The resultant Greek Testament, exhibiting the text in which the majority of modern editors are agreed, and containing the readings of Stephens (1550), Lachmann, Tregelles, Tischendorf, Lightfoot, Ellicott, Alford, Weiss, The Bâle edition (1880), West

발행: 1892년

분량: 677페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

471쪽

παρεδωκα μῖν τὰς παραδόσεις κατεχετε. θελω δὲ -ἀς ειδεναι ὁτι παντὸς ανδρὸς η κεφαλη ὁ ριοπός εστιν, κεφαλ δε γυναικος ὁ ἀνω, κεφαλη δε του ριστου ὁ Θcός πας ἀνηρ προσευχόμενος η προφητευω κατα

κεφαλης χων καταισχυνε την κεφαλην αυτου 'ασα δε υν προσευχομεν η προφητευουσα κατακαλύπτω ττὶ κεφαλs καταισχυνει την κεφαλην αυτης - γαρ εστιν

και το αυτ τη ξυρημενn ει γὰρ υ κατακαλύπτεται γυνη, και κειράσθω ε δε αἰσχρὸν γυναικι το κείρασθαι ξυρῆσθαι, κατακαλυπτέσθω. ἀνηρ με γαρ υκ φείλει κατακαλύπτεσθαι την κεφαλην είκων και δόξα Θεολυπάρχων γυνη δε δόξα ανδρός εστιν. o γάρ στιν ἀνηρ ε γυναικός, ἀλλα υνη ξ ἀνδρός α γαρ υκ εκτίσθη νη δια την γυναικα, ἄλλα γυνη δια το ανδρα δια τουτο φείλει η γυνη ξουσίαν χειν επι της κεφαλλὶς ο

του ανδρός, ουτως και ὁ νη δια της γυναικός, τα δὲ πάντα - του Θεοῖ V υμῖν αὐτοῖς κρίνατε πρεπον 3εστιν γυναῖκα ἀκατακάλυπτον τω Θευδ προσευχεσθαι;

oτι η κόμη αντὶ περιβολαίου δεδοται αυτγὶ ει δέ τις I 6 δοκεῖ φιλόνεικος εἶναι, μεῖς τοιαύτην συνηθειαν ου εχομεν ουδὲ αἱ εκκλησίαι του Θεοῖ. Τουτο δὲ παραγγελλων ου επαινω τι υ εις τὸ κρεισ- 7σον ἀλλα ει τὸ ησσον συνερχεσθε. πρωτον μεν γὰρ I 8 συνερχομενων μων εὐεκκλησία ἄκουω σχίσματα εν υμῖν

472쪽

I υπάρχειν και μέρος τι πιστευω. δει γα και αιρεσεις

εν μῖν εἶναι, να και οἱ δόκι μοι φανεροὶ γένωνται νὶ ἡμῖν. νερχομένων ουν μων ἐπι τὸ αὐτο ου εστιν

2 Κυριακον δεῖπνον φαγειν καστος γαρ ὁ διον δεῖπνον προλαμβάνει ν τω φαγεῖν, και ὁ με πεινα ὁ δὲ μεθύει. 2 2 μη - οικίας ου εχετε ει τὸ ἐσθίειν και πίνειν δε της

εκκλησίας του Θεοῖ καταφρονεῖτε, και καταισχύνετε τους μ εχοντας τι ειπω μῖν; παινέσω μα εν τούτω ουκ

a Ἐγὼ γαρ παρέλαβον ἀπο ου Κυρίου και παρέδωκα ὁμιν οτι ὁ Κυριος ησοῖς τ νυκτι I παρεδίδετο ελα-

24 βεν ἄρτον, και ευχαριστησας κλασεν και εἶπεν, Τουτόμου στι το σωμα O πὲρ μων τοῖτο ποιεῖτε εις τηνὶ ἐμην ἀνάμνησιν. σαύτως και τὸ ποτηριον μετα τοδειπνῆσαι, λέγων Τουτο τὸ ποτηριον ἡ καινη διαθήκηεστὶν ν τω μω αἶματι τοῖτο ποιεῖτε, σάκις ἁ πίνητε,, εἰς την ἐμην ἀνάμνησιν. σάκις γαρ ὰν ἐσθίητε τον ἄρτον τοῖτον και τὸ ποτηριον πίνητε τον θάνατον τοῖ2 7 Κυριου καταγγελλετε ἄχρι ου ἔλθ9. ἄστε ὁ ἄν ἐσθί9τον ἄρτον η πω τὸ ποτηριον του Κυριου ἀναξίως, ἔνοχος, εσται του σώματος και τοῖ αἴματος το Κυρίου. δοκιμαζέτω δὲ ἄνθρωπος εαυτόν, και οἴτως εκ το ἄρτου 29 ἐσθιέτω και εὐτοῖ ποτηριου πινέτω. ὁ γαρ ἐσθίων καιπινων κρίμα ἐαυτω ἐσθίει και πίνει, μὴ διακρίνων το σωμα. 3 δια τουτο εν ὁ μῖν πολλοι ασθενεῖς και ἄρρωστοι, και κοι- 31 μωνται κανοί. ε δ εαυτοῖς διεκρίνομεν ου ἄν ἐκρινό-

3 μεθα. κρινόμενοι δὲ πὸ του Κυριου παιδευό μεθα, να

473쪽

μη συν τω κόσμω κατακριθωμεν. στε, δελφοι ου, 33 συνερχόμενοι ις τὸ φαγεῖν αλλήλους κδεχεσθε ει τις 3

πεινα, εν ικω σθιετω ἴνα μη εις κρίμα συνερχησθε τὰ

δε λοιπαῖς ἄν λθω διατάξομαι. Περι δὲ των πνευματικων, δελφοί, ου θέλω μυῆς - 12γνοειν. oιδατε δει τε ἰθνη τε πρὸς τα ειδωλα τα 2αφωναῖς ἄν γεσθε ἀπαγόμενοι. διὸ γνωρίζω μ, οτι

ουδεὶς ν Πνευ ματι Θεο λαλῶν λεγει, Ἀνάθεμα ησους και οὐδεις δυναται ιπειν Κυριος ησους, εἰ .is εν Πνευματι Ἀγιω. Διαιρήσεις δὲ χαρισμάτων εισίν, ὁ δὲ α δ Πνεῖμα και διαιρεσεις διακονιων εισίν, και ὁ αυτος Κυριος και διαιρεσεις νεργημάτων εισίν, ὁ δε αυτὸς Θεὸς ὁ νω- γοῦν τα πάντα εν πῆσιν Tκάστω δὲ διδοται η φανερωσις του Πνευματος προς τὸ συμφερον. o με γαρ δια του Πνεύμ ατος διδοται λόγος σοφίας, αλλω δὲ λόγος γνώσεως κατα- α δ Πνεῖ μα, ἐτερω πίστις εν ω αυτω Πνευ ματι, αλλω δὲ χαρίσματα ιαμάτων ε τω νι Πνευ-

ματι. αλλω δὲ νεργηματα δυνάμεων, αλλω δὲ προ- IOφηrcia, αλλω δἐ διακρίσει. πνευμάτων. ετερω γενηγλωσσῶν, Ἀλλω δὲ ερμηνεία γλωσσων πάντα δὲ 11

ταυτα νεργει το ε και δ αυτ Πνευμ. διαιρουν διαεκάστω καθως βούλεται. Καθάπερ γαρ τὸ σωμα εν εστιν και μελη πολλὰ χεt, 2 πάντα δὲ τ μελη του σωματος πολλα δντα εν εστιν σωμα, ἴτω και Ἀριστος. και γαρ εν εν Πνεύματι 13ὴ μεῖς πάντες ει εν σὼμ. εβαπτίσθημεν, εἴτε Ουδαῖοι

474쪽

I εκ ου σώματος. και εὰν ιπὶ το ους 'Οτι υ ει Mo θαλμός, ου εἰμὶ - του σώματος ου παρὰ τουτο υκ Ι εστιν ε του σώματος. εἰ ὁλον τὸ σῶμα φθαλμος,1 που ἡ ἀκοή ει ολον ακοή που η σφρησις νυν δὲ ὁ Θεος θετο τα μελη εν ἔκαστον αυτῶν ν τω σώματι καθὼς I9 θέλησεν. ει δὲ ν τὰ πάντα εὐμελος που τὸ σῖμα; 2O 2 νυν δὲ πολλὰ μεν μέλη εν δὲ σὼμα. D δύναται δὲ ὁ φθαλμος ειπειν τη χειρί, ρειαν σου υκ χω η πάλιν 2 2 η κεφαλη τοις ποσίν, ρειαν μῶν ου Ἀω. αλλὰ πολλῶ μὰλλον τὰ δοκουντα μελη του σώματος ἀσθενέ-

23 στερα πάρχειν ἀναγκαῖά στιν και α δοκοῖμεν τιμότερα εἶναι του σώματος, τούτοις τιμην περισσοτεραν

περιτίθεμεν κα τὰ ἀσχήμονα μῖν υσχημοσύνην περισ-24 σοτέραν υει τὰ δὲ εὐσχήμονα μῶν οὐ χρείαν εχεναλλὰ ὁ Θεὸς συνεκερασεν το σῶμα, λυστερουμένω περισ-25 σοτεραν δοῖς τιμήν, ἴνα μη σχίσμα - τω σώματι, 26 ἀλλὰ ὁ αυτ ὐπὸ ἀλληλων μεριμνῶσιν τὰ μελη. και εἴτε πάσχει ν μελος, συνπάσχει πάντα τὰ μέλη ειτεῖ δοξάζεται μελος, συνχαίρει πάντα τὰ μέλη ' χεις δέ, ἐστε σῶμα ριστου, και μέλη κ μέρους. και οὐ μενεθετο- Θεὸς εν p κκλη σία πρῶτω αποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, ἔπειτα δυνάμεις, ἔπειτα χαρίσματα ἰαμάτων, ἀντιλήμψεις κυβερνήσεις, γένη γλωσ-

475쪽

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ - 12.29 13. II. σων. μη πάντες πόστολοι μὴ παντες προφῆται ac μὴ πάντες διδάσκαλοι πάντεω δυνάμεις μ' οπάντες χαρίσματα χουσιν ἰαμάτων in πάντες γλώσσαις λαλουσιν - πάντες διερμηνεύουσιν ζηλουτε aδὲ τὰ χαρίσματα τα μείζονα και τι καν υπερβολὴν ὁδὸν υμῖν δείκνυμι. 'Eὰν ταῖς γλώσσαις των ανθρώπων λαλῶ κα των ἀγγε 13

λων, ἀγάπην δε η χω γεγον χαλκὸς χων ἡ κύμβαλον ἀλαλάζον και εἶ cχω προφητείαν και ειδὼ τὰ μυστή

ρια πάντα και πῆσαν την γνωσιν, και εὰν χω ἀσαν τὴν

πίστιν ἄστε ρη μεθιστάναι, ἀγάπην δε η ἔχω, ουθεν

ειμι. ma εὰν ψωμίσω πάντα τὰ πάρχοντά μου, και

cὰν παραδῶ o σῶμά μου να καυθήσωμαι, ἀγάπην δε ucχω, ουδεν φελουμαι ri ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρη- στεύεται ἡ ἀγάπη ου ζηλοῖ, ν ἀγάπη ου περπερεύεται,

ου φυσιοῖται ου ἀσχημονεῖ, ου ζητεῖ τὰ εαυτῆς, ου παροξύνεται, ου λογίζεται τὸ κακόν, o χαίρει πι τη αδικία, συγχαίρει δε p ἀληθεία πάντα στεγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα πομενει ἀγάπη

Ουδεποτε πίπτει εἴτε δε προφητεῖαι, καταργηθήσονται εἴτε γλῶσσαι, παύσονται εἴτε γνῶσις, καταργηθήσεται. εκ μερους γαρ γινώσκομεν, και εκ μερους προφητεύομεw 9oταν δε ἔλθὶ το τελειον, το εκ μερους καταργηθήσεται. οἴτε μην νήπιος, λάλουν ἴς νήπιος, φρόνουν ως νήπιος, Icλογιζόμην; νήπιος ὁτε γεγον ἀνήρ, κατήργηκα τὰ του

476쪽

I νηπίου. βλεπομεν γὰρ ἄρτι δι' εσόπτρου ν ἰνίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον αρτι γινώσκω κμερους, τότε δε επιγνώσομαι καθως και πεγνώσθην.

I νυνὶ δὲ μενε πίστις ελπίς, γάπη, τα τρία ταυτα μείζων δὲ τούτων λαγάπη- 14 Διώκcτε την ἀγάπην ζηλουτε δὲ τὰ πνευματικά, μὰλ- λον δὲ να προφητεύητε. ὁ γαρ λαλων γλώσσ9 υκ ἀνθρώποις λαλc ἀλλα Θεω ουδεὶς γαρ κούει, πνεύματι δὲ λαλc μυστηρια. ὁ δὲ προφητεύων ἀνθρώποις λαλεῖ οἰκοδομην και παράκλησιν και παραμυθίαν. ὁ λαλων γλώσσ εαυτον οικοδομεῖ, ὁ δὲ προφητεύων εκκλησίαν οἰκοδομεῖ. θελω δὲ πάντας μὰς λαλεῖν γλώσσαις, μὰλλον δὲ να προφητεύητε μείζων δὲ ὁ προφητεύων η ὁ λαλῶν γλώσσαις, κτος ει μη διερμηνευθ, ἴνα λεκκλησία οἰκοδομην λάβy. νυν δε αδελφοί, εὰν λθω προς μῆς γλώσσαις λαλῶν, τί μὰς φελήσω, ἁ μη μῖν λαλησωη εὐαποκαλύψει - γνώσει - προφητεία - διδαχη; 'Oμως τὰ ἄφυχα φωνην διδοντα, ιτε αυλὸς εἴτε κιθάρα, cὰν διαστολην τοῖς φθόγγοις, δω, πῶς γνωσθqσεται το αὐλούμενον η το κιθαριζόμενον και γὰρ ἄν ἄδηλον φωνην σάλπιγξ δω, τίς παρασκευάσεται ις πόλεμον; ουτως και μεῖς διὰ της γλώσσης ἄν, εἴσημον λόγον

δῶτε, πῶς γνωσθθσεται τὸ λαλούμενον, εσεσθε γὰρ εις 1 ἀω λαλοῖντες. Τοσαῖτα ει τύχοι, γεν φωνῶν εισιν II εν κόσμω κα ουδεν ἄφωνον. εὰν ουν μ' ειδὼ την δύναμιν της φωνης, σομαι τλλαλοῖντι βάρβαρος, καὶ ὁ 12 λαλῶν εὐεμοὶ βάρβαρος. ἴτω και μεῖς, πει ζηλωτα εστ πνευμάτων, προς την οἰκοδομην της εκκλησίας

13 ζητεῖτε να περισσεύητε. Διὸ ὁ λαλῶν γλώσσ προσ-

διόπερ ς'

477쪽

c εσθω ἴνα διερμηνε - Qὰν γαρ προσευχωμαι γλωσ- 4σθ, τὸ πνευμά μου προσεύχηται, ὁ δε νους μου ἄκαρπος

εύξομαι δὲ και τω οἴ φαλωτω πνεύματM φαλω δε καιτω o cet ει εα εἴλοῆς πνεύματι, ὁ ἀναπληρων τον 6 τόπον του διώ υ πῶς με τὸ μὴ επι τ ση ευχαριστία πειδη τι λεγεις υ οιδεν συ με γαρ καλως 17c0χαριστεῖς, ἀλλ' ὁ τερος οὐκ οικοδομεῖται αριστω 8τω Θεω πάντων μων μαλλον γλώσση λαλῶ ἀλλα sc εκκλησία θελω πεντε λόγους τω οἱ μου λαλῆσαι, νακα αλλους κατηχησω, η μυρίους λόγους εὐγλώσσI. Ἀδcλφοί, μη παιδία γίνεσθε ταῖς φρεσω ἄλλα τη Oκακία νηπιάζετε, ταῖς δε φρεσὶν τελειοι γίνεσθε ut τω Iνόμω γεγραπται τι ν τερογλωσσοις και εν χείλεσιν ετερων λαλησὶτω λα τουτω, και οὐδ' ἴτως εἰσακούσονταί μου, λεγε Κυριος 'Ωστ α γλωσσα ει σημειόν 22 εἰσιν οὐ τοις πιστευουσιν ἀλλα τοι ἀπιοποις η δὲ προφητεία οὐ τοι ἀπίστοις ἀλλα τοι πιστεύουσιν ua 23ουν συνελθI εκκλησία επὶ τ αυτ και πάντες λα- λωσιν γλώσσαις, εισελθωσιν δε διῶται η ἄπιστοt, ουκερουσιν τι μαίνεσθε εα δε πάντες προφητεύωσιν, ψcἰσελθ δε τις ἄπιστος νιδιωτης, ελεγχεται υπὸ πάντων, ανακρίνεται υπὸ πάντων, τὰ κρυπτὰ της καρδίας αὐτου 23

φανερὰ γινεται και θυτως πεσων επι πρόσωπον προσκυνήσει τω Θεω, ἀπαγγελλων οτι ὁντως ὁ Θεὸς λυμῖν στίν. Τλουν στίν, δελφοί; ὁταν συνερχησθε, καστος φαλ- 2 6 μ ν εχει, διδαχὴν χει, ἀποκάλυψιν εχει, γλωσσαν χει,

478쪽

T ερμηνείαν εχει πάντα πρὸς οἰκοδομὴν ινεσθω. εἴτε γλώσση τις λαλει, κατα δυο η τὸ πλεῖστον τρεις, και ἀνα, μέρος, και ει διερμηνευετω εα δὲ μὴ η διερμηνευτής, σιγάτω εὐεκκλησία, εαυτω δ λαλειτω και τῶ Θεῶ.a Προφῆται δὲ δυο δε τρεῖς λαλείτωσαν, και οἱ αλλοι διακρι-3O cτωσαν. εὰν δὲ ἄλλω ἀποκαλυφθ9 καθημενω ὁ πρῶ-y τος σιγάτω. δυνασθε γαρ καθ' ενα πάντες προφητεύειν,3 ἴνα πάντες μανθάνωσιν και πάντες παρακαλωνται, και 33 πνευματα προφητων προφήταις ποτάσσεται οὐ γαρεστιν καταστασίας ὁ Θεὸς ἀλλα ειρήνης, ως εν πάσαις ταῖς εκκλησιαις των ἁγιων. 34 Αἱ γυναικες ε ταις εκκλησιαι σιγάτωσαν ου γαρεπιτρεπετα αυταῖς λαλεῖν, ἀλλα υποτασσεσθωσαν, καθως

35 και ὁ νόμος λεγει. ει δε τι μαθεῖν θελουσιν, εν οι κωτους δίους ἄνδρας περωτάτωσαν αἰσχρον γάρ στι γυ-36 ναικι λαλειν εὐεκκλησία. η ἀφ' υμων ὁ λόγος του Θεου ξῆλθεν η ει υμα μόνους κατήντησεν; 37 ι τις δοκε προφήτης ειναι η πνευματικός, πιγινω-38 κετω α γράφω μῖν τι Κυριο εστιν ντολή c δέ 39 αγνοεῖ, ἀγνοείτω πιστε, δελφοί μου, ζηλοῖτε τί προφητεύειν, και τὸ λαλειν μὴ κωλύετε γλώσσαις. . πάντα δὲ εὐσχημόνως και κατὰ τάξιν γινεσθω. 15 Γνωριζω δὲ υμῖν, δελφοί, τὸ υαγγελιον ο ευηγγελισά-

μθ υμῖν, ο και παρελάβετε, εν ω και στήκατε, ob και σώζεσθε, τίνι λόγω ευηγγελισάμην μῖν ει κατεχετε,

479쪽

πάντων σπερει τω κτρώματι φθη κἀμοί. Ἐγὼ γάρ

ειμι ὁ λάχιστος των ποστόλων, O ου εἰμὶ ἱκανος καλεῖσθαι αποστολος, διότι δίωξα τη εκκλησίαν του Θεοῖ. χάριτι δε εο εἰμι ο ειμι, και η χάρις αυτου εις με οὐ Oκενη γενηθη, ἀλλα περισσότερον αυτων πάντων εκοπίασα ουκ γὼ δέ, ἀλλα η χάρις του cοῖ συν μοί ειτε υν II

εγὼ ειτε κεινοι, ἴτω κηρυσσομεν και υτως πιστεύ

σατε.

Et δὲ ριστὸς κηρυσσεται τι εκ νεκρων γηγερται, πως 2 λεγουσιν ν μῖν τινες τι ἀνάστασις νεκρων Ου εστιν; ει δε ἀνάστασις νεκρων Ου εστιν, ουδὲ ριστος γηγερται 3ει δὲ ριστὸς υκ γηγερται, κενον ἄρα και τὸ κηρυγμα 4ημων, κεν και η πίστις μων. ευρισκόμεθα δὲ και 15 ψευδομάρτυρες του Θεοῖ, τι Ἀμαρτυρησαμεν κατὰ του Θεοῖ τι γειρεν τὸν ριστόν ον ου ηγειρεν εἴπερ ἄρα νεκροὶ οὐκ εγείρονται ει γὰρ νεκροι υ εγείρονται, 6ουδ αριστὸς γηγερται εἰ δὲ ριστὸς ου εγηγερται, 7 ματαία η πίστις μων, ετ εστ εν ταῖς ὁμαρτίαις μων. ἄρα και ι κοιμηθεντες ναριστω ἀπωλοντο. ει ν 8, qτη ζωI ταύτη εν ριστω λπικότες σμεν μόνον ελεεινό-

480쪽

2 τεροι πάντων ανθρωπων σμεν νυνὶ δε ριστος εγη

et Ἐπειδὴ γαρ δι' ἀνθρωπου θάνατος, και δι' ανθρώπου

2 2 νάστασS νεκρων. σπερ γαρ εν Ἀδὰμ πάντες ἀποθνησκουσιν, ουτως και εν ω ριστω πάντες ζωοποιη-23 θησονται. 'Eκαστος δε ε τω ἰδίω τάγματι απαρχηXριστός, πειτα οἱ του ριστοῖ ν το παρουσία αυτου. 24 ειτα τὸ τελος, ταν παραδιδοι τὴν βασιλείαν τω Θεω καιΠατρι, ταν καταργησI πῆσαν ἄρχην και πῶσαν ξουσίαν 25 και δυναμιν δε γαρ αυτον βασιλευειν ἄχρι ου p, πάντας τους χθρους π τους πόδας αυτου. σχατος 2 7 Ἀθρος καταργεῖται ὁ θάνατος. Πάντα γαρ πεταξεν υπὸ τους πόδας αυτου ταν δὲ ε', οτι πάντα ποτε- τακται, δῆλον οτι κτὸς του υποτάξαντος αυτ τα πάντa. 2 8 ταν δὲ υποταγῆ αυτ τα πάντα, τότε και αυτος ὁ ιὸς υποταγησεται λυποτάξαντι αυτ τα πάντα, ἴνα η ὁ Θεὸς πάντα εν πῖσιν. 19 Ἐπc τι ποιήσουσιν οι βαπτιζόμενοι περ των νεκρων ει λως νεκροι υ εγείρονται τι και βαπτίζονται περῖ αὐτῶν τι και μεις κινδυνεύομεν πῶσαν ραν , κα ' μερα αποθνησκω, νη την μετερα καύχησιν, ἀδελ-3 φοι η εχ ενἈριστω ησοῖ, Κυρι ημων. ει κατα ἄνθρωπον θηριομάχησα εν Ἐφεσω τι μοι τὸ o φελος ει νεκροὶ ου εγείρονται, φάγωμεν και πίωμεν αυριον γαρ

33 ἀποθνησκομεν. μη πλανῆσθε Φθείρουσιν θη χρηστὰ

3 ὁμιλια κακαί. Qκνηφατε δικαίως, και μη μαρτάνετε

SEARCH

MENU NAVIGATION