장음표시 사용
221쪽
και εξ αμων ἀποκτενοῖσιν και διώξουσιν Dα κ - τηθῖτο αἶμα πάντων των προφητων τὸ εκχυννόμενον απὸ καταβολης κόσμου απὸ της γενεῆς ταύτης. απὸ αἶμα saτος Aβελ εως αἴματος Ζαχαρίου του ἀπολομενου μεταξύτου θυσιαστηρίου και του οἴκου ναί, λέγω μῖν, κζητηθήσεται απὸ της γενεὰς ταύτης. ουαι μῖν τοῖς νομι- 2κοῖς, ὁτι ρατε την κλειδα της γνώσεως αυτοὶ οὐκ εισηλθατε, και τους εισερχομενους κωλύσατε.
I ἀκεῖθεν ξελθόντος αυτοῖ ρξαντο ι γραμματεῖς και 53οι Φαρισαῖοι δεινως νεχειν, και ἀποστοματίζειν αυτὸν περὶ πλειόνων, νεδρεύοντες αυτὸν θηρεῖσαί τι εκ ου ψστόματος αυτοῖ.
Ἐν οἶς επισυναχθεισων των μυριάδων του ὀχλου, στε 12 καταπατεῖν αλληλους, ρξατο λεγειν προς τους μαθητας αυτο πρωτον, ΙΠροσεχετε αυτοῖς Ἀπὸ της ζύμης των Φαρισαίων, τις εστιν πόκρισις. Dδεν δε συγκεκα aλυμμένον εστιν O υκ ἀποκαλυφθησεται, και κρυπτὸν O ου γνωσθησεται ανθ' ων ὁσα - τὶ σκοτία ειπατε ν τω φωτι ἀκουσθησεται, και ὁ προς- ους λαλησατε ν τοῖς
ταμείοις κηρυχθησεται επι των δωμάτων. cγω δή υμῖν τοι φίλοις μου, γ, φοβηθητε απὸ των ἀποκτεννόν
των τὸ σωμα και μετα ταυτα- εχόντων περισσότερόν
τι ποιησαι υποδείξω δε υμῖν τίνα φοβηθητε φοβη-
222쪽
θητε τον μετα το ἀποκτεῖνο εχοντα ἐξουσία εμβαλεῖνεις την γέενναν ναι, λέγω μῖν, τουτον φοβηθητε. ουχὶ πέντε στρουθία πωλουνται ἀσσαρίων δυο και εὐεξαυτῶν Ου εστιν πιλελησμένον ενωπιον του Θεου.
ἀλλα και αἱ τρίχες της κεφαλης μῶν πασαι ρίθμηνται. μη φοβεῖσθε πολλων στρουθίων διαφερετε. ἐγω δὲ
υμὰς επι τας συναγωγας και τα ἀρχας και τα εξουσίας,μ μεριμνησητε πως η τι ἀπολογησησθε τι εἴπητε
I Εἶπε δε τις εκ ου χλο αυτω Διδάσκαλε, ιπὲ τω ἀδελφω μου μερίσασθαι με εμου την κληρονομίαν. 14 ὁ δὲ ειπεν αυτω, Ανθρωπε, τίς με κατεστησε κριτη II μεριστην φ' μας εἶπεν δὲ προ αυτους, ρατε και
φυλάσσεσθε ἀπο πάσης πλεονεξίας τι υ ε τω περισσευειν τινι η ζω αυτ Ἀστὶν κ των παρχόντων αυτω.
I E c δὲ παραβολην προς αυτους λέγων, Ἀνθρώπου τινος 17 πλουσιου ευφόρησεν η χώρα και διελογίζετο ν εαυτωλἐγων, Τι ποιησω, τι υκ ἔχω που συνάξω τους καρπούς Ι 8 μου και εἶπεν, Τουτο ποιήσω καθελῶ μου τας ἀπο- θηκας και μείζονας ικοδομησω, και συνάξω κεῖ πάντα
223쪽
τα γενήματά μου καὶ τ αγαθά μου και ρω τη ψυχI I9μου, ψυχή, χεις πολλὰ γαθὰ κείμενα ει ετ πολλά ἀναπαύου, φάγε, πίε. -υφραίνου cν δ αυτ ὁ ο
Θεος 'Aφρων, ταύτn I νυκτι την ψυχήν σου αἰτουσιν ἀπο σου - δε τοίμασας, τίνι εσται ουτως ὁ θησαυ- Ιρίζων αυτω, και μὴ ις Θεὸν πλουτων. Εἶπεν δὲ προς τους μαθητὰς αυτου, Δια τοῖτο λεγω 2 2
τους κόρακας οτι υ σπείρουσιν ουδὲ θερίζουσιν, οἶς οἰκεστιν ταμεῖον ουδὲ ποθήκη, και ὁ Θεος τρεφε αυτους πόσω ἀλλον μεις διαφερετε των πετεινων τις δὲ 25εξ υμων μεριμνων δύναται προσθεῖναι επι την ἡλικίαναυτου πῆχυν ει υν ουδε λάχιστον δύνασθε, τι περι 2 6των λοιπων μεριμνῶτε. κατανοήσατε τὰ κρίνα, πως 27 αυξάνεν ου κοπια ουδε νήθει λεγω δὲ μῖν, ουδ Σολο- μων ε πάσn I δόξ αυτου περιεβάλετο ς ε τούτων. ει δε εν ἀγρω τον χόρτον οντα σήμερον και αυριον et 2 8 κλίβανον βαλλόμενον ὁ Θεος ουτως ἀμφιεζει, πόσω μὰλλονυμῆς, ὀλιγόπιστοι και μεῖς μὴ ζητεῖτε τι φάγητε 29 και τι πίητε καὶ μὴ μετεωρίζεσθε ταυτα γαρ πάντα D
224쪽
τα θνη του κόσμου πιζητουσιw μων δὲ Ο Ιατὴρ οἶδεν 3I τι χρήζετε τούτων πλην ζητεῖτε την βασιλείαν
32 αυτοῖ, και ταυτα προστεθήσεται μῖν. φοβου τομικρον ποίμνιοW τι ευδόκησεν ὁ Πατὴρ μων δουνα υμ, 3 3 την βασιλείαν πωλήσατε ταἰπάρχοντα μων και δότε ελεημοσύνην ποιήσατε αυτοῖς βαλλάντια, παλαιούμενα, θησαυρον ἀνεκλειπτον εν τοῖς ουρανοῖς, που κλε-34 πτης υκ εγγίζει ουδὲ σης διαφθείρει που γαρ εστιν ὁ θησαυρὸς μων, κεῖ και η καρδια μων σται. 35 Eστωσαν μων αι ὀσφύες περιεζωσμένα και ι λύχνοι 36 καιόμενοι και μεῖς μοιοι ἀνθρώποις προσδεχομενοις τον κύριον αυτων, πότε ἀναλύση κ των γάμων, να ελ- 37 θόντος και κρούσαντος ευθεως ἀνοίξωσιν αυτω. μακάριοιοι δουλοι κεῖνοι, ους ελθω ὁ κύριος ευρήσει γρηγορουν- τας αμὴν λεγω μῖν οτι περιζώσεται και ἀνακλινε αυτοῖς 38 και παρελθων διακονήσει αυτοῖς καν ν τὶ δευτῆρακα εν τη τρίτ9 φυλακη λθ9, και ευρὶ Ουτως, μακάριοι 39 εισιν κεινοι τουτ δε γινώσκετε, ὁτι ει ηδε λοικοδεσπότης ποία ρα ὁ κλεπτης ρχεται, γρηγόρησεν α και O υκ ἀφῆκεν διορυχθῆναι τον οἶκον αυτου. και μεῖς γίνεσθε τοιμοι, ὁτιή ρα ου δοκεῖτε DYιὸς του Aνθρω
4 Eιπεν δε ὁ Πετρος Κυριε, προς μα την παραβολὴν
42 ταύτην λεγεις, η και προς πάντας και ειπεν ὁ Κυριος, Τις αρα εστιν ὁ πιστὸς οικονόμος ὁ φρόνιμος, ον κατα-
225쪽
12 43-54 στήσει ὁ κύριος π της θεραπείας αυτου του διδόναι νκαιρω τὸ σιτομέτριον μακάριος ὁ δοῖλος κεῖνος, ν 43ελθω ὁ κύριος αυτο ευρησε ποιουντα υτως. Iληθως ψλέγω μῖν τι επι πασιν τοῖς πάρχουσιν αυτου καταστησε αυτόν. ἐαν δὲ εἴπαὶ ὁ δοῖλος κεῖνος εν η 5 καρδία αἰτου, ρονίζει ὁ κύριος μου ρχεσθαι, και ἄρξηται
τύπτειν του παῖδας και τα παιδίσκας σθίειν τε και
πίνειν και μεθύσκεσθαι, ήξει ὁ κύριος του δουλου 46
εκείνου εὐημέρα ου προσδοκα καὶ εν ωρα I ου γινώσκεt, και διχοτομησε αυτόν, και τὸ μέρος αυτου μετα των
απίστων θησει Vκεῖνος δὲ ὁ δουλος ὁ νους τὸ θέλημα 47
του κυρίου αυτου, και η ἐτοιμάσας η ποιησας προς το
θέλημα αυτοῖ, δαρήσεται πολλάς ὁ δὲ μ γνούς, 48
ποιησας δὲ ξια πληγων, δαρησεται λίγας. παντι δὲ x ἐδόθη πολύ, πολ ζητηθήσεται παρ' αὐτου και παρέθεντο πολύ, περισσότερον αἰτησουσιν αυτόν.
Πυρ λθον βαλεῖν πι την γην και τί θέλω et δη 49 ἀνηφθη βάπτισμα δὲ ἔχω βαπτισθηναι καὶ πως οσυνέχομαι ἔως ὁτου τελεσθη δοκεῖτε οτι εἰρηνην si παρεγενόμην δουνα εν τη γγὶ ουχί, λέγω μῖν, ἀλλ'
διαμερισμόν Qσονται γαρ ἀπο ου νυν πέντε εν ενι et οἴκω διαμεμερισμένοι, τρεις επι δυσιν και δύο επι τρισὶν διαμερισθησονται, πατηρ επι υι- και υιος επι πατρί, 3μητηρ επι θυγατέρα και θυγάτηρ επι την μητέρα, πενθεραεπὶ την νύμφην αυτης και νύμφη πι την πενθεράν. Ἐλεγεν δὲ και τοις ὀχλοις, 'Oταν ἴδητε νεφέλην ἀνα- τέλλουσαν επι δυσμων, υθέως λέγετε οτι ομβρος ἔρχεται
226쪽
56 Καυσων σπαι και γίνεται ποκριταί, το προσωπον της γης και τολουρανοῖ ιδατε δοκιμάζειν τὸν δε καιρον, τουτον πῶς υκ οἴδατε δοκιμάζcιν T δ και ἀφ' f εαυτῶν οὐ κρίνετε το δικαιον ἁ γαρ πάγεις μετατο αντιδικου σου αρχοντα εν τη δ δὸς εργασίαν ἀπηλλάχθαι avr αυτοῖ μή ποτε κατασύρὶ σε προ τὸν κριτήν, και ὁ κριτής σε παραδώσει τω πράκτορι, και 5 πράκτωρ σε βαλεῖ ει φυλακήν λεγω σοι, ου μηεξελθIς κεῖθεν εως και τὸ σχατον λεπτὸν ποδως. 13 Παρῆσαν δε τινες ε αὐτ τω καιρω ἀπαγγελλοντες α rco περι τοῦ Γαλιλαιων ων τὸ αἶμ α Πειλατος εμιξεν
μετα τῶν θυσιων αυτων. και αποκριθεὶς εἶπεν αυτοῖς, Δοκεῖτε οτι ι Γαλιλαιο ουτοι μαρτωλοι παρὰ πάντας τους Γαλιλαιους γενοντο, τι ταυτα πεπόνθασιν
3 υχί, λεγω ὁ μιν ἀλλ' ἄν μιν μετανοῆτε, πάντες μοίως
ἀ πολεῖσσε. γ εκεῖνο οι δεκα κτὼ φ ους πεσεν ὁ πυργος εν ω Σιλωὰμ και ἀπεκτεινεν αυτους, δοκειτε τι αὐτοι φειλεται γενοντο παρὰ πάντας του ανθρώπους
τους κατοικουντας Ἱερουσαλήμ; υχί, λεγω μῖν' ἀλλ' εἶ μη μετανοήσητε, πάντες σαύτως ἀπολεῖσθε. 6 Ελcγc δὲ ταύτην την παραβολήν Συκῆν εἶχεν τις πεφυτευμενην ε τω ἀμπελων αὐτου και ηλθεν ζητων καρπον εν αὐτῆ και οὐχ υρεν. εἶπεν δὲ πρὸς τὸν ἀμπελουργόν, δου τρία ετ αφ ο ερχομαι ζητων καρπον ν ησυκη ταύτ9 και οὐχ ευρίσκω εκκοφον αυτήν ἴνα τί και
227쪽
την γην καταργεῖ αποκριθεὶς λέγει αυτῶ Κέριε, ἄφες αυτην και τουτο τὸ τος, ως ὁ του σκύφω περ αυτην και βάλω κόπρια καν με ποιησ9 καρπον εις τὸ μcλλον ει δὲ μήγε, εκκόψεις αυτην. Ην δὲ διδάσκων ε μια τῶν συναγωγὼν εν τοι σά I IOβασιν και δοῖ γυνὴ πνευμα ἔχουσα σθενεια ετη II δεκα κτώ, και ν συγκυπτουσα και η δυναμένη ἀνακύψαι ις τὸ παντcλες ιδὼν δε αυτην ὁδεησους προσεφώ- 2νησεν και ειπεν αυτθ, Γύναι, πολέλυσαι τῆς ασθενείας σου και επέθηκεν αυτὶ τὰς χεῖρας και παραχρημα 3
γάζεσθαι εὐαυταῖς ουν ερχόμενοι θεραπευεσθε, και
τη μέρα του σαββάτου ἀπεκρίθη δε αὐτω ὁ Κυριος ξ
και ειπεν, ποκριταί, ἔκαστος μῖν τω σαββάτω ὁ λυ cfτον βοῖν αὐτου , τον ὁ νον απὸ τῆς φάτνης, και ἀπαγαγὼν
ἔδησc ὁ Σατανας ιδοῖ δέκα και κτὼ ετη οὐκ δει λυθηναι ἀπο του δεσμοῖ τουτου τη μέρα του σαββάτου Και 17ταῖτα λεγοντος αυτου κατγὶ υνοντο πάντες οἱ αντικείμενοι αἴτω, και πὼς ὁ ὁ χλος χαιρεν επι πασιν τοις ενδοξοις
Ελεγεν ουν, Τινι μοία στὶ η βασιλεία του Θεου; 8και τινι ομοιώσω αυτηνί μοια στὶν κόκκω σινάπεως, cio λαβὼν ἄνθρωπος ἔβαλεν εις κηπον αυτου και ηυξησεν
228쪽
2 σκθνωσεν εν τοι κλάδοις υτοῖ Και πάλιν ειπεν,2 Τίνι μοιώσω την βασιλείαν του Θεοῖς μοία στὶν ζύμη ην λαβ0ῖσα γυνη κρυφεν ει αλεύρου σάτα τρία,εως ου ζυμώθη ολον. 2 2 Και διεπορευετο κατα πολεις και κώμας διδάσκων και 23 πορείαν ποιουμενο εις Ἱεροσόλυμα. ιπε δε τις αυτω, Κυριε ει λόγοι οι σωζόμενοι ὁ δὲ ειπεν προ αυτούς,2 Ἀγωνίζεσθε εισελθεῖν δια της στενης θύρας τι πολλοί, λεγω μῖν, ζητησουσιν εἰσελθεῖν και ου ἰσχύσουσιν. 2 5 ἀφ ο αν εγερθη ὁ οικοδεσπότης και ἀποκλείσ9 την θύραν, και αρξησθε λ εστάναι και κρούειν την θύραν λεγοντες Κυριε, ἄνοιξον μῖν και ποκριθεὶς ρε υμῖν,2 6 υκ ιδ υμα πόθεν στε τότε αρξεσθε λεγειν,
'Εφάγομεν νώπιον σου και επίομεν, και εν ταῖς πλατείαις
, εστε ἀπόστητε α εμου πάντες εργάται αδικίας. εκεῖεσται ὁ κλαυθμος και ὁ βρυγμὸς ων δοντων, τανοψcσθε 'Aβρααμ και σαὰκ και Ἱακὼβ και πάντας τους προφητα εν τη βασιλεία του Θεοῖ, μας δε εκβαλλομε-29 νους εξω. και ηξουσιν π ανατολων και δυσμῶν και απὸ βορρα και νότου, και ἀνακλιθησονται ν p βασιλεία
31 Ἐν αὐτη τη ἄρα προσηλθαν τινες Φαρισοῖοι λεγοντες αὐτω. Εξελθε και πορεύου εντευθεν, ὁτι πιρώδης θελε σε32 ἀποκτεῖναι. και ειπεν αυτοῖς, Ιορευθεντες εἴπατε I
229쪽
13. 33-14 8. αλωπεκι ταύτη, δου κβάλλω δαιμονια και ιάσεις πο- τελῶ σήμερον και αἴριον, και η τρίτ9 τελειουμαι.
πλην δειμε σήμερον και αἴριον και η εχομένn πορεύεσθαι 33οτι υκ νδέχεται προφήτην ἀπολέσθαι ξω Ἱερουσαλήμ. Ἱερουσαλήμ, Ἱερουσαλήμ, η ἀποκτείνουσα τους προφήτας ψκαι λιθοβολουσα τους απεσταλμένους προ αυτήν, ποσάκις ηθελησα πισυνάξαι τὰ τεκνα σου ον τρόπον ορνις τηνεαυτης νοσσια υπὸ τὰς πτερυγας, και υκ θελήσατε.
ιδου ἀφίεται μῖν ὁ οἶκος υμων λέγω δε υμῖν, ου η ἴδητέ θμε εως δεξει τε εἴπητε, υλογημένος ὁ ρχόμενος εν
ονόματι Κυρίου. Και γένετο ν τω ἐλθεῖν αυτον εἰς οἶκόν τινος των ἀρ- 14 χόντων των Φαρισαίων σαββάτω φαγεῖν ἄρτον, και αυτοι ησαν παρατηρούμενοι αυτόν. και δο ανθρωπος τις ην 2υδρωπικὸς εμπροσθεν αὐτου και αποκριθεὶς ὁ ησους εἶπεν προς τους νομικους και Φαρισαίους λέγων 'Eξεστιντ σαββάτω θεραπευσαι λου οἱ δὲ σύχασαν. και επιλαβόμενος ιάσατο αυτὸν και ἀπέλυσεν και προς αυτους εἶπεν, ινος μω υιὸς η βοῖς ει φρέαρ πεσειται, και υ ευθέως ανασπάσει αυτὸν εὐημέρα του σαββάτου και οὐκ ἴσχυσαν ἀνταποκριθῆναι προς ταυτα. 6 Ελεγεν δὲ προς τους κεκλημένους παραβολήν, πέχων πως τας πρωτοκλισίας ξελέγοντο, λέγων προ αυτούς, 'Oταν κληθης υπό τινος εις γάμους, μὴ κατακλιθη εις την πρωτοκλισίαν μή ποτε εντιμότερος σου κεκλημένος ὐπ'
230쪽
αυτοῖ και ελθὼν ὁ σὲ και αυτον καλέσας ερεῖ σοι, Δὸς τουτω τόπον κα τότε ἄρξη μετὰ αισχύνης τον σχα-IO τον τόπον κατεχειν ἀλλ οταν κληθης, πορε θόi ἀνάπεσε εις τον ἔσχατον τόπον ἴνα ὁταν λθI ὁ κεκληκώς σε, ερεῖ σοι Φίλε, προσανάβηθι ἀνώτερον τότε ἔσται σοι
11 δόξα νώπιον πάντων των συνανακειμένων σοι. ὁτιπας ὁ υφὼν εαυτὸν ταπεινωθησεται, και ὁ ταπεινων εαυτὸν υφωθησεται. 12 Ελεγεν δε και τω κεκληκότι αυτόν, οταν ποι5ς ριστον η δεῖπνον, μη φώνει τους φίλους σου μηδὲ τους αδελφούς σου μηδὲ τους συγγενεῖς σου μηδε γείτονας πλουσίους, μη ποτε και αυτοι ἀντικαλέσωσίν σε και γένηται
13 ἀνταπόδομά σοι MVταν ποιης δοχην, καλει πτω- 14 χούς, ἀναπείρους, χωλούς, τυφλούς και μακάριος σθ' ὁτι υ ἔχουσιν ἀνταποδουναί σου ἀνταποδοθησεται γάρ
σοι εν p ἀναστάσει των δικαίων. Ι Ἀκουσας δε τις των συνανακειμενων ταυτα εἶπεν αὐτω,
Μ ακάριος οστις φάγεται ἄρτον εν τη βασιλεία του Θεοῖ. 16 ὁ δὲ ειπεν αὐτω 'Aνθρωπος τις ποίει δεῖπνον μέγα, και 17 ἐκάλεσc πολλούς και ἀπεστειλεν τον δοῖλον αυτοῖτὶ ἄρα του δείπνου ειπειν τοις κεκλημενοις, 'Eρχεσθε, Ι 8 τι δη τοιμα εστιν. και ρξαντο απὸ μια πάντες παραιτεῖσθαι. ὁ πρῶτος εἶπεν αὐτω, Ἀγρὸν γόρασα καιεχ ανάγκην ξελθὼν δεῖν αυτόν ερωτῶ σε, ἔχε με παρ9Ι τημένον. και ἔτερος εἶπεν Ζεύγη βοῶν γόρασα πέντε, και πορεύομαι δοκιμάσαι αυτά ερωτῶ σε, ἔχε με παρθτη-2 μένον. και τερος εἶπεν Γυναῖκα ἔγημα, και δια τοῖτο