκαλε, εομαί σου