The resultant Greek Testament, exhibiting the text in which the majority of modern editors are agreed, and containing the readings of Stephens (1550), Lachmann, Tregelles, Tischendorf, Lightfoot, Ellicott, Alford, Weiss, The Bâle edition (1880), West

발행: 1892년

분량: 677페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

18. I 5-27. οἶκον αυτου παρ κεῖνον οτι πας ὁ φων αυτον ταπεινωθήσεται, ὁ δε ταπεινων αυτολυφωθήσεται.

προσεκαλεσατο αυτ λεγων, Αφετε τα παιδία ρχεσθαι πρός με, και η κωλυετε αὐτά των γα τοιουτων στιν

ται την βασιλείαν του Θεολως παιδίον ου μ' εἰσελθn εις

αυτήν. Και επθρωτησεν τις αυτον αρχων λεγων Διδάσκαλε 8

αυτω, 'Eτι εν σοι λείπει πάντα ὁσα χεις πώλησον καιδιάδος πτωχοῖς, και ξεις θησαυρον εν τοῖς ουρανοῖς καιδευρο, ακολουθει μοι. δε ἄκουσας ταυτα περίλυπος 3εγενήθη, ν γαρ πλούσιος σφόδρα ἰδὼν δὲ brou Ἱησους εἶπεν Πῶς δυσκόλως ο τα χρήματα χοντες εις τον βασιλείαν του Θεου εἰσπορεύονται ευκοπώτερον 5 γαρ εστιν κάμηλον δια τρήματος βελόνης ισcλθcῖν πλούσιον εις την βασιλείαν του Θεου εισελθεῖν. o 2 δ οι ἀκούσαντες, Και τις δυναται σωθῆναι; uia cisci , 27

242쪽

18 28 42.

2 8 Eimc δ ὁ Πετρος, δου μεῖς φόντες τα ἴδια κολου-29 θησαμέν σοι ὁ δὲ ειπεν αυτοῖς, μην λέγω μῆν τι οὐδείς στιν ὁ ἀφηκεν οικιαν η γυναικα δε αδελφους η3 γονεῖς τέκνα ἔνεκεν τῆς βασιλείας του Θεου, ς

οὐχὶ, η απολαβ πολλαπλασιονα ε τω καιρω τουτω καιεν ω αιῖν τω ερχομένω ζωθν αἰώνιον. si Παραλαβὼν δὲ τους δώδεκα ειπεν πρὸς αυτους, δου ἀναβαίνομεν εἰς Ἱερουσαλήμ. και τελεσθησεται πάντα ταγεγραμμένα δια των προφητων τ ιω του Ἀνθρωπου. 3 2 παραδοθήσεται γαρ τοι ἔθνεσιν, και εμπαυχθησεται και33 υβρισθησεται και εμπτυσθησεται, και μαστιγώσαντες ἀποκτενουσιν αὐτόν κα τῆ μέρα p τρίτ9 ἀναστησεται.

3ψ αυτο ουδὲ τουτων συνηκαν, και η τ ρημα τουτοκεκρυμμένον αὐαυτῶν, και υκ γινωσκον τὰ λεγομενα.

33 Ἐγένετο δὲ ν τ εγγίζειν α δ ει Ἱεριχώ, τυφλός 36 τις κάθητο παρα την ὁδὸν παιτων ἀκουσας δὲ oχλου 37 διαπορευομενου πυνθάνετο τί εἴ τουτο. ἀπηγγειλαν 38 δὲ αὐτω Vτι ησοῖς ὁ Ναζωραιος παρέρχεται. και 39 βόησεν λέγων, ησου ι Δαυειδ ελέησόν με. και ι προάγοντες επετίμων αὐτω ἴνα σιγησ9 αυτὸς δὲ πολλῶ O μαλλον κραζεν, ι Δαυειδ ελέησόν με. σταθεὶς δὲ ὁ δεησοῖς ἰκέλευσc αὐτὸν Ἀχονα πρὸς αυτόν 4 εγγισαντος δὲ αὐτογεπηρώτησεν αυτόν, Tι σοι θέλcις 42 ποιησω; ὁ δὲ ειπεν Κυριε, ἴνα ἀναβλέφω και ὁ 'Ιησους ειπεν αὐτω, Ἀνάβλεφον η πίστις σου σέσωκέν

243쪽

ὀνοματι καλουμενος Ζακχαιος, και αυτὸς ην ἀρχιτελωνης, και αυτὸς πλουσιος και εζήτει ἰδcla τον 's' sσοῖν τις εστιν, και υκ δυνατο απὸ του χλου, ὁτι Inλικία μικρὸς ην. και προδραμων ει το εμπροσθεν ἀνεβ επὶ συκομορεαν ἴνα ἴδn αυτόW τι κείνης μελλεν διερχεσθαι. και ς λθεν επι τον τόπον, ἀναβλεφας ὁ Ἱησους ιπεν προ αυτόν, Ζακχαῖε, σπευσας κατάβηθι σημερον γαρ ε τω οἴκω σου δει με μεῖναι. και σπευσας κατεβη, και πεδέξατο αυτον χαίρων και δόντcς πάντες διεγόγγυζον λεγοντες τι IIαρὰ μαρτωλω ἀνδριεισηλθεν καταλυσαι σταθεις δε Ζακχαῖος ειπεν προς τον Κυριον, δου τα μίσεια μου των υπαρχόντων Κυριε,

τοι πτωχοῖς δ&ωμι και ει τινος τι συκοφάντησα, ἀπο-

διδωμι τετραπλουν. ειπεν δὲ πρὸς αυτὸν ὁ ησοῖς τι Σήμερον σωτηρία τω οἴκω τουτω γενετο, καθότι και αυτὸς

ζητησαι και σῶσαι τὸ ἀπολωλός. Ἀκουόντων δ αυτων ταῖτα προσθεὶς εἶπεν παραβολήν, Ιδια ὁ εγγυς ινα Ἱερουσαλημ αυτὸν και δοκειν αυτοῖς ὁτι παραχρημα μελλε η βασιλεία του Θεοῖ ἀναφαίνεσθαι- cιπεν ουν, Ανθρωπος τις ευγενης πορεύθη εις 2 χώραν μακρὰν λαβειν αυτω βασιλείαν και ποστρεψαι.

244쪽

I καλέσας δὲ δέκα δουλους αυτοῖ δωκεν αυτοῖς δέκα μνας, και εἶπεν προς αυτους, ΙΠραγματευσασθε εν ω ερχομαι. 14 οἱ δὲ πολῖται αυτοῖ μίσουν αυτόν, και πεστειλαν πρεσβείαν πίσω αυτου λέγοντες, οὐ θέλομεν τουτον βασι- 15 λευσαι φ' μῆς και γένετο ν τω πανελθεῖν αυτον λαβόντα την βασιλείαν και εἶπεν φωνηθηναι - τους δουλους τουτους οἶς δεδώκει το αργυρων, ἴνα γνοι τι I διεπραγ ματευσαντο παρεγένετο δὲ ὁ πρωτος λέγων, I Κυριε, - να σου δέκα προσηργάσατο μνας. και ειπεVαυτω, υγε, ἀγαθὲ δουλε ὁτι εν λαχίστω πιστος γένου, I ἴσθι ξουσίαν χων πάνω δέκα πόλcων. και ηλθc ὁδευτερος λέγων, - να σου, Κύριε, ποίησεν πέντε μνας. I ειπεν δὲ και τουτω Και σύ πάνω γίνου πεντε πόλεων.

2 και ὁ ἔτερος ηλθεν λέγων Κυριε, δο η μνα σου, hi 2 εἶχον αποκειμενην εν σουδαριω εφοβουμην γάρ σε, ὁτι ανθρωπος αυστηρὸς ει αἴρει ου ἔθηκας, και θερί- 2 2 cις ὁ Ουκ ἔσπειρας λέγει αυτω Εκ του στόματος σου κριν σε, πονηρε δουλε γηδεις τι εγὼ ανθρωπος αυστηρός ειμι, ιρων ὁ οὐκ ἔθηκα, και θερίζων ο υκ σπειρα 2 3 και διὰ τι οὐκ εδωκάς μου τὸ ἀργυριον επὶ τράπεζαν, κἀγὼ

ὶ μνας ἔχοντι. και εἶπαν αυτω Κυριε, εχε δεκα μνας. 26 λ ω ὁ μῖν ὁτι παντὶ τω ἔχοντι δοθήσεται, απὸ δὲ του μη

245쪽

τούτους τους μη θελησαντάς με βασιλεῖσαι αυτους ἀγάγετε δε και κατασφάξατε αὐτους εμπροσθεν μου. Και ειπὼν ταυτα πορεύετο εμπροσθεν ἀναβαίνων εις 28 Ἱεροσόλυμα και εγενετο ηγγισεν εις Βηθφαγη 9και Βηθανίαν προς- ορος το καλούμενον Ἐλαιών, ἀπό

στειλεν δυο των μαθητων λεγων, πάγετε εις τὴν O

κατἐναντι κώμην εν εισπορευόμενοι ευρησετε πῶλον δεδόμενον, φ δν οὐδεις πώποτε ανθρώπων κάθισεν και λύσαντες αυτὸν ἀγάγετε. και ἄν τις ὁμῶς ἐρωτα, Δια Πτι λυετε; ουτως ρεῖτε τι O Κυριο αυτοῖ χρειαν χει. απελθόντες δὲ οἱ πεσταλμενοι ευρον καθω ειπεν αὐτοις 32

λυόντων δ αυτοῦ τὸν πῖλον εἶπαν οἱ κυριοι αὐτοὶ ο 33αυτους, ι λυετε τὸν πῶλον οἱ δὲ ειπαν τι Λυριος ι αὐτου χρείαν ἔχει Και ηγαγον αυτον προς τὸν Ἱησουν, dκαι πιρίψαντες αυτὼν τὰ ἱμάτια επὶ τὸν πῖλον πεβίβασαν τὸν Ἱησοῖν πορευομενου δὲ αὐτου πεστρώννυον 36τα ἱμάτια αυτοῦ ε τῆ ὁδω εγγιζοντος δὲ αὐτοληδ, 37 προς τῆ καταβάσει του ορους των Ἐλαιῶν ηρξαντο ἄπαντο πληθος των μαθητῶν χαίροντες ινεῖν τον Θεὸν φωνὴ μεγάλI περι πασῶν ων ειδον δυνάμεων λέγοντες Εἰ 38λογημενος ὁ ρχόμενος Βασιλευς εν νόματι Κυρίου εν Οὐραν ειρηνη και δόξα εν φίστοις. καί τινες τὼ 39Φαρισαιων απῖ του χλου ειπαν προ αυτόν Διδάσκαλε, επιτίμησον τοῖς μαθηταῖς σου και αποκριθεις ειπεν, OΛcγω ὁ μῖν ὁ τι ἁλουτοι σιωπησουσιν οἱ λιθοι κράξουσιν.

246쪽

σιν μερα επι σε και παρεμβαλουσιν οι χθροί σου χάρακα σοι, και περικυκλώσουσίν σε και συνέξουσίν σε πάντο- 44 θεν, καὶ δαφιοῖσίν σε και τα τεκνα σου εν σοί, καιου ἀφήσουσιν λίθον επὶ λίθον εν σοι ανθ ὼν ου εγνως ψ τον καιρον της επισκοπῆς σου Και εισελθὼν εις o46 ιερὸν ρξατο εκβάλλει τους πωλουντας, λεγων αυτοῖς, Γεγραπται, Και σται ὁ οἶκός μου οἶκος προσευχ ης υμεῖς δ αυτον ποιήσατε σπήλαιον λθστων. 7 Και ν διδάσκων το καθ' ἡμερα εν ω ιερω οι δὲ αρ-

χιερεις και ι γραμματεῖς ζήτουν αυτον ἀπολεσαι, και ι 48 πρωτοι του λαου και υ ευρισκον τὸ τι ποιησωσιν, o λαὸς γαρ απα εξεκρέματο αυτου ἀκουων. 2 Και γενετο ε μ ια των ἡμερων, διδάσκοντος αυτου ονλαον εν ω ιερω και ευαγγελιζομενου, πεστησαν O ἀρχιε- ρεις και οἱ γραμματεῖς συν τοις πρεσβυτεροις, καιειπαν λεγοντες προ αυτόν, Γιπὸν ἡμῖν, ε ποία ξουσία ταυτα ποιεῖς, δε τις εστιν ὁ δούς σοι την ξουσίαν ταυτην 3 αποκριθεις δὲ ειπεν πρὸς αὐτους, Ἐρωτήσω μας ἀγωψ λόγον, και εἴπατε μοι βάπτισμα ωάννου ξ οἴ- ρανου ν, νεξ ανθρώπων; δὲ συνελογισαντο πρὸς

247쪽

εαυτους λήγοντες τι αν ιπωμεν Ἐξ ουρανοῖ, ερεῖ, Διατι υκ επιστεύσατε αυτω εα δὲ ειπωμεν Ἐξ ἀνθρώπων, ὁ λαὸς πας καταλιθάσει μῶς πεπεισμενος γαρ

λἐγω μῖν εὐποία ξουσία ταυτα ποιω. ΕΙρξατο δὲ πρὸς το λαον λεγειν την παραβολην ταυτην- Ανθρωπος φύτευσεν αμπελωνα, και εξέδετο αυτὸν γεωργοῖς, και ἀπεο μησεν χρόνους κανούς. και καιρω Ιοἀπέστειλεν προς τους γεωργους δοῖλον ἴνα ἀπο του καρπου του ἀμπελωνος δώσουσιν αυτω οι δὲ γεωργοὶ ξαπεστειλα αυτον δείραντες κενόν. και προσεθετο τερον Ιπεμφαι δουλον οι δὲ κἀκεῖνον δείραντες και ἀτιμάσαντες εξαπεστειλαν κενόν. και προσεθετο τρίτον πεμφαι Paδὲ και τοῖrον τραυματίσαντες ξεβαλον. tπω δὲ ὁ 3κύριος του ἀμπελωνος, Τι ποιησω πεμφω ον ιόν μουτον ἀγαπητόν ἴσως τουτον εντραπησονται ἰδοντc δὲ ψαυτὸν οι γεωργοι διελογίζοντο προ αλλήλους λεγοντες, Ουτός εστιν ὁ κληρονόμος ἀποκτείνωμεν αυτόν, ἴνα μων γενηται η κληρονομια και εκβαλόντες αυτον λ του θἀμ πελῶνος ἀπέκτειναν τι υ ποιησει αὐτοῖς ὁ κύριος του

ἀμπελωνος ελεύσεται και πολέσει τους γεωργους I 6 τούτους, και δώσει τον ἀμπελωνα αλλοις ἀκουσαντες δὲ εἶπαν Μ γενοιτο ὁ δ εμβλέφας αυτοῖς ιπεν, T 17ουν εστιν ὁ γεγραμμενον τουτο Λίθον ον ἀπεδοκίμασανοι οικοδομουντες, ουτος γενηθη εις κεφαλην γωνίας

248쪽

20 18-29.

I πας ὁ πεσων ἐπ κεῖνον τον λίθον συνθλασθήσεται εφ' I9 ν δ α πεσρ, λικμησε αυτόν. Και ζητησαν οι γραμματεῖς και οἱ αρχιερεῖς πιβαλεῖν et αυτον τὰς χεῖρας ναυτγὶ τ ἄρα και φοβηθησαν τον λαόν εγνωσαν γαρ ὁτι προ αυτους εἶπεν την παραβολην ταύτην. 2 Και παρατηρήσαντες πεστειλαν εγκαθετους ποκρινομένους αυτους δικαίους εἶναι, ἴνα πιλάβωνται αυτου λόγου, στε παραδουνα αυτὸν τὶ ἀρχη και λεξουσία 2 του γεμόνος. και επθρώτησα αυτὸν λεγοντες Διδάσκαλε, οἴδαμεν ὁτι ορθως λεγεις και διδάσκεις κα ου λαμ

βάνεις πρόσωπον, ἀλλ' - αληθείας την ὁδὸν του coi 2 2 διδάσκεις. Qξεστιν μας Καισαρι φόρον δουναι η ου G

2 κατανοήσας δὲ αυτων την πανουργίαν εἶπεν προ αυτούς,24 Δείξατε μοι δηνάριον τίνος εχε εικόνα και επιγραφη ς οι 25 δὲ ειπαν, Καισαρος. ὁ δὲ εἶπεν προ αυτούς Τοίνυν

ἀπόδοτε τὰ Καισαρος Καισαρι, και τα του Θεοῖ- Θεω., και υκ ἴσχυσαν πιλαβῆσθαι του ρηματος ναντίον του λαοῖ, και θαυμάσαντες επὶ τὶ ἀποκρίσει αυτου σίγη

σαν.

et Προσελθόντc δε τινες των Σαδδουκαιων, O λεγοντες 28 ἀνάστασιν, εἶναι, πηρώτησα αυτὸν λεγοντες, Διδάσκαλε, Μ ωυσqς γραφεν μῖν, άν τινος αδελφὸς ἀποθάν εχων γυναῖκα, και υτος ἄτεκνος , ἴνα λάβὶ ὁ αδελφὸς αυτοῖ την γυναῖκα, και εξαναστήσ9 σπερμα τω et ἀδελφω αυτοῖ επτα Ου αδελφοι σαν και ὁ πρωτος

249쪽

λαβων γυναῖκα Ἀπέθανεν ἄτεκνος και ὁ δεύτερος οκα ὁ τρίτος λαβεν αυτ, w σαύτως δὲ και οἱ πτὰ υ Ικατέλιπον τέκνα, και ἀπεθανον. υστερον και ἡ γυνὴ a

d πεθανεν. γυνὴ ουν ν τῆ ἀναστάσει τίνος αυτων 33γινεται γυνή i οἱ γαρ ἐπτα σχον αυτὴν γυναῖκα. και ειπεν αὐτοῖς ὁ ησοῖς, οἱ υἱοὶ του αἰωνος τούτου γα μοῖσιν και γαμίσκονται οι δὲ καταξιωθέντες του θαιωνος ἐκείνου τυχεῖν και η αναστάσεως της εκ νεκρων

οἴτε γαμοῖσιν ἴτε γαμίζονται ουδὲ γαρ ἀποθανεῖν 36

ἔτι δυνανται σάγγελοι γαρ ισιν, και ιο εισιν Θεοῖ της αναστάσεως υἱοὶ οντες. οτι δὲ εγείρονται οἱ νεκροὶ 37

και Μωυσῆς μήνυσεν πι της βάτου, ως λεγε Κυριοντον cὸν Ἀβραὰμ και Θεὸν σαὰκ και Θεὸν Ιακώβ. Θεὸς δὲ υ εστιν νεκρων, ἀλλα ζώντων πάντες γαρ αὐτ 38ζωσιν Ἀποκριθεντες δε τινες των γραμματεω εἶπαν, 9

Δαυειδ ιόν αυτὸς γαρ Δαυει λεγει ν βίβλω Φαλ- 2μὼν Eιπεν Κυριος τω κυρίω μου Κάθου εκ δεξιῶν μου,εως αν θῶ τους χθρούς σου ὁποπόδιον τῶν ποδῶν σου. 43

Δαυειδ υν αυτον κύριον καλεῖ, και πὼς αυτογυιός εστιν; 44'Aκούοντος δὲ παντὸς του λαου ειπεν τοις μαθηταῖς, 45

250쪽

20 46-21. II.

46 Προσῆχετε ἀπο των γραμματέων των θελόντων περιπατεῖνεν στολαις, και φιλούντων σπασμους εν ταῖς ἀγοραις και πρωτοκαθεδρίας εν τάς συναγωγαις και πρωτοκλισίας νη τοῖ δείπνοις οι κατεσθίουσιν τὰς οικία των θρων και προφάσει μακρα προσευχονται Ουτοι λήμφονται περισσότερον κρίμα.

21 Ἀναβλcφας δε ιδε τους βάλλοντας ει το γαζοφυλά- κιον τα δωρα αυτων πλουσίους. εἶδεν δε τινα χήραν πενι ἁ βάλλουσαν κε λεπτα δυο και εἶπεν, Ἀλη- θω λῆγω μῖν τι ἡ θρα αὐτη ἡ πτωχra πλεῖον πάντων

4 βαλεν πάντες γαλουτοι κ του περισσεύοντος αυτοῖς εβαλον εις τα δωρα αὐτ δε ε του στερήματος αυτῆς πάντα τον βίον ον ειχεν βαλεν. Και τινων λεγόντων περ του Ῥου, τι λίθοις καλοῖς και ἀναθήμασιν κεκόσμηται, εἶπεν, Ταυτ α θεωρεῖτε, ελεύσονται μερα εν αἶς ου ἀφεθήσεται λίθος π λίθω ὼδ ος ου καταλυθήσεται. πηρώτησαν δ αυτον λε-

γοντες Διδάσκαλε, πότε ουν ταυτα εσταιν και τι το

σημεῖον ταν μελλη ταυτα γίνεσθαι ὁ δε εἶπεν, Βλεπετε μὴ πλαν θῆτε πολλοι γαρ ελεύσονται επι τω

ονόματί μου λεγοντες Ἐγώ εἰμι καί, D καιρος γγικεW

μὴ πορευθῆτε πίσω αυτων. ταν δὲ κουσητε πολε- μους και ακαταστασίας, μὴ πτοηθῆτε δε γαρ ταυτα γενεσθαι πρωτον ἀλλ' υκ υθεως τὸ τελος. I Τότε λεγεν αυrοῖς, 'Εγερθήσεται θνος π εθνος και

1 βασιλεία επι βασιλείαν σεισμοί τε μεγάλοι και κατὰ

SEARCH

MENU NAVIGATION